장음표시 사용
11쪽
πt vos sanctissimi pedes,qui stellas nune,qui e catis solem, nudum bu si nudi ρ
Meretis: Quamquam credo humum illam , e beau domus laterculos occasio non
quaesiuisse vos Uculandi, quum ipsi quotidie ab ore illo Ambrosis pleno,dum suta
ret 8 lecto labiorum osculo premerentur. Parum autem erat nudos pedes relliquisse,
qui paulis antὸ quam decumberet, donato pileo quo tegebatur reliquerat O nudum caput. Sed quid illude auum Neapoli ma profecturus aureos centum in itineris haberet impensas, omnes pauperibus diuisisse: oesepius Romae ita omnia donasse, ut nec νnde quotidianus sibi parari cibus posset linqueretur. Sed quis ordinem o seruabιt, aut oratione benignitatem Niri assecluetur' opbiti, cruorum etiam iudex crat,apud eum θρὰ querebantur nequire debitas sibi ab aliquibus mas exculpere. Uuus verὸ Iudex iudicandi ratione nouaselidam de suo quantitatem persolue bat. Addam quod superet expectationε omnium. Intercedebat apud Pontifices pro indigentibus f quandoque vero impetrare nequibat,numerabat de suo bis pecunia, pro quibus intercesserat Ued eam a Pontificibus donari pudicabat. O liberalitatem prodigam, quae non in inopes modoscd o in principes ipsos, ct rerum dominos dundauit. Tuerulis qui hyberno tempore sarmentorum fasciculos ad exigui panis subsidium colligunt,ὰ Diui Petri area per famulum euocatis post rudimenta fidei binos cuique,aut singulos minimum argenteos denarios tribuebat, quum fasciculi omnes denario non essent, hac postea luculentitate foci saeuientia frigora propias bat. Deficientibus ad templum Diuae Virginis de montibus fabricandum pecuniis, connernatos operis praefectos erigeba pergat inquiens opus, adhuc enim libri mihisunt reliqui: qui quum etiam defecerint non deficiet Dei benignitas. Nec fefellis eum pietas : si enim eorum quae impendit rationem ineamus, vix erit ex diti misqui tot impensis fuscere potuerit:idque discessu eius apparuit, quando non ea acris
alieni relicta vis est, quam par erat in tantis impendiis, quamque omnes expectabant. Neque enim hoc ille Tmquam timore a bene de omnibus merendo abstinuit: quin saepius Ni inopibus succurreretur, sanctos Tatres non fugiendum debitorinus dixisse,praedicab at. Ibat nimirura per horum, O trium quossuperius nominaui vestigia. Ibat per exempla magni Ambrosij, qui ne parcendum quidem Ecclesarum opibus ob pauperes cenIebat. Modum tamen ut prudens paterfamilias non excessit: diunitae enim bibliothecae, quaesola suppellex a Diuino viro relicta est,quinta aut sexta pars pretij tota dissoluet molem debitorum. At vos qui Ecclesasticae Reip. principes aderiis, ne patiamini incomparabilem thesaurum Romae vestrae eripi. tu Sixte Pontifex, si quid cogitas in ornamentum huius urbis, si quid in decus Ecclesiae catholicae,νt sunt cogitationes tus sublimes O excelsae,Ntere occasone immortalitatis comparadae. Demerere Ecclesiam,d merere urbem. it istud monumentum aere perennius, εrit marmore immortalius. Traedicabitur in libera litate hac tua magnitudo animionentis sublimitas, pietatis ardor, Religionis amor. Ito O tu per vestigia virtutum tuarum. Ito per gressus magnoram hominum. Iro per instituta maiorum tuorum Romanorm Pontisi tim. Adde decus vaticano, mcut addis εxquilino.Quod quum spondeat pietas, er Religio tua, iam nunc non suturas hac de respes nonras irritas auguramur. Aniosco locum Auditoresὶ adi omas ciendas. Noui Rectoricos colores omnes,quibus hic petum excitare possem.
