장음표시 사용
11쪽
ερέσθαι lier imaginem loqui significat Cic. ad Allic. . dicit Dcάνιγμασι, quae Obscure et quasi per Signa Sunt scripta PauSan. Vli I. 2. Clem. lex strom. p. 37. ed. Potior. symbolica in Ut melaphoricam antiquissimorum Graecorum doctrii iam Pnigma in nominani. allulis vocis αἰνιγματος variis significationibus satis cognOScitur non omni ea qui auctores Grieci nominant Pni-gmnia, Vera SSe aenigmata 2 γριφος etiam γριπος Cli. Ut Dia Ol. in ign. S. V. propriusignificat role vel sagenam piscatoriam deinde omnem rumlortu OSam o cum Latinoruin voce Sirpi vel scirpi commoducomp3rari potest. De tuo os Scaliger in coniec in Vari . t V. p. 60. u luaestione Obscur u Sirlii Olim Latinis, Gilucis oro γριφοι dicebantur quod ut γριφοι Ornn πλεγuατα αλιευτικα ex Sirlao, ita eliam ex Sirpis ni SSae piscatorii P. lui dicebuntur Sirlii cui P ut Pluulo, Lucilio et Pi Opertio lux lue improbu secu- runt, qui p. Gellium XIl. 6. ex Sirlii Scrupo locorunt Luta oci γριφον ignificati Causa est cur Clearchus iii libello suo de griphis diversissima inter se res comproh nil rupoluit, riphis Ora Solum 'nigmuin Symboli Pyllingor P. Dru- culti annumerans sed difficilia illa et artificiosa cur minu usi Calliae, Aliorum; si . Allieii. X. P. 153. C. Se l. Posteriore dei num re late poliSSimum luἱUSli Ones On ivale, gris,hi nominabantur. si . . diSSOrt. . . Non ivitur est necesSarium cum Casau bono doliten. X.
p. 1 8. B accipere Clearchum alienas malerias in libullo dugriphis tractasse, nam haud dubie Clearchus in hoc libello non de solis qua)stionibus convivalibus sed in universum, tot luosis
y γοῖτος non Hicio: ut posteriores habent i csr. Stepli ilics. lingv. r. s. v. esse scriben tu in lucet ex Antipli versu p. Athen. X. p. 49 A:
o artificiosis dictionibus et carminibus disseruit, ad quae etiam aenigmal pertinent. Aenigmata γριφοι nominantur ab Aristophane vesp. 20. ab Antiph in Cnoeth. p. then. X. p. 18. F, ab eodem in Problem. p. Athon. X. p. 450. , a Plutarcho in Gryllo p. 408.tOm. X. d. Reish. Grammatici posteriores inter aenigma et griphum varias statuorunt ii flarentias Pollux II. 407. hanes inter miramque vocem asser disserentiam senigma lusum tantum habero et iocum, Griphum etiam ritudium et curam, το με, αινιγμα παιδια ειχεν ὁ δε γριφος καὶ σπουδην; cui distinctioni etiam Clearchus p. Allien X p. 45T C lavere videtur, quum dicat: των γριφων et ζήτ=ησις ου αλλοτρια φιλοσοφίας ἐστί καὶ οἱ παλαι γιτην τῆς παιδείας seruditionis λ αποδειξιν ἐν τουτοι. ἐποιουντο, licet parum sibi tonstans p. I 8 in definitione viri phi τυνγριφον προβλημα ἐπιπαιστικον nominaverit. Attamen hanc distinctionem apud auctores minime observatam esse cognoSci potest. Plato de repub. V. p. 79 sirpum illum de eunucho et vespertilione clis h. dissert. T VOPat αἴνιγμα quem Clearchusa p. then. X. p. 452 C griphum nominat. Apud eundem p. 1 9. D. Alexidis aenigma de somno primo viriphu Vocatur et paulo post aenigma Plutarch in Gi Sil 3 p. ReiSL MOm. X. P. 108 Sphingem nominat αἰνίγματα καὶ γρίφους πλέκουσαν, quamvis unum illud notum aenigma respiciat. Λ Diogene Laert. I. l. Clo obuli in annum sirpus aenigma nominatur, licet nullum iocum
in se habeat. Id0m dicendum est de Sphingis aenigmate quod Pindar si igni. 46, Sophocl. O. l 30 Apollod ill 5 8. migma Oeant, riuum rursus γριφος de rebus maxime ludicris et ineptissimis usurpetur, ut 3 p. AriStoph. VCSP. 20. Se l. ουδεν αρα γρίφου διαφερει Κλεωνυμος.πως δη, προσερεῖ τις τοῖσι συμποται λέγων, Oτι ταυτον ἐν tu τ απέβαλεν κα ουρανψκαν τη θαλάττi θηρίον την ἀσπίδα )Ergo distinctio Pollucis inter riphum et aenigma, Siquidem ad veteres refertur auctores, infelix S in Ventum grammaticum. Alii alias distinctiones sibi finxerunt etSm Ol. magn. p. 2 4.37. γριφος ουν λέγεται το δύσλυτον αἴνιγμα Schol risti d. p. 508.
