장음표시 사용
461쪽
obrepentes per ardua depulerat, convictus est consilium de regno occupando iniisse: damnatusque capitis, e saxo Tarpejo, ut M. Varro ait, praeceps datus est z ut Cornet. autem Nepoε scriptum reliquit, verberando necatus est.
Alexander Magnus Pellae ortus, M. Fabio Ambusto,
. r. Tito t. syllaba ea repetita Ioeum corrupit. Recte igitur sigonius praenomen ex Quintiliani lib. m. reponendum docuit. Quod Livius & PIutarchus in libro et confirmant i Ec illud Festi seu Paulli Diaconi lib. XI. deverb. 1igni f. Manlia gentis Pavicia δει reto nemo ex ea Maretis appellatisr, fusta M. Manlius, qui Capitolaiam a Gallis defenderat , eωm regnum affect i, damnatus , necatusque s. vide T. Livium Iib. v r. ab urbe Condita. Seboit. Defensio illa Μanlii adversum Gallos Senones ineidit in annum Κτο ἡ κώ in ccc m. Mad. Roma a Gallis capta, Cum pugnatum paullo ante esset ad AI- Iiam flumen, die xv. Kalend. Sextil.
Manlius Saxo Tarpeio praeceps datus est anno vii. post Vrbem , Gallis receptam. Agellius Nepotem laudat auctorem , qui Μanlium verberando necatum scripserit. Adjectas mortuo nΟ-tas; Livius, Sex. Pompejus, Herodes Atticus apud Agellium , auctores sunt: alteram ρωblieam; quod cum domus ejus ex puuo iusia ob defensam Cayitoliωm in areessist: ωbi postea ades atqua osseιna Monera; latum ad populum es, ne quis
Parricitis in arce aiat capitalis habitaret e Gentilitiam alteram , ne quis ex ea gente Marer praenomine vocaretur. Quod ille,
qui de viris illustribus, Plinii Secundi
titulo circumfertur, scripsit : gentilitarem Manlii ejωras , ne quαs posea cognomine Capitolini uteretur, ἀνι ρηπια est. Constat enim ex Consulum Annalibus . Capitolinorum cognomina in Manliana deinceps frequentissima fuisse. Stad. Vide Epitomam Livii, vi. Quintilianum III. eap. vIN VaI. Μ L
M. Fabio Ambusta, Tiro aeuinctio capi ratino Coss. po Romam conditam anno trecentesimo , octuagesimo quanto. J Atqui
multis modis hoc falsum deprehenditur. Quippe convenit inter omnes AI xandrum natum Olympiadis sextae supra centesimam anno primo. Alii secundo volunt. In hoe solum distordia est. Quod tempus convenit anno urb. eo ditae trecentesimo nonagesimo septimo, veI octavo, si varronis esculum sequaris. Nepos, si quid Solino ered mus, natum Alexandrum scripserat. C. Vialibas M. Fabia Ombaso. TR .uctio Capitolos. Consules illi fuerunt iuxta Livium anno Vrbis quadringentesimo primo. hoe est, ol Impiadiscentesimae sextae anno quarto. Sed omnes anno primo aut secundo hujus Olympiadis natum prodidere. Nepoti placuit, ut ex Solino scimus, Romam conditam esse Olympiadis septimae anno secundo. Si ex aera Varroniana, V bis annus trecentesimus nonagesimus nonus convenit cum Olympiadis sextae di centesimae anno secundo, certe secundum aeram Nepotianam Vrbis trecentesimus nonagesimus septimus in eundem annum olympiadis congruerit. Ergo annus urbis quadringentelimus primus, juxta Nepotem cum
Olympiadis septimae primo aut secundo
anno pariaverit. Olympiadis vero sextaedi centesimae annus ultimus, quo natum AIexandrum putavit Nepos . urbis annus fuerit trecentesimus nonagesimus nonus. An igitur hic numerus h loco Di i
462쪽
Tito Quinctio Capitolino Coss post Romam conditam
anno trecentesino octuagesimo quinto. Solin. cap. xLIII.