12쪽
Et hi acie enim tonstituenda erant indigenisum turbato destitarum domum in picta examina: viduarum acies lamentantiu : puerorum agmina, qui quum inopiam suam non percipiant , calamitatem tamen nunc percipiunt. Sed Icopulum hunc sciens effugio: tam enim abesivi fetum data opera excitem, libεter ut etiam comprimam ct declinem. Inculpata ergo puritatem vita:in Religionem O Deum pietatem: hurue homines ossicia breuiter expediam ct perorabo. Quamquam enim oscia ex his, qua di cta sunt intelligantur,ad institutionem tamem actionum nostrari omitti non debet ardentis commemoratiosudij, quoad ea omnibus non impulsus aut excitatus, sede' vix requisitus praestanda, tamquam flumen ad depressora suapte sponteium horaque decurrens ferebatur. Et quidem dissicile est momenta illorum omnia .rati nesque exquireressed nescio an discilius reperiri,qui plura umquam O obtulerit, er praestiterit. Dolebat ille cum dolentibus laetabatur eum laetantibus: Erigebat oppressos: consolabatur amictos. Nihil dixi. Plus ille de aliena calamitate dolebat, vam aut acceperat,plus de emolumento,quam qui fuerat assequutus,lstabatur. Avont cibus igitur quos nouit Carrinalis sab omnibus enim magni semper factus es nihil umquam sibi,nibit consanguineis postula li:nec tamen umquam ad eos Venit quin pro alijs quam plurima precaretur. quasi assequebatur, quasi non aliis fuisset sed sibi conjequutus immUa propemodum laetitia gestiebat: minus missus, afflictus diuerticula quaeritabat,aliasq. atque alias spei ansas ingerebat, nibil magis subterfusens, quam significationem repulsae:ne ea animum eius pro quo fuerat
precatus consternaret: quo discedente maerorem etia animi, O non perfecti ex se tentia oscit dolorem lac mis testabatur. Magnum autem ei erat solatium si pol rant repulsae huiusmodi pecunijs compensari. Tunc enim, quae ab alijs nen Q quebatur, desuo rependebat. Quum autem infiniti praedicare beneficia poni, ne unus tamen vel Nerbo se ab eo,non dicam laesum,sed minus umquam bonorificὸ tractatum.ne d famulis quidem lamentari potest. Factus enim omnia omnibus, reuerentia senex ,liberalitate princeps, abdicatione diuitiarum pauper, charitate parens, facilitate, oecomitate frater ipse quidem nemini intulit . intentatas νerὸ iniurias perfacile oblitus est. Grati animi virtutem declarauit, dum signatos Marcelli secundi praeceptoris patroni armis nummos iligenter conquisitos pauperibus distribuens imponebat, vi ad numerum spicarum quae in illis Iuvit expressae, pro optimo Tontifice preces funderent.
Turitas verb. ab omnil labe abhorrens natura uno urbis testimonio comprobatur, quae nemini parcens .hunius tanto integritatem admiratur. Xenocratem praedicauit antiquitas ad pulchrarum mulierum illecebras inuictum, oe immobilem
perstitise: tale aliquid oe de boc praedicari posset, non philosophiae iam praec
piis tabulo,non annorum grauιtate pondereq. edomitor sed in acie aetatis , sed inflare iuuentutis constituto. Interrogemus corpusculum, contrectemus oculis cad
uer cernemus puri animi Vas purismum. Habuimus hic, vidimus in feretro,recordamur quam integrum, quam pulchrum quam decorum. Exangue enim pene spir
ba mortus vivebat,et quasi muscosolabatur. Sed quid exostreus quid cadauer memoro Ose retra, O cadauer, O dira oculora lumina,quae ferre utrumq. potuistis.
