T. Calpurnii Siculi Eclogae 11. Recognovit adnotatione et glossario instruxit Christianus Daniel Beck

2쪽

Dissilired by

4쪽

T. CALPURNII SICULI

RECOGNOVIT

INSTRUXIT

6쪽

Praefatio

Consilium linius oditionis et cxcitauit et moderata est bucolicorum Theocriti atque Virgilii carminiim interpretatio, quibusciam eclogas Calpurnii conferre non inutile

videbatur. Eicuim Deminem fugit, accu- ratam comparationem scriptorum Veterum, Poetarum inprimis, siue argia menta, eorum inventionem et tractatiouem, siue elocutionem, eiusque ornatum et vim spo- 'ctemus, ad ingenia sormanda et iudicia acuenda plurimum valere, et, si quae por- peram fuerint ficta atque scripta, horum vitiorum seueram censuram non minus iuuare recti sensus subtilitatem, quam virtu-

7쪽

tum, quibus optimi scriptorcs cxcellunt, iustas laudos, immo interpreti, modo ipse Tocto censeat, datam osse opportunitatem mouendi adversus vitia, quae fucatae Clegantiao specie nimium blandiantur. Titus enim Calpurnius Siculus, de cuius Vita et aetate non nisi lioc constat φ), sto-xuisse cum saeculo III. p. C. N. CXtremo, Caro eiusque filiis imperantibus, in undecim illis eclogis, quarum quatuor postremaSVulgo malo Nemesiano adscriptas esse

a) Pancae edd. Cati pxaenomen ei tribuunt. Male Ebexhavd t. lib. den Zult. deT soli Ora. Willeli seli. boy d. nom. p. 311. Calpurrit um Pisoncm intelligit . Rectius eNisi matur, Iunium Calpurnium esse, quem Vopiscus

2) Quae iunotuerunt, collegit Wevnsdoa s. Τ. II. Poet. min. P. I. R. add. IIartes Brev. not. liti. Rom. p. 7o5. s. et Suppl. II. p. 546.qriosque Iandauit. Et We sd. quidem iu- primis quaesiuit, quem noster Melibocum dixerit, ostenditque probabiliter,' magistrum ossiciorum, C. Iimium Tiberianum,

intelligi.

8쪽

V e r n s d o r si v s docuit ' , non Virgilium modo, scii ipsum etiam Theocritum ita imi

tatus est, ut ab iis proXimum teneret lo- Ciam, et nec plano destitueretur laudibus varietatis, simplicitatis, elegantia cri mollitiei vorsuum, nec immunis esset a vitiis vel actatis communibus, vel ingenii Poculiari-3 Argumenta haec sunt: editioncs primae et

antiquis nae solum Calpurnium ecloga3 iam facitant auctorem ; 2. neque codices pleriquc dissentiu ur. 5. nullitas neque aequalis ne que serioris Icriptoris testimonio constat, Nemesianum bucolica caxmiua reliquisse. I 'i mus sum quatuox postremo 'rim aucto- . rem edidit Ugoleius, quam quidum opinionem probaro aliis potuit diversitas quae .

dam si iovis, quam, licet mmis l. aliter

statuerit, p. 2O. CL tamen p. 27.), tamen animadvertisse milii visus sum in ultimis eclogis, quamque e poetae aetate virili magisque confirmata rectius xepcii posso iudicaui. Una IX. ecloga dubitaui an non prosccta esset eκ eo, quod ceteras ipTotulit . ingenio. Nequo enim ad eam defendendam lassicere Vidotur, quod VVeriis-dorfius nostrum ait ad Theocr. exemplum

9쪽

laus, ubertatis nimiae et luxuria , fictionis interdum parum probabilis, adulationis ineptae, orationis durae nonnumquam Parumque comtae, dictionis non ubique

sibi cominantis '). Vnde intelligitur, quantum sit in his omnibus examinandis et suo

sensu ponderandis interpreti faciendum. Neque Vero, quum et sobrium magis ac saepius, quam alios aequales, inueniamus Calpurnium, et loca carminum non pati nsint egregia, abiiciendum quisquam eum

existimabit et indignum qui vel legatur

Tesperiisso, cuius textio earmini mirillimitim sit umlecimnio. Nam cum antiqui Grammatici decem vove bucolica carmina esse

Theocriti decreuerint, poeta, Gui iuuenis ad Virgilii exemplum scripserat VII. eclogas, postea ut Theocritum aeqnaret, tues addidit, quibus paullo post nescio quis, cui XI. hucolica Theocr. inuolucrane, inseruit aliud caTmen. 4 De ingenio hoxum carminum dixit werrasin dors. p. 27. D. Conferii utiliter possunt b. Ernesiit Coin menti. de poetarum Lait. vett. Iuxurie 8o2.

10쪽

vel explicetur. Quare primum in eo aliquantum posui operae, adhibitis non modo superiorum oditorum praesidiis, sed etiam

rocentissimorum criticorum emendationibus et coniecturis, ut melius descripta et probabilius logorentur haec carmina. Qua iure etsi incertos reddidit interdum dabitatio, saepe a Wernsdorsio agitata v. o. ΕXC. 12. P. 346. s. , Utrumne aut comsulto a poeta sint ad inissa vitia quaedam, aut aetati eius potius, quam librariis tribuenda : tamen Visum est locis manifesto vel in sensum vel in metrum peccantibus adferre medelam, etiam audaciorem. Indonec sturia fuit critica adnotatio, quae ut emendationum reddit causas, ita varietatoni lectionum et emendationum proponit, uberiorem quam quae in aliis edd. est, omissis tamen icti illimis librariorum erroribus. Ut aut in lectori consuleretur, non modo summaria praemisi eclogis singulis, Dd adloci otiam indicem, unde et Donnullorum locorum ut vocabulorum EXpli -