Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

91쪽

Quem matris alvo gestiens Clausus Ioannes Sen Serat. Feno acere pertulit, Praesepe non abhorruit, Parvoque lacte pastu eSt, Per quem nec ale esurit. Gaudet chorus coelestium,

Et angeli canunt Deo, Palamque fit pastoribus

Pastor, creator omnium.

Herodes Hostis impie, Christum venire quid times: Non eripit mortalia, Qui regna dat coelestia. Ibant Magi quam viderant

Stellam sequente Praeviam, Lumen requirunt lumine, Deum talentur munere. Katerva matrum perSonat,

Collisa deflens pignora, Quorum tyrannus millia Christo sacravit victimam. Lavacra puri gurgitis Coelestis agnus alligit, Peccata , quae non detulit, Nos abluendo, sustulit. Miraculis dedi fidem, Habere se Deum patrem, Infirma sanans corpora,

92쪽

81 CAELII SEDULII

Et suscitans cadavera. Novum genus potentiae lAquae rubescunt hydriae, Vinumque jussa tandere Mutavit unda originem. Ora salutem servulo Flexus genu centurio, Credentis ardor plurimus Exstinxit ignes sebrium. Petrus per undas ambulat Christi levatus dextera Natura quam negaverat, Fides paravit Semitam.

Quarta die jam selidus

Vitarn recepit Lagarus, Mortisque liber vinculis Factus superstes est sibi. Rivos cruoris torridi Conlacla vestis obstruit,

Fletu rigantis supplicis

Arent fluenta sanguinis. Solutus omni corpore, Jussus repente Surgere,

Suis vicissim gressibus 'Eger vehebat lectulum. Tunc ille Iudas carnifex Ausus magistrum tradere, Pacem serebat osculo, Quam non habebat pectore. Verax datur sallacibus,

93쪽

Crucique fixus innocens Conjungitur latronibuS. Xrist myron post sabbatum Quaeda in vehebant compares, Quas allocutus Angelus, Vivum sepulcro non tegi. Ymnis venite dulcibus

Omnes catiamus sub liliam

Christi triumpho lariarum Qui nos redemit venditus.

Zelum draconis invidi, Et os leonis pessimi Calcavit unicus Dei, Seseque coelis reddidit. E M M A.

12EC tua perpetuae quae scripsi dogmata vitae, Corde , rogo, facias, Christe, manere meo It tibi quo placeant, tete faciente, requirenS, Gaudia coelorum, te duce , Christe, metam.

97쪽

C ΑΒΜΕΝ. OMNipoΤENs genitor tandem miseratus ab alto Postquam cuncta dedit coelo conflare sereno, omnibus in terris divinum aspirat amorem Semper honore pio nomen alique , patrisque ornare, et canere, paribu Sque in regna vocari Auspiciis, hinc progeniem virtute suturam Egregiam , et totum quae legibus Occupet orbem. me tamen in terris mortalia pectora turbet, Ignotum numen , Deus aethere missus ab allo, Mortalis visus potuit quantusque videri. Virgo matura sui jam plenis nubilis annis Cui genus a proavis ingens , nomenque decusque intemerata toris talem se laeta ferebal, Casta pudicitiam miro Servabat amore. sui se sorma Dei, coelo demissus ab alto piritus, intus alit, castora corpore miscet tale tamen dubiam dictis solatur amicis

98쪽

88 MARTE NII V. 7. Alma parens, mundi Dominum paritura potentem, Nam te digna manent generis cunabula Sancti Vade, ait, o felix nati pietate , quocunque Ocaris, Auspiciis manifesta novis , hic vertitur ordo

Hujus in adventu fides, et iam pereuntS. Dixerat illa pavens oculos Suffusa nitenteS, Suspirans, imoque trahen a pectore vocem,

Virgo refert Haud equidem tali me dignor honore

Non opis est nostro, nec saS , ne conjugis unquam Praetendi taedas , aut haec in foedera veni; Sed post ussa Deum nihil est, quod dicta recusem. Accipio , agnoscoque libens sequor omina tanta Promissisque patris exequar coelestia dona , Admiranda Dei tantarum munera laudum. Panditur interea domus omnipotentis olympi Sideream in sedem terras unde arduu OmneSAspicit, et natum verbis compellat amicis diate , meae vires , mea magna potentia Solus, Nate, mihi quem nulla dies ab origine rerum Dissimilem arguerit, comitem complector in omnes. Te sine iii alium mens inchoato omnia mecum

AE ternis regis imperiis, et quidquid ubique est.

