장음표시 사용
21쪽
Deinde salutum es, ut usque ad vitam silis produc retur. Etiam hic conferenda, quae post alios in medium protulit laud. Hommel. t. c. pag. 83. Gundlingio tamen in Gundtingio pari. XV pag. I 8 .imprc habile hoc uisum, ceu ex eiusdem uerbis pater, quae iam ponimus: das die gemem miniarifche Letin abse-
tandi ratio nequo ulla argumento uis inesse uidetur. Quae enim probabilitatis ratio esse poterit si ueritas contrarii iam adsit. Et quis, quaeso, sic ratiocinari uellet quicumque rem in perpetuum cum suis posteris habere nequit, is eamdem neque appetit, neque reddit meliorem. Atqui Ergo Sane emphyleuticarius, Cui res uel ad certum tempus, uel etiam
ad dies uitae in emphyleusin est data, rem illam meliorem reddere tenetur locator, si prudentis patris familias officio fungi uelit, rem locatam itidem meliorem reddit. Vterque rem appetit, quam ad tempus tantum modo constitutum, non in perpetuum,
retinere potest. Plura adhuc Gundi ingianae huic sententiae obuerti possent, ni ab aliis speciatim uero Budero loco paullo ante allegato, iam iam essent occupata. Immo Schannatus in Olentet Fuldens part L F. . pag. 4. Ostendit anno adhuc Io 8 paenis opus
fuisse ad beneficia in filios transserenda. Plura non addimus ex adductis enim satis adparere arbitramur, filios satis diu a successione in seuda in totum fuisse exclusos, qui tamen secundum superius dicta omnino
sunt heredes eudales ordinarii. S. xilii
22쪽
Etiam hoc factum suisse olim dubitare nos haud
sinit compilator consuetudinum seu dalium I. Hucuf. i. dum inenarranda historia successionis sic pergit: - . sed eum hoc iure fuerassonis ad silas non pertineret sic progressim es, ut ad lios deuenir/t, in quem se heu dominus hoe uelle benescium On mare ad quem locum conserendus iterum Hommel. I. c. pag. 84. Feri des . idem fere de iis seudis, in quibus ius prim geniturae introductum, dicendum uidetur, quum secundum regulam seudum ad omnes simul uenire deberet, teste seudista I. e. uerbis quod hodie ita sabili-rum es, ut ad omnes aequaliter veniat. Cons. Titius in nr.fuae cap. 2I. g. O. et laudat. Hommel Le. perior. 6. Fog. 84 sqq. Nec minus huc reserendum studum tutelare, quod olim aeque, ac pupillus ipse, in domini potestate erat tamdiu, donec pupillus tutela erairet, nisi forte mater uel adgnati ingratiam puerorum uasallorum illud redemerint. Cons. Ius suae Alamev IS et Sax. cap. 26. unig in tam iurifuae Germ. rom. I. pag. 29 I. βρο ill Buder in moenit mr sua. Ob 2I Mase . de ivr.fud cap. s. g. r. Ita ne iam dereliquis dicamus, quia exponenda hac materia cum Iaude fuere uersetus XU.
