장음표시 사용
471쪽
8 L 1 n g R A antea proinissos, in quibus posteriores, quod res rum minus celebrata siunt , descripsi plaribus versi bus. Et extat in his alicubi nobisessivorum maiorum tuorum mentio, ct praedicantur tua res gesta, quod cum propter in titutum operis modum breuius fat, decreui res easdem alio in loco pro mea virili integras describere. Num hic honos debetur virtuti , ne patia ιr eam obliuione obrui. Et prodeIt ad post ros extare huius belli Tin cici memoriam, quod in - , itum est, ct quasiprimus actus in linata tyrannidis Turcica: multa enim signa uni bra i regnum Tum cicum ruiturum esse. Rogo aatem, ut clementer a cipias hoc scriptum, ac meum ib.. pro tua e cellenti humanitate boni consulas, in quo vides, me ingenium non ad nocendum, sed ad rerum honest rum cognitιonem conferre. Talibius,djs, visis, ' Principes fuere non e t alienum ipsiorum loco ac munere , cui omnium honestarum artium tutela commissa e f. Postremo cum haec tempora sint iniquis ima no his studiis, oro ut me confugientem. ad tuam idem ais humanitatem, clementer tueri ac defendere velis. Vale. Mense Nouemb. Amo M. D. XXXII.
472쪽
EPISTOLARUM. 9pellaturus, nisi me victj ratio suauissimis tuis litem respondere cogeret. Non obseure cognoui antea
summa te humanitate praeditum esse, sed postquam
nunc in tanta mole negociorum non gnaMam es refribere, mirifice confirmasti meam de tua excellenti
humanitate opinionem. vera sis N etium prae -
coniu--- - Aum, etsi non adeo sum ineptὸ ψιλ υτος, νt quicquid genui protinus illud amem,ubet enim Ouidi, verbis tui, tutaea gaudeo Iudium tibi meum pro Dri Propemodum decreueram ho totum genus literarum ais exercendi ingeni, abjcere cum haec tempora adeo iniqua sint his artibus, θου rursin erigor tua autoritate ais iudicio, ut hoc mihi sudium nullo modo deponendum Hse statuam, in quo si quid valiturus videor, referent obna ipsae tibi Musa gratiam, qui me in hoc genere artium retininis. Istud etiam in benefici, loco pono , quod illustriis M' Principi exhibui h legendos meos vesiculos, in quibus etsi nullo modo expressi ipsius virtutes: quis enim hoc posiit 8 iii θtimo Principi valdelapto. Nihil enim ipsius beneuolentia maius,nihil duco antiquius. Quare te oro, ut quod fincis pergas mea sudia ct tua autoritate tueri, ct I Iulla imo Principi per occasionem commendare:θαι de rescriberem pluribus verbis, nisi scirem te hominem doctisimum ais humanissimum ultro bona ingenia complecti, o summa fide iuuare ac prouebere. Vale.
473쪽
GEORGIVS SABINVS ILL strissimo Principi Alberto, Cardinali, Glectori, Archiepiscopo Mogii latino, Magdeburgensi, Primati Ger
unquam nulli iustiis dedicant sua seripta
clarigime Princeps , studiosi oqines, qua 11 itibi: quia vix quisquam alius Principum melius intestigit studia, aut benignius fouet eruditos,quam rur men ego praeter hanc caussam, ct aliam quandam in hoc opere tibi dedicando propriam secutus sum. Exhibeo enim: tibi orationem Mocratis, in qua virillis temporibus autoritatis summa in uniuersa Graecia, ct concordia publica cupiissimus, hortatur Philippum Regem Macedonum, qui ad id tempus bellum cum Atheniensibus geserat, ut pacem cum Gracis ciuitatibus omnibus faciat, ct constituta δε- mi concordia bellum in Asiam cum socijs transferat:
non modo Graecos, sed etiam patriam metu seruitutis liberet. Imperabant enim eo tempore in Asia Persae, qui colonias Graecorum crudeli seruitute ορ- prcsas tenebant, quis saepe in Europam traieceranti O Graecos maximis cladibus assecerant, ct quotidie bellum vicinis gentibus in Europa denunciabant. It que graui 'me commemorat Isocrates han uturam
esse rem maximo Rege . n siluismo Imperatore due aram , si constituta rotaesica concordia ciuibus ac
474쪽
sciis pancat, ct pro patria aduersus exteros ac bas baros bestum gerat. Ac profecto diuinitus admonet Isocrates ,se, si quid boni dixerit, non rite autorem existimandum, quia confectus senio priopter aetatis imbecillitatem res tantas perllicere non potuerit:
sed Deum subiecissse, solicitum se Graeciasalute, ct
volenteni Graecos praesentibus malis tandem liberare, o Macedonum gloriam augere. Nam hac oratione ceu fatali voce Persicum regnum concidit. Philippus enim autoritate huius orationis exciratus, omnia ad tantum bellum nece saria comparare coepit: sed morte imperitus successonem huius gloria suo Aserandro reliquit, quem Graeci seribunt, etsi domesticis
