Textum Masoreticum accuratissime expressit e fontibus Masorea varie illustravit

72쪽

V 15 VI 24. IOB Iobus contra Eliphasmu

73쪽

Eliphas actoriatur ad poeniten iam IV, 1 V, 14 si

74쪽

II 11 III. 26 UL Amici secratio natalium.

75쪽

Patrentia Satanae molimina. V I, 14 II 10

77쪽

Praefatis. VIII

imitatur Quam vero difficile sit, textum sacrum Veteris Testamenti omnibus signis pronuntiationis et recitationis instruetum eumque typis exscriptum talem exhibere, qui Omni vitio ac labe immunis sit, nos abhinc triennio in Jesaia edendo Xperti sumus ingenue enim fatemur, in Gen egi edenda rem nobis multo prosperius

successis Se'. Tanto majori Virium contentione Oneeriarimu S, ut

quem no Stris in editionibus nobis proposuimus finem in Iobo RS SeqUeremur, praesertim cum ad hujus libri textum ad fidem MaSorae resten Sendum multo major quam in Genesi et e sata Suppeteret nobis subsidiorum copia. Etiamsi fieri non potuit quin hoc quoque in negotio hic illic humani quid nobis acciderit, tamen

confidimus non defore qui nos non an conatu Orgium, Heiden- heimium atque alia eriti eae aerae Xempla aemulato e S Sejudicent.

Scribebam Lipsiae Pant Calendas Julia MDCCCLXXV.

Franciscus Delit Eseli. Vido Se ador Mi MLiri feri tin O A. T. p. 203. In Genesi praeter tria ista quae in praefatione es alae indicavimus nihil corrigendum deprehendimus nisi quod inter locos consimiles p. 89 reeipiendi sunt 31. 38 et 31, 41 2' r. In ipso autem Jesaia legi oportet p. VI not. 1.lin. 2 6, S, VII not. 3 lin. 1 merosolymitanus, VIII1. 13 De Scimus quo casu verba . . Pentateucho rationem habuerun bis posita sint. In textu hebr. sero duas falsas consona animadvertimus: m pro pro ' 10 27; in additamentis p. 88 lin exu lege V p zz et p. 96 mille et dueenti et nona ut et duo. Differentiis Oeeidentalium et Orientalium in-Seratur necesse est T. 10 ubi Occidentales N. Orientales N 'ἡ et Umshe 1 inlectun p. 74. Praeterea 16 rpro scribere debebamus et si denuo edere esaiam nobis contingat scribemus 3 19 'π2 8, 14 π itomquo alias quamquam etiam optimi codd. passim legentibus committant ut hoc Methegmente Suppleant) 11, 2 et illico post eum Metheg Orthophonteo propter gutturales quibus vocabula insequentia ordiuntur ;11, 15 2' quamquam hoc j jnimaiselatum plerumque sine Methegseribitur atque editur, vide de hac re contra Heidenheimium qui Methe consulto omittit Mefleg-Sefaun g 11).

78쪽

retrocedentis IN 'Σ ), ages cli fortis conjunctivi post Milo p S ejusdemque post Mitra sp recte ac

sufficienter exponantur, ut inde penitu pernOSeere OSSis, eur

'aia et contra is 'it scribendum sit et quibus de

stionibus cumulans, ad quarum nullam e libris quibus utimur grammaticis quid respondendum sit hauriri queat et quae omnino dissolvi non possunt, nisi legibus e textu ad fidem Masorae castigati collectis. Certo igitur speramus, labores nostros eriticos usui fore ad grammaticam Hebraicam et emendandam et excolendam . Haec textus sacri interpunctio, cujus teStis ac custos MnSOra St, non potest non pro ingenti miraculo haberi. Nam haec ipsa praeSens aetas, quae a miraculi abhorret omnique traditioni summe diffidere solet, tam plenam, ne dicam, immenSam et interminatam huic interpunctioni fidem habet, ut ejus fundamento totam disciplinae grammaticae compagem SuperStruat. Neque indigna profecto tanta fiducia est, siquidem etiam in nominibus exteris scribendis mirum quantum subtilitate excellit. Nomen regis Assyriae, qui Salinana88are mortu regnum capes SiVit,

