장음표시 사용
401쪽
eum in0re m0nael, cuidam Vitariensi 0st mortem' apparens, cum de Statu Suo interrogaretur ), resp0ndit: Nondum plenam habemus gloriam. 0vissime' requisitus de virgine, subiunxit: Quicquid n0bis impensum est gratiae, e meritis habemus Margaretae, nee audemus respicere ad gl0riam, in qua illa est. Cernis nune quantum operetur ad martΠium simplieitas et innoeentia vitae omnes quidem estis Sunt, Sed n0n omnes miraculis clarescunt. Unde patet qu0d 0n poena laeta martyrem, sed causa. NOVICIUS: Quaenam
exstitit causa mart)rii in puella ista MONACHUS Ut iam
satus sum, simplicitas et vita mi0eua. Diversae sunt species
martyrii, innocentia videsistet, ut in Abel iustitia, ut in Prophetis et Johanne Baptista; am0 legis ut in Maeliabaeis; e0nfessi silet, ut in p0stolis. Ob huiusmodi causas diversas agnus id est Christus, celsus dieitur ab origine mundi ). NOVICIUS: Quidam etiam ex nimia simplicitate Se ipsos oeeidunt. MONACHUS: Tales a martyrii gloria pr0rsus im
De simplici concubina sacerdotis, quae e ipsam in fornace aestinaeit. Sacerdos quidam, leui mihi retulit quidam vir religi0sus, cim die quadam multis praesentibus sermonem haberet de peccatis et p0enis gehennae, mulier quaedam Verba eius interrumpens, e quod territa esset et eompuncta, sic' ait: domine, quid et de concubinis sacerd0tum Ille eiens seminam valde simplicis esse naturae, in tost resp0ndit: Nunquam p0terim salvari, nisi libanum ardentem ingrediantur. Erat et ipsa sacerd0tis cuiusdam ' e0ncubina. Quae verbumsaeerdotis non m 000, Sed in mulio Suscipiens serio, dum die quadam libanus e0quendis panibu Succenderetur, et ipsa adesset casu ), mnibus egressis, ostium clausit, et ut ammas evaderet aeternas, Se pSam in eaminum ardentem prael post tortem ad BC. - 2 ADP statu eum interrogaret. 3 novissime in C. - 4 Apoc. 13 8. Cons. etiam Vit. S. Engeli, II, 16. - vir quidam. - de poenis. - sic in C. - 8 cuiusdam ad BC. - casu
adesset. IV, 1: transiret RSu.
402쪽
cipitans, flammis excepta spiritum exhalavit. In ipsa h0ra hi
qui circa domum suerant, e0ntemplati sunt olimibam eandidissimam de ore s0rnaeis exire, et cum multa laritate coeli secreta penetrare Stupefacti autem de visione ostiaetis laribus ingressi sunt, et seminam semiustam atque Xstinctam X- trahentes, ad Verbum praedicti sacerdotis, tanquam pr0prii c0rp0ris interseetricem, in campo sepelierunt. Ut autem Deus ostenderet 0rtem tam simplieiter illatam, n0n suisse e malitia, sed ex hedientia noetibus eandelis ardentibus, Videntibus multis ), tumuli mi eius illustravit. NOVICIUS: Non me scandaligat lio saetum, quia legitur in Vitaspatrum quendam Abbatem cuidam v0lenti on erit, ut larnacem ardentem intraret, prae depisse ). Obedivit ille, et reputatum est ei ad iustitiam. 0 etiam Seire delectat, quid columba de lamaee
egressa significet. MONACHUS: Animam simplicis seminae. Nam in specie eiusdem aviculae sanctus Benedictus, sicut in ius ita legitur ), animam s0r0ris suae Seh0lasticae vidit coel0s penetrare.
