Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

5 Iam licet Nymphas trepido fugae Ius ut, lonis pedo dolinendas; Et labris captac, simulantis iram, oscula sigi. Iam licet vino madidos Volusioso Do die laetum recitarct Caranon Floro, si te dos, hilarem licebit

Iam vido curas aquilone sparsas luens viri sortis sibi constat, utrum 15 Serius leti citiusve tristis Advolat Bura.

115.

Horatii. Dulci libello nemo sodalium Forsan meorum carior extitit; De te meretili quid sidolis ossicium domino rependes 5 Te Roma cautum territat ardua: Depono vanos invidiae metus; Urbisque, sidens dignitati, Per plateas animosus audi. En quo furentes Eumenidum chorosso Disiecit almo sulmine Iupitori Huic ara stabit, fama cantu Pometuo celebranda crescet.

116. Aemisia Macri.

Cycnus in auspiciis semper laetissimus ales. Hunc optant nautae, quia se nou mergit in uuit .

117.

Germanici Caesaris. Martia progenies, Hector, stellure sub ima Fas audire tamcu si mea verba tibi)R pira, quoniam vindex tibi contigit heres, Qui patriae famam proserat usque tuae.

42쪽

Ilios ori surgit rursum inclita; gens colit illam To Mario in serior, Martis amica tamen. Myrmidonas pol isso omnes dic, Hector, Achilli, Thessaliam et magnis esso sub Aeneadis,

118. Asinii Galli

di M. Pomponium Marcellum grammaticum

Qui mput ad laevam didicit, glossemata nobis Praecipit: os nullum Vel potius pugilis.119. . C. Abronii Silonis. Ite agno, o Danai, magnum Paeana Cmcnt , Ilo triumphantos et belli mora concidit IIcctor.

120. Cn. Mattii

mimiamborum fragmen

Nuper die quarto, ut recordor, et certo, Aquarium urceum unicum domi fregit. Iamiam albicascit Phoebus, et v miniuD Commune lumen omissibus voluptas lum

Quapropter edulcare convenit vitam,Cua asque BCerbas sensibus gubemaro. Sinuque amicam refice frigidam caldo Columbulatim labra conserens labris. Iam tonsiles tapetes ebrii suco,10 Quos concha purpura imbuetis venenavit. Dein coquenti vasa cuncta deiectat, Nequamve scitamenta Pipulo poscit.

- - - - - - ficorum

la milibus tot non vidcbitis grosSum.15 Sumas ab alio lacle dissuos grossos.

43쪽

51015 20

C. Pedonis Albino ni

. de navigati no Germanici. Drusi filii, per oceanum septentrionalem.

Iam pridem post terga diem solemque rolictum, Iam pridem notis eXtorres finibus orbis Per non concessas audaces ire tenebras, Hesperii metas extremaque litora mundi, Nunc illum, pigris inmania monstra sub utidis Qui serat, Oceanum, qui saevas undique pristis Aequoreosque Canes, Talibus Consurgere prensis. Accumulat fragor ipso metus. Iam sidere limo Navigia, ct rapido desertam flamine classem, Seque seris credunt per inertia sata marinis Iam non felici laniandos sorte relinqui. Atque aliquis prora spectat sublimis ab alia, Aera pugnaci luctatus rumpere nisu. Ut nihil erepto valuit dignoscere mundo, obstructo tales effudit pectore Voces τι Quo serimur Τ Ruit ipse dies, orbemquo relictum UItima perpetuis claudit natura tenebris. Anne alio positas ultra sub cardino gentos Atque alium libris intactum quaerimus orbem Di revocant, Torumque Vetant cognoscere suem Mortales oculos. Aliena quid aequora remis Et sacras Violamus aquas Diuuanque quiet Turbamus sedes

122. Domitii Marsi

epitaphium Albii Tibulli. Te quoque Virgilio comitem non aequa, Tibulle, Mors iuvenem campos misit in Elysios, Ne foret, aut elegis molles qui seret amores,

Aut caneret sorti regia bella pede.123. Domitii Marsi

In Bavium et MaeVium.

omnia cum Bavio communia frater habebat, Unanimi fratres sicut habere solent,

44쪽

Rura, domum, nummos atque omnia denique, ut aiunt, Corporibus geminis spiritus Unus erat. 5 Sed postquam alterius mulier communis utrique Nupsit, deposuit alter amicitiam.

