장음표시 사용
441쪽
nam , ab avunculo hereditate relictam, cujus amoenitas
non aedificio, sed silva constabat: ipsam enim φ tectum, antiquitus constitutum, plus salis, quam sumptus, habebat; in quo nihil commutavit, nisi ii quid vetustate co ectus est. Vsus est familia , si utilitate judicandum est,
optima; si serma, vix mediocri. Namque in ea erant pueriliteratissimi, anagnostae optimi, & ' plurimi librarii; ut ne pedisequus quidem quisquam esset, qui non utrumque
horum pulchre facere posset. Pari modo artifices ceteri , quos cultus domesticus desiderat, apprime boni. Neque tamcn horum quenquam, nisi dominatum, domique factum, habuit: quod cst signum non solum continentiae ,
sed etiam diligentiae. Nam & non intemperanter concupiscere, quod a pluribus videas, continentis debet duci;& potius diligentia, quam pretio, parare non mediocris est industriae. si Elegans, non magnificus; splendidus, non .
I Tamphtanam.J sie edendum eur nuenses 8c Anagnostas hos eolligere li-ravi. Tamphilanam rimaem autem acci leuit. A studiis 5c ab epistolis textum pio a Tamphilo quodam Romano sic nominat lib. v. epist. xx. & lib. v I I. appellatam. Tamphili enim Romae me. epist. H. & lib. xvi. epist. xv. Athain Iunt, Pamphilι non item. Lambin. Sedimam ct lexstim amanuenses , Iib. XI I. ego existimo cacilianam esse legendum .iepist. x I. alterum epist. II. lib. v II. Ec domum a possessiste Ilio Caecilio At- sntιochum tomerum literatostici avunculo nomen fuisse sortitam. nominat, lib. XLII. epist. xxxD I. EcErn tias. Iib. v. epist. x I s. De LMUchide. quem et Tectum plus salis. quam sumptus.Jlinanumisit, epist. xv. lib. Iv. De Mea Hoc est, tecti architectura plus artis, nore lib. v. epist. m. & lib. v I. epist. II. venustatis de elegantiae , suam sumptus Schori. habebat. Sal enim consmentum om- auos cωltus domeficus desiderat. Inium. Vives ibidem interpretatur de Ad. voluptatem & lucrum locata eo- gratia ac venustate aedium, quae per sa- rum opera. Sunt autem ejusmodi ser-Ιem plerumque significatur. Schortus. vorum nomina; gladiatores, agitatOLocus hi orruptus videtur Cl. Boecle- res . funambuli, palaestritae, pictores, Io. Bos s. caelatores, dcc. Vide Laurent. Pign gnosta optimi. J Romani Prin- rium de servis. Boeriericipes lectores apud se habebant, quos 6 Elegans, non magni laus.J Elegansae αγνω e dixere, cum ipsi occupati le- homo, ad aetatem Catonis, non in lauctioni vacare non valerent. Olexanderide, sed vitio ponebatur. Sic enim illa ab .Alexand. Vide Aleursium cap. 3. Au-idelisculi sui moribus: O varariam ometar. Philolog. nia vitia habere putabant : sumρtuo's, cu- Plurimi librarii.J Tres nominat picius, elegans, vitiosus. Post in laudem Cicero . lib. x m. epist. xLI v. Phar- vertit, ut hoc ipso loco. Lege AgcΙ- uacema Antatim, O Salvium. Ama- lium ii b. x. Noct. Attic. cap. II. ec
442쪽
sumptuosus; omni diligentia munditiam non affluentem affectabat. Suppellex modica , non multa; ut in neu tram partem conspici posset. Nec hoc praeteribo quanquam nonnullis leve vi 1um iri putem) cum in primis la tus esset eques Rom. & non parum liberaliter domum csuam omnium ordinum homines invitaret. ; scimus non amplius, ' quam terna millia aeris peraeque in singulos mens es t ex ephemeride eum expensum sumptui ferre solitum iatque hoc non auditum, sed cognitum praedicamus. Saepe sqc0im, propter familiaritatem, domesticis rebus interfuimus. Nemo in convivio ejus 'aliud acroama audivit, 1 quam anagnosten: quod nos quidem jucundisIimum arbitramur. Neque unquam sine aliqua lectione apud cum