a vestigiis teripturae veteris omnium librorum. Error potius Solini fuerit, ut in omnibus solennes ejus sunt tales hallucinationes. Natalem Alexandri in
consulatum Fabii Ambusti,&Quinctii Capitolini contulerat Nepos. Annum lVrbis de suo addidit Solinus. quo anno nulli Consules Romae, sed Tribuni militum Consulari. potestate regebant. lQuod tempus inadit in Olympiadem lsecundam Eccentesimam exeuntem. In lquod tempus nemo est, qui Alexandri natalem conjecerit. Existimavi aliquando legendum : poli Romam conssitam anno CCCL xxxxv. hoc est . nonagesimo quinto , uno decusse detrito factum CCCLXxxv. Haec est aera Pictoris, quam fortasse hie secutus est Nepos. octava OIympiade Romam conditam voluit. Secundum hunc caleulum, qui aliis trecentesimus nonagesimus nonus ab Vrbe condita, hie Pictori fuit trecentesimus nonagesimus quintus. Sed quis credat Nepotem sententiae Pictoris hele adhaesisse, quum disertim Solinus tradat, Nepoti & Lutatio opinionem Α-pollodori & Eratosthenis comproba tibus, placere Romam conditam olym- , piadis seetimae anno secundo. Hoc tantum itaque heic tenendum ex opinione Nepotis, natum Alexandrum, Consu- Iibus M. Fabio Ambusto, &T. Quinolo Capitolino. Salmas M. Fabιο Aminfinsto. γ T. L inctio caρitolino coss. JHorum consulatus incidit in annum tertium aut ultimum Olympiadis sextae supra centesimum. Iosephus narrat apud cinnes in consessio haberi, Alexandrum vivis excessisse Olympiade eentesima & decima quarta. Libro a. contra Appionem : Α'λεξαπάλον δἐ τεθνάνη mimc ομολογουm a, sino e ρε- rari in e Ο λυμπιάδν. Hegesias tunc Archon erat. AEque inter omnes constat , anno vitae trigesimo tertio
eum obiisse. seribit Anianus occisium esse Philippum sub Pythodemi magistratu. Olympiade undecima di centesma, quo tempore Alexander annoIum circiter viginti fuit. Si ab ea Olympiade retro numeres annos viginti, ad lex- tam centesimam devenies , cujus anno primo natus est Alexander Elpinice Archonte. Ab eo Praetore ad Hegesiam , sub quo mortem obiit, anni sunt duo Betriginta solidi : Μortuus itaque anno aetatis trigelim tertio. Atque haec sunt apud omnes όμωλογύμῆμα, iuxta calculum vero Nepotis minus etiam,quam triginta annos vixerit. A Nepote vide. tur sumpsisse Agellius lib. xvi l. capite, quo exponit, quibus temporibus post Romam eonditam Graeci Romanique i llustres viri floruerint. In eo capite tradit , Alexandrum natum circa annum Vrbis Conditae quadringentesimum Cornelium Nepotem ibi in Chroni eis citat loco non uno. M. Fabius Ambustus consul fuit iterum cum M. Popilio, anno secundo Olympiadis sexagesimae
sextae, circa annum Vrbis trecentesimum nonagesimum nonum. Idem Fabius consul tertio fuit cum T. Quinctio Capitolino : anno urbis juxta Livium , quadringentesimo primo. Eo ipso an inno quidam Annales non Titum Quin diluin, sed Popilium consulam cum Ambusto reserebant. Livius e creati
consules ambo Patrieri. M. Fabius bustin, III. T. Et uinctius. In quib-dam cinnatibus pro T. aevinctio M. Pop/liam consulam invenio. Hoc errorein quibusdam potuerit obiicere, in assignando Alexandri natalis anno, qui tertium Fabii Ambusti conlulatum pro secundo accipexent, praecipue quum in utroque conssulatu collegam illi dent M. Popialium quidam Annales. His adde, quos juxta Livii de aliorum calculum Fabius ille secundo factus est consul anno urbis trecentesimo nonagesimis non . .
463쪽
os CORNELI NE PUTIs P. Terentius Scipionis Africani & C. Laelii aequalis
L I B. II. Α Virgine Vestale. Sof Carisius lib. I. Grannm.
