Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Nec quos Thynica lima perpolivit Anellos nec impios lapillos. 83a C. Cilnii Maecenatis

ad Horatium.

Ni te visceribus meis, Horati, Plus iam diligo, tu tuum sodalem Uinuulo videas strigosiorem. 84. C. Cilnii Maecenatis. Debilem lacito manu, debilem pede, Xa Tuber adstrue gibberum, lubricos quate dentes: Vita dum superest, bene est; hanc milii, vel aeula

Si sedeam cruce, SuStine.

85 P. Virgilii Maronis

In venerem.

Si milii susceptum fuerit decurrere munus, o Paphon, o sedes quae colis Idalias, Troius Aeneas Romaua per oppida digno Iam tandem ut tecum carmine Vectus eat: ο Νon ego ture modo aut picta tua templa tabella ornabo, aut puris serta seram manibus: Corniger lios aries humilis et maxima lauIus Victima sacratos tinguet honore socos, Marmoreusque tibi, dea, versicoloribus alis 1O In morem picta stabit Amor pharetra. Adsis, o Cytherear tuus to Caesar Olympo Et Surrentini litoris Ora Vocatis.

86. P. Virgilii Maronis

in Octavium historicum.

Quis deus, Octavi, te nobis abstulit Z au, quae Dicunt, an nimio pocula dura mero Vobis si culpa est bilis 3 sua quemque sequuntur Fata. Quod inmeriti crimen habent cyathit

22쪽

5 Scripta quidem tua nos mullum mirabimur, et te Baptum et Romanam flebimus historiam. Sed tu nullus oris. Perversi dicite manes, Hunc superesso patri, quae fuit invidia

87. P. Virgilii Maronis

in Augustum.

Nocte pluit tota, redeunt at mane serena. Divisum imperium cum Iove, Caesar, habes.

88a P. Virgilii Maronis

in Bathyllum poetam.

Hos ego Versiculos soci, tulit alter honores. Sic vos non vobis nidificatis aVes. Sic Vos non vobis Vellera sertis Oves. Sic vos non Vobis mellisicalis apes. Sic vos non vobis seriis aratra boves.

89. P. Virgilii Maronis

in C. Annium Cimbrum. Corinthiorum amator iste Verborum,

Thucydides Britannus, Attice febris, Tau Gallicum, min, al, sit ut male elisit, Ita omnia ista verba miscuit Batri. 1090. P. Vir illi Maronis. Ite hiuc, inanes, ite, rhetorum ampullae,

Insala rore non Achaico verba

Et vos, Silo Albuti, Arquilique Varroque,4

Scholasticorum natio madens pingui, Ite hinc, inanis cymbalon iuventutis. Tuque, O mearum cura, SeXte, curarum, Vale, Sabino: iam Valete sermosi. Nos ad beatos Vela mittimus Portus, Magni petentes docta dicta Syronis, Vitamque ab omni vindicabimus cura.

23쪽

Iie hinc Camenae vos quoquo limite saevae, Dulces Camonao snam latebimur verum)Dulces suistis. , Et tamen meas chartas Ruvisitote, sed pudenter et raTO.

P. Virgilii Maronis

ad Varium.

Scilicet hoc sine fraudo, Vari dulcissime, dicam: Dispeream, nisi mes perdidit iste putus.

Sin autem praecepta Velant mo dicere, sane

Non dicam, scd me perstidit iste Puer. 93. Virgilii Maronis

:ia, id ad villam Syronis. . ' t .

Villula, quae essionis eras, et Pauper Helle, Verum illi domino tum quoque diViliae, Me tibi et hos una mecum, quos SemPer amaVi, Si quid do patria tristius nudiUTO, ' . Commendo, hi priuila luc patrem. Tu nunc eris illi, Mantua quod fuerat qui,dque Cremona prius.

Delia, Tucca, libi vovit, sed saepe Videre Non licet: Occulitur limino clausa viri.l

Delia saepe tibi, Dou venit adhuc mihi: namquC .. Si occulitur, long est tangere, quod Ne lunas. Venerit aut tibi: sed iamiam mihi nuntius iste

Quid prodest 3 illi dicito, quae rediit.

