Analecta critica in scriptores veteres graecos et latinos. Fasciculus primus, ... Edidit Io. Gottlob Schneider

11쪽

graecis latinisque, et de tota adeo humanitate bene merendi studium satis abundeque viris doctis approbasse videtur. Atque equidem quibus grati animi arguis mentis ossiciique mei signis summam viri doctissimi humanitatem, qua me ignO- tum libi plane hominem occupauit, magis illustrem, ne icio, nisi ut totam libelli particulam, quae Pellari interpretationem librorum oppiani de Venatione respicit. cum ipsi Peiseri Praefatione transscriptam cum lectoribus Oppiani mei studiosis communicem ; quo quidem facto mihi videor conlecuturus esse etiam illud, quod plurimum ad animi mei honestatem demonstrandam intem esse puto, ut viro doctissimo collocati in me beneficii fructus et gratia etiam in aequitate lectorum meorum constet, qui laboriosam quaerendi libelli rarissimi Operam ex eo luerati fuerint. Haec igiatur editoris Lipsiensis sunt verba: Ad Cynegetica oppiani reuertor. Et gantissimum hoc poema opera et oleo quorundam doctorum virorum dignum adeo visium est, ut sermone adstricto in

alias linguas illud transserendo, Musas

suas

12쪽

Praelatio

XIII suas occuparent. Vt enim taceam Qui

tum Septimium Florentem Christianum, qui Gallico carmine illud reddidit; conis stat Ioannena Bodinum, et Michaelem Piccarium latinis carminibus illud e pressisse. Eundem laborem in se olim suscepit consecitque, qui inihi nune commemorandus et , Dauides Peiserus, Lipsiensis, vir et doctrina et inprimis ciuili prudentia in aula Augusti, Electoris Saxonis, cui a consiliis erat, conspicuus, et ab eodem Electore ad Cancellarii di

gnitatem euectus. Hic, ut erat ab inrieunte aetate litterarum amantissimus, et

ingenio pollens, Oppiani de Venatione libros quatuor latino reddidit carmine,

quod quinque in libros diduxit, et

amicorum sitias u prelo committere Conis

stitutum secum habuit. Didici hoc primum ex ipsius epistola manustripta, et ad Rudolphum II. Imperatorem exarat I, quae ex serulis defuncti parentis mei, ut puto, residua multos annos in striniis meis delituit. Hanc vero Venaticorum opinpiani translationem, quam Rudolpho lLPeiserus hac epistola, ut nunc loquimur, dedicauit, lucem nondum vidisse, se A

13쪽

κre Praelatio. manu scriptam in bibliotheca Menheni na olim asseruatam suisse, in Lexico suo

D. loecherus, vir mognificus atque celeberrimus, obseruauit; nunc vero in

bibliotheca viri doctissmi nobisque amiacissimi C. F. Looneri, Professoris Lipsiensis, abrupta Peiseri praefativne assem vatur. Est igitur illa, quantum quidem scio, ἀνεκδοτος, quamquam, quid Pei- serum ipsum a consilio illam edendi r

traxerit, me nescire fateor, nisi sorte mors intercessit. illam nunc epistolam quod attinet, cum et argumentum aliquod eruditum tractet, et quaedam, quae ad illustrandam Peiseri vitam spectant, in se contineat, et vel eo se commendet, quod doctorum virorum epistolae semper magni aestimatae, et cum voluptate 1unt lectae: operae pretium me facturum esse putaui, si eam e tene bris in lucem proferrem. Quantum enim in Peiseri, scripta inuestigare potui, eqpublici iuris antea nunquam facta est. Aliter si esset, neque id magnopere C rarem, quandoquidem bis eam legisse, neminem, ut puto, poenitebit. En

illam igitur lSerenis

14쪽

Praelatio;

Ierem no et Potentissimo Prim

cipi, Domino Rudosso u Caesari Augusto, Imperatori Romanorum

etc. Patrono so, omnis Teumrentiae studio summisse colendo. Pontificii iuris inferFretes, Rurisse Caesar Imperator, venationem ferarum triplicem esse docent: aliam necessiatis, o responis aliam, bestiariorum tertiam: cum lanisae impudenti armari audacia, Iuris scenicis, pacta mercede, in arenam defendunt, se cum bestis depugnen quorum, tanquam in semetipsos periculosorum hominum, ambo iose t meritas, quemadmodum iam diu Chrisianis legibus et moribus subim a se ita venationes, quae cum minum molesta et vexatione func gros cultos et frugiferos preolico a trimento imminuentes, reste o ref

15쪽

xvr Praelatio. sones colonorum et agrestium reppe lari possunt, et sunt vituperabiles. Reliquum es probabile venationum genus, quod necessitatis causa, aes

hominum utilitatem exercetur, alimenta vitae necessaria inde δε petans, veI ut principes, animi ex magnis reipublicae curis recreandi gratia, fine cuiusqus incommodo, exacitandis agitandisque bestis se obleveI tit in Huis, in pascuis est vivariis suis, adaucta ferarum muΔtitudine, apros et ceruos plumbeis globulis eminus petitos feriant: aut

canibus in retia actos venabulis cominus transverberent: ne abundanin

te et praegrauante besiarum grege, extra septa et similes fures longius evagentur, et fruges asque segetes

alienas depascant, proterane et conculcent. Tales autem venationes olim veterum Germanorum fuere: quibus vitam et cultum pro agmonte

