장음표시 사용
51쪽
ae partae libertatis fuere studiosi, eredibile eli,& in eo pro
Reip. etholumento excubasse, ne Dux a Regibus daretur , , quem sito improbarent calculo. mquam autem ad vitam saltim Thuringiae Ducatum servavit Eccardus, procul dubio tamen Henrici II. beneficio Procerumque ac populi Thuringici consensu ad filiorum unum fuisset de volutus, nisi ambitione sua ac rerum novarum cupidine, &sbi exitium, & suis quove taut levem calamitatem attraxisset. post oecisum dilecte Eccardum minum quidem rep
ximus novum Thuringiae Ducem: quia tamen πI LH EMUS vinariensis Comes, Turingior m mnestorem tam sa-- Iutatur, eredibile est auctoritate Se potentia, Ducali non
multum inferiori per Thuringiam eminuisse. Et tarsan . aliquid reconditi sub eo latet, quod Dilmarus sigillatim scribat VVilhelmum Militem emcrum quamvis non ignorem, communiter id depraestito hometio accipi. Integer Diimari locus ita habet: ιν uelom Thuringior-
bitum tis remisit eoU-. inalis ille fueris debitus Henri- eoeen , alibi, Deo favente, inquiremus. inod VVilhelmus Comes tanta Henrici II. gratia floruerit, non adeo mirum; quandoquidem Eccardi qui aemuliis novpRegis Henrici fuerat injurias passus Vinariae suae obsidionem ab Hermanno filio Eccardi, sed ab hujus caede solutam , iustinuisset. succedunt tempora, quibus CONRADUS salicus ad. xiam in Germania dignitatem evectus est. Λtque haee
52쪽
In rebus Thuringicis vel propterea sunt obseyvanda cura tius, quod istis in Thuringia inclytum habuerit nomen LUDOVlCvs Comes, quem ob promissam barbam Barba., 'rum vulgo vocant,gloriosus ille sator Comitum Provincia. Iium Thuringiae. De hoc Ludovico Barbato multa habet Auctor de Lan xuviu Thuringia, & ea longe copiosius Appendix Ms. Poloni in Bibliotheca Academica: sed quibu
tuto fidem non habere liceat. Sane diploma illud Con diradi Imp. Ludovico consanguineo suo anno Cloxxxix. ω tum & ab ipso Anonymo hi styriae insertum facit, quominus credamus illa omnia, quae ipse narrat de Comitis hujus in Thuringiam adventu, de acceptis a sede Moguntina beneficiis,multoque magis, quae de Moguntino ab Imp. exoratis & de cognatione cum Imperatrice,& alia id genus. Praeterea idem diploma plane evertit creditum a nonnullis sub premum Archiepiscopi Moguntini post Imperatorem in Thuringia principatum. Nam is si fuisset, subditis non licuisset, puto, vendere terrarum & sylvarum spatia abo. mni potestate libera, solius Imperatoris voluntate & confirmatione plenissimo jure possidenda. Et fortassis non est de nihilo eonjectura, Conrado II. ejusque filio Henrico II1. consilium fuisse sub Comitatus vocabulo Ludovico ita consanguineo suo Thuringorum provinciam regendam
committere. Firmat eam Suffridus Presbyter ad annum CincxL. sic scribens: Cum dudum nuces Turingorum des
essent, idem Ludorium Barbatus susceptis principatum dicta terra, qυa tune perstiares disracta Uurpata, e a ii dici
DucasM. Sed vique hodie Princeps praefata terra non Dux, sedLandgravius, quodiatisGohat, Comes Provincialis,aneL
per saepe dictam terram Turingiam, a tempore S. Henrici Imperatoris ψρ ve ad tempora Imperaioris Frideriri II. perseex ge
53쪽
