Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

발행: 1817년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

D ALCIMO DICIO

AVITO.

ΑvITU Viennensis piscopus, eloquentia et Sanctitate praecipuus, scripsit dialogum adversus haeresin Arrianam, illam oppugnans, delissim' et doctissimo immortalique ingenio item alios libellos duos conira Nestorem et IIutychem suerunt et alia illius plura eximia opera Sigismundum aegem in Ide pietatis erudivit, quem aptum et a Francis occisum vehementer doluit

123쪽

Unde brevem carpunt mortalia tempora vilam , Vel quod possuti viliantur origine more , Quos aliena premunt priscorum acta Parentum Addatur quanquam nostra de Parte reatuS, Quod tamen amisso dudum peccatur honore

Adscribam tibi, prime pater, qui semine mortis Tollis succiduo vitalia germina proli. Ei licet hoc totum Christus persolveri in se, Contraxit quantum percussa in stirpe propago; Attamen auctoris vitio , qui debita lethi Instituit, morbosque suis ac sunera misit, Vivit peccati moribunda in carne cicatrix. dam pater omnipotens librantis pondere verbi Undique collectis discreverat arida lymphis, Lilioribus ponium constringens, sumina ripis

dam proprias pulchro monstrabat lumine formas,

124쪽

Obscuro cedente die, varioque colore Plurima distinctum pingebat gratia mundum. Temporibus sortita vices tum lumina coelo Fulsere alterno solis lunaeque meatu. Quin et sidereus nocturno tempore candor Temperat horrentes astrorum luce tenebras. Actulum suavi producens omnia et , Pulchra repentino vestita est gramine tellus. Accepere genus sine germine ussa creari, Et semen voluisse fuit. Sic ubere verbi Frondescunt silvom teneris radicibus arbor Duravit vastos parvo sub tempore ram OS. Protinus in varias animalia multa siguras Surgunt, et vacuum discurrunt bruta per orbem. Elalae in allum volucres, motuque citato Pendentes secuere vias, et in aere sudo Praepetibus librant membrorum Ondera pennis. Post etiam clausi vasto sub gurgite pisces

Respirant lymphis, flatusque sub aequore ducunt, taceque Negant nobis, illis dant humida vitam. Nec minus in pelago viviscunt grandia cete, Accipiuntque cavis habitacula digna latebris

Et quae monstra solet raru nunc prodere pontus,

Aptat ad informes condens solertia sormas. Quodque hominum salso credit mens nescia foedum , Per propriam speciem natura judice pulchrum est. Ergo ubi completis sulserunt Omnia rebus, ornatuque suo persectus constitit orbis Tum pater Omnipotens aeterno lumine Iaetum Contulit ad terras sublimi ex aethere vultum . .

125쪽

Illustrans quodcunque videt: placet ipsa tuenti Artisci actura suo , laudatque creator Dispositum pulchro quem condidit ordine mundum. Tum demum lati sapientia voce locuta est En praeclara nitet mundano machina cultu Et tamen impletum persectis omnibus orbem Quid juvat ulterius nullo cultore teneri pSed ne longa novam contristent Otia terram Nunc homo formetur, summi quem tangat imago

Numinis, et nostrum , celso donatus honore, Induat inlerius formosa in mente siguram. Nunc libet erectum vultu praeponere PTOniS, Qui regat aeterno subjectum cedere mundum, Brula domet, legem cunctis ac nomina ponat, Astra nolet, coelique vias et sideram Orit, Discat et inspectis discernere tempora signisci Subiiciat pelagus saevum , ingenioque tenaci P assideat quίecunque videt cui bestia frendens Serviiit, et posito discant mansueta furore

Imperium umetita pati jussique ligari

Festinent trepidi consueta in vincla juvenci. Quoque magis natura hominis sublimior exstet, Accipiat rectos in coelum tollere vulius I actorem quaeria proprium , cui mente fideli impendat a mulam longaevo in tempore vilam. Uzec ait, et si agilem dignatus tangere terram, rem perat humentem consperso tu pulvere limum uoliturque novum dives sapientia corpuS. Xon aliter quam nunc opis ex cui artis in usu est Slectere laxatas per cuncta sequacia ceras

126쪽

Ei vultus inplere manu, seu corpora gVpso Fingere, vel segni speciem componere maSSa. Sic pater omnipotens victurum protinus arvum Tractat, et in lento meditatur Viscera coeno. Hinc arcem capitis sublimi in vertice signat, Septiforem vultum rationis sensibus aptans, olfactu , auditu , visu, gu Stuque Potentem. Tactus erit solus, tot qui corpore judex Sentiat, et proprium Spargat per membra vigorem. Flexilis arctatur recavo sic lingua palato Pressus ut in camera pulsantis verbere plectri

Percusso resonet modulatu in aere Sermo.

Exin succiduum porrecto in corpore Pectus Spargit ramosas post brachia sortia palmas. Succedit stomacho medius, qui tegmine molli Inter utrumque latus foveat vitalia, venter. Dividuam partem semur excipit, aptius ut se Alternus moveat duplicato poplite gressus. At parte ex alia, fingit quam conditor unus, occipiti submissa suo descendere cervix Incipit, et vastos compagibus addere nervos. Spina rigens crebris inter commercia nodis Distandi duplicem costarum ex ordine rate in .Pars interna novos vitae formatur ad usus, Naturale parant tegmen vitalia cordi, Massaque congestis pendeos absconditur extis.

Additur his tenui pascendus ab aere Pulmo, Qui concepta trahens lenti spiramina flatus, Accipiat reddens, reddat quas sumpseri a ras, Inque vicem crebro ellatur anhelitus haustu

127쪽

Ouo clausum vende spargunt per viscera flumen. Lienis laevam sortitur regula partem Qua crines perhibent ungueSque recreScere Sectos. Nec concisa dolent hinc nunc augmenta resumunt Quae vivunt sensuque carent in corpori usu.

