장음표시 사용
71쪽
Prouisa iuris sanctio,& Iuris ceta sura, ut euitetur legum correctio, atque ut leges legibus concordentur J. praxipimus . C. de testam. l. pr cipim' C. de appellat.&. l. unica C. dein ομ77 sic. d o t. Imo & a comminata tortura appellatur ad sacrum concilium, & appellatio recipitur:vt infra etiam dicemus: cum non sit verisimile, quod etiam si Robertus arbitrium, quod concessit Ioanni de liata, voluisset illud intelligi concessum omnibus suturis Regentibus Curiς Uicariς, voluisset iplos procedere. quemadmodum commissiim, & creditu se rat Ioanni de hala, cuius fidem, tu gelum fuisbene nouerat, futurorum vero nihil scire poterat ; multoq; minus, ubi Regentes non V,
gore dicti capituli, sed ex cons letudine sibi illud sumpsissent, fercndum fuisset, ut absq,
consilio iudicum,ad id processissent: quandoquide, si ipse iustitiarius procedere voluisset, cum consilio iudicii procedere debuisset, per dic. cc. Prouisa iuris sanctio,& Iuris censura ;qua non reperiuntur mutata, per supradicta; A quia ad hoc sibi iudices dantur,dic. l. quo 78 niam iudices C. de appellat. Et sine eorum consilio, iustitiar ij non possimi ad actus iuridicos procedere, & pr cipue ad tortura c.Regni in cognitionibus, num. 43. & dic. cc. In
72쪽
accusatis, Habebitur questio,& alijs: nec decet Iustitiarium, ac Regentem iuris ignarum,& idiotam qualis fere semper eligi consueuitὶ arbitrio suo aliquid facere; cu habeat tor,
ac tantos iudices sibi per curiam datos, arg. l. ignemo, C.de dccurion. Iprohibitii, C. de iuresisti, c. vindicet 3.q. 7.c plerumq; I I.q. 3.imo nec mandare capi facere aliquem de persona, praetextu cuiuscumq; excessus, absq; cpnsilio saltem unius ex dictis iudicibus potest, iuxta ritum magnae curiς Vicariae: Item quod lo-79 cum tenens, sub tit. de captur. t cum omne
ossicium adsessoris, quo iuris studiosi partibus suis funguntur, in his fere caussis constat in cognitionibus, postulationibus , libellis, edictis, decretis, epistolis, .l. I .ff. de ossic. ad-so sessor. Imo, si magistratus, de facto procedere velit, & contra iuris dispositione aliquid
facere, adsess ,rcspcitinaciter resistere debet,& actis contradicere, dic.l. quoniam iudices C. de appellat. l. omnes la I. C.de decurion. c. Regni, Item caueant iustitiarij, num. 43. dic.c. In accusatis, num. I T. &c.Item quod predicti, num. 28 o. proptereaq; post depositam administrationem, tenentur &ipsi stare sindica , tui, quemadmodum omnes magistratus .l. 3.
73쪽
capite, nisi hecessarium etiam videretur, aliquid dicere dc duabus curijs, magna scilicet& Vicari quo modoq; & quando ex duabus una facta fuerit; & quare magna curia vicariςgi appelletur. Propterea i sciendum est, ab in Diio Reges huius Regni habuisse penes ipsos
curiam, quam suam magnam curiam appellabant 1, de qua quamuis nihil hucusq; leg rim , quoad Rogerium primum Regem factum in anno II 3o.) legimus tamen Regem Gulielmum bonum, eius nepotem, suam ma
gnam curiam habuisse, & in ea baiulos; ut inconstit. Regni, Servos; & in constit. Pecunia: Regem Fridericum, habuisse eande, & in ea magistrum iustitiarium; ut in constit. Magna curiae, Capitaneorum, Vniuersis, Apud, Cum iuxta, Grandis, Cordi, Contingit, Magistros mechanicos, Macipia: & in ultima constitui. hos'; Reges, non legimus habuisse vicarios: deinde Carolum I I. similiter habuisse suam
magnam curiam;Vt in c.Regni,Subditorum , num. 6. in c. Ad audientiam nostram, nu. 24.& in c. Pridem, nu. Σ 9.in quibus duobus vltimis capit. apparet, quod in ea non solum habebat magistrum iustitiarium ; sed & iudices, magistros rationales, & protonotarios, hucq;8Σ primum videmus habuisse vicarium, Car lum
74쪽
