De chondromalacia, quae sit praecipua causa othaematomatis : dissertatio inauguralis medica ...

21쪽

ginis adhaesione esse positum. Morbum haemorrhagicam inflammationem cartilaginis auris esse contendit, quase et in inflammationem magis plasticam et in apoplexiam transeat, sicuti de moningitide haemorrhagiea exp0suerit. A Fischoro sic discedit, ut non antecedontem cartilaginis mutationem pro conditione Othaemat0matis habeat; potius dicit l. c. p. 251) 0riginem morbi plerumque in tela usque ad id tempu8 intacta, Vasi8 vacua aut in paucis tantum locis sanguini transituro patente agn0Seendam ESSE.Traumaticam originem othaematomatis Hos smannvehementer impugnat, quippe qu0d illa sententia de othaumatomato mechanica laesione effecto testimoniis ex egregiis n080comiis psychiatricia collectis, ubi persaepe certissime affirmaro licet decursus morbi qualis fuerit, repellitur. Morbus illo nonno otiam in hominibus nobili loco natis in iisque, qui non ab incultis administris, sed admirabili studio otinsigni pietate matris vel uxoris curantur neo ullo modo periclitantur, quin illae omne damnum sedulo prohibeant.

Rou. Jan. 1858 p. 222 traumaticam originem negat, Sed insimul Fischori sententiam, dyscraticam SanguiniΗ conditionem dementium paralyticorum causam morbi accipientis repellens censet, othaemat0ma ex haem0rrhagia, quae ap0plexiae cerebralis instar mutata conditiono et fragilitato atheromate 8) parietum va80rum perichondrii eVenit, oieri. Et decursui illo morbi quatu0r spatia attribuit. Primum hyperaemia et chroni a inflammatio Vasorum quaΠium quidem ex c0ngesti0nibus et pereunte cartilaginisi elasticitate concludere licet, exstat. Nee opu8 eSt in hoci stadio othaematomu BRSCi. Deinde Oxtravasatio ossi itur et sanguine effuSO exea vationos cartilaginis auriS explent . Sequitur stadium cystidis. Tempore non longo eXtrat vasatum resorberi incipit, sulci cartilaginies ut antea videntur,

22쪽

sod sorma mutata. Et fieri potust, ut hoc stadium perplures annoS dueatur. Denique exstat continua oraSSitudo, persecta omnis liquoris conSumtio, nonnumquam atrophia auris. In omnibus casibus, quOS ille obServaVit, morbuS OX-ioriorem auriS partem, VaSiS ramunculiSi arter. auricularisant. et poSt.) maxime repletam affecerat.

ginta unam sectioneS decem Septem othaematomata invenit,othaematonia neutiquam censuit tantum iraumatica affectione offici, sod clarissimum esse indicium dissolutionis sanguinis Septicae, quae et ipSa ex itinervatione imminuta oriunda sit. Iam vero si ad Guddenium tranSimus, qui novissimo tompore praeter ceter08 in obServatione Othaemat0matis occupatuS fuit, VidemuS eum causam eius sine ulla conditiono frauma statuentem et in dementibus custodes semper ut auctores morbi inousantem. Qua de causa ab his multam quandam repetendam Considit. Causae autem sontentiae ius hae Sunt: Ρrimum similitudo, quae inter aures pancratiastarum et auros hominum dementium othaematomate deformes. Doinde Oxprimenta in auribus hominum mente sanorum saeta, in quibus Vi me antea usum easdem Se mutationes sexcitasse contendit, quas Fis cher in dyserasia hominum domontium paralytic0rum propria poSitas e88e sibi persuasit. Tum subitus othaematomatis ortuS. Postremo sedes othaomatomatis in anteriore parte auris eXtan8, quippe qu0d numquam adituS auriS eo teneatur, quia ut abso0nditus omni ab impetu Servetur. Culpam autem custodum his causis comprobat: Primum plerumque p08t eXortum othaematoma vestigia unguium in auribus clare apparere. Praeterea othaematoma

