장음표시 사용
1쪽
ANNI Μ DCCCLXXXVIA DIE XXVII. M. APRILIS AD DIEM XV. M. AUGUSTI
3쪽
UNIVERSITATIS FRIDERICI N ERECTORI ANNUS CONRAD
Etsi inter omnes Graediae veteris ei vitates una est Atheniensium, cuius instituta saera pr0sanaque satis accurate cognita habeamus, tamen ei qui nationis Graestae indolem atque ingenium neeuratius c0gnoscere Volet, ne reliquarum quidem gentium ciVitatumque mem0ria, Ut est manen atque obscura, erit neglegenda. Nam si ' demum discerni licebit, quid 0mnium Grae00rum commune, quid Doriensium Ioniam aliam rumve gentium proprium, denique quid cum Singularum ei vitatum rebus coniunctum sit. Neque h00 fugit homines d0et08, sed indefesso studio certatim antiquitates civitatum Graeearum illustrare conati sunt. At si quis eorum opera hanc antiquitatis d0etrinae partem ad eam perfectionem perduetam esse eXistimet, ut nihil amplius desideretur, sed in eis quae illi invenerunt aequiescendum Sit, magn0pere erret. Immo quod in 0mni litterarum genere usu venit, ut ad quaesti0nes aliquantisper intermissas redire easque de integro tractare utile sit atque adeo necessarium, id vel maXime ad hunc antiquitatum Graestarum locum perlinet eum aliis de causis tum pr0pter mirifieam lapidum inscriptorum qui fere quotidie inveniuntur e0piam. Quare quaestionem de sacris Rh0di 0rum, de quibus olim e opi0se atque diligenter tribus libellis disputavit Mauricius Gulielmus Heli ter '), nune resumere libet. ita tamen, ut non totam materiam eX ordine retraetem sed eis quae ab illo recte eX posita videntur 0missis, quae ipSe aut emendare ani Supplere p08Simbreviter indicem. Qua in re, ut par est, ordiar ab eius dei sacris, qui principem apud Rh0di0slogum tenebat cuiusque in tutela tota insula esse credebatur.
I. De cultu Soli S. N0n sum hoe loco dicturus de origine illorum sacrorum, quam alii homines docti ad Dorienses Althaemene duee ex Pel0ponneso in insulam transgress0s es. Hesster III, p. b)alii ad Ph0enides referunt A. Becker de Rh0diorum primordiis; Commentati0nes plii l. Ιenenses III, p. 111 sqq.). Neque sabulas Rh0diorum de Sole eiusque filiis, quae apud Diodorum leguntur, hic repetere opus est. Sed quaenam livio cultui necessitudo intercesserit cum civitatibus insulae Rhodi, necuratius inquirere operae pretium erit. Namque id quidem inter omnes constat, post Rhodum oppidum conditum sacra Solis publica fuisse universi populi
Rhodiorum. Quae res etsi testimoniis vix eget. tamen commemorari liceat, Statuam iussu 'in M. W. Heister, uber die GUtterdienste aus Rh0dus. Erstes dest, Lurbst 1827. ZWeitus Hest Ebend. 1829. Drities Hest, Ebend. 1833.