bellis implicitus erat, tamen hac oratione lecta a censum esse,ut rebus domi compoliis, citius in Asiam traiecerit. Hanc orationem cum his proximis diebus legerem, se illorum remporum motus cum praesentibus conferrem: non inuitus Latinam feci, sterans multos bonos viros de Repub. cogitantes, libenter . eam lecturos esse.Tibi autem praecipue dedicaui, quod ridere mihi quandam in ea imaginem tuorum con filiorum videbar. Nam ut Isocrates Philippo, ita tu
Philippo filio Carolo Casuri, qui ct imperi, fastigio.. O felicitate par eit illius Philippi filio Alexandro ,
autor esse soles,ut constituta domi concordia pium necessertu aduersius externos hostes bellum suscipiat. γ m, alij nonnulli incitent optimum Principem ad
uersus patriam , non obscure cognouimus re autoritatem tuam omnem ad pacem tranquillitatei se . Germaniae
475쪽
Gemalva conferre. mod quidem hoc tuo loco dAgnsiimum est, ct Deo grati finium: ct a bonis ac prudentibus viris ad omnem posteritatem amplisi mis laudibus vehetur. Nam hoc tuum beneficium timrissime paret. Cum enim tales extiterint in hac ἡatione controuersiae, visne Ammo periculo Ecclesiae, dijudicari armis non possnt, s res non agetus ciuinliter, sed violaniis consiliui talia ad posteros Ecclesia, imo ne posteritas quidem futura videtur rea. Proinde omnium in te bonorum virorum oculi in viri ersa Germania contenti sunt. A te secundum D ram pacem ais si lutem expetunt. uuid autem tibi inter homines maius ais gloriosus his iudicijs bonorum contingere queat ' quibus tibi tribuitur suorum , ut in summo periculo plurimuim Reisub. pr sidi, in tua virtute ac sapientia positum 6se credaturi Ego igitur, ut hanc de te nostri ordinis opinionem cognosceres, Isocratem ad te misit; qui videlicet hac ipsa de re interdum pro nobis tecum quasi colloquoretur, o nostra studia ac salutem nostram tibi ommendaret. Cuius orationem ut stero, cum intelliges cum tua flententia congruere , non assernaberis. Porro quemadmodum i e Isocrates inquit Deum mbi consil3 autoremfuisse , qui Graecia calamitatibus assiciatur , Oms prae ibus malis liberare cupiat ita oeramus te quos diuinitus ad pacis consilia duco O precamur ut Christus ea gubernet acfortuneti
476쪽
CVin viderem hoc H v T T E N I carmen ubis idesiderari, dedi t pographis recudendum, ne, studiosis exempla cte sent. Cum autem huius mei. consili, rationem extare vellem, duxi potissmum ad te scribendum esse, quod arbitrabar te valde hoc poemate delecturi: non solum, quia Principis tui laudes continet,quas es IIv T v Em v s adumbrauit tantum, non expressi, proptorea quod primos totum aditus illius ad summos honores, ct ad res gerendass descripsit. Postia vero Principis tuis te ita in maximis huius Imperi, periculis ita enituit , ut longe vicerit haec praeconia r tamen dicas Poetam prorsus vaticinatum esse, qui cecinit hunc Principem aliquando salutem allaturum esse uniuersae Germaniae. Sic enim inquit: suos regit hic,pacem populis dabit, Omnia tuta Reddet , ct e mediu bellorumfaucibu νrbe Eriget. Sed n omittam argumentum: delectari te lagenio Poeta is operis forma statuebam. Quis enim omnia eloquentia studia melius intePigit, quam tu,
ibunde assunt omnia, quae tum a natura, tum a do- ctrina ad eloquentia requiruntur. Et accest ad hac non flam illa forensis exercitatio lassitum ac putarnum negociorum, ed ingens usus maximarum cavsa rum in
477쪽
rum in summorum Principum consiliis. Est autem, xt scis, magna Poetica cum Oratorum facultate atheisquentia cognatio. Quare scio te S prudenti Ome iudicare de poeticis, ct libenter ea qua mediocriter scripta sunt legere. Videtur autem mihi mitenus plurimum iugenio valuisse, id quod in hoc carmine perspisi potest. Miro enim consilio in unius Principis
pompa, omnes Veterum Germanoram at1 perse
rorum nostrorum res gestas complecIitur. Et sicut Bomerus in catalogo nauium: totius Gracia quasi quandam pingit: Ita HV Τ Τ ENU Saptissme describit omnes Germaniae partes, regiones, gentes, sumina. Hanc rationem explicandi ornatus, ct quasi Oeconomiam non sine volvtates' diari a doctis arbitror. Et addiditsonum rebus tantis conuenientem, O grande genus versiuum: in quo etsi
desiderare aliquid critici sortasse queant, ct in im
