Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

DE MORIENTIBUS. 307

blagphemiam ut diceret Velit n0lit Deus, velit nolit Eees Ma Romana, et ' omes Sancti, ego terram meam retatim , M0xque de equo cui imitabat , mens, horribiliter torqueb tur: et ima a militibus es et Hevatus, denuo ruit, poenam 80lven blasphemiae. Reductus vero in domum Suam, mmum torqueri coepit in pedibus, deinde in cruribus, postea in I um ei restetum fuisset ymium hi Quae si s te

niensibus propter tesse quidam de0 0mento Danus, provinciam depraedatri , 11p08 multa mala moriturus e et diabolita rim tali mi p0ri u fuit. In euius aspectu pallens aeeum Stantes elamabat: Date mihi gladii . hune qui me infestat virum nigerrimum Ilminem hic videmus, imo meum es in lite deri eram respondit: Quid mihi. get prodes M. illima inoeamn 2 Multum inqui t. Time ille Deus si potes, adiuva me: Sieque exspiravit. Et ali timeo quod modicum ei proluerit tam infima et tam extorta imo tio.

De quodam e reo ueni duo cimo cum se episcopum simularet lacerat erunt. Eodem tempore Servus quidam, aliquando eum it torus Archidiaconi Leodiensis, metum Sum deserens, multitudini praedon a quae vita vulgo dicitur, Se lavit. Interqu08 episeopima Se nomina , et pilae pum per inlatam ereprae Sel IUN. 10 eiis Mere eo u erat pereatorum Soluti 1 B vis Lam ita lint et BF re habebo. - 3 Q eui in sedebat a cui insederat . in quo sedebat. - BCF ostendit CF rotta Bootha -- se ni AEP.

732쪽

308 DISTINCTIO UNDECIMA

nem. Die quadam, duobus ex eis videntibus, duos canes Dominus ei immisit, a quibus totus laceratus et extinctus, poenam solvit depraedationis, atque irrisionis divinorum aer mentorum. Quia praedam homicidia requenter sequuntur, aliqua tibi proferam exempla de morte miserabili homicidarum.

CAPITULUM LIV.

De morte Lernarii Monasteriensis qui sororium

Suum Occidit.

Vix anni duo elapsi sunt quod civis quidam M0nasteriei sis demnetus est. Hic cum domum et pecunias multas filio suo unico dimisisset, ille luxuriose vivendo cum meretricibus et in tabernis omnia sua m0bilia consumpsit. Domum Ver Sorori suo vendens, et ' abiens, pretium illius in brevi dilapidavit. Necessitate compellente, ad eundem suum Sor0rium rediens, ab eo tum propter uxorem, tum propter Venditam p0ssessionem detentus' est. Quem cum primum honeste satis, ac deinde negligentius tractaret, ille ex indigii ti0ne eum deserens, d0mum venditam repetivit, se circum- Ventum c0nquerens. A quo cum nihil per iustitiam sive per minas obtinere posset, bipenni illum in medio soro occidit. Μ0 in ecclesiam sancti Pauli sugiens, clericis cantantibus clamare coepit: Vos domini defendite libertatem Vestram. Quod et secerunt. Venientes ad eum viri honesti, in fide sua eum dueere voluerunt, volentes inter ipsum et occisi amicos comp0nere δ), miserti illius. Quod cum primum acceptasset, m0 habito secum consilio respondit: Non egrediar absoluti sitis a pollicito iuramento. Quem post paululum unus exs0dalibus vocans, ait Exi Bernarde, exi, vinum optimum in tali venditur taberna. Quos A secutus, post modi eum proditus est, et captus. Requisitus cur exisset de ecclesia, respondit Ita mihi ardere videbatur pavimentum sub pedibus

meis, ut sustinere n0n possem Posito eo in rota, cum mane

scholares ad eum venissent, et dicerent Bernarde vivis adhuc γsuerat enim litteratus respondit: Adhuc vivo Moxque subiecit In n0cte transacta campum istum plenum Vidi daemonibus. Nullum tamen signum vel erbum poenitudinis ab eo videre vel audire 90tuerunt.

733쪽

DE MORIENTIBUS. 309 CAPITULUM LV.