23쪽

multo saepius in sinistra auro et in viris, quam in dextra et in seminis inveniri, quoniam sinistra auris ad impetum doXtrae manus aptissima sit et seminarum auros capilli ottegmonium roticuli tueantur. Ρ0rro aegrot0S quamquam sa0pissimo caput vi ingenti muro illidant aliisvo m0dis affligant, tamen othaematonia nullum inde nancisci, Cum auriri ab his ipsius laesionibus quamvis insostis munito situ doson- datur. Unde concludendum esse, has injurias vi0loniaA ab

aliis patrari. Qu0d Si quis culpam in alios domentes coniiciendam putet, horum Sententiam resollit, quia in un0quoque n08000mi0 pSychiatric0 bono rooto incolao diutius ibi iam inclusi moli0ro diseiplina assueti sint, quam qui tam

atrocitor vim aliiΗ asserant, cum ii, qui importunum animum manusque ViolentaS continere 110n po8Sint, aut a ceteriSSegregentur aut ab iniuriis prohibeantur, doneo requieverint. Ga delionii p0rro studia idcirco maximo asserenda Sunt, qu0d acriter iis Legatur trauma solum othaomutomta Creare.

Causis autem Gudilonium bis impugnat:

Etiamsi concedamus aures pancratiastarum iiS auribuS, in quibus vestigia haematomatis restoni, oXterna speeie Similos esse, hino non licet Conoludere internum quoque Statum anatomicum et decursum 0thaematomati pareS QSSo. Porro Gaedeheu ne ea quidem vi usus, qua maior VixiSinferri nequit, nullas eiusmodi mutati0nes in auris cartilagine cadaverum eiere valuit Leu buselier ne malleo quidem ferroo auribuΗ vohomenter afflictis quidquam essecit, nisi laesiones cutis. sortiae autem et quaria o cauSae Gud-

persaepe lente orienS et creSoenS Viderunt, quin I u n g 0thaemat0ma semel in aditu auris duprohondit. Quod vero

G u d d o n cust0dum crudolitati culpam tribuit, Gaede Lenadm0net, in plerisque othaematomaties rouentibus nulla vestigia iniuriae extrinSecus allatae eXStaro, Si vero ungues impressi ob8erVentur, othaemat0ma plerumque iam inveteraSSe,

24쪽

unde cruciati homines aenoti ad fricandum locum molestum

inducerentur.

Praeterea contendit, Se Othaemat0ma non rarius induxtra quam in sinistra aure, tamque in viris quam in seminis invenisse, quodsi in semini8 minus saepe observe tur, causam sortaSSe in eo p0Sitam, qu0d aurium ut capillis ot mitollis latontium mutationes n0n tam clare appareanti Quod aegroti nonnumquam in Semet ipsos miSerrime saeviant nec tamen othaematoma eristat, id Guddenio volmaxime adversari. Aurem enim per Situm non adeo tutameSSe, quam ille Voluerit, siquidem in his h0minibus haud

raro maximae contusiones et laeSioneS eXternae auris inveniantur, unde nullum 0thaematoma eveniat.

Praetera Gaede ken narrat, in quatuor Othaemat malis casibus, quos observavit in hominibus mente nondum adeo captis, ut de iniuriis acceptis nihil probabile resurrepossent, neminem de vi sibi allata esse inquestum. Novissimae autem Guddonii causae obiicit, siquis non credath0mines domontos aliquamdiu severa disciplina assuefactos violenta illa commissuros, tum multo magis de custodibus hanc continentiam esSe eXSpeetandam. Quomodo autem, inquit, accidit, ut compluria othaematomata in utraque aure se excipiant, qu0d fieri pluribus testimoniis c0mprobare licut Θ Gaudo hon monet, permiram esse non Solum inSO- lentiam, sed etiam stultitiam custodum, Si Statim, p0Stquam Viderint, quanta incommoda ex eventu iniuriarum, quae eSothaematomato in laesis auribus domontium orto lacillimo C0gBOSeantur, in Se redundent, tamen a violentia non absistant , ut in altera qu0quo aure othaematoma existat Accidere, quod opuS e8Set, custodes id ipsum tempus animadvertere, quo morbus dementium in stadium non sanabilo transseat, ut aegrotos laederent. Hoo Vero temporiS momentum ne a medicis quidem certo prae8entiri, potius eX ipso othaomatomate modie A Concludere, amentiam eo

