Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

1165.

P. Atinii L. Id. Fab.

Si tulus aut pulvis tardat te sorte, Viator, i Arida sive sitis nunc tibi iter minuit, Perlege, cum in patriam tulerint te dextera sali, Ut requietus queas dicero saepe tuis: 5 Finibus Italiac monumentum vidi Vobervae, In quo est corpus Atini conditum.

1166.

Caesii Aequidici.

Caesius Aequidicus iam contum ViXerat annos. Felices annos tot tulit hora brevis.

1167.

Memoriae M. Lucceii JU. F. Nepotis Sex. Onuaianus. Cum praematura raptum mihi morte nepotem Florem, Parcarum putria sila querens, Et gemerem tristi damnatam sorte iuventam Versaretque novus Viscera tota dolor, 5 Me desolatum, me desertum ac spoliatum Clamarem, largis saxa movens lacrimis: EXacta prope nocte, suos cum Lucifer ignes Spargeret et Volucri roscidus iret equo, Vidi sidereo radiantem lumine formam

10 Acthere dolabi. Νon fuit illa quies,

Sed Verus iuveni color et sonus: at status ipso Maior orat nola corporis essgie. Ardentes oculorum orbes humerosque nitentes ostendens roseo reddidit ore sonos: 15 isAdfinis memorande, quid o me ad sidera coeli, Ablatum quereris 3 desino flere deum. hΝe pietas ignara superna sede receptumoLugeat et laedat numina tristitia. isNon ego Tartareas penetrabo tristis ad umbras, 20 ἡΝon Acheronteis transvehar umbra vadis,hNou ego caeruleam remo Pulsabo carinam,

362쪽

-Nec te leuibilem Donte timebo, Charon. -Nec Minos mihi iura dabit grandaevus et atris

isNon errabo locis nec cohibebor aquis. . DSurge, reser matri, ne me noctesque diesque -Defleat ut moerens Attica mater Ityn.

,,Νam me sariCla Venus Sedes non nosse silentum

, ussit et in coeli lucida templa tulit. Erigor et gelidos horror perfuderat artus. Spirabat suavi linctus odore locus. Die nepos, seu tu, turba stipatus Amorum, Laetus Adoneis lusibus insereris, Seu grege Pieridum gaudes et Apolline iungi omnis coelicolum te chorus excipiet; Si libeat thyrsum gravidis amicire corymbis Et velare comam palmite, Liber eris;

Pascere si crinem et lauro redimrre capillos, Arcum cum pharetra sumere, Phoebuε eris, Induoris teretes manicas Phrygiumque galerum Non unus Cybeles pectore Vivet A . . . ἔSi spumantis equi libeat quatere ora lupatis, Cyllare, formosi membra Velies equitis. Jed quicumque deus, quicumque Vocaber1s heros. Sit soror et mater, sit puer incolumias Haec dona unguentis et sunt potiora corollis, Quae n0n tempus edo, non rapit ira Dota

1168.

Camilli Aquileii.

Adspice quam subito marcet, quod floruit ante. Adspice quam subito, quod stetit ante, cadit. Nascentes morimur finisque ab origine pendet. Illa eadem, vitam quae inchoat, hora rapit.

1169.

Claudius hunc vivus Stygias Rufinus ad umbras Institui titulum post animae requiem, qui testis vitae sati sit lege laturus,

363쪽

Cum domus accipiet saxea corpus hebes. Quodque meam retinet Vocem data litera saxo, . Voce tua Vivet, quisque leges titulum.

1170.

Marii. Inscribunt titulos et grandia Verba sepulcris, Vix longa absumsit quos Libitina die. Ista nihil miserae praeter solati a matris Et quas nunc lacrimas adspicis, urna gerit. Terna ego Pisaeae numerabam Praemia palmae, Iniecere suas cum mihi fata manus. Si qua tamen Marii nomen, genus esse Catonis Fama sit, hoc unum, quod sciat, hospes habet.

1171. T. Statilius Proculus T. Statilio Apro Filio.

Innocuus Aper ecce iaces, non Virginis ira, Nec Meleager atrox perfodit viscera ferro. Mors tacita obrepsit subito secitque ruinam, quae tibi crescenti rapuit iuvenile figuram.

1172.

Philotia. Ite iacet ereptus matura morio Philotes. Plus reliqui huic mors quam vita datura fuit. Non habuit vivus, calcem quo sistere posset; Nunc spatium exlincii grande cadaver habet; Nec natos fraudasse bonis credatur avitis: Quod palor huic, natis ipse reliquit idem.

1173.

Vitalis mimi. Quid tibi, mors, faciam, quae nulli par re nosti Νescis laetitiam, nescis amare iOCOS. His ego praevalui tota notissimus urbe, Hine mihi larga domus, hinc mihi census erat.

