장음표시 사용
41쪽
minatorum nominativ plurali nusquam alibi usus sit, rem in medi relinquamus neceSSe St. 4, 30 1 legimus: ουλευογι ἐνοις δὲ αὐτοὶς
dis tantum matre dici p0test, qui illo singulari tanquam
exhibetur unus ex numero e0rum, qui amori ipSiu et Chloes conscii consilium habuerant. 2, 24, 3 Scriptum invenimus: so νηλίου κατα- viii , quae quidem locuti etiam Singulari numero n0nita Saepe est usitata' minimeque apud claSSico Scrip t0 S, plurali autem praeter Stum n0suum locum vix invenietur Fortasse ut plurali uteretur, Longii c0m- motu eSt 0, quod jλio υ δυο ει α SaepisSime' usurpatur, ut apud ipsum legimus 1, 3, 3 ἐπὶ δυσ/ια i ii λιος. Hic adda
' D. H. 2, 26. d. art. rhet. . D. S. XU. . 561, 22.
42쪽
3 9, 5 Λαφνι δὲ κενην τεροι ἐτερ Πετο. 3, 19, 2: ιον δὲ συ/ιπαλαίουσα ' σοι ταυτηντῆν παλην. β, Alii horum generum accusativi nobis erunt addendi, si de adverbiorum disseremus apud Longum Su. In Graeco sermone saepius quam in alii duos accuSatiV0 cum uno verbo esse c0njuncto constat' objecto exteri0re quasi et interiore c0mp08itis. Ita etiam n0Ster dicit: 3, 23, 5 Λάφνιν φ ιλα ματα κανε φήλησεν ')du0bu tanquam constructionibus in unam redactis, cum ')et dici p08sit: καταφιλε ἐν Λάφνιν et καταφιλεῖν' es etiam I, 15, 1. 32, 4. II, 2. 1 7, 5 8 l. 23, 1. 34, 1. III. 5 l. 20, 2. 24, 3. 3l 3. IV. 14 3. 3 r. 46 5. Liniin. II, 41. Se yss. 6.' ωρυγ/ιυς substantivum praeter hunc l0cum et 2, 30, 3 non invenitur nisi Ael. ΙΙ. . 5 2 et Poll. b. I. Etiam ino et o/ια verbum poetarum S et poSteriorum Scriptorum; sed etiam di 3 Il7. 4, b. ' συ ει παλαίω posteriorum est, ut Plut Alcib. . Mor. p. 52. B.
43쪽
ν ιδ inuri Creda etiam licet V kη ' ανα κατ εφί λκ Παν quasi in unum Verbum et in unam notionem o8dulandi esse Τ commixta, unde Simpliciter pendet ά pν γνaccusativus. Scilicet hujusmodi c0nStructi0ne prae
dendi alicui aliquid semper cum du0bu accuSativis conjungatur Her cherus recte cribit cum illo isono:
κρατεῖν σε tenere aliquid apud poetas tantum et posteriores cript0re legitur. στεφανο 0 c0r0nare aliquem aliqua re plerumque construitur cum accuSatiV perSonae et dativo ' rei, Longus rem ter genetivo expreSSit idque Semper gene
μενη ei. II, 28, 2 31, 2. Contra 1, 27, 2 legitur: στεφανωσαφιεν π τυι eodemque modo dativum invenimu 1, 23, 3. 2, 30, 5. 3, 1l 1. Κr. ΙΙ, 46, 18, 2. η αρτιππιγη ς poetarum et posteriorum est Theocr. ep. 3. IX, 388. Ep. ad 434 IX, 2. Philo d. 86 IX, 412); item 2, 4, 3. 4, 26, 1. γαλαθνηνος, sed etiam apud Hom. Od. 4, 336. 7, 27 etradi. 1. 183. Anacr. apud Ael. N. . , 39. A th. IX, 396 c. Κr. II, 47, 20 1 I. Batrach. 63, 236 δαῖνεμοι
D. S. 7, 103. D. H 4, 38 ad finem Ath. 7, 4 275. B. Luc. mor. non videntur L. 44 τα σε μν της αρετῆςἐν
44쪽
40 t κρου paene), qu0d apud Atticos rarius
HSurpatur quam μικρου δεῖν, ' bis legimus: 3, 33, 5 μικρου ' δὲ καὶ τα υτ ειπεν 'Mώb; cf. 3 7, 3. Genetivi comparativi' exemplum mem0ria dignum est.