Ium II. scilicet eius filium, principem Sale ni ; qui in capitulis, quae edidit tempore quosuit vicarius, nullam facit mentionem de curia vicariae sed solum de magna curia ; ut in c. Item statuimus quod sine, num. I .& in c. Item statuimus quod presonerij, nu. Iso. Hic 3 3 etiam i Carolus II. cum fuit Rex, habuit etias uam magnam curiam, & in ea magistru iuititiarium, elu, locumtenente, iudices, & m gi stros rationales, ut in c. Regni, Generalis,
num I 2. in c. Subiungendo, num. 43.&in c. Ad obuiandum, num. 1 8. hic habuit etiam vicarium Robertu eius filii;& hucusq; non legimus extitisse curia vicariae: siquidem
Pap. quorumdam, nu. 383. Videtur editum a Roberto tempore,quo erat Rex, ut ex eiuS titulo: Robcr. Dei grat. &similiterc. Insuper,
num . t 84.quod consequitur c.Quorumdam:
cum dictio Insuper sit dictio continuatiua: η Hunc Robertu cum fuit Rex, videmus habuisse utraque curiam, magnam scilicet, & vicariς ; habuit enim Vicarium Carolum Illustrem eius filium, Duccm Calabriae, qui postea ipso vivente decessit; & hic Carolus tempore quo fuit vicarius, multa edidit capitula ;83 ut patet ex c.Crescit culpa, num. 224n Hicq; Carolus, ut vicarius habuit suam curiam V1Κ ι cari ἀ
75쪽
cariae,quam ipse etiam magnam appellat; ut patet ex dic. c. Detestantes;& supra etiam animaduertimus : unde legimus , Robertum utranque habuisse curiam; ut patet ex dictis
cc. Quorundam,& Insuper, item ex c. Omnis prς latio, num. 26 .ex dic.c. Si cum sceleratis, Dum. 272. ex c. fiscalium, num. 2 S J. Nex c. Nouis morbis, num. 2 37.ex quibus capitulis
demonstratur, quod in dictis curiis habebat maei strum iustitiarium,iudices. & magistros
rationales. Apud Ludovic.& Ioail. I. legimus solii curia Vicarie, in c.NOuiter nostre,n. 2 TO.
quod positu fuit et in Prag. & in Ritibus. De
Ladis lao vnicu habemus capitulti in volumine capitulor.quod incipit,Non sine, n. 2 89. &8 6 in eo sit metio solii de sua magna curia.' Ioanna I l. habuit tandem utramq; curiam; Vt patet ex prooemio rituum magnae cur1 vicari , in quo facit mentionem de utraq; curia, magna scilicet & vicariς; aderantq; ritus utriusq; curiae; ut patet ex ritu primo, ibi, Magnae & vicarie curi js, item ex ritu, item quod iudices, subiit. de ossic. iud.&ex ritu, quod omnes Regnicolae, sub tit. de iuris d.& cognit. in quibus pluries dicitiir, ipsarum curiarii,& cuius 48 libet ipsarum. Has i autem curiaS,crededum est fuisse unitas, & ex duabus, factam Vnam,
76쪽
p et eandem Reginam Ioannam II. appella tamq; Magnam curiam vicariae; siquide apud hanc loannan prinitim legimus, in eius pragmatica , cui initium , Sane pro parte, edita in anno i 3 i 8.vulgoque dicta, la filageria, ma- dantes magistro itistitiario, eiusq; locum tenenti,& iudicibus magnae curiς Vicariae,&c t. Nec obitat,quddin anno post ea ΙΑΣΟ.u confirmoatione rituti; facit mentione utriusq icuriq; quoniam non propterea ex hoc sequi
tur, quod eo tempore regeretur viraq; curia: nam colirmat ritus, qui erant utriusq; curi :
idq; probatur ex rubrica, in qua dicitur, Rum, magnae curiae Vicarit; δc ab inde fuit semper postea appellata magna curia vicariae. Et Τὸ propterea Isabella generalis Uicaria Regis Renati, post dicta Ioan . II. in eius litera De suppledis defectibus caussa ru, edita in an . I sis. sua curia vicariae appellauit etia magna,dices, NEc no Regeti magna curiam nostrς Vicaiiq; hoc est vicariatus substatiue, non ad: ective;vt patet ex dicta litera quae reperitur posita interdictos ritus: no quod fuerit cofirmata p Reg. Ioannam ex quo fuit edita 16. an .post dicham
Reginς Ioannet eoiirmatione sed quia loquebatur de stipplendis defectibus caullarum, de quo loquebatur litera Caroli Ilustiis directai Ioanni
77쪽
