장음표시 사용
261쪽
trum, eorum quel redum, & succetarum, ergo illis praemortuis illa vivente, quae renunciauit in gradu proximiori, evane Icit, ut bene Crauetia cons. 1 2. num. 7, ubi notatae quod non existente,aut non saccedente persona cuius contemplatione renunciatio facta filii, non debet ad alios extendi, ut in terminis terminantibus fundat Reg. Valen uela cons. Iar. 33. dicens,quod per mortem illius cui facta fuit renuciatio, siue tacita, siuε ex-pi essa cessauit intctus renunciationis, tanquam causa cessante, & ex pluribus Hispanis docet idem Valennueti ubi δερ. 38. addens in dubio censeri factam renuciationem fratris contemplatione Irasillus ad Capycium dee. lyO. -m. 8c Occ.in addit. ad Franebam dec. 67. Craurata ubi sup . Dee. U. 62SE 683. Quod ea ratione probatur, quia renunciatio est stricti iuris unde Decius cos. 379,u. 3. ait, hanc renunciationem esse striacti iuris,le in ea non venire nisi quae expressa sunt Cassaneus eosi 8.Tira qu. de retractu consanguinitatis A. i. Glossa p. n. t 63. quia ta Ies renunctationes, ut plurimum fiunt cum parua causae. cognitione, dc ex quadam con-3 suetudine, Notarii apponunt clausulas pleniores, ad quas partes non cogitarunt,ergo non nocent,ut post alios Eugenius consili. 13. u.42.Gavius tib. Dc 7 n. s. oe 6. reddens ra. tionem, quia het renunciationes sunt seinperrestringendae Surd. confq3i. Reg. Galeota lib. . c. av. u. ΣΑ. Mnseq. qui ait semper esse facientim interpetrationem illa, ut potius 6 praelamatur error, quam renunciatio, adducit plures alios, oc addo Franciscum An-
remineiataonem non praesumi si nan legitur,non etenim in dubio praesumitur, quod quis velit iuri suo renunciare , de adducunt
1 Imo etia si dicatur de haereditatibus spectantibus, de in laturum spectandis, quom documque, dc qualitercumque , . oc a quocumque, tamen non extenduntur ad frater. nam haereditatem,o traditis per Barti tu L. qui ma I.duo fratres in o. q. .de verb.quia ut bene Dec.cons. 376.n. Io.o 1 I. talis renuciatio debet restringi, de limitari secundum causam renunciationis expressam, de de i ribus competentibus ex causa de praesenti, it inspecto statu praesenti Bart. in I.qui cun tutoribus Τ. de transact. edi in i post emancipationem ν. illudfde ιιb Iegata. Vbi ille qui re. mittit ius quod habet, & habere sperat in futurum,non videtur remittere nisi ius quod habet ex causa depraesenti Affrict. dee. 3so. v. q.vers benefaci: dicens quod dicta rea unciatio totius iuris quod habet, id habere sp rat, licet trahatur ad iura futura, tamen im telligitur de iure futuro, quod renuncia3 habere sperat ex aliqua causa subsistente dei, praesenti per tex. in dict.Lqu seratur Ude condit.ob eausam, 'int. I. . de statu liberis,.
de ista est spes quae potest cedi, ut in tope
C. de donatio Ban. in I si πιον S. diuos F. de adulteriis, O in l.siu.in fine C. de tactis,de sico dici solet, quod renunciatio vatus non inducit renuntiationem alterius,etiam .in eamdem re exi.si domus f desertiitutibus ructico in Dan etiam si verbis generalibus facta sit Ber
37. n. 32. quia omnis renunciationis mate- 1 ria est odiosa,adducens rem in d. is domus eli. si eluis de aqua pluuiuι arcenda, cum allis.
pluribus, sicuti neque prodesse solet repudiatis , aut renunciatio haereditatis uni ex haeredibus facta ab aliis ephaeredibus, iuxta.
ciatio est iudicanda noctua quam sit possibilis, Benitendus dec. 72. n.6.8 Undε eum Monasterium S. M. Montis a Carmeli pet ijssct praeambulum ex persona Patris Iosephi Eerraioli per mortem sequ- tam alterius Iosephi fratris, di comparuisset Liuia serraiolo soror cugina,quae Oppo nebat de renunciatione 6 atris Iosephi, fuit dictum per M L. V. esse interponendum praeambulum ad fauorem Monasteri, saluti iuribus partis, in iudicio ordinario, ac prins ita cautione laicali de restituendis bonis iahaereditate remansis, in casu succumbentiae, .
de quo decreto D. Pratus c. 39. n. 6. to. 2. o
per D. Delegatu Mustellula cofirmati, fuit. . p, Ideo Baldo eo . 37. in Ddubi νοι. Σ. ait, quod renunciatis quamuis generalissima inccum omnibus clausulis, qui cogitari possuta. si fuit facta tepore quo fratres vivebat praesumitur eorum c6templatione facta, dc pr inde eis mortuis absque testamento, di deinscendentibus,non ossicit redunciatio,vi be
η.27. AUict. in c. si quis inuessierit n. xy. de fudo i dato in vim legis eommissaria, S. secundum hane doctrinam pluries iudicatum refert R . vult.eοU. 13. etiam si frater re cepisset renunciationem pdo se, de haeredibus, ut in praesenti dicunt aduersari; Lof dus in cap. I. de natura suceσσηis feadi col. 3.