erasisηυρHuc pantur. Attamen etsi tum plenum in Thu, ringiam dominium non acceperit Ludovicus I. non dubitati, verim tamen, quin filium mansisset haec fortuna, modo non Friderici Saxoniae Palatini Comitis caede ab hujus pei fid lucore incitatus, manus commaculasset,ac ob id semel atqvpiterum custodiae fuisset mancipatus. De Fridericiano fato alias plura afferre decrevi, ac inprimis in Chronici Goz rensis narrationem inquirere, quae percussorem non ipsum Comitem Ludovicum, sed Theodoricum & Udatricum is Dedenteibe&Reinhardum de Rinestide memorat. Si tamen Ludovici non fuere, haut caruit Thuringi/rectoribus suis: siquidem sublienrico IV. Imp. famosus est ' VVILHELMUS Thuringorum Marchio, qui eum Eppono Citiaensi Episcopo in Ungariam ann. Cloini. missus, sequen ii anno reversus in Nuriviam, dum redire in Ungariam, os ponsam suam cum magna opumsiuarum ostentaιione adducere 'anaret, inter eundumsecunda mansime moreso correptu obiit et quae est narratio Lamberti Schamaburgensis : quisse nnox OTIONEM uiro Marchiam oblinasse scribit. Sed is benscia Mogunιini Episcopa M aliter obιinere non potuit,
nisi promitieret decimas se de Ais in Thuringia possesonibuν
daturum ceteros Tharingorius idem arerent, coacturum: qua res multorum malorumseminaris uis, detesantibuwomnibus Thuringis factum ejus, re asserentibus, moris mal, quampatrumfluorum legitima amittere. Haec omnia Lambertus. Marchiam Otto hic obtinuit; non prosecto a Mo-guntino, sed a Rege Germaniae Henrico. Ab Archiepiscopo tamen lauda quaedam recognovit. Et vero si tum universae Thuringiae Dominus fuisset Moguntinus Archiepi scopus, non opus habuisset pactione extorquere, quod jure Principis potuisset imperare. inaniam vero poten tiam existimas fuisse huic Marchioni, in cujus manu fuit
54쪽
Thuringos ad dandas praesuli Moguntino deeimas adigere
Fuit prosecto talis tantusque Marchio,cujus mors universale Thuringorum excitaret gaudium. De quo iterum Lam- .hertus ad annum CIDLxvII. Otut archio Thuringorum ob isgaudentibus admodum in morte vas omniim Thuringu, eost uod seprimus ex Principibus Thuringorum upradictum es decimas ex suis in Thuriviapo sonibus dare consensisset, sper hoc eaiamisatem maximam genti sua invexisse viare tur. Eant nunc,qui dicunt I huringiam a temporibus Ογtonis Magni usque ad Landgraviorum creationem non nisi archiepiscopis Moguntinis paruisse. Marchiam Thu- iringicam post mortem Ottonis accepit EGBERTUS, Henrici IV. Pareuelis , uti vocat Lambertus sive sobrinus potius. Gisela enim Conradi Salici uxor ex diversis maritis, & Henrici IU & Ludolphi, qui Pater erat Egberto, communis avia fuit. Egbertus , qui & Saxoniae Narchi' fiit, utraque Marchia haut diu gavisus; quippe qui decesserit anno CioLXvHI. dum turpe de repudianda uxore consilium agitaretirelicto filio impubere ejusdem nominis,qui Patri successit. Lambertus: Rex Natalem Domini Goriam, nee dumsessitate ad ρ enum recuperata,celebravit, a quo Egbertus inarchio exactis diebus festis digre 6 dum se ins recepisset, modica febri pulsatus terminum visa aecepit. Sed Marchiam adhae vivens ae viμαι Alio suo te-ηerrima alaris infantulo, quem et Nidua Dacis intonis de Sis ne uri pepererat; cui ramen ipse paulo die in antequam vita excederet, repudium siribere cogitaverat, eae contra segesae satura eanonum viduam intonis e Marthionis matrimonis sibi jungere quo Mesrma elegantis' laeesseratis moribus fluis opporcunior videretur e fedmara ovortune interveniens nefarios conatud Vin in recepi' .EGBERTI Iunioris historia, utpote res Thuringicas non parum illustrans singularem requi-
55쪽
requirit operam, quam occasione ira serente, eidem dedi. eare non pigrabimur. Est autem hic ubertus ille, qui anno CioxC. aut sequenti,in molendino Eisenbutiel ab Hemriet IV. cui diu rebellaverat militibus occiditur: quam in rem copiosam testium manum sect. II. g. IV. Historiae Eccardinae produximus. Post Esberti caedem HENRICVS Iv. ut & filius HENRICVS v.ThuringiaeMarchionatum nubii forsan concessere:sed rebellione & interitu illius vacanistem hbi servarunt: cum tamen ex reliquis Egberti possessionibus alia aliis,denominatim Lothario Suppi inburgensi Comiti Saxoniae Marchionatus cumDucatus titulo ab Heli.
