장음표시 사용
441쪽
Si vero iam ad illa beneficia, quae Angli, postquam sumnia rerum apud nos potiti sunt, a sede Apostolica perceperunt, conuertamus oculos, & plura lon- . . i i. gedi potiora ea filisse facile intelli emus. Nam cum non solum a Britones re-ς- cusarent, verum etiam Galli vicini nostri, sicut & aliae nationes Christo iamdudum subditae, maioribus nostris Anglis idolorum seruituti ut dicit Beda as huc mancipatis fidem Christi praedicare negligerenti b Roma sola nostram miserata caecitarem, auxiliatricem nobis porrexit dexteram. Quippe quampri-ocsso- mum S. Gregorius etiamnum Monachus ) ς a mercatore quodam certior e factus esset, Anglos quos ob corporis & vultus miram venustatem Angelos vocitabat Ethnicis adhuc erroribus irretitos teneri, protinus ad Benedictum
e. i Summum Pontificem accedens, vehementer ab eo expetere coepit ut idoneos
aliquos verbi ministros ad Anglorum gentem, in opus Euangelii deputaret. 4 ita vu- Quid multa. Ipse Gregorius d petita obnixe & aegre obtenta venii, itinere ' etiam trium dierum iam emenso, ad oras nostras quamprimum appulisset, nisi - Romani ciues, tanti viri absentia perturbati turmatimad Summum Pontificem accurrissent, ipsumque clamoribus suis ad Gregorij reuocationem adesissent. Destitit ergo ab itinere Gregorius , summi Pontificis iussu, sed non destitit a cu-e Lib. ra & solicitudine conuertendi Anglos. Nam cum primum s verba sunt Bedae e is
toto orbe oreret Pontificatum 10lbam Gentem eate idolis mancipatam ChriD E cc sitam
stia sum a fecit. Gippe Anno 1 96. S. Augustinum i cum quadraginta aliis sociis ad prae-D 3 a'. dicandum Euangelium ad nos direxit. Nec frustra, humaniter enim ab Ethel berto Rege excepti, paruo tempore tantos praedicati 'nis suae retulerunt fru- etiis , ut ipsum Regem & regnum eius e tenebris infidelitatis in admirabilem l cem veritatis traduxerint. Quod autem veram Christi fidem praedicauerint, nomo inficias ibit qui innumera miracula per ipsos a Deo, in testimonium veritatis , perpetrata attente considerauerit. Tot enim & tanta erant, mi videatur inquit S. Gregorius g virtutes Apoqiuorum imitares eos fler tamque vera &indu-
η - φ -bitata erant , ut non istum S. Gregorio h diuersis in locis testata sint, a S. B da i aliisque antiquis scriptoribus credita & relata; verum etiam ipse Lapis h sepulchralis S. Augustini, imo ipsimet Protestantes i de miraculis eius palam
Nec multo post Gregorius Anno cor. plures de nouo praedicatores & una hi cum iis omnia adornatum &ministerium Ecclesiae, Vasa videlicet sacra sinquit Beda O te timenta aliarium , sacerdotalia D clericalia indumenta , Sanelorum
etiam Apostolorum oe Martyrum reliquias, necnon m plurimos codices uni cum passio quo ς - ' ' rutemuν --φηυι issea Miliarum summa, in Britanniam: misit. Augustinum im
super omnibus Episcopis & Sacerdotibus Britanniae praesecit, lacitque illi li- centiam instituendi 14 Episcopatus, quorum duodecim Cantuariensi, duo- decim etiam Eboracensi prouinciae subderentur. ' Munera praeterea non con- M anz temnenda tum Regi tum Reginae transmisit, unicam litteris gratulatoriis, qui- bus eos ad fidei constantiam exhortatus est. ' Demum ad suosin Gallia scripsit. praecipiens ut pueros omnes Anglos quos venales ibi inuenirent soluto eorum ς' 'im pretio emerent, & in urbem ad se transmitterent : quos omnes pietate pariter ac doctrina imbuendos curauit. Quae eius singularis pietas & prudentia norina quasi & idea fuit illius aedificandi seminarij, quod non multo post Reges Angliae in urbe sundauerunt . Atque haec sunt beneficia illa quae S. Gregorius L apagenti nostrae contulit quem redie sinquit Beda P nosi m appellarepossumus rLi bemus Uulum , c postolicum illum de eo proferre permonem. απια etsi a non es Aposto tam a nuus es. Namsi aculum sosolatus NM uNumm in D ino, Neque hic desiit Summorum Pontificum erga nos afructus, quin imo bonam opus quod S. Gregorius per Legatos suos tam seliciter hic inchoaverat, luccei sores eius praecipuis quibus potuerunt ossiciis semper promoueriint Quod quidem mani seste patet ex variis eorum legationibus & litteris ad Reges no siros& Episcopos diuersis temporibus missis : nempe Bonifacii V. Anno sid. Honorij nno 633. Agathonis 679. Zachariae 7 6. Adriani Anno 78 A nno a o . de aliorum. Praecipue autem celebrandae sant Honorii & Vitaliam,2 quorum
442쪽
quorum ille Annosas. Apostolicum illum virum a S. Pirinum huc misit, eiuGa LM i. que opera, Occidentales Saxones ad Christum conuertit; hic vero Anno 668. sanetissimos illos&Doctissimos viros b Theodorum & Adrianum ad nos dire- 'xit; quorum praeceptis & institutis Angli, breui tempore, tantam in bonis V 0μφ' litteris & seuerioribus disciplinis adepti sunt famam , ut doctis inni mortalium ii na audierint, illam forentissimam Academia s. Parisiensem fiandauerint, atque MAEN adeo sublimioris illius doctrinae& optimarum artium, quae postea in Occi
dente soruerunt, praecipui authores ac parentes extiterint. Post haec tempora bi.