12쪽
ud. Dind. hanc disserentiam statuit: γρῖφος ὁ ἐστιν οὐχ ὼς
ενιοί φασιν ταυτον τί αἰνιγματι διαφέρουσι γαρ τι το μνGἰνιγμα ὁμολογει τις αγνοεῖν, ὁ δὲ γριφον αγνοεῖ δοκων πι-οτασθαι, οἷον ινιγιι μέν ἐύτι τὸ Tl τριπουν , τι τετραπυυν,
ineptas has distinctiones seria ratione redarguere ridiculuuiesset. Quid igitur, nulla illarentia inter aenigmala et riph OS intercedit Antii luissi in is temporibus nullam differentiam interutramque vocem suisse iam ex iis quae ad Pollucis distincti Ἀ-nem diximus, hic et Aliter re se habuit postorioribus temporibus. Posteriorum enim quaestione convivale plerum tuo, quam vis plenae essent ineptiis et zPpissime res ludicra tractarent, speciem doctriniae priae se serebant ' iam us luaeStiones Eli Sposterior gripho κατ ἐξοχχὶν OmitiaSSe videtur, tuum poenantiuilla minora, tui prorsus in iocum et ludia in hierant, aenigmulano mi nn rentur. Ianc ob rem p. oll. l. 2. Sophistarum cliptiones, qu D inter amandum proponebantur griphi vocantur, hunc ob rem Suida s. v. γριφος interpretatur γριφον τὸν υ Ἀκολον
καὶ συμπεπλεγμένον λογον Hesychius τὴν Ουμποσιακνὶ ζήτηοιναινιγματωδη Si igitur grammatici in constituo nil diiserentia inter aenigma et riphum sui aetati consuetudinem respexurunt, diStinctione hae agnosci liossunt, Scri litoribus classicis qui vocantur hae disserentiae erunt ignota'. Assurri hic potest cadum plane ratione a pDSterioribu lii Ovoce γριφος Similia vocabula i oni, ut τὸ δίκτυον Ut a αρκυς. si . Schol. Luciani in vitar nuctor. g. i. i. t T. ed. Bili Ont.
Pri ter hiae maxime usitata vocabula alia quoi luo hic illiud aenigmati adhibentur. Soptuaginta Hebri Morti in P nignini vel tulit προ βλήματα; O,Ephus ea λογους interpretatur j. si . CuSaul, ad Athen. p. ii 8. C. In cortamine Homeri et Hesiodi inmoti ling. Hesiod. o. I.
380 p. Chr. Prog. περ ιιυθ. ἰ νυν μέντοι καὶ τὰ αἰνίγματα
ανους τινες κειουσι. Suid 3 S. v. ῶνος vocat illud de eunucho
Pollux l. 08., qui ipse aenigmata vocata, λὶτήματα κυλίκεια quod inter pocula proponebantur, narrat Theodoctem Phasolitam aenigmata OcnSSe μννὶμονια ζλὶτλὶματα, quod artem inemonicam prosloretur: Θεοδέκτηὶς δε ὁ σοφιστλὶς ευδοκιμησας ἐν αυτοις, ἐπει H ινλη νικῖς ην, νηὶ νια αυτα ἐκάλεσεν Mihi videtur Theodecti s hac nominatione Signi sica SSe unam alitum aenigma tum classem, nempe illum qua P moria μνημοUυνλὶ et rerum notitia explorabatur di lingit suis am ab a)nigmatis, quibus iudicium et acumen lirobabatur, quae P. Athen p. 453 B λογικα
4 csto Eustathio ad Odyss. p. 63i Epicharmus quaestiones aenigmaticas nominabat λογον ἐν λόγω ad Significandam tortuosum et abditam in illis sentoni iam διὰ τὸ ως ἐν αἰνίγμασι ἄλλον
ιρον iναι τὸν λαλουsi ενον λόγον, τερον ὁ τὸν νοουμενον. Eodem loco alia posteriorum vocabula, luibus tortu OS;B quaeStion OS O- minabantur, Oxponuntur uti χχxi, γρῖφοι σχεδικοὶ νοήματα κτλ. si . Silphan hes. r. ling. γρῖφος Hac lenia de nominibus, nunc ad Osinienduin enigma et explicandam eiu vim t
η Λογος linei a ιυθος teste Maximo Trrio dissert. 36, ut tabulani significet consideratam et cleliberatarii, commode igitur etiam aenigmata, quae consulto ambagibus ut circuitionibus 1Ornantur, λογοι Olminarici Oturant. x Cis Grauero de Amsop. m 85 Faesi annotatio ad drss. XIV. 508. I se i , m. Oil ss. XiV. 508. es. p. 200. Arcti it fragm. 59. Theocr. 14. 43. Haud dubie haec inemonica aenis inala illa sunt tuorum exempla assert Athen. X. p. 457. E se l. D. liuius dissert. p. 9.
