Poemata Ferdinandi lib. baronis de Furstenberg. : Accedunt adoptivorum carminum libri II. Ed. altera..

201쪽

ADOPTIVORuM CARMINu MVulnus, & Eoae terrae promissa nepoti Venturo veteres habitu tenuere parentes Arva peregrino, nondumque immota maneret Sedes, sed dubios mutarent Vela penates per crebras mutata vices, coluistis eosdem,

Accestisque viae comites; per proxima Bethel Rura, ubi laxatis patuerunt sidera valvis,

Scalaque subjectam descendens attigit imis rellurem pedibus, per quam longo ordine visi

Continuo vacuas placati ad Numinis aures Ferre pretas hominum, moxque illis dona referre. Hic vos excepit numerosi seminis auetor Hospitio, & comes in tenebras abeuntibus ivit Obs ae noetis, metuens hic fratris ob iram

Offensi sibi, vestra, quibus custodia Idumes Tradita, conspexit dense castra obvia Jacob Agmine, & ancipites dimisit pectore curas. Improba sed postquam sanctis genitoribus artas

Successit, Patrumque scelus vicere nepotes, Et tot victa malis vesana a gente recessit

Alma Fides, Pietasque comes, migrastis & ipsi

Quaesistisque novas sedes, ubi temperat orbem Urbs septemgeminos tollens ad sidera montes, Omnibus imperium sacrum quam gentibus esse Omnipotens genitor jam tum tenditque fovetque Exiguis regnum cum finibus orta tetendit In geminos axes, pari aque a sede prosecta

Dissersit claro Placebi cum lumine fasces. Ut peterent illinc divina oracla prosanis Legibus assueti, emisit quos Roma colonos, Aut scripsit sectos, aut victos durius ursit.

Hi dum sancta Petri tendunt ad limina gressum,

202쪽

n R PRINUs. - 477Non 1llis custosde rupe vocatur Pan ovium, ductorque viae Cyllenius ales : Sed mam aethereoraulae stellantis alumnos Per pia vota rogant comites, qui certa dedistis Signa per Auseniam stabilci fixisse penates: Nam non Aligeros inter tam maxime Princeps Palmiis o sparsam, Michael, Samaritida colle, Aut quae rura Tha r lath sublimis opacat, Ardua quam tibi conspicuus Gargana sacrasti. Sic tua quantumvis, Gabriel, non vidimus ora, Est tamen haud obscura fides desidere fines praesentem Italiae, cingit quos Laurea hura. - 'Te decet hic locus in toto Getissimus orbe; Ad quem sidereas venit delata per alas Illa domus, non ampla quidem, nec marmore splenden Sed quae de fulvis constriam palatia tignis Vincit, & immense poterit contendere caelo, si decus exiguis famamque dat incola tectis. Hic nam Virgo parens intacta Numen in alvo Concepit, gessitque pios sine semine partus; Cum nova Jesseae tuleras mandata puellae.1nde tuae fidei custodia credita mansit Si laris, & secreta patent penetralia castis,

Quos procul extremo venientes obvius orbe Excipis arcanis adytis, vix purior illo Advena sidereum meruit contingere limen. Non te certa tenet statio primoribus unum

Deutem Aligeris, Raphael, sed permeat omne Indosessus iter caelique selique, nec ullum Humani genus obsequii subterfugit ardor. 4 m pQ nnanti similis peraque decorus - Te baculo instructum comitem poscentibus addis,

203쪽

Mox caeli convexa petis fulgentibus alis, : Qud propiora vocant supremi tecta Tonantis, Atque amor, & liquidis sic ans alit ignibus aura. Quare ades,& sinos gregiis in limine primo Excipe Fernandum e patria proferre parantem, Natalique novum columen devinctus Achati Cinge aliud latus, & renoves miracissa prisca. Nam tantos caeli siquis sperare favores Ausus adhuc, si quem tulerunt haec saecla biam. Alter hic est, primo similis sic motibus, albi Excludunt ovis volut ova simillima cygni. Certa Patris salicti soboles, quem nostri Catoni Opposuit similem vitiis grassantibus aetas, Et dedit illustre exemplum, rectissima clarae eri debet servare modum Poedia iuventae. Illi juncta fuit thalamis par omnia coni Nobilibus, merito numeranda Heroidas inter ;Cuius thesauros siquis spectare cupisset,

Ostensura seret non semmas iliti nec auri Pondera, sed sacra reduces e gymnade Gracchos; Qui melior gazas census supereminet omnes. Omnis in Ascaniis amborum cura parentum stabat, ut imbuerent monitis, animosque timore

Numinis armarent, teneram ne crimine mentem

Foedarent ullo, socios & labe notatos Effugerent, quoniam sallax latet anguis in herba .

Atque utinam meritis longaeva excedere vita Nestorei metas aevi, mortalia nondum

Mors illis caeca clausisset lumina nocte l mia darent documenta viae , quantisque starent AEthereos orbes precibus, praeberet egenis

lanion dextra stipem duros miserata labores l

204쪽

Aulae sidereae, selioque adstare Tonantis, Et caelo Aligerum comitem deducere proli, Quam velut ad selos nutus & iussa paratam ,

Surgere, flagranti complectebantur amore.

