장음표시 사용
1쪽
tuis punctum . quod Auis oris steliciter mouit ealamum proponamus r Vniuersalis Chronologia, quae per quinque aetates diuagatur iaci Sacra Biblia a mundi fabrica usque sextam attingit,sere tot habuit,&habet Computatores, quot numeros & fere tanta in ipsis discordia quanta cuiusque est varia supputatio. Huius in causa est Septua hinta In
terpretum Translatio,& Vulgata nostra, quae invicem numerorum coordinatas acies videntur ostendere ex opposito; & plus , minusve annorum In vit1SPatrum,GenerationibuS,Mortibusque agglomerant, addendo, aut minuendo retardant, vel progrediuntur. Hinc Chronologi, hinc Patres. Adgustin CXcepto, qui utpote odorans possibilem aliis .F. V sisenum consensum,vel consorinitatem, medius haeret, concora diam tentat, diuinat industriam nec hac, aut illac pedem figunt. quies cunt aprino. Videbis, Graecam Translationem sectari aliquos (sed paucissimi sunt;) reliquos Latinam subsequi,sed non fideliter; quippe praetera quamquod aliqui ad Vulgatam annos excessive apponant, & reponant alij; ipsos annos vel horis, diebus, noctibus,aut in mensibus, siue obscurant,vel procrastinant, quasi Iosue possent clamore valido dicere: Sia, ne mouearis. Sed adhuc Vulgatos nostros sinquam Vulgatae Secitatores non parum torquet Catholicae Romanae Ecclesiae auctoritas in Perulgilio Natiuitatis Domini; siquidem tympano,& choro,organo,& solemni
lima laude incipit modulari: Anno a creatione Mundi, quavis in privcipio cui creauit coelum , se terram quin viei millesimo centesimo xcnet mohono. Ecce Ecclesia proferens ipsam Septuaginta Interpretum Supputationem , relicta in fere omnium opinione nostrae Latinae Chronologia, quae usque Saluatoris nostri adventum in carne passibili; (iugia communem Auctorum numerata mundi initio r'r milia inicie in origonicisim v
sexaginta tres. Excessus est notus in annis 1 a 36, quibus Graeca Latinam
perat. Tamen adhuc Vulgata ( hoc non obstante ipsius Ecclesiae auctoritate,& maiori commendatione viget, cum Synodus Tridentina sess
.in Uecreto editione, se usu Sacrorum Librorum ita decernat ibi.
declarati Sacrosancta Synodus iri bac i a Cetus, ata Editio qua longo tot faculorum usu re ipsa Ecclesia probata est. publicis hctsexilis disputatiantius radicationibus,se expositionibus pro authentica habeatur nemo illam reficere edo S PRAETEXTU audeat, die presumat. Vide Ecclesiam eleuantem ita sublimiter Vulgatam, vi nullo valeat adversiri praetextu: Vide etiam , ipsam Ecclesiam sectari in Chronologia Mundi aranslationem Graecam , quae ita excedit Latinam, ut per mille, & amplius annos ab ipsa elongetur: Vide siue Gordium nodum , siue Samsonis funiculos fere insolubiles: & Vide denique exhinc Chronologos di-itrahi,pro euidenti certitudine habentes, apud unam solum ex Versioniadus veritatem extare,repugnare apud utramque,quia urget discrepantiamnorum,& urgent alia,sere consensu impossibilia,quae a num.marss. I Q. vique 31 . in hoc opere continentur. a Haec ita res ardua maximorum Ingenta hominum premebat quando Auctor noster, nescio, quo Diuino afflatu, aut superno instinctu plura apud se meditabatur circa hanc clarissimam annorum discrepantiam inter Versiones, circa Versiones ipsas, circa varias combinationes
secieadas,&,habita non vulgari eruditione in supputillionibus,circa modos
2쪽
dos varios. eam applicandi ad sacram Chrotiologiam. Et quia a Doaotaribus non nisi apertissimae Discordiae vocem,& clamores audiebat; tunc firmissime statuit apud se, ipsos Sacrae Litterae textus eg utraque translatione evolvere diligentissime ; & omni postposita ingentis laboris desidia, concordiam aggreditur, potius hucusque omnibus occultam,quam repugnantem. Intendat Leci or dicendis,& referam ego praesentis Operis, sive progressus mirabiles, sive firmitudinem fundamentorum, quibus Concordiae huius harmonia de erigitur,& lucem vidit.
