장음표시 사용
391쪽
Suscipe nuuc, coniuX, Si quis Post funera sensus, Debila sacralis manibus ossicia.
Mullorum invidia tande iri caruisse memento.
Νe quidquam Paveas, templa quietis habens. αIIic Probina iacet, Gracili dito rapta marito, Diebus post paucis est comitata Suos. Invida sors rerum salis quid mergis acerbam, Nec te coniugii flectere novit amor 2 Heu miseranda mihi auspiciis coniuncta sinistris; Quo salo traheris, hoc Veniente peris. Quid, Probina, libi soccundae Viscera prosunt Concipis ad seclum, luctus et ipse parit. Νil te dura movent communis lanei a leti,
Cum tuus in nostro pectore vivat amor.
Claudiae. Hospes, quod deico, paullum est, asta ac pellige. IIeic est sepulcrum haud pulcrum pulcres seminae.
Nomen parentes Dominarunt Claudiam. Suom marcitum corde deilexit fouo. Gnatos duos creavit; liorunc alterum In terra linquit, alium sub terra locat. Sermone lepido, tum autem tu cessu Commodo. Domum servavit. Lanam socii. DiXi. Abel.
Anchialus,Lesbiae. Hospes, sta et lacruma, si quidquain humanitus in lustossua dam cernis consita moesta mihi. Quoius laudati mores et serma probatast Anchialo, quem cura anxia debilitat. Lesbia sum, quae dulcis mores sola reliqui Et ullam vivens parui in ossiciis. Sei nomen quaeris, sum Lesbia; si duo amantes Anciliatus dulcis cum suo homine Spurio. Sed quid ego haec certio 3 mea sunt hic ossua in Oli: Consita. ive hospes, dum licet, atque ValC.
392쪽
M. Annidius M. L. Ponticus sibi et Sabidi. Docta lyra, grata et gestu, sermosa Puella,
Hic iacet, aeterna Sabis humata domo. Cuius fatales pensare optaVerat annos, Ponticus huic coniux ullima dona dedit.
Hunc titulum, socios manes, commune Sepulchrum.
Iulia Procilla Mix. an. XIX. Amaranthus Caesaris aedituus ab Concordia coniugi bene meritae posuit. Hunc tibi perpetuo litulum, gratissima coniunX, Corporis extincti dedicat ipsa fides. Vixisti mecum iuvenis carosque per annos, Quos Vita exegi dulciter ipse mea. a Opto, si qua siden remanet telluris amicae, Sit tibi perpetuo terra levis tumulo.
1280. Menophilus Popiliae Feliculae.
Uuno tibi nunc litulum statuo, carissima coni X, Luctuosumque milii, qui scio, quid fueris. Extremum ossicium quoniam tibi reddere cogor, Et merito hoc seri testis et ipse loquor. 5 Nunc vos contestor manes, quibus ossa relinquo: Tellus, huic tumulo no gravis eSse velis.
Memmia o. T. Anna. Ac veluti formosa rosast, cum tempore prodit, Arescit cet to tempore deinde suo, Sic tu coepisti primo formosa videri Tempore, sed Subilo desinis esse mea. 5 Hoe Stabilis tuus heul quo possum munere Parvo, Pr equor, atque opto, Sit tibi terra levis.
393쪽
Iulia, quae longa fueras dignissima Vita, Occidis e nostro rapta puella sinu, Sed comes ardenti nunc degis i uncta Coronae, Νunc Helicen propius cernis et Andromedan Me cruciat, coniuX, miserumque absumit amantem Saevus amor nullis ignibus inferior. Νamque ego seu rebus fuerim districtus agendis, Seu dederim vacuo languida membra toro, Tu mihi semper ades, tua praesens semper imago est Quae misero moveat subile cordolium. Inpia cur teneros, o mors, disiungis amantes, Quos bene conveniens conciliavit amor
Ingratae Veneri spondebam munera supplex Erepta, coniux, Virginitale tibi. Persephone votis invidit pallida nostris
Et praematuro funere te rapuit. Supremum munus, Versus donamus et aram, Et gratam cessit docia Thalia chelyn. Me nunc torquet amor, lihi tristis cura recessit, Lethaeo suo iaces condita sarcophago.
Hermes Cocceiae Nicae. Aeternam tibi sedcm Hermes aramque dicavi. Nice, praeissemque ulinam lua sala, superstos Ut mihi tu saceres, sed iniqua sorte maligtia Rapta iaces, viduata tuis iuvenilibus annis. Lac tibi sit Cybeles, sint et rosa grata Diones, Ei noves grati Νymphis et lilia serta, Sinique precor, meritae qui vostra parent libi dona Annua, et hic manes placida tibi nocte quiescant, Et super in nido Marathonia canici aedon.
394쪽
Calpurnianus Maturae. ΙIic sita, quae visi duodetriginta per annos Uuanimi Calpurniano sociata marito. Nomine Maturae. Tuder est mihi nota propago, Aufidius genitor, genuit me Plania mater. Quadraginta duos mecum sero flebilis annos Rapta meis satiar Superi sic namque iubebant. Ima penetrali Lucinae sacra petenti
Servilia Ireue reverens, pia, Casta, Pudi , Bis quinos denos et seX proVecta per annos. Sit tibi terra levis, cineros quoque store tegantur. Chryses B. JU.