Sed licet his placida corispostum pace quiescat

Corpus, vivit adhuc, & caeli vescitur aura Pars melior, sanctosque polum colit inter ephebos Spiritus, unde videns manifesto lumine terram, Fataque natorum curans, praestatibus orati aud precibus tantum ductorem ex aethere mitti; Sed simul exuviis carnis tardantibus expers Gaudet celsa piae comitari ad moenia Romae, Quo non ire subet rutilantis syngrapsus auri, Vel mortalis 1 Iymen, qualis cum causa Tobiani Impulit E patrio peregrinum abscedere vultu, Ille tamen tanti nactus moderamen Achatis, Qui duras mollire vias, caroque nocentem Ardorem capiti depellere visus, & imbres Nubibus ingentes gravidis suspendere, quamvis Obscurum pluviis caelum macluisset ab Austris. Qui jussit vasto minitantem gutture piscem Extrahere, & iecoris fibras servare potentes Vincere terrificis errantia spectra smiis, Felque tenebrosis lucem reparare nitentem Luminibus validum, ac amisses reddere siles: Rettulit ille idem Gabeto credita gazae Pondera sulgentis, nec prima nocte maritas Illum permisit taedas mutare cupresse. Tum ne longa magis lassaret vota parentum, Incolumem tandem moestas deduxitad aedes,

ille

205쪽

18o ADOPTIVORUΜ CARMINUM Ille autem subito liquidas abscessit in auras, Et rutilam caeli stellantia templa petivit. Inde tot hunc nostrum vicibus rediturus in orbem Ire volet quoties reserens virtute Tobiam. Ergo tibi tantum comitem sperare licebit, Cujus ab illustri cessit procul indole lucri Fulvi sacra fames, nec toto explebilis Psermo Argenti sitis, aut luxus, & inanis honoris Ambitiosus amori quaerunt qui talia, sallax His merito insidians natura instraverit aequor, Quodque parmi sit ventorum, nullaeque senescant His puppes, medio nec sit fiducia portu. At meliora viae sanctae sint omina, suasit Quam pietas, iustumque animi ditescere veris Propolitum gazis: non haec nova causa Latinum Urget iter, secum junctas virtutibus artes Ex Capitolino in patriam deducere clivo, Unde pii quondam Intulerant haec munera patres Anguire t ruperest nam Saxea nomine prisco Clarus in Urbe locus; non hoc praerupta dederunt Saxa, sia1nostris vcnientes Saxones oris, Quos frustra sperans sanctae submittere legi Par titulo magno Carolus, secreta Tasenae Qu)m simulacra diu, & nigra sermidine lucos ,

Caeteraque aspicerent irritamenta vetusti Erroris, Vcteres alio migrare colonos

Jussit, ubi culti vestigia nulla manebant Mavortis; tum magnayio ductoribus usa Haud dubie Aligeris pars ivit tramite Romam, Νὰ velut externis vixit regionibus hespes,

Nacta schola tectisque locum, & civilia jura. . Quam scit his, patruisque piis & fratribus aequa

206쪽

Lin ER PRIM U . Tam via, tam longi facilem se meta laboris Roma tibi exhibeat, nihil illuc obstet eunti,

Non mare, non tellus, celoque minantia caelo

Culmina, non torta saevi vertigine sue iis ; 'Quae vehit, in navem volucrem sit nulla potestas Imbriferis Austris, placidus sed militet aether, Et spiret tepidi clementior aura FavonΙ:Te metuant avidi, soboles Neptunia, pisces Et rabidae terrem serae, in frondentibus alter Sis Orpheus sylvis, inter Delphinas Arion. Non est a Stygiis ea pax speranda procellis; Hic tuus inprimis quare contrarius hosti Communi vigilet Mars, ales Magne, ligetqiue

Semotum procul terris, connubia turbet Ne Venus, aut turpi luxu comitata Voluptas.

Hos sitiit ingenui non una clade pudoris Infames scopulos; meliori posthabet illam Consilio, seditque fidem servare per omnem 2Etatem casti decus inviolabile floris. Laus sua conjugio quondam, thec cognitus orbi Virginitatis honor, cum deseret incola vasto Terrarum spatio, & legi mensura vetustae Ultima, quam natus casta de Virgine Vii. Attulit, & studio complendi accensus Olympi ' . Vesanos thalami decreicere jussit amores. Inde sibi, melior quorum sententia sedit Mentibus, δ caelo divinas quaerere Nymphas

Illustres coepere animae, nec totast illas Desuper in castos animosque manusque Venire, Candida felici uenituras nornina partu, Queis neque dilectam prolem Sipyleia mater Praeserat, aut duram moveat Latonia litem.

207쪽

18I ADOPTIVORUM CARMINUM Ex his, quae forma pulcherrima, Theiosephiam Immensis dotatam opibus, nec stirpe minorem, Connubio iunget stadili, propriamque dicabit, Castaque caelestis paranymphus in ostilla mittet,

Omnes ut tecum selices exigat annos. Fortunate nimis; non si Lavinia taedas Clara tuas optet, generum Thetis omnibus undis

Aut emat, aethereos unquam mutabis amores.