De latronibus Coloniae in rotis p08itis. Cum tempore quodam tres latrones iuxta C0l0niam rotali p0ena lex suissent, ego altera die cum ceteris sch0laribus aecurrens, quae ab uno illorum, qui adhuc vivebat, dicebantur audivi. Requisitus qua hora mortui fuissent socii eius, resp0ndit Hae n0ete quando m0rtuus est iste qui iuxta me sedet, t0tus campus c0rvis fuerat repletus. Qu0s daemones

intelleximus in specie corvorum animam egressam XSpectantes j. Et cum hae miser ille vidisset, nec una quidem Vice' n0bis audientibus Deum invoeavit, nihil habens c0ntriti0nis. Ex quo c0lligitur quod hi qui male vivunt, saepissime male finiunt, indigni misericordia, tam in praesenti quam in

futuro. Quam crudele peccatum sit sanguinem undere, et dissensiones lavere, praeSen est Xemplum.

De ri/sticis qui post mortem in sepulchro contendebant. In pisc0patu Col0niensi duae generati0nes ruSticorum inimicitias mortales exercebant. Habebant autem duo capita, du0s videlicet rustic0 magnanimes ac superb08, qui Semper nova bella suscitabant, suscitata fovebant, nullam fieri pacem permittentes. Divino igitur nutu actum est, ut ambo uno die morerentur. Et quia de una erant parochia n0mine Nu-enkirgen quia sic Domino placuit, qui per illos dissensi0nis malum ostendere V0luit, in una ossa c0Ῥ0ra eorum Sunt posita. Mira res et inaudita. Cunctis qui aderant videntibus,e0rpora eadem dorsa verterunt ad invicem, capitibus, calcibus, ipsisque d0rsis tam impetu0se collidentibus, ut aballos in-d0mitos putares. Mox unum extrahentes, rem0tius in alio sepulchro tumulaverunt. Et laeta est rixa eorundem mortuorum, ausa paeis et concordiae viv0rum. NOVICIUS: Puto aninaas eorum magnam habuisse in inserno rixam. MONACHUS: De h0 quaesti nulla est. NOVICIUS: Si Deus

sic discordias, rixas, et iras punit in saecularibus, ut quod eadem vitia plurimum abhorreat in personis claustralibus. MONACHUS: Hoc uno tibi ostendam Xemplo.

734쪽

CAPITULUM VII.

De subita morte cuiusdam conversi conspiratoris. N0 est diu quod in quadam d0mo ordinis nostri aediscium quoddam ad usus monachorum laetum est. Qu0d quidam convers0rum Videns et invidens, diab0l cor eius inflammante, aliquos ad deiecti0nem eiusdem operis incitavit. Qui cum venissent eum instrumentis suis ante resect0rium monachorum, auctor tantae conspirationis c0rruit et exspiravit. Quo viso ceteri valde timentes, cum multa festinati0ne et humilitate venerunt ad pedes Abbatis, peccatum Suum consitentes, a quo poenitentiam susceperunt. Corpus er e0Π- Spirat0ris in campo sepultum est. Postea ad petitionem con-Versorum, Sicut nobis retulit Abbas noster qui audivit, Abbas praedictus petivit veniam in Capitulo generali, ut siceret ei eorpus proiectum p0nere in cimiterio sed non record0 utrum fuerit ei concessum vel negatum. Reseram tibi nunc aliqua exempla de viti luxuriae, quae luxuri0808 Satis queant terrere.

De morte canonici qui velatam sanctimonialem lupraverat. Apud Traiectum inserius ante ann08 paustos, sicut mihi retulit eius e0neanonicus, clerieus quidam defunctus est, qui Sanctim0nialem elatam corruperat. Ut autem Christus ostenderet, quam gravis sit culpa, ipsius Sp0nsam Violare, tale signum in destincti genitalibus posuit, qu0 cunctis qui videre vel audire poterant esset terrori. Nolo autem illud exprimere, parcens Verecundiae seminarum, quae larte lecturae sunt quae

CAPITULUI LIX.

De morte puellae in cuius sepulchro canes e invicem mordebant' .

In villa quadam i0ecesi C0l0niensis quae Lugheim'

dicitur, puella quaedam cuiusdam h0nestae matronae ancilla ante aliqu08 annos defuncta est Satis enim erat luxuriosa,

735쪽

DE MORIENTIBUS. 311

satis Vaga, et Valde saecularis. Nocte quadam in somnis ante Christi tribunal rapta est, in cuius circuitu vidit angel08 et Apost0l08, mari tres et reliquom ordinum sanctos infinitos. Animabus in medium deductis, illae ad gloriam, istae ad supplicia iudicabantur. Cumque haec ancilla videret et

tremeret, aceUSante c0nscientia, manus suppliciter ad iudicem

tetendit. Cuius ille misertus, ait: Quid me ra. Da mihi minimum digitum tuum, et ego dabo tibi manus meas. Aesi diceret: Da mihi m0dicam fidem qu0 te de tuis vitiis emendes, et ego tibi dabo gratiam meam. Sicque evigilaviti