13쪽
plut grammaticos Gr:Pcos si isti a iustam te smitionem Iriit nantis ilianwi in iis, ripias in in nil iunt explicationes, si1 latuishuiu vocis si nili alio nona lxl Mittunt ngis ilia in accommoti ni Psunt ira moniluis illis convivalibus opi posterioribus temporibus
εχων πάθος εν αυτοῦ μὴ φαιν0μενον. Oinnus allata definitiones iusto alius significationem diu malis ex lendunt; ipsum autem in omni disputation do finitio nocessaria Sit, ut in i liu res perspiciatur, de qua disputatur, necesso est diligentius nihil ramus veterum auii ginnium nuturi me do inde a posteriore ut dicitur desinition m constituamuS. B ut obsorvat ossius instit Orat. lib. IV ex grammaticorum aut igni alis se sinitionibus i Oe saltoni sui pii, nihil in P nig
malo viliosius Sse Oi, picui tui . l rgo quaeritur quomodo Obscuritas comparata esse Ubeat ut auit ma constituatur, 3 in non quaevis ratio Obscura Ost Unigina Grammatici fuini qui
maiore iudicio quam Graeci posterio ros quum de alii quae Stionibus tum do Pnigmatis disputant, reui igmatum obscuritatem sinibus allogoriar ciri iam criti uni ut allegoria se remigma disseranti unquam onus o species Diomedes in Pulschi gramin Lat. p. 58 et Donatus l. T8. aenigma aiunt ObScuram SSe
Sententiam per occullam rerum similitudinem enuntiatam, vel aenigma isso iratio noua ohs uri lato allegori P purum PerSPicuam.
i dona fere Quint. iii Stil. Vill. 6. pii allogor initi Oh, Curiorem ultdiei P nigrian. lam vero gratia tu ilici nil gorinna, Cui Unigmata Sub, lituunt. in strictiore aut in latiore sensu accis Ore poterit ut liti pii vulnus iitrui tu pie Allegor in Sit icti Oris soli sus Si tropi eiusdem imprimis metaphora per in logram iuilenti iam conlinuntio Vorum pii domost hunc roliunt ad Ollici Ondam Olis curi latom PlisSimum O SO, at vero in migmatis prud0nter Ut caule si ad hiltondus neni in is senti uiliam to nebris Osfundat. enigmata Allegoriis composita linia Obscuritate laborant Ex gr ara liginia ni illi Od.
valde implicatum , nec faciles dissolvi potest lium illud p . Athen. X. p. 157. B
ubi ephiaestu meton Smice pro igni dicitur. vxplicationem huius sirpi v. h. iSSert. P. 34.
λ Cis quae ischerus de simili tui ine mitigoriae et aenigmatis Hisputavit in aesthei. III. p. I 470. - si . Casaub ad Allici . . P. 452. B.
14쪽
testa tostudinis et chordis Ox oviuin inlus linis, indicatur . Plerumque amon om nos hi trolii sint ut D promiscue adhibentur, ira sorii in in longioribus aenigmatis. Exumpla cuique in then L c. set anili OL cod. Pal. l. c. in Prom I lu Sunt.
lam Ox iis, ilia; U Attulimus uti malum Oxem litis Se luitur allegoriam trietiore sensu intellectam naturam aenignanti non ullicere, tuum ae Ilius Sim liticos rolii vim eius constituant ergo qua)ritur an nil goria late Sum lilii, si in omnis tran Stat et metaphorica dictio in t Diligitur naturam Pni malis Ollici ut cui Sententiae o Aristol. O ni l. I Oet C. 23. Sulsi agatur, tuu in Iluram aenigm Ili m Uini,horu liolint, luam Odem modo SonSi tali Oro intelligit, ilia tio Storiores Ocem nil gorium tuam Aristo totus nondum OSSe videtur ). Singula si perlustramus lunae Oxstant 'nigmata, in m Ignat Irte eorum nullam in lal, horam nulla in translatum dictionem invenimus in multis naenigmalis Oxymoron iluod di Citur, Saepissimae ut liuidum elicissimo adhibetur Oxymoron enim, quod spuciem inauditi ut salsi pra sur et nihilominu verum continet iam hoc lis acumine ad re nigina litissimum St. I x. r in aenigmate de Nesso anili. Od. Pul. l. c. no 33. :
TO με κατακτειναντα κατέκτανον, Ουδί μοι ληδος' θνὶ κε γαρ ἀθάνατον τον κταμενον θανατος.
vi acumini in Oxumor ut occisus essus Ilerculem Occidat et ut mors immortalitatem olliciat versatur. Aenigmata Ox Smor constituta magnam ab iit suavitatem; ca oritur O contrarii S, quibus natura delectamur et brevitate, quiu Ox Sinor inest Aristoteles hoc bene ei Spexit, quum pro-liriani vim uliginalis in coniungendis iis . tua coniungi non liOSSe videntur, orant. Dicit ni in do nit. io et C. 22. αινιγρο- τος γαρ ἰοία αυτ ii Ur ro λίγοντί τὰ Irt ρχοντα δυν&τα συναφία.
