Elementa iuris feudorum, tum prouincialium, tum imperialium, reipublicae RomanoGermanicae ... Auctore d. Iac. Gabr. Wolfio ..

발행: 1741년

분량: 500페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

a6 De nudo habitationis. g. 3 s. a Doseudo dato re oblato. g. 36. Modus consi tuendi fetidi oblati duplex. g. 3 7. origo eaussa seudorum oblatorum. g. 38. An singularis eorum natura8 g. 39. An se a Imperii sint oblata 8 g. 4o. Vtrum altidio Imperii libere possint in seudum inerri ἐg. 4 I. De seudorum oblatione.

De actionibus Rudalibus.

g. I. De actione atque eneptione prino

iudieiiali et q. a. Actiones de sudo promisso, 3. 3. m rei vindicarime intuitu seudi. g. Qua actio seudo finito , competat Z I. s. De actionibus ob pr stationes personales. f. 6. De remediis possessoriis. . Q

De iudicio &

I. De iurisdictione nudati. g. a. Quaenam causi sudales 8 3. 3 quidp δε-bium oria-8 g. . ius iudicium seudati

32쪽

eonstituan y g. s. siuot ειτο euriae δμα De eorum iuramento. I. 7. quid F dissumvis lis sit' F. 8 Quando ad iudiem, virinarium prouocare licear f.' Osis iud x,si lis sit de possessione / g. io. Virumis' hodie usus Parium Curia Z L 1 1 Diudex in caussis seuae ordinum Imperii

s. 1a. Quid si lis sit, in possessorio 8 3.is.

An Imperator opus habeat ordinum Imperii auxilio δ 3.14. De Imperii meariis.

11. Quid de subseudis Imperii iuris ρ

6. De arsisris. s. ι . De modo proredendi antiquo. g. i8. De ordine iudiciorum λα- dulium hodierno. I9. De actione. I. aO. De eitatione. De eontumariaύ aa. De exceptionibus dilatoriis. g. ar. De -- eonventione. 9 2 . De litis eontestatione. g. et s. De probationei L 26. De fiententia.

33쪽

tri re;

ELEMENTA

IVRIS AEVDORUM,

TUM PROVINCIALIUM

DE FE I DEFINITIONE, ORL

ANtequam .de rei ipsius origine D uisio

agamus, necesse esse arbitror , aliquam eius definitionem prae' mittere. Quae, pro diuerso vocabuli significatu, quem interpretes ad

ducere solent, trimex Go. lFeudum initio, res, vel etiam r. Obiectis rerum uniuersitas, nexu fidelitatis a singularis intercedente , concessa ad usum. h f. III.

34쪽

, fiismali. . Praeterea est eonventio, qua domi in; minus ac Vasallus nexu singularis fidelitatis rite inter se iunguntur, atque huic res quaedam, aut Vniuersitas rerum ac iurium, accedente inuestitura, ad usum conceditur.

Iumii. vel rerum uniuersitate, beneficii titulo accepta, Vtendi; Vel etiam hunc usum

dirigendi; sc) nexu singularis fidelit

iis intercedente. - s. Reultatem, aliquId sitiem utilitatis ex re eonis cessa pereipiendi. Sive ista utilitas vera fuerit, ad veram nempe beneficium accipientis selieitatem conducem ; sue imaginaris 3 hic parum , vel nihil refert. Nec temerae isthoe utor voeabulo; sed ut omnibus omnino nudorum speeiebus definitio sit quam aptissima. ψ Feudi etenim vocabulum nonnunquam 3c d minium directum sienare eum aliis obseruaula G. R. 1TRVmus in S tum. I. F. eap. Is ib. I. - n. 3. Add. II. F. 9. in . II. F. 34. f. IL F. s s. g. r. in M. Cuius generia sormula quoque occurrit in eapitulatione Augustissimi Imperatoris, Carali m. an. X. Proin

35쪽

Quae ad seuda Imperii sine negG- Fausim tio possunt applicari, iist quidem, ut m perii seudum imperiale audiat , quod a sit. nee Premo S. Imperii Romano . Germanici capite proxime est acceptum. d . At que ex opposito seudum dicimus pro vinciale, quod a Domino acceptum est medio; siue imperio regat territorium, siue priuatae fuerit sortis.