Hic erepta iacet supremo funero coniux Νomine Thecla, mihi quae caro pectore Praegnans: Emisit geminum pignus, si sala dedissent. Crudelis tabes consortem sustulit Unum.
Laeliae Clementinae uxori incomparabili Q. F. Secundus marituS.
Functa iaces hic, scd vivis vivosque Sucundo Laelia tuo, debent nec bouolacia mori. re, Tellus, sanctosque Procor pro Coniuge manes, Vos silis placidi, tu levis Ossa tegas.
Haec, quae mu fato PTaecessit, Corpore casto Coniux una meo Perdite amala animo,
Fido fida viro Visit studio parili, quinti ulla in amaritie cessit ab officio.
395쪽
Aurelia L. L. Philematio. Viva Philematium sum Aurelia nominilata,
Casia, Pudens, volgi nescia, sida Viro. Vir conlibertus fuit eidem, quo careo eheu Re fuit o Vero plus supCraque Paren6. Septem me natam annorum gremio ipse recepit, Quadraginta annos nata necis potior. Ille meo ossicio assiduo florebat ad Omnis.
Antoniae L. F. murae maritae piissimae dulcissimae rarissimae caAtissimae Ti. Clautitus Sperat maritus in felicissimus ν. a. XXIII . u. XXXIX. Itala me rapuit crudeli lanere tellus, Dum foveo assidua sedulitate Virum.
M. Aemilius M. F. Ianuarius Catiliae Martianae niugi. Invide, quid gaudes 3 illa hic mihi mortua vivet, lIlla meis oculis aurea semper eΓit. 1293. N
Dulcis aput manes Zoe benedicta moraris, Tu secura iaces, liquisti morte querelas. Praecosti, hospitium dulce parare tuis.
C. Asinius Malchio coniugi. Coniugium inceptum quam, Malchio, dulco memento, Quae fuerit nobis consociata fides. Desine iam flere. Fatalis me hora manebat: QuaeJ coniugio dulci distulit illa tuo. Tunc tu talis eris, qualem tua dextera nobis Sollicitum praestes, si capit illa fides.
396쪽
Glb conis. IIoc iacet in tumulo secura Glyconis honesto. Dulcis nomine erat, anima quoque dulcior usque, Quae numquam tetricos egit sibi lucis honores, Sed mage lascivos, suaves; Bacchoque madere, 5 Simplicitate sequi cantus, mollesque ChoreaSLusibus ipsa suis generabat, saepe et Bmores. Dulce sibi Malisque suis, quos pube reliquit, Castorea fratres sub imagine quos generaVil.
Digna quidem frui perpetua de luco benigna,
10 Sed colerat. quo nos sal a severa Vocant.
P. Mattius Chariton coniugi B. M. F.
Rubriae Tertullae D. a. XX. m. IIII. d. IIII. coniugi optimae C. Resanius Macranus. Livia me tellus aluit geminamque Sororem, Egregio de patre satas, sancta genetrice. Kara sui casto bene iuncta pudica marito, Invida sed sali lex reddidit inrita Vola, 5 Et tantum miserae solatia liquit amanti, Coniugis in manibus licuit quod ponere Vitam.
Athenaidi et Probo uxori et Ilio.
IIeu crudele Dimis satumi duo sunera maerens Plango Vir et genitor sobile mersa deo. Sat suerat, Porthmeu, cymba vexisse maritam Abreptamque mihi sede iacere tua. 5 Adiecit Clotho iteratum rumpere silum, Ut natum raperet tristis, ut ante, mihi. Me decuit morti prius occubuisse supremaei Tequo mihi tales, Nate, dare eXequias. At tu ne propera, Simili qui sorte teneris, 10 Nunc annos titulo, nomina ut ipsa legas. Illa his undenos ViXit, natus quoque Senos,
397쪽
Nomen huic Probus est, huic quidem Athenaidis. Quas ego, quas genitor pro te dabo, nate, querelast Raptum quem Stygio delinet unda lacu. 15 Quam bene bis senos 1lorebas, nate, Per BUNOS Credebamque deis Vota placere mea. Stamina ruperuiat subito tua candida Parcae, Abstuleruntque simul Vota precesque mihi. Cum te, nate, fleo, planctus dabit Attica aedonta Et comes in lachrimas Veniet pro coniuge Siren, Semper et Alcyone flebit te voce Suprema, Et tristis mecum resonabit carmen et Echo, Oebaliusque dabit mecum tibi murmura Cycnus.1298. C. Iulius C. L. Antiochus Verati a C. L. Eleutheris. Sic forem aetatis tenuit Veratia Casle, Nulla ut perciperet gaudia dedecoris. Coniuge namque uno Viri it contenta probato. Cetera digna bonis semina lacla tulit.