Interea simul innumeris rebushue locisquς Suffciens virtute cita, dum perdius haeres Niger illustris lateri pernoxque clientis, Si, quibus incolumem votis exposco Patronum Servari, tua dent vires sessivia, nostris precibus desunt, faciles & Numinis aures. Qualis ut ab dit votorum haec summa meorum Urbibus Ausenior visis populisque revertat Integer avitiis, Vimum virtutibus auctus, Artibus ingenium, varioque exercitus usit;

Et postquam his studiis processit longilis aetas,

Non ultra privata suat, nec clausa teneri

Mens excelsa domo possit, sed publica quaerat

Consiliis Patriae ipsius requiescere moles: Perque gradus summi teneat fastigia honoris; Haud tamen illa meas extinguant sidera magno Lumine scintillas, lucis vix nomine dignas, Qui licet ingenii sim dotibus omnibus impar, At praestare fidem sinceraque corda paratus. Sic ubi Teutonicis frondosi cacumina silvis Explicuere comas, arbuscula tenuia querciis stant inter, cernique in iisdem montibus audent.

208쪽

EIUSDEM

AD EUNDEM

T' As generose citum fuerat, Fernandri clientem , L GaudiaPieriis senificare modis, ta Romapam felix adventus in urbem ii. i '

Caeteraque adventu non leViora serunt: .. .

Sed sensi tecum Angaricas abiisse Camoenas, Namqge sequi Phescinum debuit ille chorus . :Μe vero Alpinis divisa absentias s

Sollicito vacuum non sinit esse metu. - . Ille meas rigida strinxit torpedine venas, Et fluere e sicco carmina sonte vetat

si tua successu simili vestigia vertis, Quam cupio hoc spati mi temporis esse breve lCumque suo Phoebo redeunt, quae nobile cingunt Obsequio stabili Numina docti latus.

Tunc abe*nt omnes curae, chartasque Patrono . Carminibus plenas, vi Musi feret. . P

EJUSDEM

Pro incolumitate FERDINANDI Disopi ct Principis Paderbornensis Kal. Ianuarii

O Mnia tempus habent: recte, Celsissime Princeps, Tempori agit quisquis convenienter,

209쪽

i ADOPTIVO RUM CARΜI NUMQuae modo Memnonio procedit ab aequore, & annum Prima novum faustis inchoat auspiciis; Haec est illa dies, qua munere, carmine, Votis Te decus ut venerer praesidiumque meum, Non tantum ossiciis lux debita talibus urget, Non mos in toto qui vetus orbe viget: Sunt quae me propius tangunt; sunt, inclyte Princeps, Cuncta mea ingenti nixa favore tuo. Sed facith ignosces Maecenas unice, nullo

Tot tua quantumvis munere dona colam. Munera nulla mihi, non aurum, aurique cupido, ..

Quam, vitae & studiis quod satis est, satiat. Te quoque, quinζnon est dubium selicius esse, Sumere non aeqvri quis dare dona juvat.

Spes minor est veniae, vix excusabile crimen,

Carmine me nomen non celebraretuum. Aut memorem saltem meritorum ostendere mentem,

Digna quibus reddi gratia nulla potest.

Carmina jure sero: quia cultu carmine facto Viis est Principibus res magis apta viris, Qui celsiim magnis munus virtutibus ornant, Et quia digna geruntcarmine, carmen amant, Vel quos Pieriis, qualis rarissima phoenix, Delectat studiis excolere ingenium, Quaque Nunt, quando permittit cura rogesdi, Non dedignantur tangere plectra manu. Non sollim ut Princeps carmen, Femande, merem,

Non seta illustris nobilitate domus ;Non animi selis 'irtutibus, in te, faciis,

. eis genus, & summos condecoras titulos. Sunt Maecenati, sunt debita carmina vati,

Carminis &yatum cymine dignus amori

210쪽

s . LIBER.PRIM u s. 18ssi mihi maior essent in carmina vires, Aut non ita parch potae Heliconis aquae, Non alium quam te celebrarem: pagina nostris ... a In libris sine te nulla legenda foret: Sed premit audentem gravitas &copia rerum, Nec sitim coepti pondera sene mei; Sola i tur quoniam bona verba & vota se sint, His sine nulla mihi praetereunda dies; Incolumi laetus, quo non est carior alter, Ut ter Alexandro timus annus eat: Et redeat toties semper selicior; aequent Nestoreos donec probra sata dies. v Tum plenum meritis aetas sine fine beatum

Septima, quae coelo transigitur, saciat. Haec desiderii, votorum haec siimma meorum, . Metaque, quae dextris non caret ominibus. Nam cujus reparas, & splendida condis honori . Templa, Deus vacuas non sinet esse preces. '

GUILIELMUS HE SI US

ALEXANDRI VII. P. O. Gu. cubicula minumum, cum ab Ugoran ali uae erilem nummo expressam accepisset Omen Alexandri, stactosque in imagine vultus Nuncius aeterna missiis ab Urbe tulit. '