k et ' coenin Ioan. Bapt. Pium , Annot. post, cap. 30. Schoit. I Sunesto modiea, non multa, dit in reurram parrem constiti posset.J Ita scripsisse eum, ex praecedentibus apparet: nam omnes antitheses ita sunt conceis Diae a. ut quid fuerit adfirmet, quid non fuerit neget. Elegans, non magnificus; splandidus, non sumptuosus; adfectans munditiem, non adfluentiam. Sic etiam suppellex et modica, non misitae hoc est , modo , n qn copia aestimanda ; instru- mentum modice, non abundanter, sufficiensi; ut in neutram partem notari posset, neque sordium , quia aderat modus a neque. luxus, quia aberat superfluum. Hiue sensui verba mihi satis esse videntur exprimendo: neque aut musera ad desectum referendum, aut alia ne
inille dueenti sestertit: hi enim illo aevo quatuor millia odi ingentos asses colligebant : sed septingenti quinquaginta ,
denarii cLxxxv I. cum dimidio, nostri coronati octodecim cum didracbino & hemidrachmo : nam mille artitum sestettios riciebat cc L. denarios Lxi l. & victoriatum. Grono in lib. I II. de peeunia vetere. 3 Ex Fbmeride eum expensum sumptui ferre solitum. J Ephemeridem diuris num Latini vocant. Significat hie Iibellum quotidianarum expensarum N e rogationum. Aliud significant diurni commentarii apud Sueton. August. 6 iu quos etiam dicta dc. sermones annotabant. Vide Casau num ad illum Iq-
uiad acroama audivit. J Vide pluritarchum Sympos blaerobium Sc Athel, in m. Solebant enim s db eoenae finem admitti, qui partim seriis recit tionibus, partim dactis factisque ridi- eulis saturos convivas exhilararentat Audiebantur etiam cantores, tibicines, eitharoedi, dc quicunque alii musica in strumenta tractare, pultare, aut inflare
nossent. Acromata uno verbo Graeci Latinique omnes hos vocant. Casaubonia Acroma dicitur pro acroama, ut κρο - τηνον pro ἀκροατ, νον. Sed di apud Plutarchum Sympos . lib. I. Rei-- dici invenies αν ri τ αυλημώτων. Lege . Senecam de Vita Reata, cap. LI. Ec Phi
s Luam anagnessen. J Μanutius recte, quod sequatur anagnoster, pro eo qui recitat; non prore, quae recitatur, exponi. Vt Cicero pro .estis: Non solum θεctator, sed auor, o acroama. :
443쪽
coenatum est; ui non minus animo, quam ventre, eo vivae delectarentur. Namque eos vocabat, quorum mores a suis non abhorrerent. Cum tanta pecuniae facta esset a
cessio, nihil de quotidiano cultu mutavit, nihil de vitae
consuetudine: tantaque usus est moderatione, ' ut neque
in sestςrtio vicies, quod a patre acceperat, parum se splendide gesserit, neque in sestertio centies affluentius vixerit, quam instituerat, ' pariquefastigio steterit in utraque se tuna. Nullos habuit hortos, 'nullam suburbanam, aut maritimam sumptuosam villam: neque in Italia, = praeter
I Vt non mInus animo, quam Uentre
conviva desectarentur. J Sie de Platonis coena Timotheus, homo clarus Ath is , di princeps civitatis; cum vidisset eum potiridie: Usera, inquit, coena non solam in 'rasenti, sed etiam psero die js cun 'M. Cicero v. Tusculana , & --
-νio m delectatronem voluptaιιbus inrisporis magis, quam cατώ amicarum, O sermonabias metiebar. Bene enim majores accubatronem epularum amκνrtim , quia vita eonjunetionem haberet, convivatim minarant I melιus quam Graci, qvi haeidem est orationem , tum coneaenalionem