Ioanni dehaia, quam supra retulimus; quae immediate prccedit ipsam literam Isabellet, fuit per compilatores rituum, inter dictos ri δ' tus posita fuitq; a dicta Regina Ioanna II. tappellata, prout hodie etiam appellatur, magna curia vicariς : cum eo tempore non citet alia maior;ex quo non dum constitutum fuerat sacrum Regium concilium, nec Regia camera summae rei. ideoq; ante costitutum triabunal Regi et camers ipsa magna curia cognoscebat etiam de caullis seudalibus; de tam de toto seudo, quam etiam de quacuci; partic la castri, vel alterius seu di quaternati; ut in ritu, sub tit. De iurisdictione, & cognit.magnqcuriae; ex eo quia, in ea praeter Iudice S caussa Tum ciuilium &criminalium, aderant etiam
magiitri rationales; ad quos huiusmodi cauusarum cognitio spectabat, ut supra diximus; quod hodie facere non potest ob institutum so tribunal Regiς camerae summae rei. t Fuit autem postea a Rege Alfonso primo constitu tu
sacrum concilium, maius ipsa magna curta
Vicariae, & supremum, appellatumq; factum Regium concilium; in eoq; praepositus primus praeses Archiepiscopus Ualentiar, qui postea fuit summiis Pontifex, dictus Calistus, successor Nicolai V.In quo quidem sacro c cilio
78쪽
cilio,Rex Ferdinandus primus, multas postea edidit institutiones; & a decretis,& sentent ijs dictae magnae curiae vicariae appellatur ad ipsus acrum concilium; in quo feruntur sententiet sub nomine Regio; a quibus non appellatur, sed ad idem reclamatur ; ut alibi nos latius declarauimus; tum de auctoritate dicti facri concilij disputauimus. Vtrum autem dici debeat magna curia Vicari ,vel Vicaria, omitte lum fore ducimus, cum sit de apicibus iuris, ' de quibus non et disputandum .l.si fideiussbr. q. quaeda E mandati ; sufficereq; idem ostrasse, quomodo ipsa magna curia Vicariae, merito sibi hoc arbitrium sumpsit.ob auctoritatem .s Regentis, & Iudicum, quia DN. Prorege,explorata ipsorum fide, in ea cooptatur; & a quibus summa cum diligentia, partibus in omnibus auditis, summo Deo,ac Iustitia prae oculis habitis, appellationeq; a comminata tortura ad sacrum concilium non denegata, sub
Regis, ac magistri Iullitiari j titulo, custodiet
differuntur, ac proferutur, iuxta . l. Vniu S. g.cΟ-gniturum .ffde quaestion. & .l .custodias . E de
pubi. iud.Sed quoniam de his satis superq; dixis levidemur, nunc ad reliqua progrediar, meq; ad susceptum onus, pensumq, reuocabo. Diximus hucusq; de ortu atq; propagatione
79쪽
νο AD ARB. M. C. V. trone huius arbitri j; & quemadmodum repe
ritur penes magnam curiam Vicariae: consequens est, ut videamus, in quibus caustis,&personis locum habeat: & virum fauorabile, vel odiosum iudicandum sit.
ARGUMENTUM CAP. III. IN quibus caussis, atq; personis hoc arbi .
trium locum habeat, remissiue ostendit. Et virum fauorabile, vel odiosum iudicari debeat, disceptat. Defensionesq; omni iure, naturali scilicet, ciuili, ac Pontificio, imo non humano tantia, sed& diuino, esse: denegmqppropterea non debere, quibusvis personis, atq; in quibusliabet caussis, cumulatissime comprobat.
quae in hoc tertio capitulo dicuntur.
esse, ais persena in quibus locum
habeat hoc arbitrium,ad quartum capitulum referuntur.
80쪽
C A P. III Delinquentes puniri, publica disciplina τι i
go postulat. iNe delicta remaneant impunita. 3 Parnas ob maleficiasolui, magna ratio sus. Dolur impunitus esse non delet. 3 ori na impunita coalescere sinendum non
c Teccatorum moles praeponderans, inuolutos in tenebris delictorum in maioruscolerum praecipitia trahit. oons uino peccandi magnam habet iucum ditatem in improbis.s aena remitti facile non debet,neadmaleficia quis temereprosiliat. s elictorum impunitasseeleribus viam aperii latiorem .i o Aenia facilitas incentivum praebet delim quendi . a I Delictorum eveniasperata, improbos reddit ad delinquendu procliuioressi quideo a reus nullam pertimescit, quam redis