4쪽
vero minus certum est, nulla suisse p0st Rliodum urbem conditam apud Lindios, Ialysios, Camir enses eius dei sacra separata ac cuiusque eX his civitatibus propria. Nam qu0vis pig-n0re sp0nderi licet, in tanta lapidum inscript0rum multitudine qui de rebus saeris harur 3ivitatum, certe Lindi0rum, teStantur, memoriam eius rei utique n0n plane interituram fuisse. At quae tenemus monumenta epigraphica ad Solis cultum pertinentia, ea sic comparata Sunt, ut ad sacra publica universi populi aut necessario reserenda sint aut certe sine ulla diffissultate referri possint φ). Quod mirum videatur cuipiam, quia Solis cultum oppido Rh0do multo antiquiorem esse in propatulo est. Recte enim Hessterus III, p. 7 h00 vel unius Pindari testimoni0Satis superque pr0bari iudieat. Quare quaeritur, quaenam tum temp0ris suerit h0rum sacr0rum condiei 0. Ac Beckerus quidem p. 113 primum Ialysi deum cultum esse c0niecit, inde demum hanc religionem in reliquas duas urbes manasse. Sed quae eius rei argumenta affert, debilissima sunt, ita ut non tam ab harum rati0num vi ad persuadendum accomm0 data pr0secta esse videatur eius sententia, sed ab opinione quadam latius patente quae eius animum Oecu paverat: nempe persuasi8se sibi videtur, omnes sabulas caerimoniasque Rhodi 0rum initio aut Lindi0rum aut Ialysi 0rum aut Cainirensium pr0prias fuisse. Quod eum in universum neque probatum Sit a Beckero neque omnino pr0babile, tum eX omnibus Rh0diorum deis minime in Solem cadit, quem totius insulae d0minum ac tut0rem antiquitus creditum esse constet. Quare
c0niecerit aliquis, ante Ol. 93,2 407 a. Chr.) in singulis 0ppidis singula fuisse S0lis templa,
singul08 sacerd0tes, saerificia seria8que a singulis civitatibus eodem quidem ritu sed separatim aetas esse; ill0 demum ann0 haec omnia c0niuncta et in n0vum oppidum translata esse. Sed haec cipi ni0 pugnat eum eis, quae de illius synoecismi ratione c0gnita habemus. Etenim n0n modo Lindiorum, Ialysiorum, Camirensium civitates c0nservatae sunt, sed quum civilia iura atque neg0tia ab his populis ad universum populum Rh0diorum transferrentur, saera illorum intacta manserunt; ac si cuius dei templum atque stultus ad exemplum illarum civitatum inn0va urbe instituta Sunt, pr0pterea nequaquam illic ea ab0lita esse, ex eis apparebit, quae altera commentatione de Minervae Poliadis et Iovis Poli ei cultu docebimus. His enim deis eadem aetate et a Rhodiis universis et a Lindiis, Cainirensibus, Ialysiis publice sacra saeta esse titulis ex parte nondum re ete intellestiis pr0babimus. Itaque nihil relinquitur, quam ut antiquitus unum m0do templum fuisse statuamus, ubi tres illi populi c0niunctim deum totius iu- Sulae tutorem c0lerent, n0n aliter quam Ionum civitates duodecim Neptunum Heli e0nium in
promunturi0 Mycale. Qui si Thaletis Milesii consilium Herodot. I, 170 secuti in unam ei vitatem coiissent, apparet eandem Neptuni sacrorum condistionem apud e08 suturam sui88e, quae Solis apud Rh0di0s p 0st Olympiada nonagesimam tertiam fuit. Non igitur est, eur quicquam praeterea mutatum eSSe Statuamus; nam ne in alium quidem l00um per occasi0nem illius synoecismi sacra dei translata esse credibile est.
Dixorit quispiam hane sententiam everti titul0 Lindi , sto Sminthi0rum sortis, de quo infra ne- euratius disputaturus sum R0ss Hellent eorum II p. 113 u. 47); nam illi deeroto praemitti duorum sacerdotumel'0nymorum n0mina, quorum prioris, quod aut ad Baechum aut ad Minervam Lindiam speeturo videtur, nihil ni Si ... στο ιτου SupereSt, alterum Vero paene integrum exstat του δε υλιου 'mihi nJε i 9M ς. At inde iure colligi, Lindi quoquo sacerdotem Solis suisse, praefracte nugo. Quidni enim Lindit in decreto de robus sacris summos sacordotes et suae civitatis et universi populi Rh0di 0rum, cuius ea ci Vitas pars erat, commem0raVerint, eadem ratione atque in rebus profanis et eruchi Salaminii et suum peculiarem et totius Atheni sensium ei Vitatis communem magistratum oponymum n iminant 3 C. I. Att. II 469. 594.)