De morte Lodestici simplicis monachi. C0lumba haec ad mentem mihi revocat m0nachum quendam simplicem, L0dewi eum n0mine, qui ante ioc biennium apud nos destinctus est. Hic eum temp0re meridian ag0ni-Zaret, et conventus dormiret, m0naehus quidam in onmis interim vidit e0lumbam candidam in tecto cellulae, in quam0riens iacebat, residentem. Cui cattus niger insidiabatur; et cum esset ei nimis importunus, columba ab eo apprehendi timens, ad celesiam Volitando fugiens, Super erucem Seendit, ibi residens secura. Eadem h0ra visum alteri cuidam m0nach fuit, qu0d si atribus circulariter hinc inde stantibus, leo circuiens stati0nem eandem irrumpere nisus sit' et intrare; sed a singulis prohibebatur, et calcibus eorum impulsus su-gabatur. Interim percussa tabula, conventus accurrit'), 0rientem circumstetit, dictaque letania, sacerdos defunctus, lotus
1 BO multis videntibus. - 2 ardentena adit BC. - DC quidam Abbas praecepisse, B quod quidam Abbas praecepit. - egressa ad BC. - Gregor. Dial. II, 34. - B visum est. - DB est occurrit.
403쪽
et vestitus, clim sollemni eantu deportatus est in orat0rium. Et spero qu0d atti leonisque evaserit insidias Dia-b0lus ait et leoni, qui satis in sorma et in natura 0ncordant, siniplicium Diniabus morientibus maxime insidiando, propter al)acitatem assimulatur j. Quam 1 0rtiter impellatur et repellatur rationibus iustorum in h0ra illa terribili, satis audies in distinetione undestina de morientibus. Idem ode-Wieus, licet natura simplex fuerit, satis tamen carnaliter ante conversionem vixerat usque ad aetatem de erepitam quantum vero virtus implicitatis Deo, qui naturae simplicis est, placeat, cuiusdam sanctimonialis mors preti0sa declarabit.
De morte simplicis monialis, quae capram putabat
In Dioecesi Treverensi monasterium quoddam sanctimoniali uni situm est, utere ' vocabulo. In lio ex quadam antiqua c0nsuetudine nulla reeipitur puella, nisi septennis sit, Vel infra. Ad conservationem simplicitatis, quae totum e0rpus lucidum saeit, huiusm0di constitutio sive e0nsuetudo inolevit. Erat enim in eodem coenobio recentiori temp0re Virgo quaedam adulta, sed in rebus mundani tam insantula, ut vix discernere p0SSet inter pessus et hominem saecularem, e qu0d huiusm0di sormarum ante e0nversionem nullam habuisset 0titiam. Die quadam murum pomerii capra ascendit. Quam illa videns, et quid esset pr0rsus ignorans, ait cuidam s0rori iuXta astanti:
Quid est h0e Illa cogn0scens eius implieitatem, miranti ioculariter respondit: Mulier est aestularis. Et adiecit:
Quand saeeulares mulieres SeneSeunt, Ornua et barba emittunt. Illa si esse putans, aliquid se dididisse gratulabatur. Cumque per huiusmodi simplicitatis Xempla saepius Or0rum maturitatem temperasset, gravissimam incurrit aegritudinem. Quae eum sic iaceret, ut ViX 0qui p0sset, Visitante se infirmaria, prim Verbo, deinde igno, ut eius recederet indicavit. Illa neutrum intelligente, limi lupida taret, aegrota panni-l B satis ira in natura quam in sorma, C salis tam in Orma quam in natura. - 2 BC concordant, propter RPncitatem assinii latur, et morientium C morientibus animabus maxime insidiatur. - Loctore; sic et
infra VIII bl. In tolligendum, ut pulo, Lutgerulli. - , iocali ter
404쪽
culum capitis sui c0mplicans, e0ntra pectus tantis leniteriecit, quae mox ac Si lapide percussa esset, in terram corruit. In qua dum in Sen8 aliquam liu iacuisset, erecta per senestram lecto infirmantis c0ntiguam prospexit. Et ecce in cimiteri multitudo stabat dextrari0rum, sellas deauratas renaque aurea habentium. Cumque in ipsa liora praedicta virgo ag0nigaret, Sor0ribus propius Reeedentibus, clara V0e elamare coepit Date locum, date l0eum; sinite d0min0s istos aecedere. Viderat enim cellulam repletam per80nis miri dee0ris atque Splendoris, qu0rum Vestimenta deaurata Videbantur.
suisse exercitum, qui animam illius simplicis seminae in c0elestem deducebant thalamum MONACHUS: Bene sentis. Unum tamen n0tare debes, videlicet quod infirmaria equ0s vidit in cimiterio, moriens Vero ascensores in dom0. TeStis huius visi0nis est Henricus Prior Praedicat0rum in C0l0nia, qui se eam a praedicti l0ci Praep08it audivisse c0mmem0rat.