Postquam persectae acuit novitatis imago, Formatumque lutum speciem pervenit in Omnem Vertitur in carnem limus, durataque molles isceribus mediis traxerunt ossa medullas. Inseritur venis sanguis , vivoque colore Insici ora rubor tot tum corpore pallor Pellitur, et niveos depingit purpura vultus. Inde ubi persectis consuescit vivere membris Totus homo, et sumant calefacta ut viscera solam

I xspectant animam, puro quam solite creator Promat, et erectos recturam illa in artus

Lenem perpetuo flatum prosundit ab ore, Inspiratque homini; quem protinus ille receptum Attrahit, et crebri discit spiraminis auras.

Postquam nascentem soler prudentia sensum

Imbuit, et puro rationis lumine sulsit, Surgit, et erectis scinat vestigia plantis. Tum varias mundi species, coelique figuras Mirantem , tali compellat voce creator uide qu' mundanis cernis pulcherrima rebus

Incrementa novis , Ornatum tensa per orbem

totus habe totisque prior dominare ruendo. Iu mihi, cuncta tibi amulentur maximus ordo est. I. Parere pio qui subdidit o innia patri.

128쪽

Non species ullae, nec numina vana colantur, Non si quid coelo subliine novumque CoruScat, Non qui e vel terris vivunt formata, vel undis Nec quod forte premens prohibet natura videri. Usibus ista luis, non cultibus, esse memento Praecellens sactis iactorem pronus adora. I iterea sextus noctis primordia vesper

II ettulit, alterno depellens tempore lucem Dumque petunt dulcem spirantia cuncta quietem, Solvitur et somno laxati corporis Adam.

Cui pater omnipotens pressum Per corda soporem Jecit, et immenso tardavit pondere Sensus, Vis ut nulla queat sopitam Solvere mentem. Non si sorte fragor secura verberet aures, Nec si commoto coelum tunc intonet axe, Sed nec pressa manu rupissent membra quietem.

Tum vero cuncti costarum ex ossibus unam

Subducit laevo lateri, carnemque reponit. Erigitur pulchro genialis forma decore, Inque novum subito procedit semina vultum. Ouam Deus aeterna conjungens lege morito, Conjugii fructu pensat dispendia membri. Istius indicium somni mors illa secuta est, Sponte sua subiit sumpto quam corpore Christus. Oui cum passurus ligno sublimis in alio Penderet nexus, culpas dum penderet orbis, In latus extensi defixit missile lictor. Protinus exsiliens manavit vulnere lympha, Oua vivum populis jam tum spondente lavacrum, Fluxit martyrium signans et sanguinis unda.

129쪽

Inde quiescenti, gemina dum nocte a eret, De lateris membro surgens Ecclesia nupsit. Principio rector tanti sacrare siguram Disponens vincti, nectit connubia verbo Vivile concordi studio, mundumque replete Crescat longaevum elici semine germen

Non annis numerus, vitae nec terminus esto.

Progeniem sine sne dedi, quam tempore toto Aspicies, generi primus qui poneris auctor.

Pronepos eductos spargens per Secta nepotes Viventes numeret proavos, inque Ora parentum Ducant annos natorum pignora nati. Tum lex conjugii, tot venerabilis aevo Intemerata suo servabitur ordine cunctis. Femina persistat, de viscere sumpla virili, Conjugio servare idem me separet alter

Quod jungit sociatque Deus: patremque relinquat

Et matrem justo constrictus amore maritus. Ista parentales non rumpant vincula curae Vita sed amborum carnem teneatur ad unam. I aliter aeterno conjungens scedere vola,

Festivum dicebat hymen , castoque pudori Concinit angelicum uncto modulamine carmen. Pro thalamo paradisus erat, mundusque dabatur In dolem , et delis gaudebant sidera flammis. Est locus Eoo mundi servatus in axe Secretis natura tuis, ubi solis ab ortu Vicinos nascens aurora repercutit Indos. Hic gens ardentem coeli subterjacet axem, Quam candor servens albenti ex aethere suscat.

130쪽

Nativam servant nigrantia corpora noctem.

Attamen in tetris splendentia lumina membris Captivo fulgore micant, visuque nitente Certior accrescit pullatis vultibus horror :Caesaries incompta riget, quae crine supino Stringitur, ut refugo careat frons nuda capillo. Sed magnum nostros quidquid desertur ad usus, His lotum natura dedit telluris opimae.

Quidquid odoratum pulchrumque adlabitur, inde est Concolor his ebeni piceo de fomite ramus Surgit, et hic eboris munus quae porrigit orbi, Insorinis pulchros deponit bellua dentes. Ergo ubi transmissis mundi caput incipit Indis, Quo perhibent terram confinia jungere coelo

Lucus innaccessa cunctis mortalibus arce Permanet, deterno conclusus limite, postquam

Decidit expulsus primaevi criminis auctor :Atque reis digne felici a sede revulsis,

Coelestes h oc sancta capit nunc aula ministros. Non hic alterni succedit temporis unquam Bruma, nec aestivi redeunt post frigora soles, Excelsus calidum cum reddit circulus annum Vel densante gelu canescunt arva pruiniS. Hic ver assiduum coeli clementia Servat, Turbidus auster abest, semperque Sub aere Sudo

Nubila dis sugiunt jugi cessura Sereno. Nec poscit natura loci quos non habet imbres,

Sed contenta suo dolantur germina rore.

Perpetu viret omne solum , terraeque tepentis

SEARCH

MENU NAVIGATION