3 i primis Auctor noster pedetentim Labyrinthum ingrediens,& in vestibulo limina ipsa quasi perpendens , aut examinans , resoluit apud se, recte cogitans, quod , etsi nostra Vulgata infallibili splendeat
veritate, non proinde a veritate ,& auctoritate sua deficit Graeca translatio, adhuc post Trident inurn is ac proinde apud nullam ex eis versari errorem adhuc in Chronologijs religiosa veneratione credit: Nefas enim esset, in alijs veras infallibiliter Uersiones,& in annorum supputatione deficere alteram. Qtiod vero specialiter Septuaginta Intem pretum translatio procul sit ab omni erroris naevo, vel umbra , insinuat Auctor, numer. marg. 2 o. adducens Baronium in Apparatu , & a num. marg. I I. Sed quia Ciaconius in Issagoge ad Pontificum Ecclesiasticam Historiam sub titulo Hebraeorum , ait: Neque proinde Graecgrum
supputationibus ex Septuaginta Inserpretum Persione mutuatis acquiescendum arbitramur, in qua annorum numeri non pauci Scriptorum oscitantia, incuria , se somnolentia, di credi par es, deprehenduntur corrupti , se depraua-it,b c: Et quia etiam plures inveniuntur meticulosi in praestanda Septuaginta Interpretibus veri rure infallibili in omnlbaq & Der omnia , sciant
cuncti, Christum Dominum , Euangelistas, & Apostolos, dum saepius iProphetarum veteris legis oracula , & testimonia citant, non alia, quam horum Interpretui' versonetvti: sciant,Ecclesiam Romanam in Responsorijs Officij, Missarum Introitibus, Gradualibus, & alijs non nisi Graecae translationis voces accipere, vel recitandas, vel modulandas: Et denique audiant unum, aut alium ex Patribus tam Graecis , quam Latinis: ExGraecis quidem Irenaeum,lib. 8 .cap. a , . de versione Septuaginta dicentem e Etenim Apostoli, cum sint his omnibus Vetustiores, congionant praedictae interpretationi , se interpretatio consonat s olorum traditioni. Etenim 'tras, se Ioannes, Matthaeus, se Paulus , O reliqui deinceps , se horum se-
ctatores, Prophetica omnia ita annuntiaUerunt quemadmodum seniorum interpretatio continet. Vnus enim , se idem Spiritui Pei, qui in Proph ii, quidem praeconatiit quis , se qualis esset a Pentui Domini, in senioribus autem interpretatus est bene, quae bene prophetiata fuerant. Clementem Alexandrinum, lib. i . Stromat. Neque dero ab inspiratione Dei erat alienum, qtii prophetiam dederat, Di interpretationem quoque tamquam Graecam efficeret Prophetiam. Origenem homil. i . in Cant. Nos Septuaginta laterpretum scripta per omnia ea pro imus. Chrisostomum homil. s. ad cap. 1 . Matth. Ad faciendam oerae trahalationis sidem , omnibus aliis lare Septuaginta laterpretei sint a niores. Via, alia esisIEx Latinis autem Hilarium sup.Psalm. a. Perfecta borum Septuacrinta Inter , Iodocum os pretum auctoritas manet. Hieronymum Epist. ad Pammachium .cao. . de optimo genere inter retandi. Septum ust Uires utinuit is Eces 6. .et vir sibi. Ominitio alios.