P. Virgilii Maronio

in Octavianum.

24쪽

P. Virgilii Maronis

iu Nisum libertum, spadonem.

Pars tibi, Nise, datur Bacchi, pars deinde negatur. Esso potes Liber, non potes esse Pater.

P. Virgilii Maronis

in Balistam ludi magistrum.

Monte sub hoc lapidum tegitur Balista sepullus: ΝOctu, dic tutum carpe, Vialor, iter. . . 98' . P. Virgilii Maronis. Nantua me genuit, Calabri rapuere, tenet nunc Parthenope. Cecini pascua,. rura, duc .

99. ' Virgilia Maronita.

IIumor alit segetem, segeti contrarius humor. Quod iuvat, hoc dulce est: quod cogitur, altera mors est.

Terrarum hic bello magnum concusserat Orbem, Uio reges Asiae Deserat, hic populos, Uic grave servitium' iam iam libi, Roma, serebat: Cetera namque Viri cuspido conciderant, Cum subito in medio rerum certamine praeeePS

Corruit, e patria pulsus in milium. Tale Dcum numen ue tali mortalia nutu FallaX momento temporis hora dedit.

P. Virgilii Maronis

ad Antonium Musam.

Quocumque ire serunt Variae nos tempora VItact, Tangere quas terras quosque videre homines, Dispoream, si te fuerit milii carior alter.

25쪽

Alter enim quis te dulcior esse potest, Cui Venus ante alios, divi divumque sorores Cuncta, neque indigno, Musa, dedere bona Cuncta, quibus gaudet Phoebus, chorus ipseque Phoebi Doctior o quis te, Musa, suisse potest o quis te in terris loquitur iucundior uno 2CEO tam certe candida noti loquitur. Quare illud salis est, si te permittis amari, Non contra ut sit amor mutuus iude milii.

102. P. Virgilii Maronis

in Sabinum.

Sabinus ille, quem Videlis, hospites,

Ait suisse mulio celerrimus, Neque ullius Volantis impetum cisi quisse praeterire, sive Mantuam opus foret volare sive BriXiam. Et hoc negat Tryphonis aemuli domum Νegare nobilem insulam vo Caeruli, Ubi iste post Sabinus ante Quiutio Bidente dicit adlotonse forcipe Comata colla, ne qua sordidum iugo e Premente dura Vulnus ederet iuba. Cremona frigida et lutosa Gallia, Tibi haec fuisse et esse cognitissima Ait Sabinus: ultima ex origine Tua stetisse dicit in voragine, Tua in palude deposisse Sarcinas, Et inde tot per orbitosa millia Iugum tulisse, laeva sive dextera Strigare mula sive utrumque coeperat

Neque ulla vota semitatibus deis Sibi esse facta praeter lioc nOVisSimum, Paterna lora proximumque Pectinem. Sed haec prius suere. Nunc eburnea 25 Sedetque sede, seque dedicat tibi, Gemelle Castor et gemelle Castoris.

26쪽

55510

103. P. Virgilii Maronis

in Noctumum

Socer beate nec tibi nec alleri, Generque Noctuine, putidum caput, Tuone nunc puella talis ahi tuo Stuporo pressa rus abibit 2 Hot mihil Ut ille versus usquequaque perlinutοῦ Gener socerque, perdidistis omnia.

104.

Virgilii

In Noctuinum.

Superbe Noctuino, putidum caput, Datur tibi puella: quam petis, datur.

Datur, superbe Noctialiae, quam petis. Sed, o superbe Noctuine, non Vides, Duas habere silias Atilium, Duas et hanc et alteram tibi dari. Adeste Dunc, adestet ducit, ut dccci, - Superbus ecce NOCluinus herneam.