RV. de Ponte coU.s9. qui bene conciliando opinionis ait,quod illi qui dicunt eontraria sint intelligendi,quando is qui recipitrenu
262쪽
etationem decesserit eum descendentibus, . vel condita testameluo, secus s sine descendenti ius,&abitu eliato, ut in ptae senti io Probatur secundo, quia talis renunciatio licet sit generalissima, adhuc non obstat Monasterio ex persona Sororis Liuiae, quia di .ctus vltimus frater decessit absque ut ijs, iii telligitur enim rebus sic stantibus, oc in eodem itatu permanentibus, no autem eo mutato, & si noua causa non superuenerit argumento d. t. quod seruitis f. de condiιione ob causam Alex. ind. in d. l. qui Iovials .duo fra
tem ob mortem fratris vires extendit, cum de ea cogitatum no intelligatur I. Polo al- ιι macho s. t f dcleg. 3. Bart. co . y8.vu q. De
tri quae si unt per filias,cum censeantur factae contemplatione fratrum subrum, ut post
Fonte, Molinam, oe alios docet Leg. Merimus d. c. 32. latissime, bc videndus est Lanered. q. moratium quaest. 99. qui loquitur de renuncιatione Mont.ιlis, e. nec ad caulam superuenientem ob mortem fratris vires extenditur
ergo deficientibus ipsis fratribus, admi tuntur ad succelsionem renunciatam Nerlin. vbι Dp n. i. 6c in dubio non est verisimile fratre excludere voluisse sororem germanam superstite a succelsione ipsius, ab intestato decedenti, quando frater masculu, praemortuus est ipsi sorori, ut bene Pistorius tib. . q. o. u. S2. Ieq. dc alij DD. supracitati, et enim semper in renunciationibus e si attendenda mens renunciantis, ac renunciatione acceptantis,quae absque dubio iudicanda est ad fauorem eius cui facta fuit, & sic pro descendentibus masculis, ut ex illo fana OLEO. filio Bitidi I 37. ch Augeli y2. ac aliorum findat Reg. Ponιe d. cons. 39. gEs cap . Latro consula. I 23. n.t66. prout sic decisum refert Carauita ad Mictum dee. icli. Camillus Salemus ad consuetadinem si moriarur post n. 32. Ec in causa illorum de Tomasio, ait Reg. de Ponte consa. q. n.28. lib. 2. &in causa sororum de Assero, post Lelium Caputum
ciscus de Petris coW y In. I s. o idem Regens Canta Latr.consula PT n. λ7. I x Probatur tertio, quia renunciatio de qxia in praesenti, nequit operari ultra volun vatem expressam, seu tacitam,tam ipsius renunciantis quam patris accipientis, argu mento lex. in ι. tale pactum I. . f. de pactis,
Sind. conj. si consideremus men tem patris, rentinetationem aeceptantis, rapotest silia, vel soror inonialis excludi, quia illius mens fuit,vel ut libertas disponendi sibi tradatur, vel ut coiisultum esset in fauo
si exiliunt, semper in fauorem illorum, facta dicitur renunciatio, ergo cum fratres de Laurent ijs nullam dispositionem secerint cessat prima ratio, de fratres ipsi defuncti
sunt tempore successionis, ergo cessant rationes quarum causa renunciatio facta fuit, eum sine ulli diis cultate renunciatio extinguatur, quoties stat res existentes tempore renunc lationis prae i. oriuntur, ut benε Bald. d.eons 3T.dtib o a lib. l. P aris con '. lib. 2. Crauerra ι suf.qΣ. Rex de Ponte cons. 39
nunciauit, Sc altera in c. oiliis utraq; ad su cessionem admittitur Mol es de re u Ial. s.
I Probatur quarto, quia pati is mens, seu
voluntas est, ut propria filia, dc non rem tior agnatus, velut soror, no: agnatus remo tior succedat argumento l. eum realismi C. de fidei commissis,o l. eum avus f. de coud. demonst. quae cum in renunciatione atteudλ-
tur in tantum, ut possit pater filiam re imit clantem haeredem instituere, vel ei donare inter vivos Astfictks dee. 3so. Cappella Tho
oc procedete etiam quoad ea quae pater reliquerat ei in tessa utento, antς renunciationem condito,quia illud non mutando ce-setur voluisse clatii illo decitd re Marania d. disp. I . n. I . IIo lina lib. 2. W-rim. cap ῖ
η.3. ergo si pater potest tyana haeredem fa
263쪽
Controu. Forens Controu XX. 2 3 3
cere, signum est in renunciatione suam attendi voluntatem, ' in dubio praesumitur potius velle proprie filiae, vel sorori sueeesesionem deferre, quam remotioribus. is Neque dicas primo, quod haec omnia procedunt existentibus filiis fratrum tem .poret renunciationis,ut eorum fluoreonsiderari dicatur, secus illis non exilientibus, cum non entis nullae sint qualitates t. eius, in prouincrassi eeνtam petatur is uorus f.de ιeg. 3. sura. dee.m.n. 6. & ia his termi
Re ondeo enim,quod licet tempore renunciationis nulli existerent filii, tamen dicitur contemplatus fauor filiorum nasciturorum, cum commune votum pλrentum sit
haereditatem ad blios deterri lderipio in fine F unde tiberi Lnam, si parentibus f de inosc.testamen. de iura magis fauetit prox, mioribus in retinenda patris substantia,quaalus ιJuiu quoque ιsed est si sub conditione s.
