장음표시 사용
141쪽
IAE Excusandi. Cum vero, &c. profecto vereri non debeone quis hoc quod facio, non existimet summi ossicii ratione Impulsum coactumque lutcepisse. Abs te peto , oppianice, ut me invitum de patris tui eausa dicere existimes, adductum fide atque ossicio defensionis Etenim tibi si in praesentia satisfacere non potuero, tamen multa
mihi ad satisfaciendum reliquo tempore facultates dabuntur. Cluentio nisi nunc satisfecero , postea mihi satisfaciendi potessas non erit. Rgnosco equidem me lyram Apollinis nun. suam tetigisse. Mallem lane confiteri veram ignorantiam , quam profiteri vanam scientiam. Oratione quam e temporis vestigio natam& quasi inter prima labia vix dixero me comis mentatum fuisse ὶ perstrinxi . Quae quidem omnia quoniam insuavis mate- ex s. adia. Ita devenustat. lectio benigna conciliet. Perlege hoc etiamsi operat est frivolum &nullius precii opusculum ; quod nec labor excudit, nec cura limavit, sine ingenii aeum ine dc
Igitur eui hic ludus non placet, ne legerit ;aut quem lege iit obliviscatur ἡ aut non oblitus ignos a t. tet, ii. A.- Eria in si bella. externa & obitas pro Rep.
nai. 16. mor Ies tanta casuum s militudine memorarem ; neque ipsum satias cepisset, aliorumque taedium expectarem , quamvis honestos civium exitus, tristes tamen Ec continuos aspernantium. At nunc patientia servilis, tantumque
sanguinis domi perditum , satigant animum &tristitia restringunt , &c. PMat. Pa- Ηuc accedit auditor Senatus, eui eum diffeile sit, pro amore quo in te praeditus est , de te satisfieri ; tum dissicilius pro genita atque hereditaria orandi facultate , non esse fastidio rudem hunc ec ine ultum Transalpini sermonimho rorem, praesertim cum absurdae sinistratque jacta at potat videri. Ostentare iacundiam
142쪽
quam de deorum fonte manantem in nostros usque usus derivatio sera traduxit. Ita dum obsequio interpretor impudentiam , dum in eundem hominem non convenire puto gaudium & silentium , duas res diversissi- mas junxi, metum Ec temeritatem. De eloquentia vero, si qua mihi fuisset, ne Apui. que mirum neque invidiosum deberet videri , pui si ab ineunte unis studiis literarum ex summis viribus deditus, &c. Cujus vel industria promptius suffragium , solin. e. vel benignitas veniam spondebat faciliorem' Dabitur utcunque venia piae temeritali, si u- Paeat. P surpasse communia . non occupasse videamur Ii .
Θεόκριτω ερρτηλάαι 'Π ου συγse, φει. ori , ετ πιν , εἰς μβόλαυαι κ . ώ ue δύνα ηι ου βουλοπιχι, Si obaeus. Macrobius transtulit; Quae I raesens locus di tempus exigit, ego non cal. eo : quae ego calleo, nee loco praesenti sunt apta, nec tempOIi.
D E quo neque quomodo ueli eam neque quo me M
Odo Iaceam Ieperire possum. si enim ta 'ceam, &c. Quae Omnia ita trivit oratoris oratio. ut eum ' R. taedeat loqui, pudeat tamen tacere , sed cum amor emcit, ut malim loqui cum taedio, quam tacere eum pudore , persequor illaIn coquo-,rum laudatam consuetudinem , dic.
sed quid faciam novam quandam pHior ex P ςεt. P copia dissicultatem. Quid, inquam , faciam 3 ' ς' um io itur impediat turba delectum, atque Ibia. praeli et gelia in summam referri, quam enumerando tenuari ; dixisse lassiciat,unum illum divinitus extitisse in quo virtutes simul omnes vigerent, quae singulae in omnibus praedicantur. Qua vos per hosce annos appetistis atque vo- τ' Iuisti , ea minc si aeρudiariti 2belle non potest, Gracia quin.
143쪽
re re puciasse dicamini. Vereor me hercule ne aut gravioribus utar verbis, quam nazuia fert, aut levioribus quam causa poHula L. Ut tum impudentius a sociis abstulit 3 an turpius meretrici dedit 3 an improbius Pop. Rom. ademit 3 an audacius tabelias publica, commutavit Neque enim tantopere mihi considerandum
est, quid vir optimus in piae senti velis, quam quid semper sis probatur u S. Quid hoc homine faciatis 3 aut ad quam spem tam perfidiosum, tam importunum auimal reservetist
Uni iste vir opt. vereor ne se derideri pu- tet, quod iterum jam dico opt.
