Poëmata Georgii Sabini Brandeburgensis V. CL. et numero librorum et aliis additis aucta, et emendatius denuo edita

발행: 1581년

분량: 580페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

et 8 L I E a stvirtute ad bene merendum de alse , qua u fructu

virtutis aut prmiis adduceris. Nessi pero tantum hic et virtus tua in domessco imperio se in patria Sed habet aliud theatrum maius ac dignius, totum Hum inmum Romani imperi, Sehiatum, quem velut Nestir, magna ex parte consilio ais eloquentia reta gubernas. Quid enim illa summus in terrissen rus de te luicet, ex eo exissmari potest,quod cansesas grisu si imas omnes dicendas ad te defert: qua iure itan solum eloquentiam tuam censet egregium inmperi' ornamentum esse, sed etiam tibi prudentia a mei lauiam tribuit. Porro sicut ait Cicero, ad D mesthenem auondum magnam multitudinem ex fota Graecia sobram Athenis confluere, ita vidi ipse tu celeberrimo ac frequentissmo conuentu Angu χ

fleri, se qui em doctissimorum ct disertissimorum

hominum , qui cum iudicare de hoc genere possent .u praedicabant omnes vere in orationem tuam ιON

iere id quod Homerus de Nestorest o praedicat , - . xisse de lingua eius orationem messe dulciorem: tu quo praeconio ct copia ct suavitatis laus est. Nam est uere orationem dicit, quod non pote t accidere,' nisi in natura ubere ct copiosa: ct messe dulciore ni 49 inquit: quod eIt siuauitatis praeconium. Habent I antein ha duae virtutes in eloquentia sine controue fa pracipuam laudem. Vidi eloquentisimos homine; attonitos admiratione , cum audirent incred,

bili fucitate aeutem oratione' tuam velut illabo

482쪽

tatam, cum tamen Ammo consilio dici ct diligenti sine distribui omnia inred erent.b Sedsunt alia tua laudes maiores, ac Principis propria, quod ad tranquillitatem imperi, tuas rationes, tuai constra accommodas. Cum autem ct heroicae natura prae antia cco ut enim a summis heroibus Ortum e 99O domestica maiorum disciplina ad excellentem virtutem excitatus esses , illud etiam magna cuiusdam prudentia fuit, quod nunquam studia literarum athoptimarum artium deponenda esse duxisti. It 1 ira praestantissimis artibus omnibus ita versaris, ut cum doctisi is professoribus certare possis. Nullum Iat, ne dicenti Ornamentam deeIT. Philosephum iis tr cras , ut ex schola ct patuere, ad Remp. ct ad vita Uum transfera3, qaod isti in scholis professores score non norunt. Et quidem illi Philosophia te dein qua O pracipua eIt, O , ut vel es Historiae testa tur , digna regibus: quia se viros bonos es cit, O ad gubernanda vita pericata conflium praebet. Ver' fris enim in natura inquisitione: in cognostea is motibus Merum, ac viribus. Huic dochrina addis etiam iuris humani ac diuini sudiam . Itas spe hi venit in mentem trud quod Plato Aripsi, Lespub. beatas fore , si aut Philosophi imperent, ast illi qui imperant philosophentur. Idpiane accissit in patri si, qua beneficio Principis dediti philophia,rebus bςnis omni us foret. Talem principem itire conferre posu

483쪽

qui ita arrogaui ingenν laudem, ut detrabant

stris omnem virtutis intellectum , omnia honestas&dia. Atqui a paret plurimos in hac natione extitisse Heroas, quibus nulla virtus, ligna viro magno,desin. suam multos numerare possumus in hac una fumilia rua, ut de alijs in praesentia non dicam. Tanta est in reiiij praestantia tantum consilij in rebgerendis,tanta in omni scio moderatio, enus etiam doctrina tan

ra rerum maximarmn in te o flatre tuo Principe Alberto. rinale, ac Electore, Archiepiscopo Mo-guntino, ut optimis Graecorum ac Sontinorum Prin

