장음표시 사용
51쪽
vero potissimum, Ut nobiles atque ingenuos beneficiis stipendiariis, ob nummorum raritatem, adsectos, tum ad sortia facta, tum ad varia ossicia alia, vel in aula, vel in cancellis iustitiae, vel in negotiis fisicalibus, i vel etiam in ecclesiis, alacrius obeunda, in communem reipublicae utilitatem, magiS magisque eXCitarent. λk Fines autem V auorum, qui seuda acceperunt a Regibus, sine dubio meliora fuerunt alimenta , eX heneficiis percipienda; nec non gloriis captatio; praeter utilitatem publicam, os
rem ferae a, omnes pene terras raelestis eon tulerat, eonsilisfissime perpendens, nolis Deriordinis homines tam facile, quam laicos fide litatem Domini reiicere; praeterea si latet rebellarent , illos posse exeommunicationis aucto-νitate, N paenitentiae ferueritate compesere. vh De varii generis ossiciis regni Franeici notatu digna habet ALTEsERRA, L Dueibueis comitibus Galliae prouincialibus ; u E R-TIvs In notitia vereνis lGaneorum Regni Iavarus ad Sebian insiit. iuri Mend. tom. L p. 239-364; ubi varia ossicialium ac ministerialium nomina ordine alphabetico expo-Iuit. Cons. dus mea de orig. V prima ind. seud. Imper. 3. I . seqq. Add. BEcx Iopustulum de paribus re . ministri U' safati iuribus , ex primaeva fetidorum indole deductit. D. eiusd difff. de vera indole seudi eii bilis.
52쪽
ficiis, vel ministeriis suis, ex fide promo
Spretatio- Magis deinde magisque Propagato . ν a de Dariis seudorum instituto ; atque inprimis , seudorum ubi feuda etiam oblata per Germaniam fmρμ frequentius accesserunt; mirum sane eS-set, ni varii fuissent seuda constituentium fines singulares. Quo pertinent potistimum: I.) consseruatio rei, cuius alias omnino amittendae periculum, Vel danti, vel offerenti, imminebat; a.) Vt saluti animae consilerent, qui ecclesiis ac monasteriis bona offerebant; 3.) certae summae pecuniariae, qua Vel dans vel
offerens indigebat, acquisitio, ac decora ab aeris alieni onere liberatio; 4.) familiarum conseruatio; s.) ut subditos offerens in obsequio contineret; 6. Vt iuribus vasallorum Imperii praerogativis frueretur; 7.) defensio ab hostium insultibus; 8.) liberatio a captiuitate s.) stolida voluptas, ex ridiculiS atque indecoris quibusdam seruitiis cognoscenda; ro) acquisitio noui seudi dari, praeter oblatum; II.) conuersio alterius seudi in ali odium; ia. beneficii accepti remuneratio; & qui possunt esse reli
53쪽
Deficiente vero omni fine singulari, sola fidelitas, quae seudo cuilibet inest , rare. nonnunquam suffecit , cunctis ex regula servitiis eXclusis I. XXV. Est autem fidelitas, generatim con E em siderata, curatior eorrem , ad qua quis definitis, . obligatus es, obseruatio. Atque adeo summo fidelitas seudalis est curatior eorum, ad quae Hoblius se obstrictum sentit, o servatio. Quae summatim in eo coiisistit,
ut Vasallus dominum teneatur comiter Colere se reuereri ; commoda & salu- rem ipsius, quantum ad corPUS, Vitam, famam ac bona, Promouere, atque auertere contraria; ita quidem, Vt, ob neglectas ossicii rationes, amistione stu
XXVI. : His ita expositis, discrimen, quod Diserimen inter fidelitatem seudalem , det inter banci fuit, & fidelitatem persectie sibie Uptrye Etionis ciuilis, der solligen uiatenhanen- intercedit, paucis quoque est explicandum. Scilicet illa est relativa,
. atque iseud. oblat. nec non BuRIuM ad Sobiit. I. I. F. p. 36 .sqq. mmi Plura de vasallorum, ut & dominorum obligatione dicendi, infra erit occasio.