25쪽

perveniSSe. Praeterea iis, qui noAtra aetate traumaticam originom othaematomatis hinc comprobare Voluerunt, quod

in pugilibus Anglosaxonibus othaumatonia extaret, Triquetii auctoritatem opponit, quem c0nStet Sibi perSua SiSSO, morbum in pugilibus longe alia specie quam in dementibus

apparere. Ρorro n0n VeriSimile eSSe, Τοynbe eum, qui du0s casus othaematomatis in h0minibus mente SaniS eorumque unum in pugile obServaverit, ut medicum celeberrimum multisque ab hominibus aurium morbo laborantis,uS consultum Othaematoma non saepius inventurum suiSSe, Si morbus vi tantum et laesione efficeretur, praeSertim cum Anglosaxones admirabili cum amore illis certaminibus studeant. Omnino autem permirum eSSe, quod hie morbuS EXtra nOSο- 'omia psychiatrica rariSSime obServetur, quamviS plerique homine8, inter quos perSaepe riXae in Certamina domum transeuntes coneltentur et poStea cauSae oriantur, eX tranosocomia a mediciri curentur. Gue dehon igitur censet, primariam Caia Sam morbi hanc esse, quod in demontibus

paralyticis, qui othaei nat0mate laborent, vitalitas imminuta

sit. Cuius imminuti0nis alia osse indicia miliationes cutis et unguium, decreseentem temperaturam cuti8, praecipue in extremi8 corporiS partibu8, deSquamationem Solita maiorem epidermiS, Serum aut Sanguinem ip8um sub epiderint, maxime prope ab unguibuS, profluentem, alia pravae nutritionis testimonia. Ρraeterea Silum auris longo spatio a corde Seiunctae eiusque Superficiem prae craSsitudine permagnam non s0oui aeStimanda esse. Utrumque enim impedimentum circulationis sacillime admittoro. De inturnis autem cartilaginis auris mutationibu es Gae-dokon nullam mentionem feeit.

Sententiam suam ab adversariis dosonderet. Elonina ut in

26쪽

hominibus monte Sanis, Sic experimentorum aditimonio in domontibus originem othaemat0matis traumaticam monstratam esse. Guddenti observationibus nuperrimu Wost phal

Psych. XX. 423 - 431) novas addiderunt. Contra Hut-c h i n s 0 n Casu os haematoma auris. Med. Times and Gag. 1862. II. Nn 649 narrat, Se in semina viginti sex annorum

Sp0ntaneum othaematomatis ortum animadvertiSSe. Vidumus igitur duas minime sententias e0rum, qui de nostra quaeStione commentationeS SeripSerunt, inter Se ad VerSari, primum iraumaticam originem othaematomatis, tum Spontaneam esse originem et quae in dyserasia dementibus propria p0sita sit. Mediam inter has sentuntias viam instant ii, qui et Sp0ntaneam et iraumaticam originem esse exiStimant. Quod ver0 ad Π0stram sententiam attinet, eXistimamuSoriginem othaomat0matis saetio sex mutationibus illis cartilaginis e0mprobari, de quibus initio huius libulli disputatum

eSt. Quaesiunque enim viri illi, quos n0minavimus, de hac re Statuerunt, origo Othaematomatis quae sit, n0n ita ostendere Valuerunt, ut de nullo genere eius dubitatio relinquatur. Quatuor autem othaematomatum species statuere licet OX observati0nibus adhuc sactis, primum in dementibus p0st laesi0nem traumaticam acceptam, tum in iisdem sine traumate, deinde in hominibus mente sanis traumate anteeedonto, denique in his sino iraumate ortum. Ac primum Si ad eam opinionem, quam de Othaematomato traumate tantum Creato protulimus, animum Verti-mUS, apparet per eum Othaematomata Sino iraumate sit in domontibus ot in sanis orta quomodo eXiStant, exponore non licere. Qua de causa eiuS modi casus a modicis illi sun-tontiao addietis aut in universum non Commemorantur aut