3쪽
T At Inquies i sectaremur quidem verilonem Graecam vel tr
infallibili veritate pollentem; sed tamen deprauata est, & corrupta transcribentium inscitia. Sed respondeo, unde tibi constat deprauatos Septuaginta 8 Nescies. Ego scio, D. Augustinum lib. ii. de Civitate Dei,cap.
13. dicere apud se habere quinque transcriptiones versionis Graecae, unam Latinam,aliam Siram,& tresGraecas,& omnes conformari in jota,& apice: Item notoria est Sixti V. cura in accurata Septuaginta versionis recussione: ergo iam nec verbum sonare debet deprauationis Septuaginta. Potuit, fateor, & ita a Doctoribus scribitur inscitia transcribentium deprauare; sed nec omnes transcribentes inscij, nec deprauatores. Quam nunc habemus transcriptionem ex Sanctis Patribus accepimus,qui
accuratissimi erant: ergo ex hoc non valet deficere a nostra veneratio
ne Graeca translatio. Ulterius instas: In alijs infallibiliter veros esse Sep tuaginta , non in Chronologijs; quia excedunt Vulgatam in numero cxcessivo annorum. Sed Ol Quisquis talia faris. Nonne haec methodus est solvendi antinomias Sacrorum Bibliorum Minime.,In ipsa Vulgata apparenter clausulas integras ex varijs locis concertare conspicimus; &tamen compositioni insistimus , concordiam quaerimus , investigamus. Cur non ita inter Graecam, & Vulgatam quoad annorum supputationem e Si in uno, quantumvis minimo, a vero Vulgata nostra deuiaret, in alijsquis crederet Ergo implicat, Septuaginta veros in alijs esse, & non in Chronologia. Vel melius infero : Ergo qui Septuaginta versionem quoad alia recipiunt, & respuunt quoad computus annorum, sibi ipsis implicant: quia semper est in promptu, quare, vel unde scis errorem in
Chronoloslira,Se ronum In allic. latriar iniit Disoracla diligentissime est se lutio huius celeberrimae antinomiae versiones inter, quoad Chronolo
giam Mundi infallibiliter stabiliendam; ut noster Auctor, non inanis gloriae cupidus , sed hauriendae veritatis solicitus, aggreditur in praesenti cerum iebri laborioso opere nimiS.; Secundo meditabatur Auctor i versionum discrepantiam iii Chronologia , non omnes transcendere aetates, sed tantum in prima, de
secunda s nempe ab Adam usque ad Diluvium; & ab hoc usque ad
Abrahamum involvi, & apparere; cum a secunda per tertiam, quartam quintam usque sextae initium , quod est Chronologiae terminus, annus nempe Natiuitatis Dominicae, concordes penitus procedant, aequales annorum supputatione evadant, & mirabili invicem respondeant concordi harmonia. Hoc supponit Auctor in sui operis decursu , dum totus est in examinandis, evolvendisque solum prima, & secunda Mundi aeta
te , quae cap. s. & II. Genesis continentur expresse in utraque versione Sed specialiter numer. inarg. II . ait Auctor : Infecunda aetate terminus est diuerstatis , se pugnae versionum Vulgata, se Septuaginta: exinde enim per omnes Sacros Libros sibi consonant. Et certe haesitanti in hac veritate facile Dccurremus, si praeter primam, & secundam aetatem,reliquas per se seor
sim Osferamus ad combinationem. Accedat ergo quisquis incredulus ad Sacra Biblia, non vero ad Auctores, qui in hoc , sicut & in alijs Chronologiae punctis, acervatim distribuunt,vel numeros, vel annos ad libitum: accedat (inquam & versiones conferat.
