장음표시 사용
51쪽
Ρox MATA FERDINANDi . LAn poterit diffiisa tuae lux aurea Musae, lAn poteruntgentis signa latere tuaeqsidera scintillant, sublimi vertice Quac IEminet, & senis Mons subit astra jugis. i lia : ni Sed pudor, & castae divina modestia se iis ι io Nobilior Tyriis purpura muricibus, O Vatis Apollinei titulos, nomenque recusat, i bis P Phoebeaque vetat tempora fronde tegi. l . I iNec te grande sophos, nec iamae cura morditur , inibo Nec suco roseas gloriapicta genas. AVirtuti satis estcaelo se teste probari, MI
Et sese famae notitiaeque negat. Ut neget, invitam ouTu sin tur eburno
Et circumsese lumine vestit Honori Sic radiant puro servata corallia vitro, Sic lucent calathis lilia virgineis. QSic adamas iundo mersiis pellucet in imo, , , Sic micat auriferi dives arena Tagi.
Si, licet obscura celetur nocte, pyropus Nativo rutilum provocat ne diem:
P o N T. M A X. compluribus Car alibus
Audarunt alii convivia ditis Eliis, Et Luculleas, Alcinoique dapes, Et
52쪽
L1B. BARON. DE voli, TE NEERCEt quas Romano coenas Cleopatra marito Bastruxit Phariis perdita deliciis At mea sollemnes epulas, & Regibus aequas, ΑυCUsTINE, tuas Musa loquatur opes. Stat super impendens Tiberinae porticus undae C HI s IA, divitiis nobilis Attalicis; Hospite nobilior, vultu dignata L Ε o N Ictio posuit curas urbis, & orbis onuS. . Haec quoque purpureos aurato limine Patres Accepit, toti m ceu Jovis aula Deos. Quae mensis tum dona Ceres, quae dotia Lyaeus
Intulit, & largo Copia laeta sinu lVix tulit ipsa suum genialis merila paratum. Et pretii quota pars ipse Lyaeus erat 'Fulgebant auro, fulgebant pocula simis, ' i Fulgebant rutilis asperac ysblimis. lPascebant oculos persecta toreumata caelo,
Aut Myos, aut dignus innioris arte labor. Ipsa penus populo poterat satis una videri: Hic poterat genio quisque litare suo. Sic , ubi prostratos celebrarunt vina Gigantes, iamideis licuit poscere vina Jovem.
Res nova: caelatas ceperunt retia lances, Et Polycletea vasa superba manu.
Miratur Tiberis projectas flumine gagas,
Et quas nec Ganetes, nec vehit Hermus opes. Innocuam pisces escam mirantur in undis, Mirantur nullo retia tensa dolo. Retia nulla suis, nec quae Nero texuit auro, ἰῬraemia captarunt divitiora plaΦs.
Scilicet argenti quidquid Tiberinus & auri Ceperat, haec domino restituere suo.
53쪽
18 POEΜATA FERDINANDII nunc, & Crassim memora Romana vetustas, In Parthos auri quem sacer egit amor. Serviit ille opibus: laudato C H I s et u s usu Effusae dominum se probat esse rei.
De morte Natalis Rondinini, ALEXAN-D O VI 1. poni. Opt. Max. ab Epi lis ad Principes. Non ita Lampetie casu Phaethontis acerbo Flevit, & ambusto Cygnus in amne Padi;
Non ita Pelides, media cum Yidit arena. . Ainoriden spatiis caede jacere comis ; 'Tros Anchisiades non sic Pallante peremto, Nec Theseus cari silnere Pirithoi ; o Ut mihi moesta pio tabescunt lumina fletu, i i. Imaque perpetuos pectora dant gemitus et Dum desiderio mentem perfixus inani, NΑΤALIs mutos conqueror ad cineres. Crudeles Divos, crudeliaque astra vocanti Nulla venit misero no ne dieve quies. Nec magis, heu, lacrymis saturatur luctus amaris; Quhm matutino rore perustus ager. Si sugit interdum, vagus ut Maeander, in orbem
Mox redit, & sese decipit ipse dolor: Notaque dilecti passim NATALIs imago Occurrit macussis obvia luminibus,
54쪽
. Lia. pΑsto N. DE pu RsΤΕNBERG. Dulce loqui fido, velut ante solebat, amico, Brachiaque & caras tendere Visa manus. Sive cetenim ripam Iliberini propter amanam Cernere velivolas, quas vehit unda, rates,
Et septem geminis late byectare jacentes Collibus antiquae me juvat I libis opes, Pyramidasque novo ductas ad sidera sumtu,
Et Vaticano templa superba tholo: iSive suburbanas Latii peragrare ruinas
Mite jubebsancti Principis imperium,