Fieri cilii Ora , Ole S ut in Unigmule Pque ullogoria neque liguru, quale λὶ moron , t inveniatur ac tamen optimo iurelii OPO Si tu qua Sit auii gula vocetur. Dissiculta et obscuri lusqua'stioni in re ipsa esse iotest, sive quod abditum quandum Scientiam exposcat, ut in antli Ol. cod. Pal. l. c. no
δέ ἐμον ῆκταν έκυρος, κυρον ἐς κτανεν Πνχὶρ, καὶ δανὶρ κυρον, καὶ κυρος γενέτην. in quo Andromache loquitur, qua Hectoris et poplolumi coniux fuit Achilles in i ii corat ociorem, eoptolemus Hectorisii utrum Paris Achillem δανὶρ ίκυο γν), Achilles Elionem Andro
mnelin lintre in Sive re si unu intur et Sucu in Coniunguntur, clunt non Statim
in pronalitu Sunt. Huc pra Omnibus Urii non illa Pnigmala. ilini in usu v uborum et literarum Vel S3ntur, X. r. lith Ol. Od. Pal. l. C. O. 35. :Aνθρωπου μέλος εἰμὶ, ο γαρ τέμνει με σιδηρος
cii uulam adhibentur, ut anth. cod Pal. l. C. O. 5. Et su πατρος λευκοιο μέλαν τέκος, πτερος ορνις, I2 και Ου2ανιων πτάμενος νεφέων
κουριας ' ἀντομίν λύσιν ἀπενθέα δάκρυα τίκτω ευθυ ὁ γεννηθεις λυομαι εἰς ἀέρα. tibi vis aeniginatis in voce it κουραις oculi S POSila St, quio vox etiam si liuellis signi licare potest et ita ambiguitalem d- mitti l. si anthoi. Od. Pal. O. T. ubi Vocibus φως vir et φως lux luditur. Ex modo allatis Sirporum exempli cognOScitur Sententium eoru in ilia aenigma Speciem Bllegorii explicant, Sive eam strictior sive aliore sensu intelligas QSS salsam In quo igitur naturn urnigmati vel Satur, o quomodo definiri potest Ex re ipsa lucet aenigmati, ut Sit Unigma, Oecullutionem quandam inesSe debere, ne re quae quaeritur intelligatur priusquam nodus involucri resectus fuerit, deinde neceSSe est quiestionuipsa indicia luaedam rei contineri ut e S, de lua quaeritur,
intelligi possit Duo igitur vitia in Menigmali conficiundis su-
15쪽
rixi eiula sunt, primum ne S nientia nimis tenebi is illandatur. secundum ne nimis sit terspicua Summa igitur vi taenigma ium in apla Ot congrua coniunctione Obscuritatis et perspicuitutis posita est, ilii; spiam disiicilis sit nemo non videt Aoni mala ad unguem exacta et Omnibus numeris absoluta haud mediocre exposcunt ingenium ad inveniendam materiam tmagnam artem in re apte disponenda. Sane mi ignaula, tuo rum summa in abdita rorum scientia et in verborum aut it
rarum lusu vorsatur minorem OXPOScunt ni lem, plum Solui urum expositio Unigma efficiat. Qua spium ita sint, uti madefinire possvnuis propositionem in Olucri DCCulizim, pia ' Erl-
similem rei imitationem in s liab t. vel cuin i Dc lito explic. ad Pind. Pyth. IV. p. 2 9 Pnigma St cuiusdam ivo priu-cepti ingeniosa et obscura per circuitionem umba SUS Slgm sicatio. Si nouli si rospicis Gi; corum clunigmulti longin plurima dona nec aerii ignantis gulas, spiarum Summa in obscuritatu sttamen sententi ii perspicui late continetur, composila sunt lint
autem pia magna obscuritales labori ni 'piorum Sensus Vix tuo vix lutilem intelligi potest Ilexandrini mi omnibus spium
est multa et D nigmala antiquis dilucida et plana suiSSe, tua nobis
maximis ambagibus obstricia o tonobris imponotrabilibus in plicata osso videntur, id luod maxime de comicorum sirpis
valet, pii bus uatis suae homineS, OrVPI SOS OreS, OS QStIS, alia flagellabant, quorum sirporum SonSum , quum Volorum explicationes os id Oronlur, nunc intelligere non OSSumia Sy).lial ordiam aenigmata Brium diu illunt sensum et ad multas ros transforri possunt, id quod bono a'nigmati ovonire non debet, nam aenigma certam quandam Senioni in ira exprimat
Sod bono obsorvat Casau bonus ad h. l. sex conta alias interpretatio nos huius QPnigmatis excogitari posse. Nam ut illo quies pio curro, B vi vehitur et gladium seri, is quod fert non fert. Aliud exemplum authol cod. Pal. l. C. O. 22.
Casauhonus ad ilion. X. p. 48. F dicit consulto et de
industria mulli lilicem sensum auii gmatis inditum suiSSe, ut eiusmodi problemata proponerentur, quorum POSSet Biserri multiplex interpretatio, ita nim potuisse Singulo convivarum ingenium exerceren hoc quidem de vagis et incertis quaestionibus valere potust, non autem do aenigmati exactis, in quibuScorta quaedam sententia inesse debet ambiguitas in eiusmodi aenigmatis potius vilium quam consilium Oet D SSe videtur.