'i' Jes 20, 1 scribitur, et scite quidem, nam S Syriace Sarru in nominatur, itaque Scheba illud mobile indicium est

VOeali paene nec tamen prorsu absorptae'. Neque in eaUSa, Ut exemphim aegyptiaeum addamus, nomen rip Jeg. 37, 9. Reg. 19, 9 cum accentu penultimae effertur haec accentuatio Hae mente editionibus nostris usus est Ed. ooni in libro eximi Gedante Lati und Aeeent alidi Dei Faetoren der praelubsidungooniparatis und, aiologisoLam Hurdilohen Orgelselu 1874. Operam nostram Vel ad poesis hebraicae naturam cognoscendam aliquid valere bene intell0xit Julius Lo in libro Grundzuge de Rhythmuε, des era tin Strophenbaue in de hebrdisohen Poeat 1875. Ibi vero p. 24 aerio exprobrat, regulis de makk0satione in eoentuation8- ενδton cap. XX propositis ipsius editiones repugnare. Sane ita Videtur, Verum innes Xceptiones et ipsae certis quibusdam rationibus continentur, e. c. s. 92 7 ubi 'n' d b, non Nbscriptum propter sequens Athnach quod Merella requirit, et a 2 i d b, non quia inter Robia mugrasci et Siliu nonnisi unus conjunctivus admittitur Aeoontuationa/yatem XVII ). Eisdom docausis s. 1, 1 a ' ab ante Athnach et et anto Siliu non mahhetantur ibidom quo consulto 'b Cis, non ' Θ Wis, et is Scribitur propter innor, quo sequento etiam in prosaica accentua tione makkefati monosyllaborum omitti solet velut Ex 4, 11. Jes. 8, 23. Cf. do illa seription a Baorio restituta Bern Stade, De I 8ssisse

79쪽

Praefulto. VI

Non praeterit nos, militos esse qui nos irrideant, quasi in quisquiliis nimium minutae subtilitatis insumamus. Nimirum ut quaeVi ar Sic masoretica quoque non labet sorem nisi ignorantem. Ignorant enim, quantum faciant istae minutiae, quos nullius momenti SSe putant, ad re gravissima et grammaticaso historicas partim illustrandas, partim etiam patefaciendas. Ars grammatica paullatim ex Mas Ora librorum Saerorum emersit atque etiam nunc, nisi vana sibi fingere velit, ei inniti debet ad eamque e reeipere, ne inVeterato errore ineaute propaget. Falsum est, ut Xempla aliquot usseramus, tonum Vocabuli primarium nunquam in antepenultimam cadere; zz 12, 11 habet Tarcha sicut Ex 15, 8 unach in antepenultima et similiter ante monosyllabum vel Milet tonus praecedentis vocabuli, Spreta mahl efatione, non raro si penultima laus est ad ante- penultimam Sque retro graditur . Porro falsum est quod grammatici nostri uno ore docent, sormas 'br vota res p. 2 m legen-

das esse ostio, o lasim, or bcin Kame illud methegatum non est , nam Kame chatu nec Metheg et ne aria quidem patitur δ, quamobrem in codd. qui ut Chates a me sic etiam amegotiatu seribere solent vide ad 17, 9 nusquam, reperitur et Babylonii In me. c. Hab. 3, si scribunt, ut posteriori Kameglineolam quae Signum correptionis est addant, priori non item β. Falso Hoedigerus in ed. Grammaticae Gesentanae Vice8ima prima contendit, ' copulativum nunquam Aletheg Ssumere;

scribitur sane 'Ep 'ξ et similiter, sed τοῦ η 14, 1. ' rici 17 9. Idem inscius est, quibus ex regulis modo 'ri' sine Ga a, modo 'n' scribatur, quamquam si Baerii tractatum de legibus Mothogi et Gariae consuluisset, de his multisque aliis