nepoter Ude bared. inuit. Alear. eonbL9.nu. . ιι b. 3. Laurenti Pi e. 69.nu.7.Guttiere iud.c. quamuis pactum vers nullum ad bona pa-εcrna n. 13. de quatenus non esset consideratus fauor fratrum nasciturorum esset tamen
contemplata facultas libera patri de dispo
ε Neque dicas secundo,quod hoc non procedit in ienunciatione facta per Modialem, quia illa praesumitur realis, non perssinalis,
8 Respondeo enim, quod etiam in renunciatione monialis ad fauorem masci lorum de agnatione, facta verbis amplissimis, con-ccpra, quanescit,desicientibus masculis, ut
decidit Dia mana coram Dumio et to T. Iu 1 ιν 1636. de qua Tambur nus de iure Abbatissarum dec. 6. ubi erant tres inrores monia-
males,duq in uno Monasterio, do tertia renunciauerat in beneficium fratris dotantis, mortuo fratre duae illae sorores praetendebat succedere, de . Ionasterium ex parte illarum praeιendebant excludςre aliam, quin renunclauerat, fuit decisum esse admittenda
eo quia renunciatio iam facta, no potuit intelligi, quod in casu obitus illius qui renun-ςiationem accepit,nullo exhlete proximior re voluerit eius haereditati renunciare,prout ab omni rationet alienum videritur,quod fratres, qui accipiauerunt renunciationem voluerint deterioris conditianis esse quam aliae in eodem gradui sexu, de statu existentes, tum quia inuerisimile esset, quod si illa excludere voluisset fratres , expressis verbis id specificassent,ut alias hane inuerisimi-iirudinem, in materia renunciationis admiast eadem Rota in νna de Pinis io. Februarii
traque parte inlarmante. rq .ia ergo renunciatio tam attenta prae sumptione iuris, quam virtute vςrborum Bit facta contemplatione ςertarum pers narum, videlicet fratrumi sequitur illis de medio seblatis renunciationein evanescere, nec renuncianti obstare,quo minus in eorubRreditatibus succedere valeat ad tradita
ramNerlino post tractat-m de legitima dee. n. t 8. de in puncto de Moniali renunciante, dixit via coram Danno veti apud Tamburr
w Neq;dicas tertio, quod renuneiatio fuerit stipulata pro fratribus,te haeredibus,vn. de mortuis fratribus renunciatio adhue durat ad fauorem aered duxta notata per
ii Confirmatur,quia renunciatione sequia, dieitur de inedio sublata filia femina,de se sabstulisse de medio, ac alijs in gradu rem tioribus locum praestitisse argumcnto LI. .quibus die a successised. Nap anus is
consuetud.siquis, ressi qua u. 39s. inde glossa in I. i. s.sed videndum, ait filium renuncia tem non solum excludi a successione delata ab intestato, sed etiam ex testamento,quam glossam singularem appellat Paulus de C yro in I. I.est.I. u 6.C. qui micti νιι Iasonu.7.idem Paulus de castro in ι.3. in finalibus verbis C. de iuνιsiet facti enorotia DD.apud
21 remotiori baireditas deferri debet,lato magis, quod adest pactum de non succedendo adiuncta aequiliana stipulatione, clausula pro haeredibus,quae omnia operantur reale renunciationem, ita ut tamotioribus locus fiat, ut post alios Fraηcbas dec.37s.cipum
264쪽
i aecepti latio est imaginaria solutio,& illius
retinet effectum ex s. uem per aeceptitati οὐ
resti. quibus modis tollitur obligatio, & peream tollitur omnis actio tam ciuilis, quam naturalis, imo in dubio semper realis iudicatur renunciatio, iuxta dictum Andrea me. de Vassallo de erepita statis exam eo . l .
M Confirmatur seeundo, quia haec est vis
Aquilianae stipulationis, ut renuncians excludatur, etsi defuncti sint illi suorum co- templatione facta fuerit renunciatio, ut ais Antonius de Alexandro in consuetud.β quis,
veι si qua sic dicit fuisse decisum
13 Respondeo ad artumentum, de cofirmationem primo, * procedunt quando recipiens renunciationem decedit testatiis instituto certo haerede, qui absque dubio renunciantem excluderet, ut firmant Noan. disp. I .n. I . RI. de Ponte eo. 39. num. 3. Iacobus Cancer. νar. resoLe. Iy.n. IT Σφεν seq. ubi ait hane esse aequam, ει veram ct n. I. ait, non esse ab ea recedendum in iudicando, te consulendo Noua νiux sq.Dr.tib. I . q. 67.Sa chen in summa lib. T. eap. I. u. 12 I Respondeo secundo, quod argumentum procedit, quando decedit intestatus ille qui
accepit renunciationem superexistente tamen persona,cuius contemplatione expres- se,uel incite recepta praesumittir , secus vero quando nulla superest persona prout in
praesenti casu, cum Marcellus de Laurent ij nec expresse, nee tacite suerit in renunciatione consideratus, unde stipulatio pro haeredibus ei non potest suffragari, quia in tantum capit venientes ab intestato, in qua tum reperiuntur in renunciatione expresse, vel tacite contemplati, ut videntur firmare DD. in contrarium allegati nempE Rouitas
fratrum sine filiis supervivebat alia Soror Germana nupta, cuius contemplatione prs sumebatur recepta renunciatio, at in casu nostro non est verisimile . quod fuerit acceptata renunciatio per fratres ad satiorem Marcelli de Laurentiis, cum quo praeter parentelam, nec eum nominabant, de ab eis ς xosum, ut pose virum facinorosum, bonorum dii sipatorem,&e. qui si liaberet hane haer ditatem in biduo eam costumaret, prout a te triumphum canit, Victoriam, alienando unum capitale ex remansis inhaereditate de
χο Iino quando deficiunt personae e tem platae in re nuciatione, quae in praesenti fuerunt tratres eorumque filij, dicunt aliqui
ad inieti renunc lantem, etiam contra testa- .ncatum, ita Gomesus in ι. 22. Taurauu. I . late Guttiere in c. quamκupactum in verbo omnιηo seruare n. io .de pictis in o. fit sic d cisum per S.C. refert Thoms p. in verb*-- cedet e fol. 67O. D. Consil. occuι resp.7 I . . .
quod non eli nostrum in praesenti visputare , sed sit die uin exabui id anti. 7 Neque dicas quarto, luod Monialis de qua in praesenti per rei iunctationem, de per pae ulu lubilii lit se de inedio, Se locum facit alijs c. l. I. p. quibusdιebus 1. de successiste.
