Stoicorum pantheismus et principia doctrinae ethicae quam sint inter se apta et connexa [microform]

발행: 1863년

분량: 23페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aS par of the Foundations os Wester Civiligation Preservatio Project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission hom

Columbi Universit Library

2쪽

inoulo involve violationifans copyriunt lain.

3쪽

PANTHEISMUS ET

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM ARGET

Origina Materia a Filiale Existin Bibliographic Record

Master Negativs

5쪽

Conti meter

2.83.23 6 4.0

2.52.2

6쪽

uro gramm

i Stoicorum pantheismus et priueipia doctrinae ethicae quam sint inter Se apta et connexa.

7쪽

ωλuid ex iis, quae Stoici mem0riae reliquerunt, inveniori ac principi debeatur, quamquam pro cert affirmari nequit, tamen non possumus Silentio praeterire, quid ausae fuisse videatur, cur en Suam p0rticum extruxerit. Etenim re ipsa, de qua disserere copiosius instituimus, p0stulat, ut principia et fundamenta, quibus Stoicorum doctrina nitatur, in lucem proferamus. Exquirere erte nos portet, qui quantam Vim p0tissimum ad Zenonis philosophiam habuerit. Diogenes Laertius - autor quamqu)m ali0quin parum luculentuS, in hac autem re erius et exploratus ratilp0nem, i0d0rum Megaricum, Cratetem P0lemonem, Xenocratem dicit, quorum sch0las Zeno mercatura missa frequentaverit. Neque ero est, qu0 susius uberiusque de Stilpone et Diodor disputemus, quum quid quantumque alteruter ad Singula quaedam praecepta eonformanda aluerit neque Satis pateat, neque ulliu momenti ad rem nostram putari possit. At permultum permovebat animum ae mentem Zen0nis Crates. Ad hunc enim prunum se applieasse Zenonem ab e0que pudicum p0Sibae discessiSS Di0genes narrat, quum ad ynbeam impudentiam ille descendere noluisset. Aliis autem ducibu Vitam beatam sectabatur, quam tu externis certe rebus non p0sitam ipse Vitae usu didicerat. 0tum autem pervulgatumque est quum oraculum Zen0 0nsuluisset, qu pacto FiVere ptime p0SSet, reSp0ndisse deum, si mortuis uncolu fieret duo quum ille recte intellexisset, Se ad legendos antiquorum libroseonferebat maxime vero Xen0phontis commentariis delectabatur. In ethici erg0 quaestionibus maxime versabatur Zenonis studium. Si Ver hominem ab h0minum c0mmercio Sejungi volebat in Cynicorum παon poterat aequiescere. Neque anten acquieScebat, quamquam ex Cynicorum disciplina multa lineamenta ad Suam Sapientis imaginem describendam transferebat. Postremum videtur Polemo, qui, quum adolescentulus diss0lutis muribus suisset, deinde Academiae gravitate motus resipiscere coeperat Zenonem totum Sua itate lacundiae sibi devinxisse. sautem praecipiebat, ut in rebus nos exerceremus, non in dialecticis Polem Fero Xenocratem sequebatur hunc quoque Zeno audiebat quid igitur obstat, qu0minus c0Mectemus Zenonem potissimum ex cademia materiam ad fundamentum Stoae laetendum et Substruendum apportasse duo ut ertis argumentis comprobemus, inquiramus portet in enoeratis doctrinam. IS autem, quod per se appetatur, b0num esse docet; eontrarium esse malum medium quiddam tenere, quod sit neque bonum, neque malum bonum emeere pr0yrium esse virtutis, quam eam esse dicit, ut nihil possit anteponi tum ver beatum esSe eum, ut se virtutis partiei-pem esse sit persuasum beat denique eontigisse οχλησιαν illam es flem Alex suom. IL418 . . ita virtutem vero in humana vita exhibendam dedisse naturam prima bona quare primo l0eo praecipi, ut unusquisque vivat secundum naturam, Vel aliis Verbis, virtute adhibita primis a natura datis lauatur Cie de sin il il). Neque dubium videtur, qui Xen0erates, quae in ethica doctrina praeceperit, iis fidem secerit argumentis ex physica petilis. In hac autem animi, quo omnem felicitatem percipi pa-

