T. Calpurnii Siculi Eclogae 11. Recognovit adnotatione et glossario instruxit Christianus Daniel Beck

발행: 1803년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

13 CALPURNII ECLooA III., Dicitur, et cocto pensare legumine panem: , , Qui sibi tunc feliX, tutic fortunatus habetur, Vilia quum subigit manualibus hordea saxis. 35,, Quod si, turpis amor pxecibus, quod abominor , isti, ,. Obstiterit, laqueum miscui nectemus ab illa, , Ilice, quae primum nostros Violavit amores. IIi tamen ante mala figentuae in aΥboxo versus:

,, CredeΥe, pastores, levibus nolite puellis: bo,, Phyllida Mopsus amat, Lucidas habet ultima

Nunc age, si quidquam miseris succuraris, Iolla, Perser, et exora modulato PIiyllida cantu. Ipse pa ocul itabo, Ve acuta carice tectus, Vel propius latitans vicina, ut saepe, subaa a. 95 I. Ibimus: et veniet, nisi me praesagia fallistit. Nam bonus a dextro fecit mihi Tityrus Omen, qui redit iuvcnta non irritus, eccet iuvenca.

32쪽

ECLOGA IV.

Meliboeus, Corydon, Amynty S. III. Quid tacitus, Corydon, vultuquo subinde minaci, Quidve sub hae platano, quam ganulus adstrepit humor,

33쪽

CALPURIHI

Infesta statione, sedes 2 iuvat humida for sanmpa 2 levatque diem vicini spiritus amnis 2

C. Carmina iam dudum, non quae nemorale resultent, 1 5 Volvimus, o Μeliboee; sed haec, quibus aurea

possint

Saecula cantari, quibus et deus ipse cauatur, Qui populos urbemque regit pacemque togatam. 'L. Dulce quidem resonas, nec te diveaesus

Apollo

Despicit, o iuvenis, sed magnae numina Ro

mae IO

Non ita cantari deboni, iat ovile Μenalcae.

C. Quidquid id est, silvesue licet videatnx

acutis Aua ibus, et nostro tantum memorabile pago: Dum mea rusticitas, si non valet arte polita Carminis, at certe valeat pietato PTobari. 15 Rupe sub hac eadem, quam PToxima Pinus in Obumbrat, Haec eadem nobis frater meditatuae Amyntas,. Quem' vicina meis natalibus admovet Retas. AT. Iam Puerum calamos et odorao vincula

. Itingere non cohibes, levibus quem saepe cicutis uolDuilir Corale

34쪽

Ludere conantem vetuisti fronto paterna 2 Dicentem, Corydon, te nori seniet ista notavi:,,FTAnge , FucT, calamos, et inanes desere Μusas; I, potius glandes Tubicundaque collige corna,MDuc ad mulctra greges, et Iaz Venale Per Dy-bem 25,,Non tacitus porta. Quid enim tibi fistula 'Teddet

Quo tutere famem 2 cexte mea carmina nemo, , Praetex ab his scopulis ventosa IemurmuTat

C. IIaeo ego - confiteor - dixi, Meliboee: sed olim e Non eadem nobis sunt tempoΥa, non deus idem: SP Spes magis arridet. Ceaete ne fraga Tubosque Colligerem, viridique famem solareae hibisco, Tu sacis, et tua nos alit indulgentia sarre. Tu nostras misexatus opes, docilemque iuven

tam s

Hiberna prohibes ieiunia pessere sago. 35, Eccet nihil querulum pex te, Meliboce, lana

Per te secura fatui I Tecubam is in umbra, Et saeuimiax silvis Amaryllidos, ultima nuper

35쪽

ua CALPURNII

Littora terrarum, nisi tu, Moliboee, strisscs, Ultima visuri, trucibusque obnoxia Μanris sio Pascua Gcryonis, liquidis ubi si sibus ingens

Dicitur occiduas impellexe Baetis aTeua S. Scilicet extremo nunc vilis in orbe incea em, . Ah dolori et pecudes inter conductus Iberas . Imita septena modularer sibila canna: 45 Nec quisquam nostras' inter dumera Camoenas Respiceret: non ipse daret mihi forsitan aurem, Ipso deus, vacuam, longeque sonantia Vota,

Scilicet extremo, non exaudiret, in OTbe. Sed, nisi forte tuas melior sonias avocat aures, soEt nostris aliena magis tibi carmina viderar, Vis, hodierna tua labigatur pagitia lima ΘNam tibi non solum ventua os nosce e nimbos

AgricoIis, qualemque ferat sol aureus ortum, Adtribuere deii sed dulcia carmina saepe 55 Concinis, et modo te Baccheis Musa corymbis alunerat, et lauro modo pulcher obumbrat Apollo. Quod si tu faucas tropido mihi, forsitan illos EXper lar calamos, here quos mihi doctus Iollas Donavit, dixitquo : ,,Truces haec fistula tan. Tos 6o Conciliat, nostroque sonat dnicissima Fanno.

