Consiliorum Tubingensium. Sive Illustrium juris responsorum & consultationum. De insignioribus aliquot juris tam publici quam privati, civilis, canonici ac municipalis Wurtembergici quæstionibus. Volumina 6. Quæ majori ex parte nomine inclytæ faculta

발행: 1659년

분량: 342페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

& authoritate eorum, in quorum potestate sunt, ineatur. Tum quδd nulla si eonventio aut obligatio, quae maiorem deliberationem aut consultationem requirat; cum matrimo nium si coniunctio & eommunicatio animae, corporis ti bonorum, quae omnia hoe vinculo in unum coalescunt: tum quod ea, quae clam inter virum & mulierem aguntur, turpitudinis suspicione laborant, imo dolo inita praesumuntur. Indeque apparet, haec omnia, quae in nostro casu intervenerunt, ad legitima sponsalia requitii mini inhvero necesseri A importare, ut ea pro vero matri, monio debeant haberi.

Et lie et hie s quod & in dubitandi rationibus urgebatuo verba adsint, prasentein denotantia consensum N promissionem; sciendum tamen est, omnia sponsalia squae a promissone, de contrahendis cum aliqua sponsalibus, omnino sunt separand/. Κitzel. cap. I. Iheor. r. lib. o.) continere praesentem ali quam stipulationem, sed quae futurum ali

quod factum, nempe nuptiarum celebrati nem, respectet. Tarnovius, lib. i. de matrim. cap. 13. qiiast. r. Quo eodem sensu Cypraeus, d. pari. s. cap. a. g. a. num. .. scribit: sponsalia quacunque oratione aut verbis concepta, sui natura in se tutum respiciunt, nuptias scit. in quibus uxor ducitur. Nuptiae enim, sponsalia, spacio temporis quodam subsequuntur, S posteriores sunt: neq; uno in mento sunt, nee seri Aebent, sed tractibus seu conventionibus duabus. Unde idem Cypraeus, cap. 6 distinctionem sponsiliorum in praesenti di de futuro, in dubium vocat, S ait num. a. veterum sponsalia verbis praesentis temporis accepta sutile, & quod vera sponsalia vix aliter concipi queant. Qui idem 3. y. n. i. scribit: si verbis suturi temporis quis usus esset, verbi gratia, spondebo aut despondebo tibi sitam, non recte sponsalia facta dici possent; quod his verbis

sponsalia promittantur contractum iri, non autem contrahantur. Aliud vero est promittere. aliud sacere. Aliud sese obligare, & coim tractum absolvere, aliud promittere obligationem suturam Et qui se factutum promittit, nondum facit. Inde qui verbo suturi temporis utitur . satis innuit, se hoc tempore, seu instanti, quod promist, facere nolle, sed rem differre. Vci uti eum Raguel, Ange .lo hortanti, ut si iam Lain Tobiae det, promittit se eam desponsurum: Ne dubites, inquit, quin eam illi sim desponsurus: nondum despondisse, aut sponsalia contraxisse, dicitur ; sed tune demum, cum promisso de prae senti subsecuta est. Filiam meam, ut par est, accipe, tibi habe, quia consanguinei eliis.

Consori hue, quod ille idem Cypraeus, d.

pari. I. s. io. ex D. Luthero refert; nath

rui I per verba de piaesenti si lachen vitandae ambiguitatui causa. Itaq; Romam unico vera

bo, spondeo, in constituendis sponsalibus usi sunt, tanquam omnium similliano, & misi-

me ambiguo.

Et porro eleganter iam saepe laudatus Cypros , cap. D. ,. l. duplieia lustruiuenta nu 'ptialia esse, ait: Instrumentum sellieet i Nnsaliorum, & instrumentum acceptionis, vesactus ipsius accipiendi vel traditionis; quo

continetur, uxorem traditam, ductam N ae-eeptam esse a marito. & quod sese obligaverit maritus ad ea praestanda, quae maritus uxori debet. Quod idem Cypraus, cap. I. s a. nam. 3. Pontificum & ICtorum responsi, se mat, ubi seribit: Et ne quis putet haec vi de .suetudinem abiisse,adhue apud Onities totius Christianitatis gentes obtinet, ut primum puella desponsata consentiat: deinde nuptiis

subsecutis, coram iota Ecclesia copulanda , rursus geminet, ae ratificet consensuva, prius in sponsalibus expressum. Quae geminatius itatem proposti di voluntatis arguit: Evethard. in loco a νι gemmat. consensumq, vel faedus maritale cuni iuuit. Iustiad risi ι da maia notissimam Cermaniae consuetudinem, imo ipsos notissimos 2 a

irentiat entheotu ; quod sponsalia etiam sol-

leuauer testato, publiceque coiit racia,a veloniatrimonio di nuptiis, individuam vitae conis

suetudinem importantibus, di quae maris S minae conjunctio desiliuntur, iii Diel ime iluvi id r92ti deii. Siquidem ante matrimonii consummationem, sponsa pleno jure mariti non est, tam naturali, quam divino. Genes 3.

nuptias, mariti sui sortim di domicilium sequatur. l. exigere. M .gde ud. Lom qu dum arpurea. io. g. de jurti omn Iud. l. Miri tanuscripserunt. 3. g. ad municip. I. uti C. δε au- col. attamen hoc ipsum fallit in sponsa de fututo,quae ante celebratas nuptias, domiciliunon mutati arg. d. I. cam quadam. p. g. Aia risu. pr. de jur. connub.d pari. t. s. 3. tr. Etiamsi item nullis agnatis aut cognatis, intra decimum gradum extantibus, maritusta uxor de iure communi sibi inviem suo cedant, sponsus tamen sponsae, de e eonverso arsponsa sponso ita defuncto, nunquam succeiadit, Bald. Salio. Alexanes di lac ira I r. C. underit o uxor. Bald. in L n. C. unde legit. Bald. ιου ρο. in D. lib. a. Schrader. ad ιι t. isis.

