Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

481쪽

Eri pater obtulerat, nec natus vola negabat. Mox pater Omnipotens arietem subrogat aris Hostia praestatur non orbatura parenteS.

Si Deus ullus erat Saturnus falcifer unquam Hoc faceret, puerosque neci subduceret Omne , Annua quos pietas flebat miseranda parentum.

Hei non orbaret dilecto pignore patres ,

Qui planctus, mortesque sacit per Ola rogatu S. Num verus Deus est , munus qui majus ademit, Quam praestare potest ' cui natos praestitit unquam diam Deus omnipotens , verus DeuS , Omnia PraeS

Non cupit insontum mortes, vitasque nocentum Non cito consumit, veniae dum cuncta reServat. Nam quod Isac jussit collum submittere ultro Non crudelis erat concessum auferre parenti Per patris tam grande nefas, aut jura probare Censuit amborum mon est tentator habendus,

Aut ignarus erat, quem mens humana lateret; Cum alione jubet fieri, quaecunque jubebit: Sed voluit monstrare Deus, qua mente rogetur, Qualiter omnipotens se vult, et jussit amari. Ostendit cunctis, ut nil praeponier unquam Debeat aeterno Domino , qui cuncta creavit, Cujus amore pio sunt contemnenda pericla Vel quaecunque placent animis, et quidquid amatur, Si jactura fiat, praestat compendia damnum

Temporis exigui si sint dispendia vitae

482쪽

arbaries nec sola datur de germine usto, Eromana manus hocce est de sangui s. a.

Nis, ' Iusteque creavit. ebuerat proferre simul seri late cruentos Haec illum responsa doment, faciantque silere. Di 'gnoscit mers animi, rationis egenus, Iempora quod mundi rebus sunt capta duabus:

Alterutrum mox tempus habet nec tertia res est 1 empora quo teneat. Dedit ergo tempora princeps omnia perpetuo generi manifestius Isac tatem mundi relinens descendit oristo. Nec tempus retinet tantum , spatiatur in Orbem Qua proseri, tollitque distin sol, lumini inde Qua nescit lustrare polos, qua flammeus urit, Imperat et pelago coelum possedit oristo Sancta prophetarum , tenet et loca magna piorum omnia possedit benedicti lata propago ed nec solus erat, quem spes secura suturi: gregie saceret praesentem temnere vitam ignea res pueros ornax exceperat ardens

483쪽

v. 66. ira II I 69Νomiti pro Domini; sed mox tepuere calores, Frigidus ignis erat, gelidis incendia flammis Mirantur cecidisse , simul non fervor anhelat Torridus , aut adytum lambebat flamma camini. Crinibus ignitis jejuna alimenta recuSat Fastidita ames, rejecto fomite pingui, Non sui ignis edax quem roris spiritus afflans Imbriser exstinxit, mitissimus angelu in trans, Cujus erat similis divinae prolis imago.

Non vestis flammata viris, non crinis adustum, Flamma nec extremae laesit vestigia tantae, Conculcata licet toties gradientibus illis. Illaesos pueros expavit persa tyrannuc: Egrediantur , ait Dominum consessu eorum Plenius, atque suum solium jubet omnis adoret Parthicus, imperi subjectus regis, et Aulae. Saeva Danielem rabies, atque ora leonum Non tetigere pium , cui destinat insuper escam

Iagna Dei pietas, jejuno utroque leone.

Quis petit, et vixit venator inermis arenam. Amphitheatrales qui non tremuere furores, Cum crepitante sono productus verberat auras Longius assistens massylum ex arte lacessit, Lintea fluxa trahens venabula longa tenentur Poplite subnixo , duro Sub pelle lacerto, Inguinibus triclis, nudato pectore sursum Cum residens caveis inter spectacula festa Vota facit populus, valido ne bestia morsu Sanguinis humani sanie persus madescat. Quando duos pariter suscepit arena leone , O

484쪽

Praesidio si porta sugae spatiosior obstet

Clausa, palensque simul bisseno cardine verso, Hinc vir adest, atque inde fera, stans unus ad uti una. Hinc armala manus ferro , hinc dentibus Ora. Et tamen auxilio supra caput imminet alter, Morsibus illisis ne bestia membra jacentis Vexet, et horrorem faciat dilecta voluptas. Quis rogo , tam devas rabies compescere vindex Armatus praesumpsit homo clarissimus ille Alcides , quem monstra serunt domuisse nefanda, Qui virtute polos meruisse est dictu , et astra, Vix unum exstinxit captum per colla leonem, Si tamen huic verax per secula fama locuta est.