Quae cum Visum retulisset cuidam religi08ae matr0nae n0mine Aleidi, quae adhuc superest, de villa Gurgenteli, resp0ndit illa: disera emenda vitam tuam , Satis ommonita es. Illa primum quidem timuit, sed timor idem citius cessavit. Cumque ut prius vitiis pristinis subiaceret, admoniti0ni flagella adduntur. Nam cum p0st acerrimas infirmitates X- SpiraSSet, et nudata Super aream, tecta tantum lintheamine p0sita fuisset, duo canes ante d0mum in curia se m0m0rde-rimi ). Supervenit tertius et quartus deinde omne canes villae, qui se invicem m0rdendo' d0mum intrantes, lintheamen superpositum abstrahentes, dentibus suis e0mminuerunti Qui vix a rusticis sustibus expulsi sunt. Cadavere Vero Sepulto, canes sugati redeuntes super eius tumulum interrupta bella renovaverunt. Time enim quod anima m0dieum habuerit pacis, si ut multi interpretati simi. Et quia huiusmodi mulieres saepe magicis insistunt artibus, ut Vehementiu 9088int amari, contra idem vitium satis h0rrendum tibi pr0seram

exemplum.

CAPITULUM LX.

De liniere maga quam daemo=tes transferebari In Hasto villa Di0ecesis Traiectensis, semina quaedam misera die quadam pedes su0 pelvi imp0nens, et extra illam retr0rsum saltans, sic ait Hic ait de p0testate Dei in p0- testatem diaboli. Quam diab0lus mox rapiens, et in aera SuSt0ssen8, multis qui erant in villa sive extra villam videntibus, ultra altitudines nemorum transtulit, ita ut usque in hodiernum diem nusquam c0mpareret Haec mihi de male viven-

dendo.

736쪽

312 DISTINCTIO UNDECIMA

tibus et male m0rientibus comperta sunt. De his vero qui bene videbantur Vixisse, nec tamen bene consummati sunt, unum tibi reseram exemplum quod nuper audivi.

CAPITULUM XI.

De hospitalario qui se ipsum in aquis suffocavit. Hoc anno cum Abbas noster iret ad Capitulum generale, iuxta Fitriaeum ' a quodam hospitalari tam ipse quam Abbas de cimenia caritative satis suscepti sunt. Comedentibus eis, idem hospitalarius, erat enim hospitalis magister, sedebat

ad latus Henriei cellerarii n0stri. Qui post prandium dicebat iam dicto Abbati Est vobis notus h0mo iste 3 Etiam,

inquit, homo bonus est et religiosus. Resp0ndit Henricus: Credite mihi, in malo statu est iam in mensa visum habuit infernalem. Mane ver cellerario dicente missam, Abbas n0ster nescio quo instinctu, sicut ipse nobis reserebat, nihil aliud pert0tam missam orabat nisi hoc Domine da mihi b0num finem. Eadem nocte praelatus hospitalarius ad vicinum flumen solus Vadens, Vestes exuit, et de ripa in aquas saltavit. Et cum ibi mergi non p0sset, altius ascendit, locum quaerens prosundiorem J. Vigiles de castro videntes haec' , clamabant: Bone homo non est tempestivum tali 0ra balneari ε). Erat enim nox Nativitatis D0minue nostrae s . Quid plura Miserrimus de littore se praecipitans, in limo prosundi infixus est atque submersus. Et territi sunt valde audientes haec scientes hominem plus quam triginta annis pauperibus servivisse. Simile contigit cuidam converso in ordine nostro, qui pro Sanetissim0 viro ab omnibus habebatur. NOVICIUS: Satissaetum sate0r interrogationi meae; sed adhuc unum est, quod n088 vellem. Quidam putant 0rtem esse per80nam quibus' concordatqu0 mors in specie hominis eum sale in picturis repraesentatur. MONACHUS: Huic tabulae consentiunt Judaei, qui

dicunt unum esse angelum a qu interficitur Omne genus humanum. Trahunt autem auctoritatem ab eo loco ubi per angelum pereussa sunt Omnia primogenita Aegypti. Quid autem Iidi mors, satis dictum est in capitulo irim, huius 1 CD Vitria cum Funia cum Ixa profundiorem

737쪽

DE MORIENTIBUS. 313

CAPITULUM LXII.