' Multis in Senatu placuit, ut qui ' captivorum Roma
Ex atra quoque Nepotis,qui duobus an- cero ne majori quidem Afri eano aequa nis posterius conditam Vrbem statuit, lis, quo moriente Terentius sedecim tertius ei uidem Fabii consulatus in an- sere annos natus erat. Schoit. num Urbis trecentel imum nonageli - 2 Hrgine Vesiae. Pro Vsali , n uir, nonum cadit. Et sortean Nepos. Quia non personam , sed rem significat. quum natum Alexandrum in Chronicis Sic Sosipater Carisius i. I. Gram. Schole. dixit. eonsulatu Μ. Fabii Ambusti; desvide volsum de analog. Iib. II. c. I r. secundo ejus cons latu intellexit, quem 3 Miatu in Senam placuit. J Gemina plerique assignant ad annum secundum sunt, quae in Cicerone i. ossicior. Ie-olyinpiadis centesimae litxtae. Salmas guntur: ubi fidem hosti datam, servani Piablius Terentim Scipionis frieani dain esse docet : Geundo, inquit, Pa-O cHi Lalii aqualis. J Quod contra vico bello post Cannensem purnam, quos Fenestellam: Vide eundem locum Do-ldecem Hannibal Romam misit, adfractos nati, vel, ut alii volunt, Suetonii. ljure jurando , se radisum es, nsia radiachenim. Quin potius utroque major na- mendis iis, qui eapri erant, impetrassent; tu. Natus enim Terentius, si eidem eos omnes Censoreι quoad qumque eorae Donato fides habenda, Cn. Cornelio vixit, eum pejerassen3 in arariis relaqueis Lentulo, P. AElio Paeto, CosL anno, ni runt: nec minus situm, qui jurejurando fallor. II L III. post V . C. Μortuus verolfraudo culpam inierat. Cum enim permisia Cn. Cornelio Dolabella . M. Fulvio Onnibalis ex siet e eastris , rediit paωllo Nobiliore Coss. anno U. C. nxcv. Sci-lyost , quod se oblitum nessio qMid dicer/t apio vero Africanus minor, natus Appioideinde egressur e castris , j duranda s. Claudio Pulcro , M. Sempronio Tudi-ssolutum parabat: θ eνat verbis. rra non tano Coss. anno II xLrκ. post R. C. erat. Semper antem in fide quid fusoris, Quo tempoIe Terentius sextuiri deci- non quid Oxerit, euitandum es. Haeeitismum annum agebar. Anno vero trice-ale. Schori. vide super hanc quaestionem smo quinto Andriam docuit 1, qui est Hug. Grotium lib. m. cap. 23. De V. C. II Lxxxviii. eum Scipio' ageretiIur. Beli. ac Pacis. undevicelimum. Laelius vero Scieio - captivorism Romanorum ab Anninem paullum aetate anteibat, ut ipse inibala. J Haee Sehotius de suo addidit. sui nominis Dialogo Ciceroniano : Uι Nam in Gellio sic legimus: Cometina
pri- , inquit, introuram in vitam, sicINepos in libro exemplorum quinto. νd quo prius exirem de vita. ubi tamen Terei -Τqtie litaris mandavit. multu in senatu ρω- tiam familiarem suum vocat Laelius; esine, ut ii, qui redire nollent, darra e
non, ut quidam lalso taedidc runt, Ci- βε ibin, dic. Eserat autem in praece-
464쪽
FRAGMENTA. 6o7 norum ab Annibale redire nollent, datis custodibus ad Annibalem deducerentur : sed ex sententia numero plurium, quibus id non videretur superata: ii tamen qui ad Annibalem non rediissent, usque adeo ' detestabiles invi sique fuerunt, ut tardium vitae ceperint, necemque sibi
consciverint. Agest. lib. VII. cap. I 8.
Subinde. Sosipater Caris lib. 2. p. 8O.L I B. XV. ' Harum partum. Ibiae L I B. XVI.
dentibus de raptivis ab .Annibale Ro-ivalicano. Ita me iam, pro mensium diis mam missis, hae eunditione, ut redi- cebant. Et sexcenta alia. Legendus vos xent ad se, nisi permutatio placeret Se-ssius de analog. II. I . Sed Charisiici αnatu . B M. cus aliter interpungendus est , quam x Darestabitis. J In editionibus inve- vulgo legitur. Put scitius edidit: P A a-nio intestabiles. Quod perinde est. Ho- Tu M. casar de analogieis . Η UMTatius II. Sat. 2. Ig I. ante bilis O μ- P A R T v M. Cornat a Nepos in iusseri. coeso. Idem. decimo quinta. Et Ennius, I A M us Ea Subinde. J Quo & Brutus de Cae- FE Qv A T v o R PAR Tu M. Di Iius frequenter uli ilint. Solip. Carisistingue I PanoM, Casar da an in
3 Harum parti-. J sie Caesar in Α-lpas, Oc. Bosius. nalogicis, & Ennius. Idem Sosipater: fratre patraeale.J Rem necessitu-Iamque fere quatuor partum d pro par-ldinis, sed personam , ostendat. Quaeritim. Quod hodie obtinet. Ste&xrr. Garilli ut pleraque illius) mutila sunt Philipp. Clatio. Vt Maretus in ML bc corrupta. Schori. EU GJ-.