16쪽
Nonnulla Ρnigmata nimia porspicui late laborant Clis anili Ol. cod. Pal. l. c. o. 56. 62. huius dissert p. 72. o. 56. et p. 63. no 30. ut illud quod arithoi cod. Pal. l. c. o. 401 legitur:
α πολε σων ἀγρω συμβολα πάντα φερεις. piod videtur esse veri Oininis epigranima, Scriptum in naglyphum aut gummum cullitum C l . his lili anni crit. p. 305. Jacobs paralip ill 3. 22. item luod nillio cod. Pal. l. c. no. 23. legitur: Nχὶρω οντα με rcito φερει GDiro Uιος, τον Στυγος ἱμερτοῖς νάμασι δυομενον. quod piscem in catin argillacu cum iusculo appositum Significat i) haud tibi QS Olligi Asiam B. Cau Sa cur pigra mirant i Unigmali acconSeri potu rint, porse elucet. Si 'piSSi me enim pigram mala SonSum non Statim aporium ex Primunt, suorum si inscripti defuit aut excidit. facile aenigmata habebuntur Nec parvum usu ἐDni malu tatuis inscribsendi ad confusio non hanc ullulit. si . ViseOnt in mus 'OPio- emunt. l. p. 6. acobs ad nul Brunck. l. i. 49 i. Ut de consuetudine GiίPcorum Sapi illi: D essata Hermis inscribendi Buriali ardyi his l. lit r. l. p. T. Qui . l. Desinition et nulla in P nigmalum constituta ud divisio nom
ων τον λεοντα καθηγεισθαι, οἰον Λεωνίδης ii εμπαDν τελικον εἶναι, ιον Θρασυλέων Ε ονοματι δε ερουμεν ονοματα ὁπλὰ γουνθετα δισυλλαβα, Ῥυ μορφή τις εμφαίνεται τραγικὴ, χὶ πάλιν
Ita uti mann interpretatur, eis Iacobs anthol. r. III. . p. 360.
φροδιτος η ἀπο ιος αρχεσθαι, Λιοκλῆς η Ἐρμου, Ἐρμοδί 390ς γ λήγειν, εἰ τυχοι, εἰς iκος. Disticile est ex hac verborum collusione Septem griphorumgonern Constituero lania confusio et commixtio his verbis in si . Ouum nutem veloros Saepius de illo Cloarchi septenario num sero tolluantur, uti Schol ud Aristoph. Vesp. 20. επτὰ δε ἀναγράφει γρίφων γενηὶ ο Κλεάρχος εν τα περι γρίφων συντάγματι, 3Sau bono duco e vorbis Cloarchi septem illas riphorum Species constituamus. Sunt aut i m hao: l. ριτο εν γράμli ατι i. O in lileri positi, tu luidum ut nomon ali luod a serta litura incipiat, aut certam litorum non habeat. 2. γριφοι εν συλλαβὴ vel Sum dicere, id enim ει uεπρον
signis eat qui a certa syllaba incipiat, ex gr. a Syllab βα,
v0 versum dicero, qui desinat in certam Syllabam x. gr. in αξ. 3. griphi, tui non unicani Sed dua S Sllaba rospiciunt. i. γριφοι εν νοόματι qu3ndo nomen quaeritur simplex aut compositum duarum syllabarum ubi tr0gica Specie qui dum apparent Sive pii bu Porsona lud piam tragica Opru' erat 'lur. i5 gr. nomen Siniplex tragicum Tydeus, Peleus, Minos tragicum compositum disyllabum Alreus α et τρεω , Neleia S. 5. gri lilii, qui qua'runt νοματα ταπεινὰ haud dubio servorum 1 αθεα iον Κλεωνυμος.
6. νοματα θεοφορα ut Dionysius. . ονοματα λήγοντα, εἰ τυχοι εἰς νικος ut AriSionicus, ic monicus
Cui quo insilii sentia huius divisionis, quam Clearctius secisso videtur, si tui dona ex illa verborum πλοκii Septem ClaSSOS eruere velis, separot tria tantum genera riphorum haec divisi complectitur: ἐν γράμματι, ν συλλαβὴ et ἐν νοματι sed ne his ilia idem omnes riphi substitui OSSunt. Unum tantum aenigma tum genus Clearchus in divisione illa respexit, dico αἰνίγματα
μνημονια, ut Theodecte ea nominavit, quorum natura in periclitanda memoria verSRbatur.
Alii alias aenigmatum divisione constituerunt. Apud Tral- dum l. c. p. 17. duplex divisio legitur, quarum una quatuor aenigmatum classes constituit aenigmata in verbis obScura, vel
17쪽
in Sententia. O in ulroiluo Obscura, vel linii in literis et Si labis). allor sex classi S disiungit aut igna ala n Sintili, a contrario,por neci deus ut historia, Per ripti v Ocntione ni P secundurni in uni uita pii liri luto, . Ipso Traldus illi cultu leni harum divisionum intollexisse videtur, qua propior non modo ariti matri pro his divisionibus non ordinavit, sed ne Ox Ompla ilia idem in Milarum classium nil ulit id iuod pri Psortim in aliola illa divi
unigmatum, tua I ro Orta in metri instituitur, tollit, ut luatuormnia malum clos, 'S Ille distin Quantur: lua hexametris, uti, iambis aut lientum et riS, ut Ur,u politico sunt comi OSila, sed commodissimum Obi videtur Olum Puri amatum sarra e inenti
historii se respectu habito, in quatuor claSSQ distribuere fluarum prima continet enigmata antiquissili in iis tuo ad comicorum om-pora conatioSi in Secunda tragicorun et comicorum, tune simul coniungi d bent pro literea luod eiusdem Sunt Platis et in limo sucum coharrent, in tertiam claSSOm reserimus Alexandrinorum et liOstoriorum uri ligna ala sero silue ad Olb3clionem antholo -
nntium Ordmu Iuli Sindln, quae a posterioribus TZanliis sero Onmia versu Politico Sunt composita. Quanquam disputationem nostram lanium de aenigmatis in vorsus redactis in Stituimus, sucere tamen non OsSumus, quin paucis verbis aenigmata illa μνημονια, quoruni iam noli ius mentionem fecimus, illia Stremus eorumque disserentiam ab iis, tua
hac commentatione tractamus, ex Ponnmu S.