quaedam atra suauiora reddidisset: tamen nemo tam iniquus censor fuerit, quin fateri cogatur, multa in hoc carmine Crygia lumina esse verborum ac sententiarum: Sed tibi iudicium de toto scripto permitto. Ego quidem eo tibi dedicaui, ut cum tibi probari existimarent caeteri, tua autoritate commoti auidius legerent ct ipsi. Iras te etiam atq, etiam oro, ut hanc nostram insiriptionem boni consulas, more tuo haec nostra studia tuearis. Neque enim ignoruhanc aetatem inprimis ferream esse literis, quibu3 cem te isti praecipue debent opem ferre, qui earum vim ac dignitatem maxime intestiunt. Acs cognatio est,
478쪽
t1 1sTOLARUM. 6as,rt ante dixi, his meis stadiser cum ista praestantisma arte: in qua tu persaris, iure me tibi propter commune foedus artium commendo: quod quidem sandusemum e se duces, si cogitabis id, quod res est, divinam quandum his artibus inter se cognationem esse , quia neutra existere in hominum ingeni,s po--,sine latu aliquo ac motu diuino. Etenim quod Plato inquit de Poetis, mugis eos diuina quadam vi, quam arte moueri, planei deorsim interpretes esse, ac deorum veluti dictata ad homines perferret idem vere potest de eximia ac perfecta eloquentia vim mari,non posse eam ne aliquo diuino motu constare. mare cum in utras arte quaedam insit diuinitas, stero te nostrum hoc genuι studii non solum libenter, sed etiam religio sie defensiurum esse. Tene rate. Anno
Iusto Ionae Theologo. S. P. D. GEorsum Sabinum, oro te mἱ Iona , ri magno in honore habera , iuuenem ct absoluta iam eruditionis, ct maiori bu posterumstri: quem Oadmonebis,ut ad me scribat sepius:
Lui nunc utilibus cum loreat integer annis, Et mistus Hario nebare potet aquas. Me scrinemoris iam penὸ extrema tenentem,
479쪽
26 I. I B E RVranquam talis est O tamfurcunda istius ingenii felicitas, ut mearum me sordium ad istim mun-
Aciem collatarum, pene se pudeat. Vale. Amno M. D. XXXIII. Norinb.
strissimo Principi Ioachimo L Electori de Sacri Romani Imperii Archicam era- rio, Marchioni Brandeblirgensi, I
Eni nemini Obscurumae i, te magnoperesaueraliteris ct bonarum disciplinarum studiis: ra naen nondum hactenus ausius pum aliquid ad test μbere, cum quidem nussi optarim magis studia mea probari quam tibi: non solum quia in ditione tua n rus , Principem diuinitus meritum de patria, omius sici, genere colendum mihi esse statuo : sed etiam propter admirationem sapientia ac virtutis tua , qua ita eminet, ut non solum in hoc imperio his laudibus excellere te omnes intelligant, hed etiam prostantisi, Principibus Graecis ac Romanis comparent. Nam ct sapientiam tuam; ct animi magnitudinem declara astutim initio cum accepto principatu patrio, latroci nise estionem purgasti summa cum virtute: qua in re, quod discitimum e It, ct domesticas in sedivi consilio vicisti, se spe magnas coniuratorum copiaF, parua manu, acie dimicans ipse oppresisti. Postea ea moderatione
480쪽
eII ntelligerent te omnes diuinitus his gentibus conrigisse,tangi tu patriae patrem. POInquam enim illa ligentia ac tu bria pax prouimetae consuetuta ac munita esst, incredibile dictu, quam fuciter bonae res innes in patria forere coeperint: mores in ciuitati- bus cestiores ars humaniores furitissent,opes publica priuatai creuerunt: studia etiam cum titerat cur,
tum alianum artium excitata sunt. Academiam re-gjssumtibin in qua omhes ingenua artes publice traderenrur condidisti propterea, quod iudicares bono Principi, qui de tota Repub. bene mereri cuperet,
praecon tu enda, ct ad omnem posteritatem propaganda esse studia literarum, quae religionis at, hu- manitatis , denis omnium virtutum quasi nutrices ais custodes sunt. Den:1 nulla pars eII Reipublica,
quam non singulars consistio ac virtute ornes, ac mel orem reddas, ut, quod ait Rex sapient imus Cyrus: l nihil lateresse inter patrem bonum, ac bonum Principem et nusquam alibi coritici clarius posit quam in
tua administratione, in qua cum vere patrio animo, consilia tua omnia ad publicam utilitatem ac salutem tuarum gentium referas, vici sim ita boni omnes te
amant ac venerantur,ut parentem. Nulli autem sunt honores veriores, ac virtute digniores, aut praemia
redis factorum gratiora prudentibus, quam hac bonorum iudicia , stadia ac voluntates: Ets tu quidem . mira rha sapientia atol, animi magnitudine, magis . . . I a νirtute