C. Plini Secundi Naturalis historiae libri XXXVII

4쪽

C. PLINI SECUNDI

RECOGNOVIT ET SCRIPTvRAE DISCREPANTIA ADIECTA

EDIDIT

5쪽

. . . .. a . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . a. . . . . . . . . . . . . La . a .... ......

. . . . . . 4. . . . e

6쪽

Absoluto tandem hoc volumine desinit Τeubneriana Naturalis Historiae editio prima sui parte destituta esse totumque opus nunc prostat in novam sormam aequabili consilio redactum. hoc ne iam prius enicerem quam primi voluminis etiamtum a Iano curati exemplaria omnia divendita essent, obstabant praeter occupationes alias, quas enarrare hoc loco nihil refert, rei ipsius dissicultas laborque multo maior et operosior quam in ullo ceterorum Voluminum. nec tamen me paenitet morae huius inopinatae: interea enim subsidia sane quam exoptata mihi contigerunt et nuchii libellis de excerptoribus aliquot Plinii eximia cum diligentia et doctrina compositis utilibusque ad illu- Strandas quasdam codicum necessitudines nonnihil adhuc occultas et Deil esseni nova librorum geographicoriam editione uberiores apparatus critici copias e scriniorum latebris prolatas continente. quam quidem hoc ipso anno in publicum prodiisse ante quam typothetae inchoato iam opere ad meae editionis librum III accederent, mihi gratulor, etsi infinitus inde labor commentarii amplificandi vel etiam retexendi subeundus suit. nam haud pauca quae in textunOVaVeram confirmata eonsensu verius fluam praerepta mihi cognovi licuitque scripturae varietatem, quam nondum plene compertam habere multis locis me piguerat, ita supplere, ut vix quidquam ex iis desideres, quae ad codicum memoriam et textus consormationem examinandam pertineant. in his nonnulla vel omitti sine fraude poterant, nisi minus recte ea adhuc prodita et corrigenda utiliter esse ex collationibus codicum R et F a Iano et a me ipso factis didicissem. increvit praeterea commentarii amplitudo perpetua sere mentione priorum editionum, quarum lectiones

7쪽

idcirco adscripsi, ut intellegatur subsidia a primis editoribus adhibita, quamvis temporum decurSu depravata, originem tamen traxisse e codicibus vetustioris quem nunc novimus ordinis et permultas hodie revocatas esse lectiones a Silligio saepiusque etiam a Iano, tenui illis et nimis angusto apparatu utentibus, inmerito abiectas, simul ut caveatur ne legentes, si sorte locos Plinian0S ex superiore aliqua editione citatos invenerint, inopes consilii haereant in verbis

nunc plus minusve mutatis. itemque emendationum vel coniecturarum memoratu dignarum auctores principes re-

serre mihi curae fuit, ut Plinius ipse praes. 21) benignum

esse ait et plenum ingenui pudoris sateri per quos profeceris: quo pacto vera tandem elucet emendationis per quattuor Saecula propagatae imago, quam Sillig creberrima Dale eampii mentione obscuravit, ac manilla Ste apparet quantum debeatur cum vetustissimis editoribus, qui quasi silvam incultam dumetisque densam, qualis horret in codicibus mendosissime scriptis, strenue ac Sollerter perviam reddiderunt peregrinari cultientibus, tum mirandae eruditioni et sagacitati Hermolai Barbari et Geleuit, qui vulgati quem vocant textus conditores praecipui .ex Stiterunt, ut omittam hoc loco quae posteri deinceps praestiterint. quibus quanto inferiora sint quae mihi conligit praestare, peractum cummaxime opus intuenti in mentem venit inprimisque veniam mihi rogandam esse sentio, si in litterarum campo inmenso et ultra unius hominis prospectum longe dilatato multa me fugerint ad interpretanda aut emendanda Plinii verba ah

Reliquum est ut memori animo palam hoc loco debitas gratias agam Carolo niich et Otioni nossbach, qui humanissime studia mea adiuverunt, et viris clarissimis regias bibliothecas publicas Lei densem, Vindobonensem, Dres densem moderantibus, quorum insigni liberalitatefactum est, ut codices huc transmissoS omni qua Opus eStrui 3 excutere mihi liceret. Scribebam Dresdae m. Dec.