Dativus' quater a L0ng passivo adjungitur pro
υπ0 cum genetiV0, ut 2 8, 4: T. ἐκ του κήπου παιδίονωφθνη καὶ τοῖς Πατρασιν η oum et II, 23, 3. 5. 30, 5. ter apud verbi ὀρῶν 0ristum passivum 2, 23, 3 ῆν απιυ Σικελος αἰπολος σε ἐπὶ sti σθω
Hi dativi τραγιο et συριγγι at certe app08iti additi sunt dativo μισθω meli0 Sane SSet genetivuS. κελευειν,' a quo Verb apud Homerum Saepius et apud scriptore p08 Polybium interdum ' pendet dativus cum infinitiv0, etiam a Longo te ita usurpatur 3 8, 2 ἐκέλευον δὲ και et j λογὶ πιεῖν ἐγχίαις ei. IV 5, 1. 34, 1. Plurimis autem locis, undecim n0tav - etiam a nostro accusativus cum infinitiV0 08 κελευε ιν ponitur, ut 1, 7, 2 το δε κελευσαι λοιπον ποιμαίνειν τον μὲν το αἰπολιον, νην δὲ τ ποίμνιον. ')y Κr. 47, 16 6. Do m. I, 1l0 μικρου παρῆλθε με εἰπεῖν. y 3 9, 2 ρει κρου δεῖν 1, 19, 3 σμικρου δεῖν. Luc. D. Mar. 11, 2 1ιικρου δεῖν Bis ace. I: λίγου
7 Luc. somnium vita auctoris 3 ἐγκοπία γαρ τινα μοι δους ὀ θεῖος ἐκέλευσἐ 3ιοι sis α καθικέσθαι. Contra in Luciani Asino nunquam dat cum ini post κελευ- ειν invenitur, sed novies ace. c. ini. 2. 3. 12. 17. 19. 22.38 45. 3.' cf. II, 8, 4. 19, 3. III, 10 4. 7, 2. 18, 3. IV, 1 b. I. 20, 1. 27, 2 30, 3. 3b, 1.
45쪽
Demosthene et Lysia cum accusativo ungitur Lucianus in aliique Script0re p0steriore dicunt: διοχλεῆν τινι εο tTινος cum 80l dativ Drta88 hic tantum adhibetur. 1, 4, 2: α γάλ/ιατα λ θοις πεπ0ίρητος Dativus Vix est excu8andus. Au forte est dativus instrumenti Eg8pectamus genetivum materiae, qui apud Attic08δ rar0, sed jam apud H0 merum et Saepti apud Herod0 tum et p08teri0res' cum Ποιεῖν Verb0c0njungitur. β)3. De articulo. Breviter nunc con8ideremuS, qu im0d L0ngu Rrticulo usu Sit. Cum in multis aliis rebus tum in hac videbimus denuo 110Strum auctorem a claSSic0rum Scriptorum genere dicendi multo minus disce8Sisse quam quis pr aetate Hu putaverit. Qu0 ut demonstretur, Satis
20.224, 2.18, 5. 24, 2.2I,3 29, 1. 2.19 1 bis.
46쪽
eatur h0c 0mine etiam genetivum objectivum et Subjectivum amplectimur secundum praecepta grammatica Semel et quinquagies inter articulum et substantivum p08itum reperimus:
Praeterea quater genetivus cum articulo c0njunctus p08 Substantivum et articulum repetitur: 2, 25 l ' στρατηγο ὀ των ν θυ/ιναιων; cf. II, 26, 1. ΙΙΙ, 27, 3. 28, 3. C0ntra genetivus ) 08 articulum et Substantivum aut ante illa p0nitur articulo n0 repetit Sexte et SeXagie8, qu de numero statim sunt detrahendi illi loci viginti du0, quibus sine dubi genetivus partitivus adhibetur, ut
Quinquies igitur et quadragies genetivi 088essivi
10, 1 bis.11, 3. 4, 4. 1l,2.13, 3. 5, 2.23,2 3. 24 1.33, 2. 27, 5. 30,5. 31, 2.32, t. 34, l. Gen. OSS. partiti ve 08.:
10, 3. 1, 1. 10, 2.5,2.11, 2. b, 1. 25, 2. 8, 3.14,l. 6, 5. 31, lo
47쪽
a B0Str partitive p0nuntur, id qu0d etiam apud 0ptim0s cla8Sicae aetatis script0res 110 ita raro seri c0nstat. Ut exemplo utar 1, 4, 2: νά γύλ ματα et ιῶν Νυ των. Itaque, ut quae Supra diximus pauci complectamur: genetivu8 088e88ivus' quinquies et quinquagie attributive, quinquie et quadragies partitive p0Situs invenitur; ex qu0 equitur, ut 0ngi rati in hac re n0 multum differat ab Atticorum dicendi genere, quamquam negaren0Π 0SSumu eum in nominibus praecipue pr0prii modo partitive m0d attributive p0sitis ita n0 sibi ipsi constiti8Se, ut ejus in hac re usum certi legibu ViX 08Simus circumscribere id qu0d infra exempli pr0babimuS. Nunc breviter c0ntemplemur, qu0m0d praep0Siti0neScum caSibu conjunctae a Long0 0nantur, Si ab articulo
et Substantiv0 adjectivo, participi0 pendent. Qua in
re c0ll0catio attributiva plerumque adhibetur, ut
Αttributive adhibetur genetivus possessivus etiam iis septem locis quibus a Longo hncydidis exemplum imitato Κr. 47, 9, 19 inter praep0εitionem ejuSque casum, a quo ipse pendet, interponitur:
2, 1, 2 ἐς βοτρυος ο ιιήν. cf. II, 24, 3. 39, t. III, 21, 2. IV, 2, 1. 19, 5. Plerumque autem haec interpositi non est facta: 2, 2, 1: εν ορτὴ Λιονυσου. cf. r. l. I, 1l, L II, 11 l. III, 4 5. IV, 11, 1 bis. 35, 4
' Praepositio cum a S attrib. OS. :
30, 3. 23, 4. 33, 1. 28, 2.37, 1.
