Poemata Ferdinandi lib. baronis de Furstenberg. : Accedunt adoptivorum carminum libri II. Ed. altera..

발행: 1671년

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

171쪽

I4 6 ADOPTIVORUM CARΜsNUΜFurva quidem, torvoque inamabilis orer sed atrox. Forma decet Stysias, & color ille Deas.

Ergo illi taedi jungi cupiere jugali

Numina, quae magni regi2 Ditis habet: Elysii cupiere proci. Sed Numina Ditis Sprevit, & Elysios Nympha superba procos. Saepe Linus, vatumque pater Musaeus, & Orpheus Aggressi duram flectere voce Deam. Aggressi frustra Linus, & Μusaeus, & Orpheus

Molliri blanda nescia corda prece. Quippe serox Hecatae virgo sacraverat annos, Insernas jaculo figere docta seras. Forth Acheron, incauta suae dum margine ripae . It gravidam inesta caede gerens pharetram, Dirarumque striges dirum genus Harpyiarum Sternit, agens sorti spicula certa manu, Mempe Acheron secui am animi, & nil tale timentem sciri ans, cupidis nexibus implicuit. Amplexu ex illo concepit Nympha, novemque Mensibus exactis edidit Ascalaphum. Jamque annis puer addiderat duo lustra duobus, . Clim petiit manes acta dolore Ceres: Et, Μihi reddite, ait, raptam mihi, Tartara, natam , Unica quae matris spes, sebolesque suae cit. Reddite maternis, Erebi pia numina, Votis Quaesitum toto pignus in orbe diu. Munere terra inco h uges parit. Haec mihi merces Redditur, ut sterilis dicar, & orba parens rReddite: tuque redi. Quis te, Proserpina, casus, Vel qui te nobis eripuere doli 'Motus erat Stygius miseranda Voce tyrannus, Et Cereris justis annuerat precibus.

is i

pata

172쪽

LIBER PRIΜus. λ 14 pata sed ad caelum reditus immota negabant, ' Gustasset Stygios si Jove nata cibos. 'Punica nuper eam carpentem ex arbore poma i

Vidisse Ascalaphum, nec tacuisse serunt. Interdicta via est: sed testem Diva protarum , h, oci Supplicio culpae dicitur ulta pari. .

Ter caput invisum devovit carminedim ti Corpus Avernali ter madefecit aqua. Ilicet Ascalaphus, contractis carmine membris s&ti 2 2 Vertitur in plumas, surripiturque sibi. ir. In rostrum nares, digiti sinuantur in ungues ν : Brachiaque in pennas versa abiere leveS. Turpe caput multum, multum caVa lumina crestunt,

Vixque potest pigrum tollere corpus humo. Ille hic est bubo, quem rerum ignara paVet gens ς . Tu ride mecum, qui sapis, omen aris, westphaliae flos, deliciae, Fermande, Q tum' ἰ . Tempora cui lauro non pereunte virent, Et mecum cape plectra manu, j unctisque canamus Carminibus silyas, silvicolasque Deos. Neu Romae desiderio moveare relictae. . Quidquid habet magni R oma, dat Alba tibi. , i , Hic Pollinus, honos Graiae Latiaeque MinervF, Holstentusque Indis notus &Hesperiis. Hic Bandinellus Tyrrhenae gloria musae, Et Phoebi gemina Naidius arte valens. Tt carusThemidi, ac Musis R a onus, & una Vigetanus Sophia clarus, & ingenio. . Hic decus Italiae, & R omani Ssortia vindex lNominis, c sidus Nersius, Arne, tuum. ' Rospitiosiis & augusti pari magna Senatus, Virtute egregius consilioque Pater.

173쪽

1 8 ADOPTIVOR0M CARMINUM Hic & ALEx ANDER praeses, tutelaque rerum, Cui Deus ingenium par dedit imperio: Et Patrui divina legens vestigia magni Spes, & servatae Flavius Urbis amor; Pro quo debet ALEx ANDRo res publica, quantum Propter ALEx ANDRuΜ debuit illa Deo. Ergo sub hac mecum platano, Femande, selmus Carmina jam Latiae dic socianda lyrae. - Felix qui curis, & iniquo scenore liber 'Exercet bobus rura paterna suis, i Ordine nunc aequo gaudens disponere vites Nunc oleis sobolem substituisse novam. Interdum juvat arboribus decerpere poma :Ιnterdum nemoris fingere falce comam: Irriguosque jugo rivos inducere campis, Clim pluviam tellus potat hiulca Jovem. - Non illum vigiles curae, non semnia turbant, Pestis & humani pectoris ambitio. Nec metuit fraudes, nisi quas caper improbus uvis, Aut parat e nimbo grando haimica satis. Limina nec Regum trepidanti poplite calcat, Irati metuens damna stipercilii. O mihi si rupes has inter vivere detur ISorderet rubri gara colorque maris. O ego dum possimiam leni vescier aura, Et liquidos sontes, & nemora alta sequii

Siqua mihi a Latiis speratur loria Musis

Occidat, & venti nomen inane serant.. Haec ubi luserimus, nos i risreddat & Vibi Iam satis amoriun est praepete currus equo.