Non comparat se tecum gratia P. Quinctius, Navi: opibus, non facultate contendit, omnes tuas artes, quibus tu magnus es, tibi concedit, fatetur se non, &c. non habere domum clausam pudori & sanctimoniae , patentem atque adeo expς sitam cupidi ta: i di voluptatibus, dic. Itane vero tu ille es qui censuram hic nobis sine suffragio geris i tu provides ne quid Resp. capiat detrimenti Aene est, state firmi cives hoc tibicine dc destina 3 Sed tamen ego Magistratus esse putabam, quibus haec curae,&c. nisi tu unus plus sapis & vides quam caeteri omnes, O misenex, omnes videmur nobis sap/r . festiui . ιι ut, ctim in coprea. Ite igitur , si ita vultis, facultates divinas rosii tui te ; coelo den istum animum humi proratum adfigite ; sensus rationi praeponite, pergite esse virtutum proditores , viliorum jumenta , voluptatum Manci Pia.
144쪽
Minandi. V Idesque, o Juvenis , hoc dictu quam factu
di mellius esse. veI factu quam dictu ex Trib. im.
Et time in hoc reo , quem mihi inimicum Siculi dederunt, latis vehementem , satis perseve- ''Ianiem, satis vigilantem cognorunt; existiment in iis hominibus , quorum ego inimicitias Pop. Rom. salutis causa suscepero, multo graviorem ek aeriorem futurum. OI Osrae πυν Me lareΤον ελθῶν , - εν Ποπι Chion In
. Quod si te perpetrasse comperero , peius eru- δη 'ce & furca lueres, nec ad commiserationem me flecteres, etiamsi fleres sanguinem.
'T Amen ita deos mihi velim propitios, ne eum illius diei mihi venit in mentem, quo die cia
ato reo mihi dicendum sit non solum commoveor animo, sed etiam toto corpore perhoriesco. Qui tandem istius animus est in reeognitione scelerum suorum, eum ego ipse in commemoratione eorum non solum animo commovear, Verum etiam corpore perhorrescam t venit enim mihi fani, loci, religionis illius inmentem; versantur ante oculos omnia. Q Horret animus tanti vitii imagine. An hoc quicquam potuit audire maius 3 audivit, audivit, quod cum dicere conor, lingua suppressis faucibus fluitans palato inhaerescit. Nam ad tantum inysterium enunciandum opus est non Oratoris alicujus voce, contentione, lateriabus; sed Cherubinorum ac Seraphinorum lin- . .guis, ardore, flamma. At quid potest latere tantum habet hoc quidem quod lum dicturus flagitii speciem , veruntamen si non renuatis au dire, audeo quidem dicere. non renuitis me ruit I. audire, dcc.
145쪽
Acta Plaut. Pseud. 3. Plin. panet. ad Trajana
Iete revisat conjuos sanctae torus, anno que dum te recipit extendat luos Laertat sic te juvenis excipiat tuus, & vota vincens vestra felice indole AEtate avum transcendat, ingenio patrem l miserere matris. Veritas te amet, mi N. & sapientia; tamenim hoc sapienter quam vere dixisti. Dii te servassini semper cultos herilis, decus populi, the laurus copiarum, salus interioris eo poris, amorisque impera I r. Tantum tibi boni Dii immortales dent. Dent tibii, Caesar. aetatem Dii, quam mereris , serventque animum quem dederunt.
Quid isti benignitati precer nisi ut semper
oblises, obligeris. incertumque facias utrum magis expediat civibus tuis debere tibi an praestitisse.
Digna vota quae semper suscipiantur, semper
Pro nobis ipsis quidem hae e erat summa voto
rum , ut no S lic amarent Dii . quomodo tu. Nos inter secunda omnia &vota certantia, quae praesenti tibi conferentur, vehemu I alacres.
Quo majore fiducia iisdem illis votis, quae ipse pro se nuncupari jubet, oro & obtestor: si
bene Rem p. si ex utilitate omnium regit, pIimum ut illum nepotibus nostris ae pronepotibus serves: deinde ut quandoque successorem tribuas, quem genuerit, quem formaverit, similemque fecerit adoptato Aut si hoc fatoe negatur, in consilio sis eligenti, monstresque aliquem quem adoptari in Capitolio liceat. . Deum precor, eo natum meum feliciter, teque V. C. nobis & Rei p. servet. Quod superest, Deum posco, ut te filii consequantur, aut quod plus decet velle, transcen
146쪽
Propino tibi salutem plenis faucibus. Ita mihi meam voluntatem , spemque reliquae vitae vestra Pop. Rom. existiniatio comprobet, &c. Ita amor hie inter nos perennet, quem coimus auspice & te1te immortali tuo patre. Ita perpetuus inter nos amor sis. mi L. ut cum aculeo discessi a vobis.
lta meus mihi genius faveat. Dii meliora piis.
