De feudo ad heredes feudales non transeunte

31쪽

posteriore uero seudum ad heredes eudales peditinebit. Num uero facultate libere alienandi vasallo concessa id tantum de alienatione inter uiuos an uero etiam mortis caussa sit intelligendum, de eo inter doctores non conuenit. Qui adfirmativam tuentur, tum ad generalitatem uerborum, quae etiam alienationem per ultimam uoluntatem sub se comprehendunt, . 8 6 3. C G secunae. Ut tum ad fauorem ultimarum uoluntatem prouocant. Verum quum, recte monente Hornio in Iuris prurifrud cap. 14. S. q. in dubio ea interpretatio sit amplectenda, quae non nimium a natura seudorum recedit, sed potius eamdem seruat, immo tantum absit, ut apud Germanicae originis gentes tantus ultimarum uoluntatum fuerit fauor, ut potius libertatem illam testandi uariis modis restrinxerint, ceu singulari Dissertatione de te- samenti factione iura Germanico arctis similibus passineircumscripta docuit h. Heineccius merito negativam amplectimur. Quodsi uero facultas pro Iubitu ali nandi concessa sit, utramque speciem subintelligi putamus cum Hornio ci

g. XXII.

AD HEREDES NON TRANsIT EvnvM HABITATIONIS, CET.Feuda dari mere personalia, quae plane non transeunt ad heredes, quales initio omnia omnino fuere lauda, supra iamiam obseruauimus. Eorum uaria

32쪽

uaria genera, non nisi noua gratia ad heredes trans euntia, tamquam notissimum supponimus. Eo interpretes reserunti Feudum habitationis, quale habemus, quoties ius habitandi sub nexu fidei seudalis alicui con cessum. De eo expressam habemus dispositionem

2. Hud Io3. furii habitationum, nisi amdspecialiter cautumst, morte accipientiummiuntur.

a Reudumfldatae. Soldata, monente seudista 2 Feud. io. f. a. dicitur, quia plerumque in solid rum donatione constitit, ibidemque definitur praestatio quaedam annua gratuita, quae a neutra parte transit ad heredem. Quamuis uero celeberrimis uiris hoc studi genus ex eorumdem numero eliminandum esse uideatur ideo, quod merum stipendium fuerit, ipsiusque studistae accedat auctoritas, diserte scribentis, eos, qui soldatam habuerunt, uel acceperunt, uel habent per eam nullum pedagium, sed nec studi usum adquirere nobis tamen paullo aliter uidetur Minime contendimus, soldatam semper esse studum, id tamen adserimus, tale omnino neri posse nihil enim absurditatis habet, annuam talem praestationem alicui in seudum concedi Germanice audit Gnaden-Gelder Lehen, ceu patet ex unigii CorF. iurisma tom. m. pag. 64I. Quodsi ergo soldata alicui concessa sub lege fidelitatis uasalliticae, morte dantis uel accipientis interueniente finitur, t

33쪽

3 Hudum de camara, cuius mentio fit a Veliae a. S. T. Germanice audit Cammeraehen, ius fui lam. eap. Ioa idque Consistere aiunt in reditu annuo nummario ex fisco seu camara domini. unig. O . tur. suae tom. III pag. 636. et 66I Wolf Irin iuri fud.

4 Hudum de cauena, quod Schilterus in Insit iur. fuc cap. 9. . 3o potius de caneu scribendum putat, quamuis male, quum uocabulum sine dubio ab Italorum caua, quod Cellam denotat, sit deducendum, recte monente Wolfio e. i. Hoc potius in alio, quam nummario, reditu consistere asserunt, ueluti uin', frumento, similibusque ad sustentandam uitam necessariis. Cons. Struu Syntum iuri feris cap. 4 vlor. 18. n. 3. ill Maseou. de iur. sudor cap. 3. q. 6. alii. Schiltero audit Mehen, et Hur etiam. Vid. Lunig. in Cor ur.fud tom. III. pag. 36.s Musa guardiae et garyaldiae quorum mentio fit 1. Hud et Prius definit Wolf i. c. cap. 18. g. 29. quod eo fine datum acceptumque, ut vasallus ad certam custodiam sit obligatus posterius uero . o. quod sub ea conditione est datum, ut vasallus ossicio gastaldi fungi teneatur. 6 Reuda eaneellariae, aduocasiast, reliquaque, de quibus iam, ne dissertatio fines eidem destinatos egrediatur, agere prohibemur olim quoque omnia palatina atque ossicialia seuda huc pertinebant, inquibus uero posterior aetas uaria immutauit.