Nolum est Graecos in Smpos iis iam inde ab antiquissimis temporibus carminibu recitandi lonalius conti ivisse, quae Brie aut ab Omnibus aut a singuli deinceps canobantur, vel potius declamabantur') ita renim refert Dictaearchus Ap. Schol. ri-
τυ τάξει, ο ν καλεῖσθαι hi τὴν ταξιν κοDov. ni miri tui in his ludis it conlabantur varia orant Eustalli Id OdySS. ii 45 Ti. trifarium disti erit ni Muti ullum τα μεν κωπτικα τέ 0 προς 9ωτα, πολλα δὲ κιὰ σπουδαια, Chain:Pleon Ap lluui. Xl V. p. 620 C trudit noli tomotica tantum sed lesiodi Uliam et Phoculi dis inter c Priam decantata osse carmina ne nilnu, Simonidis. Si sichori Ot Iliorum magnorum CD inrum Cur mini canobantur el, si ristos, hani fidus danda est, etiam e rogiciScantili uiri lio lilii Sunt ex Oschylia, os, hoc te et viii iiii leg).l: hac uiuore Consu luditio ni inina vel ei Sus CX nrii, lii Olis intor C Enandum Ocitniadi siriit Uuluin inihi esse videtur illud nul igmatum onus. Iuod On logo nil batur, ut refert Athon. X. a. 157. . ut i OStiluam liquis vel Sum e CilnSSol, sequontem Crsu in dici re tuis lue tonerulur, aut Si qui Priinu Salii luem locum o poeta ieci lassul Singuli dicerent alte inti cuiuS- dum similom sontentiam, ad har versus urunt iecitandi Ots xllabarum quot Ss iit a Symposiarcho vel ab lio pra I SCrilii D, aut dic Onda Orant non lina uniuscuiusque e ducibus Troianorum; aut convivale iubebantur edere nouauit civitatis sin a utatiundam litora incit tons et proximus nominare debebat Euro liἰBurbem et reli tui sior vice, tergore. Sive Ur Uca ClVllait Sl Vebarbariciae nomen suis, Ut liti 'Silum. DCui vel ba ili sinu se allata ab eo horum rili horum X omlila l . 458, linu Ure immensam sciunt in m lio lai'um t d in rabilem vim memoria Ox OScunt. Sustio Cin CSSO Viit Uritur, adeat Strab. l. 2. L lat. Protag. i. 32i,. Socrat. Pnnos b.
In his igitur i stionsionibus et u aestionibus contineb3tur illud iri ius uti l malum. luod Theodoctos Phaselita, de suo
18쪽
minat, nec est cur hac in re Cloarcho stilum non uti amus. quippe quum eiusmodi quaestiones o cantilenis ut scoliis. Graecis antiquitus usitatis, luasi sponto fluorent et Q convivi tibia obtruderunt. Ceterum de Similitudinu cantus in conviviis usitati et qui stionum senis malicarum, quae in convivii proponebantur, si . ligon. pr Ps in col. i. r. CLX. Seil. Clearchi tempore, ut ipse refert, hoc genus uritigmatum iam abolitum orat locumque eorum occuparunt ipla , lion Sillae intempestiva ludicra eruditionis ilian iani do indu maxime
Rerum tractati sex poscit, ut oliam de s riphos troponendi ratione loquamur deque pruritatis et ut iis, pu iis, qui illa a)
variis obluctationibus transigere Pollux lib. X. cap . ilia ad inScriptum est περι τῶν ἐν συμποσιοις παιδιῶν pi in tu au inluludos exponit ilia tamen plurimi a symposiis sunt relinendi et potius ad puerorum c Dius ah h3gandi inter ludos convivales per aliquod tempus maxime exorcilos porti noni 'nigmata de quorum tiSi modo pro proponundi diligonliu nobis os disserendum. Locus classicus in lanc causa segitur Antiphanis in Cnoeth. p. thon. X. ' :
propositam luaestio non singuli respondo ron i). Respondobanti ut m O, i luo Sed bant ut accumbebant ordine ειπεῖνε φεξῆς .Plutarch. uzaest Smp. X. . narrat sortitum fuisse qui quae stiones propon Proto θους δε ντος ἐν τοῖς μουσείοις κληρους περεφέρεσθαι καὶ τους συλλαροντας ἀλλ)ηλοις φιλολογα ζητηματα προτείνειν. dona Macrob. Vt I. i. si sortiamur, Si videtur, ut per ordinCm unus plisi pio proponat quam Solvendam aestimet quae
Vocabula autum de solutione aenigmatum frequentissima sunt: λυξιν λυσις unde et λυτιnu, de quibus v. h. iSSert. p. 5 i. rapitis ἐπιλυεύθω unde ἐπιλυτικοι I si . Athen XIlI p. 670. F προβλημια ἐπιλυσασθαι, ἐπιλυειν το ζητουμενον, ἀπολυεύθαι et διαλυειν Ot διαλυεσθαι. si . do his vocabulis Lehi s. de ri Siarchi lud Hom. 20 o. et 206. Saepius etiam ευρισκειν desolvondo aenigmato dicitur, si Vale Lon ad Phoen. 203. Euripid. in η, ii v 8. et 50. αἰνιγμα si αθεῖν aliet, et Sophocl. in O. R 395. et 525. ινιγμα διειπεῖν et εἰδέναι Lex. Seguer. a necd. Bel. h. I. i. 6. 9. su νιγμα συμβάλλειν τ λυειν καὶ