Thalassio I Thalassiol Thalassio l105. . Virgilii

in Lucium.

lacero me, quod alta non Possum, Pula Ut ante vectari steta, Nec ferre durum Digus aut aestum pali, Nequo arma Victoris Sequi. Valent, Valent milii ira et antiquus fur Et lingua, qua adsiem tibi, Et prostitutae turpe contuberuium Sororis. o quid me incitas 2 Quid, inpudico et inprobande Caesari Sed furta dicantur tua, Et helluato sera patrimonio In fialre parsimonia, Vol acla puero cum viris convivia Udaeque per Somnum nates,

27쪽

15 Et inscio repente clamatum suPer Thalassio: Thalassio l

Quid palluisti, semina 3 an ioci dolent 2

An lacla cognoscis tua

Nou me Vocabis pulchra per Cotyllia 20 Ad seriatos fascinos;

Νec dein movero lumbos in crocotula Prensis videbo altaribus Flavumquo propter Thybrim olentis nauticum Vocare, ubi adpulsae rates 25 Stant in Vadis, caeno retentae sordido, Macraque luctantes aqua; Neque in culinam ct uncta compitalia Dapesque duces sordidas, . Quibus repletus, ut SaliVOsis squis, 30 obesam ad uXorem redis, Et aestuantes nocte solvis paulices, Olusque lambis saviis. Nunc laede, nunc lacesse, Si quidqunm valest Et nometi adscribo tuum, 35 Cinaede Luci. An te reliquerunt opes, Fameque genuini crepant Videbo habentem praeter ignavos nihil Fratres et iratum Iovem, Missumque ventrem et horniosi patruido Pedes inedia turgidos.

106. Virgilii

ad M. Valerium Mossalam.

Pauca milia, niveo sed non incognita Phoebo, Ρauca mihi doctae dicite Pegasides. Victor adest, magni magnum decus ecce triumphi, Victor, qua terrae quaque patent maris, 5 Horrida barbaricae portans insignia pugnae,

Magnus ut Oenides utque superbus EryX. Nec minus idcirco nostros eXpromere Cantus Maximus, et sanctos dignus inire choros.

28쪽

. 10

Hoc itaque insuetis iactor magis, Optime, curis, Quid de te possim scribere quidve tibi: Namque latebor enim) quae maxima deterrendi Debuit, hortandi maxima causa fuit.

Pauca tua in nostras Vcuerunt carmina Charias,

Carmina cum lingua, tum sale Cecropio, Carmina, quae PFlium, saeclis accepta suturis, Carmina, quae Pylium Vincere digna senem. Molliter hic viridi patulae sub tegmine quere

Moeris pastores et Meliboeus erant, Dulcia iactantes 'alterno carmina VETSU, Qualia Trinacriae doctus amat iuvenis. Cortatim ornabant omnes heroida divae, Certatim divae munere quaeque Suo. Folicem ante alias tanto scriptore puellam l tera non fama dixerit esse prior: . t Νon illa, Hesperidum ni munere capta suisset, Quae volucrem cursu Vicerat Hippomenem; Candida cycneo non edita Tyndaris ovo; Non supero sutagens Cassiopea polo; Non defensa diu volucrum Cerlamine Equorum,

Optabant Graiae quam sibi quaeque manuS, CPo animam generi Pro qua pater inpius hausit, Saepe rubro Eleis sanguine fluxit humus; Regia non Semele, non Inacliis Acrisione Inmitti cxperiae fulmine et imbre Iovcm; ius et ob raptum pulsi liquere penales Tarquinii patrios, filius atque PatCr, Blo quo primum dominatus Roma superi, Mutavit placidis tempore Consulibus. Mulla, neque inmeritis donavit praemia alumnis, Piaemia Messalis maxima Poplicolis. Nam quid ego inanensi memorem studia ista laboris Horrida quid durae tempora militiae Castra soro solitos, urbi praeponere castra Tam Procul hoc nato, tam procul hac pauia uela moderata pali iani frigora, iamque Calores, Sterteie vel dura posse super silice,