Eardulso Northumbrorum Rege patria sua & regno exuto, Leo IN. Anno So8. Cardinalem Adulphum d Legatum suum in Angliam misit. Hic vero r ''' adiutus consilio & auxilio oratorum Caroli Magni, Regem illum, solum vertere coactum, & terris suis & regno restituit. Nec multo post Leo lv. cum Ethelitipho Rege e i qui subdiaconus fuerat & cadibem vitam professi is) - . de matrimonio dispen auit,&, eiusdem Regis rogatu , t filium eius Alsredum Regem creauit. S in filium sibi adoptauit. Nec indignum. Tot enim & tantis domi militiaeque rebus sortiter gestis claruit Alsredus, ut cognomentum Magni meruerit ,&inter omnes Angliae, sorsan& Christiani orbis J Reges praestan- , tissimus euaserit. Nec multo post, ad instantiam diciti Alfredi, Martinus, pri- P.ιδεν ι .mus illius nominis Summus Pontifex, g seminario Anglo- Romano tributum V, 9 I. illud, quod singulis annis pendere solebat, remisit: h munera etiam non le- aos uis pretii, inter quae, praecipue numeratur frustum salutiferae crucis, in qua ni- mirum Redemptor mundi pro salute nostra pependit, ad Regem misit. x . altem, Anno 99o. cum Richardus Normaniae Comes Angliam inuadere M C. - -- Ethelberto Regi bellum insore statuisset, Ioannes XV. duos Christianos Principes inter se digladiari non est passiis, verum Apostolico ad illos deputato i Laeo IV. Nuncio litem illam feliciter terminauit. AE . Quid quod Anno ioso Nicolaus II. Eduardo Consessori eiusque successo- ρι--,
quod Vrbanus II. Anno ios . in Synodo Barensi hunc honorem S. Anselmo ia: a Archiepiscopo Cantuariensi detulit i ut locum illi dc succclloribus eius iuxta a Archidiaconum Romanum cui ' ante Papam sedere moris est designauit
addens : ' Includamio hunc in orbe nostro tanquam alterius ortus Papam. Cum ante
hoc tempus ignotum esset inquit Malmesburiensis a quis locus in Conciliis .ar Archiepiscopo nostro deberetur. Eundem etiam locum Paschalis II. in Coi cilio Romano, Anno Dot habito eisdem nostris Archiepiscopis confirmauit. M. Sicut & alij Summi Pontifices alia priuilegia & dignitates illis concesserunt: nempe Honorius Papa qui Archiepiscopo Cantuariensi vprimas Ans sa esset, & o. z-
Innocentius II. ut Leratus Natus diceretur, concesserunt. M.
Huc etiam facit quod Scoti s uti meminit Genebrardus ' ex Maiore & Boethio ab Urbano secundo nomen, titulum& unctionem c sicut Hungariae P d tum , o LPoloniae Principibus, Anno ioo concessum fuerat Principi etiam suo imp trarunt Vnde Edgar primus omnium in Scotiar Regem unctus est. A. , His adde quod circa Annum iro . Paschalis II. ad Henricum primum, Angliae Regem,scribens tantum & Regi & filio eius promisit fauorem de amorem,q in qui linquit in re et illum Iomi. Romanam Ecclesiam videatis laesi se. Et certe FAE .
quod Henrico primo promisit Pasclialis, Henrico II. Eugenius Ili . factis prae ' eo. stitit. Nam Anno iiset . quo tempore Stephanus r Rex qui iniuste Regnum La Us n. Angliae inuaserat cum Episcopis decoronatione filij sui Eustachij in consortem y regni egisset, eo consilio ut aditum omnem ad coronam Henrico legitimo har- V ab sredi praecluderet. insecta tamen res fuit. prohibitis scilicet ab Eugenio IlI. ii. - Episcopis ne huiusmodi quippiam attentarent. . ..
Nec Henrico II. Imperium suum solummodo consentauit Papa. verum etiam nouo superaddito regno cuna locupletavit. Anno enim ii69 Adrianus IV. . .