Etiam hi saepius a successione in studum excluduntur 1,s a primo adquirente non descendunt, nisi
23쪽
mores contrarii sint. Tale quid de ut phaniae seu dis Sandio obseruat b. Wolf in Esem iur. suae cap. I. g. 2. not. e. pag. 268. Idem in Franconia obtinere uulgo statuunt, seducti testimonio Demarathi quem plerumque in partes uocant, Wolf. I. e. Ludewig. in Ursi de seudorum German et Langobard different cap. O. alii contra dixere tamen semper curiae studales, nuperque tu Academia Bambergensi ex instituto contrarium asseruit Philippus ridericus Bre-glerus in Dis sub praesidio Adam Reigeri Bambergae 733 habita de collaterati, qui a primo adquirente non defendit, aut inuesitura simultanea non gaudet, in sudosiue dato siue oblato non succedente a Si seu dum uasallo ad certum quoddam tempus fuerit concessum: eo enim elapso seudum ad dominum redit. Vid. Buder in moenit iur fui obf7. ySi simultaneae in uestiturae adiecta clausula nata reuter Sipp-Zahi: tunc enim non omnes adgnati simul succedunt uerum seCundum proximitatem gradus. Cons. Titius
Quum pam legem contractui dent, i. 48. D. Greg. ivr seudum uero contractum supponat facile patet, et naturam seudi per pacta adiecta mutari posse. Quod si ergo seudum sibi tantum, non uero descendentibus, adquisiverit primus adquirens, Idque factum
24쪽
factum esse, pacta adiecta clare loquantur: seudum sine dubio, exclusis filiis atque adgnatis, ad dominum recidet. Eiusmodi pactis non solum in studis datis uerum etiam oblatis, locus est; multoque magis in seu dis poenae. de quibus nuper exposuere uiri do αGodolis Dan. Hota annus atque Ern. Mart. Chlade-nius. Idem quoque dicendum,si uasallus matrimonium Contraxerit ad morganaticam, et .Feud. 29. Titius i. c. cap. 29. g. 39. neque obstare locum a. Hud a6. . s. iam uidit Ge. Ad Struvius in Syntagm. ivr. seud cap. 9. 6S. n. 9 Sicuti uero per pacta adiecta a successione excludi possunt, qui alias in studum successuri essient ita econtrario pacta talia efiicere possint, ut succedant alias inhabiles supra g. ii recensiti. De feminis cons. Hor-nius in Iurispru suae cap. I s. g. 6. Exempla uero tam de seu dis datis, quam oblatis suppeditat perili de Gu-
episcopus Moguntinus, in diplomate, quod exhibet idem Gudenus tom L pag. 14 vasallis permittit, ut stud sine consensu archiepiscopi, ceu domini directi, possint in coenobia transferre, adiecta satis lepida atque inficeta ratione magis enim acceptum Deo iudicaui, ut bona nosra feruirent Deo militantibus , quam Nntantibus faeculi uanitatibus.
Idem dicendum uidetur de studi imperii, nisi restrictio quaedam adpareat. Exempla eius modi pactorum idem suppeditat Gudenus Cod. diplom tom L .FM 964 de a i67a et pag. 99O sessu de a. I 3O7.
25쪽
ETIAM PRAESCRIPTIONE Ivs SUCCEDENDI IN FEvDL AMITTI.
Sicuti alias praescriptio, si iusta fuerit, tutum
praestare potest reum si per modum exceptionis eamdem actori opponat ita mirum non est, et in hac iuris prudentiae parte eidem locum esse. Ponere primum liceat praescriptionis sudatis definitionem, quam suppeditat Wolfius in Elem iur. fui cap. 9. g. Lesse scilicet eius modi praescriptionis speciem, qua nexus seudalis uel constituatur, uel dissoluatur, uel etiam uerum seudum aduersus uerum uasallum ut eu- dum ab eo, qui se vasallum credidit, sit acquisitum. Tres haec definitio continet praescriptionis species, quas enarrat Rosenthat in Syn s iuris suae cap. 6 conem 77. et ipsa definitionis uerba ultro suppeditant. De ultima specie, quando quis aduersus vasallum eiusue heredes, seudum praescribit, iam loquimur quibus uero casibus id contingere possit, exponit h. Wolfius in Elem iur. fuae cap. 6. S. 3. Cons poterunt Zoilii
Disi de praescriptione sudati eorura dominum directum ιώque utilem Wolfio iam iam laudata, Bruchneri Disi δε nudo informi, inprimi praescriptione quaesito, quana Iti iur suae tom n pag. 799. Aq. inseruit Ienichenius, aliique Add doctiss . Platneri Prolusio de iure in fetidum ante inuesituram proscriptione quaesito, ipsiae 7sa.
publici iuris facta. f. XVIII.
26쪽
OB FELONIAM IUS SUCCEDENDI INTEI ERTI.