si Tertio diligeratissimus noster observavit, in his ipsis
4쪽
prima , & secunda aetate mundi perpendendos valde esse annos, ilim Iti
ipsortim Patrum vitis si npliciter ab eorum Natiuitate usque ad mortem; tum in suoriam generationibus filiorum; tum in Postgenerationibus. Ratio est apertissima , quia versiones ipse non in omnibus his discrepant, cum in aliquibus ex his conveniant. Discordant ergo versiones in Generationibus filiorum , discrepant in Postgenerationibus ; sed univocae sunt quoad annorum numeros in vita simpliciter uniusciatusque Patris anatiuitate usque ad mortem. Huius meditationis subtilissimam verita tem convincit Auctor, a numer. marg. i. usque 6. inclusive; ad oculum offerens Sacrae Litterae textus ex utraque versione litterales , & postea anum . . usque 1 T. per clarissimos Laterculos, factis combinationibus va-xijs per primam,& secundam aetatem in Generationibus filiorum, Pos Egenerationibus,vitis,& mortibus Patrum consonam,vel dissonam respecti- annorum supputationem inter versiones aperiens. Sed adhuc in hoc ipso feflectens oculatissimus D. Doctor Leiva aduertit num . marg .T. &8, Septuaginta excedere annis Vulgatam in filiorum Generationibus; at in Postgenerationibus Vulgatam superare Graecum Interpretem, &quoad Patrum vitas simpliciter a natiuitate usque ad mortem aequales
rogredi versiones, ut dixi; quamvis in his ipsis dissensibus, aut consensius annotatis nonnihil exceptionis observet noster Auctor ex textus litis tera, de quo ibi. T Qxiarto, exploratissimus Auctor noster repexionem oculatissiamam faciens in annis additis a Septuaginta Intei pretio us vulgatae in Ge- nerationibus filiorum (nota Lector quod ex his generationibus desumitur Chronologia Mundi, praecipue in utraque versione,cap. 3 II. Gem
riam esse; sed satis industriosam, attentatos imo ut proprius loquar ob aliquod sigilantem mysterium , aut sacramentum, quasi mille Argos oculis fixam. Et mirandum est, quod dum Doctoribus specialissimum motivum esse deberent Additiones istae in magnam eundi expectationem aliculus Diuinae,uel Sapientiae, vel Prouidentiae arcani sacri ; potius
siue incuriae oscitantiae, aut inconsiderationi Septuaginta Iterpretum, vel saltem inscitiae transcribentium est ab aliquibus tributum. Mirabile, inquam,& difficile creditu, quod sine laboriosa aliqua in his additionibus industriae ponderatione, in additionem ipsam se vertant, Vt euertant temeret O hominest Si intelligunt aliquando,ol Plaudent manibus,quamvis non omnia lecta plausibilia. Si non penetrant, defecit opus, Auctor in culpa est,cum potius Lector. Accedat ergo iste quisquis, imo cuncti accedant vigiles, quia Auctor nostera extuSacro eruditus ait: Palpate,& videte, quoniam Spiritus Vulgatae tot annorum corpus non habet, sicut iu- dicio Ecclesiae Chronologiam, a Septuaginta compaginatam videtis habere. Ergo unum totum quoad annorum Supputationem efficiunt ve sones istae; spiritus est Vulgata, Graeca corpus; haec apparet, expanditur,& ut ita dicam, palpatur; illa virtute sua semper adest, ubique numerat, quamvis per corporeos numeros, nempe per centenaria annorum addita a Septuaginta,quae perpendit Auctor attentissime,& bene consulta inu nit. Vide ipsum,ne actum agamus, num . . & 8. ubi etiam in aliquibus Pa-
tribus abesse additionem vigebit . utpote
5쪽
8 i into,noster Auetjr donsiderat attente, qui Patres prim M. O secundae aetatis in utraque versione numerandi suiu,& Chronologiae,&Concordis adglandi. Et in hoc certe vellem huius insignis operis Le-orem valde esse animadversum : adsunt siquidem offendicula nonnulla, 'o' vralgorii disiicultatis,praecipue circa unum Patrem, cap. tr. o versiones dissonant. Vulgata liquiadem illum silentio praeterit,& in re omittendus est, de quo nos nista pro- ' i hi 'dductionis; Septuaginta vero eum exprimunt, quos p. 3. um enumerat. Auctoria Tret quamvis sit antinomia ab e 'issi , VTViddendum; luod fere euidenter conuincita Restat,ut
in compendio Patrum numerum pro duabus aetatibus, ex Auctore, imo ex textii Sacry Lectoris oculis obijciam. Sunt igitur pro prima aetate vi aetate post Diluvium , cap. 1 r. Genes. Sem, Arphaxad, ( omissi hae Ca
1 ater. Sunt omnes nouem ita ut utriusque aetatis Patres fiunt i se tantium.