cipibus iure conferri possiis. Sed de hac re alias dicendum erit copiosius. n enim inthini nunc Pan arricum: tantum bac dixi, ut caussas scribendi ad te commemorarem. Ego itaq, cum o propter admira tionem virtutum tuarum, ct propter vitium meum diu iam cuperem aliquid ad te sicribere,ut meam ob dientiam,gratitudinem,ac pietatem tibi debitam δε clararem : tamen quia mihi consitus sum infirmitatis' mea, pudore impeditus hum hactenus, quo minus id facerem. Nes adeo ridicule ineptus stivtivi nunc ad

re scribam, ducia doctrina r sed multii subire ingenii periculum: quam diutius disserre sign rationem mea obedientia ars oscij: praesertim cum sciam te non selam ea humanitate esse, ut oscia tuorum ciuium

quantumuis exigua boni costis,std eitiam ea sapientia, ut statuas iuuenilia ingenia facilitate ac ben gmtate tua excitanda esse, ut intelligant bi istes δε-diora oris in bonis Principi u. positas eo qua-

. se igitur

484쪽

xpa STOLAR v Μ. 43 Is igitur Ρrinceps clarisi me, ut hoc 'carmen in quo descripsi reditum ij tui Principis Ioachimi in patriam , di pusissumina virtute Turcis, clementer accipias , tanquam testimoniis mei erga te fluse ais

obm n spero, meliora. Ego etsi versor in alijs arti-bus, qua maiorem Oum in Repub. habere putantur, tamen hoc quoq, siribendi rem exercendum mihi puis. Et habet fortassis aliquam publicam Hilitatem. ProdeIt enim extare monumenta retrum praeclaro gessarum. Et ob hanc O sam veteres Principes alue runt Poetas, sicut ille inquit: Cura ducum suerant olim Regum Poetae. Cum autem tua virtus dignissma fit memoris posteritatis, non erit alienum humanitate tua suere huic generi studiorum. Quare me tibi commendo, siti Oro, vi quod Iacis, me oestudia mea clementer tueri velis. Vale. Calendis Iunij, anno M. nx XXII L

Christophoro Turco, in S. P. D. CVm mom consitam de adeunda Italia, quam studiomm caussa ridere cupiebam, tibi exposuissem: memini re non selum probare animi mei heu cupiditatem, seu sententium, eo quod ingeniorum ac doctrina Principem uatim usa iudico : sed I etiam

485쪽

etiam studia mea summa diligentia ac fide issu'io'

mo Principi tuo, commendare , apud quem autoriaras tua merito valet plurimum. Φa in re cum ira mihi iucundum fuit, quod cognouite cum excellentidos Dira laude singularem humanitatem coniunxisse, cum me antea ignotum propter quandam '

diorum opinionem tam amariter complecterere: tum

vero hoc gratisimum est, quod re ipsa comperi eam in te comitatem minime sucosam esse, sed a virtute ac vera humanitate prosicsL PoIIquam enim semel

me complexus es summasse MItuque virtutem tuum amo, aemadmiror, pl risum me tibi debere libenter prasiteox. Et quoniam scio te haec oscia virtute , non fructu metiri , Pero me tibi satisfacturum e se animi gratitudine. mare cum deseri sem iter meum Italicum, etsi

ingumentum est perteAve, tamen testificanda volun- raris mea causa, tibi dedicandum e seduxi. Sperabam enim tibi is iter illud tuum ct Italica st .dia recordanti, lactionem huius carminis non ingratam fore. Nam cum Italia non solum erudierit te, . sed etiam ingeni, tui theatrum in illo atatis tuae ore fuerit, non potest fieri, quin de ea honorifice sentia Inclaruit enim ibi primum eloquentia tua,cum te hominem Germanum doctisi homines in ipsa Italia magna cum admiratione ais approbatione audi rent. Cicero sibi praeclarsim illa ui se icit, cuius ob os Grai' ora obaertebant sua. Ferendum igitur 9 in