ι . . u verbo ex aed. cto C. eodem, Ec suit essecta penitus extranea Minadoni dec. 26. 6creputatur pro mortua, nam paria sitiit in iure non existere, de non posse luccedere t si plaribus in prine. fideleg .hared. t. pater filium. de in . oestam. Napodanum Paulam, te alios alis legat D. Pratus c. l 2. n. 3 .er seq. Li go, 6cc. Confirmatur quia, quando verba resem tur ad praesens tempus procedunt supradicta l. nec non C. de Captivis, secus quando fit. turum respiciunt, de causam de futuro Barnin l. . C. de pact. quem sequuntur Omnes, pri sertim Paulus de Castro, Purpuratus, Carn lus, O alij de quibus Anna cons. 3 nu. si .s
consuli. D n 3 o. quia pCtest quis renunciare iuridenturo, iam videtur renuncians s priuare expectatione, de spe quas habet, ut
in is ita scripιam .sisub e ditiove g. delu.Lnetno enim censetur abdicare a se per pactude non petendo,oarnem spem succedendi in futurum superhonis alterius , cotu muniter DD. in I. I.C. de pactis, Reg.Cane. Lara. d. eonfult. 77. . . oese' Respondeo enim primo,quod renum a. tio iii telligitur rebus se stantibus,dc si noua Causa non superuenerre, seculum celebrem doctrinam Romani in I. Vnica in I. q. C. qua do non perent: um partes. Atiae. ιη d. L qui Roma I. duo fratres n. 6o Τ. de veph. Curtias se nior conss. n. t. Euttigestu in t.' Mario hoc modo conceptan. 36 fee vreb. ad resin d bio renunciationem facta in censeri statris contemplatione,ut eo mortuo deficiat, argumento d. quo serui ks forandiι.ob ea u-Iam, cum ibi notatis per Rrg. Ualem uelan
265쪽
Controu. Forens Controu. XXI. 233
qui dicunt id procedere etiam si renunciauerit iuribus, quae renuncians habebae, α habere sperabat in additias singulare patris situ. 3p. de Amia dieit renunciati nem generatissimam non comprehendere ius futurum, etiam sesset dictum omni a iuribus, uuae habere sperat,adducens Co neum coas 8. d.' Aretinum conf3.aliosque non modicae fidei amhorcs, sit Mens sie fuisse deei sim in causa Ducis Vibini cum Reg. Fisco, fit nMM Pν per Prim in cedition.ad Capycium ccc. I93 r Ad contiemationem respondeo,quod re nunciatio iactaturi de futuro intelligitur facta de iure quod competit de praesenti,vel
31 Renu..ciatio de qua in praesenti si valeret
extenderetur ad incognita.& ad ius omnino incognitum, ergo non valet, ut beae,. Bald.in ι.pa nu. io.c. decollaIio. approba
do Barioli doctrina ni d.l.qui Romae S. duos a tres n. is F. de verb. ubi ait,quod quado quia xemittit ius tuturae successionis, quod habet de habere speret, te potest, licet illud verbu, Potest,sit extensivum, & trahatur ad futura. α illud sperat is ita qsis f. de Dr 3. tamen illa extensio adlatura, de illud sperare intelligitur solum ex causa si bsistenti de pr*setiti, vel de praeterito per textum in dict. t. quod sex uus Oecond.eosa data, σeausa
senti a Seruitus quando dicathrper verba iuris,quaudo per verba fectias Seruitus per verba iuris dieisuis reatis , per verbafacti dicitur personalis. concupo facta ratione certi fandi ad fauor eiusdem per verba iuxta. mportas seruitute
I a Seruitus quando active, O pasia transit ad singularem successorem. 6 Nisserentia merseruitutem realem, in perso val em adducitur. Proserui tuu itineris acquirenda, qua requi
8 coue igio facta per verba iuris ad cerrum D. eum,quam seruitκtem constituat s Coeoeo in dubio an importra realem, an per Ionalem feruitutem. Io concesso facta per verba iuris 1 pectu Ioel incerti, sed eerti Maiar,non importat 'Drui
It conee facta per verba iuris non habitu νε- spectu ad lacum certum,non importat Ieria
,2 servitus νealis propri/ quando dicatuν, qua requirat.13 c cessio peris iis , non transit ad bar
is seruitas realis quomodo, est quando tranfera ad haredes. 19 seruitus realis γοmodo troseas. ad singuarem successorem. zo seruitus perso alis qua iter ad heredem, Decessorem res eas. 2 I Seruitus via quomodo dicatu eruitus realis Σι Seruitutis Deetes duae Am, e,qua. a Textus in l. Lutius 3 .ls.de seruitur. rusti
praedior. adducitur,c ex licatur. ix Textus in l. pater Euae Gil de seiuit. legata
as Seruitus de qua is praesenti quomodo, et qualiter appellassa sit.
266쪽
xst Obligatio ratione eeνυ rei xtinguitur, re ilia extincta. so lanrumentam e&emnis ponderaαν is pra-st Dictio omnis, utpote uniuersalis ineladis, O exeludit in νη uersum. 31 Dictis omnis, O quaeumque,easus, ut singulares includit, in specificatos. 33 Visistis quando eMMar vendereserui Ea i rari vicino. o3ε seruuussemper censetur eonstituta eum miἀnori prata ieiopradu seruientis. I Semitatem babens, ita debra eluili modo re ialiena, quod si noχ fiat, amittit illam 36 a Seruitute uti ciuili modo, quid significet, erquid imporιet. 37 Seraitarem habens in fundo meo, si requira tur aliartior factum,an tenear pati. 38 Serauus eonstitvita ratione certi praedi I , re cfringitur ad necestatem illius. 3p Mendeνe, vel emere nullus cogitur inuitus. o QEod malisliciter limitatin , O in casu
Servitutis concessio, te facultas eundi, vel ambulandi per fundum alienum, quando dicatur personalis, ecquando realis ostenditur. Seruitus personalis, vel realis, qua actione petatur, & quando transeat ad haeredes. Servitus multiplex ,est di quaenam seruitus viae propriὶ
sit, de a quo possit imponi,ac quato tempore dureti vicinus an cogi possit vicino vendere, de quando.
Magnifico A. M. D. Domino Antonio Cappella.