5쪽
Pauca dicenda videntur de sacerd0tio dei. Quod hereditarium non fuisse ex titulo edito apud Foucarium Revue arcti. XIII 1866 p. 352 n. 16 luculentissime apparet; namque quae hie leguntur T 0ν Φλαοιον χνόστρατον l Λιοκλεο De τὰν ἱερῆ του υλίου, l τὼν καὶ ad ελ νον ἱερευγc υλίου l και υἱὼν ιερε oc Ἀλίον, in munere hereditario inepta essent. Imm0 80rte constitutos sacerdotes eX inscriptione Bulletin de c0rresp0ndance Hellenique IX 1 88b) p. 96 n. 2 επιλαχων ἱερει c Ἀλίου) discimus, unde simul apparet duos sorte destinatos esse, qu0rum alter in alterius demortui aut alia qualibet de causa sacerd0tio privati l0 eum succederet. Quod institutum eum in magistratibus civilibus notum sit, de sacerdoti 0 quod sciam non eXStat aliud testimonium. Sed hunc usum n0n quadrare in munus quo ad vitae tempus functi Sint Sacerdotes, Sponte patet. Quare certum quoddam tempus definitum suisse statuendum est, id quod c0mpr0batur titulis dedicatoriis, qui s0rmulam ἱερατευσα c Ἀλίον habent
accurate traditum est, quantum muneris tempus fuerit, tamen aliorum quae eum iti reliqua Graeeia tum in ipsa insula Rhod0 suerunt sarerdoti 0rum similitudo suadet, ut annuum suisse
Plura gravioraque m0uenda sunt de seriis S0lis. Ac primum quidem de nomine ipso non ab omni parte recte iudicatur; nam quum Hessterus III p. 9 Vera s0rma plane omissalia eo saera V λεια aut υλια aut υλε ia voeata reserat, Wolulier Gr. G0tterlehre I p. 410 Oλεια n0men quidem ab antiquiore aliqu0 et brevi 0ro S ilis nomine, cuius vestigia in gl0ssis Hesychianis quibusdam φὶ deprehendisse sibi videbatur, derivat, sed praeterea etiam πιλίεια, Ἀλίεια dicta esse adn0tat.φ') fit utrumque errasse saetio est intellectu, dummodo spreta libr0rum manu scriptorum auctoritate levissima in eiusm0di quaesti0nibus orth0grapiti eis fidam certamque titulorum memoriam Sequamur. Qui docent unam veram esse υλίεια formam, quae una rationeae legibus artis grammaticae defenditur. Sic seribitur in omnibus titulis ante R0manorum imperatorum aetatem eXaratis Revue arche 0l0gique N. S. XIII 1866 p. 158 n. 10. p. 163 n. 12. 13. R0ss Inser. in edd. sase. III p. 28 n. li T. Areliae0logi soli - epigraphis elle Mitthei iungen auso esterre teli VII 1883) p. llo n. 2). Exstant sane duae inseriptiones in quibus υλεῖα legatur;
sed ex his altera apud R0ssium Hellent eorum II p. 98 n. 23 Vespasiani aetate in eisa est, alterius apud C. T. Newtonum Greek Insoriptions in the British Mus eum II p. 122 n. CCCXLVIII tempus etsi propter exiguum ambitum et mutilam condicionem desiliri nequit, tamen id certe diei licet, neque in seriptura neque in argumento quicquam ine88e qu0d originem eius ad temp0ra Augusti principatu antiquiora referre cogat. Qua re illa Welelieri sententia redarguitur; nam tum temporis ει diphthongum pronuntiatione non iam distingui s0litam esse
ab ι pro diaeta quum aliunde notum est tum ipso titul0 R0ssiano consa matur, qui τειμαc, τειμαic, νεικασαντα seripta habet. Iam voeales Di in unam pro luetam coalui 88e non mirum est, ut non
aliter iudieandum sit de Ἀλεia quam de ταμεῖον, ' γεῖα aliisque id genus, quae in titulis Graecis Romanae aetatis perfrequenter leguntur. Iam venio ad caerimonias, quibus hae feriae agi s0lebant. Pompam et sacris eiu intestatur Xenoph0n Ephesius V, ii, 2, de quibus etiam sine h0c testimonio non dubitaremus. Sed de genere saerifieii nihil memoriae proditum est. Nam quae Festus narrat de quadrigis equorum in mare laetis iniuria ab flesstero huc relata esse m0X apparebit. Paullo aesturatiora
6쪽
seimus de certaminibus; etenim quum gymnica et musica iampridem nota suerint, equestria in duobus titulis nuper inventis commemm0rantur: Re viae areh. N. S. XIII 1866) p. 185 n. 10
Certaminum gymnicorum genera recensentur in inscriptionibus pugilatus puerorum bis Arch.