I. VI.

Proximiores iustorum seudorum purrirem origines ad Heraeanos cum aliis refero; in tres ita tamen , ne a Taeiti auo easdem re G rmoni petam; sed ut potius eum Regni Fran- eici in Germania stabiliti primordiis rei quoque beneficiariae certa coniungam initia. Id quippe exploratum habe. muS, CLODovEvM M. eiusque posteros beneficia, tum ineri eminentioris um mini.

sita Θιnslellen. te. ubi sine voeabulo is heii nihil aliud intelligi potest, quam domi.

Dium diremam , Imperio competens, euiuglegitime recuperandi eum Imperatori est imposita.

Vbi iret Ex v M quoque in viam reuocaui.ce Dixi ea de re copiosius, additis rationibus, voeatisque in subsidium testimoniis fide di- Δ a gniori

36쪽

Sententiae aliae reie

cta.

6 CAPvT I. f. VII. Quae quum ita sint, nec seuda suisse, nec his originem dedisse arbitror imstituta, quae eam in rem a Doctore non uno solent allegari: ut militias Romanas; elisureus p foedera in qualia; agros Uectigales ς Veterum colonos; Principum veteris Germaniae comites; reli

gnioribus, in eis. Duc Aa sqq. Inde autem a PIPINI & CAROLI M. temporibus Dudorum institutum certe magis pedetentim magis in eκcultum, ae maiora cepit incrementa. Cons. s P E N E R I primit. bissorieo-fudai. obseruat. III. g. I 4.seo . vo TTO MANNI comment. verb. tur. UOeermilitia urbana. DIONYs. II ALICA RN ARMantiquit. Rom. lib. II. pag. 4s. seq. edit. H. Glariani. Illustri quondam de coccEII bis pomnem. iur. fud. tit. I. 3. 6. ibique LAN GFT P. 2Ο. seq. S. A. STRVvII f ntagma I. F. cap. I. ib. I. I. 3. ubi & remotiores seudorum origines eXponuntur. 1 CH TER 1 not. ad cit. Dutagma. sTRYRII E L. F. cap. I. qu. I - 4; ubi a iure gentium seudorum origines ducuntur. L. B. de LYNCKERanalict. seud. cap. I. aph. a. Sed conferatur Tret II ius se uae Germ. eap. I. l. I. seqq. IT-TERus de F. I. cap. I. g. I. sqq. B. G. STRU vii bissori iuri cap. IIX. 3. 3. seqq. BFRIVS ad 1 e Η I L T. I. I. F. e. I. g. I. Erlellte

rung des in Teutfllandrc. stlatim ab initio.

37쪽

I. VIII.

Ex supra demonstratis Praeterea De Origina consequitur, erroris non leuis esse ar- sudorum Ruendo S, qui, Praesertim I. F. L. ac θρ gobar: PCtorum Italorum auctoritate abusi , --φ' Longobardis seu dorum primordia, re- Pugnante omni historiarum fide, tribue-

g. IX.

g Negat At τε sERRA de fendis Galliae e. I. p. 3. quod alii adfirmarunt, Longobardos, occupata Italiae parte, agros mox Ducibus A militibns distribuisse, sub iis conditionibus, quae redactae sunt in libros seudorum. Produxit locum ex PAvL. DIACONO, de psis Longobard. libri II. e. I 8. his verbis coneeptum : si His diebus multi nobilium Romanorum, ob cupiditatem, interfectiis sunt; reliqui vero per hostes diuisi, ut teris tiam partem 'amum frugum Longobardis si persetuerent, tributarii essiciuntur. h Εece altum de benefietis, seu seudis, silentium. Conf. THOMAs II dissert. de origin. sevd. 3. 4. nec non bire ruri fud. h. 3s. Sed vid. Illustris Friderieianae Cancellarius D n. de Lu DE UI G in singul. I. P. p. I93. Adde apENERI primit. bis3. fenae obf. II. f. s. not. nee non obf. III. f. I 6. ubi du-hiam expendit quaestionem , virum Longo. hardi iam ante Francorum per Italiam lmperium seuda habuerint, an vero ab istis hcte aceeperint 8 ac prius argumentis vero similibus recte calandit. Post haee dicam

quoque mereri puto THOMAM FRANTIUM,

A 3 quam

38쪽

Vtrum Ra

manorum

beneficia seudorum oecabiissua

f. IX.