prae habet, & Lector debet habere, quod pix din circumserantur gerinerationes filiorum non tamen omnes Patres, neque generationes omnes praeter relatos ad Chronologiam pertinent. Ratio est ipsa textus Sari Littera quil cap. s.& r i.Genesis,dum ordinatMundi Chronologiam.
soloS enumerat praedictos Patres, expressis annis, hinc inde ; de resine iam generationibus in confuta ale: Genuit fila,
to silentio relictis tam eorum nominibus, quam annorum numero pro
Semirabitidi est, quod dum Moises,ca . .
G uel Cain retari posteritatem,& cap. ro. Iaphet, & Cham; licet hic &1bi nomina exprimat filiorum, non autem ge rationum annos , in cievidenter ostendit, & vult,hos Patres, eorumque filios non attendendos pro Mundi Chronologia,sed relatos tantum numero antecedenti. Auctoris 'meditationes exploratissimas utriusque
in , quas Auctor tacuit in o reos hsi,h, q' - 'Vssin operis praecipue intendebat. aca cogditionis absconditae, non solum sciolis, oh a: '' rum B q rum itisene edoctis quae cardo sunt, in quo conam tae machina ultro, citroque voluitur. Igitur apud AEgyptios quasi
inpendiosam huius harmonicae Supputationis seriem breuiter in
6쪽
sinuare,non grauabor, inserib aliquibus non ideo versatis fax erit pro
operis intelligentiai quamvis opus non egeat, utpote clarissimum. ii Ergo AEgyptij ponderosa iudicij, & sapientiae lance Solis ora. tum,gyrum,& occasum observantes,praeter vulgares annos(qui diebus constant,vel 365 si est bissextilis, dum unoque quarto anno fit intemcalatio propter excessum sex horarum, quae singulis annis supersunt ad 3 6; dies, quam Iulius Caesar Romae introduxit, & Romana seruat Ecclesia) statuerunt aliam anni industriosam computationem pro insignibus rebus, posteritati in specialissimam venerationem relinquendis; qui annis xliae. Tris alio nomine,alla item numerorum summa, licet infallibili, apud eruditos pq p sim, pr-- tantum servarentur. Erat ergo attendat Lector, quia sumo Concordiae se clavem erat inquam apud aegyptios unus Annus, qui constabat ex 3 6 si annis vulgaribus; erat alter annus, qui ex ig6o vulgaribus componeba- O a. S alibitur. Vnusquisque ex his duobus annis appellabatur Annus Magnus , sed
ulterius annus eae 3 si dicebatur annus Sothicus , seu Solis annus vero eXl binum, C. s. I 6o appellabatur Cynicus, utiacus. Vlterius annus ille Sothicus, seu i rinum , Gemia
Solis ex 36s erat aenigmaticus, vel virtualis; quia ad sui resolutionem 3' pendebat a multiplicatione per g: facta enim ista, resultant i 6o anni qui sunt ille annus Cynicus i so; ex quo sequitar, quod annus SothicuS, Plutar& annus Cynicus in re idem sunt; ast cum hac differentia, quod Sothicus erat absconditus, & pendens ab illa multiplication, per q: at vero Cyni- Additu si cus erat expressus,clarus; vel ut ita dicam,expansus;& etiam crat declara--i *ligertivus anni oothici. Huius inventionis eruditio satis clara est in praesenti opere a num. marg.i 3 T, & per sequentes, ubi dicitur etiam, quod annus lib. s. sub iis . Cynicus, si erat perfectus, hoc est, cum sua intercalatione, constabat . De Anno
thico, seu Solis,sumpta paritate a mensura ARV ALI, qua sicula metie 'D-T . . .