124. Cornelii Moeri

do morte Ciceronis fragmentum.

oraque magnanimum spiraulia paene Virorum In rostris iacuero suis: sed enim abstulit Omnes, Tamquam sola foret, rapit Ciceronis imago. , Tunc redeunt animis ingentia consulis acta, 5 Iurataeque manus deprensaque laedera NOXae

Patriciumque nefas extinctum, et poena Cethegi, Deiectusque redit votis Catilina nefandis. Quid favor aut coetus, pleni quid honoribus anni Prosuerunt, sacris et Vita quid artibus acla 310 Abstulit una dies aevi decus, ictaque luctu Conticuit Latiae tristis facundia linguae. Unica sollicitis quondam tutela salusque, Egregium semper patriae caput, illo seualus Vindex, ille sori, legum, iurisque, togaequu15 Publica vox saevis aeternum obmutuit amnis. In rmes Vultus sparsainque Cruoro DClaudis Canitiem sacrasque manus operumque ministras

Tantorum, pedibus civis proiecta superbis Proculcavit ovans, nec luhrica sala deosque 20 Rospexit: nullo luet hoc Antonius aevo. Hoc nec in Emathio milis victoria Pea se, Nec te, dire Syphax . nec secit in hoste Philippo, Inque triumphalo ludibria cuncta Iugurtha AisCrunt, nostraeque cadens serus Hannibal ira '25 Membra tamen Stygias tulit inviolata sub umbras.

125. Alphia ADiti.

Tum litterator creditos Ludo Faliscum liberos, Causatus in campi patena

45쪽

. Extra Ino muri duc PRO Spatiando paulatim trahit Hostilis ad valli latus. Seu tute malis hospites, Seu tulo captivos, halo.

Marite, si sanguis Curia, is Sabina si caedes placet,

126. Lucilii Iunioris.

Mors non una venit: εω , quae rapit, ultima mors int.127. Lucilii Iunioris. Νon est tuum, fortuna quod secit suum. Dari bonum quod potuit, auferri potvst. 128. L. Annaei Senecae

ad Cordubam patriam.

Orduba, solvo comas ct tristes induo vultus, Illacrimans cineri munera mitte m . Nunc longinqua tuum deplora, Corduba, Volcm. Corduba, non alio tempore moesta magis; 5 Temporc non illo, quo vorsis viribus orbis Incubuit belli tota ruina tibi, Cum geminis oppressa malis utrimque Peribas, Et tibi Pompeius, Caesar et hostis erat δTempore non illo, quo ter tibi lanera contum M IIeul uox una dedit, quac tibi summa suil; Nola, Lusitanus qualeret cum moenia latro, Figeret et portas Ianoea toria lUIS. Illo tuus quondam magnus, tua gloria, Civis Insigar scopulo i Corduba, solve Comab, 15 Et gratare tibi, quod te natura suprCmis Adluit oceanor tardius ista doles.

46쪽

129.

L. Annaei Senecae

ad Corsicam.

Corsica, Phocaico tellus habilata colono, Corsica, quae Patrio nomino Cyrnus Or Corsica Sardinia brevior, porrectior Ilvo, Corsica piscosis pervia suminibus,5 Corsica torribilis, cum primum incanduit aestas, Samior, ostendit cum serias ora Canis, Parce relegalis, hoc est, iam parco sopiatis. I ivorum cineri sit tua terra Iovis.130. L. Annaei Senec

do Corsica

Barbara pracruplis inclusa est Corsica Saxis, Horrida, desertis undique vasta locis. Non poma autumnus, Sogetes Non Educat n ta Canaque Palladio munere bruma Carcuo Imbriferum nullo ver est lactabile fotu, Nullaque in infausto nascitur herba solo, Non Panis, non haustus aquae, non ultimus ignis. Uic sola haec duo sunt, oes et Erilium. 131. T. Annaei Senecam Omnia tompus cum depascitur, Omnia CorPit, omnia Scile movet, nil sinit esse diu. Flumina desiciunt, profugum mare litora siccat, Subsidunt montes et iuga celsa ruunt. 5 Quid tam parva loquor 2 moles pulta rima moli Ardebit sanamis tota repetite Sulla... Omnia mors P cit. Lex est, non Pocna Perire. Hic oliquo mundus tempore nullus crit.

132.

T. Annaei SeneCam

Due me, Parcus ccisiquo dominator Poli, Quocumque placuit, uulla parendi mora Est. Adsum inpiger: lac nolle, comitabor gCmCu3.

47쪽

Ducunt volentem sala, nolentem trahunt,

Malusque patiar, quod pati licuit bono.

L. Annaei Senecae.

Auro qui I melius 3 iaspis. quid iaspide 2 sensus. Quid sensu Τ ratio. quid ratione 3 deus. Venio quid levius 2 fulmen. quid fulmino 3 fama. Fama quid Τ mulisp. quid muliero nihil. 134.

L. Annaei Senecae

Parcendum Misero.)

Occisi iugulum quisquis scrutaris amici Tu, miserum necdum me satis esse pulas Doscro confossum. Victori vulnus iniquo Mortiferum inpressit mortua Saepe mauuS.

135.

L. Annaei Senecae

ad C. Vibium Crispum Passienum. ad amicum optimum

Crispe, meae vires lassarumque nnChora rerum, Crispo vel antiquo conspiciende soro. Crispe, potens numquam, nisi cum prodesso Volebas Νaufragio litus tutaque terris meo, 5 Solus honor nobis, arx et tutissima nobis, Et nunc adflicto sola quies animo. Crispe, fides dulcis placidique acerrima Virtus, Cuius Cecropio pectora melle madent; Maxima facundo vel avo Vel gloria palxi, so Quo solo careat si quis, in erillio est. En llic, qui iaceo saxis telluris adhaerensi Mens tecum est, Dulla quae cohibetur humo.