1 π N anno Is gr. 13. mensis Octobris ma-λ pol. ruit stipulatus solemnis contractus concessionis in emphuteum inter Ior Thomam de Amore, &Le-ardum alias Nar dum flari iam, Thomas enim asseruit habere,oc possidere tanquam verum D minsuci patronsi subtus eius massatia in monia nea Pausilippi,de proprie in loeo detis Vis lanoua certis finibus demonstratis quoddaTerritorium nemorosim, sta iam, decquod tune Nardo e cessit in emphyleusina sub annuo canone ducat. triginta, & ad hue contractum accessit Iulius Sistia, qui se obligauit, quod Nardus eius Dater infra
certum tempua territorium meliorauerit ad summam ducaticentum, quo augumen to facto, Iulius, & ei haeredeseenserentur liberati ab Omni onere.
- a detiam contractu filii appositii ni cium de affrancando ad benemium diasti
ardi, eiusque haeredum, de siccessorum id rationein duco septem pro centenario, i qua'r etiam vicibus ad electione d. Nae-dι, necnon icit etiam appositum pacto ra risore lo: Thomae coiscedentis, ut ipsi tanquam Domino sui ruris, de haeredibus mis, ac succetaribus patronis d. ruris lic rei t 'nsire, ac descendere ad. rure in lictus maris,oc ab eo ascendere ad iis praedictum. toues quoties ei placebit, & hoc etiam illis liceret, Qui cum d.Io: Thoma eoncedente, vel eius h. aeredibus, .& patronis sui ruria ascendere, vel descendere voluerint, & hoc pacto,cum hac scilicet seruitute, de nonaliter dixit Io: d homas se lacere concessione; praedictam. Pacto etiam apposito, quod sequia assi a
catione d.census per solutionam cuc. 428. integri pretii ducat. triginta annuorum e seatur d. territorium exemptum ab onere
census, & ab omni natura, de iure emphvratico, ac iure alio quocumque ipsi Ioan
Territorium praedictum taliter eoncessalait postea cessum,ac renunciatum a Nardo litortia, Agnello de Isabella , qui iure congrua illud in 11.C. V. petierat,in quo instrumento cessionis asseritur non deberi serub tutem aliquam eidem Ior Thomae, imbre seruat tibi facultatem posse deducere a dictis due.triginta annuis, valorem dicte seruitutis. verum postea Agnellus da Isabella cum recepit assensum ab eodem Ioanne Thoma de Amore super cessione facta sibi adiardo Smma contentatur, ut Io: om h Matd.seruitutem itineris seruata forma Frumenti d. concessionis Nardo factae. Cum vero dictum territorium emisset m.
Alonsus de Angelis ab haeredibus d. Agnellide Isabella,praetendit non deberid. semitu-ρ tem Io: Berardino, & seipioni delle Castellae eisdem ruris emptoribus , quod fuerat Io:Thomae de Ainore, qui emeriant cli hoc onere uineris, di decreto Sac.C. filii dictum, quod Alonsus eontanaret illis dello Caste, claues, ut is scitu te ascendendi, Se de Lea D
267쪽
Controu. Forent. Controu. XXI.
stendendi manuteneretur, fic insta quatuordines audiantur partes in causa principali. Peruenit nunc rus pratalisviri in posse
Magnifici Artium medicinalium Doctoria Antoni, Cappellae, qui soluit pretium , simulque asthancauit censum eum haeredibus Io:Thomae de Amore, qui praetendit, ociure, nullam deberi servitutem in rido pridi et . Idque primo praetendit inhaerendo Al-s petitioni, diedi hanc esse seruitutem perinsonalem concessam solum personaliter, de respectia certarum personarum, ut ex lectura pacti apparet,du a domino directo in e phyleusim conceditur personis cereis,oc de terminatu, dicit ergo Dominus Antonius non posse praetendi seruitutem praedictam ab Anibale Brancatio d. ruria possessureia, quod olim erat Io: Thomae. Secundo, quia est loci facies mutata cum prius ascendebatur per quasdain fossatas,si-Mε dirupia,nunc,accomodatis omnibus fieascensus, de descensus per loca culta,& sp
Tertio,quia Dominus Antonius Cappella liberauit locum praedictum ab onere cen sus vigore pacti adiecti in instrumento eo cessionis praedictae. inarto, dicit excludendum esse Dominii Anibalem Brancatium, dum potens ire ad xus suum per viam solitam, oc vulgarem magis comodam pro usu etiam carrotiae Prope rus praedictum, ubi transeunt omnes alli, qui in montanea Pausilippi non infimet conditionis habent rura,de via descensus adniare lansa est quasi unius miliaristob quod dato millies,quod competeret tale ius itineris, debet ab eo excludi Dominus Bricatius, ob scandala, quae oriri possunt, praesertim eum aliud non iinportet ius illud, quatenus existeret, nisi maiorem commoditate,quod non ita est. Tandem dicit, quod quatenus omnia supradicta non militarent, praetendit Dominus Antonius Cappella cogi facere dictum DominumBrancatium ad vendendum dictu ius itineris si forsitan adesset pro pretio exibstimando, vel ad vendendum rus suum iusto Pretio,vel ad emendum rus eiusdem Domiseni Cappellet iusto pretio,ad quod promptu
est instantiam proponere. Iura ergo praedicti Domini Cappelle defendendia . a Circa primum firmiter assero, seruitutem de qua in praesenti fuisse personalem . non realem, quia semper quod verba concessionis seruitutis reseruntur ad factum, non adius, ut est in praesent, ubi permittitur Nardo posse ire, semper ei seruitus personalia
eum vero, fes verb.oblig. S. cum factum inst. destipulat .seruor. quo casu succedit doctrina Barti in ι.Lucius 37.n. L .f. sermo. stic. pradior. qui dicit quod ubi verba coneessionis referuntur ad iactum, ut eoncedo tibi ire , agere licere, seruitus erit personalis, secus vero quando reseruntur verba ad ius, ut c cedo tibi ius eundi, dc hoc est commune ex Barl.ini.'er Su. I II. Ieru Q. O in La Lliisu latio istam . . evreb. quod sequitur
. sive ut alibi dieitur ι.idem Iulianus qI. . si quis alicui, ubi Bart. f. deIeg. r. siensetur enim facultas eundi concessa contemplati ne personae non praedii, quo casu concessio est personalis, es cum per na extinguitur, ι.mela ι . .quιdam fee alim.&gat Lmων σdeseru-.teg.d.t. eius 37.de seruit.run. Unde DD. dicunt, quod quando promissici sit alicuius iuris de uno praedio ad aliud, de verba sonant ita simplex factum, tunc nos est concessio seruitutis realis, vel praedialis, sed personalis, ut bene Reg. an .Latri de M. n.3. qui loquitur de facultate eun , qua praesumitur conitituta non seruitus realis, sed personalis, quando dicitur concedo tibi facultatem eundi. Uerum quando seruitus 4 constituitur respectu certi, de determinati praedii principaliter ad si uolem illius,diei tur seruitus realis,unde Gomen Leo in dec. inter dec.diueσιο. 1. dicit,quoa seruitus malis durat etiam si praedium dominans, vel seruiens alienetur, quia seruitutes sunt iura praediorum, siue rusticorum,siue urbanor
ius seruitutis active, dc passiuε ad singulares successorem, L via Is fundus, O F.quacum. quae .deseruit arasic. ρ dror.ια- fuadus I. venaliors communia praed. l. in prouinciati .deseruitio aqua, cum declarationibus tamen, de quibus Roman.in i,uipulationes 27.