34쪽

mastaldia monente ili Masmu de iuri fus cap. 3. l. 43. in Langobardia nomen sui praefecturae sue administrationis per urbem, aut terrae tractum Ga-staldorum autem ossicium, pro temporum et principum ratione uarium atque diuersum. Praeter alios de his exponit urator in Antiquit. Ita med aeu.um I disi. Io pag. l3. sqq. de laudo astaldiae umro cel Gonnius singulari disertation , quam lom. ΙΙ. Thes iuriseus inseruit Ienichenius.

NONNvMOUIAM ET AD ADSCENDENTES FE UDA TRANSEUNT.

Successionis studi talem esse naturam, quod adscendentes non succedant, dispositivis uerbis dicitur et Huae so pr. quia quisque sibi atque descendentibus suis seudum regulariter adquirit; de qua regula exposuimus iamiam supra S. 9.squ. Attamen et hic uarii sese exserunt casus, quibus seudum etiam ad adscendentes peruenit, de quibus pluribus exponit Hornius in Iuris prues suae cap. I 6. g. 3. Sic, quod ad seudum antiquum attinet, pater tale habebit seudum, si quidem in fauorem filii repudiauerit successionem, hic uero sine descendentibus ante patrem decesserit. a. Hud. 14. Idem dicendum de seudo mere hereditario, immo de mixto, si quoad successionem allodialem qualitatem habeat. Multo magis in seudo nouo tale quid accidere poterit, i si pacto singulari uel simultanea inuessitura adscendentibus fuerit prospectum, a. Hud 48. pr. et si praesumtiue saltem

35쪽

saltem id sit factum e gri si seudum nouum sit concestam iure antiqui Rosenthal Syno 'ur.furi cap. 7. conclus 4. n. o. eli bene merita patris filio sit datum, hic uero improlis decedat, Q. I. 6. D. decollat. I. tui. in . C de usust nisi de contraria domini uoluntate constet. Vid. Stryta in succesi. ab inies dis L

cap. a. S. 6.

g. XXIIII.

EXCLUDUNTvR HEREDES aEvDALES UEL OB RENUNTIATIONEM EXPRESSAM,

Quum quilibet rerum suarum sit moderator atque arbiter. I. I. D. mandat nisi quatenus restrictio adsit, quae semper docenda inde facile patet quemlibet iuri suo modo ne tertii ius simul laedatur, ualide posse renuntiare. Inde porro sequitur, quemlibet posse seudum, quod ab alio tenet, etiam sine domini uoluntate, resutare, modo ne domini, uel aliorum, quorum speciatim interest, ius laedatur,2 Feud. 38 uel contractu seudati addita sit Iausula, ne studum resutetur. Ill Maseou. do iuris a. cap. 4. . 9. Unde studii a dicit, fieri debere tempestiue et sine seaude. Fieri quoque debet cum consensu eorum, quorum interest alias resutatio nulla. Immo quandoque poenae loco iniungi potest, quod uberius deduxit norr. in Disi. de refutation eu-dipoenae Deo irrogata. Qui seudum refutat, declaratis iuri suo renuntiare, nec eo amplius uti uelle. Declaratio haec consensum requirit, qui uel expressus, uel tacitus, uel praesumtus est inde refutationem quoque

36쪽

quoque in expressam, tacitam, atque praesum tam diuidunt. Si quis ergo declaret, se iuri suo, quod habet in studum nondum adquisitum, renuntiare, uel laudum, quod iam habet non amplius habere uelle, erit sine dubio expressa. Refutatio illa uel fit in fauorem domini, quo casu consolidatio contingit, sis

suae Iam eap. 3. Schilter in Commentari ad h. I. . . uel in fauorem alias successuri, quo casu seudum manet antiquum, uel in fauorem tertii alias non succes- suri. Primo atque ultimo casu ubique studum ad alios, quam heredes seudales, peruenit, intermedio uero seudum statim ad heredem successurum peruenit,

cui alias exspectandum aliquamdiu fuisset. f. XXV.

VEL TACITAM ET PRAESUMTAM.

Sicuti tacitus consensus numquam non ex faciis concludentibus eruendus ita et tacita resignatio tale supponit factum, ex quo per necessariam consequentiam non nis derelictio potest suspicari. Quodsi ergo heredes seudales in alienationem seudi consenserint, ut inde debita seudalia soluantur merito dicendum, eos tacite renunciasse iuri suo succedendi. Num uero id eo usque extendendum cum Titio insire furi cap. 19. . o. ut si sorte solutis debitis seu-dalibus pecuniae quid supersit, id ad debita allodialia soluenda possit impendi, de eo ualde ambigimus. Sic uero et hic ad alios, quam qui heredes seudales sunt, seudum peruenit.