54쪽
CApvT I. 22 atque eum in modum se resert ad Rudum, Vt, hoc amisso , omnino exspiret; neque Vasallus , qua talis, pinna grauiori, quam seudi amissione, possit assiigi. Illa autem est absoluta, quantum communis reipublicae salus emagitat; atque adeo, facultatibus licet omnibus amissis, in persona ciuis perdurat; qui & variis poenarum generibuS, Pro ratione delictorum, quibus a tramite recto aberrauit, assici, ac bonis non so
lum priuari; sed & isma & capite plecti potest quam iustistime nn j. f. XXVII.
De assidiis. Feuda qutim antecesserint & per Germaniam altodia, atque illis etiam hodie opponantur ; operae sine dubio Pretium erit, & de his nonnulla hic in medium proserre.
Defuἰiis, Allodium, eX mente maiorum no-I ex menre strorum, est praedium proprium, vel in- maiorum. tegrum territorium , a parentibus iure
hereditario acceptum; ab omni etiam j,- vitio
nn Pluribus hoe disierimen infra quoque in
capite de iure atque obligatione Vasallorum illustrabitur , ae smul tum de vasallorum Imperii immediatorum subiectione ciuili. intuitu Imperatoris atque Imperii; tum de Landiassiatu, quem vocant , fallorum in
55쪽
vitio ex regula liberum; eniti tamen Imperio eum suo possessore bubditum ;quod di , non rogato Priseipis consensu, Libere in heredes transiban oo Quare ει vocabaeum hoc me dubio quam rectissime derivatur ab eu tol) S Dde: quasi dixeris i ein alter , ein ult tamm Out; pp) vel, quod aliis magis arridet, ut eis contracte idem denotet, quod eides, eidelio, atque adeo euode si nificet tinen Si clitense, tin
eidelith Sut qq Mihi vero prius magis
Quod pluribus veterum Ioeis illustrauit
ECCARDVs in comment. ad leg. Salle. ct quudem ad rubri rit. 62. Vbi quoque miratur, THOMAs IvM in IeIect. cap. bist. iur. seud. Ger n. f. I 6. is erroris eos incusare, qui, is allodium bona paterna vel auiatica denota. Dre, statuant; quum tamen vox ipsa hune,, sensum nobis suggerat, ct tot auctorum te sestimonia adsint. Si autem bona, aliter, ,, quam per hereditatem acquista, altidia vo- is centur, hoe abusive paulisper factum esse. Vid. tamen Tuo MA s. in q,. qui proxime sequuntur. pp) Cons illus it. Dn. de Luna Is in iur. fud. cap. III. qu II. p. go. seqq. Vbi Selymorum naenias exponit. Add. BuRIVS eit. lac. p. 3T . seqq. . qq sc K1LTERus in comment. ad L F. A. cap. 64. f. 7. it. in glossario Teuronico , FOc. ad-hal. Conf. ECCARBvs eir. loe. p. to 6. Vbi haec legimus: Is autem, qui allodium poss-
56쪽
a CAPUT I. gis est ad palatum ; quoniam allodium distinguitur in nobile & ignobile. rr . f. XXIX. kΕX usu autem recentiori adeo late vocabuli significatus paret, Vt quaScumque denotet res heredurarius , sene vero nexu feudati, siue iure pleni dominii, siue minus pleni, in ciuitate posses
Ceterum hanc nouimus inculcari, doctrinam: altodia a servitiis militaribus non minus, quam ab onere tributorum,
ex regula, olim fuisse libera. Quod &verum sine dubio est de militia stipendiaria; quippe ad quam soli beneficiarii
milites erant obligari. Quemadmodum autem, VetereS GermanoS , nobiles atque ingenuoS, allodiorum ante introducia seu da possessores , Vltro pro defendenda libertate, ad arma conUO-lasses
debat, possessor dicebatur; Germantee olet. malini siue, ut nunc dicimus, uidelmaturi a vereri nempe voce Di, filicet possessio; de qua plura tu magno opere ex mologico , sub voce Edel 'medimn proferemus. re Vid. illustr. Dn. de Lu DEMIG, eis. locis
ssὶ Cons Tun MA s. diis de praesumi. allidf. 32. seq. Vbi tamen praedia, ususfructoniure possessa, non male excipit I quum Planet, non sint hereditaria.