Ob seloniam commissam seudo priuari uasillum,
, nisi poena remittatur, tamquam cuiuis notum supponimus nullaque probatione indigere arbitramur. Definiunt autem floniam fidei seu datis uiolationem; quae ideo delictum essicit. Non iam erimus occupati in uariis speciebus fe- Ioniae recensendis qui labor ipsi Oberto de Orto fere impossibilis fuit uisus et Huae. 23. pr. quaedam tamen in iure nostro recensentur caussae, secundum quas iudex sollers atque discretus, et aequitati obse .cundare sollicitus, cuncta subtiliter dispensans prouideat, si qua fuerit antiquioribus caussis similis seu maior ut proinde sciat, utrum beneficium amittendum, an nihilo minus retinendum, eodem Oberto praecipiente et Huae 2 . f. 9. Duplici uero modo felonia committitur, uel
immediate in ipsam domini personam uel mediate peC- cando in eius uxorem filiam, sororem et pro uti latius explicat olf in Menti iur. seus cap. 16. S. 9.squao delictum ergo vasalli contra fidem et ossicia domino debita admissum, seudum domino
aperitur, et Hud. 24. S. D .squ. nisi seudum filiorum intuitu sit concessum. Sic uero ob alienum delictum seudo etiam priuantur liberi, quum tamen delicta suos
tantum austores debeant tenere, I 22. C. de poen. I. 26.
27쪽
D. eod. Meretur sane res, ut eidem aliquantisper immoremur. Verum omnino est, succestares seudales non ob propriam solum uerum etiam ob alterius feloniam seu dum perdere neque tamen heredes alias successuri in infinitum excluduntur, uerum certum hac in re modum seruant leges nostrae studales, distinguendo nimirum tum subiemur inter liberos atque
adgnatos, tum obiectiue inter seu da noua atque
antiqua. Priore casu et liberi et adgnati ob eloniam a patre uel primo adquirente commissam successione in studum priuantur, nisi seudum intuitu filiorum sit concessum, qui tunc seudum accipiunt posteriore contra liberi solum, non uero adgnati, obfeloniam a patre commissam, successione priuantur,
quia hi ex persona posse staris ius suum post istius mortem demum consequuntur. Quodsi ergo patrisius dum ipse adhuc in uiuis est, exspiras, minime uideo, qua ratione liberi uel adgnati ius sibi quoddam succedendi possint adrogare. Longe uero aliter sese res habet in laudo antiquo, cuius diuersitatis ratio in aprico est quia scilicet adgnati ius suum non abiit,m possestare, qui seloniam commisit, uerum a primo adquirente habent quod si est, certe iisdem selonia ab ultimo possestare commissa Laudi esse nequit, nisi sorte singularis quaedam ratio adsit, qualem in liberis intuitu patris perspicimus qui etiam in seudo
antiquo ob seloniam patris excluduntur a successione. Fieri tamen potest, ut ne filius quidem a successione remoueatur si nempe pater, uiuo adhuc auo, feloniam commiserit, atque ob hoc delictum successione fuerit
28쪽
priuatus, ceu docent cum aliis Harim Pistoris MILFart. I. quaes. I 6 num. 33. atque Nolfius in Eum iuri suae cap. 16. g. 7. Laberis denique nullis amplius exstantibus, adgnatorum ius reuiuiscit qui tunc a domino eudum, quod interim apud eum fuit, iure
quodam suo repetunt. Vid. a. eis. I. . Aud. 4O S. 3. 2. Hud. 78. Confratruu in Syntam furifuri cap. s. aph. 4. n. 3. Titius in Lur. feni Germ. cap. 26. S. Io.Aq. aliique, quos iam non excitamus.
Aliquando ob naturam studi beneficium uel ad alios, quam succestares seu dales i. e. allodiales, peruenit, uel nullum prorsus adgnoscit successorem: priore casu heredem quidem deprehendimus, in me tamen seudalem. Eius modi seuda sunt i merehra editaria'. Notanda hic diuisio studi hereditari inmere uel absolute hereditarium, et hereditarium mixtum.