Sed hic plena sides hominis pietate Tonantis

Exegit virtutis opus, miracula Summa. Ille Dei famulus fuerat, non sorte Dianae, Quae solet insontum sus gaudere cruore Sanguinis humani nunquam satiata , caterviSHospitibus caesis humana tabe madescensi aurica per Colchos crudelis virginis ara. Petrus apostolico digne subnixus honore,

Discipulus Domini, crucis almae signifer , et dux Gentibus innumeris positus sub lege fideli, Betia post pelagi vilissima piscis aquosi Praeco Dei solers, et veri dogmatis index

Ianitor aethereus, vel primu in Orbe sacerdos I emporibus nostris Christo regnante tonanter, Quanta docens populos , turbis miracula fecit, Impendens Asiae nulla mercede salutem Europaeque simul nixus virtute magistrid

485쪽

v. 26. I I. 471Et ne Roma diu nesciret rimnera Christi, Hanc , aut comitante , petit, pia jussa Sequendo. Exorans precibus Magum per celsa volatilem Simon mendacem Sternit, Spectante erone. Ficia Dei proles nimia est collapsa ruina. Sic imita lorem sed non imitabilis ignis Fulmina mentitum , perculsum fulmine vero Sacrilegum cecidisse serunt Salmone regem. Ecce , quid alma sides exegit ab arce Tonantis Ut vitas, mortesque daret sermone sideli.

Mors ita vita redux verbo mandante, recurrit. Naturae famulatus adest Servire paratuS,

Obsequitur, Dominique vices cognoscit agentem. Exigit hoc simplex spes , vox pia , vota si delis. Omnia nam constat precibuS cito POSSe mereri, Vivere quos libuit sub tali tramite vitae. Quod si cuncta velim miracula currere soler , Non mihi sufficient mortalis tempora vitae. Multa licet maneant sub quovis limite longo. Sed ne forte legat haec carmina DOStra pro sanum, Quem latea lex sancta Dei, Dec credulia exStet, Impendat quid pura fides , praesumpti simplex; Nec tamen aeternum modico Pro tempore quaerat, Et neget Ahraham tantum secisse beatum Vel quoscunque docet sancta scriptura fideles Historias currant Danaum, gentisque Quirinae. Qua pro laude sua, vel qua r regno alieno, Mentibus infectis animosae cladi amore Ausi omnes scelerare manus de morte Suorum Aut certe de strage sua. Menece Creontis

486쪽

DRACONTII, v. 256.

Ni alius ostendit , qui sus sponte cruore Ut pater orbatus furiarum regna eneret,' Thebanos proprio perfudit sanguine inuros: consanguine a scelus est jugulare propinquos, ns tu male nefas in se convertere ferrum Hoc facinus nec nomen habet, sed nemo prosecto miretur hominum tam saeva piacula gentis. Non aliter potuit sceptrum transire prosanum Ad successores, quod gesserat Edipus unquamdam ferus ipse Creon ocastae proximuchaeres, it germanus erato quasi lex est ipsius aut se Criminibus, lacrymisque ducum sua regna dicare Codrus Apollineae tripodis responsa requirit Accipit infelix , alieni causa triumphi;

Vestibus indutus amuli petit arma tyranni Nam cui bella negant, secerunt urgia mori 'em:

in dubris mors est inopem simulare tyranno. Ausa Leonidae, nocturnaque bella legantur. Castra inimica petens invasit nocte silenti, Et sui una cohors tantum munita tenebris Nox erat umbo viris, manus haec confusa periclis

dpe morti praesumpta Superi qui luce repulsas Mille nos petiere viros spernendo Salutem. Invadant populos, Obscura Strage cruentant;

Dum nescit quem quisque serit, cui quisque repugnat

Ubtruncat socium , carum prosternit amicum

Amputat ignarus fratrem , jugulatque propin 1. m.