364쪽

5 Gaudebam semper. Quid enim, si gaudia desint,

Hic vagus ac sallax ultio mundus habet ΤMe viso rabidi subito cecidere furores, Ridebat summus me Veniente dolor. Non licuit quemquam mordacibus urere curis, 10 Νec rerum incerta mobilitate trahi. Vincebat cunctos praesentia nos a timores, Et mecum felix quaelibet hora fuit. Molibus ac dictis, tragica quoque Voce placebam Exhilarans Variis tristia corda modis.15 Fingebam vultus, habitus ac Verba loquentum, Ut plures uno crederes oro loqui. Ipse cliam, quem nostra oculis geminabat imago, Horruit, in Vultu se magis esse meo. O quoties imitata meo se semina gestu 20 Vidit et erubuit totaque mola fuit Ergo quot in nostro Videantur Corpore formae, Tot mecum raptas abstulit atra dies. Quo vos iam tristi turbatus deprecor ore, Qui litulum legitis cum pietate meum.

25 O quam Iactus eras, Vitalisl dicite moestit Sint tibi, Vitalis, sint tibi lacla modo.

1174.

Hic ego, qui sine Voce loquor de marmore Caeso, Natus in egregiis Trallibus ex Asia. Omnia Baiarum lustravi moenia saepe Propter aquas calidas doliciasque maris. 5 Cuius honori sicae vitae non inmemor heros Quinquaginta meis millibus, ut Volui. Hanc aedem posuit stri lique novissima templa Manibus et cineri posteriisque meis.

Sed te, qui legis haec, tantum precor, ut mihi dicas: 10 Sit tibi terra levis, Socrates Astomachil

Quaererct C SaVi numquam, nec perdere desi: Mors inlcrvenit, nunc ab utroque Vaco.

365쪽

1176.

Sabini cursoris imperatorii. Qui dolet interitum, mentem Soletur Amoro: Tollere mors Vitam potuit, post sala Superstes Fama Viget. Periit corpus, sed nomen in Ore est. Vivit, laudatur, legitur, celebratur, amatur - 5 Nuncius Augusti, velOX pede CurSOP, ut aura, Cui Latiae geniis nornen patriaeque Sabinus. O crudele nefast tulit hic sine crimine mortem. Damnatus periit, deceptus fraude latronum. Nil scelus egisti: fama est, quae nescit obire.

M. Publicii M. L. Unionis.. Te rogo, praeteriens, lac mora et perlege VerSus, Quos ego dictavi, et iussi scribere quendam. Est mihi terra levis merito, sed quiesco marmore

Reddidi depositum, coaglaVi semper BmiCOS. 5 Nullius thalamos turbavi, nemo queritur. ConiunXs cava milii mecum bene Vixit semper honeste. Praestili, quod potui, semper sine lite recessi; Unus amicus erat tantum mihi, qui praestitit omnia semper honeste.

T. El. Hermes V. Q. Tunc meus assidue semper bene I it amice lacus. Ferie Unio soloo B. sibi et Galliae Tyche optimae coniugi et Aemilio Isidoro Dernae auo et Posterisque Suorum et coniugi auae et Isidori et eomun Posterisque et M. Publieio Felici alumno Euo.

1178.

D. M. S. L. Mindius κο simus Senior. Vivus mi feci, ne Post mo lentius heres

366쪽

Conderes exiguo busta suprema rogo. Si Sacri sunt manes, iaceo in tenebris. Cum Successa coniuge Ae. εancta. S. M. T. L.

1179. i

D. M. Successi Primigenia soror fecit fratri benemerenti et piissimo. Iter septem annis ego iam salale peregi: Nunc rapior tenebris et legit ossa lapis. Desine, soror, me iam sere sepulcro: oHoc etenim multis regibus hora tulit.

1180.

Functus honorato senio plenusque dierum Evocor ad superos. Pignora, quid gemitis 3 Reddere depositum lex est, ideoque petenti Corpus humo, manes restituoque Polo. 5 Sumite quod Vestrum est, insignia, iura, Parentis Scilicet et titulos: plus salis urna mihi haec.

1181.

Monumentum absolvi hoc sumtu et inpensa mea,

Amica tellus ut dei hospitium αQuod omnes rogant, sed felices inpetranti iNam quid egregium quidve cupiendum est magis, Quam ubi lucem liberialis acceperis, Lapsum senectae spiritum ibi deponere7 'Quod innocentis argumentum est marimum

ester ego, Insubres, iaceo hic sub marmore, Vester Laevinus, Lyciae gloria geutis eram. Quid mihi honos 2 quid opes 3 virtus me sola beavit, Qua mortalibus et coelitibus placui. 5 Quae fuit in terris vestrae mihi cura salutis, In superis eadem nunc quoque cura mihi est.

367쪽

in . In eodem marmore. POtilius hic pariter sua convicarius ossa Hic cum Laevino iussit luimanda Suo, Ut quos Viventos animus coniunxerat idem, 10 Desunctos eadem i ungeret urua duOS. Flete virum, quicumque illo superestis ademto, Gaudele ob civem dique deaeque noVum.