meant. Sic & lib. I x. ad Famil. de Μ crob. lib. I. Salum. Scruti. Vue Agellium Iib H I. cap. II. ubi multa ex Μ. Varrone inseri de eiusmodi tonviviis , in quibus legi non omnia debent, sed M potissimum , qua μην βιωφιλῆ, o delectent. Erasmus eαηam Platoni eam vocat in Convivio Prophano. euch. 2 Vt ne ae in sesterrιo vitari.J volebam ; Vixerat in sestertium Dieres, vel centias, stilicet patrimonio. Et sic alibi. Grono uias de Sestertiis. 3 Parique fastigio sereris νn titraque farriana.J Hinc animi eius moderationem & aequitatem notam sibi praedieat Μ. Tullius in Catone, quem illi dedicat, initio: ingenuitatem , animique magnitudinem lib. I. ep. xv II. Sehoit. Nullam suburbanam aut maritimam
sumptuosam vitam J Quod parum er dibile. Μitor allatam a Nepote fidem. quippe qui propter Attici familiaritatem, saepe domesticis rebus interfuit. Habuit Villam Pomponius, & in illa Gymnasium Amaltheum 3 ut passim a
Cicerone traditum. Libro .I. ad Attacum et Ego ea arbιtror casis v maiati eam raam victinus . farim esse ad Sivo nem oppugnandum profectum. Eodem lubro: Epigrammatιι ruis, qua in e mal
theo posuisti, rententi erimus. Et paulo post: Velim ad me scribau, cuiusmodi si κ-Gῶον ruam a quaistia osorias da
de evidentissime constat, sumptuosam etiam ruisse illam villam,in qua plenum omnis eruditionis Gymnasium. In ur etiam Buthrotio praedia habuit. Sed legendus Τumeb. lib. XI. cap. 16. MU
Ardaea civitas, in octavo decimo milis Itario ab urbe posita. Eutropius. Ru tulorum urbem faeit Orosius ti Livius kqui eam inter colonias Romanas numerat. Μeminit huius quoque PIutat elius in Camillo. GAα Iegit Strabo, . Ptolemaeus, di Steptinus; qui eam quoque Troiam dictam stiliat. Dauni urbem appellat virgilius x. AEneid. Ardeae nomen retinere scribit quidam.
444쪽
Ardeatinum, &Nombia tanum, rusticum praedium: Om-
nisque ejus pecuniae reditus constabat ' in Epiroticis, &urbanis possessionibus, ex quo cognosci potest, i eum usum pecuniae non magnitudine, sed ratione metiri selitum. Mendacium neque dicebat, neque pati poterat. Itaque I s
ejus comitas non sine severitate erat, neque gravitas sine facilitate: ut difficile esset intellectu, utrum eum amici magis vererentur, an amarent. Quidquidrogabatur, religiose promittebat; quod non liberalis sed levis arbitraba tur, polliceri, quod praestare non posset. Idem inniten- .
do quod semel admisisset, tanta erat cura, ut non manda dam,' sed suam rem videretur agere. Nunquam suscepti negotii eum pertaesum est. Suam enim si ex immationem in
ea re agi putabat: qua nihil habebat carius. quo fiebat, ut omnia Marci & Quincti Ciceronum, Catonis, Marii, i Hortensii, A. Torquati, multorum praeterea Equitum Romano iam negotia procuraret. Ex quo judicari pol rat, non inertia, sedjudicio fugisse Reipub. procuratio-
. . nem. Mearptim Prassiam Pomponia Attiei, est remilio Probo in hujus vita. Orte-
I Et Nomontanae-J NM Uαν Lall. norum mediterranea urbs. apud Livium 8c Ptolemaeum. N εὐ- Ste phano est. Duodecimo ab urbe lapide, ut tradit Rhegino. Lamentana Leandro est. Nomentanam rus, decimo lapidis divereiculo ab urbe. Plinius xlv. 4. de AEmilius Probus in Pomponio Attiuo.
a In Epiroticis.J Cicero lib. I. ep. r. iroticam emptionem Laiadeo tibi placere. Habuit de in Thesprotia possessiones, ut eolligo ex epist. III. lib. vI. ad Attic.
