Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

발행: 1817년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

Pendula caeruleum On audet scindere tellus Invasura re tum , tantum conlenta moratur

Tramite uncta suo, ripis mirantibus aequor In cumulos, monteSque videns insurgere fluctus Nec pavet, invaditque, nec illa invaditur undis Est homo grande malum, legis transgressor, et au

Criminis inventor, scelerumque repertor, et auctor, immemor auctoris, mortis dux, germinis Evae, blitusque sui patris, inimicus, et hostis mnibus, atque suus, Olus sub tempore parvo transgreditur praecepta Deiri scelerata propago, ascitur, ex sente celeris genus omne meam uS, I Primo quicunque Sumus nunc usque creati

on pietas, non ira Dei nos ulla coercet. ,ecula quod fuerant transacta ad tempora Noe, i scelus assiduum, e saeva piacula mundus kdderet, et nullus hominum retineret honestum te tamen ulla simul proceSsit poena reorum nile gigantaea moles praesumpta rebellat, acrilega cervice tumens , quodcunque valebat, ut poterat, stolid sibi demens arrogat ausu, i reputando Deo, per quam valet Omne, quod exstat Uespexit Dominum velut insuperabilis audax errigena Proles, meruitque infanda propago ausi agrum terrestre pali, dum littora nusquam erra, licet distenta, daret, quod flumina pontus brueret, pontumque nocens abscondere iniber, uni morabunda fretis silvestria cuncta natarent,

462쪽

Et genus aequoreum pascetis in montibus altis, Ac patile pelagus vastas gestiret in auras, Agmina Cum volucrum qu e protulit unda necaret.

Cum grege nat per rura lupu , venator , et urSus Mergitur, et nullos metuunt armenta leones. Nam pavor unus erat, totum sors mortis habebat, e qui fleret, erat, cunctos Ors una tenebat.

Et solum emergens divino condita jussu

Enala inter aquas cum mundi civibus arca Conceptu paritura simul juveneSque , SeneSque Et pueros, matresque iaS, teneraSque puellas. In dies produxit avum , serOSque De PoteS. Excepit parile tellus natoSque , Patresque,

Mquaevosque facit diversi temporis Ortus. Non homines tantum fecundior arca refundit. Pace quidem modico dilata est tem Eore terra Nam postquam pelagi cecidit tumor , unda resedit, Diluviumque nocens alia SuScepit abySSuS Lillor nudantur, montes, mare , flumina, Silvae Apparent sontes , paulatimque arida tellus Redditur , et redeunt cuncti iraeque metuSque Jam tecta tellure feris, gregibusque avibusque. Impia gens hominum scelerum mox vola reSumit, Et facinus reparare cupit ne perderet Sum Criminis illuvies, e tanquam damna subiret, Sic haerent delicia malis grassante reatu Sic passim redeunt ad saeva piacula more , Pertulit et studium princeps impune vagari,

Ut revocarentur sociali crimine multo.

Sed postquam in pejus hominum procedere vidit

463쪽

Pessima vota Deus , rursus ne perderet orbem

Aut impune reos passim dimitteret omnes Eligit e cunctis , quos plus peccare videbat, 'Supplici censura Dei super astra COReta.

Et quia diluvium jam non dabit unda secundum Sulphureas his undit aquas, nigrumque bitumen Compluit, et flammis ultricibus imber adussit

Quinque cremans urbes, populos, et moenia damnat, Ignibus aethereis succiso cespite Cocto Pingitis et in cineres putrescit gleba soluta. Nos Sumus auctores nostris heu cladibus omnes Pauperiem , gemitus , mortem , tormenta , dolores

Nos nobis facimus peccando sponte maligne. Segregat omnipotens merita pro moribus Orbi ,

Non sociant poenae, quos non unXere reatuS.

Lolli ustus, amulusque Dei, sine fraude , fidelis,

tile tot scelerum turbas pius unus, et insons

Eripitur de morte truci sine crimine visus Z servatus abit vitae melioris amator dualiter ereptus Noe Servatur in arca Vec generale malum sensit specialior hospes. Tot gens nostra malis nondum correpta vel audet riminibus laxare fores sine fronte pudoris, upplicia et scelerum non damnat prava Sed auget. dinc obscoena ames , morbi, mor , luctu , egeStaS, raedia, bella , lues , clades, actura, laboreS. am sic factus homo fuerat, primordia nostra, di volucres pascendus erat sine clade laboris , Omere non terram proscinderet, atque ligone 'ion peregrina vagus rapidis deposceret undis,

464쪽

Committens animam ventis, et fluctibus audax, Sponte parans fructum, vinum et de sontibus uvae In morem fluvialis aquae Hongaeva liquores Semper oliva virens, certo non tempore erret, Mella darent vepres , sentis Sudaret amomum omnis ager pigmenta daret vernantibus herbis, Et rosulas proferret hiems, Servaret et aestas Lilia purpurea, sos omnis staret Odore Nec marceret honos violae pallore decenti, Non niger, aut albus tantum color esset in agnis, Sed rubicunda daret pretiosus vellera Sandix, Lanigeras vestiret oves et murici OStrum Fabula certa foret Phrixei velleris aurum