Et generalis est consuetudo, totius orbis, nee dotem nee aliud lucrari conjuges, s in

trimonium non fuerit concubitu consummatum. BDer. decis a a. n. 3 .sb. 33 Ccevest. vis. cem contra ιι n. q. it. Concen. a. q. var. c. a.

182쪽

Ae poro etiamsi vidua intra annum luctus nubens. infamis reddatur. I. i. g. de his qui notant infam. attamen id ipsum sallit in ea, quae intra tempus luctus, sponsilia tantum contrahit de praesenti. I. lent. io. g. ι g. δε his qui notam infam. Schrader. ad rit.inst.

de nupt. pari. r. n. ι . Cypraeus, de juri connub. pari. r. c. I. I. aο. Freher. de exist. o infam. lib. I. cap. 17. num. ιο. sponsalia item de praesenti, non faciunt incestum: graviusque punitur ille , qui nuptias incestas , quam qui sponsalia etiam de praesenti contrahit, desponsalibus publieam honestatem, non assi nitatem induci constat. Quodque multis iam minibus, sponsalia etiam de praesenti a matrimonio differant, saepe dict. Cypraeus cap. s. per discurs ac per aliquos paragraphos late docteque probat. Quod & saeit Alber: Centil. a. d. nupt. cap. 23. 9 sq. di nos etiam

infra, Deo juvante, in refutationibus dubitandi rationum, hae de re aliquid addemus. Et sane veteres initium conjupii praescripse runt, non ex eo die, quo sponsalia contrahe rentur, hoc est, verbis promisso foret. Sed ex quo sponsae in nuptiis traditae, ductae Aemancipatae in mi uuam habitationem consensissent, & sociati una maritali affectione vivere caepissent, di possessae essent, praestiterunt & restimarunt. Ae idem Opraeus, d cap. s. 3 ν solide refutat argumenta eorum, quieonsensu solo in sponsalibus expresso, hoe

est,al,,que traditione, acceptione, possessi ne. 5: benedictione, verum S consummatum matrimonium constitui, existimant. Quam etiam ob causam, sponsus eum sponsa de praesenti, quam vocant, ante celebratas nuptias consuci ridinem habens, meriri: d punitur, ut nuperrime. Dia. D. Balthasar Mcn1 itis, disertatiun .ula 'sulari evincit. Et idem ii eorum sententiam sequamur. qui spons libus de praesenti, verum matrim nitim constitui censent, dici aliter non potest, quam quod impune sponso ad sponsam accedere liceat, cum si ovi lux oris loco esset, uxoris autem potest item habeat maritus.

sed mod5 dietus D . Menet erus, ibid. n. ρ .ct s. n. distinctionem spolisasorum etiam

eorunt, quae vulgo de praesenti vocant, ab ipso matrimonio accurate seiungenda esse,

notanter, x in haec verba scribit: Observa tur in universali pi, i apud Christianos, ut

sponsa ibi nuptias antecedant: diversamque a nuptiis habeant rationem. Idque ex ipsa re evidenter apparere ait: Nam iuvenis virgutiem sibi desponsari petens, non hoc petit, ut stati in sibi tradatur uxor ad cohabitati nem coniugalem, sed petit, ut sibi de praesenti eaiecoricὰ & firmiter promittatur sutura uxor. Unde consensus hie de sponsio est &vocatur sponsalitius, hoe est qualis inter de sponsatas personas requiritur: & est affictio sponsalis: non autem nuptialis sive conjug

lixi hoe est, qualis esse solet inter coniuges

a nuptiis cohabitantes. Et oritur quidem hine essicax obligatio ad nuptias, suo tempore celebrandas, & matrimonium consuli mandum, sed non statim in praesenti, verum ordine legitimo, & tempore, collauni utrius. que partis consensu constituendo.

Quae mutua sve reciproea sponso & tm i promisso, eons atur per sponsalia, deque ea testes adhibentur, hospites di amici pra sentes. & nam. σι. idem Mena erus subiungit: Constanter igitur hae e sententia teneatur, sponsalia & nuptias non coincidere, sed vorum & perpetuum inter ea esse diserimen, quale est inter promissionem, Zo promissi exhibitionem, inter spem de rem, inter Candia datum iuris N Dosorem, inter cingendum&cinctum, inter electionem Regis dee o nationem, inter praesentationem ad ossicium

de cons ationem.