F.de verς oblig. inter quas illa est quando 6 non est seruitus constituta ad beneficium praedii, sed personae, qnia tunc est persona iis, εἷ non egreditur personam, quod idem
qui dieit ira sire active, de passive inempt
xem,quando est GaIia, licet non dicatur cuiuis accessionibus, quia talis ciausula in hoc casu nullum producit essectum,plura etiam notat in coll0 . I76. 'io ε .pro qua et servitute itineris acquuenda, plura notae Andreas censiams in dec via Lacens eis. 69. in Lucana transitus, nouissime quae requirantur pro tali seruitute transitus acquirenda tradit Gratius contrius Ixrisco ultus Ferrarιensis ιom. I.doept.Dr.eaufs .in illa
Ferrariensi seruitutis eundi per totam, de
268쪽
late Giurba obser t. 6o. 6 I. O 62 et Secundo loco corroboratur hoc totum , quia quando verba concessionis sonant ilia ius, uti concedo tibi ius eundi per fundum meum ad talem locum , vel aquam ducendi ex fundo meo ad tuum certum locum, tunc dicitur seruitus realis, & praedialis ab utra. que parte, ι .pecoris cum ι .sequenti t. cum fun. do g.de Druit. rustic tradior. t. s fundum g de, Ieruit. legata c. eum venissent. de iustit. nisi ex qualitate personae, cui conceditur,& qualitate rei concessa: aliud praesumatur, ut est casus in I.pater L deseruit. ubi notat Bartol. vavl.de Castro in I. Lutius I deseruit .rusticor. praedior. quod multo magis procedit, quando fit concessio cum pacto, ut no finiatur cupersona, puta promittitur, vel relinquitur alicui ius aquae ducendae, qui habet vicinupraedium, ut non finiatur cum persona, qua casu erit multo magis seruitus realis,& prs dialis,& transit cum praedio, sed s relinquatur, ut finiatur cum persona, tunc est dubiu. , an sit realis, an personalis, Ioannes,& AZEo dicunt, quod est seruitus realis, quae tamen
per exceptionem finitur cum persona perempta, ut notat glosis l. meta, s. fiu.f. de alimen. cibar.leg. Ο iu t. νι pomum j. seruit. et
in is quis binas 1 de Uufructu, ut notat Baraia d. l mela, Acin. qui dicit, quod hoc probatur in l. 3. de ρνtiit. & ita eoncludunt D D. Per il lum text. quod totum est quando seris uitus conceditur per verba iuris, ut dicebamus respectu certi praedij. Hinc apparet, quod si venditor in praedio vendito constituisset quemdam usum, ad fauorem suum ., vel alterius, & postea illud praedium venderet, non censetur praedium vendere cum
tali onere, nisi id in specie exprimatur, ut
seruatus,du modo distinguatur seruitus realis a personali, ut personali non transeat cum praedio vendito, realis vero transeat, quia afficit praedium, & ad quoscumque transit Praedium, transit seruitus,ut latissime cona
xime si seruitus habeat causam continuam, vi est seruitus altius non tollendi Surdas ubi
ro Sed si concessio sat per vel ba iuris respectu incerti, sed certis candi per eum, cui fit,
ut exemplum est concedo tibi ius aut iendi, aquam portandi ad ii indum tuum, vel ubi- Cumque vis, tunc erit concestio personalis,& non seruit ux realis, vel praedialis, ut est casus notabilis in d. l. Lutius, quae est lex pe- ωιιι t. de ibi ni tant DD. praesertim Paul. de
eisstro idem dicit Bald .vai dicit se prius contrarium respondisse, antequam vidisset illutextum, quod et i .im sequitur Ludovicus IV manus sinet 6 S. quod incipit coucedo tibi ias auriendi aquam, dicens quod ille textus est unicus in iure , ideo memoriam tuam um
Ii Quod si verba concessionis sonant in sus.& non fuit habitui respectus ad aliquenti. fundum eius, cui fit concessio, quia non habet fundum vicinum, exemplum est concedo, suod possis cenare, vel spatiari, aut venari in fundo meo, vel quod possis aurire aquam ex puteo meo, vel ex Cisterna, vel quod possis colligere poma ex arbore mea, A in hoe est dubium , an sit seruitus realis, an personalis, vel potius si obligatio personalis tantuin,& non seruitus, in quo dubio Rogerius anti pius Glossator ind. mela sis-nat. est in d l. vl pomum, tenet,quod si seruitus personalis, quam opinionem tenet Soe- cin. in rubr. Codicis de Iernit. sed Ilog. Aearsi tenet secundum Ioannem, quod non lat semuitus, sed obligatio personalis, & hanc opinionem tenet B tri. in d. S. finali, O d. t. vi podium, & haec est communis opinio per glosin d. t. vi pomωνι, & quidem,quod non sit se I 2 ultus realis patet,quia non diminuit de iure praedij seruientis ad utilitates idominantis, quod fieri debet si esset realis, & quod non sit seruitus personalis pat: t,quia ire,dc spatiari per fundum alienum, in eci cenare, vel si in ilia facere, non diminuit de fructibus
rei alienae, adeo quod altei , acquiratur, ad cuius Commodum tendit se tuitii,, usus fructus, vel usus illius laudi, via ictum est, de ita post alios tenet Paul. de Castro in d. l. νι pomum, epoti .deseruiti νrban praedior. cap. 2. n. s. Sed dicitur concessio personalis, quae transit ad Ilaeredes, ut in simili tuti Militio,&multa alia incorporalia, quM debentur personae, id non rei transtulit ad haec edes inart. in d. l.pater s. deseruit lex. . Io: de Platea
peν Imolam in is sub una s. Iss. de verborumsper Canon istas iu e. cum venissent de instituta Sicque dici debet, quod seruitus personalis non transeat ad hi redes, quia extingueretur cum persona ipsa, secus vero si esset seruitus realis, quia illa transit cum ipsa, & ad quoscumque res illa peruenit l. 2. S. L .l. I. l. et si forte Spentili. Usi seruitus vindicetur Card.