3 Eum usum preMnia non magnitudiis M. J Supra: Tantum afuit a evisti rara pecωnia, in nulla in re resus sit ea , - in
Ejus comitaι non sine severi ta erat, . que gravi a sine saeuitate.J Sie Cicero
haec inter se comparat muris in locis. In Muraeniana, Laelio, in oratore, Bruto, ad Q. Fratrem Ee ad Cornificium lib. xi i. epist. de sexto Aufidio. Idem in nitenda , quod.J Μanuti durum videtur niti alasnam rem, nisi hie ad Elliptim confugiamus, quae ineompositis ab hoe vessio non intolens. Rutgersius taeendo. B clerus. 6 Existimationem ea re agi putabor lIta Cicero dixit pro Caecinna: sit .r
Non inertia, sed iussicio. J Epistolam II. lib. I. Neque ego inter me,arq- re, qti quam interesse tinquam duxs prater voluntatem insitiata vita . quod me ambitio qaadam ad honorum studium; te autem
445쪽
I6 nem. Humanitatis vero nullum afferre majus testimonium possum, quam quod adolescens ' idem seni Sullae fuerit 3 cundissimus, senex adolescenti M. Bruto, cum aequalibus autem suis Hortensio, & M. Cicerone sic vixerit, ut judicare difficile sit, cui aetati fuerit aptissimus : quansequam eum praecipue dilexit Cicero, ut ne frater quidem ei Quinctus carior fucrit, aut familiarior. Ei rei sunt indicio , praeter eos libros, in quibus de eo facit mentionem, qui in vulgus sunt editi, Hexdecim volumina epistolarum ab Consulatu ejus usque ad cxtremum tempus ad Atticum missarum: quae qui legat, non multum desideret historiam contextam corum lcmporum : sic enim omnia de studiis principum, vitiis ducum, ac mutationibus Reipub. pem scripta sunt, ut nihil in his non appaxeat; & facile existi mari possit, prudentiam quodammodo esse divinationem. Non enim Cic cro ea solum, quae vivo se acciderunt, futura praedixit, sed etiam, quae nunc usu veniunt, cecinit,
. ut bitatu, diligentia, religimis, neque merui, neque quemquam antepono. Habet
Jus judicio fugisse H vino. Sed quomodo in talibus divinitas, non eventuum P. tius variorum assidua & multiplex ruminatio iudicium stabiliat Itaque fecero , judicia fugisse diurana. Pontanus
lib. III. Analector. cap. I g.
1 Idem seni nil ad vide siupra.
2 Sexdecιm voltimina epistolarum. JQuorum series nullam partem amissa , pristinum adhuc nobis ordinem exhi. het. Iumana vocat, quod olim circumvolvi solent, quae in charta, aut scripto eodice haberentur. Volumna etiam Plinius avunculus libros tuos de Naturali Historia appellat. schortus. Medie. d. rr. habet .ndecim. Eriast. Unde istam etiam in Alse. de quibusdam Editis fuit: quod miratur Scholius . cum sedecim hodie circumserantur. Facile vero fieri potuit, ut radecim mutaretur in
3 Futura pradixit.J Pauca de multis exempla eollegi Augurii Ze Vatieinii Ci
illa, cui nemo eredidit Cassandra sed, cet) sedeonjectura pysiciens.
non mureo rvqtiam secvi possum vaticinari trinia maloriam lueendet I λιάς. Et libro v II. epist. LII. Et a me os stata sici 2 rvter fissicionem hujus amendem. t a tempesaris multo ante provisaem. Epist. XII. Scripseram evi litervi, quarum Uaticinationem falsam se cupio. Libro x. epist. vi II. Et ramen . m Attice, aetre rιa quoquo me ιn tant, quadam θε non dubia, non hae collegii nori ab Attio , sed illa Platonis de Tyrannis. Et statim . Nos stamen hoc eo Urmanam auo ara .rio , quo diximus; nec nos fami, nec aliter ace det. cirruat iste necesse es. Idem epistola ad Licinium Calvum apud Nonium: Prasentit animus , a qua augurat quoda--