ut dubii 1100 satis c0nstituti in Suspiei inum vocantur. At

27쪽

eos statuerunt. Quodsi Wost phal Suspicatus est traumanonnumquam eonSulto celari, huic opini0ni obiicimus, cor-p0ris laesiones fore liteS creare. Si porro 0riginem othaematomati8 trauma insequentem inspicimus, inde qu0d p0st trauma essectum mutationes illae, de quibus iterum ac saepius locuti SumuS, inVeniuntur, eon cludere non licet, ut Gudden fecit, eas ex ipso traumate ortas eSse. Hoc Sane probari p0SSet, si demonstratum esset, cartilaginem ante trauma acceptum legitimam suisse, id qu0d G u d d 0 n, cum in auribus eadaverum experimentulaceret, ut rem minime dubium posuit, at si antea saepiuSaureS hominum mente Sanorum nullo traumate laesas in-SpeXiSSet, mutati0nos illas a nobis e0nstitutas invenisset nec rem primariam, qu0d eam p0St trauma deprehenderat, ut secundariam aecipiens inter graviSSima argumenta Sententiae sua habuisset. Iam enim efficitur, ut haeo argumentatio prorsus inanis sit. Sed non maiorem vim habunt experimenta in vivis dementibus instituta, quibus Guddon doctrinam Suam comprobare nuper l. o. ConatuS QSt. Immo unus illorum casus ipAt Gud lenio adversatur, cum in neerrimis vivipressi0nibus et vivitorsi0nibus nullum tamen othao-matoma cieretur. Nimirum quia cartilago huius h0minis mutationibus illis non assecta erat, nullum othaematomaoXiStere potuit. Omnino nescio, qua ratione laeSione me-ohantea repente tales mutation0s, quas Fi solior descripsitot Gudilon in auribus cadavorum vi tortis invenit, eXistero p08Sint, cum Ρ0tiuS appareat, haS mutationes e chr0nicisus&otionibuS DRSCi. Non magis altera Sontentia omneS Speeius originis othaomatomatum explieantur. IiS enim, qui CenSent, othne-maioma in cacheXia.h0minum dementium pr0pria p0Situm

28쪽

esse, cum othaematomata in hominibuS mente sanis afferunt, nullum refugium patet, nisi ut contendant, haec non vera esse othaematomata. Quod quibus argumentiS comprobent, ipsi ignorant. Sod salsissimo sine dubio ii iudicarunt, qui de mutationibus in cartilagine exstantibus non curant nec vi traumatica othaematoma effectum volunt. IIano Sententiam qui defendunt, aut putant sanguine e vasis perichondrii effuso cartilaginem adeo posse dirui et frangi, ut nonnumquam invenimus, aut fragmenta cartilaginis, quae in pericli0ndrio a cartilagine seiuncto adhaerent, recens sormata esse fingunt. At sanguinis effusi tantam Vim esSe, qua cartilago

non essecta frangi possit, quis est, qui credati Quod vero

attinet cartilaginem recens ortam, haec sententia quam salsa sit, supra iam satis locupletibus argumentis ostendiSse nobis videmur. Contra animadvertatis velim, quam lacile omnes Speciea originis othaematomatum ex nostris observationibus explicationem nanciscantur. Etenim Si cartilaginis auris mutati0nes a nobis descriptae adSunt, quod haud raro accidere Videtur, nemo non concedet, sortuita e laesione traumaticaothaematoma sacillime existere. Quomodo Vero origo Othaematomatis nullo traumate antecedente accipienda sit, via ac ratio nobis ostenditur eo, quod degeneratio arteriarum

atheromatosa in hominibus dementibus paralytici8 pereaepe extat iique ad hyperaemias loeales et ad extravasationes ita inclinant, ut facile pete lituo et Vibiee8 oriantur. Pari modo Hoyseideri et II 0 si manni exempla Supra

iam allata ostendunt, qui Spontaneam originem othaematOmatum in hominibus mente Sanis percipiamus. Homo ille, quem He elder commemorat, adoleSeen' aetate confirmata et corpore valido iterum ac Saepius epistaxi laboraverat, quod sacilem fissionem vaesorum capillarium et congeStioneri ad Caput Verguntes indicare nemo est, qui neget. In eo