29쪽

Saepe trucem adverso perlabi sidere pontum, Saepe mare audendo Vincere, Mepe hiemem, Saepe etiam densos inmittere corpus in hostes, 50 Communem belli non meminisse deum; Nunc celeres Afros perituraque millia gentis, , Aurea nunc rapidi flumina adire Tagi, Nunc aliam ex alia bellando quaerere gentem, Vincere et Oceani finibus ulterius 55 Non nostrum est, inquam, tantas attingere Iaudes 3 Quin ausim hoc etiam dicere, Viae hominum est. Ipsa haec ipsa serent rerum monumeUlct PCr orbem, Ipsa sibi egregium facta decus parient. Nos ea, quae tecum sinXerunt carmina divi,

60 Cynuitus et Musae, Bacchus et Aglaie. Si laudes adspirem, humili sed adire Camena; Si patrio Graios carmine adire Sal Possumus; optatis plus iam procedimus ipsis. Hoc satis est; pingui nil mihi eum populo. Copa Syrisca, caput Graia redimila mitella,

Crispum sub crotalo docta movere latus, Ebria famosa saltat lasciva laberDa, Ad cubitum raucos eXculicus calamos.

5 Quid iuvat aestivo desessum pulvere CSSe Quam polum bibulo decubuisse toro Sunt Obbae, calices, cyathi, rosa, tibia, chordaοEt trichila umbriferis frigida arundinibus. Est et, Maenalio quae garrit dulce sub antro, 10 Rustica pastoris fistula more SODBUS. Est et Vappa, cado nuper defusa picato,

Est crepitans rauco murmure Tios Bquacis

Sunt et Corycio iunctae de fore corollae Sertaque Purpurea lutea miXla T a. 15 Sunt et virgineo libata Achelois ab amno Lilia, quae niveis attulit in calathis. Sunt et caseoli, quos scirpea fiscina Siccat, Sunt autumnalis cerea pruna deae,

Virgilia GPa. 107.

30쪽

Pallida favoscant aestu εilientia prata, Inmatura cadant ramis Pendentia mala, Desint et silvis frondes ct sentibiis humor,

Nec desit nostris devotum Carmen aveNis. 2o IIinc Veneris vario forensia εerla decore, Purpureo campos quae pingunt Verna Color , IIinc aurae dulces, hinc εuavis spiritust Agri liliant pestiferos aestus et tetra Venena. Dulcia non oculis, non auribus ulla serantur. 25 Sic precor, et nostris Superent haec carmina Votis. Lusibus et multum nostris cantata libsellis Optima silvarum, formosis densa Vivetis, Tonderis Virides umbras, nec laeta Comani Iactabis molles ramos insantibus auris. i m Nec milii saepe meum resonabit, Ballare, CBPINON, Militis inpia cum succidet dextera ferro Formosaeque cadent umbrae. Formosior illis

Ipsa cades, Veteris domini felicia ligna. Nequidquam: nostris toties devola libellis 35 Ignibus aetheriis sagi abit. Iupiter ipse, Iupiter hinc aluit; ciuis haec tibi sat oportol.

Threcis tum Boreae spirent inmania Vires, Eurus Agat mistam fulva caligine nubem, Asricus inmineat nimbis minitantibus imbrem, 40 Cum tua cyaneo resplendens aethere silva

Non iterum luget crebro tua, Lydia, dici.

Vicinae flammae rapiant oX ordino Vit , Pascantur segetes, dissus is ignibus aura Transvolet, arboribus Coniungat et ordor aristas. 45 Pertica qua nostros metata est inpia segellos, Qua nostri sines olim, chiis omnia si l. Sic precor, et nostris superent haec carmina Volis.

Undae, quae Vestris pulsatis liliora lymphis, Lillora, quae dulces auras diffunditis ogris,

50 Accipite has voces: migret Neptunus in or a Fluctibus, ct spissa campos persundat nΓCPa. Qua Vulcanus agros, Pastus Iovis iguibus, nacet, Barbara dicatur Libye, soror altera Syitis.

SEARCH

MENU NAVIGATION