De matrona agonizGnte itam mors deserens eri inniuxta stantem invasit. Sicut veraeiter audivi, matrona quaedam nobilis in Episcopatu C0loniensi ante annos paucos infirmata est. Quae eum in extremi agere Videretur, multaeque matronae tam )ex rdine nobilium atque ministerialium circumstarent, inuncta est. In ultima ero c0llecta Vocans ad se cognatam suam cum tamen Vix loqui p08Set, ait: Ne timeas, non moriar modo δ). Vidi enim m0rtem ree edere a me, et invadere clerieum istum, digit eum dem0nStrans Mirunt in m0dum in ipsa h0ra femina desperata coepit meli 0rari, et clerieus infirmari, adeo ut die octavo ) 0reretur. NOVICIUS: In qua larma vidit 0rtem MONACHUS: Nesci0. Si Dr-mam requiris, audi qu0 Sequitur.

CAPITULIO LXIII.

De monstro i/od in specie feminae interfecit familiam duarum curiarum, cum in ea re8piceret.

In Episcopatu C0l0niensi villa cui vocabulum est tam-lielm, duo milites habitabant ), ex quibus unus Guntheriis, alter Hug0 oeabatur. 0ete quadam, eum iam dictus Gun-therus esset in partibus transmariniS, ancilla puer0 eius, antequam irent cubitum, ad requisita naturae in euriam ducebat. Quae eum Staret iuXta ill08. ecce Species quaedam mulieris 'in veste nivea et saei pallida contra ip80s ultra sepem respexit. Quae eum nillil loqueretur et ancilla in aspectu eiush0rreret, monstrum idem p08Se8Si0nem Hug0nis quae proxima erat adiens, ultra sepem illius praedi et m0d respeXit, deinde ad imiterium de quo venerat rediens'). Post paveos vero dies insans Guntlieri mai0 insinuatus, ait Septim diem0riar: post ali 0 septem dies m0rietur trina sor0 mea;

4 P si ante in D se stantem. - 2 coniiciebam eam. Sed similiter in Visionibus Angelu de Fulginio cap. 19 p. 42: Assii-go enitia iam in corpore et anima ab eisdem. non modo moriar. - ocla Va. - manebant. - θ muliebris. - BCF rediit.

738쪽

314 DISTINCTIO UNDECIM DE MORIENTIBUS.

deinde p08 hebdomadam m0rietur soror mea minor. Qu0dita laetum est. Post mortem Vero insantum, mater et ancilla de qua supra dictum est, destinctae sunt. 0dem tem-p0re obiit Hugo miles et filius eius. Horum testis fidelis est Gerlacus Subpri0r 08ter.

CAPITULUM LXIV.

Item de monstro quod Bonnae de no sepulchro exivit et aliud intravit. Simile e0ntigit in celesia B0nnensi. Tempore qu0dam dictis vesperis, cum scholares in ipso erepusculo lud0s exercerent in clauStro, viderunt de uno sepulchrorum in quibus canonici s0lent sepeliri, speeiem quandam humanae formae egredi, quae Super aliqua Sepulchra deambulans, in qu0ddam sepulchrum se demisit P08 breve tempus m0rtuus est quidam canonicus, et in eodem tumulo, de quo antasma illud egreSsum est, p08itus. Deinde p0st paucos dies alie ean0nicus in eadem celesia moritur, et in I0eo ubi ingressum suerat sepelitur Christianus B0nnensis, monachus noster, eidem visioni intersuit. Huiusmodi visi0nibus quandoque sutura

praesignantur. NOVICIUS: Secundum haec quae dicta sunt, beati quos Dominus invenerit vigilantes ). MONACHUS: Occasi0De huius verbi reseram qu0d nuper audivi.

CAPITULUM LXV.

De monacho qui in Alma cadens ea spiravit, dum legeretur angelium: Vigilate υia ne8citis, et cetera. Cum in Ahia d0m 0rdinis nostri Diaconus legisset Evangelium de Consess0ribus, scilicet: Vigilate quia nescitis qua

hora Dominus vester venti rus sit 3 , verbis eisdem completis, quidam m0naehus in horo cecidit et exspiravit. Et timueruntimnes, verb0rum D0mini Metum c0nsiderantes. Unde sta- tres, quia nescimus qua h0ra 0minus D08ter Venturus sit, vigilemus fide, vigilemus et opere, ut eum Venerit, et perm0rtem pulsaverit, confestim et laeti aperiamus ei. Qu0dn0bis praestare dignetur Dominus n0ster esus Christus, qui venturus est iudieare vivo et mortu08 et saeculi a per ignem.