Sed haec hactenus; videamus nunc quid statuendum sit de temporis intervall0, quo sollemnia illa repetita sint. Qua in re h0mines docti erraverunt, quum sine haesitatione quotannis Hali ea celebrata esse pronuntiarent Η esster III p. 9 not. 33. C. F. Hermann Gottesd. Alterili. 67 not. 2. 5 . Immo eX latereulo apud R0ssium Inser. in edd. sago. III p. 28 n. 277 apparet, quinquennalia suisse. Neque enim de rati0ne ae dispositi0ne huius indicis ulla potest esse contr0Versia; continet is nomina sacerdotum annuorum Apollinis Erethimii, cuius de sacris p 0stea videbimus, sed plerique anni aseripta in margine aut inter versus habent nomina feriarum mem0rabilium, quae eis annis actae sint. Qua in re anniversariis quidem sacris nullum esse locum res ipsa clamat. Quod si reputamus, inter du0 detriginta nomina n0tam Ἀλίεια additam esse octa V 0, du0 decim0, Vigesimo, Vigesimo quarto, du0 detrige Sim0, apparet quinto - Vel ut nos loquimur quarto - quoque anno illas ferias celebrari solitas esse; nam duobus reliquis locis quartum dico et sextum decimum quod illa nota in Rossit exemplo desideratur, ei rei nihil tribuendum est praesertim in lapide satis male habit0, sive ea plane eVanuerat, Sive tam obscura restabant vestigia, ut vel exereitatissimi et diligentissimi in titulis exscribendis h0 minis oculorum aetem sallerent. Quod testimonium etsi solum per se sufficit ad quadriennii intervallum stabiliendum, tamen accedit alterum, cuius Vis sane non ita in pr0 patul0 est. Namque Paulus Foucari Revite
Hic 0rdinem, quo victoriae se eXcipiunt, neque fortuitum esse neque temporis decursum Sequi, sed dignitatem lud0rum, sacile intellegitur. Atqui penteterida certamina honorificentiora fuisse trieteri eis, trieteri ea anniversariis, ipsa rei natura demonstrat. Quo enim rari0r erat occasio adipi 80endae victoriae, eo maior reportatae gloria. Qu0d qu0niam Hali ea Pythiis quidem pente texi eis subiunguntur in altero titulo, in altero vero praemittuntur Isthmiis et Nemeis, quae sunt certamina omnium trieterie0rum n0bilissima, sequitur ea pente teri ea suisse. Cave vero hane rem eum opinione illa volgata sic conciliare e0neris, ut duplicia statuas fuisse Rhodi Hali ea, ut Panathenaea Athenis, altera minora Sive anniversaria, altera maiora sive quinquennalia. Primum enim Sic adm0- dum mire accideret, quod nusquam in titulis comparet huius diseriminis indicium, qu0d tamen, in victoriarum p0tissimum commemoratione, addi debuisse intellegitur, et re vera peri requenter adieitur ubi magnorum Panathenaeorum menti0 st. Neque magis apud ullum scriptorem ei HS- modi quicquam Scriptum est; nam quem personatus Dicaearchus asseri p0etae comici ignoti
in eum lectio τα υλίεια ria μεγαλα Naehii demum contesttura illata est, ingeni isa illa quidem Sed neutiquam certa: nam alia non minus probabilia eX cogitari p0sse et eXeogitata esse loci S, quos modo indieavi, inspectis intelleges. Denique, id quod omnium argumentorum graVi8Simum est, ad illam de duplicibus Halidis e0niecturam si e demum confugere liceret, si ulla eXStaret anni Versariorum mem0ria. Quod non ita est; nam quae ratio Hessterum Hermannumque in hanc 0pini0nem adduxit, eam nihili esse facile perspicitur. Etenim quae Festus habet S. v.