446쪽
TIT: POMPONIVs ATTICVS. 389ut vates. De pietate autem Attici quid plura comi nemo- I 7 rem p cum hoς ipsum vere gloriantem audierim in funere
matris suae, quam extulit annorum nonaginta, cum es et
septem, & sexaginta, se nunquam cum matre in gratiam rediisse, nunquam cum sorore ruisse in simultate, ' quam prope aequalem habebat. Quod est signum , aut nullam unquam tuter eos querimoniam intercessistic, aut hunc ea fuisse in suos indulgentia, ut, quos amare deberet, irasci eis, nefas dueeret. Neque id fecit natura totum quam
quam omnes ci paremus sed etiam doctrina. Nam & principum philosophorum ita percepta habuit praecepta,
ut iis ad vitani agendam, = non ad ostentationem, utc-retur. si Moris etiam majorum summus imitator fuit, antiqui
I Se nunquam eum matre ingratiam. litores Clem. Alexandrinus apposita voee Quod antiqua inseriptione ita expiriu- appellat ννεμπτους χουe. Vide Ernstium. turr P s Non ad ostentarionem. J Quemad-DIs ΜANIBUS. modum alii Philosophi. De quibus Ci- P
VERSIA. ULLA. Emstim. Exstat apud DU GIuterum pag. 79s. 6. si pi invenier. Nam perfectissimus
2 2uam prope aqualem habebat. J Alii hortam est. legere malunt: atate aqωalem. Ernstius. Si quis Aristotelem similem. vel Piti Sed vox atata ΜT. Scholi. Gitan. di cari emit, Savar afuit. Bos e qaealis , Uel iubet mchet os pluteum servara ὀμέλε . Vide ad Aristidem notata. cleantha . 3 suanquam omnes ea paremuι. J Ensvide quae ad Epictetum notat meta- Scriptorem accuratum, etiam in iis,quaeiphrastes ejus Arrianus, de Cicero apudiat eo παροδω inculcat. Non semel Ci- Lactantium lib. I II. cap. xvi. D. Hieroces dixit et Naturam optimam eo viven- nymus epist. xxx Iv. Philat hos gloria distieem. cai repugnare, nihil aliud est , animat, di popialarisatira vite mancipi aem. tiam Gigantum mors ciam Diis bellare., uehen. Chrusippus olim clamabat, τὸ πιλ. ε Moris etiam maiorum. J Ennius a σῆ φυσή ζῆν. Vide Sene-lpud Ciceronem v. de rep.
cam De Hra Mara cap. I I . R e Mn. Morabin antiquis sar res Romana, vi e Vt ira ad vitam agandam, non ad risique.
ostentarionem. J Non ergo iis studiis viriLege Augustinum libro I. eap. xxti prudens deditus est, quae argutiis dispu-iae ci vit. Des. Hi ne de antiquitate ab eo lationum sese venditant. Quorum cal-iCaelata quotidie requirebat Inser. Schori.
447쪽
CORNELI NEPOTI Stiquitatisque amator: quam adeo diligenter habuit cognitam , ut eam totam in eo volumine exposuerit, quo magistratus ornavit. Nulla enim lex, neque pax, neque bellum, neque res ' illustris est populi Rom. quae non in eo suo tempore sit notata : &, quod difficillimum fuit, se familiarum originem subtexuit, uti ex eo clarorum vir rum propagines possimus cognoscere. Fecit ho eidem separatim in aliis libris,ut ' M. Bruti rogatu,= Iuniam familiam
I Rus magistratus ornavit. J Malim
.rdana Dat, quomodo vostium legisse video I. de Hist. Lat. II. Sie apud I Ctos ordinare libellos o testamenta. At magis ratus ornara est in provincias aut bellum euntes rebus necessariis instruere.
na lisque, in omni alιo instrumento aris nabantur. Nou novum est, haec duo verba confundi a librariis; ut apud Sueton. Iulio, cap. Ig. I. ubi vide doctiss. interpretes, Casaub. Torrent. Ec Beris neuer. Bosus.
a Druseria est populi Romani. J Cice.