37쪽

Quod ad praesumtum denique consensum attinet, de eo alibi exponitur. Non aliter talis effectum producere poterit, nisi diserta legis dispositione nit, tur et tunc iterum seudum ad alios trantibit.

Sic finem imponimus dissertationi, ne lectoris honoratissimi patientia abuti uelle uideamur. Recensuimus uarios casus, quibus seudum ad alios, quam seudales heredes, tranni, non tamen Omnes, quos olim addere forte occasio erit. Si quid humani, quod neutiquam a me alienum puto. Contigerit, secundum illud Ennianum, erranti comiter monstra uiam.

38쪽

Volant approcher m our, qui ne mi Te, quefore mantageo a Ia reputation, questa regularitude di moeurs, et de m liudes Mousis acquis dameette Republique de latres, a laquelle 'at actuellemene rhonne , 'apartentricie salsis cette occason avecaea eou de plaula, de mus feliciter de ceti belle fi dem eludes ' Academie. Ille se peu potnt, que larecompense ne suiue de bienires mire merite, et quem talens ne solent russi utiles ad Republique, quius ometet estimabies a tora ceux, qui on e la satirictio demus comolare. Pat rhonne 4 eire de ce nombre, intres particuliεrement

39쪽

I A TvLATORIA. NOBILISSIMO ATQUE DOCTISSIMO DISSERTATIONIS I v I v AvCTORI AFFINIS v HONORATISSIMIS D. P.

in magnis uoluisse sat est iste certe laude quam maxime dignus censendus erit, qui quod Praeclare uoluit,praeclare quoque praestitit. Hinc uehementer Iaetatus sum, cum TE dissertationis argumentum ejusmodi elegisse intelligerem,in quo uel ipsi Themidis Sacerdotes, ne dum ejusdem Alumni reperiunt, quo se exerceant. Si quae enim totius Iuris m, teria dificilior dicenda est, illa certe est, quae de udis agit; sive enim primam eorum a veris tas natalibus deducendum originem spectes, siue tot diversa eorundem genera consideres, sive eandem tot perplexas circa lauda inter eruditos enatas quaestiones atque controuersias eXpendast ubique hic dissicilia admodum offendes. Singularem proinde institutum 6M, Assinis optime, meretur laudem, quod in ejusmodi dissiciliori argumento vires vAs ipse explorare atque insigni hoc diligentiae v A specimine omnibus testatum lauere volueris quam felices induris prudentiae studio, non minus, quam in elegantioribus flueris feceris progressus, et quid honoratissimi, I Parentes, quid ipsa Patria, et quid honus quisque de T E sperare, imo certissime sibi promittere possint

40쪽

ac debeant. Gratulatur ergo TIBI, Doctissime Vir Iuuenis egregio isto, o specimine, quod singulari erga Parentes pietate ductus, hac potissimum die ideo edere uo. luisti, ut sic tanto major atque sollemnior hujus diei festiui. tas redderetur. Haec enim auspicatissima illa dies est, qua Honoratissimi TVI arentes, post uiginti quinque in Conjugio suo non minus suauissime, quam felicussime exactos annos, Iubilaeum suum, ut vulgo dicitur, amicum minus celebrabunt, Deoque pro hoc iniani in se collato beneficio immortales gratias agent. Non potui ergo non et hoc nomine In publice gratulari, honoratissimisque Tu Is Parentibus, mihi maximopere semper Venerandis, non tantum illud Horatii Lib. I. Carm. d. XIII in mentem nune mihi incidens a

cinere

Asire u et ampliuae, Quos irrupta tenet copuia, nec malis Di Isus querimomis Suprema citius solvet amor die.

Sed potius supremum atque benignissimum Numen sontem atque originem omnis et inprimis hujus TIBI Tuisque Parentibus praestiti bom suppliciter precari ut hancce omjugii sui felicitatem Ipsis perpetuam esse jubeat, Teque

eum Blis semper salvum incolumemque praestet, omnibus Tu Is conatibus suscipiendisque in posterum laboribus annuat, eosque in Nominis sui divini gloriam vergere sinat. Det in faciles ubique locorum Patronos et u TIBI morum elegantia iam pridem conciliam Fautores, sago togaque longe celeberrimos, illos omnes multos in annos