7쪽
October equus p. 181, 8 Mulier) 'Rhodii, qui quotannis quadrigas Soli consecratas in mare iaciunt, quod is tali curriculo fertur circum oui mundum, ea ad Halie0rum potissimum sestum Spectare qua tandem re aut qu0 argumento probatur 3 Stata saerificia plura fuisse Rhodi, n0usolum annua, Sed etiam menstrua, quae S0li fierent universi populi n0mine atque impensis, per se pr0babile e8t' . EX quibu8 unum, eum vietimarum genere ins0lit0 tum singulari sacri
scandi ratione praeter cetera mem0rabile, apud Festum commem0ratur. At de feriis cum pompa Sollemni, cum stertaminibus eque Stribu S, gymnidis, musici8 eoniunctis nullum unum Verbum apud eum est, ut appareat hanc caerim0niam ab Halieorum Sacris plane Segregandam e8Se.
ViX multo min0re Venerati0ne, quam Solem, Bacchum a Rhodii S cultum esse eum ex
aliis vestigiis c0lligitur, tum ex testimonio Dionis Chrysost0mi XXXI p. 570 Reiske 347, 27 Din dors). Qui quod Apollinem et S0lem et Baechum apud Rhodi0s eundem deum eXistimari dicit, id nequaquam de sacris publicis intellegendum est, in quibus ne levissimum quidem
huius de0rum coniunctionis atque adeo c0nfusionis veStigium cernitur. Immo eum privataS hominum qu 0rundam, phil080phorum doctrina imbutorum, opiniones indicare manifestum est. Sed cur Rh0 diis p0tissimum eam tribueret nulla erat causa, nisi hos ipsos de0s apud illos praecipuo honore florere c0mpertum habebat. Priusquam vero ad haec sacra accuratius de Seribenda necedamus, monendum eSt, eam quaesti0uem pauli 0 impeditiorem esse, quia hie non, ut in S0lis cultu, quae eunque de publicis eaerimoniis e XStant testim0nia, ad universum populum Rh0diorum reserre listet. Constat enim, praeter c0mmunia omnium Rhodi 0rum saera etiam Lindiorum civitatis pr0pria suisse. φ') Quae ut ab illis aesturate distinguantur maXime cavendum eSt. 1. Sacra publica universi p0puli Rhodi 0rum. Τemplum Bastelli ιονυσιον)00mpluribuS Scriptorum Veterum locis c0mmem0ratur, ex quibus inter magnificentissima t0tius
urbis sana id fuisse apparet Diodor. XIX, 4b, 4. Strab0 XIV, 2, 5 p. 652 Cas. Plinius N. H. XXXΙΙΙ, 12 bb), 1 bb. Ludian. Amor. 8). In inseri 0re urbis parte pr0pe portum Situm fuisse ex Di0dori Lucianique l0 eis apparet. At iniuria Hessterus III p. 34 Plinium testem
advocat, ut eXtra urbem fuisse demonstret. Tantum enim abest ut ipsa urbu Rhodus a Plinio opponatur Dionysi 0, quod ille homo d0ctissimus Sibi persuasit, ut c0ntra haec arctissime inter se coniungantur et contraria sint eis quae paul0 ante leguntur in insula Rhodiorum. Neque minus definitum de Dionysi 0 intra muros urbis sito testimonium est in Diodori narratione de saeva illa inundatione, ubi per8picue exponitur Dionysium vicinaque urbis l0ca tum demum aquarum Vi liberata e88e, quum moenia collapsa fluetibus liberum in mare exitum praebuissent. Neque ver0 hic unus fuit intra oppidum locus e0nse gratus, ubi deo illi universi populi nomine Sacra serent, sed praeterea Rhodii aram Bastelli habebant in ips0 1laro collo. eatam atque maXime c0n Spicuo quidem to eo; quod c0lligimus inde, quod ibi p0puli iussu lapidi incisa proponebantur quae ab omnibus cognosci debebant. Cf. Newt0n, Greek Inscrip-
φ) Alius annui sacrificii momoriam servavit titulus apud Rossium Hellenicoruin II p. 112 n. 45, ubi certe V. 2-6 perspicui sunt: ' κινλ ου l τετραδι ιποῦ δεlκα ' λιωι ερινον ' λευ κον ἡ Πυρl l . Quae sequuntur non recte eXScripta Videntur, nam nulla ex eis sana sententia elici potest. '') De Ialyso et Camiro in neutram partem certum iudicium ferri licet. Nam nullum quidem de Baeeh0 in his civitatibus culto testimonium aetatem tulit; sed quum omnino multo rariora harum civitatum m0numenta epigraphica exstent, quam Lindiorum, ex ill0 silenti0 nihil colligendum est.