8쪽

selix μων esset hos autem daemonas ex mundi antina radi0rum instar

et erroris habent, quae de humana anima asseruntur. mae enim quinu

Parearum descripsisse, Sed etiam pari modo atque en0cratem is, quae

noterat, nisi assensionem atque approbationem uniusculusque arbur' at ni esse γε ἰ

liberum arbitriuin et necessitatem ssuxisse ex una eademque lege I ea 7 'R: on en

in nostra potestate assensiones ), Juillela appellius quae autem laeta lint, qsalla gerre non potuit, quamvis laeti uberesque fruetus praeberentur. sui enim ' quillam vere 2atam nanet ei volet, nonne debebit virtutem ust e Ir βψRm '

quis naturam sequatur, virtutis ossici sungatur. It 0 1leri non posse patet, si quanimus atque rerum natura non tam Sint inter Se contraria et diversa, ut hanc ille eumpreliendere ac percipere n0 possit, tum mund anima mundusque tam rete inter se copulentur, ut et seiungi nequeant et unum qu0ddam e0rpus efficiant. Tertio denique res alias ex aliis nexas et omnes inter se aptas colligataSque de Dp0rtebit, ut omnes sat teneantur. duae quum Zeno perspexisset, homine docebat selicem vitam non acturos, nis viverentseeundum naturam quod praeceptum ut firmaret atque labiliret, adjiciebat , τὸν onm et παντα καθ' ει αρμ ην lγνεσθαι - ita autem intelligi 0lumus - quod supra diximus Zenonem potissimi me Aeademia materiam ad St0ae sundamentum jaciendum et substruendum

Si0iei qui, quae d0cebant, ad xliae Sum e0nserebant sapientiamque ipsam quam maxime pertinere ad agendum existimabant Sen. p. 89 phil080phiam agro frugifero Omparabant, cujus circumjecta sepes 88et 0giee, fruetus ethlee, humus vel arbures physice Diox Vll. 40). Hujus autem sapientiae lex est Summa, ut 0nVenienter naturae vi amus, vel inuod idem est secundum unam c0nStantem et perpetuam rationem καθ' , λογον καὶ συμ νον νον ap. Stob. ecl. I. p. 32. 2 . duo pr0bat consentaneum et e0nsequens erat eos inlatiees putari, qui secum ipsi pugnarent ibid. , in qu0 Cleanthe ornatissimis sane versibus invehitur, qui apud Stobaeum eod. loco leguntur. Felicitas autem non potest esse, nisi vita aequabiliter tanquam pr0stuit εὐδαιμονέα εστ νευρυια βίου, Stob. el. II. p. 138 eandemque p0rtet in Bostr anim e0nsistere, quippe qui laetus sit ad unam consensionem t0tius ita emetendam Di0g. Vll. s). Una autem vox per omnium animus auditur ac res0nat haec est dei V0X, de lex, 0mmunis lex, recta ratio. duae si omnia mente complectimur, sumpsisse Si0ies id apparet, eos, qui constarent sibimet ipsis, constare cum omni uni omni uni lege naturae. Atque id agebant in physica, ut id qu0 Sumpserant, ab omni parte esse rectum et verum demonstrarent. - Duabus autem eateg0rii faciendi patiendique a lat0ne inventis, quod est a principio, id et uni et alteri eategoriae suri ieiebant dua re facta id quod patiatur, materiam dicunt esse substantiam qualitatis expertem; et qu0 faciat, rati0nem in ipsa esse vel deum. Haec autem duo principia ad Se pertinere e0mmerciumque Secum habere putabantur. quid enim nonne corporeum existimabant, qu0deunque Vere est Plut de eomm. 0llt 3M . quae efficiunt vel metuntur, n0nne sunt corp0ra Cic. acad. 0St. I. 11 . Misceri vero inter se corpora et per se ipsa invicem penetrare censebant Stob. . p. 376 . At quam sunt longe Stoici progressi, quum quo pervenerint ubive eonstiterint Academici, in mentem revocamus id enim manifesto apparet, materiam et mentem h0 quem diximus modo euntinuatam esse et junetam namque λoro SubStantia per Se St καθ' υro εύν, ut ait Zeno ap. Di0g. VII. 137 , vel quam dicas cauSam Sui. Sed facile quempiam i0genes quem non ubivis sententias philosophorum accurate et prudenter c0lligentem mem0riaeque nostrae mandantem deprehendas in falsam opini0nem et err0rem induxerit, ubi l. l. λόγον καθ' ciυτον οντα materiam primum per aerem in aquam commutaSSe dicit. Verumtamen ex iis quae attulimus, effici jam potest eos in errorem rapi, ut materiam et mentem a principi inter se disjuncias esse statuant Stoici enim etsi in Academie0rum errore non VerSarentur neque duplex quoddam divinum numen arbitrarentur, tame viderentur deum pr0bare, qui ut a materia Gunctui deus non esset. Inhi quidem errare n0 Fide0r, Si λυγυν καθ' auro οντα causam esse sui interpretor, quam dicunt phil0s0phl recentioris aeVi. In hoc autem Iongissime diseedunt Stoiei ab Aeademicis, quod deum ab initio se ipsum m0Vere credebant. Aulgo autem ydeum dicebant