16쪽

Praelatio.

runt: et sent adhuc hodie mirarum gentium, quas ex venationibus viamin et vesitum quaerunt. Tales fuere, quas Xenophon in Cynegetico suo tradit, et tantopere commendat eorum venatorum, ut ipse loquitur,

οἶ πάσης τῆς πόλεως εχθρους ἐμικει- ρῆσιν, qui totius ciuitatis hostes, Aras scilicet aggrediuntur, quod M leager praestitit: qui immanis et

toti Asiae formidulos uri, iuxta

ouidium, Splendida in aduersos venasula condidit armOS.

Vnde et magnos illi fuisse honores habitos idem Xenophon scribit, et

Georgius Cedrenus memoriae prodidit, Imperatorem M. Antoninum dum decim uno die leones confecisse; cuius axempli imitatione longo post te, re Imperator Honori lege promusigata, quaa Iustinianeo Codici infertu

17쪽

xum Praelatio. est, omnibus ubique locorum homini-hus leonum occidendorum liberrimam potesatem permisit. Tales denique sunt venariones, quas O sianus Cilis graeco carmine elegansissime descriptas, quatuor Got enim adhuc exstant libris complexus est,

quos ego ante annos quadraginta quinque latinis versibus redditos, hacten s domo meae inclusos tenui dua-Fum τδrum gratia: unius, quod eo

ipso anno, quo versionem hanc absoLveram, profectione in Italiam sim diorum causa fiscepta, impetrer, quominus, ut res postulabat, tuam Iimare possem: alterius, quod Antonio Possero, Lanuensi, spem erim di libros eiusdem autoris de Aucmpio,' a Franciso Apulano iniectam fuisse scirem, et mecum ipse reFut rem, sicubiforte illos libellos de Amcupio in Italia perscrutatus fuissem, inrumque Ῥus pari studio et eadem

18쪽

Praefatio. - - XIX

era, maiori cum a Musi, di Agari posse. Ac Florensiae quidem in Bibliothecam ad Diui Laurentii, flectissmis libris infructam, a c&rissimo viro Petro Victorio deductus,

Venationum Oppiani exemplaria duo in membranis scr*ta reFeriplibros vero, quoS idem autor de Amcupio confecit, neque tum Florentiae, neque postea Venetiis, neque Romae, neque Neapoli, nec usque alibi triamnio tuo, quo in Italia vixi, perues gare potui '9. Redeunti s&rro in patriam, et illuseribus avsis, pri---ι Megalopyrgens, deinde septem-b et , curali

cunde eruendis magno laboraue opere, maxime eum Ioaeh. Iungermannus et Lud. Cainais raritis. Ioachimi filius, diuersis temporibus in Italiam iuissent, quoa obtestatus sit, ut diligenter in hane operum Oppianicorum par tem inquirerent,/ sed frustra eos fuisse.

P. L. F

19쪽

Praelatio. curati Saxonicae, mancipato oFero- fas laudatissimorum principum curiae curam mihi da Oppiano meo

omnem excusserunt, donec nuper admodum cum amicis meis de ivuenim

iis studiis more fenum familiares

fermones conferens, in mentionem uius personis incidi; illorumque hortatu e tenebris erutam viris δε-ctissmis Iegenaeam excutiendamque exhibui, qui cum in lucem proferendam esse censerent, illis ego obtem-Ferandum esse putaui, cum ut ne viderer eorum iudicio, quorum apua omnes litteratos autoritas merito plurimum valet, dissidere, eum Nero, ut tenerem, quam initio huius verisonis mihi o taueram, occasionem praefandi animum memorem in f renisfimam infriacorum Principum familiam, de me meisque Usimct m ritam. Audiveram enim ex patra meo, Imperatoris Diui Maximi I ni

20쪽

Praelatio.

si L. abavi tui, sipatorem cor origi fuisse MartinumPeiferum, proavum meum: a Patrono armorum insigni-hus Ornatum. Recordabar irae, δε-

Lea Lissensa o idi, parriae meae, ob ione, in ca is ad Witebergam Pisa trianis, me in fortissmi Herois,

perareris Caroli V. patrui sui inagni, et avi materni praetorium, F curante id celeberrimo medico aerea Veselio, admissum et liber liter atque munifice dimissum. n mineram triennio pos , a CassaraFerdinando, alio tuo paterno, principe ostimo et sapientissmo in Augmsanis comitiis laurea me fuisse don

sum. Nec vero unquam viso mihi imunis liberalitas excidet, qua fanctissmus et nunquam faris laudatus Imperator Maximilianus I L parerisus, ergo me es Uus; qui et gemtilitatis ius, et fundi caduci praerogatiuam mihi dedit: tuae etiam ma-