Crevisse interea Comitum a Ludovico illo Barbato descendentium nomen, dignitatem & potentiam valde est verisimile. LUDOVICVM II. quem Sastatorem vocant, castriim artpurg prope Isenacum,castellum itemNuvvenisburg, ut de oppidum Friburgum construxisse, Appendix Ms. Martini Poloni indicat. Hunc Ludovicum Henrici IV. partes primo secutum, diploma quoddam anno
CioLxxxvi. a Caesare in Moguntinis comitiis adversus Her- manni Anticaesaris conventum Θdlinburgensem cel bratis impetratum arguit. Tandem vero ab Henrico d
fecisse, indicant literae UUal trami Archi . Episcopi Magde- burgensis a Dodechino S.Disybodi uti volunt Abbate ad
ann. CioxC. repetitae,in quibus Serenus mi Principis titulo ornatur. Tale enim eorum exordium : Vastramis Des
56쪽
Asaia forem poene haberet neminem. Tum vero epistola non ab ipso Ludovico, sed Stephano Episcopo Halbersta. densi nomine Ludovici scripta: quem insensissimum Hemrico fuisse apparet. Rediisse tamen Ludovicum in gratiam , eum Henrico Caesare, hujus diploma erga Comitem satis benignum anno CIICΠI. exhibitum declarat. Moguntianus tunc Archiepiscopus erat Ruthardus, quem Henrici Regis odio se subtrahentem in Thuringiam feeesisse comis plures Chronographi memorant. Hic, rogatu Ludovici Comitis, monasterio Rein harisbrunnensi decimas remisit; ut habent verba Archi-Episcopi) Deo σ nobis primi-rsu recognoverat. Unde recte coli igitur,ad Archi - Episcos. 'pum non nisi decimas illius tractus, minime autem ipsius terrae dominium pertinuisse. Ne quis autem credat unis versat Thuringiae decimas tum in manibus fuisse Moguntia censium Archiepiscoporum ; ecce,sub Adelberto Ruthardi successore Iites de iis novas,quas nisi Praesulis prudentia abolito edicto composuisset,de ipso Ersordiae obsesse actum. Appendix MS. Martini Poloni: Per idem tempus eum Adesibertus LMaguntinensis Archi-Nisico a provinciasibin suo in Gesssidia atiisque decimas frugum exigerent , U' isti for
riter resisterent; contigit propter hoc vosdam a militibus Gpscopi occidi, asios obtruneari , nonnullis etiam capti vos ab. duci. Vndeρνuis nuringorum aιquem num in code Cruo re burg eae vita ibidem,quod nune eastrum, tunc monasterium fuit redinis S. Benerim, de ean ta suis finibuου convenerunt, jam tune vitam Erphi ora, va tum Estisicopus in monte S. Pe-ιri manebat, cum XX. mistisvi aliisque fataliciis irrumper parans, c tumquemrpurassent opste non idem Oscopu6. ut erat zur naturati ingenio radiimeos averrisset consilis, caehoc ictum ισιum irritam fecisset. Conferatur Monachus
Erphordiensis, cui additiones ad Lambιnum tribuuntur,am
57쪽
. . ' .nocIIcxXIII. Vari loquus meus ut in abis, Ita hie cum Monacho conveniens ejusdem exercitus Ducem facit HEN-RICUM Comitem, qui Ludovici II. Saltatoris unus filiorum erat Ipse autem Ludovicus anno CIOCXXl I. in monaosterio Rein hard shrunn, a se condito & dotato supremum diem obiit: ubi hodie Epitaphium superat. Hujus filius LUDOVICUS III. Thuringorum Comes