Quin etiam sponsalia facilius & pluribus is

de causs per repudium; nuptiae autem longe dissei litia, & propter solum adulterium, atq; malitiosam desertionem, per divoitium dissolvuntur. Roboratur itidem haecce sententia nostra, i, quod nempe inter sponsalia. utcunque solei nia, de etiam de praesenti dicta, ae matrim nium verum s umque, admodum luculenta differentia existat, ex universali qumque orbis Christiani, & praesertim Ecese satarum, secundum Augustanam consessionem informatarum, communi de ubivis recepto

matrimonio scit. verὰ de solenniter contracto, omninoque individua vitae societate in

matrimonia nisti tui biren odet veruntii igmstile. Ita ut tempore illius proclamationis, e talibus spons, ex institiito nostrarum Ecclesiarum, dici haud posse videatur, eos jam ita a Deo esse cosjunctos, ut ab homine nullo

modo nequeant separati.

Et quemadmodum in aliis actibus, ita etia . o in matrimonio, solemnia quaedam peragei da & celebranda sunt, secundum leges di mores loci, in quo contractum est, cam qua cen tra mores. d. l. r. l. fundus. s. g. de eximas Panorm & Dd. in c. t. ext. de siponsi. Covarci

tam t. pari. a. de matram. c. 7. in princ. n.

O seqq. in huiusmodi enim re ardua, matri motito videlicet ineundo, omnium gentium moribus variae fuerunt receptae solennitates, variisque ritibus di sacrificiis inter postis, tria nutu festivitas celebrari solita fuit. ariciaρ. ηι .

183쪽

prasat. s. fuerunt o gentium. Et inprimit deducito sponse in domum

sponsi, non ad solennitates tantum, sed etiam ad perfectionem & sibilantiam matrimonii requirebatur. Hotoman. s. obs c. q. pr. de jur. connub. pari. r. cap. s. g. s. Hujus in locum hodie in orbe Christiano, benedictio sacerdotalis, coram facie Ecclesiae succellit, cap alueri ι. caus 3ο quo. s. can. . ca 3. quas. . . c uti. ext. de clandest. Depos Concit. Trident. I g. a . c. ι θ ibi etiam chcm

Et tandem re iotritur ad plenariam ae indissolubilem matrimonii consummationem, in thalamum dediti ' o. idque requisitum descit in nostro e sit. Quamvis autem, ut supra a nobis dictum fuit, nuptias non concubitus, sed consensus ciliciat; attamen con-Tensus iste matrimonium noti pictae perscit, sed ad complementum eiusdem non minusac emptionis venditionis contraditis,conscia-su quidem eonciliatur, sed traditione demumco summatur. l. r. o a. si de peric. O commad. rei vena ) matrimonii initiati consummatio ulterius requiritur. c. ex publico . ubigi 2 Dd Junct. c. ex pari. q. ext. de conversconjugat. cum in omni ues. cutis o . quast. a. d. c. alater. i. ca . so. quasi s. Petr. Pech h. detestam. conjug. d. tib. i. c. s. n. s. 'pr. de jur. connub. pari. t. c. s. f. q. Atq; hine matrim Dium non initiatum, sed consummatum demum, lacramentum teu mysterium, inier

bitam s. eat. de biram. non ordinand. CC par. roni. i. pari. a. de matrim. c. t. in pr n. ρ 1. in . n. r. item c. r. s. n uo. ai. cum Dd. iba relatis.

sane alioqui ante copulam sublequentem,& benedictionem sacerdotalem, omnia sponsalia, sive pura, sive conditionata, sive jurata, sive iniurata, prius non dissoluta, simpliciter Leit in dissolubilia, concubitus sve copulacarnalis, Constat enim, quod sponsalia etiam conditionata, & de fututo, si sint prius leguttae contracita, sam insolubilia, & transeant in matrimonium, per subsequentem copulam carnalem. Multo itaque magis id si in sponsalibus purit & inconditionatis: quia per interventum carnalis copulae, consensus ille nuptialis vertissime exprimi eensetur. At vero in praesenti casu, ut supra dictum, res adhue est integra, neque intervenit copulaearnalis; & proinde hactenus sponsalia illa in

matrimonium nondum transierunt. Nil it

que impedire potest, quin hale toties dicta sponsalia, ob causas certas di publica autho ritate, a judice ordinario, praeeunte legitima causae cognitione dissolvi possint. N ad instantem in noeentis partis postulationem re- se itidi omnino debeant. Et est pariter unanimis sententia omnium 3 Canonistarum , ae Romano Catholi eorum Theologorum, de qua late Thom. sancher. Iib. a. di put. M. quod solum per matrimonium consummarum, sarit con tiges una ca-io, ut habetur expresse in c. de ton per . conis

ciantur per coni tibιum una caro. tibi gl. verb. per connubium, id ea. per carnalem copulum. Quare solum in trunonium consummatum

tit supra etiam monitum significat eam conis icti ovem , pi r quam Christin factus

est una caro cum Ecclesia, per in earnationis mysterium.'laque probant ex divo Paulo, ad Eph f s. sacramentum hoc magniam est,

ego autem dico in Christo N Eeelelia. Qui ea verba minimὰ diVhue nisi premissas illi ,

erunt duci in earne una, quod fit per eopulam. Et probatu itidem ex illis Ang'stino,rt lato in c. Noa e 1 dubium. a . quaest. v. dicente: non est dubium, illam mali cm, non re tinere ad matrimonium ei in qua commixti

sexus non doeetur sui sie: ubi plosi. afl matrimonium explicat; quod habeat in se mysterium coniunctionis Christi & Eeeleiqi,die.