Amen.

739쪽

CAPITULUM I.

De poenis et gloria hortuorum. SICUT hora undestima diem ad occasum trahit, ita duodecima eundem eone adit. Bene autem in distinctione du0- decima tractandum de praemiis m0rtu0rum arbitror, quia die c0mpleto lab0rantes in Vinea remunerantur. Unicuique hominum dies suus est praesens vita videat quomodo lab0ret in Ecclesia. Dies haec quibusdam brevi0r, quibusdam longior, quibusdam clarior, quibusdam obseuri0 emeitur. Dies hae aliis est hyemalis, his seiscet qui in infirmitate sunt et in angustiis aliis aestivalis, eis videlicet qui in gl0ria vivunt et deliciis aliis vero vernalis, qui in st0re sunt iuventutis; nonnullis autumnalis, id est eis qui aetate maturi pondere defluunt senectutis. Duo sunt loca aeternaliter a Deo praeparata, in quibus lab0 diurnus remuneratur, Delim seilicet et infernus. In coelo merces est iust0rum, in inseria merces repr0b0rum. De ill0, iudex in sineb0nis dicturus est: Venite benedicti Patris mei, percipite restriinn 1 od obi paratum est ab origine mundi. De ist vero De maledicti in ignem aeternum, Ni praeparatus ' est diabolo et nyelis eius I. Quanta sit merces iustorum, quam ineffabilis, quam admirabilis, quam inenarrabilis ), Isaias brevi serm0ne comprehendit dicens: Ocidus non vidit Deu absque te, quae praeparasti diligentibus te . De 0enis inserni quae innumerabiles ' sunt, novem specialius n0- tantur, quae Sequenti Ver8icut c0mprehenduntur Pix, nix, noX, VermiS, agra, Vincula, PUS, pud0r, 10rror. Haec tormenta n0vem, ne modoque arent. Est adhuc tertius locus post hanc vitam quibusdam electi ad purgandum deputatus, et in re purgatorium Deitatus Hic temporalis aest, Murans

740쪽

316 DISTINCTIO DUODECIMA

usque ad diem iudicii Quanta vero sit futura gloria b0n0runt, Sive poena mal0rum, quibus etiam suffragiis iuvari p0ssint hi qui in p0enis sunt, purgat0riis, et si n0n plene quod pr0rsus est imp088ibile, e his tamen quae sequuntur Xemplis Diaiora p0teris perpendere. NOVICIUS: Primum mihi

ostendas tormenta repr0borum, deinde poenas purgat0rias b0norum, n0Vissime gloriam et gaudium iustorum, ut sic nostra

collati eum laetitia finiatur. MONACHUS: Quanta sint t0r

perb0rum, Sive ali0rum qui graviter Deum offenderunt nec l)0enituerunt, seeundum qu0d a religi0sis didici pers0nis, quibusdam tibi pandam Xemplis.

CAPITULUM QI.

De poena Lodei ici Lanistrat ii. Lodewidus Lanigravius maximus tyrannus suit, de quo supra letum est in distinetione prima apitulo tricesimo qua t0. Ite eum moriturus esset, praecepit amicis suis distens: Mox ut 0rtuus uero cucullam ordinis Cisteretensis mihi induite, et ne h0 sat me vivente diligentissime cavete. Obedierunt illi; 0rtuus est et eueullatus. Qu0d ubi miles quidam vidit, commilitones r0nie allocutus est dicens: Vere non est similis domino me in omni virtute. Quando miles erat, n0n habuit parem in aetibus militiae laetus Vero monachus, omnibus saetus est forma disciplinae. Videte quam diligenter ust0dit silentium suum. Nec unum quidem Verbum loquitur. Anima ver eius cum educta fuisset dec0rpore, principi daem0ni 0rum praesentata est, sicuti cuidam manis estissime revelatum est. Sedente eodem tartarico ' super puteum, et cyphum manu φ tenente, huiusmodi verbis Lanigravium salutavit Beneveniat dilectus amicus noster; ostendite illi triclinia nostra, apotheea n0Stras, stellaria n0stra, teque eum reducite. Deducto misero ad 0ca 0enarum, in quibus nihil aliud erat nisi planctus, fletus, et stridor dentium, et reduet0, Si prineeps principem assatur: Bibe amice de seypho meo. Illo' valde eluetante, cum nihil pr0ficeret,im c0aetus biberet, flamma sulphurea de euli S auribus, na-

SEARCH

MENU NAVIGATION