a Lothario H. sive Ludero Germaniae Rege, socero suo totius Thuringiae Provincialis Comes sive Land gravius, ac siis mul Princeps Imperii solenni pompa creatus ac renuntiatus est anno CIDCxxx. Appendix Martini Poloni: Lod istis em tercim Comes Thuringia si ι Lodewici secundi daxit is uxorem fitiam Loibarii Ducis Saxonia imperatoris, Furassem Henrici Regis,nomine Heri vigo. Imperator mdens Lais de Picumgenerum suum es militem strenuum cs potentem in Thuringias mosa, de consilio Principum imum cum vexasiorum s iva exhibitione, ut moris est, Imperaioria largitione solimniter extiait,'cum magno raconio ei nomen Principis imposivit,. Lanstravium Nurivia ab omnibus nominari fecit. Geminis prope verbis Auctor ille de Landgraviis cap. XVIII. usus. Alter de Land graviis scriptor in opere Pisto. riano concise illa his describit: Ludovicusfundatoris coenobii Reinharisbrunn sitim cum vexisiorum festiva exbiis bulone imperatoria largitione primus Lanonavim factus,accipiens uxorem indu g nomine. .
Primo igitur Ludovicus Landgravit elogio jus supremae jurisdictionis per universam Thuringiam
impetravit Deinde vero etiam reliquorum Comi. tum sorti exemtus in Principum dignitatem potestatem. que ritu solemni evectus est. De priori non est, quod dubites s nisi forte jam tum primum Ludovkum id
habuisse. juris cum Generoso Domino Iohanne mil. Is 1 he mo
58쪽
helmo Neumeiero a Ramsta velis asserere. Is enim maris gini Auctoris de Landgraviis sequentia adscripsit: Vid Le.
Nichter geldesen. Factum autem non sine singulari fortuna,& publici, ut .opinor, boni commodo, quod istum librum Legendam SB-farii complexum ex Neum eieriana bibliotheca non ita pridem hic distracta mihi vindicaverim. Nam, is ipse codex est,qui toties laudatum quoq; Antiqui ιumG-furtensium Mariisqυι- continet. Interim uti illa quae vo- catur Legenda non pauca habet bonae monerat,ita anachro. nismis quibusdam distinctam reperi: quae me potissimum movere, quo minus integram narrationem instituti judicii provincialis approbem. Maneat igitur hactenus Ludovico. Landgravio suprema in Thuringiam Australem universam jurisdictio , salvis tamen aliquorum jam partis immuni talibus. Deinde Ludovicum ex reliquorum Comitum ordine in sublimem Principum dignitatem sublatum dixi. Nempe & diplomate coenobio Portensi anno CDCXL. vertente post creationem Landgravit decennio datum inter Principes nominat Ludo, cum Comitem Provincialem Thuringia. Posterior porro de Landgraviis Scriptor quando obitum hujus Ludovici recenset, Princ,oalem exinde Coηλσι-ιem procul dubio vocat. Sic enim ait: Anno Domini CII S. Ludo ictu primm principalis vel pro meiatu Comes, filius fundaιοris nostri, pridie Idus Januarii obiis, sepultiti in Rein hersborn. Et hic quoque verus Ludovici emortualis annus est,pro quo prior quadragesimum nonum falso posuit. Principalem Landgraviorum dignitatem etiam agnoscit Κran - talus Metropol.lib.VI. c.XXII. Ervide ait de Provinciali
59쪽
Comite. Maresione jam eamperium in I svia mer mini pes numerantur , Comites indistincte non ira. Ceterum quia aliquot Scriptores memorant Ludovicum nostrum in Hermanni Comitis de V Uinrenburg, qui affaminii reus dignitate possessionibusque multatus, suffectum fuisse locum, poene hanc in suspicionem venio, ac sa jam ante hic Hermamus Provincialem quendam Thuringiae Comitatum, nequaquam tamen tam illustrem ac in Ludovico redditus, in manibus habuerit. Ex Chronico Gozezensi, monumento plane eximio,ab amantissimo mei Madero cum Chronico Montis. Sereni in lucem edito hoc exsculpo. Dabo locum integrum: Anmo 'vartvi Lotharii Regis computatur , cum generatas euria Gedeonburg in