Tu salve & idem voveo Holman O. B. & caeteris collegis. At vos salus servassit. C. Caesari filiae suae filio , eum eum in Arme-Biam mitteret Augustus precatus est a Diis, gratiam Pompeii, audaciam Alexandri, fortunam suam concedi.
Dii illum infelicitent omnes, qui, dce.
Dii te eradicent. Solennia vota pro incolumitate tua, qua publica salus continetur, di suscepimus, Domine , Pariter ic solvimus, precati Deos, ut velint ea semper solvi, semper signari. Vivite & annum hune, di seculum hoc seli.
eiter incipite atque transigite. ' Ergo florete felices viri Senatorio munere vere digni. florete urbes non muris magis turribusque quam Rectoribus munitae. incrementa capite, quae nulla unquam vis hostilis, nulla militiae calamitas labefactet.
At vos devota capita respiciant Dii periuri O- εἴ ς' .rum vindices. talesque vobis exitus dent, qua ' iis Ies vos ducibus vestris dedistis. Nempe V' stia. I. 14. iidem paulo ante & Perdiccae sanguine estis aspersi, dc Ultima nunc ego perfidorum victima lias vobis diras atque inserias dico , ut
inopes extorresque omne aevum in hoc castrensi exilio agatis, devorentque vos arma vestra,
quibus plures vestros, quam hostium duces ab-humpsiliis.
147쪽
Cie. fama εν. l. s. Plin. a. 16. l. S . Cic. fam. ep. l. q.
RI Am quod allatura est ipsa diuturnitas, quae maximos luctus vetustate tollit, id nos praecipere consilio prudentiaque debemus. Etenim si nulla unquam fuit liberis amissis tam imbecillo muli er animo, quae no in aliquando lugendi
modum fecerit: certe nos, quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus . neque expectare temporis medicinam . quam Iepresentare ratione possumuS. Ut enim crudum adhuc vulnus medentium manus reformidat, deinde patitur, atque ultro requirit : sic reeens animi dolor consolationes rejicit , ac refugit, mox desiderat ec clementer admotis acquiest it. Neque monere te audeo, praestanti prudentia virum, nec confirmare, dcc. Illud tamen n e vel monuisse vel censuisse puta , vel propter benevolentiam tacere non potuisse, ut quod ego facio tu quoque in animum inducas. Homines sane sumus, de urit illud avelli. Solet ut te quod non in longiam Lips. Cent. 2. Ep. 3ο. tota Ep s i sq. 67. Senec. Ep. 67.ec 90. Non prius conquievit, quam e coelo l ei &consolationis auram aliquam sentisceret. r. Quib us ex causis necesse est tanquam immaturam mort cm ejus in sinu tuo defleam i ii tamen fas est aut flere, aut omnino mortem vocare: qua tanti viri mortalitas magis finita quam vita est. Vivit enim , vivetque Iemper . atque etiam latius in memoria hominum & sermone, versabitur, posi quam ab oculis recessit.' Fuit hoc luctuosum suis , acerbum patria, grave bonis omnibus. Sed ii tamen Rem p. casus secuti sunt . ut mihi non erepta I. Crasso a Diis immortalibus vita , sed donata mors esse videaritur. Non vidit farrantem.bello Italiam . nonar, dentem invidia Senatum , non luctum filiae . non
148쪽
7udicem compellandi. ' r iexilium gemeri , non- non- non denique in omni genere deformalam eam civitatem , in qua ipse forentissima multum omnibus gloria praestiti DLet. Ego vero te, Crasse, cum vitae flore , tum . mortis opportunitate, divino consilio bc ortum de extinctum esse arbitror. Nam tibi o noctem mihi omni deinceps die clariorem l pus. ni. O numerandam candido laetitiae calculo i vos a tr. s.
pergite ossiciosae lachrymae , & alio nune affecturi uite et madere gaudii rivis jam debet facies. Vide Sulpitii ep. s. l. q. dc F. epist. Q. Luc - .ceii. dc 16 epist. cic. Conibl.Sen ad Polyb Mat.
clam , Helviam matrem. Plut . ad uxorem,& ad Apollon. Hieron. ep. dcc. enumeratas a J. G. Vossio, I. 3. institutionum, e . . .
C Ausa haec te Ephoro peragatur e parva qui- Pur. H-dem sit mores nostros spectes , magna fianti quos; dc sic prudentia. doctrina, aut horitate tua digna, atque in parte tua. Dies dictus est. dc tu judex , vir clarissime, id. Ibbi. ut inter nos pronuncies. Neque superstitio fh tibi causam meam commendabo, neque neglectim, T 'ingenio rectus, judicio acer, Uon oculis ted animo ipso Argus, veram dc incorruptam sententiam per te laturus. Itaque si tuo unius judicio justam eausam Ibi4. Iaud a1Ιe ac defendisse videar ; honesto elogio clarus apud bonos, Iaudatusque sum. Claritas enim, ut pulcherrime Seneca, non desiderat multa suffragia ; potest ec unius boni viri iudicio esse contenta. Nam bonos omnes bonus unus judicat.