443쪽
Hyberniae dominium ' & regimen Henrico II. concessit, 'missa ad eundem Reatem Donationis suae Bulli, una cum aureo annulo in signum inuestiturae. Quod eius donum, rogatu eiusdem Regis, b Alexander III. dicto Regi de haeredibus
De Lucij quidem III. qui Alexandro successit, beneuolentia, nemo est qui dubitet, si modo Epistolam eius ad Henricum II. scriptam legat. Tantis enim
laudibus Reges Angliae exornat, ut si eosne caeteris terrae Principibin armorum mloriac animio nobilitate Ange retra claruisse testetur. Nec minor beneuolentia Vrbani III. aquos uti scribit Houedenus d) Henricus II. multa impetrauit, inter alia autem ut quem vellet exstiis Regem Hyberniae crearet: quod & Bulla sua confirmauit, & in argumentum beneuolentiae suae coronam eidem Regi transmisit. Accedit his quod Anno ii 89. quo tempore non sol tim Francorum Rex, verum etiam proprij Hij dc regni proceres, discessione ab Henrico II. facta, maximisque copiis in terras eius immissis in grauissimum periculum eum conieci se sent, Clemens III. Cardinalem φ Anagninum ad litem illam dirimendam, &pacem inter eos componendam misit. Venit Cardinalis, Regem utrumque ad pacem exhortatus est, dc nequis priuato commodo studens publicum bonum impediret, excommunicationis sententiam in priuatos omnes, tam Clericos
quam Laicos, per quos staret ne pax inter dictos Reges fieret, fulminauit ι irlique Francorum Regi interdictum regni sui minatus est, nisi cum Rege Melue
Similiter Anno ri y3. eum Rex Angliae Richardus cognomento Cor Lemnisὶ contra ius fasque in reditu suo de terra sancta a Duce Austriaco captus ac detentus esset, Caelestinus III. eiusdem Regis rosatu, i in Ducem illum Excommunicationis sententia animaduertit: praecipiens ei insuper ut pacta omnia ad quae Regem Anglis coegerat, rescinderet, & obsides omnes ab eo acceptos domum remitteret. Cuius monitis minimEacquiescens Austriacus. post paucos dies intempestiua morte extinguitur. Corpus autem eius tamdiu inhum tum iacuit, donec filius eius obsides omnes saluos remisisset, ae iurasset insuper decretum et iudicium Ecclesiae semma se veneratione subiturum. Posthaee Anno tro . Innocentius IIL Epistolam elefantissimam g una cum multis pretiosissimis gemmis ad Regem Ioannem misit. Necnon Anno itis. cum proceres regni vi quadam,& armatis sui vocanti precibus priuilegia quaedam & immunitates extorsissent, idem Innocentius, Ioannis rogatu, i, pria, Iegia illa omnia irrita prorsus & antiquata reddidit; Proceres illos perduelles excommunicauit, & Ludovicum Principem Francorum ab illis in auxilium, in Angliam & in Regem admissum Legato ad eum misso ex Anglia discedere iussit, intentata in eum, ni parere vellet, Excommunicationis sententia. Quod& sertiter fecit. Si Innocentius III. regnum conseruauit, Innocentius IV. non minori ben
ficto Henricum III. obligauit, i quippe qui in Edmundum filium eius ius omne& titulum regnorum Apuliae de Siciliae transbilit, misso ad eum, ad huiusmodi effectum, Cardinale quodam cum inuestitura eiusdem donationis. Post conseruatum non semel Anglis regnum, nouaque illis ut vidimus adiecta, quid amplius potuit facere sedes Apostolica nisi ut de Imperij diadema illis consertet. Nec sesniter creth in hac parte se gessit. Quippe Anno ias . Alexander IV. nuncios k & litteras ad Richardum, dicti Henrici III. Fratrem, mist , qui spem certissimam potiundi Imperij illi iniicerent, simul& exhortarentur ut in Germaniam ad inaugurationem contenderet. Quod cum secisset Aqui strant Rex Romanorum creatus est Adiace his quod Anno lasa. cum Proceres regni, ab Henricol I. immunitates quasdam extorsissent, Urbanus IV. Regis casum indignatus , Legatum suum eo misit, ut in Proceres illos arma iam capientes anathematis sententiam
It Anno i et r. rogatu Edτardi Primi, Gregorius X. Guidonem de Mom
444쪽
t sorti qui Henricum primogenitum Richardi Romanorum Regis, Vile bij in Ecclesia incautum obtruncarati excommunicauit primum': Deinde sacrilegii, si carii, homicidi j & laesae Maiestatis reum condemnauit: denique insa- ' in Orimem , ab omnibus muneribus & dignitatibus tam priuatis quam publicis delapsum 5e usque ad quartam generationem ex haeredatum declarauit. Quin &cos omnes qui scienter eum receptarent aut celarent excommunicationi, vinculo innodauit, & terras eorum interdicto subiecit. . se , ,δ' Nec ita multo post, regnante eodem Eduardo, Cantabrigia ex schola facta uri est uniuersitas ν. riam Romanam, ut loquitur Remington apud Canadenum. b Similiter Anno 13ii. sub Esardo i I. Clemens V. duas lectiones Oxonu in 'ii' o. i. Hebraica, e Arabica & Chaldaica Lingua instituit,&sua aut horitate uniuersi: to 'NNE talem illam unam e praecipuis Christiani Orbis uniuersitatibus declarauit. . Post haec, Anno I 3i6. Ioannes XXII. rogante Edet ardo II. duos Legatos ψ d PM,δεν.
ad pacem inter Angliae &Scotiae Reges, simul & Angliae Regem & Comitem
Lancastriae conciliandam misit. Hi autem cum viderent Scotos nulla ratione e toti, An ut pacem amplecterentur induci posse, eos omnes excommunicarunt. Sic eo- dem anno, eodemque Rege postulante, Summus Pontifex omnia antiqua iu- ι o
ra&priuilegia Vniuersitatis Cantabrigiensis, quibus multo iam tempore e sumia Cε Nitrs morum Pontificum beneficio, inquit Stous, fruita fuerat, confirmauit. i. l. et His adde quod Innocentius VIII. Nuncium Apostolicum s in scotiam, ad δι ui in dirimendam illam litem quae inter Regem & subditos intercesserat, direxit. V rum priusquam eo venire potuit, g quamuu magnu sit itineri bin projectus sinquit υ, .. .
Polydorus in Rex a suis Proh nefas i )l E medio sublatus periit. Et pau lo post, / Anno scilicet i so . orta contentione inter Henricum VI l. Angliae & Ferdinandum Hispaniae quis quem praecederet, Iulius Il. auditis utriusque Legatis, Re- iso .gi Angliae h causam adiudicauit. Et sequenti Anno eidem Regi gladium & pileum honoris misit. Ia --.