Ut autem ludus ripliorum magis oblectaret, praemia erant pio poSila solventibus et post na iis qui aenigma Sol vero On POS-sent Clearch Ap. Athon. X. p. 157 C in Cropan more convivalium sui tenalioris, qui Scula et amores ira)mium solvendis denigmalis troponebant, tost namque instituebant morum vinum, quod illi aut dira libo illius biliebant quam sanitatis poculum, ακρατον πιειν, O qδιον λῆς γιείας πίνουσιν laudibus stari ut 0rum mn, uetuditi m. qui Comana Ot pinu Su Solventem aenigmatudo nullan ἐφ ο ς αθλον τί Τεσαν στέφανον καὶ ευφημίαν, οἶς μάλιστα λυ κραίνετει το φιλεῖν ἀλληλους Allien X p. 458. F 0- fert cum qui ad tu aestionem 'nignanticam PSpondere non Oiuisset, ἀναπνευστὶ uno spiritu OxhauSiSSe potion Om muria mixtum,
id tuod ut versibus Antiphanis ex fabula Ganymodis allatis
Grammatici posteriores nonnilii in describendi poenis, quae non solventibus irrogabantur, variant, Sive quod posteriores aliis
19쪽
poenis utebantur, Sive quod grammatici a Sihi excogitaruiit, qui alium rorum fingendarum valde curiosi erant. Pollux l. 10 . narrat eum, qui SolviSSet accepisse carnis portionum et illum qui ignora et exhaurire coactum fuisse αλμης ποτήριον.
Eustathius in Odyss. p. 926 γριφος δυσκολον ζητημα
ἐν συμποσίοις λεγε τις, προκειμέννὶς φιάλης iνου γεμουσης καὶ
Romanorum Scriptore alias asserunt in conviviis concertandi rationes Gellius XVlli. 2. Conveniebamus autem ad eandem coenam complusculi, qui Romani in Graeciam veneramus, qui pie casdem auditiones, OSdemque Octores colebamus Tum qui
et coenulam Ordine Suo curabat, praemium Solve tuli ilia zaestionis ponebat librum veteris criti tori vel Gi ducum vel Latinum Otcoronam e lauro 3lexam totidemque res ta tuebat, tuo homine istic oramuS quumque 3 omni exposuerat, rem OCum quo dicendi sors dabat. QuiPsli igitur Soluta corona Ut iraemio donabatur; non soluta autem ira mittebatur ud eum, qui Sortit succesSerat idque in Orbem vice pari servabatur Sinum dissolvebat u PStioni eiu nodum, ir; Psilium PSum Ut corona deo, cuius QSlum erat, dicabatur u litoria Vlli. 43. refert nummo spios lue pro praemio poena V suisse propOSil OS. Iliacusiliae in commentatione OStra ea poti Ssimum quἰU Ad
naturam Mitignantum et Corum Sum SP Octant, On Sideravimus,
iam necesS QSt ea fluoque, quae ad lihilologiam magis tertinent ei Scrutemur et de metriS, de Sermonis indole de aut ig-
malum quam n liOStori experta sunt commutalion O O Corruptione deque arte critica in aenigmalis adhibenda pauca floramus. Multa eaque anti luissima aenigmata cfr. Sphingis, Cleobuli, Cloobulina aenigmata in hexametris dactylicis sunt composita iii istinum hoc et antii luis temporibus Olum Sitalum mel rumsutSSe iam exinde equitur, oluod poesis enigmatica initio di-
yy CD. . dissuri. P. 32. se l.
duelle erat, ergo eandem quam anti tua id acticae poesis o nora formam habuit ). Quodsi posteriore laetate metrum hoc interdum retinebatur, qua nil in m p nigmata di lacticam formam iam diu exuerant hoc solum milutione anti luorum iubat Sodit SA quo lue Unigmatum aluin, ut ita dicam, hoc metrum quasi liroprium et peculiare sibi xlioscebat; similia nim eranthd c carinina oraculis cum quibus convoni Obant et Soni taliarum
Oh Scuritate O SI'po argumeni gravitato - , quid mirum si eodem moli O luo Oorum ossata incedebant Trouici totomici in aeni mali si sex amoli iam actu licum relinuerunt in torvum tamen et irim Oti'um iambicum adhibentus ut a ligna ala dialogi sorim ad aliturunt. si . Antiphanis Cn Pthi leti sap. Atlion. X. p. 13. et luxidis p nigma in Somnum p . Athon. X. p. iis . D ). Tetra metor trochaicus cataloclicus duobus tantum locis ab Aialis, lilino in lilii Odi Sio p. Athen. X. l .