Nulla meis sine te quaeretur gloria rebus omnia sub pedibus, qua Sol utrumque recurre DS Aspicit oceanum, vertique, regique videbunt. Ouae ibi polliceor, neque est te allere quidquam Haec tibi semper erunt vatum praedicta priorum Nec me jam mutata loco Sententia edit Nascere, praeque diem venien age, lucifer almum Unde etiam magnus caelorum nascitur Ordo;

99쪽

Nascere, ut incipiant magni procedere menses, Ne maneant nobis priscae vestigia fraudis; Prospera ventur laetentur ut Omnia secto. Aggrederem magnos aderit jam tempus , honores: Aspera tuni positis mitescent secula bellis, Pacatumque rege patriis virtuti laus orbem. Haud mora , continuo patris praecepta facessit: AEthere se mittit, sigitque in Virgine vultus Nec mortale tuens , asilata est numine quandodam propiore Dei. Nam tempore eodem Matri longa decem tulerunt fastidia menses Et nova progenies mox clara in luce resulsit. Mox etiam magni processit numinis astrum Stella tacem ducens multa cum luce cucurrit.

Ille dies primus lethi, primusque salutis

Monstrat iter vobis ad eum, quem Semper acerbum Semper hon alii in cuncti celebrale faventes. Annua vola lamen noctem non amplitas unam

Haud segnes vigilate viri, dapibusque suturis

Luce palam cumulate piis altaria donis. Hac vestri maneant in relligione nepotes; Iamque egomet veni , SedeS, arcemque reviso. Accipite ergo animis , atque haec mea sigile dicta , Ore favete omnes , et huc advertile mentem. diverso sedem quotiens venietis in unam,

L ndique collecti pacem laudate frequentes. Cogile consilium , coeant in foedera dextrae, Qua datur pacis solum inviolabile pignus. Discite justitiam, aeterna in pace suturae Concordes animae , si non irrita dicta putatis.

100쪽

Nulla dies usquam memori vos eximet aevo Mortalem eripiam sormam , et praemia reddam

Fortunatorum nemorum, sedesque beatas.

Non eritis regno indecores, nec veStra seretur Fama levis, mecum pariter considite regnis. Urbem quam statu , vestra est, intrare licebit. Nusquam abero, et tutos patri vos limine sistam: Iidem venturos tollemus in astra nepoteS, Quae vero nunc quoque vobis , dum vita manebit, Praemia digna feram non vobis numine nostro Divitis uber agri, rerumque opulentia deerit.

Fundit humo facilem victum justissima tellus

Proventuque onerat sulcos , atque horrea vincit:

Floret ager, spumat plenis vindemia labris. Exuberat elus ramos frondentis olivae :Quotque in flore novo pomis se fertilis arbor Induerit, totidem autumno matura tenebit. Non liquidi gregibus sontes, non gramina deerunti Et quantum longis carpent armenta diebus

Exigua tantum gelidus ros nocte reponet. Haec sunt, qiade nostra deceat vos voce moneri

Vivite felices, et condita mente tenete. Haec ubi dicta dedit, mox sese attollit in auras, Suspiciens coelum , caput inter nubila condit. Atque ita discedens terris, animisque Suorum Concretam exemit labem , purumque reliquit M.thereum Sensum, atque aurai simplicis ignem. Ex illo celebratus honos, laetique minores Servavere diem, atque haec pia sacra quotannis

Matres, atque viri, pueri, innuptaeque puellae