9쪽

habet appetitum vel vivit κατα ρμγ, Di0g. Ill. 6), quemadmodum cetera animalia id vero homini soli contingit, ut ratione utatur. Haec est ejus o&εἰα υσις, et humo hominis munus tenet et explet, si κατα λογοι FiFit - Ita autem efficitur omnium c0mmunem rati0nem esSe natura ipsa datam, et quod sit a natura ipsa datum, id praecepisse Stoicos supra diximus, ut sequamur in Vita colenda. Hic summas rerum habes et sententias, ' quibus potissimum rerum ordinem naturae contineri Stoici tradebant. Etsi vero quam parum in physicis profecerint, nequaquam inficiamur quamquam videntur illi, ut vel in pusillis rebus ac minutis versarentur. doctrina ipsa stimulat esse, utp0te quae cauSas omnium rerum ubivis quaerebat, tamen manifestum et in medio positum videtur, negligere e0s physicam non potuisse, nisi laudamenta atque radices evellere vellent ethicae 'An est quispiam, qui delectetur ineptiis Plutarchi, qui, ubi t0ie0Sparum sibi constitisse dicit, tam luscite nugatur, ut ne tutelligat quidem, quid sibi Chrysippus voluerit. Is quidem sane in sine physicae ponebat deos, quamquam jure suo dicebat ab iis faciendum esse exordium. Mam vero indagare n0strum n0n est, quid quantumque perae t0iei ad ethicam doctrinam fulciendam in eo pusuerint, ut in physica omnia sint apta et connexa.duis est enim,' qui in his rebus Zelleri III., 195. 399 sagacitatem et sollertiam Superaturum sese speret Aecedit, quod ad gravi0ra vocamur et majora; circumspectis enim omnibus, quas attuli, rebus rationibusque subductis pantheismum in doctrina cerni nem negat, quem quidem investigare ac perscrutari plus habet fructus et jucunditatis. Tantum sat est intelligi id sumere Stoicos pro certo, ea quae sint, Vere SSe, quatenus divino numine repleantur duo si ita est, n0nne vim dei a naturam funditus tollebant Stolei Sane quidem eum praedicabant νοερον at quid aliud volebant mentem illam dei esse, nisi illud, quod in rerum natura nunc vl majore nune minore progrediens, quae Sint, essiciat et tanquam nutriat duo etsi statuebant, tamen a vulgari opinione non recedeban Ut enim aequalium animos sibi contiliarent neque ver est, qui tuleis id maxime orc sui38e nesciat retinebant Iunonis, Neptuni, Cereris, aliorum quamquam non numina, tamen n0mina, quae una illa Vis divina ex materia translarmata accepisset Plut de piae phil. l. 7). Inde erat, ut in n0minibus alicunde derivandis in suumque usum interpretandis multa eri Vultu locarentur; quod genus hallucinandi nominumque enodationem quamquam accuratius persequiueque utile neque a re nostra est, tamen, qui vult cognoseere, Annaei Cornuti sive Phurnuli librum περι τῆς τῶν θεων qυσεως pervolutare eum jubemus. Id autem libere dicendum est Si0le0 eorum de diis doctrinam haud ita alienam fuisse a vulgari religione duid enim nonne 40Vem Fenerabatur Vulgus tam auguste tamque sanete, ut ei dominatum prineipatumque totius lympi daret in eumque deserre potissimum majestatem divini numinis onsuevisset Accedit, quod idem ne Fati quidem duram necessitatem ex sua opini0ne removebat, cujus nutu et arbitristumnes dii regerentur. Pantheismi vero est, quod sit deus et certae cujusdam personae expers et causa ui καθ' αὐτον et unus. Infinitus autem immensusque deus esse non putest; qui si esset, mulaste Veterum philos0phorum sententia perfectus non esset. Ergo habet sine. περας ne de sinitu et constitutus πεπερασμενος ap. Diox VII. 140 sed per se ipse est. Nam extra mundum inane quiddani sedet et infinitum quod quum incorporeum sit, finem certum quendam de afferre non potest. Neque vero inane illud mundum ingredi potest, quum res, quibus mundus continetur, corpora unita sint unde fit, ut idem globosam habeat formam Diog. l. l. . Nihil ergo est, quod non sit in deo extra deum nihil est. Etenim res omnes fiunt, ereSeuat, denagrationem illam Mκπυρον ora petunt quae sit aliquando sutura duum enim vis illa di in in Summum quasi potentiae fastigium ascenderit, et omnia quae sint, suo statu impleverit, Γ0n Sequetur illa rerum omnium dellagratio constantique progressu mundus ad eadem initiare olvetur, unde erat ortus. mul autem perlodo altera succedet, quae illi par sit et aequalis