8쪽

CONSPECTUS CODICUM

De codicum manu scriptorum, quibus Plinii Naturalis Historia ad nos propagata est, origine et auctoritate uberrime disputavit qui primus plerosque ipse inspexit examinavitque et cognationem per plures stirpes deductam accuratius quam antea id factum erat definivit, D. Det lessen in mus. Rhen. XV p. 265-288. 367-390 et in philol. XXVIII p. 284-337, postea in praef. edit. vol. IV p. V sqq. et in dium. liti. Ionens. 1874 n. 26 p. 395 sqq. . quibus adde Herm. XXXII 1897ὶ p. 331 sqq. et novae editionis lihrorum geographia comm p. VII-XI. praeterea cis. quae exposuerunt Carolus Weighofer in progr. gymn. Ludov. Monac. a. 1878, quod inscribitur 'Ein Betuagetur Handschristenkundo der Nat. hist. des Plinius , et in commentatione de Beda Plinii excerptore p. 25-41 eius libri, qui Guillelmo Christ a discipulis gratulantibus dedicatus inscribitur Abhandiungen aus dem Gebiet der class. Altertiunη-wissenschan Vrtiolis in Bursiani annal. lith. antiqv. 1878 Up. 267-272, Carolus Buch in compluribus libellis inha indicandis. Operis Pliniani amplitudo incolumitati eius gravissimum intulit impedimentum. eodicum melioris notae nullus fere totum opus integrum servavit. antiquissimi optimique temporum iniuria detruncati paucos quisquo libros vel librorem Dagmenta continent; posteriores vero, qui omnes aut plerosque libros complectuntur, partim ipsi quoquo non leviter mutilati, permultis lacunis indiligentia scribarem ortis et omni genere errorum mendorumque laborant. itaque ubi deficit vetustissimorum certius fundamentum, iniqua est negotii critici condicio. ut saepe dubitationi locus relinquatur maximeque in his libris primis, qui plus sex milibua nominum geographicorum largissimam errandi et depravandi materiam praebuerunt.

9쪽

VI CONSPECΤVS CODICUM

Atque in his quidem libris I VI habemus

I. ORDINIS VETUSTIORVM

unum codicem praestanti8simum, sed neque integrum neque vitiorum, ut consentaneum eSt, eXpertem,

K: codicem Leidensem Vo88ianum fol. n. IV, extremo saeculo re litteris Anglosaxonicis scriptum, originΘducta ex exemplari in Britannia uel conicero lieoqquondam adservato, quod multis locis pleniorem otpuriorem contextum serviuverat quam recentiorum

ordiniΗ archetypus . continet is codex nunc 30 foliis binarum columnarum partes has: II 196 - III 65. 92 IV 76. 86 107. 117-V 25. 125-136. VI 40 51

foliis quae fuerant interiecta deperditis. in fine libri IV subscriptio exstat: Felieiter Iuni Laurentius

relegi. correctus est nonnullis locis is manu non multo seriore sA ex ipso, ut videtur, exemplari, unde transcriptus erat, raro a tertia manu recentioro

A ). primus eum adhibuit Sillig collatione usus quam Nauta fecerat; denuo contulit Deuessen. Ad hunc proxime accedunt originis quadam communions non dubia, sed quae distincte demonstrari Vci queat, excerpta alliquot medio aevo in eadem Britannia facta, in qua terra tunc homines seruditos opus Plinianum studioΗe lectitasso sttamquam pretiosae scientiae fontem uberrimum in suos rivulos deduxisse illustria docent exempla Bedae Venerabilis, qui tota capita a Plinio mutuatus est suisque libris inseruit, aliorumque, de quibus breviter egit Ruck in progr. gymn. Ludov. ΜOnae. R. 1903 p. 5 sqq. huius generis sunt 1) m: emerpta Eboracensia' astronomica e libris II 6t XVIII ad fidem decem codicum 4 Monacensium, 1 Vindobonensis. 1 Montepessulani, 2 Bemensium, 2 Parisinorum a Carolo Riteli odita in libello qui inscribitur 'Aus-glige aus der Naturgeschichte dos C. Plinius Secundus in einem astronomiach - hompulistischen Sammelworkedes 8. Jahrhunderis ' progr. gymn. LudOV. Monae. a. 1888 p. 34-50. quae e libro II excerpta sunt sub quattuor titulis complectuntur p. 34-43 a) φο 12. 32. 31 36. 38-44, b) φο 83. 84, πι οφ bs-61. 69. 70. 63. 64, d) φο 62. 67-69. 71. 75-78. 80. 78. 79. 76. 77. de aliis codicibus eadem fere excerpta continentibus, inprimis duobus Harteianis et Cothoniano, ch. Riichin actis acad. liti. Bavstr. R. 1898 II p. 204-209.2) y i): eaecerpta astronomica, physica, geographica e libris V. m. IV. VI, quae ex duobus codicibus, Vossiano Latino