bantur Agyptii, & unaquaeque erat as annorum; ita ut quatuor ex his mensuris situm amicis efficerendum, . . t ut ra Ad nostrum casum revertentes , palmari demonstratione apparet, Graecam , & Vulgatam vertones in Chronologia Mundi habetet, duos annos magnos . unum in prima aetate, alium in secunda; unum in Raptu Hendch. cap s. Genesianam in Promissione Mesael Abrahae facta cap. 12. Geneseos. Sed cum hac differentia, quod in Vulgata isti duo anni magni iὰdigent multiplicatione,quia sunt Sisci, seu Sosiae de propaterea virtuales, aenigmatici, vel absconditi:at in Septuaginta isti duo annis magni sunt expressi,sive expansi, ranui, sive Cum autem Intemptetes Graeci posituri essent expressos suos duri annos magnos , propte rea addiderunt tot centenaria annorum ad annos Vulgatae in cap. s. & r i. Genesi utentes arvali mensura ad solvendum Vulgatae aenigma, de re Mundi Chronologia expressa, & clara decurreret. Ex his evidenter con stat, Septuaginta Interpretes per centenariorum additionem ad Vulo nutam in duabug illustrioribus epochis, seu Mundi eventibus mirabiliori bus, nenipe Raptu Heniali , &-Mesiae Promissisti e duabus primis mundi laetatibus, eap. 3.&:i i. nes. esse ossatores, Declaratores, imo & Sollia iitares aenigmatis anni Sothici costenti in Vulgata ; quod Auctor mathe i Ut
malico ostenditanum. marg. I 26, usque I 3s exclusive. .. . .is Ast quia forte aliqui,vel conceptu imbecilli, quamvis studioso, vel saltem temporis presura impediti, percurrere non valebunt totum
7쪽
C ebrillae o usa ut hie aliquantis perdemonstrent; eaecelsum anris
rum a Septuagi rata Interpretibus supra Vulgatam in duabus primis muti di aetatibus, esse sacramentum illud anni Marxi taculis hucusque absconditum, enigma, aut mysterium ab Auetore industriose simul, & laboriose solutum,& detectum, nullo non evaeuto supputationum lapide sui patet Enum. inarg. 13 y usque fere finem operis per tria selectissima Media , ut Ipse vocat, Exercitationis,decisionum, se demonstratioclum placuit hic iubIj-cere huius industriae aliqualem verificationem; duorum annorum magno rum applicationem ad duas primas aetates;& versionum Graecae& viil gatae Concordiam in compendio. Intendat Leetor , x videat,quo iduo promitto,unum aperire duos annos magnoS in cap. i. dc I i.Genessa Septuaginta expressos, & a Vulgata signatos: alterum, Compendium Conricordiae ponere. 1 Circa primum, & loquendo de prima aetat*, Annus magnus licet Sothicus,seu Solis est in Vulgata, cap. s.c enes. dum ait Sacer Te tus: Et facti sunt omnes dies Henoch trecentis exaginta quirumque anni: ambula vitque cum Deo, se aon apparuit,quia tulit eum Prei. Haec vulgata Rapritus ergo Henoch fuit vitae suae annis-36s Multiplica hos annos per
Efficiundi i 6o, qui est Annus Magnus Cya
illeus,llela Sothicus in Vulgata, dependens a multiplicatione iuxta eru- lditionem AEgyptiacam, qua usus Interpres Latinus propter relinquen ivam taculis, aut posteritati huius Raptus memoriam yenerabilissimam. i- is Audi autem nunc Septuaginta Interpretes hunc Annum Mah