tuis laudibus hoc, quod illivi ingeniosissima nationis l

486쪽

ΕPasTOLA RVM- q33 iudiciis orηatus es. Sed habes nunc multo id frius theatrum, non solum doctrim , eloqmentia sed excellentis cuiusdam p udentis uniuersum hoc imperium Germanicum, in quo omnium ordinum homines magno consensu laudant dexteriturem ingenij μώsdem , prudentiam , eloquentiam tuam , Omnes re

habes ingeni, tui testem, Illustri Othum. Principem , Albertum inrinulam ct Archiepiscopum, qui in geniorum acutiomus iudex ac censor et I : apud quem cum iis rebus intersis,quas ipse gerit maximas, ct huic imperio ct ad publicam tranquillitatem Wiles, praeclare de uniueisa Germania mereris. Nam Osd Plato dicit, magnum virum in Repub. omnes actiones, omnia consita ad haec duo referre debere.

H ciues O beati sint, ct inter se concordes: hoc squis Asin, certe maxime praestat Princeps Alberti pqui toties iam pacis autor in uniuersa Germania fuit. In his rebus, ut modesti te dicam, industria ct miles tua cum ipsi Principi, tum caeteris magnis viris perspecta est. suid est autem diuum Z qua laus amplior cogitari pote,t, quam ingenii vim es indu- rium conferre ad res patria Iulutares ' Ego i mr, velut unus de populo, re propter has ririlitesina miror ct amo.Huius meae ro hirtutis sit Jecimen possem illustrius tibi exhibere, face rem. Nunc prater ver culos nihil possem prastare: quos tamen, cum si reris tesuere maxime sim, stero tibi grai es sors A igitur, ut oc qaalecua1 carruca accipias, Is velut

487쪽

etium studia mea summa diligentia ac fide issumi

mo Principi tuo, commendare , apud quem autorinras tua merito valet plurimum. Φa in re cum illud. mihi iucundum fuit, quod cognoui te cum excellenti doctriua laude singularem humanitatem coniunx se, cum me antea ignotum propter quandam st diorum opinionem tam manter complecterere: tum

vero hoc gratifimum est, quod re ipsa comperi eum in te comitatem minime sucosam esse, sed a virtute ac vera humanitate prosicisii. Postquam enim semel

rimum me tibi debere libenter prositem: Et quo qniam scio te haec ascia virtute non fructu metiri, Pero me tibi satisfacturum e se animi gratitudine. quare cum descripsisem iter meum Italicum, etsi argumentum est perteκve, tamen testificanda volun iratis mea causa, tibi dedicandum e se duxi. Sperabam enim tibi is iter illud tuum ct Italica ili- .dia recordanti, lactionem huius carminis non ingratum fore. Nam cum Italia non solum erudierit te, . sed etiam ingeni, tui theatrum in illo aetatis tuae ore fuerit, non pote t fieri, quin de ea honorifice sentias. Inclaruit enim ibi primum eloquentia tua,cum te hominem Germanum doctisi homines in ipsa Italia 'magna cum admiratione ais approbatione audi rent. Cicero sibi praeclamin illa ui se icit, cuius ob os Gray ora obvertebant sua. Ferendum igitur se in

tuis laudibus hoc, quod issivi ingeniosissima nationis :

488쪽

EPasT OZARVM- q33 iudiciis orηatus es. Sed tabes nunc multo illustrius rheatrum, non solum doctrinae o eloquentia, sed e cessentis cuiusdam prudentiae uniuersam hoc imper uni Germanicum, in quo omnium ordiutim homines magno consensu laudant dexieritarem ingen3 suo sidem, prudentiam, eloquentiam tuam, Omnes re

habes ingeni, tui testem, Illu stri sithum, Principem , Albertum Qui dinalem se Archiepiscopum, qui in geniorum acutiomus iudex ac censor eIl : apud quem cum iis rebus intersis,quas i egerit maxima O huic imperio ct ad publicam tranquillitatem Wiles, praeclare de uniueisa Germania mereris. Nam quod Plato dicit, magnum virum in Repub. omnes actiones , omnia consita ad haec duo referre debere.