10쪽

in quarto n. 69 yin saeculi IX et Parisino Latino μω olim GIberi. 24s, Broterio Reg. IV I saeculi X, idem

Rueli edidit in actis liti. Bavar. l. l. p. 257-287 i vel libro Monachii a. 1888 seorsum expresso qui inscribitur Die Nat. hist. des Plinius im Mittelalter' . complectuntur sub 70 titulis partes has: II 10. 12. 13.32-44. 46. 47-49. 51-53. 56-58. 82. 83. 85. 89-91. 94. 96-101. 105-107. 109-111. 114-116. 122-130. 135-137. 142-146. 149 151. 154. 155. 160-162.186-190. 192-197. 212 219. 224. 232-235. HI 88. V 236. 242 247. HI 3. 4. 102-104. VI 81-83 86-91. H. 184-186. 220-223. 172. duos hos codices

consentientes adnotavi sigia ν, dissentientem aliquotiens Parisinum sigia 1. hunc ipsum iam Deilessen in apparatum receperat nota Par. insignitum. 3ὶ o: excerpta quae Robertus michladensis saeculo XII in usum regis Henrici II composuit ex omnibus Naturalis Historiae libris. de eius vita ac studiis quae indagari poterant explicavit et excerptorum s libris II VUcontextum ex duobus codicibus, Londinensi musei Britannici et Guel ferbytano, edidit Ritch in actis

acad. liti. Bavar. a 1902 U P. 195-285, Progr. gymn. Ludov Monae. u. 1903, progr. gymn. Neubum. a. 1905. expilatae autem a Roberto sunt aut totae aut particulatim paragraphi hae: II 1. 3-6. 8-13. 14-20.22 29. 32. 34-38. 40-50. 53. 56. 58. 62. 66. 79. 82.83. 85. 87. 89-94. 96-105. 107-116. 119-122.125-133. 135-139. 142 150. 152 168. 160 163 166 177. 179 181. 183-187. 189. 190. III 1-3. 5.6. 8. 30. 31. 78. 80. 84-86. 92-94. 97. 103. 105. 112.117 11 9. 123. IV 1. 4. 7. 10. 12. 14. 19. 20. 28. 30-33. 39-42. 44. 47. 49-51. 53. 58. 65. 75. 76. 7s. 88-96. 98-100. 102-122. V 1-3. 5-7. 11. 14 - 18.22 26. 31. 3 39. 41-48. 51-55. 57. 58. 60-62.65-74. 76. 77. 79. 83-85. 88-91. 97-99. 103 - 105.113. 124. 125. 140. 141. 143. 145. 148. 149. VI 1. 2. 4. 23-26. 30. 32-35. 41. 43. 45 - 47. 49-51. 53. 54. 56. 59. 65-68. 70. 71. 73-77. 81. 83-91. 105. 107. 109. 112. 114-117. 120. 121. 127. 131. 133. 155. 147. 155. 161. 162. 171. 173. 176. 182. 183. 185. 187. 188. 192. 195-198. . 200. 203-205. 208. 210-219. conscripsit sua Robertus, ut ipse ait, ipsius Plinii integerrimis verbis' et, quantum fieri poterat, summa cura ac fide reddidit quae invenerat in suo Θxemplari ex vetusto illo archetypo oriundo, sed experto iam, ut mihi videtur, vigentibus tot saecula doctrinae studiis emendatricem manum hominis alicuius in litteris