' 2, 9, 3 in codicibus J0gitur: τῶν πρωτων οἰκιων παραιτοις, quorum Verbornm ordinem suo jure immutavit Her chorus.
48쪽
tiu vel participi0 et articul0 0njungitur
Quater igitur et tricie praep08itione cum caSuc0njunctae attributive, quater partitive ponuntur, Si ab articulo et Substantiu sparticipio pendent. Ceterum etiam in aliis verborum c0njuncti0nibus L 0ngo magi placui88 c0ll00ationem attributivam quam partitivam Sati apparet. Ita praep0Siti0 ne cum casibus c0njunctas et genetiV08 inter adjectivum participium et Substantivum interjicit 1, 23, 3 κοι νυν ιετά του Λάφνιδος ' ποῖον. in cf. 1, 31, 2. I, 26, 3. 4, 32, 3. ' es. III, 3l 4 32, 2. IV, 37 2.
49쪽
1, 5, 2 εἰς ωθονου του γάλακτος ' oλκην. E0dem modo alia nomina cujuslibet generi8, quae ab aliis pendent v0cabulis, attributive p0nuntur, SiVe Sunt adjectiva cum articulo repetita 1, 27, 1 γ πλὴν γροικίαν et ην ε ι0 φ λοην. )Sive adverbia: I, 7, 2 n νύγρων ταν λ Ii ον. Sive genetiva:2, 33, 1 συο ιγο την του Λίφνγδος. Sive alia quae ad Sensum aenuntiati complendum et X plicandum adduntur:
Tales accessi0nes, ut ita dicam, quamviS 0ngae Sint, non ita raro inter articulum et substantivum vel
Itaque ut 0e08 08tri a nobis comparatos denuoc0mplectamur: Sexte et centie attributiva c0llocati0ne, unde quinquagie partitiva utitur id est collocati attri butiva tu quam altero tanto Superat partitivam qui numeruS 0nnulli locis a n0bi Drtasse enecti vix valde mutari p0terit. H0 l0co Silenti praeterire nolumu8 0ngum Arist0 telis' aliorumque scriptorum conSuetudinem DuS- quam SSe imitatum, qui in genetiv inserendo minime dubita erunt easdem articuli Drma componere Ull0 verbo interj0ct0 2, 32, 2 νῆς o/ιν ς' et ρ ρ π Τυος. 4, 33, 4:' Ti e uos φῆς ῆς κοθης. Nominum m0do attributive m0do partitive p08it0rum certa eXquirere legeS ut jam Supra diximuS, 110n St
50쪽
460perae pretium, id intelligere 40terimus script0rem in
Genetivii n0mini ερως, Sive Sensu am0ri intelligitur sive deus Amor, plerumque attributive p0nitur: hujusm0di 0008 0vem y adscripsi. artitive p0Situm εοωgo genetivum bis iuveni 1, 15, 1: χρωτος καὶ τ εργα καὶ ουνομα. 1, 17, 2 αλλγην δό- ρωτος; quibus J0cis c0llocati partitiva facillime p0teSt XcuSari. 1, 5, 1 enim ἔρωτος ab amb0bus pendet sub Stantivis, et in alter l0co substantivum Ἀδος n0n habet articulum qu sit, ut genetivus minus distincte 90natur. C0ntra n0mina propria sine uti discrimine m0do partitive modo attributive adhibita inveniuntur, Sed etiam hic i0llocati attributiva mult0 superadi partitivam:
4 4, 16, Q εἰς τον του Λιονυσο νεων. 4, 25, 2 ἐν τω νεω To Λι0νυ Iob. ' λη6τ, ριον proprie significat latronum turbam cs Aeschin. I, 19, 1. Xon. Holl. 5, 4 42ὶ hic habet vim latrocinii ut apud Lucianum Char. l. 17.