174쪽

BERNARDUS ROTTENDORFFIUs

Medicus Caesareus & Archiater Mona. steriensis & Paderbornensis Reserendissimo se Mustris O DOm FERDINANDO FUR STEN BERGIO nonico Parisiornensi Hildestrasse Monae riense gratulatur honorem intimi cubicularii. quo ab ALExANDχo VII P. O. M.

fuerat ornatus M. II DC LV. Ιrtutum illicio, nitore morum, V Gratis obsequiis, smulque juncti Musarum & Charitum tenace nexu, Devinxisse sibi, probante Caelo, Magnatum studia, & sacros favores; Si pulcrum decus est, honorque grandis: Hic Te quot titulis honor cormat, FURsΤENBERGIt Heliconii vireti Germen nobile, Vatum ocelle dexter, Dulcis Socraticae medulla Suadar, Nostri maxima pectoris cupido. - .

Tu primum innocuae nitore Vita . Ii

Virtutis quasi veste candidatus; l Tum fido obsequio, pioque cultu. ii ii Cultarumque simul novem Sororum. Praeclaris studiis, &universis . iii Doctrinae illecebris amoenioris; εSic illum P An 1υM Tibi obligasti, Magnum illum P AB ruri Tuum Patronum:

iii i

175쪽

1 o ADOPTIVORUM CARMINUM' Quem natalibus inclutis, & alta stirpis nobilitate, divitavit Illustrissima C H ISI O R u. Μ origo. Illum inquam Tibi C A i s 1 u Μ obligasti; Patronum simul & Tuum meumque, Ipse qui Charitum sinu educatus, Docta lacridum manuexpolitus, Per Virtutis iter gradusque ductus BONAE MENTIs ad auream Palaestram: Ex qua Victor ovans brevi supremae Scandit Gloriae ad eminens cacumen , Applaudente Polo, vovente Mundo. O sacrum caput, o cor enclatatum lHunc Tu dotibus hisce , FERD IN ANDE,

Tui dotibus ingenI genIque

Tibi demeritus, tenes favorci Illos eximios, &invidendos; . Queis Te, spesque Tuas fovet beatque, Magnus C H I s I u s, testimator ille Dotum Alcntis & Artium peracer. Magnus C H 1 s I u si Unus inter omnes Illustres animas, Poloque natas, Et Virtutis odore, G ratiisque, . l . Plos tanto melior, simiorque, Tanto nobilior, micantiorque; Qtiantum quae soliis superba centum, Paestano rosa purpurans in horto, Ardct lutcolae praeire calthae.

Is dum Teutonicas subisset oras, Summi Pontificis jubente nutu,

Ut Mosae pariter daretque Rheno iLegatus sacra iura Vaticani: t i

Quam

176쪽

. Lin ER PRIΜus. Quam gratus suit ac stimis Hospes lQuo passim in pretiol repente tanti liUt coepere viri aestimare dotes lUt coepere pio flagrare amore, Mox Summi Medioxumique & Imit sSic odore suo trahebat omnes, Divino hercule odoret Non qui amicuruNaribus redoleret aut amomum,

Aut fragrantem opobalsami liquorem: Sed qui Justitiam, int osque mores, Et Lelum Pietatis, & perennis Laudem Sobrietatis, atque casti Cordis Lilia spiret, erudita Cum Prudentia & AEquitate juncta. Hujus tam ambrosi entheique odoris, Vis tam blanda magis magisque coepit Se diffundere in Urbe Μimigroda, Quando istic Procerum, quibus potestas Gentis credita summa Christianae est, Discordes animos, sagace primum Suasu consilioque molliebat: Dein litis velut Arbiter severus, Consepito odio, improbisque rixis ;Bonis auspiciis, bonoque sato, Sic cunctorum animos studebat arcto Nem jungere Amoris atque Pacis; Ut primis studiis caveret unum hoc, Ne quid Relligio, Fidesque arita,

Λ Pace acciperet nocente damni. At postquam lacrumis petita tantis,et ni tantis toties cupita votis,

Pax tandem suit icta Mimigrodar.

177쪽

rsa ADOPTIVORUM CARΜ INLIdem dius odor, stagransque C H I s ΙCoepit latius usque & usque sendi , - Seque didere Christianum in Orbem. Ut jam capta sui nitore floris, i Sui Roma sagrans amore C O s I, Optaret patrio rubere Caelo. Mox Tybris repetit; statimque coepit, , .. Magni Pamphilii inserente dextra, Voto totius adprobante Mundi, Flos hic more rota modoque odorae , Purpurascere Vaticano in horto.

Hic quam dulce rubeti suave spirati Est ostrum hoc, animi rubor modesti a Est geli color hic Deo fragrantis ;Est coelestis odor, Deumque spirans.