Tityrus lianc habuit, cecinit qui primit, in istis '

36쪽

laboras. Ille fuit vates sacer, et qui posset avena 65 Praesonuisso chelyn, blandae cui saepe caneuti Adlusero forae, cui substitit advena que 'Cus, Quem modo Cautantem Tutilo spar gebat acantlio Nais, et implicitos com qbat pcctine cΓines. C. Est - lateor, Meli boce, -- deus : sed nec

mihi Phoebus Po

Forstan abnuerit: in t tum commodus audi: Scimus enim, quam te non adspernetuae Apollo.

II. . Incipe; nam fauca; sed prospice, nc tibi

sor te Tinnula tam si agili respiret fistula bumo, Quam resonaxe solet, si quando laudat Alexiri. 75 Hos potius calamos, magis bos sectare cana-

Pex me qui diguas cecinerunt consule silvas. Incipe; ne dubita. Venit erit et fratcT Auryn

Cantibus iste tuis alterno saccinat ore. Ducite - ne mora sit - vicibusque Teducito eaTmen d i 80 Tuque prior, Corydon, tu paeoximus ibis. Amyuta.

Diuiti eo by Corale

37쪽

2 4 CALPURNII C. Ab Iove principium, si quis canit aethera , lamat,

Si quis Atlantiaci molitur pondus Olympi rAt mihi, qui nostras praesenti numine leazas Berpetuamque regit iuvenili robore pacem, 85 Laeliis, et angusto felix adrideat ore. A. Μe quoque facundo comitatus Apol line Caesar

Resp1ciat, montes neu dedignetuΥ adire, Quos ct Phoebus amat, quos Iuppitex ipse tue

tur r

In quibus augustos visuraque saepe trium.

Lavaeus fructificat, vicinaque nasci'ri' a 'bos. C. Ipse polos etiam qui tempexat igne geluque.

Iuppiter ille parens, cui tu iam proximus ipse, Caesar, abes, posito paullisper fulmine saepoCresia rura petit, viridique Teclinis in antro 95

Carmina Dictaeis audit Curetiea silvis. A. Adspicis, ut virides, audito Caesare, silvae Contice ni 2 momini, quamvis uTgente PTO cella, Sic nemus immotis subito requiescere ramis,

38쪽

Neo mora. ; Pharsales solverunt sibila cannae. C. Adspicis, ut teneros subitus vigor excitet

ra ἀ

UHiie superfuso magis ubera lacte maverituΥΘEt nuper tonsis ereundent vellera laetis 2IIoc ego iam - memini - semcl hac in valle notari, IGEt . venisse Paleri , pecoxis dixisse magistros. A. Scilicci omnis eum tellus, gens Omnis adoTat, Diligiturquo deis r quem sic taciturna VeTentur Axbuta, ciuius inovs audito Domitio tellus Incaluit, florem quo dedit; cui silva vocato x o Deusat odor o comas, stupefacta TegermiHat aT-bos. c. Illius iit primum senserimi niuriina tenae, Coepit et uberior, sulcis fallentibus olim,

Luriuriare seges, tandoira quo legumina plenis Vix resonant siliquis: nec paeaelacata. malignum 1 35 Messis habet lolium, nec inertibus albet avem

l. Iam neque damnatos metuit laotars Eso-

39쪽

Iamque Palam presso magis ac magis itistat

C. Ille dat, ut pa imas Cevexi dare cultor

. . nTisias a.

Ponit, et intacto Bromium perfundere vino; Ut nudus a tis ras saliat calcator in Vuas; Ut quoquo turba bono idaudat saginata magistro, 125

Qui facit egregios ad pervia compita ludos. q. Ille meis pacem dat montibus: eccet per illum

Seu cantaΥe iuvat, seu ter pede Iaota ferire Carmina, rapia nullas licci hic cantare choreas, Et cautus viridante licet mihi condere libro : 15o Turbida nec calamos extardant classica nostros. C. Numine Caesareo securior ipse Lycaeus

Pan Tecolit silvas, et amoena Faunus in umbra Sec Uiin rccubat, placidoque in fonto lavatur Nais, et humanum non calcatuTa cruorem I 55 Per iuga siccato velox pede cura it Oreas. A. Di, precor, hunc iuVenem , quem VOS,

Non fallor ab ipso Aethere misistis, post longa reducite vitae

40쪽

Ec LooA IV. 27 Tempora, vel potius mortale resolvite pensum, Et dato perpetuo coelestia fil* metallo i asio Sit deus, et nolit petitare palatia cocto lC. Tu quoque, mutata se a Iuppiter ipse figuras Caesaae, ades, seu quis stipertim sub imaginosalsa

Mor taliqne lates, vivas, atquo tritue, precor , orbem,

IIo S. precor, ae mos populos reget sit tibi

Vitis amor, certamque, Pater, Ne desere teY

Tam lII. Rustica credebam nemoTales carm ira Vobis Coticosisse deos, et obesis aua ibus npta :Verum, quae imparibus modo concinuistis avenis, Tam liquidum, tam dulce sonant, ut non ego malim, Quod Peligna solent e mitia, lambero nectaΥ. C. O milii, quac tenero decurrunt carmina versu, Tum, Meliboee, sonent, si quando iri monti

ι bus istis

Dicis habere Larem, si quando nostra videre Pascua contigea it; vellit nam saepius aurem 155 Invida paupertas, et dixit: is ovilia cura:

SEARCH

MENU NAVIGATION