Ablatus milii Crispus est, omicilPro quo si pretium dari liceret,

48쪽

Nostros dividerem libenter annos. Nunc Pars optima me mei reliquit, 5 Crispus, praesidium meum, Voluptas, Pectus, deliciae: nihil sine illo

Laelum mens mea iam putabit esse. Consumtus male debilisque vivam e

Plus quam dimidium mei recessiti 137.

L. Annaei Senecae. Quisquis es, et nomen dicam: dolor omnia cogiti Qui nostrum cinerem nunc, inimice, Premis, Et non contentus tantis subilisque ruinis Stringis in extinctum tela cruenta Caput, 5 Crede mihi, Vires aliquas natura sepulchris Adtribuit. Tumulos vindicat umbra SUOS.Ipsos crede deos hoc nunc tibi dicere, livor, Hoc tibi nunc manes dicere credo mEOS: Res est sacra miser: noli mea tangero sata. 1o Sacrilegae bustis abstinuero mani

138.

T. Alanaei Senecae. Carmina mortifero tua sunt suffusa Veneno At sunt carminibus pectora nigra magis. Nemo tuos fugiet, non Vir, non semina dentes, Haud puer, haud aetas undique tuta senis. 5 Utque furens totas inmittit sina per urbes In populum, sic tu Verba maligna iacis.

Sed solet insanos populus conpescere Sanus, Et repetunt motum sma remisSa caput. In te nunc Alringit nullus non carmina Vates, Io Inque tuam rabiem publica Musa surit. Dum sua conpositus nondum bene concutit arma. Miles, et e nostra Iancea torta manU,

Bellus homo, et Valide capitalia crimina ludis, Dequo tuis manant atra venena iocis. T. L 4 .

49쪽

15 Sed tu perque iocum dicis vinumque. Quid ad rom, Si plorem, risus si tuus ista facit

Quarc lolle iocos; non est iocus, CSSo malignum. Numquam sunt grati, qui nocuere, Sules.

139.

T. Annaei Senecae. Sic milii sit senior maiorque minorque Superstes Ei do me doleant nil nisi morio mea. Sic illos vincam, sic vincar rursus amando, Mutuus inter nos sic bene corici Bmor. 5 Sic dulci Marcus qui nunc sermone Billianit, Facundo patruos ProVocet Ore duos.

140. Datia Sedigiti

Ox libro De Poetis fragmentum.

Multos incertos cortaro hanc rem Vidimus, Palmam poetao comico cui deserant. Eum meo iudicio orrorem dissolvam tibi, Ut, contra si quis sentiat, nil sentiat. - 5 Caecilio palmam Statio do comico. Plautus secundus lacile DXuperat Ceteros.

Dein Naeνius, qui servet, pretio in tertio est. Si erit, quod quarto detur, dabitur Licinio. Post insequi Licinium lacio Attilium.

10 In sexto scquitur hos loco Terentius. Turpilius septimum, Trabea octavum oblinet. Nono loco osso facile facio Luscium. Dccimum addo causa antiquitatis Ennium. Sumetur Hecyra s la in his fabulas 5 Sod ut Asor sin populo edidit comoodias, Iter hine in Asiam iacit. Navim cum semeIConscendit, Visus numquam Pstr Sic Vita Vacat.

50쪽

141.

Neronis Imperatoria. ex libro primo Troicon. Quique pererratam subductus Persida Tigris Deserit, et longo terrarum tractus hiatu Reddit quaesitas iam non quaerentibus undas.

142. T. Petronii Arbitri.

Parvula securo tegitur mihi culmine sedes UVaque plena mero secunda pendet ab ulmor Dant rami cerasos, dant mala rubentia silvae, Palladiumque nemus pingui se Vertice Dangit. 5 Iam qua diductos potat levis Area sentos, Corycium mihi surgit olus malvaeque supinae Et non sollicitos missura papavera Somnos. Si vero alitibus fraudem contexere PraCler, Seu magis inbelles libuit circumdaro CerVOS, 10 Aut tercti lino pavidum subducere piscem et Hos tantum novero dolos mea sordida rura. I nunc, et Vitae fugientis tempora vendo Divitibus coenisi Me si manet cxilus, idem Hic, precor, inVeniar, consumptaque temPOra POSCar.

143. Petronii

in villam suam.

O litus vita mihi dulciust o maret sella, Cui licet ad terras iro subinde meas. O sormosa dicti hoc quondam rure solebam Iliadum armatas sollicitare man . 5 Hic sontis lacus est, illic sinus egerit alga3. Haec statio est tacitis victa Cupidinibus. Pervixit neque enim fortuna malignior umquam Eripiet nobis, quod prior hora dedit. Illic alternis depugnat pontus et aer,so Hic vivo tenui pervia ridet humUS. Illio divisas conplorat navita puppe., Hic pastor miti perluit amne Pe ε- 4.

SEARCH

MENU NAVIGATION