ro in Oratore: Cunascat Orator raraemgestarum o memoria veteris ordinem,
aeret, annortam sept3am oriam memoriam tinuo tibro colligauit. Nee nc C. tantum
annorum , s ed de Virorum totidem historiam colligasse, . ex Plinii lib. xxx patebit. Et in Bruto multa, quibus sub
vsaarem. Et ibidem paullo post ex Attici persona : Esque nosmetus ad νε t/rtim
nnalium memor am gomprehendendam
, σε . atqueaeeensi 'mus. Ae Cictio. ni eum misisse, ex prooemio deciatis oratoribus patet. Ibidem: Ommum reis
Famil. Romanis. M. Bruti regata. J Supra: Rogata T. Pomponii Attici.s Iuniam familiam a stirpa. J Ex ea
suit Μ. Brutus. Manut. Quae nobilissima est earum gentium de familiarum , quae , Trojanis 5c AEnea hauserunt ori ginem. Lege Dionysium lib. I v. Hatequum in urbem una cum Romulo migrasset. laude dc gloria bellica sub regibus floruit, usque ad L. Brutum, qui regio dominatu P. R. liberavit, postremus Iuniae gentis. Nam, ut idem lib. v. tradit, Brutus nullos reliquit liberos superstites. dc qui sequuntur Bruti, pla brii sunt, non patrieti. Aliter tamen sensisse videtur Cicero, qui M. Brutum Caesaris interiectorem L. Bruti gentilem appellat.. Tuscia. 1 v. Κυν Imr m
bilitatis etia. Quomodo in Bruto. ec Philippica x. Quod idem ex sententia Posidonii philosophi Plutarchus icti-bit, qui tertium Iunii Bruti filium ex
pertem conjurationis fuisse, ab eoque gentem Iuniam propagatam tradidit. Gravissima Ciceronis hac in re debet esse aut horitas, magna etiam Polidonii de plutarchi. Dionyiil tamen . qui multis sententiam suam argumentis, exquisitisque rationibus confirmat, meo quidem Diuitigod by Cooste
448쪽
TIT. POMPONIUS ATTICVs. 39ta stirpe ad hanc aetatem ordine enumeravid, notans, qui, a quo Ortus, quos honores , quibusque temporibus cep1sset:
pari modo, ' Marcelli Claudii, de Marcellorum, 'Scipionis Cornelii, & Fabii Maeximi, de Corneliorum, &ὸ Fabiorum,& ' HS miliorum quoque: quibus libris nihil potest
dem iudieio .el gravissima. Neque enim
quisquam ex hac gente per annos CC. post exactos reges, magistratum curulem gessit: quod quidem certe in rametata Ac nobili familia accidere potuisse, nulla ratione, ut credam, adduci possum. Et tribuit haec Cicero Bruto, homini amicissimo, non tam Vere,quam
ut pulcherrimum illud factum , quod proli nate ReipubI. gessit, laudando
extolleret: ae primo L. Brutum, deinde progeniem ejus, P. R. a regibus liberas. se significaret. Haec illustri itimus Suei mus, in Gentium de familiarum Romanorum stemmatis. a Marcelli Claudia da Mareellorum. JAltera hae Claudiorum gens est. dc qui- idem plebeja. Regillenses enim Claudii . item Pulchri dc Nerones patiacii sunt, plebeji Marcelli. Licet autem conditio narum gentium diversa sit, originem certe utriusque gentis eandem esse opinor. Plutarchus Posidonium secuis M. Marcellam da Μarte deducit , quod facile eoncedo, vel antiquitatis causa.
Illud sane permirum mihi videtur, quod idem Μ. Claudium, qui quintum
Cos fuit, Marcellam, propter egregiam rei militatis scientiam , primum nomis natum scribit. Ueterum enim Annalium monumenta, quae Ec Livius de reliqui secuti sunt, patrem Zc avum Marcellum appellant. Atque unicum hujus gentis cognomen, hoc est, quod in aliis is taue sentibus non item: rectius certe familiam, quam gentem appellaveris, quum gens ex multis familiis constet.