sie item defunctae maritus ante consumma tionem, s iterum uxorem ducat, non fit bigamus, ut habetur in d. e. ιιι tum A bl mis non orInaM. Et ratio ibi redditur, quia matrimonium ante copulam non sunt seat

unionem Christi per carnem. Si enim eam significaret, esset bigainus; quia non esset D titis unius sponsus: sicut Christus est unius ilesiae sponsi s. Et inde sipnnsalia de praesenti, seu matrimonium concubitu nondum consummatum,

propter certas causas,dispensationo ponti scia apud nox ab ordinario ecclesiastico magistra tu)tolli posse, plerique statuunt: eo quod,ut jam deduci viii, propter desectum consum-m attonit, conjunctionem Christi& Ecclesiae non designet, nec propter defectum coniun.ctionis corpo tum, qua conjuges demum una caro reddantur, uir sterium sidet in sese eon

184쪽

PARTIS

tas ius agnationis & consanguinitati, in consideratione tanti tali die extranei de iure

communi. ab intestato vel ex testamento

succedit n. Iii In hims 9ldus regulariterpuli hat reo nisti hastat inspui ex tenore

investiturae, longaeva observantia, viat an, n

Cessat enim praesumptio illa, ubi constit ex vel bis investiturae, vel aliis de jure suffcientibus adminiculis, seudum esse improprium,& non rectum, sive haereditarium t ita tradit post alios Thamas. Marinus, tit. de sua. non

probationi manifesta , R indieiis indubitatis: non est quod auctoritatibus firmetur. Praeterea certi iuris, & illud est, quod seu . da omnia in ambiguis, haereditaria esse praesumantur, uti ex Tbo m. Marin. in d. tract. d. gen. o qua l. sud in princ. num. sa. videre est. Renit enim Andrea d. lsernu u complu- lib. Ioc. Bl. Alvarol. Alex. Curt. Jun. Raph. Comens Brun. Rub. Asss. Covarr. Zal. G diadi n. dic. hujus sectae assectatores: traduntque praeterea Assiliet. 2 cis. Olo n. a. Cardin.

Paril. con l. a. n. is. θ cev l. s. n. 9. vol. r. Natta, ea n l. Uri n. ROl. a Valle, consi. 3 a. n. as ct con sy. in prine. vos. Frane. Bursat. Mol. 3. num. 4. ubi bane magis eommunem

esse testem se praebet. Tiber. Decian. consa. . num. 7o. rol. 3. Nee obstit, quod tamen permulti quoque reperiantur, quibus contrarium nempe in ambiguo diiudicari, seudum ex pacto esse) arrideat: quod rursus

apud Vultei. d. cap. s. n. v. vers maluerunt. N Menoch. de ρω umpi φ . nu. s. reperirelicti. Si enim calculum recie subduxeris, apparebit ut de authoritate, utramque sentenistiam propugnantium, nihil in medium alia. ramo longe maiorem illorum fore numeria, qui illam, quam qui hanc suscipiant tuendam. Quare prior illa opinio magis eo m-munis, omniud dicenda erit. Etenim magis communis opinio ea eli, quae majori Doctorum numero sulcitur. Neviaan. in s lν. not. lib. s. num. . . in n. ct seq. Anton. Mar.

Corar. in trai . de comm. Nin. in praef. n. . .

Quam quoque opinionem longo stylo, Neleg inter defendit surdus, consi. io; M. I. o tan au b die audit arrMlogene ratio

aeticis duroe die investituras subsecpientes, expresse confirmiri via d bellet mordia dania inbero pro parte ipsius investiturae iv.

halteii. Rationi autem consentaneum vid

intaum t rc separtae seudorum species Gruantur. Σnti Neaetii dit ei nitrumenta edusauistri se in den investituris,liast dem manite vorq legit confirmi ri tuordenI damnab ob erme inter mactent quid sanab alε mann ita dea investiturist inseriri suaciteri ista es ante eo billlissi litissen. Qixod ut aliarum disposita

num, si e vel maxime investiturarum verba, eum effectu & quidem ita accipienda sint, ne superfluitatem torant, sed aliquid operemur. I. si quando. C. de te m. cap. in Pa' de pririt. in b. LI. in Rubr. C. de ιοnt r. ct committ. δε-pul. Natta, d. consit. Ἀρ. per tu.

silentia i ittit sauisbricii caele soldus

t in cibIgeu cinutricibit mussam, confrinire, ratisiciri viab gut g the isten mordem Etiamsi enim assensiis dieatur esse rigorosus de strictissimi iuris: tamen non semper permanet in finibus stricti. Nam sicut stipulatio quae stricti juris est bonae sidei assumit naturam, si stiper eontra diu bonae fidei interponitur rita & consensas regulatur a contractu. Et regulariter consensus assumit naturam actus, super quo interponitur, atque omnia, quae

ex natora contractus veniunt, comprehen

dit. Camer. in c. Imp. p g. 3ψ2. I . in xubr. de V. O. Br. in I. videamus. 9. si a t. de usur. Ita assensus postquam est perfectus actus, i gulabitur a contrachi. Can: er. p. ιο. Consequens igitur est: ut dominus secundum naturam hujus contractus consensisse censeatur: pulchre Camertim L loci

le seudum, quod ex pact0 de providentia vocant, urgui reli I solidem ad disterentiam aliarum emphyleuticarum & tum Eum concessi num apponit t. Ne se. tale seudum alienabile,

omnino pro re allodiali ec citcn Durde.