Def. Igitur quando evenit mirandus hic Henoch Raptus, currebant annis Mundi iuxta vulgatam - 8is,ut videri Potastin cntu cap i. enec. facta summa. Septuaginta vic que tunc percentenarios-386 addiderant. l ju
lectissimus; quo convincitur evidenter, additionem Septuaginta tot cen, tenariorum fuisse propter hoc mysterium. i- 16 Quod vero additio industrios, centenariorum a Septuaginta
importet illos i 86 annos,est euidens,lecto eorum textu: iii Nam dum Adam genuit Seth, habent Septuag. - 23o In Vulgata-I3os: hDum Seth genuit Enos, habent Septuag. ----ao -In vulgata-m puri Dum Enos genuit Caynam, habent Septuag. so-In Vulgata- se is I , DumCaynam genuitMalaleel, habentSeptuag. - 1T In Vulgatam- T rare iDunaMalaleel genuit Iared, habent Septuag.-icis I Vulgata-Dum Iared genuitHenoch, habent Septuag. roa-In Vulgata 1 6 squales versione DumHenoch genuitMathusala, habent Septuag.-t63--In Vulgata su/ui DumMathusala genuiti Maech,habent Septuag - 16 -In Vulgat i I plus Vulgata a o.
8쪽
Ex his appareti quod Septiaeuenta addiderunt supra Vulgatam
in Malaleel - isto v xv i nihil in Iared . - ooo In Henoch roo, sed auserunt Septuaginta ro,& manent o8oe i. I Ex infantia Lamech assumunt Septuaginta ii 6.
i et Vissio iam evidenter primo anno magno in prima aetate apud utramque vero m,nempe apud Vulgatam Sothicos seu Solis , di apud Septuaginta Cynico, V presso, seu expanso propter centenariorum additiones; accedamus ad secundum annum magnum, Cypicum quidem indeptuaginta, & Sothicum in Vulgata pro secunda aetate, quae est p'st Di-lu'rum,cap. I i. Genesi Igitur pro hoc anno ab Arphax lvsque ad promissionem in factam Abrahae,ponit expresse Vulgata-3 6s annos in generationibus filiorum,quos,si ut supra fecista,& est ani- η. - madversum,multiplices peri- -
ss; sunt unus annus Sothicus,seu solis, ut lani est notat Quod uero sint in Vulgata illi patet litteraliter ex textu: nam ibi dicitur . quod
dum Arphaxad genuit Sale, habebar --3s annos :: i Dum Sale genuit Heber, habebat-- - Io Dum Heber genuit Phaleg, habebat -- 3 Dum Phaleg genuit Reu, habebat go Dum Reu genuit Sarug,habebat-- ,---3 a Dum Sarug genuit Nachor,habebat --so Dum Nachor genuitThare,habebat avDumThare genuit Abraham,habebat,- - o Dum cap. 12.Genes .Promissio Mesiae facta i
fuit Abrahae, habebat iste--- s
seu Solis,& multiplicatus per rum,facit i 6o
xpressis.18 Videamus Septuaginta, quomodo cum additione suorum' i centa 6o qui est annus Cynicus
9쪽
Pontonariorum 8 elusit suum secutatim renum magnum qxpressam,
sciri Nego ab anno Si vitae Noe iuxta Septuaginta ussid Diluviuin iureta Vulgatam sunt i Is intercapcdinis. Sem biennio post Diluvium aDe filio eius Arphaxad- De filio eius Sale De filio eius Heberne filio eius Phaleg De filio eius Reu De filio eius SarugDe filio eius Nachor- De filio eius Thare Efficiunt usque ad Abraham
- 3 s omisso hic Caynam cum so omnibus suis annis eriQ--- 13 gata,vt insta dicam.