405쪽
I. De institutione ordinis Cisteretensis 5 II. Quid sit e0nversi0, unde dicatur, et de speciebus eius IIII. De Pri0re Claraevallis, qui conversus ut aliquid raperet, mirabiliter mutatus est IV De noviei in Hemmenr0de Converso, de quo sanctus David dixit Non est omnibus datum 10 V. Quibus occasionibus homines e0nvertantur 11 VI. De anonico Leodiens ad praedicationem sancti Bernardi OnVerso, et de angelo, Uem in specie m0naelii vidit confiteri Volentis 12VII. De evard Abl)ate, quem dominus veritardus plebanus sancti Jacobi in C0lonia ante conversionem in cuculla vidit 15 VIII De conversione Maseelini clerici Episcopi aguntiae. GIX. De conversione magistri Stephani de Vitreio 1T X. De conversione osWini sacerdotis, qui de r0bati0n cumsuri fugit IT XI De canonie quodam Coloniensi, qui antequam indueret liabitum, resilivit 18 XII. Item de ali iuvene, qui de probatione gratia solvendorum
debitorum Atraetus, non StoeVerSus 18
XIII De conversi0ne Henrie Abbatis 19 XIV. De miserabili morte Leonii novicii aposta tantis 20 XV De 0rrenda morte Bennec0nis novicii, et quod non liceat noviciis restire ad saeculum post Otum 21XVI. De conversione Henrici Contracti de Clara valle ... 22XVII. De conversi0ne auctoris huius pusculi 24 XVIII. De Gerlac de inge, occasione cuiu8stam SermoniS
XIX. De conversione Henriei germani Regis Franciae. 4. 26XX. De eonversione Cuiusdam, qui alteri ante ostium portae nocte apparuit in specie infantis 27 XXI. De li00derie et Bernare monachis, qui ob visionem unius Venia in sepultura mortui conceperunt Conversionem. 28
II De conversione d0mini Adolphi Episc0pi Osinburgensis. 29
XXIII. De 0nversione Henrici camerarii 29 XXIV. De conversione ei laci sacerdotis 30 XXV De 0dewie milite pr0pter votum conversionis sanato. 30XXVI. De eo quod Deus aliquando disserat peceatorem propter poenitentiam, et exemplum de Zechia 31XXVII. De errore Lodemici Lanigrarii, et de praedestinatione 32
406쪽
XXVIII. Quod quidam eonvertantur propter alipertatem. 34XXIX. De canolite ob erubeseentiam cuiusdam uiti converso. 35XXX. De doloscente eui sanctim0nialis, ab ipso impraegnata, ausa fuit conversionis 35XXXI. De nobili viro, qui gratia conversionis capitali sente tiae subtractus est 36XXXII De conversione Abbatis Morimundi, qui mortuus fuit, et reviXit 36XXXIII. De cleric nigromantico mortu0, qui viventi socio apparens Suasit ordinem intrare 39XXXIV. Item de clerico, qui r0pter 0enas L0de vici ant- gravit, qua Vidit ad ordinem venit 40 XXXV De 0nversione Godes ridi monachi Vitariensi, et de revelationibus eius 43 XXXVI. De modo et 10rma conversionis 45XXXVII. De 0nversione Walewani militis, qui armatus ad ordinem venit 45XXXVIII. De humili conversione Philippi Abbatis 46XXXIX. De eo quod quidam in conversione ordines Saoros celantes propter humilitatem conversi fiant 46XL. De mirabili conversi0ne beatae Hildegundis Virginis, quae
XLI. De vidua Coloniensi, quae in Cappa conversi egressa est de civitate 53 XLII. me conversione Methiblis magistrae in Fusinnich. 53XLIII. conversione Helswindi Abbatissae de Porceto
si tisa et o A eram In a Contritio Q.