meliora edoceri poterat. Neque adhuc ullus grammaticus libereXSint, excepto Sol quodammodo Luggattiano, in quo leges tonianno Cutuisqu8 Bibl. O enheim. p. 443. ung Gesohiohto undLiteratur p. 250 rhetoricam lingua hebraica tractat. Hunc librum ex cod. scr. Bibliotheca Nat Parisiensis Jacobus Sappi usque ad c 51 doscripsit eoque aerium donavit. Id quod in commontatione Physiologio tin aeuhil in thre Be- deutun fur dia Grammatia, ea dis hebrdisohe 1868 demonstraVimus. Si ex praecepto Bon-Aschori, vide Comm. ad Jes. 40, 18 et Jesaiam aerianum p. 92. Contra, Si penultima aperta St, haec ipsa accentum accipit et Methe cessat, velut ph ' η3 7 Ps. 68 9. Vide adnotationem ad h. l. in salterio nostro bilingui. Ipse aerius hoc sero intellexit, quare corrigenda Sunt quae ad Gon. 19, 34 ri 2 a adnotaVit. Cf. inskeri inlectun in a Bl ursitaeh-Babylonisoho unitation88ystem p. 17, quamquam hic quoque ejus punctationis rationem

80쪽

Suppetia si Herm. Stroe se latae.

ipsum codicem hi primi uti loema obtinet non Olum apparatui nostro critico attribuimus, sed etiam libri nostri frontem abylonidi hujus ob specimine ornavimus; facile inde conspicies, Babylonios ad metricos libros interpungendos iisdem quibus alias signis usos esse . Alius codex FirhoWicianus I schus. o. 3, quattuor folia Iobi continet, unde trachius nobis varias lectiones ad cap. II VI enotavit interpunctio est abylonica, sed ab

usitata ratione multifariam remota multoque imperfectior, desunt

enim age sch et signa vocalium composita: d Nn Set et similia sic scribuntur, ut primae literae Pathach tiberiense, alteri Pathach abylonicum imponatur et, quod adhuc inauditum,ta Superne appleto pusillo C, id appicto pusillo o insignitur.

Neque ero hoc uno, sed omni modo Strael ius inter bimestria sua codicum schus utoniensium studia curae habuit, ut Baerio in mas oretico Obi textu indagando opem ferret Manifestum est, quantum Valeat ad Origines editus mas oretici ejusque recepti Cogno Scendas erebra scholarum Orientalium babylonicarum et occidentalium palaestinensium de quibusdam vocibus scribendis legendisque dissensio. At quantum absit, ut quae ad hoe usque tempus de illa sententiarum diversitate comperta habebamus X- plorata atque integra sint, trachii opera, quam pro nobi ea in re posuit, certiores faeti sumus. Codices enim solius utealenses excutiens octo deprehondit qui ad notitiam differentiarum inter Orientales et Occidentales sive locupletandam Sive emendandam conferre OSSent , quae quidem Omnia noStrum in usum

fideliter exseripsit β.

Memoratu dignum est, nomen ta hoc in codico si scribi ut litorae 'i abylonicum Chat0DΡathach litora ri extremae KamezSupserscribatur Cholem omittitur. Ad calcem Thronorum librarius

babylonica subscriptum Sogol ostendit librarium non bene perspectum habuisso quaenam vocalis tiberiensis io loco abylonicae respondeat. Alioqui athach abylonicum idem est quod Sego tiberiense. Codicos ab eo sexcerpti sunt No. 7 Collectanea magoretica et grammatica, in his f. 14-23 't bri inter Orientales sit Occidentalus No. 18 folia tria formae maXimae, quae et D bri continent No. 42 et 1 Pentateuchi veteros cum Masora Νο. 118Fragmenta Hagiographorum Vetusta cum Masora No. 94 Prophetaopriores, O 2 Fragmenta Hagiographorum chartacea, ο 4 Libri

V. . cum notis et additamentis magoreticis. 4 Codicibus quibus aerius usus est quodammodo adnumerare licet opus illud grammaticum ανεκθοτον, 'to ab inscriptum, cujuS

ad 20, 2 mentio sit, auctore Messor Loon a S', ), Rabbino Mantuano c. 1470 138 capitibus etymologiam linguae hebraicae

tractanS, quemadm0dum ejusdem et L ad L r, Mantuae editum sine