8쪽
Notis in the milita Musorem p. 108 n. CCCXLIII a 22 sqq.: τοὶ γιωληταὶ j εγδονεω σταλαc εο- γαξασlθαι τρεic καὶ αναγε ντω μ= i αμ ριεν εν τω θεύτρω, τὰν ὁ ε l ἄλλαν δε/ - Ἀσκλα ni ιl- είω, T α ν δε et ρ ίτα ν εν τα M γ 0 l ρ α παρα ιὼν β ω μ δε ν ηὐν τυο l ι o ν ἡ ) π on. Festos Baechi dies duos novimus, qui quidem ab universo p0pulo celebrati sint, Di0nysia et Anthesteria. Ac de Dionysi 0rum') quidem Sacri S quae memoriae prodita sunt, summam eis similitudinem cum Atheniensium magnis Dionysiis intercessisse demonstrant. Quo in genere num id qu0que habendum sit, quod Homerus III p. 32 ex Hesychii gl0ssa ΟΡ-ίduc elicuisse sibi visus est de pompa phallica apud Rh0di08 celebrata, in medio relinquendum videtur. Nam AthenienSes quidem non modo, cuius rei mentionem iniecit Hesster, Dionysia agrestia eiusmodi caerim0nia seci88e, Sed etiani ipsa magna Dionysia ea non caruisse eX titulis apparet: Namque C. I. Att. I, 31 Syll. I. G. I 2) coloni qui Bream deducuntur, ἀπαγειν εc διονυσι α φαλλον iubentur, et C. I. A. II 321 φαλλαγωγία commem0ratur. Neque Hesychii glossam, si modo omnin0 ad Rhodios Spectat, cur cum Hesstero ad Lindiorum p0tius sacra quam ad universi populi reseramus, Satis id0nea causa est. Namque quae de Anthea Lindio Athen. X, 44bB) narrantur, ea omnin0 n0n Spectant ad ulla publiea saera, sed ad ipsius privata, in quibus utrum Rhodiorum an Lindi0rum publicas caerimonias imitatus sit, eo minus diiudieari p0test, quia nemo unquam Lindius suit quin simul Rhodius esset. At id ipsum,
quod Hesster6 eXtra controversiam p08itum videbatur, Hesychii Verba ad Rhodi insulae res spectare, admodum dubium eXistim0. Namque glossam S ωνίδαc ὁ Λιόν soc παρα Ῥοδίοις τοDe συκίνουc φύληταc mutilam esse Hessterum non sugit; quod vero p0st 'Fod o/c supplevit forτωεκαλοπιν οἱ Ῥοδιοι , id etsi a probabilitate non abh0rrere c0ncedendum est, tamen ut ab omni parte certum sit multum abest. Apparet enim, duas hic glossas in unam confusas esse, quia SDων duc in priore eXplicatione intellegendus eSt nominativus singularis numeri Doricus, in altera accusativus pluralis omnium dialeelorum communis. Quare nescio an nihil praeterea mutandum, sed simpliciter haee sic adornanda sint:
Iam testimonium certe de Rhodia alterius quoque glossae origine nullum eXstat; atque etsi reete sine dubio Homerus membrorum illorum sculne0rum nomen ab ipsius dei non diversum iudieat, sed ea quia dei Vistes gererent ipsius nomine significata esse, tamen haec ipsa appellatio nequaquam cum peculiaribus quibusdam Rhodi0rum tabulis caerimoniisque c0niuneta est, sed Thyones i. e. Semeles filium n0tat ex pervolgata apud omnes Graecos de dei natalibus narratione.