I De contritione, quid sit, unde dicatur, qu0t Sint eius species, qui fructus 55 II. De monacho apostata, qui in bello Consossus, et in consessione contritus, elegit duo millia annorum in purgatorio. 58 III. Item de monacho apostata, qui in miraculo sancti Bernardi
contritUS, Xtra Ordinem mortuus, et in a ' ullari habitu epultus ollossus in tonsura et habitu monachi apparuit 2IV. De sacerdoti qui diXit: Si decata sunt eccata, nunquam salvabitur anima mea . 64
V. De luxurioso sacerdote, cui olimiba in die a talis Domini tribus Vicibus sacramentum aliaris tulit et post contritionem restituit 64VI. De Hildebrando latrone impoenitente, et 0ena eius O8t
VII. De Godesea leo usurario, qui sedem igneam ibi in oenis praeparatam idit 70VIII. Quam grave peccatum sit usura 73 IX. De parabola Lupolui orma iensis Episcopi T3X. De scholari Parisiensi, qui ob initam contritionem confiteri non potuit, cuius eccata in schedula scripta divinitus sunt deleta 75 XI. De muliere, quae de filio concepit, quam Innocentius Papa ob persectam contritionem a peccati p0ena iudicavit abs0lutam Ti
407쪽
XII De contritione nobilis iuvenis, qui Christum negarit, et per intercessioliem beatas Virginis gratiae restitutus est IS XIII. Quid Augustinus sentia de sera poenitentia 82XIV. 60 Ienrico converso, qui peccatum distulerat usque ad ortum 82XV De canonico Parisiensi, qui sacramentis in sine participanS et OS mortem uidam apparens, diXit Se ob non
veram contritionem damnatum esse 83XVI. De milite emensi, id in praesentia sancti Bernardi
CommunicanS. Contritus il Cessit 84
XVII. De contritione Julippi Comitis amittensis s VIII. De Contrita oratione Onventus dem mmenr0de, quae tempore Seliismatis cor rederici Imperatori muta it TXIX. De religiosa semina, quae te in iebd0mada obtinuit m0naeho acrimas inii matutinas 88XX. Item de semina quae d0min ultero Abbati Vitariensi impetravit a Domino gratiam lacrimarum 89 XXI. Item de monueho, qui eidem altero eandem gratiam obtinuit 90 XXII. De monaelio, ad cuius lacrimas diabolus respeXit, cum cor eius inani gloria extolleretur 91 XXIII. De clerico, qui puellam Judaeam Stupra erat quem cum Judaei accusare vellent in ecclesia iam contritum, obmutuerunt. 92XXIV. Item de virgine Hebrae a quodam clerico impraegnata quam cum parentes Tirituram crederent Messiam peperit1uiam , si
XXV. Item de puella Judaea apud ovaniam baptigata bXXVI. De puella in insu baptiZaia 98 XXVII. De clerico, qui diXit Episcopos Alemanniae non Osse
salvari 99XXVIII. De monach Claraevallis, qui n0n acquievit recipere Episcopatum sis XXIX. De Episcopo ombardiae, qui ostendit Cliristian0
Episcopo aguntinens nomina ibi e0mmiSsorum in chartula conscripta 1 XXX. Visio cuiusdam de schismate Romani Imperii, de calamitate Dioeeesis Coloniensis, de terra sancta, et adventu Antichristi. 101XXXL De contentione sanctorum angelorum cum daemonibus pro anima cuiusdam usurarii 0ntriti 103XXXII De contriti0ne cuiusdam usurarii, quem bulane eX eleemosynis eius orti devoraverunt 106XXXIII D 00utritione Theobaldi usurarii arisienSis 107XXXIV. De pecunia usurarii, quae pecuniam monaSterii iuXta
XXXV. De contritione cuiusdam nobilis ab Henrie Duce
I. Quid sit c0nsessi0, qualis esse debeat, quae eiu Si virtus. qui fructus Ilo
408쪽