Dum pater obscura defensu nocte putatur,

Sic ibi procubuit nati pietate peremptus. Viveret, et vitam longo produceret aevo

487쪽

Foedere namque reus punitur crimine Sancto. Nec reor, esse nefas Persis Occidere patres

Quos sua jura probant thalamis adsciscere matres. Ara Philenorum libycas possedit arenas Portio telluris fratrum concessa furori Solis adusta rotis, nigris insecta venenis ignibus aethereis, gelidis Obsessa cerastis,

Inter serpentum glacies , atque aeris aestus Ignorat mutare vices per tempora tellus Puniceum retinens ingenti sole ruborem.

Illic securi spatiantur ubique chelydri

Defendit quos flamma nocens , quo terra peruSta. Tot desertorum , quorum Sub iure tenentur. Quid facerent Dalres , si florea rura petiSSent,

Si ellus fecunda foret nimis ubere glebae 'Aut si vipereis non esset noxia tellus Flatibus , et nullas mandarent sibila mortes pNonne pererrantes issent, qua flammeus axis Extendit qua Zona polos rubicunda colore, Aut hiemis glacies aeterno frigore tristis Semper anhelantis torpet ignara vaporis 'Ilarc plaga germanos nunquam prohiberet euntes Limite sed posito niveas mensura pruinas Finderet, et scythicas retineret tracta paludes. Quae Omanu amor patres implere coegit, Dicere, si valeam , vero Sermone Probabo. Optima nam vindex exempla, ac pessima Brutus, Horror, amorque novus civis pius, impius auctor,

Jure pater patriae, natis, et regibus hostis,

488쪽

Atque pudicitiae laesae castissimus ultor Post regale nefas, quod castae gessit adulter Invasor thalami genialis , praedo pudoris. Quod scelus admisit, postquam sera regna tyranni Expulit, et gemino perstrinxit consule Romam

Annua festivis disponens fascibus acta Regia bella gerens , naturae bella peregit,

Membra cruore suo perfudit ab hoste reversus Consul, et in sobolis vertit pia colla secures Hostibus aptatas, funesta fraude profanas, Civibus hostiles, orba triceSque Suorum. Ibat in exequias juvenum execranda Senectus,

Unus erat vitae natorum , et funeris auctor. Hoc scelus admissum tam devo crimine non est.

Dulcis amor patriae , qui patrem iacit amarum Aut fecit non esse patrem jam prole perempta. Pro quibus arma tulit, hoc se qui pignore privato Alter erat senior, qui natam perculit ense Quando dolens genitor planctus de pignore fecit. Praevenit affectus , ne corde premenda libido Tolleret ingenti cum libertate pudorem. Causa pudicitiae naturae jura diremit,

Libertatis amor vicit pietatis amorem. Immemor hinc generis factus, non immemor Urbis Sanguinis oblitus secit de patre novercam. Virginis eximiae pater impius eSSe recu Sat,

Ne sit avus famuli, pondus ditionis honestas Exiimuit formido fuit lasciva voluptas

Illicitosque thoros obsceno crimine captos Horruit iratus Iemitus , vincente dolore,

489쪽

Fudit virginei ruculentus funeris haeres. Libertatis opus sol alia planctibus egit. Militis arrnali tantum potuisse dolorem, Mirantur populi; quia captus amore pudoris Hostis erat generis, proli mors, Sanguinis haustor. Quid Torquata manus nato pro laude periclum

Intulit Ostendens , quae sit en Sura parenti S.

Nam neque culpa hit Patriae pugnando triumphum Vulneribus dedit ille suis , quibus hoste perempto

Contigit exstingui, tanquam superat a juventuS. Quamvis nemo sua stravit post bella cohortes,

Belliquias cladis gladio seriente necavit. Addo , quod invictum, dantemque ex hoste tropaea Moenibus eripuit patriae de clade duelli.

Qui , rogo , dux poenas unquam est victoribus ausus 'Aut quis adoratum , populo laudente per urbes Inter victrices audax post bella cohorte , Atque triumphales post horrida proelia currus Percuteret sublime caput lamenta triumphis Jungeret, e laetis misceret tristia rebus Oppressit voliva dolor , festiva recedunt, Publica su nere turbantur gaudia luctu. Poeni luit vicisse ducem , cui gloria mortem

Intulit, et miles bellorum prospera flevit.

Dum lueret victor poenas virtuti hone Si e

Maxima justitium victoria grande paravit, indicat hostiles gemitus fera dextra parentis Sanguinis ingessit pietas inimica dolorem Barbara quem rabies hostili cuspide missa. Pullati proceres, vadimonia nulla suissent,