185쪽

Ne bag Nertu die consessionem, so Roben sicistinissis pro ratione dubitandi

in aethrtiadem negotio revociri und Nid troruisen tuordeia. Nunc autem constat ex l. 7.

C. de juris ct sacti ignorantia. c l. non sat

turiss de confess errorem facti, nee dum finito negotio nemini nocere. Sed semper revocari, de contrarium doceri posse, Mascard. de prob. concI. 7ι n. t. Decian. restens V. n. 3a. τοι i. Unde etiam iuratae confessio inis, per errorem factae, revocatio permittitur, ultra dant iidem. Sic consessio erronea, qua quis etiam in juditio confessus est, rem suam cile alterius, nullum praejudicium iacit errore probato. Socin. Jun. consil. iro. n. Is . lib. a.

u. vos praterea. Sic etiam consellionem ex juris errore factam, revocare licitum est. Cravet t. cons uti m ι o. Mascard. de prob. d.

si Sie quoque recognitio nudi aliter facta,

quam citent antiquae invelliturae, non nocet: Curi. Jun. consi. t. n. v. & ea mutatio, per errorem probabilemque ignorantiam praesumitur faeta. Neviaan. const. ta. nu. a. Natta, consili. 3a a. n. 3 ct 4. O censit. n. ib. ubi allegat Alex. conss. 1 f. n. ao. vel . .. dicentem:

quod in dubio praesuniatur vasallus errasse, idque ipsum & alibi voluit Alex. ridet consit. q. n. t a. vol. 1. quo loco in fortioribus termi-Dis, quod etsi scienter vasallus diversam accipiat investitutiun seudi: attamen sibi non prajudicare asterit, & eum sequitur Natta, d. con LIM . n. t . Menoch. qui plures alios cin

pro natura & qualitate nudi concessi se uilei i

revocirte confestio scincinae tibi de iistia Pro. curator et glaei sint istimas ct stat in bringen.

dat iii in an ordei uim provociri, voti religidi gin ι solle inis merde reformiit, viad dies 3 illicia fur em reducε Erhichin ertent lucr diat. Et insuper constat, principem non Iiosi e

mutare statum, iace immutuere iura vasallcrum, nec proprio motu , nec etiam imia

ploratum. Quia nudum est contractus in- nominatus secundum quosdam, secuti uinalios nominatus, di in suo esse perfectus. Perfecto autem nihil addi vel detrahi potes, nisi de communi partium coi sensu. i. scuti C. d . O. ct A. Natta, consit. εο ῖ. n. q.

Consilium CCXXXVII.

186쪽

genue educit l, vad init det solben ob summam

gabunda nune cii, neque usquam certam si

Qui NTAE,

promist, illud etiam consummare teneatur. c. ex literis S Irani. to. ct ibi Panorin. de F lin. ext. de Donsal. c. preterea. a. c. requisivit. 17. Oc. 'ut . a a. ext. eos. iit. c. de issis. 7. in Mn. ext. de de pons impub. COvarruv. tom. i. de matrim. pari. t. de matri deust a l. c. q. mprisc. n. a. ct seqq. ubi ait, sponsum coniugalem consentum praestare, & consumare nolentein, mortaliter peccate. Quin & constat, iniuncta quandoque censuri Ecclesiastiaca, relegatione, poena carceris, vel pecuniaria etiam, pro conditione sortunae, & violatae s- dei, item perpetuo coelibatu, in poenam vi latae fidei matrimonialis, per consensum depraesenti praestitae, nec non etiam praestatione interesse, & damni, personae innocenti, pr pter illatam contumeliam , conicia pium &ludibrium, succurri. ar'. d. cap. ex lit. Sylvan. id. insu. ct ibi. Dd. p. cur. aa. ext. d. stens junct. l. sit. C. d. ρο al ct t. consten ι. C. de repud Accurs, & Salicet. in I. t. C. d. Sponsal. Cypraeus, de jure connubior . parti . cap. ia. F. a. . s. o. r. ct q. ubi etiam aliquot responsi

poenalia nuptiarum non consui natariim

proponiti Atque eo spectant verba Ian. Lu

ben. praeus, d. cap ia. , O. n. s. Eamque in rem Dii. Felix Ibi delabactitas. in tr. δε caus

187쪽

matrimonialib. e. r. quest. ulla. fol. 36. ct seq. ita scribit, observatum id saepius Stulgasdiae, ut sponsus ex carcere ad templum deduceretur, ut matrimonium, de quo convictus erat, coram Ecclesia publice confirmaretur. Atiditque Aniano i6os. 24. Maji.' quendam, qui reluctaretur, nec copulari vellet, ex templo in carcerem reductum, ibique ad primum Iisenii detentum, & denuo ad templum ipso deducto, tandem confirmatas nuptias fuisse. Licet autem hoc admodum grave, & durum videatur, cum matrimonia debeant esse libera de spontanea : nihilominus tamen Magia stratus, qui est defensis r ordinationis divinae conjugii scit. recte facit, quod contumaces, carceribus Jc aliis poenis coercet. Sic enim non coguntur inviti ad matrim nium contrahendum, sed ad jam contractum legitime consummandum. Eli quippe matrimonium indis Iolubilis conjunctio, Matth. 19. Ac urget, quod pactio de conjugio sit foedus

divinum, Proverb. a. t 7. Malach. 2. I . proindeque humana authoritate nequaquam dis solvendum. Mc tuendum deniq; est. ne com firmetur levitas eorum, qui sponsalia, quae sunt coniugii sundamentum, temere dissolvunt. Poterit enim quilibet capitales inimicitias, aliasve causas, fingere de simulare.