Prius definiunt, ad cuius successionem omnes, qui allodialem hereditatem adquirere possunt, admittuntur: sojurias contra, quod uel quoad dispositionem, uel quoad successionem allodialem qualitatem habet. In mero hereditario omnes, qui alias hereditatis allo-dialis sunt capaces, succedunt in mixto contra litterae inuestiturae, obseruantiaque curiae legem dabunt successioni. In seudo ergo hereditario absoluto et seminae succedunt, immo sine discrimine una cum masculis admittuntur, CarpZOu pari. III. cons. 28. def. I 3.seqv. eoque faciunt diplomata, quae exhibet
29쪽
de Gudenus in Cod. diplom tom L pag. 3 44. tom. II. pag. 96s cet. instudo autem mixto seminae quidem itidem succedunt, . Hud. I. g. 2. I. Hud. 8 9. 2. I. Hud. q. g. 2 et 2. Feviri uerum deficientibus demum masculiS, 2. Hud. p. pr. 2. Hud. 3 o. pr. nisi sorte aliter inter Parte conuenerit, e gr. ut vasalli relicti uxor nudum ad dies uitae teneat ut seudum, quod exemplum habemus apud Guden Cossi diplom tom L num. 4 3 pag. 927. uxor mea predicta coira iure fetidali diebus
tantum vitesve possidebit. Nec praetermittendi adoptiui, de quorum successione singulari, eaque doctissima, Dissertatione in ill Fridericiana a I7s3 exposuit clariss norrius, in qua uarios casus, quibus adoptiuorum successio locum habet S. H.Aq. recenset.
Habet omnino hereduarium laudum suos gradus, quos h. olfius in Elem tririneu cap. IO. . 3I recenset Plures adhuc distinctiones apud doctores passim occurrunt, quas tamen ad nostram, quam supra posuimus, commode reduci posse, quilibet sponte uidet. Plurimas exhibet clariss Mollerus in Lin. prim. t fus practis disinu felidai cap. 4 dis. 4. equ. Scripta uero uaria de hisce laudis exponentia collegit lenichenius in Tires tur fud. om. II pag. 569.
SI LIBER DE EUD TESTANDI FAC vLTAS VAS ALLO RELICTA.Quum in ipsa se ad constitutione ordo succedendi determinetur uel expresse, uel tacite, omnis uasal
30쪽
uasilli circa seudum dispositio per ultimam uoluntatem facta inutilis erit, I. Aud. 8. pr. si fiat a praeiudicium eorum, qui ex prima iam iam inuestitura ius succedendi adquisiverunt. At et hic varii adducuntur a doctoribus casus, quibus talis dispositio ualet, i si uel seudum sit mere atque absolute hereditarium, uel a facultas disponendi a domino sit impetrata, atque consenserint ii, quorum interest, )singularia iura studalia liberam de seudis testandi facultatem iam iam indulserint, quale quid de uasallis Lignicensibus, Suidnicensibus, auerensibus, Glo-gauiensibus, atque Austriae obseruati Wolfin Elem. ivr.fud. v I 2. g. 9 schol. m. pag. 286. Quodsi ergo uas allis libera circa seuda testandi facultas est relicta, tunc heredibus studalibus alias successuris non aliterius quoddam competere potest, quam si uasallus uel intestatus moriatur, uel testamentum rite non fecerit, uel etiam eosdem heredes instituerint.
QVID SI ALIENANDI POTESTAS VASALLO CONCESSA pQuaeritur nunc de studo, cuius libera alienandi potestas penes vasallum est, quali priuilegio uasaIlos in Lusatia, Silesia, Stiria, Carinthia, alibique
passim gaudere, ex Lunigio moneti Wolf in Eum, ivr.fui cap. I 3 3. 56. Dispiciendum tunc erit, num uasallus priuilegio illo sit usus, nec ne Priore casu seudum ad eum pertinebit, in quem alienatio facta: poste