Tusib. in verboeruitus cones. 228. nisi tamen
fuerit aliter dictum, di dispositum, imo credendum non est, quod per solam patientia
seruitus constituatur, quia ille, qui promi tit solam patientiam, aut per alia verba promittit seruitutem, non videtur seruitute constituere, sed personaliter se obligare, ut est textus in I.si sub γηa b. I.f. deseruit. Βαιά e. I.sse quis in tit. de controuer. inuestu. Ce
269쪽
poli. de seruituti ban. c. I L. num. 3.14 si concessio fiat, per verbum facti,
ut est in casu nostro, puta cocedo tibi, quod possis ire, agere, &e. per fundum Ineum, tune nota erit seruitus, sed concessio per sinnalis, ut in l. 2. I. uem si tu factost. de νοb, oblig. oe in l. apud Iesianum .siquis alicuisis de leg. I. idem si fiat per verbum facultatis, concedo tibi facultatem eundi,per fundum meum secundum-de Coro in dια I. Lutius in fine,Τde servitarust praed. Qui ad boc nihil allegat, sed allegatur Βοι. qui hoc dicit in terminis in I ater s. de dote praeleg. idei dicunt si fiat per verbum licentiam, vel potestatem, exemplum concedo tibi licentia, vel potestatem eundi per fundum meum a quia talia verba magis concernunt factum, quam ius, quod idem dicit Bart. in d. I. Pater, de sic est concessio personalis, quod necessar esse aduertendum didit cepsu. de seruit.
urb.c.2. n. IO. ad materiam seruitutum in
telligendam, & ad obseruanda verba, qui bus seruitus concedi solet,& tandem ad colligenda, differentias inter seruitutes reales,ci personales, obligationes, quia pIures Oriuntur utilitates. Prima quia si sit seruitus 16 potest agi actione consessoria contra que- eumque impedientem, vel turbantem l. a. s.fin .lsi quia diuturno, F. si feruitus vindicetur, quae dicitur vendicatio, seu actio realis l. ergo in principio F deseruit. νustae. l. vii frui I. verum, F si riuifructus peιatur s. equὰ institide action. sed si non esset seruitus, sed obligatio personalis tantum, tunc non competeret actio consessoria,sed solum actio per sonalis . Secunda, quia quando esse e seruia i tus, tunc actio confessoria daretur contra
quemlibet i Dpedientem, vel turbatem,quia illa obligatio sequitur rem, sicut lepra te prosum, sed si esset actio personalis no posisit agi,nisi contra concedentem, vel se Obligantem LD. b.vost de contrab. empl. 6e ita
r 3 utilitas est, quia si eli seruitus realis, transit illa adhaeredea active, de passive, idest adhaeredem concedentis,& cocessionarii, ut in
ι pecoris f. deseruit. rustic. praediον de hoc ibi
dicit It .s sequitar fundum dominantem,& seruientem, de transit etiam ad singulare successorem, ι.si aqua dActus f e contrahe n.
deseruit. rustac. & transit fundus cum sua causa I. I .gs fundus eod. tit.&4 leo nec capi ti, diminutione perit L 3.s quemadm. frui rus amittatur, de lic Et transeat seruitus ad omnes successistes, quando esset realiter c I9 stituta, non semper tamen assicit singulare successorem, ut in l. 3. s. opus f de alienat. iudic3 matandi causa facta, notant Bald. o
erus ιn d. l. oe in prouinciali c.deseruit. vnde diei solet,quod tal is oblisatio realis quε-
libet eius possessorem sequitur, veluti lepra leprosum, ut accidit in quolibet iure, vel onere inhaerente rei, ut in L hactenus 8. insin.
principii, quae alias est sub t. Uufructus 7. S.