Sed ut h0e de pompa phallica incertum est, ita summa inter Rhodiorum et Atheniensium Dionysia necessitudo cernitur in certaminibus. Quae choriea suisse atque eX parte quidem Aeaenica eum eX mentione theatri cum seriis Dionysiorum e0niuneta apud Diodorum 'ognoscimus tum ex titul0 Mittit. avs Oesterretuli VII 1883) p. 111 n. 3: .... t χοραγησαντατ ρ αγωιδ0ic t καὶ νικασανια l Ἀλεζύνδρεια καὶ Λιονυσια l θεoic. Neque minus cum Athe niensium moribus consentiunt Rhodii in praemiorum genere, quae viet tribus choregis tribue bantur. Namque Aristides I p. 841 Dindis Rhodios sic alloquitur: απυβλέφατε δε καὶ προς
9쪽
primis intellege udi videntur apud Strabonem XIV, 2, b p. 653, ubi Dionysium reliqua templa
numero et magnificentia artificiorum dedicatorum superare indieatur. Porro id quoque Rhodi ut Athenis institutum fuit, ut Dionysiis in theatro publice pronuntiarentur honores et beneficia in homines Rhodi0s collata. Quid qu0d Diodorus XX. 84, 3 populum decrevisse narrat, ut ei vium qui per 0ppugnationis illius nobilissimae tempus in defendenda patria occubuissent filii, eum primum adolevissent, Dionysiis in theatro publieo sumptu armis πανοπλία) donarentur 3 Qua eum re conser quae de patriae suae institutis narrant scriptores Attici, Aeschines
Ν2 filios eivium in bello caesoriam Dionysiis in orchestram productos narrat, Sed armorum dono datorum mentionem n0u fudit. Has 0mnes vero similitudines quae inter Rhodi 0rum Atheniensiumque Dionysia intercedunt non ideo eo inmemoravi. quod re e0uditi aliquid subesse aut aretiorem quandam inter h08 duos potissimum populos neeessitudinem eis iudieari exiStimarem. Immo una cum ludis scaeni eis qui ad Atheniensium exemplum ubique per t0tam Graeciam instituti sunt etiam eortus ordo seriarum Dionysiacarum ex Atheniensium institutis expreS8us per civitates Graecas propagatus est. Quo sit ut quae ex titulis recentioris aetatis e0gu0Seimus de horum sacrorum ritu, mirum in modum vel in levissimis rebus inter se eon sentiant. Raro inveniuntur, quae ab illa forma volgo recepta abhorreant, Veluti gymni ea certamina quae aquil Τρi0s eum Di0nysiorum festo coniuneta fuisse e X titulo C00 Sy ll. Inser. Gr. 399, 2l: Λιον Dσεια ria οῦν Thio π&idiae κo De πενεα λον) discimus. Haec ex antiqu0 potius illius civitatis ritu retentu, quam Roman0rum demum aetate, cuius sane e8t ille titulus, addita putaverim. Anthe steria Rhodorium nemo ex eis hominibus doetis, qui de hac antiquitatum Grue carum parte disputaverunt, commemoravit. Ac sane unum exstat eorum vestigium in litteris Graecis idque tenue ac subobscurum, quod tamen, si aecuratius examinetur, nullam relinquat dubitationem. Legitur enim apud Hesychium haec glossa: ' Ἀνθεσx θρια diac' Tiac ivo 'σαc 0;ραν γύμου Ῥόδιοι. Eadem paullo plenior redit in lexico rhetoriu0 apud Behliorum Anecd. p. 215,