57쪽
lasse, strenuosque profecto bellatores egisse, tot historiarum monumenta restantur: it ita tamen nec desunt testimonia , quibus constat, & post seuda iam instituta, allodiorum possessoribus, ct quidem alladiorum nomine , militiam a Regibus esse imperatam. uu)
Porro ad ordinariam allodiorum De eorum Naturam pertinet, ut Vel iure heredita- transmis-rio sint acquisita, atque in heredes quo-sione iube que rursuStransmitti queant; vel saltem ,ο quePosterior facultas possessori compe μ Vnwρης' tat ; xx licet saepe cum aliquo temperamento, Vt, familiae conseruandae caesa, agnati iure quodam Praerogativo gaudeant, foeminaeque & cognati, extincta demum illorum stirpe, ad succesIionem
it Illustr. Dn. de LuDEwIs in iur. fud. cap. Im. quaest. 3. p. Iο3. ρθε. uu) Docet hoc capitulare CAROLI M. anni go7. quod in corpore iistris Germ. antiqui edit. Halevs. p. 734. prostat. Postquam enim eap. I. de beneficiariis actum; cap. II. haec sequuntur : si Quicunque liber manses 3 is quinque de proprietate habere videtur, m militer tu hostem veniat die. is Cons. THO. MA s. cit. ante loco; iuncta tamen eiusdem
58쪽
a 6 cAPvT I. vocentur. yy Cui & hoe quondam accessit, ut nec sine heredum legitimorum consensu alienari potuerint; eta
yy In PAceto LEois sALIea, tit. 62. de allodis cap. 6. haec legimus: De terra Salica in mulierem nulla portio hereditatis transit; Medhoe virilis sexus acquirit. Subsidiariam immen mulierum successionem locum habuisse, CCARD Us in not. p. Io 3. ostendit. Et lex RIPvARIOR v M tit. 36. de aludibus , cap. 3. haee habet: cum virilis sexus exsti- rarit, femina in hereditatem auiaticam nata Decedat. ZZ vεT. LEX. saxoNvM tit. XV. tap. 2: nulli Ileeat traditionem hereditatis suae facere, praeer ad ecelesiam, vel Regi, ut beredem suum exheredem faeiat. Item titulo X Ul le tibis homo, si hereditatem suam. nec state eoactus, vendere voluerit, o erat eam primo pro-αimo suo. m. In corpore iuris Gom. a Driqu Halensis p. 463. Add. GAERTNRR in
59쪽
Cuius quoque iuris vestigia & hodie Passim supersim r. sa
Quae quum ita sint, facile nunc de D. diacidi quaestio potest: virum media inter Mete. allodium de seudum species detur 3 Quam utique assirmandam, atque eo cuncta reserenda esse bona, censemus,
quae Erben. Ex diplomatibus thesin hane eonfir.
60쪽
quae Vel nullo iure hereditario, vel sine ulla subiectione ciuili possidentur. b I. XXXIII.
1) De bonis Hinc ex mente maiorum, ad hane conquisitis. classem non male reserebantur bona non
seudalia, quae possessor a parentibus vel cognatis iure hereditario non acceperat; sed ipse labore & parsimonia sibi com-Parauerat. Vnde nata quondam distinctio inter bona seuritia, αἱ diutia, δι ac
vis inficias ire nequeam, tertium . huiuS distinctionis membrum tandem fere esse neglectum , resque comparataS Vulgo
etiam allo dii nomine fignatas. d I. XXXIV.
a Dev - Praeterea nec sine ratione, quippe fructu. quam paulo ante iam cognouimus , e in hac classe collocantur hona usu fructuaria; non solum, si ex iuris Romani sententia accipiantur, qua iure tantum ser
vitutis pollidebantur; sed &, licet poS-
b Vid. et 8. 29. 3o. A 3I. h. e. e) Quod variis veterum testimoniis iam proba.
vit B. G. STRVuIus in commentatione de aL
Iodiis Imp. eap. I. g. 4. p. 23. Aq. Add. Illustr. Dn. MEI NEC CH elamenta iuri Germ. lib. II. tit. I. f. q. d ) Quod eit. De. pariter ostensum; in ultimo, tamen & 26. eum nonnullis sequentibus, est consulendus. e In nota ad s. 29.