H ciues beati sint, ct inter se concordes: hoc siquis abru, certe maxime praestat Princeps Albertum qui toties iam pacis autor in universa Germania fuit.

In his rebus, ut modes me dicam, industria θ f-des tua cum ipsi Principi, tum cateris magnis viris perspecta e l. suid eIt autem diu us ' qua lares amplior cogitari potest, quam ingenii vim ct industrium conferre ad res patriae sulatures ' Ego i mr, velut xviu de populo, re propter has virilites ict a Miror ct amo.Huius meae ro intutis si decim n pc seni illustrius tibi exhibere, facerem. Nunc praterversi ulos nihil possum praestare: qaos tamen, cum ii reris tesuere maxime sim, Pero tibi gruies sorici igitM , t qualecuas tamen accipias, Is velit

489쪽

velut significationem mei erga te studii,

me Principi optimo commendes. Hare. Mens Martio, Anno M. D. XXXV.

berto Cardinali Sc Archiepisco-po Moguntino.' S. P. D. Forsim Sabinum Germansim Iuris civilis ad discendi causa isthinc ad nos prosectum n meam beneuolentium se dem libenti fime recepi, cum mirificum adolescentis ingenium O in literis huma nioribus, praesertimi in peetices Ddijs sngularetis nisi 'iam O praeclara studia cognouissem: eiu s o uetudine , perlegcndis carminibus magnopere sum delectatus, cur imum, itam habui. Nes vlli quidem cin re tam egregio ct prae uti iam Poetae , cuius artis nomen apud omnes gentes celebre sancti 'mumisemperfuit: si meis uti fortunis voluisset, Sabino defuissem. Ubi vero is sermonibus collocuti nibo h nostris rura mih literas ostendit des risiime siriptra , quibus eum Italis hominibus commendas: non mavore quidem illam beneuolentia, vix enim mihi ad pristinum meum erga istum amorem quicquam addi pos ridebatur: sed multo libentius, multo diligentius sum complexus, cum viderem ii Ium abs te tanto viro, eo stlendore, ea dignitate, tot

490쪽

EPISTOLA R V M. 6 3 SIn quo uno rem te maxime omnium de infaciuacibil est enim fraeclari mam Principibu3 ac regibus , quam Iouere ingenia , quae ad magnam sinti gemit excoluntur,peruentura: quassy memoriam eorum musta sua cum laude in omnem posteritatum proferant. Quod quidem iam us o in te ath in tuos Sabinum ipsum splendidis ac duraturis carnumbio

matibus ecisse. haec cum ita se habeant, etsi exis mem nihil illi apud te mea commendatione optu esse, pila iam tibi per sie ine o optatus sit 9 gratus: ego

autem in tuam familiaritatem nuta ex parte adhuc quidem venerim: tumen pi meo in illum amo iri, qui

me plane urget, satisfaciam , tibi eum non tam sane commendo quanquam commendo quidem iligentissmeo quam volo his literis testatum apud te facere, me de Sabino ita sentire , ut si eum a poetices studiis fortuna, qua plurimum in humanis rebus p

test, non abducer, magnam sis hominem ath antiquis istis, qui tantopere laudantur, propemodum aquandum habiturus. Nes enim cognoui ustum pangeris carmini tu eruditum his temporibus hominem, quisus omnino temporibus latina btera prope r

vixerunt, aut etiam ullivi scripta legi, qui mihi ν deretur ob fucilitate ac genere. ad Ouidianam scriptionem ais facundi am tam proxime accedere. Sed tenenda illi eadem orbita eII, 8bus ipse a 'duitare iligentiah muniendus: neque tam quantum pia fecerit , quam quo progredi cum potest, tum vero etiam de et, singulis prope boris cogitandam. Nehenim

SEARCH

MENU NAVIGATION