Vertim enim uero sicut nullus unquam ex Regibus nostris melius de sede Apostolica meritus fuerat quam Henricus octauus. saltem aliquot primis regni, , sui annis; sic nemo unquam ab eadem sede maiora beneficia percepit. Nam non L L o x solum a Iulio II. Anno isi . gladium i de pileum honoris, quia eum contra' 'Francorum Resem defenderat, accepit: verum etiam, Anno i yo. ob librum is ab eo in defensionem Fides Catholicae contra Lutherum egregie compositum, C- a Leone X. Summo Pontifice titulo illo h Defensem Fidei omnium sane prae- es,' sclarissimo insignitus est. Quem quidem 'titulum ut Henricus ille dum viveret 6 s. .
plurimi semper fecit, ita post mortem in epigraphe sui tumuli eundem inscribi '
voluit , omisso illo altero, scilicet Capitis Ecclesiae, quem sibi arrogauerat. Ἀεo Et quamuis Regina Elirabetha Apostolicae sedis amicitiam penitus repudiata ''uit, ipse tamen Summus Pontifex eam non tam facile deserendam putauit. Hinc i. est quod Pius IV. existimans eam a Sede Apostolica defecisse, non tam ex odio Catholicae Religionis kquam patre & sorore regnantibus professa suerat , quam ex timore ne in ius vocata de legitima successione causa & corona caderet; Nuncio suo Apostolico ad eam misso, omnem prorsus filiorem circa ius suum ad coronam illi promisit. Et paulo post alium Nuncium ad eandem misit postulatum ab ea ut Theologos suos ad Concilium Tridentinum, omni prorsus illis promissa securitate di libertate, mittere dignaretur. Neque est, SERENIssIME REX, quod inter tam multa tamque praeclara nomina Regum nostrorum, qui Summorum Pontificum experti sunt beneu lentiam, nihil de T v A MAIEsTATE referam. Dixisti enim aliquando,&publice dixisti plurimum te debere Clementi octauo Summo Pontifici ob moderatum eius regimen & varia tibi praestita beneficia. Nec immerito, intimatum enim mihi est piissimum illum Pontificem censurς Ecclesiasties eos omnes qui MAIEsTATI TvAE quocunque modo negotium aliquod iaces sint, subidiciendos esse declarasse. imo saepe saepius professus est paratissimum se esse, etiam cum sanguinis sui essiisione, aeternam Regno Angliae salutem procurare. MaiO- rem autem charitatemnemo habet ibi Euangelicae voci credamus in quam ut
445쪽
animam si iam ponat quis pro amico suo: & tamen ponere eam pro MAIEsTATE Tv paratus est Clemens Papa. Pessime ergo Angliae rebus consultum esse cupiunt, qui tales amicos, tam bene de regno nostro meritos, falsis suis calumniis apud M A IE s T A T E M TvAM criminantur, eo tantum consilio, ut Principi pariter ac populo eos exosos reddant. ti Ex his autem quae hactenus diximus multa alia breuitatis ergo omittentes aperte vides, SERENIssIMERE X, quam perpetuo faciore Sedes Apostolica regnum tuum seuere: qQui crebris tum spiritualibus tum temporalibus beneficiis Reges nostros demereri; quam denique opportunis auxiliis res nostras accisas.& periculoso loco nonnunquam positas adiuuare studuerit. Conferat
. nunc MAIEsTAs T v A si placet aequi iudicij sui trutina beneficia illa qua
a sede A postolica, cum illis quae a reliquo orbe accepimus, inuenietque ben ficia illa sola a Summis Pontificibus accepta, & pondere dc numero illa omnia, quae a reliquo orbe Christiano accepimus, longe superare . atque adeo facit Epercipiet M iEsTAs Tu A luctuosi stimam illam di sanguine plane dessendam patriae nostrae ab amicitia Summorum Pontificum discessionem, plus regno tuo attulisse incommodi, quam si a reliqua totius orbis amicitia defecisset. Praecipue autem MAIEsTATEM TvAM exoratam cupio ut beneficia a Sinninis
Pontificibus patriae nostrae collata, cum eis quae Thomas Beli ostendere potest eidem collata fuisse a duabus illis pestilentiae Cathedris Cittemberga & Gene-ua conserre dignetur. Quibus quaeso nouis additis regnis imperij tui fines ampliarunt λ ad quod fastigium vel imperiale vel regale maiores tuos extulerunt A quo Pagani simo terras tuas conuerterunt Quos hostium gladios a iugulis nostris auerterunt ' Quod auxilium rebus nostris obtulerunt Θ Quod emola. mentum paruum vel magnum regno Analiae attulerunt Imo quod detrimentum non intulerunt Certe unus ille Apostata, seditionis fax, incentorque malorum Knoxius, Geneua missus, plus damni ac turbarum Auiae tuae, Patri
tuo, beataeque memoriae Matri tuae attulit, quam ego hic reserre, aut MAIE-ιν Acbi STAS TUA sine ingenti dolore audire potest. Praetendant a quidem sedi--.--- tiosi illi amorem Euangelij, tanquam unicam causam, cur nihil amicitiae inter ' Romanos Pontifices & MAi EsTATEM TUAM intercederet cupiant, quassi' piaculum esset cum talibus dextras iungere; de tamen ab amicitia cum Turca ineunda nequaquam dissuadent. Praetendunt etiam tuam securitatem, sed reuera suas tantum res agunt & curant; uti probe MAi Es Tas Tu A in Knoxii
molitionibus intellexit. Timent, timent homines isti in limpido flumine inanem futuram esse piscationem, nihilque se vel aut horitatis vel securitatis habituros, si semel antiqui & fideles amici iterum in amicitiam admitterentur,ide6que turbant omnia, audent omnia, omnia denaque susque deque serunt, nihil penii habentes tuone ut patet in causa Auiae tuae in an regni damno hoc faciant, modo ad semetipsos, 6 boni subditi l lucrum aliquod & emolumentum deribuent. Atque haec de Summorum Pontificum in reges nostros, maiores tuos, eollatis beneficiis dicta susciant. . - . . . .