465쪽
os CORNELI NEPOTI saucerta quo Libro Virorum Illast. possita.
Arthago antea speciem habuit duplicis oppidi,
quasi aliud alterum amplecteretur: in cujus interior pars Byrsa dicebatur, ' exterior Magalia. Hujus rei te
lentiam, ut ante monuimu . Nam
N p Phoenicibus Vrbs est , Carthagena tivitas Honorum, quam Graeci
carthago idem: Sed illud merum Phoenicium , hoe Punicum, id est, iam depravatum Phoenicibus aliquantum temporis in Africa commoratis. Nam Pop-ni αυοχρομ -Nec dubium , quin Graecum Καρχάλιν ab eadem origine sit deductum Et inflexum. Quod Siculorum proprium , qui Θ' mutant in χ. Sic quae carthada vel Carthago Poenis , ipsi dixerunt Καυσώ. Ipsi Africae vicini hoc nomen Graecis transmiserunt. Falluntur igitur auctores plerique Graeciae, qui Keil ei δώα conditam scripsere , , ἡ Κ γδ νγ τινοe άν--ὀe νικγ . Nam idem nomen Καρ- ρεδών dc carthago, deflexum a Punico vel Phoenicio Carthiae. Vide Magnum Salmasium in stupendo exercitationum Plinianarum opere. 2 Antea speetam habuiι duplieis enidi. J Vnde Virgilius Carthaginem &Byrsam conjunxit, ut urbes vicinas. 3 talus interior pars orsa dicebatur. JStrabo lib. xv II. Geograph. ΚήΚαt-
sta Δυ ο πολιν ἡ ἀκροπολις ba e tλουν Βύe-, οφede ἰυιν ἐς κυκλω πι- ροοικου Ἀνη. Aepellatio illa a corio ducta. Vide Appianum, Ac Eustathium in Dionysium. Bυς- enim Graecis corium. Byrsa Ec Carthago, ex taurino tergo derivata vocabula. Postea tamen diversia significata accepere. Vt probabile sit, nugati heie Graecos de Latinos auctores,ut propemodum in omnibus. Byrsa enim mXU boc eth, rqu-pitys Iocus yoenis di Orientalibus, intonomine etiam Idumaeorum metropolisinsgnita. Unda hodie munita &augusta loca Bursae vocantur. Quale est Rommae Capitolium, Athenis ἀκροπολις. euchen. Caeterum illud colligerepoΩsumus, Byrsam, quae ἀκμπολις fuit. a Didone Tyria tantum filisso canditam ; Iarbam postea novo conditu eam urbem instaurasse , Et vocasse Κανην πόλaν, Punica vel Lybica voce, quae id significaret. Id et i Cartha da ves Carthado. Vnde V - φθορέν Latinis Carthago. Graecis Καρ νειν dicta est. Falsa igitur de nugatoria Graecorum opinio, qui Carchedone Tyrio cO ditam , Ac inde nominatam seriptae. Salmasias. Exterior Magalia.J Servius in IV. AEn. mgalia, Afrorum casas. dc --νalia idem significare annotat. vide Sallustium de Festum. Carisius Sosipater IMagalιa, λωλυζαι Α'φειῆν. Mapalia ora λυζα άκῶν. Sed utrobique Α'φων legendum censeo. Sebati. MA palea veIpales syris est Agrieola , hinc mapale
deductum, proprium agricolae tugurium. Ergo apud Catiuum Gηλυta ἀκῶν legendum, non, ut Scholius censet, utrobique A' φειον. Haec ante me vidit doctissimus Bouchartus. Ke- ebenitis. Festus mapalιa Punicas casas interpretatur, Plinius domus. Cato cohortibus rotundis assimulat, I v. Originum. Quem citat Servius. Sic Mapalia de Magalia eadem. Idem Servius
Magar, lingua Poeni ea villam significas Ie notat. Salmas Vnde Isidorus 31araba, quasi Magaria dicta, dicit. Quippe nun id est Mariar hodie orientalibus habitationem denotat. Atque hinc Plautus in Poenulo, Megaria dixit. βεα-