Debila coniugio Apelles pia carmina scribit,
Quam rapuit . . mors tui mica viro. Haec debent memores postrema in morio referre
ob requiem gratam, quam pia cura dicat. 5 Coniugis officium testatur carmine parvo Extremumque tibi refero munus . . Dulcis, casta, Viri reverens, pia, cara, sidelis: Tot damna amissa coniuge iure fleo. Te, lapis, obtestor, leViter Supor Ossa quiescas, Io Et mediae aetati ne gravis esse velis. Sex. Pompeius Apelles coniugi incON.
n. XXIIII. Firma satis felix, cum me mea vila maueret,
Coniugis obsequio cum pietate sui,
398쪽
Coniugis illius, quem vix aequare mariti Adfectu poterunt aut bonitate pari. 5 Conlibertorum Vultus animosque mCorum Placatos merui scdulitate mea. Placatos merui per te magis, omnis ut aetas Sanguine me iunciam credoret esse sibi. Qui locum pia castra sequi consucius, et ille, 10 Quem lex servilii distrahit a domino: Vos omnes tibi pro meritis, qui sidera torquent, Secum placatos semper habere Velint.
Marcanae C. F. Verae T. Caesius Lysimachus coniugi sanctissimae et sibi Dipua posuit. Ver libi contribuat sua munera, florea grata, Et tibi grala comis nutet aestiva Voluptas, Heddat et autumnus Bacchi tibi munera semper, Ac leve hiberni tempus tellure dicetur.
Q. Fabio Augurino et Careiae Sabinae coniugi rarissimae Q. Fabius Augurinus de se benemeritis jecit. Per haec sepulcra perque, quos Colis, manes His parce tumulis ingredi pedem saepe rSic numquam doleas atque triste Suspires, Quantum doloris titulus iste testatur.
1303 . Q. Egnatius Q. L. Blandius sibi et
Pro paupertate hic summo tibi tempore, coniunx, Ut potui, meritis parvula dona dedi.
D. M. Ille ego, qui Varios Cursus Variumque laborem Sustinui, ut multas Couuiliarem opes,
399쪽
Transmisi moriens, rerum quaecumque Paravi: IIaec lamon ad manes pertinet una domus. 5 In iuxta coniunx meritos testatur honores, Aeternum retinens consociata torum. Nos aetate pares, dulcis dum Vita manebat, Unus amor i Sit, nunc Premit una stules.
Discite, qui logilis, seclis extendere famam,10 Ut probat hic titulus: non perit esse bouos.
P ibiae. Νonitari post decimum conpleras nubilis annum, ibia, crudeli lancre rapta Viro. Dum tibi progenies, animo dum sidis in illa, IIeu facinus victrix l anc tua Vola graVant. 5 Molliter ad matrem placidi descendite manes, Elysiis campis floreat umbra tibi. M. Ateius Epaphroditus.
Sallustiae Epaphrodite Congidius L. F. coniugi bene merenti, cum qua Mixit annis XXVII, mensibus VIII, diebus VI. Quod viva emerui, moriens quod et ipsa rogaVi, Coniugis hic maesti reddidit ecce sicles. Sit licet infernae noclis tristissimus horror, Me tamen illius credo iacere toris.
5 Te, pie posscosor sive Colone, Precor, No patiare meis tumulis incresccre silvas. ISic tibi dona Ceres larga det et Bromius.
O. Vibius L. F. Sca. Maximus Smintius aerarius Sexseir sibi et Meminiae O. F. Maximae uxori dulcissimae et C. Vibio O. F. Vero et L. fratri suo. Hic lapis et tu lamen erit Post morte sepulCTO, Et dabit indicium, obitos liic esso sepultos,
400쪽
Si tamen ad manes credimus esso aliquid. Vivere quid prodest, nisi si post morte cavomus 5 Nomen, sama Volat, tantum corpuSque Crematur, Aeternamque domum petimus et sine laborum.
Dum legis hoc, disce ponere et ipse tibi. 1308. C. Rubellius tantius Marciae L. F. Heliadi Cassiae Sulpiciae C. F. Cras iliae coniugibus carissimis posterisque
omnibus aui3. Qui legis hunc titulum, morialem te esse memento.
Rubriae Postumae. L . . . haec, ConiuX, posui tibi dona merciati, ' Hic erit et nobis una aliquaudo domus.
Rustic', perpetuae non te sors pallida vitae Sustulit, interitum nec tibi morte dedit. Purior aetherias graderis siue carne per arcta; Nam Vitam castae lanere nobili lant.b Quod mirum viduata tibi sat constitit aetas, Coniugis ad natum cum bene ductus amor.
Vibia Phryne fixit ter aenoa annOS. Cara meis Vixi, subito, fatalel rapina, Florentem Vita sustulit atra dies. Hoc tumulo nunc sum: ciueres simul namque sacrati, Per matrem caram sunt positique mei. 5 Quos pius saepe colit frater coniunXquo puellae, Atque obitum nostrum selibus usque luunt. Di manes, me unam relineto, ut Vivere POSsint, Quos semper colui viva libente animo, Ut sint, qui cineres nostros bene soribus sertis 10 Saopo ornent, dicant: Sit mihi terra levis.