Da Marcellorum. J Quid subjietemus hvie praepositionis i stupe an familia tputo eam delendam esse Ec hic, bc mox , uti saullo ante umeravit. Schoitur
praepositionem a quibusdam seriptis
a belle tellatur. a Sestonis cornelii se Fabii Maximi de Ornelioriam. J Amplissima oniniumque gentium nobilissima Cornelia ab antiquis est habita, & quidem iure ac
merito. Sive enim dignitatem spectes familiarum,sive etiam praeclara in Remis publicam meritae, rerumque gestarum magnitudinem consideres, omnes certe omnium gentium virtutes hujus splendore ob Iciarantur. Ac de origine nihil mihi occurrit. Familias praecipuas qua tuor reperio: quarum una Malugine sium eia, altera Scipionum, Rufinorum tertia , postrem a Lentulorum. Dolais
bellas enim , Cinnas, Merulas, dc si qui sunt alii, plebejos potius, quam patri cios crediderim. Vide eundem Sue nium de gente Cornelia. P. Nanniam de elatis Corneliis. ec C. Sigontia Scipionem Aanilianum
Fabio m. J Qui originem ad A, origines , stirpem ad Fabium Hereulia filium referunt. Primo ridii alaebantur ab agrorum fossione. inde Fabii. vel 1 fabu ; ut Pisones , , Pisii ; Lentuli 1 l--
te, Cicerones , cicere. Quod cum multis aliis amplectitur Plinius. Nec improbabilis illa nominis ratio , quam . Fabia Hereulis filio dedueit Plutarchus in Maximo. Hercules enim Iove natus, a Graecis ad Romanos, ει usque ad oceanum pervagatus . multis gentibus initia sui generis dedit. Vide eundem Stremium in gente Fabia. MEmitoriam. 1 Gens illa ab Aimilio Afranii filio orta. Festata. Α Mamerco Numae regis filio. Pliatarchias in Paullo. Quod probabilius, quia Amilii Ma- metet ec Mamercini, a genti 3 principe dicti sunt. vel . Proptet αμυλiM
449쪽
392 CORNELI NEPOTIs 'test esse dulcius iis, qui aliquam cupiditatem habent noti
tiae clarorum virorum. 'Attigit quoque poeticen ,credimus, ne ejus expers csset suavitatis. Namque versibus, qui honore, rerumque gestarum amplitudine ceteros Romani populi praestiterunt, exposuit: ita, ut sub singulorum ima ginibus facta, magistratusque eorum non amplius quate nis, quinisve vertibus descripserit, quod eix credcndum sit, tantas res tam breviter potuisse declarari. Est etiam 19 unus ' liber Graece consectus de consulatu Ciceronis. Hac tenus, Attico vivo, edita a nobis sunt. Nunc, quoniam fortuna nos superstites ei csse voluit, reliqua persequemur: δ quantum poterimus,= rerum exemplis lectores docebimus, sicut supra significavimus , Suos CVIQUE MOREs PLE-RVM- quam Graeci orationis leporem vocant.
x sui aliquam eviditatem habent pretiisa clarertim virorum. J Plinius lib.
XXXV. cap. I. Majus, ut arbitror, nul
lum es felicitatis Pecimm , quam semer omnes βι re cupare, qMalu fuerit aliquis. schore. - 2 Attigit quoque Poeticen. 4 Supra: Idem poemata pronuntiabat, O Grace OLatine; sic, in Fupra nihil pesset.
Plinius lib. xxxv. cap. II. Imas iuram a morem flagrassὶ quondam, roes sunt di Atticus ille O ceronis, edito de bir υοlum ne, O M. Varro , benignissimo inven- το, insertis voluminumsuorum foecunditari , non nominιbus tantum septingentorum alluseriωm, sed O aliqua mari imagintabus. Quales in Bibliotheca sua hanuisse, colligo ex Μ. Tullii ad Atticum lib. I v. epist. x. Mais , inquit, in illa sedecula , quam habes stib imag)ne Aristotelis, sedere; quam in istorum sella curuli. Et in Orator. Dein Ostheius imaginem ex aere in Tusculana Bruti villa se vidis te ait:
ut nos marm Ieam, Tarracone, cum
hae inscriptione vidimus t ΔHMΟΣ-SENΗΣ, praetermissam ab iis, qui veterum imagines, Hermεs ec Teiminos
ediderunt. Seboitus in notis ad Elogia Corneliana.
Greronis. J De quo Cicero fib. I I. ep. I. Puer tuus mihi literas abs te, O Commem rarium eonsistatus mei Graco scriptum revidissit r in qua latarias sum, aliquanta ante de iisdem rebus , Graece item Friptum lia brum L. Cosynis ad te perferendum dedisse. Nam si ego tuum ante legissem, Dra immme abs te dieeres et quanqtiam tua inepm yta vis sunt. Vide sequentia. Scripserat& Herodes eadem de te , sed quae Cic ronis in consulatu praeclare laeta obscurarent potius,quam illustrarent: lib. II. . II. Atticus etiam quae minus probabat in Ciceronis libris, ea notare miniata cera solitus erat. lib. xv. epist. xIF. 8e lib. xvi. epist. xl. Nec Bruto Omnia probare potuit, quae de Orapore conscripserat. De qua cera Ang. Politiainis Μiscelli. cap. mr. Schoet.
Notatur applicatio α ε δει&si mr te νοημ μ ν ad πνη ις γνωμηώς ce et res m πικές, in quo praecipua historiae phi, losophia consistit: ut ostendantur. inquam , Osticiorum fontes commemoratione actuum ex ossicio prosectorum , id est, exemplorum mosalium. Meiaeri
450쪽
TIT. POMPONI Us ATTICVS. 393RVMQVE CONCILIARE FORTUNAM. Namque hic contentus or ne equestri, quo erat ortus, in affinitatem pervonit imperatoris ' Divi Iulii filii, cum jam anto familiarit
tem ejus esset consecutus,nulla ulla re, quam elegantia vitae;
qua ceteros ceperat principes civitatis, dignitate pari, se tuna humiliore. Tanta enim prosperitas Caesarem est consecuta, ut nihil ei non tribuerit fortuna, quod cuiquam ante detulerit, & conciliarit, quod civis Romanus quivit consequi. ' Nata est autem Attico neptis ex Agrippa, cui virginem filiam collocarat. Hanc Cisar vix anniculam,
Tiberio Claudio Neroni, Drusilla nato, privigno suo,
I suo erat ortus. J suprar Perpetuo a
a Diri Iialis filii. J In nummis antiquis , in Triumviratu cusis : IMP. CAESAR DIUI F. III. VIR. ITER. R. P. C. Apud Antonium Augustinum aureus nummus: IMP. C S. DIVI F. AvGVsTUS. Et in aversa parte: C. L. CAESARES. AUGUSTI. F. COS. DESIG. PRINC. IUVENT. Item aereus apud eundem duobus capitibus signatus; in uno latere DIU Os- IvLIus praeferebat; in altero DIVI F. AUG. Divos sutem pro Divin Veteres dicebant , ut de Da υοι pro Davus. Servius in illud Virgilii vi tr. AEneid. Divum genus a viva legisse quosdam refert; irecte mea quidem sententia, idque eum lapotheoli in Deos relati essent. Et siesere Graecorum natio , etiam in posterioribus imperatoribus, ut Dion, Sc ex Dione Xiphilinus & AElianus de acie instruenda ad Adrianum Aug. Nervae filium. Αλεκese t Κῶ v ua Θεοῦ Α
laudat Veter. lectionem Casarum eismeansecaelo. ait Gis. Mi . confirmare lectionem. mihi valde absiurdum videtur dicere , tanta pru=araim casarum eo
D ta est ιιlam, pro inruo Uaesarum favore floruit. sed inde tamen crederem
locum ita legendum : Tanta eram pros rum eum consecuta. De Attico loquia tur, quod clarum ex eo quod sequitur, quod eι cis Romanu/ qm vis consequι. Boe
Nata es autem Mitica neptis ex mgrippa. J Sueton in Tiberio cap. vra. grippinam M. rippa genitam . In ρt m chrisii Ottici, ad quem I ι cie
renis epistola , duxit tixorem, se latoqua ex ea filio Druso, Danquam bene con νε-nientem e m inques vidam dimittere, ae Iuliam AKωδι Asiam eonfestam eoa ctus est dueere. Vbi post avunculi test mentuIΠ Caecilius vocatur, qui alias Pomponius. . Notandum etiam, quod Agrippinam vocat Suctonius , quam . Tacitus Vipsaniam , ut eadem patris non nomen tantum , sed α cognomen tulerit. Vide eundem in Augusto Lxv. Reuehenius. eris Tiberio claudio Neroni, Drusilla nata. J Livia Drusilla duorum Neronum mater erat, qui praenomine Drusi, eo-gnomine Τiberii a se invicem dilectit bantur. Antiquus Nummus: NERONL CLAUDIO. DRUSO. GERMAN. COS. DES. . Et . NERO. CLAv-DIUS. DRUSUS. GERMAN. IMP. fide Stemma Domus Augusteae, quod