Albanumque lacum, dilectaque rura Minervae Posthabitis Romae visere deliciis, Montis ubi quondam per viscera ductus aperti Fatalis Veiis irrigat arva liquor: Semper amarities, semper dolor haeret eunti, Et cruciat miris anxia corda modis. Nec vetus Alba gravem potis est mihi demere curam Umbra nec remvis Tuscula frigoribus ;Nec nemus Egeriae, Scythicae nec regna Dianae, Nec lacus occulti conscius Hippolyti. Tene mala, juvenum castissime, si aude novercae Distractum rapidis membra cruenta rotis, Tene Coronides mediis e faucibus Orci Ereptum Triviae restituisse Deae, Et laetos oculos, roseumque potentibus herbis Os valuit, nitidas & reparare comas 'At miserum, utprimae NATALIs flore juventae
Occidit indigno flebilis interitu, Non pietas, non sancta fides, non Pallas, & omnis
Aonidum tanto cultus amore chorus, Ipse nec aetherias revocare ad luminis auras
Stistinuit medicae Cynthius auctor opis l
55쪽
3o POEMATA FERDINANDII nunc, & demens animos attolle superbos, Et Zephyro plenos finge tumere unus. Finge miser titulos, & grandia munera rerum , Et spera Pylii tempora longa senis. En jacet exigua juvenis compostus in uma, Promeritus coeptis omnia sausta suis. Nam quid ALE NDRI meritus favor, aut quid hSpes ,& fraterna foedera juncta fide lQuid praeclara domus, genitrix aut profuit illi Optima, Castalias inter habenda Deast
Laeta quid aspirans rebus fortuna secundis, Et plausus tota maximus Ausonia 'Scilicet exorare nefas est fata, nec ulli Parcarum licuit frangere duritiem.
Non tamen Heroum manes inferna coercent
Flumina, nec Stygii pallida regna Jovis. , AEtherias illos virtus sublimis ad arces Evehit, & campis consecrat Elysiis. H1c, hic N A T A LI domus est: hinc arduus imas Sub pedibus terras despicit & maria;
Bliraturque novos orbes, convexaque mundi
Moenia, & innumeras, splendida signa, faces. At licet huic longos inviderit Atropos vinos, Dum meritis implet Solis utramque domum ;Ne tamen ulla queat nomen delere vetustas, Provisum Clario gratulor esse Deo. Dum terras atque omne sibi devinciet aevum, Curaque ALEXANDER posteritatis erit; Dum pius in Venetos animus studiumque canetur,
Classis & AEgaeo Thracia victa mariὲ Dum reseretur amor, quo tristia bella Tyranni Ardet in excidium vertere Bistonii ,
56쪽
L1g. BAROE DE FURsTENnERG. 31 Quo res Sarmatiae , Viduataque Caesare regna Curat, & impositos Alpibus Helvetios, NATALI constabit honos, vivaxque manebit Doctrinae, & Suadae nomen, & ingenii. Semper A L E X A N D RI, si aper vestigia, laudes Pond sequens, ibit clara per ora Virum. Tu quoque Pieridum decus, AUGUsTINE, sororum, Quo Latium, & tumidis Alacra superbit aquis, Ingenuos mores, & vitam puriter actam, Cordaque non ullis tacta cupidinibus, Virtutesque alias cari memorabis amici . Carmine, quod possit nulla abolere dies. Nam neque signa tuae spirantia marmore Limae, Nec Polycletea nobilis arte labor, Longius extendant famam NATALIs in aevum, am tua Moeoniae proxima Μusa tubae. At misi, cui tantum non c'ncessere Camoenae, Ut canerem paribus grandia facta modis, Sat suerit gelidis extrema dedisse labellis Oscula ,& exangues imbre masse genas. Sat fugientem animam fato legisse silpremo, Et clausisse pia lumina cara manu. . Sat tumulum lauri soliis ornare quotannis ,
Et cineri multa solvere justa prece.
Inique artem poeticam viris nobilibus vitio dari. O Cui victurum dictat Polyhymnia carmen,
Saepe fides digitis te e visa tuas
57쪽
POEMATA FERDINANOTPone lyram Augustine: licet te vate superbus Cessurum C labro se neget esse Liguri Phoebeos arcus, tutandis arina Camoenis Poscimus: haec nostri temporis arma cape. Ecce novum tumidoque gravem Pythona veneno Horret Apollineis dedita turba sacris. Ipsum etiam qui Pindi aditum, Phoebique recessus Occupat, inque sacrum nos vetat ire nemus. Quid moror, & ficto dubium te carmine duco 'Ah nimis ex vero nostra querela venit. Livor edax Python, Python inscitia renihi: Haec vates distis mordet ,& ille suis. Non capit ingenio, quae dente lacessit iniquo Carmina, nobilibus ceu minus apta viris.
O quoties dixi: Quid carmen & otia vatum Arguis, & selo stirpis honore tumes lo quoties: Si fama tibi,' si gloria curae est, Cur non & vatis te quoque cura subit 'Seu placet antiqua deductius origino ssinguli, Antiqui seriem sanguinis ille canet. Seu caperis positis fiamosa per atria ceris,
ornabit ceris atria lata tuis.