H. De elerico, qui stupraVerat uX0rem militis, quem p0st consessionem iliab0lus in stabulo dixit esse iuStificatum 112 III. Item de servo altei ius militis, qui cum uxore domini sui peccans, et in nemore idem peccatum rustico confitens, a diabolo pr0di non p0tuit 113 IV De sacerdote, qui pro illuSione nocturna salmum in e0nsessi0ne iniunctum negligens, in loci genitali nas punitus est. 114 V. De clerico Praemonstratense, qui in consessione cuiusdam veniali peccati commi8Si ad Obsessum exiens, a daemone notatu est 11bVI. De virgine, quam daemon in specie Viri procabatur item de viro, cui idem daemon peccata et consessa obiecit et de puella cuius devirginationem prodidit 1li VII. Exemplum de miraculis sancti Bernardi Abbatis, qui incubum daemonem a muliere fugavit 120 VIII. De silia Arn0ldi sacerdotis, quam daemon corrupit 121 IX. Item de muliere in Brisei. e. quae mori u conseSSa est, se se annis eum daemone in Ubo peccasse 121X De Johanne Sch0lastic Primiae, qui cum daem0ne sertur concubuisse 122 XI. De Henrie eive Susaciae, qui a daemone in Specie mulieris raptus, et in paseul depositus, amens essectus est 123 XII. I xemplum de Hunis, et de ei lino, et quod in filiis incuborum It verita humanae naturae 124 XIII. De Aleide sanctimoniali in ancWaden, quae per confessionem a visibili insestatione daemonis liberata est 125 XIV. De sacerdote a diabolo per prophetiam morti decepto, et per consessionem liberato 127 XV De Ierie Attrabalensi eiusque sorore, quae de incendio per e0nsessionem liberia est, cum argentarium intersecissent. 130XVI. De haereticis apud Cameracum per Candens serrum Xaminatis et c0mbustis, e quibus unus benefici c0nsessionis Salvatus est 132XVII. Item de decem haereticis apud Argentinam Xaminatis et combustis, quorum unu dum SSet e consessionem sanatus ac liberatuS, per mulierem deceptus, redivivo incendio damnatus est 133XVIII. De milite, qui ob meritum consessi0nis coram Henrie Imperatore in ueIlo triumphavit 134XIX. De fure, qui Coloniae beneficio consessionis mortem evasit. 135XX. Item de fure, qui ab Episcopo Leodivnsi ob versiculum
Psalmi centesimi quinii Sententiam mortis aecepit 135 XXI. De peregrinis qui propter peccata inius hominis in mari periclitati, eiusdem consessione Sunt liberati 136XXII. De quodani liiscopo Angliae, ut 0riens propter exemplum noluit c0nsiteri 138 XXVI. De quodam monacho 0Stro, qui iam moriens primopleuariam fecit consessionem 138 XXIV De consessore, hi cum adolescente pecca it atque p0St mortem ad Consessionem eundem h0rtabatur 139XXV De novicio, qui Abbati confeSSUS est in omnis 142
409쪽
XXVI. De consessione cuiusdam daemonis 143XXVII. De eo qu0d non sufficiat script consteri, nisi in necessitate 14 XXVIII. u0d confitenti non liceat prodere personam peccati
consortem, et Xemplum de cleric et Sanctimoniali 145XXIX. De cleric Susa ciensi, qui consessus est sacerdoti, Sese CaSSe uni concubina Sua 146
X. De Abbate, qui persecutus est monachum, eo quod X consessione Cuiusdam intellexisset, illum scire sua vitia. 147 XXXI. Quod liceat in aliquo casu coli silenti prodere per80- nam alterius, et exemplum de adulteri0 147 XXXII. De monaeho, qui in ordinibus celebravit, et quod ex sententia Innocenti Papa liceat consess0ri talem prodere, si noluerit ultro conliteri 149XXXIII. arrati longa et utilis de Simone converso de Alna eiusque prophetiis 150XXXIV. De o quod e0nsessio, quae sit eum voluntate itertim peccandi, Sit inutilis 155 XV De 0nsessore, qui nummum pr0iecit in terga confitenti et poenitere nolentis 156 XXXVI. De Abbato sanet Pantale0nis in Colonia, qui si atri carnali pecuniam ecclesiae suae tribuens depauperuVit 156 XXXVII. De du0bus mereatoribus in