quoniam igitur, ibi quonia, O alia onera agnais
scitur . de Uufructa legato, ut putastipediu, vel tributum, vel salarium, vel alimenta ab eo relicta, tis pendente x . alias 3 . Ibi ad onus v sufructuarii pertinebit de Hustucta l. via consiι tui 13 si fundus ibi quia cum sua conditione quisque landus publicaretur id- est cum suo cinere,i.eum fando 36. ibi empto praedio quaesita seruitus, distractum denuo praedium sequitur) fdeseruit. rustic.praedis Lalienatia 67. ibi eum μέ eaus , idest cum suo onere Dominium ad aliud transfertur,
censib. quo sensii praedia ipsa quibus huiusmodi reale ius, siue onus inhaeret non personae id debere, ae proinde conueniri, iudicari dicuntur, id est no tam personae,quam praedia, quorum intuitu posse res debent, L libeνto II. alias l. qua aliena 33 versicilicsententia praedio dat ars de negot. test. L unus
ex sociis 3 . ibi quoniam non personae, sed
praedio deberet f. de seruit. st c l.Imperato res 7.1. de public.o vectigat. t denique 19. f. de iure fisci, L . . is vero lucta glos in verbis profiteri F. de censib. LI. de annon. tributi
est 3. C. de annon. tributilib. io. bed si esto set seruitus peronalii non transiret ad haeredes eius . cui esset facta concessio l. corinruptione C. de Hastam de periret capitis diminutione, ν nitur,inint. de usin. licEt nopereat per mortem cocedentis, vel alterius, ut est ea sus notabilia in L 1. C. de bonis maιernis, de esset obligatio personalis, de non seruitus, neque transiret ad haeredes I. apud Iulianum S.Ii quis alicui fde legat t. l. mela s. nati de ati m. tegat. nec ad singularem successorem l. aius , de annuis legatis d. LFaal.F.
xt Neque dicatur, quod seruitus viae est realis, & transitoria. Respondeo enim tu hoc
casu non esse constitutam seruitutem viae, sed facultatem eundi, Se transeundi,quo disfert 1 seruitute viae d.L pater s. nam tuc di citur
270쪽
citur imposita seruitus viae, quando verba
concessionis reseruntur ad ius, non cum re- feruntur ad faetum, Bart.&ali' apud Cepoll. quod idem dicit Petrus Salamines 1ndet. I.
quod incipis. In causa magnifici Herculis,de quo Card. TVeh. liti. s.cones. 123.nti. 6. dicit, quod si concedatur contemplatione pers nae, vel alias pro v su, & cauti petaonali, tu cerit concessio personalis, si vero fiat pro iu-do, vel contemplatione rei, & exprimatur causa, tunc erit realis, etiam si non si prore existente, sed extitura, late Decius ubι μ-pra, qui declarat text. in t penulι. F. deseruit. rustic*raedior. ut procedat in concessione seruitutis fallia conte platione personae, imo an dubio praesumitur seruitus personalis,
lib. 2. qui ait,quod quando seruitus esset co cessa ad fauorem, & utilitatem agri, tune diceretur realis,ut seruitus aquaeductus,&e.
Sed si esset concessa ad Duorem certae personae, tune erit personalis, ut in praesenti. Corroboratur tertio,quia seruitutis proprie sumptae,duae sunt species realis, scilicet omnino,quae a re rei debetur, praedialis etiadicta rustica, vel urbana, & personalis, quae a re personae debetur, ut v suffructuri usus,& habitatio l. r. F. deseruit. idque contra glos mDD.qui seruitutis vocabulum latius accipientes, alias ei species addiderunt. lato
poli. deseruit. urb. praedio c. I. . T. Go mesius tom. x. e. I s. Norta in emporio iuris tit.
rex. l. I. in princip. Duarenus is paraphrasi ad eundem lit. c. I. oeseq. de diathseruit. Tadιlla in by. Codicis eod. tit. n. 2. Fieardus in rubr. instιt. deseruit. n. . oe 6. Doneli lib. P. commet. c. 2. uer Ieruitutum, ubi notat Osualdus Ilia. gerius litι. A. C. in D Ioseph Heta disserti ry. tom. .n. 8. personalis seruitus est concessa
per verba facti, realis uero per verba iuris, agitur cum in praesenti fit concessa seruitus per verba facti,dicitur seruitus personalis,& non reali S. 3 Corrohoratur quarto ex textu in d.l. Lu-ιivs 37. f. deseruit. rUtc. praedior. ubi aquaeductus ex fonte usque ad digitum alicui usq; ad domum eius vicinam, vel quocumque i Pse voluerit concessus, cum praedialis se uitus esse nequeat, quia non tam praedi', qua Personae necessitatem respicit, perscinali ser uituli usus annumeratur,adeoque transmisisio eius impeditur, ut textum illum intelle
beo f. de aqua quotid. θ' aestiva. λψ Corroboratur quinto ex l. Pater filia 6.fdeseruιt. legat. ubi ius transeundi perdomuhaereditariam a patre siliae relictum, cum Potius contemplatione fili. ae quam domus relictum videatur, non plenam, ac realem
itinei is seruitutem inducit, nempe ipsit domui legatariae debitam, adeoque ad eius h redes transmissibilem , sed personalem . Potius seruitutem usus transeundi legatar, tantu in marito, ac familiae, dum illa vivit
δε ιο facto F. de uerb. Ioseph. Vela dissert. 3s. ομ 9 facit textus in L mela I . . quidam lιbem ιιι 1. de alim. γ eib. legati vhi testator alimGta, sic aquam ex Cisterna sua reliquit, te ait Vrpianus viroque casu fideicommissum ualere, de quo textu, oc eius intelligentia plura adducit Rela ιnd. dιgera. 3y. nu. to . cum seqq.
cta obseruat. so. n. 3o.dicunt, quod ex licentia
aperiendi fenestram non dicitur seruitus inducta, sed actio personalis, de proinde haeres concedentis non tenetur ad obseruan
xs Cum igitur hari: seruitus iuris , terminii penetratis dici non possit, nisi personalis,
transitoria tamen ad plures personas, scilicet ad plures Dominos siccessive in eodem Dominio succedentes,consequenter sit nullam esse hodid seruitutem praedictam, tam quam mutata conditione rei, super qua praesupponebatur facta concessio. 26 Circa uero secundum dubium in princi- pio propositum, dicendum est, quod cui Ior Thomas de Amore in principio concessionis emphyleuticae illam seruitutem, siue concessionem , ut rectius loquar, aequisierit, & reseruauerit propter dominio, quod habebat in fundo praedicto nemoroso con cesso ad culturam, nue sequitur, quod exti
elo tali dominio per astracationem faciam, per D. Medicum Cappella ista seruitus, si talis dici potest,dieitur extincta , quia licet habens dominium directum, uel utile mult