Quod autem ad Christianos huius Insulae Reges pertinet, licet fuerint diui si&diuersi t a diuersis scilicet nationibus origines trahentes nempe Britones , Angli, Dani & Normanni ι unanimi tamen constasu in hoc iuxta conspirabant, ut Summum Pontificem summo prosequerentur honore, eiusque amicitiam, LV C l VS velut sacrum quoddam imperi j sibi Ancile, quibuscunque poterant beneficiis demererentur. Inter Britones autem Reges Christianos primus fuit Lucius, , cuius singularis erga sedem Apostolicam assectus b ex eo maxime elucet quod posthabitis vicinis Ecclesiis, Romam usque postulatum praedicatorcs inisserat.1 rhesri. Quod vero ad Constantinum Magnum aeternum Britannorum decias attinet, N V notiora sunt eius beneficia & pietas erga sedem Apostolicam, quam ut hic a me 'μ' recitari necesse sit. Nam non solum Sylvestro Papae Ciuitatem Romam cuime magna parte occidentalis Imperi j donauit suti praeter eum c & Latinos sera otores , id in Graeci tum ludb, iurati alias hostes Romanorum P nriticum, te 'stantur: verum etiam conscendenti Sylvestro equum, stas iam eius, instar pe-
446쪽
dissequi, tenuit, & equum eius per habenas cisdem manibus quibus Maxen- G H. .
tium Tyrannum deuicerat, deduxit. ἴ
Post hos numerandus est Cad. alladerus, ultimus B ritannorum Regum, qui ρ tanto amore sedem Apostolicam prosccutus est,ut regno relicto a Romam con- L ' L. tenderit, ibique sanctissime vitam finiuerit. Et certe si vel eritones diutius in xus kεx Anglia regnassent, vel eorum res gestae accuratius paulo fuissent scriptae, non dubito quin multo plura eorum erga sedem Apostolicam pietatis & deuotionis uoti exempla modo extarent: uti apparet ex literis Salomonis, qui Britannis patria Rex. pulsis in Britannia minori imperauit. Scribens enim Rex ille ad Adrianum II.
ita exorditur : b Domi uo ac Beati Am Apostobcastris Romana Hadriano Satimon Bri--Eri tannorum Rex sexu genibus inclinatiaue capite. Mittit praeterea ad eundem Pontificem statuam suam ex auro conflatam, una cum aliis muneribus, dc non con- A. ia. 'temnenda pecuniae summa: annuam insuper ei pensionem promittit, ac titu- , tum situm Regium sibi a Summis Pontificibus datum suisse ingenue fatetur. α . .
Tantus filii Regum Britannorum erga Sedem Apostolicam aifoctus & amor. ινι Britannos sequuti sunt Saxones siue Angli, ut in imperio ita in amore erga h sedem Apostolicam. Rex enim Ethelbertus sine ulla mora Legat OS ς Diui Gre- e La. i. i. gorij Paps humaniter excepit, necessaria ad hospitium & victum tribuit,copiam ὀἰὼ denique illis praedicandi Euangeli j fecit, his verbis dignis prorsus quae a M A' Nus x. 1Ε sT A TE T v A usurpentur eos alloquens : Quia cinquit )d de longe huc pere- A.. yihi venistis , Ῥr ea qua Hs era σ optima credebat. nilu quoque communicem , nocuous ' π hi molesti esse νωM . d Maa i DPost hunc os inus Rex cumini est isset sverba sunt Bedae e quia Romana esset in. catholica O Apostolica Ecclesiis, Anno 66 s. Presbyterum quendam Romam, si ..tistitem ibi ordinandum, misit, ut accepto ipse Archiepiscopatus gradu, per i 4. omnem Britanniam Episcopos consecrare posset. Similiter idem Rex, orta con- ce v trouersia inter Episcopos Angliae& Scottae de Paschatis obseruatione, cum au A L LAdisset in Colloquio subi de hac re disceptatum cst caelestis regni claues Reato' '
Petro traditas fuisse, sic conclusit: f Et τοτ u dico, quia hic ut 6 iarius ille cui ego i a.da l. 1. contradicere nolo , sed in quantum novi vel Ta eo, huius cupio m. omnibus obedire flaturis Denique idem Osi inus t verba sunt Bedae tantum tenebatur amore Romana κε ovssos sicae Institutionis, visi ab infirmitate saluaretur etiam Romam Hvire , ibique ad , OFFAl casuncta vitam siniste di poneret. U.