Famam cenarum verax narrati serret

Per populos, certamque fidem sine crimine tanto. Viscera non terrae tantum pretiosa metallum Servarent abstrusa nimis , nec gemma lateret;

omnia sed passim facies telluris haberet, omnibus in terris regio non itidiga mercis, Vilior illa foret populis, portantibu euriS. At nunc plectibiles humanae mentis ubique

Dulcia subducunt mores , et amara miniSirant. Forsitan opponant homines delicta satendo Angelicum peccasse genus, quod purior aer Et super astra polus , vel coeli regna tenebant. Ante tribunal erant, ubi casta , et sancta viderent Corporis expertes terreni ponderis Omnes :Ε sic error eos tenuit, crimenque nefandum.

Quid homines miseri, fragili sub tegmine carnis

Captivos quos membra tenent, et corporis ususq

465쪽

v. 4 64. I I. 4 51 Sic vobis responsa dabo: Quid culpa aliena objicituri purgare potest, quod gessit iniquus

Alterius quodcunque nefas scelus Onane peractum Respicit auctorem, socios, cunctosque ministros Implicat, et solos facinus , quo inquinat, urget. Inde magis mens nostra rea est, quod poena Secula est

Coelestes famulos, his nec gravis ira pepercit. Sideris innumeri cecidit pars tertia Caelo Cum duce pulsa suo superum vindicta Coercet Agmina coelicolum , pereuntia clade Perenni. Militiae pars tanta poli districta sine SaDebuerat nostros ultro compescere moreS:

Et tamen in nobis nussus timor exstitit unquam Quis canis allati et vibices si ora leonis Colla, caputque ferant, et sanguine salva rubescant An solis pereunte die , simul obice terra, Sidera despiciant umbram , qua Cuncta teguntur, Et Superare putent crassas tenui igne tenebras Aut sitiente si elo iactet se pellere rivus Quam nec magna sitim possunt sedare fluenta Gurgitis aequorei, cunctus si fluctuet amnis Sed quia coelestis pietas veniale minatum, Plusque coruscantes flammas, quam ulmina vibrat, Aut si fulmen habet, montes, et culmina tangit,

Arboribusque caput, cedros , celSasque cupreSSOS, Ut terrore Omet potius , quam clade pro sanos ES nobis contemptus atrox , animusque nocendi Inmibus est nobis pietas tamen alma Parentis Indulgere volens cit , quam punire parata

Misit ab arce pium coeli per sidera hristum

466쪽

Qui virtute sua Serpentis frangeret artes, Per vexilla crucis hostis populando cohortes Praecipiti actu quas celsa palati coeli Exsilio trusere gravi sub perpete culpa. Expavit Judaea Deum post viscera matris Maxima tot populis dantem miracula Christum.

Invida continuo , semet laesura, rosanam

Sacrilega tenet arte viam livoris iniqui, Et quaerit peritura dolos, quibus improba perdat

InSontem , Sanctum rea, noxia, callida, fallax.

Et pretium dat turba a Dei commercia siunt, Discipulo vendente suo, funesta duobus. Venditor infelix, sed iion felicior emptor, Pars pretium perdit, perdit pars altera mercem. Proficit in nobis , qui non contraximus, emptuS: Sanguine distracti maculatur venditor, emptor, Quo mens nostra sacri mundabitur imbre cruoris. Ah scelus, atque nefas insontem turba reorum

Supplici , quo digna suit, cruce , verberes, ferro Asmigit, ellitque vias, et limina mortis

Ingerit aeterno , cui lex ab origine mundi Nec fuit initium nasci, nec finis obisse. Ergo salutaris quod passi membra peremit, Fecit abire diem , solis restantibus horis, Et noctem sub luce dedit, rediere tenebrae, Sed sine more suo , violata lege polorum. Tum niger axis erat, quem lurida palla tegebat, Candida sanguineum monstravit luna ruborem Cardine sub gemino nox importuna pependit, Et planxit natura Deum, monumenta piorum

467쪽

Limma mortis adit stygii tremuere ministri, Effugiunt tormenta reos , invita pepercit Tortorum metuenda manus, lux sunditur umbris

DescenSum comitata Dei, simul orbe sugata

Tartarus infelix nunquam satiabilis umbris Et solitus gaudere neci, turbatur amare Et supplex augmenta dolet, nam damna futura Haec augmenta dabant animas, quas claustra tenebant

arceri aeterni, redituras lucis ad usus

Infremit, et legem violari deflet averni. Luminis impatiens , ut jam remearet ad auras thereas , fra Dominum, regemque polorum Νe gravet omnem Hecaten jubar insuperabile Christus xu spoliet toto nigros simul agmine manes 1 Superos revocans animas virtute parentiS. Tertius interea processit lucifer astris Iceano splendente die, redit almus ab umbris ex reduci vita, magna comi lanie caterva.)iscipuli reducem laeti videre magistrum. nde re Iersus habere petit sua regna triumphans ,

exter in arce sedens, consors genitoris amatus udici venturus erit post secta futuro eddere mercedem cunctis , quam quisque meretur id dextram , laevamque jubens Stare calervas, xigit ut meritum vitae pravaeque , bonaeque. Si scelus est, et grande nefas tempsisse potentem actorem temerasse suum quod crimen habetur'. lamen indulto mansit post sunera carnis