Colonia, quibus in conseSSi0ne consultum est, ne iurarent et mentirentur, et acti sunt ditiores 45T XXXVIII. De muliere iracunda, quae propter OnωSSionem sancto Malaehiae saetam spiritum meruit manSuetudinis obii XXXIX. Qualis esse debeat consessor 159 XL De Sacerdote avaro qui duobus sibi tonstentibus, uni pro incontinentia, alteri pro continentia, eandem iniunxit Poenitentiam 160 XLI. De avaritia et luxuria sacerdotum 161 XLII. matr0na, quae pupillo a Se nutrito, et in Sacerdotem r0Vecto, eccata Sila consessa est, et ab illo prodita 162 XLIII. De matrona, quae consessorem suum ad libidinem incitavit. 162 XLIV. me indiseret sacerdote, qui sibi confitentibus iniungere solebat poenitentiam anni praeteriti 163 XLV. Item de pleban0, qui pluribus consteri Olentibus, generalem praedicen conseSSionem. Omnibus eandem iniunxit 0enitentiam 164 XLVI. me muliere in consessione se iustificante, cui prudens c0nsess0r stendit plura m0rtalia peccata habere 165 XLVII. Quod consessor non debet de ignotis peccati investi gare, et exemplum d Virgine in hoc Scandaligata. . . . 166XLVIII. De Abbate, qui alterum Abbatum suo Xemplo rOVocavit ad consessionem 166 IX. Item de Abbate, qui eum monachis sui in vase X
I De peccatore, qui de modica Poenitentia gradatim ascendit ad maiorem 168
410쪽
LI. De Abbate istiberi0 qui iracundis in Capitulo parcens,
ad satissa tionem ampliorem provocavit 168 LII. De lebano, qui Surarium et homicidam dulcibus er-biis in consessione ad satisfactioii in provexit 169LIII. De moliacho Claraevallis, iii fratrum adiutus rati0nibus Priori conseientiam suam revelavit 170 iKtinetio Marin aestvotatior Q. I. De eo quod vita religios0rum Sit tentatio et exemplum de Rege Mailomanno, i, de dure a Sancto Bernarii a SuSpendi liberato 171Π De septem vitiis princilialibus 173III superbia et ilia ius eius 1741V De Oliverso a Spiritu Superbiae tentat et per angelum Per Si 'DSa adaV ra mortuorum liberato 1 5V De casto monactio, quem diabolus dixit se non timere eo quod esset Superbus 176VI. De Th00liald novicio, qui immunditias bibetid motus Superbiae QStrinxit QTTVII. De sancto Bernarii Abbate quem Callio Suo inungentem Superbiae spiritus sid)sannavit 179VIII. De monacho Montis Cassini, qui in vigilia Paschae,
benediet cereo translatus est 180 IX. De clericis stuperbe cantantibus, quorum voce diabolus in a cum misit 181 X. De sacerdote signato, quem diaboluS, edito Serm0ne quodam raedicatore riu is invasit 181 XI De Vetula quae ter choream urbum cruei a magistro
Arnold prolatum impediens et irridens, infra triduum defuncta est 183 XII De hilippo Rege Francorum, qui nigrum monachum bstricta Calliamenta repreliendit 183 XIII. De Philippo Rege Romanorimi, qui Abbatem ordinis Cisteretensis eadem de causa notavit 181 XIV. Item de Abbate, qui sedens in equo superbo, rederico Regi Romanorum proliinquare non potuit 185XV De pagano, qui apud Aelionem dicebat Christianos propter Superbiam ut gulam de terra sancta eiectos 185XVI. De ira 188 XVII. De eo, qui c0nversum roster Verbum contenti0sum occidit 189 XVIII. De Priore cui Christus in cruce nocte per Visum apparuit spinis ligatus 189XIX. De ellerario, quem erit istXus per Visum a Se rem0Vit, quia durius responderat Prior SU0 191XX. De scholare, qui tertio die defunctus St, eo quod male- illa isset anet Abrahae 192 I. De milite, cuius filium tonitruum occidit, e quod bintemperiem aeris in blasphemiam prorupisset 192 XXII. De virgine iracunda, quam sepultam ignis ab umbelico