Sed quod ipse morte interueniente sacere non potuit, Rex ille sertissimus e Nia ι. Cedualla florentibus adhuc, tum rebus tum aetate secit. Quippe Anno 689. h Relicto Imperio s uti dicit Beda vemi Romam , hoc sibi gloriae singularis desiderans I
adipisci , ut ad limina Eeatorum Apostolorum fMe bapti aris ablueretur, simul etiams= -- λrans quia mox baptimatus, carne sollatus ad aeterna gaudia tam mundus transiret. Quod ' ut mente disposuerat, Domino adiuuante completum est. Mortuus enim est iis ch. .
paucis a baptismo diebus, & honorifica sepultura in Basilica S. Petri a Sergio 24RL Papa tumulatus est. Quo in loco non ita pridem sub Gregorio XIII. corpus eius L Δαι ι
Nec multo post, anno scilicet 7ος. duo Angliae Reges Coenred & Osia r gnis relictis Romam profecti sunt, ibique attonsi, ac Monachi facti ad limina ἀ-ι ,.. i. Apostolo, si inquit Bedainprecibus ieiuniis G ele sinis ad diem ultimumprema ferant. Cedfalli supradicto successit 1 na alias Hian, qui uti resert Beda 1 cum tri- i. i.
Iistac septem annuimperium tenuisset,Vipse retino regno ad limina Apo stolorum pra- s ζώει sectio est: quod his temporibus plures degente An lorum nobiles, Lai ct cir clerici, viri ac ι 2. D minae certatim facere confiueuerunt. Nec tantummodo Romam iuit,verum ibidem tua.
Monachus famas est, primusque fuit qui vectigal illud, quod Denarius Diui Petri dicebatur, singulis scilicet denariis singulis familiis impositis, Samnio Pontifici soluendum sanciuit.Quod quidem tributum partim Summo Pontifici ad usussuos dabatur, partim etiam ad alendum seminarium i illud quod idem Rex Romae aedificauit, ut iuuentus A nglicana puriorem dc doctrinam & pie- ir. , . tatem ibidem imbiberet.
447쪽
in Post hos S. Richardus, circa Annum so. relicto regno & duobus filii, sdei C H A R- S. Bonifacij Germanorum Apostoli commissis, a iter Romam versius dires it ιυ βμηη vertim in via deficiens, mortuus est Lucae, & ibidona magno cum honore se- pultus est. Similiter Anno 7 7 s. Rex Offa ob res in bello praeclare gestas cel Q. bris mundo nihilominus rcgnoque valedicens Romam h petiit, & ibidem ' Monachorum institutum amplexus est. Nec non, ad exemplum Regis Inae, seminarium c Anglorum in Urbe bonis suis non mediocriter auxit, & toti Me ciorum regno Denarium S. Petri implfuit: sicut illo tempore Carolus Magnus toti Galliae idem tributum Summo etiam Pontifici soluendum indixerat. Regi Offae successit Κenulphus d Vir imprimis maram ct vi tutibus famam super e nediens inquit Malmesburiensis c in cuius erga sedem Apostolicam pius ast Ret eius duplici beneficio ostenditur. Primo enim Summi Pontificis Legatum a Py- ratis captum Anno 8o8. inluto eius lytro redemiti deinde literas ossic. , & hii. 4 r, . manitate plenissimas ad Summum Pontificem scripsit, in quibus inter alia haee- III additi i Hanebraedictionem omnes oriante mescen praefuere Merciarum, merucruntu..tiui I. ab antecessoribus tins adipisci: hanc ibe humilis peto , o a a bis o San si i me imperi a e pio, quatenus imprimas adoptioni uerte me filium suspira sicut te inparet, persua dili'om totis obedientia νινιbus semper amplectar. Tandem autem protestatur paratum
se esse toto nisu id agere ut Summi Pontificis commodis & saluti, etiam cum via , . tae suae dispendio, prospiciat & studeat, g quia, inquit, iatas sublimitas ubisa 6
.ur. ι salus, illius prosperitas, nobis perentiis exultatio.
Post hunc Ethelvj phus regnum sortitus, & haereditaria quadam pietate du- - 'ristus Romam proscinus est; una secum Alfredum filium suum iuniorem, quem ψ3- prae caeteris charum habuit, adducens,'ut a tone Papa' inquit Wesmonasteriensis h nuribus parito G reli Dune informaretur. ubi cum annum integram dei Arab ..'moratus esset, filium suum 1 Summo Pontifice in Regem coronari & in filium hi με eiusdem adoptari secit. Praeterea Seminarium i Anglorum ibidem, paulo ante Lu L. incendio pene absumptum, reparauit, donationes praedecessorum suorum In aer is νε & OTe ratas habuit, denique toti Angliae Denarium S. Petro domesticatim so-: luendum imposuit. x Quod tributuin ab hoc tempore usque ad Henricum g Uv6im VII L perpetua deuotione pensiliari solitum est. Circa idem etiam tempus Rex Buidredus regno relicto Romam & ipse prosectus est, di ibidem apud Semina- rium Anglorum in Ecclesia S. Mariae tumulatus fuit. Nec Canutus Rex, quamuis Danus, ingratus erga sedem Apostolicam vi deri voluit; quin Scipse Anno iosi. Romam etiam prosectus, supradietiim tributam S. Petro perennitet assignauit. Multa praetcrea anathemata auro argentoque grauia ad tholos S. Petri appendit ; ac Seminario Anglicano immunitatem a loanne Papa impetrauit. Denique Edsardus Rex, cognomento Consessor, ultimus Saxonicae stirpi Rex Angliae, suscepta peregrinatione Romam libentissme contendisset i nisi subditi Danorum inuasionem timentes, eius pio desiderio restitissent. Nihilo. minus Legatos sitos ad Summum Pontificem, cani muneribus