1183. Cassii Agrippini.

Ille ego, qui quondam praetor paucisque diebus Praetextatus agri iudex sinisque regendi Iustitiam colui partesque aequaliter ambas, Hic sum, quem cernis nune, Cassius Agrippinus.

1184. P. Aelii Ulpii II. et rideo.

Hauc sedem longo placuit sacrare labori, Hanc requiem, sessos tandem qua condoret artus Ulpius emeritis longaevi munetis annis. Ipse suo curam titulo dedit, ipse sepulcri Arbiter hospitium membris latoque Paravit.

Telephus hac sedc Iucunda Pothusque quiescent, Debita cum Fatis venerit hora tribus. Hic locus heredi no cesserit; inviolati Sint cineres tum, quos cana favilla toget.

1186.

Sic tibi contingat feliciter ire, Viator: Itimatura meo perlege sala loco. Zelotos iaceo: vixi, dum sala sinebant; Si tamen haec vita est, iam cito pOSSe mori. 5 Bis mihi septenis finis datur ultimus annis; Nomine me rapuit mors inimica IIMO.

368쪽

1187.

Zoticus hic nomen nudum Vanumque reliqui: cineres corpus et in aethera Vita soluta est.

1188. Sex. meoio L. F. Pub. Verecundo Sign. αὶ XIIII.

Ossa relata domum: cinis hic adoperta quiescit. Heredes titulum, Versiculos POSuit. Cornelius Eroi Conlegae et amico.

1189.

Hic situs ille ego sum Merulalor Ρublius, ipso Qui vocitatus eram Baebius cognomine patris. Roma mihi patria: nomen meum: primus in BeVom. Hos Versus fraterque soror tumuloque dicarunt, Qui pietate sua merito laudem Posuere.

P. Baebius P. F. Pal. Myrtilus et Pomponia Spica unico fratri dignissimo et pio fecerunt.1190. Aquis Tarbellicis.

Urbis magnificae Paetus proconsul Aquensis, Moribus et sensu maturus obit tener annis.

1191.

D. M. L. Assidio Urbano trib. Mil. Leg. VII. G. P. F. --toninianae . homini in Dita sua Optimo, ex teat ento eiusdem, arbiterio Corneli Rustici soceri., Vive laetus, quisque ViVis,

Vita parvom munus CSt. orta mox sensim Vigescit, Deinde sensim descit.

1192.

Hic Chiae cubat amphorae maritus, Mettus Fussetius Corelianus

369쪽

5510155

Pauper deliciis, gula atque luSu,

Dives, si mediocritate scisset Uli, Socraticus tamen ro in una, Quod se scire nihil salis sciebat. .

PotatoriS. Vina dabant vitam, mortem mihi Vina dedere, Sobvius auroram cernere non Polui. ossa merum siliunt; Vino consperge Sepulcrum, Et calice epoto, caro Vialor, abi. Valete Potatores.

1194.

Humano generi legem natura creatrix Hanc dedit, ut tumuli membra sepulta tegant. Liberi i soboles matrique patrique Superstra. Triste ministerium mente dedere pia. Hic sunt membra quidem, sed famam non tenet urna: Nam durat litulis nescia fama mori. Rexit Romuleos fasces currentibus annis, Successu parili Gallica iura tenens. Hos nou inbelli prolio mercatus hONOres, Sed prelium maius detulit alma fides. Ausoniis populis gentiles rite cohortes Disposuit, sanxit foedera, iura dedit. Cunctis mente pater, toto Venerabilis aevo, Ter denis annis proXimus Occubuit. O quantum bene gesta Valenti eum membra recedunt, Nescit fama mori: lucida Vita manet.

1195.

Optime, mutasti vitam cum morte, Sabelli,

' ita sed est potius morte secula tuB. Nunc etenim' Vivis, nunc et selicius aevum Ducis ab humana conditione procul; Nunc et, in excelsa coeli regione locatus, Cum superis nectar pascis et ambrosiam.

370쪽

1196.

D. M. P. Caulius. Syntrophus hic situs est. Vixi sine crimine Vitae. Vos ego nunc moneo, semper qui Vivitia avare: Nudus natura fueras e matre CrealuS,Νudus eris; obilis gratia nulla datur. Dum quaerit nomen multis nolescere nostrum, Contentus titulo nummos mihi roddidit heres. D. VI. Modestus et Lactoa parentes. Lucentius maritus, cum quo pixit M. VI. D. VII. Nam fuit eximia specie miroque decore et Mens inerat Vere corpore uigua suo. Cominius Firmus Oretae. EXemplum periit et Casiae lugete puellae. Oppia iam non eεt, erepta est oppia Firmo. Accipite hanc animam numerosque augele Saerorum, Ama Romano et tu Graio Laodamia. Hunc situlum meritis servat tibi fama su Porsies. Ann. L.

1197.

DecipimuDeridet

ur et mors

Tarquiniae Nod tae, quae Dixit ann. XV. M. VI. Vale vale dulcissima.

1201.

SEARCH

MENU NAVIGATION