466쪽
est Cormi. Nepos in eo libro, qui Vita Illustrium in
scribitur. Serv. in I. CH n. Propius Grammatico accessi. Diomedes lib. I. Grammis
λ A. Altinus, qui cum L. Lucullo Consul fuit, rus hinmanas oratione Graeca scriptitavit. In ejus Historiae ' principio scriptum est ad hanc sententiami neminem .succc 'sere sibi convenire, si quid in his libris parum composte
aut minus eleganter scriptum foret: nam =sum homo it manus, natus in Latior Graca oratio a nobis alienissima est: ideoque veniam gratiamque malae existisationis, si quid esset erratum, postulavit. Ea cum legisset M. Cator e tu, inquit, Aule, nimium nugator es, cum maluisti culpam deprecari, quam culpa vacare. Nam veniam petere solemus, aut cum imprudentes erravimus, aut cum
dum est. Hie locus mire confirmat lcri pluram vett. librorum in prooemio operis de excellentibus viris. Sosius. 2 Propiu/ Grammatico acre . J Si vulgatam lectionem Diomedis sequimur,naee Ciceronis, non Nepotis veiba fuerint. Sic enim ex editione Pruschii verba Grammatici habent: PROPE , prope
THAGINI LOCA. Sed locus haud dubie corruptus est , nam illa Pro in Grammarico acest, nusquam.hodie in epistolis ad Atticum, quod stiam, apparent. Ista vero lib. I. epist. I 4. cupis initium: Vereor, ne puridum sit; legimus: Proxi-mtis Pomptio sedebam. intellexi hominem moveri. quanquam ibi Lambinus, Simeo Bosius5c Ian. Gruterus emendent proxima Pompeium . sed perperam, ut e Diomede colligitur. Sic igitur hunc Io- eum distinguendum censeo: Sed Ο ravo casu idem Detro dixit ad Miticam, subintellige: Proximus Pomptio sede-
iaa. Albinus.J Forte ex M. Catonis vita, quae de Virotum Illustriam erat, depromptum v nam, quod vulgo circumfertur, pars duntaxat esse videtur.
Refert de Plutarchus in Catone, ec poplithesmatis; Cicero in Lucullo, dei. de Finibus. Schori. Prinei s. I Macrobiss primo. Et statim : A quidiniatis tibias. Sed Maer bius non verba, sed sensum verborum Albini tulis. Vnde mox pro illis
Graca arario nobia alienisuma es, posuit. O eloquium Graetim a nobis alienusimul mest, serte , ut melius Graeca exprimese
Sum homo Romam r. Helcio eui Scholius omiserit vocem inquit , qu iuin Gellio de Macrobici lego hoc modo.
quae Gellius subjicit . eodem Maetobiosiliunt: quia non commemorat. unde haec hauserit. Schottus Savaro e libro de Catone desumpta putant. cujus iupra Nepos meminit. B. r.
467쪽
io CORNELI NEPOTI scompulsi peccavimus. Tibi, inquit, oro te, quis perpulit
ut id committeres, quod priuiquam faceres, peteres ut ignosceretur. ε geg. lib. x I. cap. vIII. Noct. Attis. U AEL
ornelius Nepos, & rerum memoriae non indiligens,& M. Ciceronis, ut qui maxime amicus familiarisque fuit: atque is tamen in primo libro, quos de vita illius
ginti annos natum primam caussam judicii publici egisse: Sextumque Roscium parricidii reum defendilse. Agest.
m. xv. Noct. Attic. cap. XXVIII.
λ Tullius, ' me priuente, iisdem pene verbis, quibus edita cst; eam Τ pro Cornelio seditiolo Tribuno defensi
nemperoravit. D. Hieronym. Epist. LxxI. ad Pammach.