adhibetur, qui tamen ibi proseruntur non veru Sunt nigmata, s ut cavillationes ampullat: e dictionis aliorum , Oetarum. Solutio nos aenigmatum comici ubi ilue Oliam post exametros iambis conation bant. si . Athon. X. p. 49. F p. 50. A, B, C, D,
Alexandrini t Iiosteriores metrum iam hi cum in componon- dis aenigmatis raro adhibuisse viduntur. Tria tantum pra ter illa comicorum xstant Oxonalita forma iam hica esse . dissori. p. 2. Longe lilia rima aenigmata penta metri Sunt compoSita Si militudo. tua intercedit inter pigramma et aenigma Sive eorum brevilalom sive acumen, quod utrique in QSt, respicias, effecit ut ion inmotor, Cuius regnum fluodam modo epigramma sibi vindicavit, in aenigmatis tuo suo adhiboretur. Commutati haec metrorum in aenigmali condendis Omliore Alexandrinorum, Siquid video, acta est Nam praeterquam quod nemo antiquio-i Cse. h. dissert P. 33. C . . dissert. p. 32. Sphingis aeni :ma, quo tibi imitas generis livmani eiusque fragilitas et imbecillitas splendide describitur. η Cis. h. dissert. P. 46. ' Cs r. h. dissert. P. 49.d CD. i. dissert. p. 46. β Cse. h. dissert. . l.
20쪽
rum poetarum nominatiar, ii puniam uiris aenigmata comp0suit Alexandrinorum aetate, paucis maioribus carminibus exceptis, omnia lure poematia pentam utris componebantur hac a late plurimi epigrammatum Scriptores exstiterunt, ut o catalogo epigrammatum Scriptorum p. acob s. antho l. r. II. . p. 83l.
se i cognosci potest qui haut dulii aenigmatum formam Ormae
communi . e pentam tris accommodarunt. Fortasse docti Alexandrini sonsu aesthetico qui dicitur, ad commutandum metrum commoti sunt. Fugete non potuit viros grammaticos, qui Sensum suum et iudicium operibus antiquorum poetarum finx Prusilet exacuerunt hexametrum ludicris nugis ad quas taenigmata temporum d cursu deciderunt, non esse idoneum eb g runt itaque formam penta metri, qui levior hexametro eiusmodi ludis est aptissima. Exinde iam penta multu' na trum primarium aenigmatum exstitit et prae ceteris in Su ri t.
BYZanlii denique, postquam versus loliticus omni remetra expulit, hoc quoque versu aenigmata Sua componebant' . Magna par aenigmatum d Omne sermoni et metricae artis leges sunt composita, in muli is autem luterrima vilia tum in gratiam 3tica tu in iii metricae regulas occurrunt. Ille iam magna cautio crili coriim est ad lithenda ne iusto nimis corrigant, sed eas tantum labes removeant, qua librariorum incuria invectae sunt. Antiquiorum aenigmnia illa Orum uel Ore noli Sunt, imprimis comicorum, faciliu Si corrupta Sunt Sanari possunt. quum haec poena alia pro aetate qua Buctore Vixerunt et arpissime pro iis, quae aliunde de auctoribus nota sunt . iudicari et corrigi OsSint. Maior difficultas in diiudicandis ot corrigondis iis, quae
αδεοποτα leguntur, quae plurima Alexandrinis et posterioribus sunt vindic da Quum enim antii pilores Alexandrini in pangendis versibus essent curiosissimi et non Solum purum S i monem servare, sed ab Omni hiatu brevi Silabarum producti bile magis quam optimi vetere Se abstinere Studerent f posteriores
xx Aenigmata penta metri coinposita quam sub Theognidis nomine circumseruntur esse suppositicia v. b. dissert. p. 39. Cir. h. dissert. P. 78. Cis. Godola. Memnann. de loet 'leg in i phic. I. M. et Jacobs. prolog. in anthol eod. Pal. I. P. XXXV. seq.
saepius hiatum otiam illicitum admittunt, si . . dissert. p. 3.
quin immo prorsus metricae regula negligunt ut Sllabam brevem pro ei Sia nec SSilate producunt, si'. p. i. O. 26 o. p. T. O QT. v. l. p. 68 io. 40. v. L p. 68. o. s. Nec log0 grammaticae a poSterioribu ubique ObServantur. CD. . dissor l. p. l. O. 2. . . ubi ἀπο pro πο Si positum; p. 61. O. 25. V 4. P. 65. O. 30. . ., P 2. O. T. V. . inconcinna est ratio in eodem aenigmate V. 9. ταν cum indica livo et plativo S POSitum. Has antillulorum Alexandrinorum et posteriorum in versibus condendis curas aut Ogligentiam confundere magna SSet imprudentia, qud in non uno loco admisit Brunckius, tui non solum omnes OSteriorum temporum iube tollere, Sed Saepissime pro arbitrio textum castrare Au SuS St, quanquam negari non potest virum doctum multis loci textum egregie emendasse. Unum apponere lubet runckianae artis criticae luculentum exemplum. In anthoi cod. Pal. c. o. 40. Λέβητας ἐγνω μη σιωπαν εἰδοτας
quo versificator pessimus v. 3. του πρωτου pondeus pro ambo insulse sonum lebetiam oraculi Dodonaei cum loquacitate linguae comparat et prudentiam in loquendo c0mmendat Brunckius
contra codicis lectionem mutavit . . Sine cauS τω τεταρτί' του τριτο in του τεταρτου τι τριτF; . . ut οταν cum indicativo
evitaret, ScripSit τε χρη pro λαν δέοι Substituit ταν δέ t. In v. . tamen runckiu recte προτρέπειν Pro προτρέπει, quod codex habet, scripsisse mihi videtur, aliter enim subiectum orationis desideratur Cla. h. dissert. p. 3. Iam in dignoscendis aenigmati ἀδεσποτοις, quorum vitia