Pentecoste celebratur. Hic Hermannus de Wintraburg
provinetali forte provincialis honoribus , dignitatibuι, principum judicio ab dicatur : l nteiburg obstritur, capitur, incen itur , fundisin Aubvenitur. Causa fuisse
dicitur, quia Burchardum de Lachem regis quidentia consiliarium, hominem ver uum ,pro eujusdam eastri 'δυην monefraude elatam'venerit, c de violata oeciderit. με principatu Comes Irudo vicω sublimauur, quippe qui Regi, silis, ut prudens, carismus labebaων. Sed*νegina pro pinquin fuisse narratur. Dodechinum quoque hue possistrahere ad annum CID xx. scribistem : Hormannus de Vin ηbι Burchardum de Lochenhelm, viram Regifidelissimum , in eosequium vocans occidit. Ladovicus Comitatum Nurivia Hermanno judicio Ablatum a Rue suscepit. Nisi enim Comitatum provincialem intellexeris, haec nequeunt subsistere. Nam ante Hermannus quam privaretur suis, Ludovicus Comes erat, & haereditarius quidem Thuringiae, auctus insuper haereditate fratris Henrici, quem Rasponem vocant: quo de iterum Chronicon Goaeaenser
60쪽
Rasto I riem immatura morte defunctus viam uir est ea
nis ingreditur, sol tims apud Rem heresbrunnem constituum vi, uti mcmoravimuι , quia tnebberis discest, frater Ludois et, picus hareditario juresuecessiit. Stipra haec nondum plura
observavi de Hermanni V Vineten burgensis Provinciali Comitatu. Thuringiam tamen sub ejus ditione fuisse, diserte prodit Theodoricus Engethusius: qui procul dubio anti. quiorem exscripsit: 'se, inquit Lotharius) fecit primum
Langravium Thuringia Lodo icum, eujus pater construxit am antea terra Thuringi uit sub Comiare vi miluingeborg. Hermanniu autem Comes ibidem,rvia occidit dominumDum novem Marchionem iactin reus ae majestatis tradidiι eum castro Imperatori. Ultima EngeIhusii secum aliis Scriptoribus non convenientia haut vacat
Ceteri vero quamvis Hermantii calamitatem metho rent, laanc tamen dignitatem praetereunt, nIhilque vide turaliud asserere, quam Ludovicum accepisse ComitatumVVin Zenburgensem Producemus testimonium eX Montis- Sereni Chronico ad ann. CIDCxxx. Henricm Comes'Agnia fer Regis, uter Ludovici Comitis de Thuringia elam occisin esti Bure sardus de Luc enem Comes Frisonum, a militibus. Do Amsiui, voluntate ipsius in suo dam carmeterio occisus e n. Huijm perfidia vindex Ludervi Rex, Wincenburg eastrum ipsius fregit,'Comitatum ipsius dedit Ludevito dicto de Nurivia. Chronicon Bigaugiense sive Pegavi ense : ricuae Comes
fuιre Ludovvici obiit anno CII CXxXI Her mannus de WVincen- burg per Regem custodia in mηncipaturi ii inciburg destruitur. Ipse Hermannus vitam duxit ad annum CIDCLII. quo cum praegnante uxore occisus est. Do-dechinus : Hermannus Comes de Viniense V cum uxore siua interemtu. ess, Chron. Montig-Sereni : ων mannus Comes de Wincenburg cum Luchara uxorejua praegnante in isse urbe.