Λ Pud Indos praestabile quoddam genus hominum suis e memoriae tradit*m est, quos Gym '' 'nosophistas vocabant. Hi neque periti erant
149쪽
t et Mederandi Ddarieandi'rmulae. pro lagandae vitis, nec in oculoncae arboris, nee proicindendi seli. Non illi norant arvum coleia Ie . vel aurum colare, non equunYdomare. vel taurum subigere, non ovem vel capram tondere vel pascete Unum pro his, & illud omnium summum , norant; Sapientiam colebant, tam magistra senes, quam discipuli minores. Apud hos, ubi mensa posita, omnes adolescentes ex divelsis locis & ossiciis ad dapem convenerant, perrogabant magistri, quod factum, a lucis o tu ad illud diei, bonum fecissent. Alius se commemoravit, aliquid meditatione sua reperisse. vel alterius demonstratione didicisse, alius seses arentibus quidpiam imperantibus obedisse; a ius se inter duos arbitrum delectum , sanata simultate, reconciliata gratia, purgata suspicione, amicos ex infensis reddidisse. Qui nihil habuit adferre cur pranderet, impransus ad opus Xe2οph. foras extrudebatur.' Atque utinam mihi pran- Lyra P μ' tantum dispendio liceret hinc discedere, aene forte sicut Cirus quondam , qui puer aΜagistro judex duobus aliis pueris datus, quorum alteri grandiori tunica erat brevis, alteri minori tunica erat longa, pronuntiavit utrique magis convenire, si vestes inter se mutarent; sua deinde ic ipse tunica exutus, vere Gymnosophilla factus, verberibus excipiebatur, quod contra ius dominii nec secundum leges sententiam tulisset: sic ec ego litis hodiernae constitutus a biter sin qua tu, Longine, majusculorum patrOnus magna Voce sonas manuque tota, inest sua gloria mognis: Tu, Minuti. breviorum tueris
partes, & in pedum digitos erectus exclamas, Et inest suo groria parvis Thesea expectarem vindicem, si utrum que ad Procrustis Iectum
dimensus, alterum detruncandum, e X tendendum alterum pronunciarem, meritas vel me judice daturus poenas sententiae ex aequo magis quam ex justo latae. Sed aliam longe controversiae hujus dirimendae rationem mihi ineundam video, quocirca --
150쪽
MιΔrandi ct Dijudieandi Drannia. I ε 3 Litem aliquando intenderat surdus surdo ; Ratho . sibi trimestrein aedium pensionem deberi cla. s. A. itans. Reus se illa nocte foras usquam prodiisse pernegabat, ut qui domi pernox molam versarii. Judex aeque surdus, hunc, illum intulistus, Nam quid, inquit, super hac Ie contendi- , tis 3 an non utrique vestrum mater est uterque alar, jus caequum postulat. Ego sane surdus non sum; di tamen absurdus estem, & dignus qui male audirem, si modo ex allegatis vestris sententiam ferre vellem, qui non surdi solum feci dc caeci, Audabatarum more digladiantes. a ratione praecipites toto eriatis coelo. Quo enim tu tantum mihi laevus ab is 3 quid Z an in Contemplationis altum Tu vero quo tam diversus an in caeca practicae saxa. quinanesequimini, ad tutae pacis di tranquillae quietis
Plato, quoties a magistro suo Socrate dissen- ii Ru . . tire lubuit, excusare t e solitus, Amicum sibii et ρ', esse Socratem, maais amicam veritatem, invidiae mox suae vinclicem habuit & Aristotelem discipulum . quem etiam ingratitudinis nomine pullum vocabat equinum, ut qui lacte saturmate Ino, calcibus matrem peteret. Hic itaque Ar st, Eth.
si quando a magistri placitis discedcre in animo haberet, prositeri solebat, Amicum sibi est e Socratem, amicum Platonem, sed maxime amicam veritatem. Absit nodo invidia, judicio Pronunciatum sano, exemplo utili. Sic diligendi sunt amici, ut non diligantur eorum errores. Neque enim placet naso duci aut auribus trahi, ut pedibus eam in ali crius sentcntiam non prius examinatam probe ad veritatis stateram. Turpe vero cum sit ex omnium Ie-M lit. Ium dictatore atque domino intellectu facere mancipium alienae libidinis: Disccinamus quase metallis vestris erutas attulistis massas in exploratore aurei veritatis conflatorii igne, idque 1eparatim - Atque utinam mihi in manum daretur Ci . 3.