hiemis nennaten viid hab n follen. Quae verba licui dato, hiemit non aliam, 3 nisi praesentis temporis admittunt significationem. Nam verba ex nunc, hiemiti matriamonium, non sponsalia notam. Sotus, o dist. I. quaest a. art. t. poII a. conclus rers Est tamen , θοῦ. de in terminis minus fortioribus traditum est: Accipio te de accipiam te in u

mr Elit ni inmin t in vernacula nostra haut differre: S in dubio, ne forte vera conjugia sub istiusmodi verborum decipulis di sir hantur, pro nuptiis seu sponsalibus de praesenti accipi debere. Schneid.. ad tit. Instit.

d. m t. parr. r. n. I. ct s. Beult. de matram. pari. I. cap. 1. Paul. Cypraeus, de jur. con b. pari. r. cap. 4 6. ob I. ad D. O 9. 12. n. y. ct uti etiam 33. 1a. 2 seqq. Quin etiam, si verba de futuro non re- 4spiciant initium contractus, sed ejus executionem, puta, habebo vel tenebo te, vel voialo, aut placet mihi te habere, pro legitima uxore, & similia: per istiusmodi verborum formulas non sponsalia, sed nuptiae, seu spon

de matrim. par t. a. cap. .. s. l. n. s.

Et porro communiit ma utriusque fori Doliorum traditio est: quod in dubio, di quando verba seu consensus praestitus, tam de sponsalibus de praesenti, quam de futuro intelligi possunt, sponsalia de praesenti in gis, quam de futuro inita fuisse, praelumatur. au ν. omnis. O ibi Dd IU. e vesb. obl. Iunct. cap. licet in pn. ext. de testib. cap. sn. ext. Dre judicat. cap. quemadmodum. ubι etiam Pa normitan . ext. de jurejur. Beust. de jur. connubia r. pari. I. desponsi. cap. s. Author consultat Saxon. pari. 1. de contr. quast. 1d. n. U.

mann danti ausi his hero deducirtem et . Sphcineti das aest nitit in terminis sponsaliorum, sonderia veri & rati matrimonii versim:

Certum enim est axioma utriusque inter- spretum juris: sponsalia de praesenti, pro v ro matrimonio haberi, ut latὸ deducit EGnes . Cothm. τοι a. cons. I de Schrader. desoLpart. q. cap. a. n. I. O sessi L n I . Ac sponsalia per verba de praesenti contracta, proprie nuptiae, seu matrimonium este diu cuntur, cum nempe de jure civili, a quo ius. canonicum, quoad rem ipsam, eatenus non discrepat, haud concubitus, sed consensus depraesenti, nuptias constituat. I. nuptias. 3ο. g. de reg. jur. l. cum hic status f.si nimber s. g. de donat. inter vir. o uor. I. cui fuerit. fricendit. o demonstr. junct. cap. . extri de do resac impub. cap. pen. ext. de ponsalib. casu.

matrimonium. ct cam cum initiatari s . causa . quo. a. can. aliter. cos a. Panormitan. in cap. n. ext. de conjug. leprosoram. n. 1. ubi

ait, quod sponsalia de praesenti, matrim nium , quoad tui essentiam, consummatum etiam cste censeatur. Uesemb. in parat. F.

bus, crc. Beust. de matri man. pa t. t. cap. r.

188쪽

Schuris cons. ρ cent. 3. Ccorr. t . t. pari. . G spons cap. i. n. s. s. o pari. a. de miram c. r. n. s. . . Authores, consula. saxon. in append. matrim. partia ri qua'. a. u. a.

7 Sponsus item & sponsa de praesenti, ex propria etiam spniseatione, appellatione

mariti & uxoris continentur. arg. e. conjux.caus a . quast. a. cap. ex parte. ρ. ext. de spon

lic b. pari. s. qua'. u. n. s.ctia. Ex quo est, ut dispositum de marito & uxore, etiam ad sponsum. & sponsam de praesenti extenditur, veluti donationes inter sponsum di sponsam de praesenti, aeque ae inter maritum &ux rem sunt prohibur. I. penuri. g. de dis vr. inter vir. O uxor. I. cum in te. ct i5 d. Bald. Cod. de donat. ant. nupt. SCcin. in I ι. g. lui. mamm. E denaque modo. sevi mater ad tacundas nuptias transiens, tutela filiorum sun-

i nequit; ita & vidua, quae cum secundo sponsalia de praesenti contrabit, liberorum primi matrimonii tutrix esse nequit, Specul. M s. nunc duenium. n. 3. de tutor. Item sicut uxor sortitur forum & domicilium mariti, itati sponsa de praesenti consequitur forum Ndomicilium sponsi sive mariti. Fclin. in c. 3.e t. desipon ut lason. in I. cum quadam. ιn priss de juris d. Omn. jud. gl g. in I. ea qui. g. ad municip. adeoque sponsa de praesenti cum alio rem habens, proprie etiam adulterium committere dicitur, au. I. f uxa r. ix I. Di νιν f. ad I. Iul. de adult. Ibg. in cap. disereti

nem s. super verbo. reatum. eat. de eo, qui co-νον. co ang. uxor sua. Et actio rerum amo

rarum, aeque advel sus spotitam de praesenti,

res sponsi amoventem, atque adversus uxo. rem c nee litur. arg. r. nihil. ιs.s . reri amet.