Id equidem extra dubitationis aleam est positum, quae nunc seuda dicimuS, quondam beneficiorum nomine in latinis libellis esse signara, petito a Romanis vocabulo. h) Vtrum autem militaria Romanorum beneficia, qualia

nempe ALEXANDRI SEVERI aetatem

tulisse, testis est AELI vS LAM PRIDIUS

i , occasionem introducendorum ner

Ger quam ideo ipsi, post breuiores aliorum animaduersiones, ex instituto prolixius ser, psit spaNERva eit. O . III. quod Caro-ium M. primum sudorum auctorem , singulari oratione, syntagmati Struviano iuncta, praedicauit. b) Vid. Dissert. mea de orim N pris r. ind. sua. Imp. g. 6. Ceterum voeabulum beneficii & ad praedia emimiea pariter atque e breuνiea, nee non ad pignus , cum a siebresi constitutum, scriptores quondam ain plieuisse, ostendit seu ILTEavs in cominmem. ad rubr. I. F. A. f. s. Singularia , lectu sene dignissima, de Romanorum ben ficiis, habet illostr. Dn. de Lunsima in iuri clientel. cap. II. h. 8. Ieq. pM. 37. seqq. Ita tu iur. fetid. eop. I. qu. II. f. s. sqq. si Quae data fuisse viris ad hellieum armo rum usum aptis, ipsum LAM PRIDII iuvi. ta Aloxandri Seueri cop. LIIX. prostans testimonium, cit. De a me adpolitum, per spicue docet. Quod propterea hiς repetendum, ne quiri obiiciat, ista tantum inermis bus data fuisse veteranis

39쪽

RLEMENT. IvR. FEVD. 7Germaniam seudorum Francis praebue

rint, ea adhuc sub iudice lis est. k

PQuodsi celebris admodum de eX- Rudi , Peditione Romana constitiatio tribui ex bulum re-Vero posset CARO Lo crasso; nullum ς iv certe dubium esset, quin seculo IX. vocabulum studi, quippe quod in illa oc- Currit , latine scribentibus iam fuisset Vsurpatum. Verim i hac de re plura

iam dixi alibi cl). Vbi & de vocabuli

M Quod ostendi iam in eit. Diff. ad β. XI.

non: . ubi & s DLINGu sententiam breuibus exposivi, adductis simul a. G. sTRUVII, ct sp EN Eni obiectionibus, iuncta di mea tandem sententia. Interea tamen ingenue fateor, ista Romanorum benefleta militaria, . . iure pleni dominii suisse possessa; quum verba Lampridii: nee Duquam ad priuatos per tinerent , neutiquam reipublicae proprietatem ; sed id tantum designent, benefieta ista transire haud potuisse in alios, quam mili- res ἔ quippe quibus priuati contradistinguun-

λὶ In eis. DF f. s. Ipsiam eonstitutionem post alios quoque publieae lucis fecit 9 v N I-GI PS in corp. iuri seud. Germ. P. I. num. II. P. 13. M. V. C. GE. CAR. GEBAVER Vs eandem quoque eum notis MARRvARDIFRE HERI δ aliorum, Schilteri l. I. F. adisiecit. Interea ac Mi LTEnus ipse in man-

40쪽

deriuatione iam egi; eorum amplexus sententiam, qui Audi nomen vel geὁde , ortum esse statuunt, m his potissimum-mtionibus permotuS:

I.) vocabula enimvFEo DUM, FEOD MRIVS, IN FEO DARE, in vetustioribus monumentis frequentius inueniuntur;

produxit, in quo p. 3 9. eod. ivr. seud. Alem. in forma quarta, notatu maxime digna haec leguntur verba: si utilitas m nasterii sie exposit, mancipiis ecclesia sER

roribus autem p Eo n Aetis piscario sit a lya,cenbausen usque Paerebiacto. Si quis autem de familia ecclisiae obierit, - - - . iunior frius ipsius - - - eum matre INMODE Tva. Ad quod diploma B. G. 3TRTVIus in iurispr. Hud. e. I. in not. ad h. I. p. I 6. iam prouocauit; nee non illum: Dn. de tv DE Is in iuri furi eap. II. p. asa. non Io I. ea quidem ratione, ut, se non habere, fiteatur, quare hoc monumentum in dubium

vocare debeat.

m) Quae eum ita sint, erroris dubio proeul amguendi, qui vocabulum credidere latinum, atque id ipsum vel a foedere derivarunt, quo dominus de vasallus iunguntur, foedi scriptu, ra, alicubi ex antiquis monumentis eruta, deeepti; vel, quod frequentissimum est, a fide, iuris seudalis auctoritate perperam moti ; quam prosecto tantam esse minime oportet, ut vincat rationem. Vid. a. f. 3. in fin. Commendandum denuo ante laudatum Illustri Dn. de Lungwici ius client. cis. cap. II. f. F. 6. T. P. 1 F. sqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION