장음표시 사용
2쪽
CETERI RS E ECCLESIASTICI UIRI
Maadaio Regio Parisiis Congre G.
NON Vos latet concussam aliquatenus nuper fuisse Ecclesiae Gallicanae pacem, quando-
3쪽
quidem nos misit Vestrae Fraternitatis Charitas ad illud periculum propulsandum
Fidenter cum B. Cypriano pronuntiamus, CHARIssIMI Cox LEGAE , Christum , ut unitatem manifestaret, unam Oathedram constituisse, , unituis originem ab tino incipientem sua Auctoritate disposuisse s Cumque, qui Cathedram Pe
tra, super quam fundata epi Ecclesia ., deserit, in
Ecclesia non esse '; qui velo Ecclesiae unitatem non tenet . nec fidem thabere. Quare nihil nobis antiquius suit statim atoriae congregatisimus in nomine Christi , quam ut unius corporis, quod nos omnes e sie inclamat Apostolus, unus esset Oiritus , nec essent in nobis schismata, nedum vel minima cum totius Ecclesiae Capite dissensionis
suspicio. Hoc autem eo magis pertimuimus , HONORAT issi MI PRAESuLES, quod eum Pontificem impraesentiarum nobis providit D Eus OPTIMus MAXIMus, quem ob eximias , quibus abunde praeditus est , omnium Pastoralium virtutum dotes, non modo Ecclesiae Petram ; sed etiam tanquam Fidelium atque in Omnibus exemplum bonorum verum, debemus
Hanc nostrae concordiae , & ad tuendam Ecclesiae unitatem conspirationis ideam tam pie , tam docte, tam facunde in omnium nostrum animis praeformavit Illustrissimus Orator,
4쪽
primus quasi nnstrorum Comitiorum os aperuio, dum Epirirus Sancti gratiami & auxilium commvitibus uotis, sacrificante Illustrissi mo Parisiensi Archiepiscopo , nostro digni sitiamo Praeside, invocavimus; ut inde nostri Conventus Micesimum. exitutii ominati sint uni a
pergratum Vobis fuerit q*od a Regis nostri Christianissimi pietate obivivimus , quodque vicissim ad pacem servandam , ac tanti PIIncipis gratiam conciliandam simul & admemotis nostri animii testificationem rependi mus ; quodque tandem scripsimus ad Sanctissimum Pontificem. Sed operae pretium esse duximus aliquid ulterius explicare , ne quid unquam contingat, quod possit Ecclesiue quietem ordinisque tranquillitatem tantisper com
Sane , cum vel ad levissimam discordiae umbram unusquisque nostrum exhorruerit, ex L stimavimus maxime nos Ecclesiae unitati pros turos si certas Regulas conderemus; vel potius antiquas in fidelium memoriam revocaremus, quibus tota Ecclesia Gallicana , quam nos regere posuit Spiritus danctus , ita secura esset, ut nemo unquam vel deformi assentatione, vel abrupta
5쪽
6salsae libertatis cupiditate, terminos transgredere tur quos posuerunt Patres nostri; sicque nos ab omni dissensionis periculo explicata veritas liaberaret. Quandoquidem vero non modo tenemur
Catholicorum paci studere, sed etiam procurandae eorum reconciliationi, qui a Christi Spox-sa segregati adultera coniuncti sunt, dies a promissis Ecclesiis separati s adhuc ea ratio nos impulit, ut
eam aperiremus quam veram esse arbitramur, Catholicorum sententiam : sic enim factum iri speravimus , ut nemo amplius melium fraternitatem mendacio fallat,aut fidei merit rem perfida praevaricatione corrumpat: de qui in Romanam Ecclesiam, erroris nobis assicti specie . velut in reprobatam Babylonem hactenus debacchati sunt , quia mentem nostram vel ignorarunt, vel se ignorare simularunt, detracta tandem falsitatis larva, a calumniis suis imposterum temperent, &in suo schismate, quod tanquam ipsamet Idololatria detestabilius crimen execratur Augustinus, diutius non perseverent. Profitemur itaque, ILLus TR ISSIMI PRAE-S u L E S, quamvis duodecim, quos elegit I E s u s o sis nominavit, sic , ad regendam refolidum suam Ecclesiam , constituerat, ut essent pari, sicut loquitur S. Cyprianus, honoris mysto testatis consortio praediti, Primatum tamen Petro
6쪽
divinitus fuisse concessum; quod & ab Evangelio
discimus, & tota docet Ecclesiastica Traditio. Quare in Romano Pontifice, Petri Successore, ummam, licet non solam, cum B. Bernardo , a S. Bem. lib Deo inctitutam Apostolicam potesarem venerati , 'c si servato crediti nobis Christi Sacerdotii honore , Claves primum uni traditas esse , ut unitati servarentur, cum sanctis Patribus, Ecclesiaeque Doctoribus praedicamus ; sicque Summorum Pontificum, seu quoad fidem, seu quoad generalem Disciplinae Morumque reformationem , decretis fideles omnes censemus esse obnoxios , ut supremae illius spiritualis Potestatis usus per Canones totius orbis observantia consecratos determinandus moderandusque sit: si qua autem ex Ecclesiarum dissensione , gravis dissicultas emerserit, Major , ut loquitur Leo Magnu , ex s Leo rbia
toto orbe Sacerdotum numerus congregetur, generalis 1 .ad Theoque a nodus celebretur, quae omnes offensiones ita dos, August.
aut repellat, aut mitiget, ne ultra aliquid sit vel in fide dabium, vel in Charitate divissum.
Cceterum, FRATREs RELIGIOSISSIMI,
cum Respublica christiana non Sacerdotio tantum , sed etiam Regum & dublimiorum Polem flatum Imperio gubernetur; ita quoque ut prospeximus, ne schismatibus dividatur Ecclesia, sic &debuimus omnibus Imperii tumultibus, Populorumque motibus obviam i1e, in eo praesertim
7쪽
8 Regno, in quo tot olim, specie Religionis, perduelliones exortae sunt, ac propterea Regiam authoritatem, quoad temporalia, a Pontificia liberam esse pronuntiavimus, ne si forte Eccleasiathica Potestas crederetur aliquid moliri, quod temporalem minueret , christiana tranquillitas
porro fraternitatem pietatemque
ut quondam Concilii Constantinopolitani pri nu Patres rogabant Romanae Synodi Episcopos, ad quos Synodalia sua gesta mittebant ; ut de iis , quae, ad Ecclesiae Gallicanae perpetuo sar
tam, tectam, conservandam pacem explicuimus, Epist.s3nod. nobis congratu mini, de Idem nobiscum sentien-Conc. Const. tes, eam, quam communi Consilio divulgandam
ubia si 's esse centulimus doctrinam in vestris singuli
Ecclesiis, atque etiam Universitatibus & Scholis vestrae Pastorali curae commissis , aut apud vestras Dioecesis constitutis, ita procuretis admitti, ut nihil unquam ipsi contrarium doceatur. Sic eveniet ut , quemadmodum Romanae Synodi Patrum consensione Constantinopolitana universalis & oecumenica Synodus estecta est , ita & communi nostrum omnium sententia noster Consessus fiat nationale totius Regni Concilium ; & quos ad vos mittimus doctrinae nostrae articuli, fidelibus venerandi & nunquam RogamuS vestram. R