g Imo & iure divino, sponsa est & voeatur

angclus Domini ad Josephum dixit: noli timere Mariam, uxorem tuam quae v. s. erat Iosepho tum ς ει .Pα, Z tantiam modo di sponsata ad te alluniete. Inde Philo Judaeus, in lib. de sipetialii . pag. in s. ad las. Drui. se annotat: sponsalia tantundem valent, quanis

tum nuptiae. Ergo sponsalia non sunt dissol venda ob causas alias, quam propter quas matrimonium solvi potis . lndeque nassius

Monne r. in tri de matri man. pari. s. cap. ra.

Sponsalia de praesenti seu nuptias, concubitu nondum coitiummatas, eo quod iure divino, gentium N civili, verum matrimonium sint, nec per dispensationem Pontificiam solvi posse, censit.

Qui NTAE,

man jhn tempore matrimonii contracti an ges hin ia mann et auth non cin oder in hidelicta be angen viat, ani cito vagabundus starn

oder gelibaiden dicit . . Quippe error sorturiae, matrimonium non 'vitiat, can. unie. ,. n. vers. ιrrorsu a ct

idemque juris est. si quis morbos in pro losana, male moratam, pro bonis moribus praedita, sterilem pro saeunda, omnium rerum inexpertam & segnem, quam peritam matrein familias, & diligentem esse arbitrabatur, ex errore in uxorem duxerit: istiusmodi enim

qualitatum accidentalium error, matrim nium non dirimit. d. can. un. vers error D tura o qualitatis. ιa . ao. quas. r. Schraderi adiit. Di de nupt. pari. a. u.; . schneid C. ad eun d. tit. pari. 4. n. 1ρ.Beust. d. trae'. da jur. cinx tibiar. pari. s.cap. s. . ver error qua titatis ea. Alber. Gentil. de nups d. lib. s. c. s. Paul. Cypraeus, de iure connub. pura ι. cap.

s. 6. 3ν. Et hue pertinet quod idem 'praeus d. cap. 33. f. n. scribit: Error fortunae est, si pauper sit, quem dixitem assismabant. Hiesponsalia ves matrimonium non vitiat: ctim ad substantiam aut formam non pertineati Idq; constitutione si iderici Regis Daniae v. cautum esse notat: hae ratione, quae ibi sui jicitur ; quod lexitas qliadam non si seret da, rem tanti momenti tractare, & alteri s dem de coniugio dare, antequam eius conditionem & facultates exploratum habeas. Et pariter in illa quaestione error qualit, ittis, seu dolus antecedens, nempe 'ii ineui do matrimonio causam praebet, alias non timeundo, illud ditimat, venissimani omnino sententiam esse, praeclarissimus Ilio m. Mi cher. in admodum Cragia tris. de matrim. lib. s. ἐιο ιλ num. ia. tradit; Quod is error seu dolus, non esciat matrimonium involuntarium, quia in c. cum in apostolica. is. h. at deciditur: mat monium non irritari ex mendacio & subreptione, ad ipsum inducentibus, ut exponunt ibi Anton. n. ;. Alb. n. a. Psapo s. v. a. Alex. de Nevo. n. s. Et senim omnis error sit causa involuntarii, ait

men non omnis ei scit involuntarium simpliciter, sed is solus,qui est circa qualitatem per se, & ex natura rei requisitam ad ipsius coi tractus estentiam. At duin qualitas se habet per accidens: solum in voluntarium secundum quid, consurgit. Et ratio huius est: Quippe cum nihil si volitum, quin praeco gnitum; quando error est in apprehensione rei, non necessariae ad essenium contractus,

189쪽

ipsiusque finem, sed in accidenti quodam;

escit, ut contractus si quoad essentiam v luntarius, ac proinde talis simpliciter; inum luntarius autem secundum quid, & quantum ad accidens illud, in quo versatur error. Et confrinatur: quia contractus stricti tuti, intiti ex dolo, dante illis causam, valenti quia1

causa, in qua erratur, si extra ipsorum naturam, Sancheir. sb. .. disp. r. n. is. Cum igititur error qualitatis 'contingat circa accidentia matrimonio; non illud vitiabit. 11 Sie pariter non dissolvuntur sponsalia, paupertate, vel alio infortunio sponsae vel sponsi

superveniente. Sancheritis. i. di .Pρ. Et nim coniux omnium infortuniorum & cala mitatum , alterutri conjugum evenientium,

particeps redditur. l. si cum dotem. aa. s. si maritus. r. ibi: quid enim tam humanum est, quam sortuitis casibus, mulieris maritum, vel uxorem viri, participem esse λ g. sului.

bus, sese mutuis Operis sublevare jubentur, nee alter ab altero discedere potes L l. iκδε- anum. 3. A. de his, qua ut indignis augeruntur. I. quod si nolit. st. I. carpam. ι a. si de ad tit. edici. L quod in uxorem is, abi Sichard C. de negor. IV. Andr. Rauciabar. d. lib. a.