appellati0nem nullo modo posse referri ad illud dicendi genus naturae rerum nec ommoda tissimum et Graecis familiarissimum, quo iuventus comparatur cum flore, Sp0nto patet; neqHe' Editores αυio ἐς exhibunt, quod sensu cassum est. Ex eis quae sequuntur apparet Aristidem hoc die Hre, nisi in choris illis victoribus summa concordia perfectissimusque concentus suis flet, eos Vict0riam nona depturos ideoque ue tripodus quidem dedicatur0s fuisse
10쪽
enim descendit a V0eabul0 qu id est αν 'oc aut a verbo ανγεῖν. sed ab ipso Anthesteriorum nomine. Virgines igitur indicari, quarum in illis sacris praecipuae quaedam partes fuerint, cum per se manife8tum est, tuin confirmatur aliis eiusdem generis n0minibus; veluti Sparta fιονυσι ἔδεc vocabantur Virgines et quae Baccho Colonatae Sacrificium offerebant una cum Leucippidibus, et quae in eiusdem dei seriis eursu inter se certabant Pausan. III, 13, T. HeSych. S. V. ιυννσια δε c. Mei nolle ad Theocr. p. 323). In traditionum latereulis propositis ab hier0p0 eis Deliorum frequens est mentio ἈζDQdo Syll. In Scr. Gr. 367, 9 sqq.). Quas cave in universum intellegas seminas Delias, etsi in vicina iustila Mycono sane singulari usu Serm0nis υνκοπιαδεc vocatae videntur mulieres cives Syll. In Ser. Gr. 373, 21). Quod qu0niam coronae, qua8 illae Deliades dedicaverunt, identidem in traditionum tabulis χορεῖα voeantur, apparet mulieres vel 90tius virgines signiscari, quae choris earum seriarum quibus λὶ λια nomen erat interfuerint. Quaenam potissimum fuerint apud Rhodios virginum adultarum partes in Anthesteriorum sacris, des niri nequit. Illud Vero nomen, quod pr0prie eas ipsa gVirgines indicabat, quae re vera quibusque feriis intererant, in universalem aetatis signifieationem abiisse non est mirandum. φ)2. Saera Lindi orum. De Bacchi apud Lindios sacerdoti 0 intellegendus videtur titulus editus a L. R0ssi 0 Archii ii igiselio Ausealge II p. 603 n. 12: τον δεῆνα ἱερατείσαντα il αρ χ Araoc j καὶ IIoτειδὼν oc Ἱππίου l καὶ ιονίσ or i θεοῖς. Qui lapis quum inventus sit ine delesia S. Antonii quae est in inferiore oppido Lindo, Veri simile certe non est, eum ad sacra populi universi Rhodiorum spectare. Ferias vero Lindi0rum Dionysiacas Sminthia fuisse nunc dem0nstrabo. Quo neg0tio non potero paueis verbis desungi, quia non uno nomine reprehendenda sunt, quae de his saeris ab hominibus doctis disputantur. Ac primum quidem Hessi erus III p. 42 et Hermarinus G. A. φ 67 n0t. 10 Apollini' hoc se stum vindieant. Quem in errorem ea p0tissimum re indueti videntur, quod quae de aliis civitatibus regionibusque memoriae prodita Sunt, securi ad Rhodiorum quoque sacra transferebant. Sic, ut hoe potissimum utar, Hermannus inter testimonia de Rhodiorum Sminthiis ascripsit l0eos Menandri rhetoris R. G. IX p. 304. 3I9 sqq. ed. Walg), quos ad sacra Apollinea pertinere luce clarius est: at non minus apertum est, illio non diei de Rhodiorum rebus institutisque. Imino eum pleraque pro consilio rhet0ris ade0 in universum dicta sint, ut ex iis nullo modo extricari
φὶ Similiter certae puerorum aetates distinguuntur nominibus are idες υσγροικοί, πιλυμπικοί, Πυγι κοι 's. Syll. Inser. Gr. 399. 400. Photius lex. A. L ut' si ture).