468쪽

Poeniteat si sorte reos, clementius audit, Datque repente Piu veniam, donatque reatum. Juda miser veniam si vel speraret, haberet: Sed memor infandae tamen et sine nomine culpae

Credidit infelix nihil jam veniale mereri,

Judicioque suo veniae subtractus abivit. Redditur argentum , scelerata ad colla pependit, Vix tandem justus , nam nec permanSit avarus, Suspensus obiit, se mox ultore Severo. incula rumpuntur, cecidit, crepuitque cadaver, Viscera fusa fluunt, hinc cor crudele patescit, Funestatque diem de corpore tabe madenti. Legimus , innumeras veniam meruisse catervas Iudaea de gente reas , mortisque ministros optima perpetuae sumpsisse haec munera vitae, Quorum Paulus erat caput exstans grande malorum

Et lamen ipse sui legis post crimina doctor Martyrium Stephano qui fecerat, inde recepit,

Et meruit plenam, quam contulit ante, coronam, In se vera Dei confirmans verba probavit

Hoc patietur homo , quod quisquam secerit ulli. Sed bonus excepit, quod tunc male fecit iniquus, Quod populos, gentesque docens convertit eundo

Per mare , per terras , ut Christi nomen adorent, Gentilesque deos , et cordibus idola pellant, Mars cadat ex animo , pereant Saturnus , et Arcas

Iupiter , atque Venus , Titania Mun , Cupido Vel quicunque dii sicli sermone vetusto Credantur nil posse, simul nihil esse probentur. Solus ubique Deus, rerum lans, conditor, et spes,

469쪽

Idem semper eris, ii od et es, quod et ante suisti, Nil addens , minuensve tibi crescentibus annis.

Tempora mutantur, te nunquam Secula mulant,

Qualem prima dies , talem simul ultima noscet. Cum te non caperent coeli, terraeque , fretumque, Aeris et spatium , modico te corde reponis Pectoris humani, conceptus mente fideli. Exaudis , quod lingua lacet sub corde loquaci, Ante futura vides, penes et te nulla sutura, Sint licet, omnipotens, praesentia cuncta Videntia. ,

Aut transacta magis nobis ventura Creantur.

Sic peccaturos homines tu Spiritus auctor Ante videns primum medicinam, Sancte, Parasti, Ouam faceres hominem indulgentia promptare alum Praevenit, et facinus venia praecedit iniquum. Christus enim datus est nobis, spes una Salutis, Qui nostra hic peccata lavet pius amne tuo rix: Et licet ipse ferat maculas, et crimina OStra

Immaculatus adest tamen agnuS, et unicus haeres Semper viventis , Semper victuru et ipse. Largitur peccata rei Sine voce rogatuSPectoris assectu , secreta mente , fide, Spe. Cum sit ubique Deus , semper praestare ParatuS, I ardius accipimus heu nostro corde morali. Oderunt pia vota moras , festinu adoptat, Ut praestet, Si quae nos purget cauSa lorandi. Arbitrio posuit cleniens Deus omnia OStro Libera mens hominum est peccare, aut Vivere Sancte,

Libera vota dedit, quando Sperare VelimVS, Credere si placeat, facile est nam POSSe messe Ti.

470쪽

Omectu seni', membris marcentibus aevonter vos 'lavosque fuit, sed prolis e nus' ud 30boles Ismael erato frustraque mari usos ficu genitoris iners algente vapore erui mi exstinctus cecidit genitatibus ignis oec solus steriles retinebat marcidus artus Femina deterius praemortua membra trahebat Spes generis recidens, et vis maternate acta

Frigida progeniem senibus natura negarat.1lebile coniugii portabant nomen inane

Adsuit his prolem spondens eum gente neDolum: 0 hos certa fides, nec spes inceria seseli fecundus per membra vapor discurrit utrique Dulcior et gelidis irrepsit flamma lis

Miranturque senes redivivo fomite venas In sobolem caluisse suas animatus anti lata 'er membra puer vinctus compagibus arciis. Intumuere sinus rugis pereuntibus alvi, Dinia tantum sit mater anus pari tui prophetaui: t sterilis, secunda parens miratur, et haeret Sic uterum crevisse suum, lenerasque puellas Consulit, et trepidans tanquam nova nupta requirit Saepe verecundos faciunt nova gaudia vultus, ructus honestatis datus est de venire pudoris dii licet unius genitor post secta creati, Gentibus, et populis tamen est pater unus origo.

SEARCH

MENU NAVIGATION