I Errata vivitur. I vide Franci Fa- 'hriei historiam Ciceronis ad annum xxvr. & TXVI P. a Tres di viginti annos natam.J JEtatis septimum & vicesimum agebat Cicero cum Roscium defendit, ut Asconius Pedianus. diligens ejus interpres apud Agellium, & Fabius libro xta. cap. v I. auctor est. Schait. Natus Cicero anno V. C. Io exi v II r. C. Atilio serrano , Q. Servilio Caepione Coss. Ad lescens contra L. Sullae dominantis opes pro sex. Amerino dixit, quae exstat oratio Off. II. Et primam caussam in Bruto egit , publicam scilicet: nam pro Quinctio privatam apud Aquilium Gallum iudicem egit aetatis xxvri. anno
x. C. DCLXXII. In inatore, adole
scentulum dicit se eam eaustam egisse. Vide Fabium Quinctilianum lib. xis. cap. vi. Dixit & pro Roscio Comoedo, anno Ia cxxxvII .post urbem conditam.
3 I tui.J Neque verba haee Nepotis
sunt, neque cenum . e vita Ciem nis ea petita esse. QuoA posterius Sehoreus ipse non dissitetur. Sic enim Hieron. cap. Φ. epist. ad Pammachium adversus errores Ioan. Hierosolymitani: Rustia μοι- eim-- llium t refert ansm Cornelius Ne ρνε, με prasenta iisdem pane vobis, qisi bus edita est, eam pro C melio seditiosa defensionem peroraram. Bosius. Me ρ sente. J Resert enim Carnes. Neposse prasania. Ita Hieron. Schori. s Pro Cornelia seditioso Tribuno.J De
hac ipse in Vortensis r qui liber scriptus erat de laudibus Philosophiae apud La
ctanctium lib.vt. cap. II . Malo vel unum parvωm da meis libellωm, quam longam ora sonem pro sectioso homine Cornelio.
Longam vocat , quia viginti amplius
468쪽
'l'' Antum abest ut ego magistram esse putes itae Psb.
- losophiami ' beataeque vitae perfectricem; ut nullis' magis existimem opus cssc magistris vivendi, quam plerisique, qui in ea disputando versantur. Video enim magnam partem corum, qui in Schola de pudore & continentia praecipiant argutissime, eosdem in omnium libidinum
cupiditatibus vivere. Lactant. lib. II I. cap. xy. Divin.
&lia implere potuit. Vide Asconium.
Plinius lib. I . epistola xx. in hunc grandem librum, omnia quae per dies quatuor latius dixerat, coartasse dicit Ciceronem, Nepos vero iisdem, quibus edita est verbis, peroratam. Quae pugnare videntur. Meminit ejus orationis, praeter Fortunatianum &Μarcianus Capella in Rhetor. uterque ille, pro Cornelis Majestalis vocat. Hic. in oratione, inquit, pr cor. nalio, primo refutata sunt crimina, qoae secuta sunt Tribunatum : post ad ipsum Tribunatum recursus est tactus, quae dispositio attificialis, ut diximus, nominatur. Secundam etiam pro C. Cornelio, a Pediano, ubi de illius seditioso Tribunatu, aliisque laudari video. Schotria Magistrιam esse putem vita Philosophiam. J Alludere videtur ad locum Ciceronis Nepos, qui exstat in Tusculanis Quaestionibus: O inta Philosephia dux r
hominum ρε re usa potuisset ρ Et Mox;
3 Eosdem in omnium libidinum evidia talibus Di Dere. J In eandem sententiam Cicero ipse, leu quisquis alius inducitur in Hortensio; jn quo de universa PhiIosophia , quantopere α petenda de colenda esset: pracstiant Me si, e sacit nemo. Scholt. Lege quae ad Pomponium notabamus.
469쪽
CORNELIUM NEPOTEM Epistolaram L I B. II. Ι quc nostri cum omnia quae dixissemus, dicta essent
quae facete & breviter & acute locuti essemus, caproprio nomine appellari 'dicteria voluerunt.Macrob. lib. I I.
Hoc restiterat etiam, ut a te fictis aggrederer donis.