tis mcpressis & persectissimus a septuaginta Interpretibus Peth Aet tri Tentenariorum in hac secunda aetate,cap. LI.Genesi s. Z 'ab , vel stet bre(ius, si viso Accipe totam lineam 1 v Patrum uim Sep
tuaginta si Adam usque nativitatem Abrahi, itane Vulgatae ab Adam usque ad Heber, tabi est viximus TZ3 Fac computui ui dicitur restandi His nichressam . --1 6 si
ret is de et , is usque finem operis Et est adeo industriosa,
& mirabilis lite addit o centessariorum a Septuaginta Interpretibus, & fabrica etiam anni magni qui Auctor nostera inum. marg. et o usque et soder quatuor clarissim s Laterculos in unoquoque Patre utriusque prmae
I se dae aetatis ab Adam usque ad Abri ham (factis combinationibus
exorimat, & deducat annum magnum. vide ibi . quia mihi satis debuit esse nuperrimam anni magni verificationem insinuaret, tam in Vulgata, Duam in Septuaginta, cap. Genesis , concludendo, huius magni anni expres nem esse mysterium centenariorum a Septuaginta addit rem & tota causa discordiae verssionum ita Chronologia Mundi. iv Circa secundum,quod promisi, nempe,compendio tradere Con-enrdiam inter Grecam, & Vulgatam versiones, quae Concordia, consen
t, consonantia aut consorinitas est finis,motivum, aut re S huc
valde laboriosis operis, quod Auctor in Sanctae Romanae Matris nostrae Eodem tempore iuxta Vulgatam sunt is SI 236
Lxcessiis Septuaginta supra Vulgatam sunt
10쪽
suerunt in generationibus filiorum,tum ut exprimerent, vel expanderent suo duos annos magnosCynscos in prima,& secunda aetate;tum ut in rei veritate annos, legitime decurtas per duas primas aetates numerarent, quos Vulgata sygillaverat in suis duobus annis Sothicisi, seu stum est supra. Sed quia sorte in his grauis imis materijs non sufficit dic re sed ultra probanda sunt dic probo euidenter, od centenanaanno rum a Septuaginta additorum supra Vulgatam in capc P. & ri . Penel. Miunt illos annos 1 et 3 Nam capite S. Geneseos usque: ad Raptum Henoch addiderunt Septuagintam i 86 annos,ut vidimus Palmariter,
uersionibus i num. I in fine '' - . P.
nIIn secunda aetate ,-6- sene additi a Septuaginta sup Vulgatam,c. i r.Genesi inclutitaret; 6 Quod yes. i. secunda aetate anni additi a Septuaginta ita illi fiso, probo mathematich,collati versionibus in hac secunda aetate ; advertendo prius, quod non debent comparari anni CSynam , tum propter hucusqueinsimana pium infra dicenda ; & ex consequenti non admisso isto Caynam, suus p Arphaxad debet relinqui, ut est in Vulgata, cum suis 3 i annis sine additione;& sic combinatio versimim debet incipere a Sale hac method . . Dum Sale genuit Heber,habebat iuxta Septuag -r so duxta Vulgatam a GDum Heber genuit Phaleg,habebat iuxta Septua.-I3 Iuxta vigatam-3 Dum Phaleci genuit Reu, habebat tu aetae Septuagi,T,o- Iuxta Vu gatam 3 o .
Ex hoc patet, quod Septuaginta addiderunt M
Efficiunt isso, qui si iungantur,ut dixi,cum additis a Septia: iuinta in prima aetate ,& erant 386 Essiciunt-I et 36.Ergo euidenter constat,quod cente.
natis addita a Septuaginta in primδ' secunda aetate ,efficiunt illos iussannos in quibus Septuaginta excedunt vulgatam. Ergo si Vulgata pone exoressos,& expansos suos duos annos magnos in illis duobus mirabialibus Epochis , silve mundi eventibus. MPm Henoch in prima aetate, dei i