13쪽
At thillat magnorum etiam mentes hominum Egestatum ambitἰο. Ab hae ἡ
ster adeo abhorruit, ut ne de his cogitarit: est quum quandoque de euehendo adamquam illum contentiosius ageretur,ut olim fecit Naetanetenus accurremit πerba Ionae pronurians, si propter me tempestas icta orta est, tollite me, mittite in mare, cessabit a vobis tempestas. Sed ut eas non ambibat, ita quarum sustinebat onus exquisite munia adimplebat. Ut omittam enim Cardinalitiam, quam rectesustinendi exemplar ille fuit, factus functi Marci Episcopus O conciones ad populum quotidie habebat, O ea praestabat,Ῥt mirandum non sit in eum quem nouimus euasi se Diuinum Borromeum, qui huiusviodi praeceptorem nactus sit: florereque etiam hodie eam partem senatus sacrosancti. quae sub eius fuerit disciplina. aediis vero abstinentiam, ct acria ieiunia fracta iam, er praecipiti aetate obse uata dignρ mirabitur, quum praefinitis ab Ecclesia multa adderet instituto proprio, o ab omni desiliarum genere mirum in modum abhorreret. Quis studium preca di, quum O noctu interrupto somno, salmos,hymnos, ct frequentes sanctoru memorias recitaretesurgens nudis genubus terram premeret, O oscularetur,fumque ad eum precibus missam antὰ omnia vel faceret ipse, velferi curaret, genubus autem puluinum subisci non pater tur, ut nec alias nisi omnino id dumtatii ratio p sularet. Sed quid in singulis defatigor/An lacrymas, O accuratam diligentiam in praescriptis precibus recensebo λο lacrymas, O suspiria. O diuino amore aestuantis pectoris incendia. O noctes insomnes O irriquietas, sed psalmorum, O caelestium
cantionum melle conditas. O clamorem nocturnum tenebras di antem. discindentem nubila, O ad Deum penetrantem. O aquarum fontes pro alijs profusos. O g nua solo detrita, .attenuata laboribus membra. O feruorem Diritus carnem compescentem. O naturam parem Angelis, ct inter homines adhuc constitutum in Cressi sese insinuantem. O puritatem o integritatem vitae admirabilem. O imitationcm christi, o demissionem fui elationis auram comprimentem. O elationem O sublimitatem mentis ad inannia vitaesudia fugiendum. O viscera pietatis, O miserico diae plena. O animum corpori imperantem inque corpore iam liberum,seu contrito O pene emortuo corpore defecatum. O quid omittam aut quid enarrabo' Percen sens enim omnia, dicendi nem ullum non inueniam, omittensDauissimis narrati nibus fraudabo audientes. Sed omittamus, ct ad exitum properantem comitemur. Quem impensd a multis annis optans a superiore tamen, quograuiter decubuit, nihil adeo prae oculis, aut in sermonibus habuit: ingruente autem ultima vi morbi, cuius discultates asperas, O crudeles inaudita tulit patientia,extiliare coepit tamquam postmodum dissoluta dus: pro gemitibusque,dr questibus,aut preces ad Dium aut adhortationes in imtutem adfantibus fundebat. Integer autem ad extremum halitum sensibus, ct V ce, Christi cruci a xi imagincm millies deosculans illud antiqui cuiusdam, CPsa cti Patris identidem repetebat. Domine miserere mei sicuisis, O vis. Innare si tem animi discessum sentiens ad imaginem eand m. Gratias tibi ago Domine, quod ad optatum me hoc iter adduxisti, adesque nec deseruisti ultimo in certamine. Tostrema cutem verba quam sunt spei plena. In pace in id ipsum dormiam, Orcquiescam. Nocte Υerὸ quae praecesserat clara voce sermonegraeco ferme per horam lotygis
14쪽
smum hγmnum e cinis, eoque peracto Latinis verbis precem suam Deo commendauit. Vt enim naturae rerum indagatores Cygnos aues candidas, ct innocentes lugu- bresed dulce melos sub obitum canere tradiderut:ita candidus ille, innocens animus non lugubrem cantionem, ncc enim mori agreferebar sed dulcem, edi suavem fundebat in discessu, er modulabatur. Tibi merbanime sancti mesuperatis humanorum laborum procellis ut traquilis , Iitatis, otiique perpetui Delicitas, Ni immortalitatis fructus iam partus est: ita ab amantibus tui,tuarumque Nirtutum obseruantibus,acstudiosis o quidquid feri potuit est praestitum, O phs inferiis quiescenti corpusculo allatis iusta sunt de more persoluta. Vo autem qui si vitam impenderem tuorum in me meritorum parti mini. mae non satisfacerem,quum aliud non possem,irine hoc Ofunenum exbibui sermo
vis m,sinisterium. Quod quia rerum tuarum magnitudine dignum non attuli quid e- nim possem censore,magistro,laudatorequepriuatu precabor tribassaltem vi l comas non in laudis tua ,sed in doloris, ct animi mei in te grati monumentum ad auraitatem omnem consecreti consignes.