regii munificentia dignis, misit: Nec non iura omnia, consuetudines& tributa Apostolicae Sedi a maioribus suis concessa, pari pietate ipse confirmauit. Atque in hune modum Reges Anglici, seu saxones, toto tempore quo summa rerum apud nos potiti su ni, Sedem Apostolicam singulari&honore&amore prosecuti sunt. π - His autem Normanni ut in Imperio succedunt, sie in pietate & deuotione . . . erga Summos Pontifices eos i nitantur. Praeterquam enim quod annuatim tri- butum supradictum promptitane soluebant, in particulari etiam quisque procliri v- se eertare videbatur quis quem in Oisciis de beneuolentia erga sedem illam sit V R LX peraret. Hinc Gulielmus Rex, Conquestor dictus Anno io66 m Heraldo M Σι i usurpatore ad extremum occiso, Vexillum suum Summo Pontifici, tanquam amico suo coniunctissimo, transmisit. Sic Henricus primus per legatos suos πιαι coram Paschali Il. Angliam peculiarem esse prouinciam Romanae Ecclesiae &
448쪽
tributum illi pendere solere profestus est. Similiter Henricus II. circa annum H E N-oso. simul& Francorum Rex Ludovicus, Alexandri Papae equum 'liine inde Rig, stipantes, eum per habenas admiranda spontanea tament pictare ducebaiar, imit, & magna cum pompa extra ciuitatem Tociacum deducebant. Nec non & Ri- G ir rchardus Rex cognomento Cor Leonis, Summi Pontificis exhortationi prom- 'hic is a piissime obsequens, b valido colle sto exercitu, ad triginta quinque millia pe- ιλε s ι.ditum, di quinque millia equitum, Terram Sanctam petiit. i n qua quidem ex- ipeditione res egregias gessit : nam Cypri regnum suae ditioni subiecit; Ciuita- . . . . tatem Ptolemaidem expugnauit; iplumque Sesadinum collatis signis & acri commisso praelio profligauit, ostenditque barbarum posse vinci. Similem op 'rditionem post eum Edν ardus primus Anno ia 4 i. suscepit. Nee Henrico III. inuidenda sua laus est ι quippe cui in publicis epulis Sum- is res , mi Pontificis Legatum medium inter se & Archiepiscopum Eboracensem, loco C rs irr. scilicet honestissito collocavit: ac eundem discedentem e cum pompa iu- ηβη
numeris scilicet nobilibus comitantibus , rubi que ante eum cia entibus ad imus maris bis, i,
Quanta etiam fuerit deuotio Richardi II. & Anglorum illius temporis erga mcψλκ. Sedem Apostolicam,vel ex eo patet , quod, in usum peregrinorum ex Anglia ad u urbem venientium, Xenodochium d loco dicti Seminaris, quod in communi urbis incendio Anno io8 . penitus conflagrauerat in Romae, eo ipso in loco ubi Anis. S. Thomas Cantuariensis capellam in honorem S. S. Trinitatis construxerat, aedificauerint. Quod Xenodochium postea. regnantibus Henrico Vl.&VII reaedificatum fuit&aucium; ac postremo, Anno 1s7o. nouis aedificiis&copi
foribus reditibus a Delicis recordationis Gregorio III. locupletatum, di in pristinum usum Seminaris seruata tamen obligatione Xenodochis in conuersum fuit. De Henrico IV. non est quod laborem, cum literae eius ad Alexandrum Pa - V N r pam Anno isso'. scriptae egregium eius erga Summum Pontificem studium lu-
culenter produnt. Sic cnim exorditur : e Beatigi me Patre sitiati more ante omnia 3. Beatitudini tua semeti os commendatos habemus. Et paulb post 1 Habita insuper com 'ASPosiliis ubi lo reguli' si in i 'Meribus matuνa deliberatione , umma cum humilitate si ramus Oramus tuam clememtiam i cui di uitatem honorem diuersis de causis tanquήm filius deuotus , O quantum Gim Domino poli mus a, limu am-
ὸxi sempersumus i per expressum interrum assensium Actorum regni nostri ον linum,dec. Quod autem ad Henricum V. attinet, ipse Legatos suos ad Concilium Con- ΗΞΝR
stantiense misit, quorum rogatu, s Ibi decretam es verba sunt stoi Pii A,sia : ph
nomen Nationis obtineret, olitque una ex quinque illis Nationibus quae deuotionem fiam i i Ecclesiae Romane debent. Quod quidem,quead ιlud tempu/, homines aliarum Nationum
impediuerant. Ecce, S E RE N issi ME R Ex, quanto honori sibi duxit Rex ille sertissimus& Angliae Alexander, quanto inquam honori sibi duxit inter prospera belli & medios pene triumphos victrices manas Sedi Apostolicae deuouere. Quod eius faetiam aeterna laude dignum Puritani nostri hodierni indignum
facinus appellarent. Si vero iam ad nostra tempora propius accedamus M ad Henricum VII. MAi EsTAT is Tu AE abavum conuertamus oculos, videbi- timus eum Sedi Apostolicae honestissime semper cupiisse, ut supra vidimus & ma- C .stra nifeste constat ex muneribus ei a Summo Pontifice transmissis, gladio scilicet RLaz η
Sed nemo ex Regibus nostris Normannica stirpe oriundis, tot argumenta pij cra riu. erga sedem Apostolicam animi & affectus dedit, quot Henricus VIII. in initio AK regni sui edidit. Nam primo circa annum i sii. ad Francorum Regem scripsit , eum g admonens, ut ab inserenda molestia Iulio II. quam primum desisteret: g si anno sequenti decem millia virorum suppetias eidem lutio in Galliam immisit :&non multo post, Anno scilicet ipsemeti maximis collectis copiis o.