29쪽

autem 'exemplo, quod Hosi mann attulit, othaematoma perfrictione ad congelationem proxime accedente et vehe- monti inflammatione inde concitata essectum est. Hic igitur videmus .idem eVenire, quod Virchom in haematomate

durae matris descripsit. Gesch iiste p. 140 squ. Non

magis hic extravasatio e VaSiS durae matriS, Sed e Vascularisato neoplasmate telae c0niunctivae, cuius Vasa luminis non exigui et parietum tenuium Sola Saepe ingentem extra-

Vagationem probabilem reddunt, oritur. Atque ut illic

ita no plasma telae coniunctivae in auriS cartilagine exstans non ex othaematomate eVenit, Sed p0tiuS ipSum, p0stquam large VasculariSatum eSt, tum demum eaS conditiones profert, unde othaematoma gigni p0SSit. Praeterea haec sententia eo vel maxime comprobatur, quod utraque Speciea haematomatis in uno homine obSerVata eSt. Itaque non supervacaneum mihi Videtur afferre, qu0d in Sectione duorum hominum dementium et in noSocomio pSychiatrico huius provinciae mortuornm inventum eSt - haS autem observationos bonovolentiae doctissimi Wendtii debemus - praesertim cum in ea etiam in aliis organiS apopleXiae apparerent. I. G. B. Vir sexaginta annOS natu' die octavo mensis Augusti LXIII h. s. parvo Othaematomate in sinistra, die tricesimo monsis Decembri8 in deXtra aure assectus mortuus

est dis docimo soptimo mensis Ianuarii LXIV. Soctio

viginti septem horis p. m. Permagna macie8; cranium in nonnullis locis cum dura matre eoneretum; dura mater con- crassata, praecipue in fornice et asstricte incubans. Modicasi granulationes Ρaochionicae. In interna Superficie vestigia hasematomatis, in dextra fovea oranti anteriore maius haematoma, quod membranae instar detrahi polost. Arachnoidea vix nubilata, pia mater facilis detractu. Substantia cerebri exiguo sanguine repleta, SubStantia corticalis n0n extenuata, ventriculi laterales modice dilatati, elarum serum

30쪽

continentes, consi8tentia cerebri molli8, praecipue in cerebro modio. Ρ0ndus II a. XXVII L. Meninges spinales usque

ad thoracem pigmentatae. Valvulae nortae contractae et in marginibus ealcaria abundantes, non sufficientes. Inaorta abdominali magnae et atheromat0sae maeulae. Ρraetorea nihil observatum. II. B. S. vir quadraginta quinque annorum. Utraque nuriS ex haematomate, de cuius origine nihil notum eSt, maxime deformis. Mortuus primo diu monsis Aprilis LXIV h. s. Sectio septem et dimidia h0ris post mortem. Permagna maotes; dura asstricte incuban8, non perlucida; in Saeco arachnoideali auctum serum. In interna superficie durae matris tenuia haematomata, in dextra parte Π0Πmulto crassiora, serruginea ut duae lamellae detrahi posSunt. Magnum oedema meningum mollium, Vasa piae matriS Sanguine Vacua. In basi cerebri usque ad modullam oblongatam Sanguis reuens effusus; nulla imbibitio aut mutatio Substantiao corobri et moningum in his l0cis. Ruptura maioris vasis non invenitur. Vasa illa magis minusve in atheroma transiorunt. Ρia mater facito detrahi p0test; sulci dilatati, suestantia cerebri sanguine carens; emiSSaria dilatata; in iis vasa fila tuantia. Medulla oblongata valde pigmentata. Ventriculi laterales non eXiensi, ependyma

Ventriculi quarti granulatum; consistentia corobri 1110llis; p0ndus II V. XXV L. Medulla spinalis in superiore partu

Valde pigmentata. Oedema pulmonum. Renos inspersi ro-centibus apopleriis et minutis maculis, quae in degenerationum adip08am et purulentam transierunt. In auribus horum h0minum praetor othaematomata illae cartilaginis mutati0nes magis minusuo distinctae in

ventae Sunt.

Quae autem causa sit harum mutationum deseripturam, eruere n0n potuimu8. Dubium est, soriasse coeli varietates

varie iis emetendis obsecundunt, quod quidem eX ea s0rie