10쪽

t hrx hiis quidem quum mundum esse perlaetum qu0ddam e0rpus arbitretur ebus

z. his Vestatui quae non per se sint, sed ad totum quiddam pecten

Mantur silenti praetermittamus. Hue ero Speetant, quae leguntur p. Plut de emn. ia et neque aliam interpretationem habent, quae ellius . . l. l. asserti di ud bivii sibiei ne in aeeumulandis nugis operam perdam ' quam malum uuid autem aliud 'μη 'λ k44ii. ualum enim si esset προπ' μρ q

et iii ,hi e qui quae essent, sui tanquam liuis esse ea autumarent, neque qu0

profitebatur. v. o.

. Q. Qua arto dialectica ea, quae sat stant et quae fieri queant, inter se Stoici junxerint.

uamquam Diogenes VII tu deum esse unum et mentem et ovem multisqne aliis timinibu tapellari pias recte dicit, tamen id est avendum, ne im munuSque neceSSlintlS.

inus. Nam et Gellius VI 2. ii in necessitate sat principium m0tus ebusis: tae in Stoicos salso tradit et tubaeus turpissime labitur, qu Chrysippum ilhe esse veritatem vel causam vel naturam vel ne ee Ssitatem pr0dit. Neque erum u qui apud fleer6nem de fato 18 legitur, sed ex Nemesi p. 49 et Alexandr0 sh diving de sato cap. 9 et 10 luculenter apparet Stoitus accurate distinxisse inter satum

arirumentati0ni interjecit. 4leui cap. s. ' παντα in αναγκης γενεοθοι - re iter Ver' ac summatim Nemesius p es 43 fatum continuationem seriemque dicit eausarum, qua aliae ex omnesque inter se aptae et colligatae videantur. Neque discrepant, quae MPmu Verbis apud A rum leguntur cap. 22) se Mundum esse unum et re omne in SeSe 0litinere esse in eo gubernalionem quandam perpetuam, quae rerum serie et congressu utatur tal ut antecedentes earum causae sint, quae posthac fiant. Nihil siue causa in b0 mund auesse aut fieri, quia nihil sit in ipso solutum et separatum ab antegressis causi uSm0dlver ordo ac series est, ut ab omni aeternitate aliud aliud moveat transformetque et re aliae