Addet & his proavum titulo dc carmine dicet Quot tulerint palmas, quasque, quibusque modis. Addet & his vocem: picturas ille loquentes Finget; & his animos ingeniymque dabit. Quid ' quod habent sua cum lilperis commercia Vates, Quique illos agitat spiritus, iri te venit 'Quid' quod honoratos memorant ex ordine reges A uratam digitis increpuisse lyram 'Creditur Amramides nihil est illustrius illo Isacidis carmen praecinuisse suis. -
58쪽
Lia. BARON o A PURsTEN BER GCarmen erat populus, cui Mempheos arma timenti Ipse Deus ficilem straverat anth viam. Ιverat & mlantes inter securus aquπum: Tanta fides pelagi dissilientis erat. Obruerat fluetii gravis unda D se: Tanta fides pel o mox coeuntis erat. Ibat Erythrara inreotica gaeta per undas, Et fracti currus, & juga vulsa rotis. Qtunuseros regni casus luetiisque refiniet, Haustaque tot pelm millia, nullus erat. Omnia quae populus, populum praeeunte poeta, Audiit, & paribus rettulit inde modis. At nunc quae sebiid strepuit lyrat me niihi totum Surripit, & superis inlerit ipsa choris. Jesside, salve risum, sesue optime vatum, Sive lyram docta, seu geris arma manu. Militiaene prius mirer, cantushe scientem 'Par utroque tibi nomine constat honor. Queis te r m componere robus ausim lNil potuit riso sanctius esse tuo. 'Queis To te vatem componere vatibus ausim lNil potuit plectro dulcius esse tuo.
Luce tibi senuere tubae: lyra nocte canebat, Victorique Deo carmine gratus eras. Et modo strata tuis, modo fletibus ara mndebat iEt modo te tarda Musa levabat humo. Sancte velis mihi te ficilem praebem canenti, Et vates vati dexter adesse tuo. Si non me tecum fas est excedere terris,
Nec mea me supra sidera Musi levat: At placare tuo ses sit mihi Numina cantu: Hac, precor, hac liceat te mihi parte sequi i
59쪽
Talia cantabant affati numine Vates,
Otia post pugnas cum sibi justa dabant.
Et quisquam, sit dives opum, sit clarus avito Sanguine, tanta n t nomina ponὸ sequi 'Et li e nescio quid, quod tantum tempora talat, Esse putet, doctae carmina mentis opus 'Ille ego sim, qui, dum Pindi sedet armus arce, URBANI sacris oscula dem pedibus. Ille o sim, qui C HI s I A D as juvenilia dicarotia parte aliqua posse referre meis. Nec mihi quis, si cassi a vocant, neget artibus illis Esse aliquem lituos inter & arma locum.
Tunc erat, extremum Μacedo cum subderet orbem,
Et captis Ganses mollior iret aquis. Tunc erat, Iliac m caperet cum lectus & ensem, Qui custos Μusis estet, Homere, tuis. Scipiade, tibi jugis erat comes Ennius: idem
Emeruit tumulo proximus esse tuo.
Caesar in adversos cum staminis instar Iberos Tenderet, ipse suum carmine lusit iter. Aiacem nobis invidit spongia: dextra Occidit Augusti fixus, ut ipse sua. Saecula cur sileam' vates quoque nostra taeerunt, Imperio populos qui tenuere filo.
Caesareae studuit Phoebeam nectere laurum Primus ab Austriacis Μamilianus mis. Summos summa juvant: res est quoque summa Poesis: Et qui digna gerunt carmine, carmen amanti
Q quisque ingenio pollet magis, altius ire Nititur ad geminum, qua via facta, jugum. At rudis, invitis Μusis & Apolline natus, Laudis egens, animo deficiente jacet.
60쪽
Lia. BARON DE FURsTEN BERG. . Is Haec ego tu nervis torque majoribus arcum , Cui Phoebus pharetram credidit ipse suam. Surge t premat querulas rostrata ciconia ranas rFigat Apollineus sibila monstra labor, Su : animam vocemque novo praeclude Lycambi: Supplicium Μomus, quod tulit ille, si M.
E SOCIETATE JEsU, Cum Franciscus Barberium S. R. E. Cardinalis illi a Poetis parentarbuberet.
SI vacat, & nostras civilia bella Camoenas
Audiri lituos inter & arma sinunt Accipe quae vates cineri sacramus amico Carmina, non uno Gallia pressa malo. Scilicet in longum veniunt tibi tristia morem Teque alia ex aliis sata vicesque gravant. Non satis in luctus suerat, tua pignora, civeS In te discordes exacuisse manuS. . Et Parcae secere neta, commune, sed atrox , Cui natura nihil quo medeatur habet. Simondus, quo non alius R m acta tuorum Certior, & regni jura referre, jacet. C 1 Sum-
I Iacobus firmondus Esocietate Insu, vir totius antiquietatis curiosi.s iuvetigatoc.