in Galliam traiecit, ibique Taruennam&Tomacum expugnauit. Nec conten- ius gladio defendisse Summum Pontificem. Anno tyri. doctissimo edito libro. k eundem Pontificem contra Lutheri nouos errores & calumnias acerrime
449쪽
vindicauit. similiter Anno lsr 7. cum Clemens VII. a Caesaris militibus captus esset, Henricus noster Fidei iam Defensor,) memor tituli, memor loci,
memor maiorum suorum , Omnes cogitationes suas eo applicuit, ut Summum
Pontiscem, hoc est Christi vicarium libertati restitueret, ideoque singulis
mensibus , sexaginta millia Angelottorum hoc est centum mille aureos ad alendum exercitum qui pro eius liberatione pugnaret, expendit. Et quidemetet . annorum spatio cum durasset haec eius erga Sedem Apostolicam singularis beneuolentia, tandem, non ex iniuria aliqua illi; Summo Pontifice illata, nee ex eo quod Romanae Ecclesiae religionem improbaret, quam excepto articulo primatus mordicus usque ad extremum Spiritum defendebat, & contrarium . siavi sentientes acriter puniebat; verum ex occasione b mora sinquit ipse Stous facti
H ο- O a Summo Pontifce Aper controuersia de repudio , necnou in i natione morus quia audiuerat rumores quosdam dese ad curiam Romanam dclatos se , ut etiam inj i arus a c-ssi artis quibusdam 'νr exemplum Germanorum sequeretur, vetuit primo ne quis quid a Curia Romana procuraret: mox tributa omnia sicut & appellationes ad Sedem
Apostolicam fieri solitas inhibuit: ac tandem potestatem illam & superioritatem in spiritualibus, quam Maiores eius omnes in solo Romano Pontifice residere consessi fuerant, inaudito exemplo sibi ipsi arrogauit.
In hunc ergo modum videt MAIMTAsTu A quam diu. quam utiliter & quanto cum honore utriusque partis mutua illa amicitia inter Romanos Pontifices de Reges nostros viguit semper de durauit. Videt etiam E contrario quomodo ab uno irato Rege, contra maiorum suorum omnium, & successorum etiam te ceptis uno puero & foemina exemplum, turpiter violata sit tot saeculorum d ratione firmata amicitia. In quot pericula de molestias seque regnumque suum coniecit; quomodo varia eius soboles 'ex tot uxoribus suscepta, penitus iam
extimsta siti uti iam tum Frater Paeto illi praedixerat) regnumque eias ab ipsius prosapia ad exteros, cum quibus aliquando acre bellum gesserat, deuolutum sit, non est quod dicam, cum lippis detonsoribus, manifeste pateat. Hoc autem unum dicam, ipsum scilicet Henricum paulo ante obitum c cum efferbui se
set iam ira eius, ipseque in se aliquantulum descendisset laborasse ut Sedi Apostolicae reconciliaretur, & ad id Episcopi Cardineri tuti idem Episcopus i publice in concione ad crucem Paulinam, suggestum totius Angliae celeberrimum , testatus est j opera fuisse utam. Quid iam mihi restat, SERENissi ME REx, ut Epistolam hanc bene longam finiam, nisi ut humiliter ad M A iEsT ATi s Tua pedes prouolutus hoc
unum di tuo & maiorum tuorum nomine orem obsecremque, ut sicut Dei beneficio constitutus es caput quintae illius Nationis, quae siuxta diuinam proui-e Η- s. dentiam & praedictionem viri cuiusdam sanisti e qui multis abhinc saeculis fio - tuiti gubernacula huius regni accepit; ita veterem illam & utilem amicitiam quae inter Sedem Apostolicam & Maiores tuos semper intercessit, sartam tectam esse velis. Quis obsecro consilium vel opportunum magis vel magis sanum tibi dare potest quam maiores tui ' Quis modum regnandi vel securum magis via
magis prosperum docere potest, quam praedecenores tuit Q aprum exemplum vel rectius vel laudabilius imitari potes, quam auorum tuorum, quorum consilia domi, vires autem foris perpetuo floruerunt Et tamen hi omnes tot de tanti viri uno ore δc consilio rogant obsecrantque ut in regno tuo administrando non tam suum, quam Salomonis, imo ipsiusmet Dei consiliu in sequaris. Qua-ὸ ν --ι. te autem illud λ certh non aliud nisi aureum illud , d Amicum tuum,'amicum Pax . tris tu e dimiseris s praesertim talem qui non solum tibi amicus suit, verum etiam matri tuae depraedecestaribus tuis necessarius maxime & coniunctissimus semper extitit. Qui quidem Praedecessores tui ut sceptra sua & coronas tibi rellia querunt, ita religionem suam & amicitiam cum Sede Apostolica, tanquam praecipuum Delicitatis suae sularum, & imperii sui velut sacram anchoram, tibi commendarunt. Certe nos Cathulici publicas illas voces, quibus Romannii Ecclesiam matricem esse Ecclesiam publich e praedicabas, teque ipsi imClementi VIII. ob regimen eius moderatum, de amica tibi praestita beneficia,
450쪽
Ad Iacobum Regem. Imultum debere dicebas ,tanquam scintillas quasdam maioris ardoris & amoris erga Sedem Apostolicam aestimamus . quae ut suo tempore, ad animae tuae perennem felicitatem, & Christiani orbis ingentem laetitiam erumpant de elu.ceant, Deum Optimum Maximum , obnixh deprecamur. Interim , SER Nissi ME REX, Dominus Iesus M AIEsTATEM TvAM gratia sua et me lioribus benedictionibus suis accumulet,& diu incolumem seruet,