Qui habet, ultro appetitur; qui est pauper, ' asperna
tur. Ibid. Quid λ oratorum quem Caesari antepones eorum qui nihil aliud egerunt quis sententiis aut acutior aut crebriorpquis Verois aut ornati0r aut clegantior λ Sueton. in Casare cap. LV. . '
1 Iraque nostri. J Adeo earum NepΟ-tem Cicero habuit, ut io seria cum illo , prae emeris libenter eommunita. tit. Vide Epist. v. lib. xv I. ad Attio. Ciceronem velo natura dieacem iuisse, di iocularibus, quae di delitibus non carerent, mirifice deIectatum; mi is lib. II. de Oratore discas. metabius etiam Consularem scurram ab inimi. cis, ut a Uaunio, audiisse.& , L. Papirio Paeto, seurram veluem appellatum, ad
firmat; lib. II. Saturnal. cap. I. Schori.
a Diciaria. J Nestio in quibus libris
scholius hanc vocem invenerit. . Nam in optimis edd. heic&toto isthoe capite diecta exculum video. Idque recte. Vno tamen loco Pontanus e ML Cod. Gmria reponi voluit. βψ-.
ειτ . Idem Cicero ex oeconomico Xenophontis: Homo De eo numero hamianum , qm apud n f hoe nomina dignant. . passive i q. Vide id genus innumera apud Priscian. Iib. Tra I. Sebsit. ν aeris sententiiν ain acuit r. aut re brior i l Idem Cicero ad Brutum , Oratores enumerans, negat se videre, cui
Caesar debeat cedere. Et Attieus ibidem judicabat, Ilum omnium sere oratΟ-rum Latine loqui elegantissime, seri- psisse & de analogia ad M. Tullium ἔverborumque delectum, originem esse eloquentiae, dicere solitum. Sed de his multi multa. Idem. Vide Tacitum in
Dialogo de Oratore. i Nulla Disit eo by Cooste
470쪽
Neque enim quidquam aliud est felicitas,nisi honestari rerum prosperitas: vel ut alio modo definiam , Felicitas est fortuna adjutrix consiliorum bonorum quibus qui non utitur, felix nullo pacto esse potest. Ergo in perditis im pilisque consiliis, quibus Caesar usus erat, nulla potuit esse felicitas: feliciorque meo judicio' Camillus exulans, quam temporibus iisdem Manlius, etiamsi, ' id quod cupierat,
regnare potuisset. Ammian. Marcell. xx I.
' Quidam veterum, formidantes ea, quae scriptoribus historiae suorum temporum solent sepe fraudi esse atque invidiae, cognitiones actuum variorum, stylis jam uberibus explicatas non edidere superstites. Id. lib. xxv I. initio. Infelices esse qui omnia sibi licere cxistimarunt. Idem
x Nusta patuit es felicitas.J De hae Ipsa Caesaris felicitate Cicero Philippi.
II. casar Alexandriam se recepit, felix, nisi uidem videbar. o mea autem 'u- sentia, qua ravublica sit insalix, felix esse memo potest. Ut Nero Caesar, Et Sylla. quamvis huic Felieu cognomen datum. vide ad Attie. lib. vI I. Schori. a Camissi exinans.J Valer. Μaximus Iib. v. cap. III. Utrium Romanarum O, incrementiam iarissimum, ct tmela cer- ausima Furitia Camillas, in Urbe ineoluis rarem suam tueri non valuit, cuj- ipse falaram stabιliarat , salacitatem auxerat.
Quippe qui Capenates de Phaliscos, Ecquod Omnium maxumum , Vrbein vetos X. annis oblEssam adjecerat imperio. vide Livium, Plutarchum, Agelliu D. A L. Apuleio Trib. plebis in exilium ejectus eli. Cuius po1h alios Sene ea meminit v. de Beneficiis. Reuch. 3 Id quod evrerat. J Regnum affectasse Manlium . servato Capitolio, supra dictum. Testes gelum ti Cicero
agit, in quae voeati ferumque Historici
solent. Ejus rei fuerunt Cremutius Corisdus apud Dionem Ec Tacitum. Iunius Rusticus apud Suetonium. Hermogenes& Metius Pomposianus apud eundem.
s Formidan es ea, qua scriptoribω. IIngens audaei a Sehotti l Quippe non solum pro Ciceronianis venditat, quae Ciceronis non esse facile omnes perspiciunt, qui putissimi scriptoris aurum ab Ammiani luto norunt discernere: sed etiam pluscula de suo interuit. Ammianus enim postquam dixisset fibi usque ad confinia proprioris memmiae proingresso fuisse propositum referre ii notioribus pedem , ut pericula veritati saepe eontigua, & intempestivos censoles declinaret; solum ista subjicit: Hac quι-
6 Insetieas esse. J Haec Ciceronis quidem esse ex Ammiano patet, qui serue -