Quo de purpureae nitore stenaa i Perrexit magis usque & usque & usque Se diffundere, CHIs IANA Virtus: Donec Pontificis thronum supremi, Claves sidereas, Petrique sedem iiii Conspirante secro Patrum Senatu, ALEXANDER adit, seturus OrbiI G selix Hierarcha Christiano. Est, citr nunc duplices tuos triumphos, Est, cur ingemines subinde plausus, Uaqua Munde pates, Deoque pares rLt tu prae reliquis, tumultantis . ita Martis stena, seraeque arena Enyus, i Tot quassata malis, tot icta sagris, Nunc Germania spes resume grandes, iEt in laetitias reficta Vultum, Plusquam centuplici ser Me sausus,

178쪽

Ling R P R I Μ uHabes Pontificem, Tuique gnarum, Moerorisque tui, tuique amantem: Habes Pontificem tuis potentem Volentemque simul mesis mederi. t At Tu delicium domus paternae, Et Princeps Juvenum eruditiorum, FuRsTENBERGI,amor hercle nosti omnes Secretas animi occupans latebras :Tu laetare magis, magis Tae plaude; ando laetitiae novae, novique Te gaues seges insolens coronat. En Tuus F A B IU s, Tuus Patronus, Patronus simul & Tuus meusque, Cinetiis tergemina caput Tiara, Sic jubente Polo, vovente Mundo , E Petri Cathedra gubernat orbem. Magnus CHIIIus, Unus inter omnes Flos lectissimus optimusque floro; Nunc odore seo r levit Urbem, Nunc odore sito replevit orbem; Urbem odore suo Mans & Orbem di Sic odore Mans & Urbem & Orbem, Ut dum suscipit utriusque curas; Mox sui memor usque FERDI NANDI, Hunc Mare novi savoris aura,

Dignum crediderit suis coronis; Quando sponte sua, stirpente Roma, i Aulae adlegit in intimae Ministrum. O honorificum, bonumquesectum Io sectum ter & amplius decorum lo collatus honor, probante caesol Et quod me genius Tuus meusque,

Quod

179쪽

x 4 ADOPTIVORUΜ CARMINuΜQuod Virtus Tua me, Tuique mores Praes re jubent, & ominari, Praeludens honor auctiori honorii

FERDINANDE, Honor hic erat canendus,

Non his Hendecasyllabis Phaleucis Duris, illepidis, siticulosis, Jejunis nimis hiςmeis Phale s.

Verum Pindarici pedis cothurno. At, ni me mea spes, amorque ludunt, Reddent astra diem magis beatum, Qui pompam & numeros celebriores, Andinaeque tubae requirat aurum:

Illum dico diem, Tibi s undum,

Felicemque Tuis, mihique laetum, Qui majore Tuas honore Lauro Et novi decoris coronet ostro. Nam ni me mea spes amorque ludunt, FERDINANDE, animi medulla nostri, Nondum summa tenes, quibus pararis; Pulcher restat adhuc apex, nec unus; Quo Virtus Tua Te, vocatque Numen; Quo flos ingenii vigens, Tuique Tam belli, nitidi, probique mores ἔ Quo recti Hidium, sagaxque Pallas, Te certant nivess levare bigis. Tunc, si sita sinant, trucesque Parcae; Non his versiculis levis monetae,

Sed celsi pedis insolente sestu;

Plaudentum innumera cohorte istus, tScandendas Tibi Gloriae quadrigas, Ornatum veniam, sequarque plaudens. Nunc penna leviore praevolare,

180쪽

- LIBER PRIMUS. Hos iussi celeres meos Phaleucos, linaratum Tibi cordis e medulla, Et faustissima quaeque comprecatum, '

I n queis illepidis & inficetis . Esto nil aliud probare possis ;

Sinceros animi sidclis ignos, Amoremque Tui potes probare. Tandem figo pedem mc, & eminentis Tibi gratulor auctioncm honoris Ieiunis nimis his meis Phaleucis; Quos inter strepitus frementis Aesar Scriptos anterioribus diebus; Tuis pluribus optimis Phaleucis, i

Rotundis nimis&nimis venustis, ruitis itidem olegantibusque, . Urbano pariter joco facetis Reddo. Tu illepidos meos Phaleucos, Tornatos minus & minus dolatos, Nugaces, miserabilesque versas, lT Vultu suscipe, quo Eles, sereno. I. LIte ergo illepidi mei Phaleucit Ite, Ite Hendecasyllabi, quot estis; Ite ultra gelidum Alpium cacumen ;Ad Palatia Vaticana adite; Et quanto studio potestis, illic FURsΥΕNBERGII honoribus litate: Ite, applaudite Principi Juventae, Ite, applaudite corculo Minervae, Suadae delicio, atque vatum ocello, Et nostri quoque pectoris medditae.

SEARCH

MENU NAVIGATION