deum qui sit in omnibus, quae fiant, et propria uniuscujusque rei natura ad totius Summae gubernationem utatur. Nemo autem negat, qui quae tu praelati'u' - p R memoria repetit a n0bisque ea recte disputari concedit, hanc doctrinam transtulisse St0Ie0 ex

dissent. Caput vero esse arbitrabantur nihil esse nec eri sine ausa id quod et icer stedii X. 20 argumentatione ex P0riis petii pr0hRt' -- oririm Si autem nihil esse sine causa statuebant Stoici, eonsequens erat, u s0r 'v' t0llerent duum vero ali tum Peripatetiei eas ea fieri perhibebant, quae, si aliud quippistra quaereremuS, Sponte supervenirent α αἰHαις αλὼυν τινῶν ποιητικαῖς π00qr0Vste ες Elmap. Alex. 8). Nam thesaurum alebant forte fortuna invetitum, si quis nescio qua de ausaladiens thesaurum invenisset. At errare illos Stoici dictitabant causam enim eis Ignora remuS, tamen antecessisse casum enim esse nihil aliud nisi ausam humanae rati0m absitam et retruSam. duae si omnia examinamus, hoc diserimen et hic et alias intersuisse uter Stole0s et Peripatetieus liquet, ut hi res quae fierent, quales in convectum ecidissent, istieε esse sumerent, Stole vero ad suum pS0rum Sensum et judicium reγ'ςRyζRx' ...ia. Neque minus patet hoc sat dominante aetionem nun tolli dui vero mirum, adFerSM10S Stoicis hane e0nelusionem neulcasse et eorum inertiam desidiamque eoarguisset ane Fer eda' eludendi rationem ins0lenter et gl0riose appellabant γον αρπον lx rationem igRMRN de sat XII. 29). duin etiam adeo ludificari et calumniari aperte c0nabantur, ut, si eu, d umeSSet ex m0rb0 0n convalescere, petulanter et inscite cogerent, lare ut ' ei'βς SiFe medicum adhibuisset, sive non fluam rati0nem jure ac merito reprehendebat Uuryει Te adyersarios, quae qualisque esset necessitudo et conjuncti singularum rerum, aeriter seu templar lubebat quaedam enim in rebus esse simplicia subjiciebat, quaedam opulata Simplex is ait ipse est Morietur eo die Socrates huic sive quid secerit, Ue mulaeerit, finitus est m0riendi dies. At si satum sit Nascetur 0edipus Lalo; 0 poteri dis , Ne fueritarius cum muliere, sive non uerit repulata enim res est et confatalis Lle. dia du)du0errea satum non esse necessitatem volebant, qua, quodcunque accideret, patienter erre eo geremur, sed ad diligenter agendum perpetuo incitaremur. dua re coneessa facillime sierl-potuit, ut adversarii affirmarent nos, quidquid faceremus, nee resari facere neque enim ubium et ontroversum, sed certum etc0nteSSum it Fidebatur, non esse actionem, quae In liber versaretur arbitrio. Unde evenit, ut hac de re si Se 10 quaedam magna fieret inter Stoleos et Peripatieus, quae quanta suerit, et ex non et ex decim0eapite Alexandri perpendi potest. Distinguebant enim Peripatetiei inter res antipites εν 10 in γιγνομενα vel in quibus l0eum haberet posse fieri et non fieri, et inter res quae necessari0sserent Vel quae non possent non fieri. ii illo genere ducebant, Si quis collum e0RVertebat, aut extendebat digitum aut elevabat palpebras. At Stoici ne ab his quidem rebus neeeSSi tatem removebant; in qua re eos mill pacto sibi repugnasse concedetur, Si quid discriminis quod Supra diximus Inter utrosque interfuerit, memoria tenebitur. Namque ex ill0rum ententia si rem ipsam volumus ad veritatem revocare et fieri et non fieri potuit, ut 0ssum

SEARCH

MENU NAVIGATION