De verborum formulis quibus jurisconsulti veteres simul et affirmare, et affirmandi rationem significare soliti sunt

1쪽

Enens 1 Gusta FrisdrichD VorboDum formulis quisu duris consultiust res imul st Affirm PQ, si affirmandi rationsem Significar soliti sunt

5쪽

VERBORUM FORMULIS

CAUSA

HABENDAM INDICIT

D. AERI DERICUS MANE L

7쪽

Duplex est scripta oleriam Istorum Romanorum

legendi ratio, cum aut principia juris, et quasi male Ham doctrinae, quam nos, illorum Vestigiis inhae TenteS, profitemur, ex iis coIligimus, aut formam at quo dicendi genus, quo illi de jure respondere et scri hero soliti sint, indagamus. Illa quidem non minus vulgata, quam necessaria est haec autem, ut ab sustri remotior, tam pauco nacta eSt amatores , ut, qui aliquem eo in gener Operae suae fructum in lucem ediderint, enumerari fere possint. Si Laurentius Valla, ejusque censor Iciatus ), et serius E eLardus ), de latinitate Veterum ICtorum, sic Ant. Λugustinus' de graecismis et archaismis eorum, Ot Ii Os r. a Sco uius' de modestia in responsis eorum conspicua, aut, o Idus, Vir Sum me Reuerendus, neque Ollam Iuris Consultissimus, sed etiam ΙCtorum hac elate facile eruditissimus, do

rum eterum Lugd. Bat. IIII.

a in ius d. Iermenetitio iuris Lib. I. caP. I. 3 in E ius d. einendationibus et opinionibus, Lib. II. v. a. a. in Ev. Otton Thes T. IV. P. a 654 in isti .etilia a Pitti manno editis ν ol. II. . 3 7. O. .

8쪽

responSIs eorum mediis γ, Ill Caria raum Kreys sig' de modo, quo sequiores ICt ad antiquiorum libros commentari Soliti sint, alii da allegationibus veterum ICtorum ), et de ormula: hoc jure uti mur ), scripserunt; alii Vt Barn Brissonius' , Caluinus ' et Vicatius ), de orborum ad uspertinentium Significatione glossaria ediderunt ut praetermittam libros de Singuli cujusdam ICti vita olscriptis editos, quibus subinde de ipsius scribendi e nere tractatum est, Veluti V. Ottonis Papinianum capite Sexto.

Me quidem saepe Digestorum Volumina manu versantεm, delectauit Verborum delectus, quibus Isiti Romani, quum amrmarent aut negarent aliquid, simul rationem dicti breuissime innuere soliti sunt, ex qua, jure Stricto an aequitate, legibus an moribus, Suo an alieno judicio, in eam Sententiam adducti fue

rint, commune a Singulare quid Statuerint, ector

cognoscere queat. Coepi igitur colligere et inter se

adlegatonibus, quae eteribus retis in εu fuerunt Lips. 182o. 8 Car. hil. Henr Thior hach obs denotione et indole formulae . hoc iure timur etc. Lips. I 8 I9. 9 Barn Brissoni de Derbortim tiae adjus Peninent Siz-niscatione libri LX stud mineeci. Hal. II l. Io Ioli. Calvini exieonsuridicum Colon Allobr. 1655.

9쪽

eonferre locos plurimos, sormulas illas in certa genera

diducere, et Vim B pote Statem earum ex conapara tione specierum, quibus occurrerent, inuestigare et quanquam, non Sati parem optati e itum nactus, saepe in tam confusos verborum rerumque fines inc1

di, Vt propria is, qua Vbique iisdem Verbis easdeni,

diuersis autem diuersas res Signisicari putem, non appareat, tamen, Si modo praeeminentem atque ἐστι oπλεῖςo Valentem cujuSque Verbi ignisicatum, paulo accuratius desiniissem , et Pauca illa, quae ObSeruaue rim, cum viris doctioribus communicasSem, non plane inutile ad interpretationem, nec iis, quibus nihil leue ac pernendum in omni Romana antiquitate vi deatur, ingratum me facturum exiStimavi, praeSertim

quirin , neminem adhuc ex proseSSO eam inromin cubuisse, operum autem de verborum significatione scriptores leuiter tantum eam perStrinxisSe, iderem.

Sed prius quam ad rem ipsani transeam, haec mihi praemonenda videntur . Primum, cum rationes decidendi naturaliter dividantur in rationes uris et facti, nobis hoc loco cum illi solis res est, quae juris

Sunt, iue, quae non a causa dijudicanda, Sed amor sua, ad dijudicandam causam proposita, repetuntur. Quo fit, trabunde ex omni librorum veterum generct exempla ad sententiam nostram illii strandam conqui rere PotuerimuS, prBeterquam ex iis, qui responδα Vulgo appellantur. ΙΙaec enim aut an erum iu tactum Sunt concepta, vehit Cervidi Scaeuolae, qui, casu Perpenso, tritiSSima Orunila: Secundum ea, quasi roponuntur, Statim , quid juris sit, pronuntiat, nee

uisi rarissim , quomodo dubitationes de jure forsau

bjectae remoueri possint, exponere curat aut ratio'

10쪽

nsm scIdondi speciali tractatu subjunctam habent voluit Vlpii Marcelli et Papiniani responsa, qui Sae

pissime sequent Vocula cum, nam etenim, aut

simili quodam rationes responsi addunt quae dicendi

ratio ab instituto nostro, quo ad ea potius allendi mus anianum, quae ipsa approbandi formula contine

tur, aliena St.

Deinde monendum est, non de sis me verbis Io qui, quibus Ictus fontem, ex quo sententiam hau serit, aperte indicat V ut si ad Iegem quandam,

SeualugeonSultum, principis rescriptum, aut juris prudenti cujusdam auctoritatem prouocauerit haec enim iam expeditum abstit intellectum, ut altiori indagine non egeant. Potius in iis formulis versabi tu opera mea, quarum latius patet Sensus, eoque ipso subtilior est interpretatio, velut Si propterea, quod receptum, traditum, vel utilius, e benignius sit, Vel rationi conueniat, seruandum aliquid existimatur. In summa tria Verborum genera apud ΙCtos Romanos distinguenda mihi videntur: quorum Primi m Verba contincti διαφορα, simpliciter nunciativa, quibus auctor simpliciter negat aut assirmat, iue certa Sint, Velut est, habet, pote8t, tenetur, recte fit, OnStat, Verum est quo eliam reserendus est temporis suturi Vsus, Velut aget, habebit et siue dubitantis spe ciem prae se ferentia, veluti puto, Videtur, Vereor ne, Videndum est, an etc. alterum est genus Verborum, quae palam indicant, quem rei assertae nuctorem Scriptor secutus sit, velliti Iex jubet, prora de quibus vid. l. mauho Id Dias Haud cap. I.

a. et Cap. II. f. a.