te civili, pura servitute seu deportatione, baim no imperiali, ut etiam aliis criminibus, suta stantidi matrimonii non repugnantibus, matrimonium dissolvi nequit. Dia Iohan. Κire. lius, in stirps matrimoniali. cap. a. theor. Io. odque mortis poena non subsecuta, sedi tori, puta infamia, relegatione, vel alia corporis a puctiva etiam, matrimonium nondi sibi Vatur, arguit ι Res uxoris. a. . vers.

aut eis. ibr. nen tamen mors H poena obsecuta, C. de donat. int. νιν. o uxor. ι ι. C. de repud. Nis a. aa. cap. 33. O cap. a. ubi etiam Fella. Panornman. ext. de divort. Et quantumvis p aena dclicti uirius conjugas, ad alterum coniugem innocentem, porrigi nequeat, d. I. res uxoris C. de donat. ιnt. vir. O uxori attamen calamitas uni coniugum, constante matri. monio eveniens, alteri etiam comin unius L ctim dui ιm. au. 3 si maritas. .ssolui. m. trini. Beust. de murram. para. u. cap. υ Andri Gail. lib. a. δε pac pubi. cap. ιι. n. a ι. Schnei de in J ad Dr. instit. de nupt. sau. q. n. ρ. ubi ex sententia D. Mart. Lutneri autumat,

quod uxor Caini fratricidam, post perpetratum tantum crimen, nihilominus secilia sit. Bera, de repud. o divort. pQ. ars. νers Nais

aenus Euar. ct seqq. ubi quoque dissentientium argumenta te fellit. Etiamsi namq; ira ritus, vel propter commissum delicium, domicilium mutare cogatur, puta s carcerem, aliamve graviorem poenam metuat, vel rei

getur, aut in bannum declaretur , uxor eundem nihilominus sequi tenetur, Il. in cap. Dext. qm n tr. accusar. pQ. Thom. Sanctae I.

hi usu qudd in dubio , an scit. matrimonium. sit, necne λ in matrimonii favorem sententia debeat ferri: quia matrimonii favor multus est: ut constat ex c. ex literis. 3. de probat. ubi deciditur, existentibus probationibus p ribus, judicem absolvere debere, praeterquain liberali causa, ubi si verbo, in laborati, ait, idem in matrimoniis fieri debere. Sic di tr ditum invenimus, ordinariis diversas lente tias proferentibus, praeferri sententiam in favorem rei, nisi in ea usa favurabili matrimonii; de ira docent, Ioli. Andri c. ex Parrid. oonsalib. n s. Hostiens ibi. Aut. num. m.

Ancheran . n. 7. Henr. n. I. Alex. de Nevo. n. ar. Praepos. n. s. in sim dicens omnes a probat Card. c. sin. n. i. in . de clandest.

scar d. de prabat. conci ista . n. 3. Hinc Ze imfertur, opinionem lingularem alicujus D choris, matrimonium sustinentis, praeferri plurimum sententiae, illud impugnantium, niti textui aperto innitamur. Holuens capsvir. de ιoga r. sepirit. Johan. Andr. n. I. An

. n. Z. Aut . Gabr. rom. a. comm. concl. ι .fol. n. col. . num. l. Menoch. alios referens, de

praesumpt. l. a. prasiumpi. ι. n. D. O seq. Ant. Cucus, i. s. instit. mo. tit. t t. n. 117. de Opunionem faventem matrimonio, vel causae piae praeserendam esse, etiam probatur ex c. licet

ex quadam, in sin. de test. O atrast ibi: tole. rabilius est, aliquos contra statuta hominum dimittere copulatos, 'uam conjunctos legia time contra stabilita Dei separare. Rationes decidendi.

tiones, und mas nost feriter g in eum sensum, fur den Aldgern ex actis eruiri, und herlura

190쪽

in nilis distomeniger habita ratione O- . mium circiam stantiarum, ' iii hin actis hin

ii stilist invictarum rationum pondera, praegravissima sati), betvigin viid veruistii tyum I Et quidem primum nolirae opinationis argumentum seu potius evidentale,& p x- paratio ad subsequentem deductionem 2 innititur, de desumptum est ab omnium spo Lliorum generica conditione & natura. O. mnia etenim sponsalia. proprie sie dicta, ita

sunt comporata, ut tantum lint de futuro; notant enim, accurate loquendo, solennem tuturarum nuptiarum spontionem, ae definiuntur, quod sit mentio sive interrogatio& repromissis futurarum nuptiarum, l. i. f. destos l. tap. mstrates. 3'.quos. Hoe cum ita sit, monent Theologi de JCti in omnibus

sponsalibus, etiam ii publice & pure contrahantur absque conditione, hoe est, in omni conjustii promissione , quaecunque illa tan . dein sit,& qualitercunque comparata, semper subaddiendam hanc esse conditionem , usi quid tutervenerit, quod promissionis impletionem, id est, matrimonii inchoati ratificationem & consuminationem impediat. Quia ergo Omnia sponsalia, etiam pure &oboque conditione de praesenti contracta,' nihilominus semper hanc e ditionem includunt , nisi aliquid inter merit, quod rorificati mem ct consummationem impe rat tune sequitur, si haec conditio liaut i inplea-tiir, Se suis flens cassa, consummationem inischoati ina rimonii impediens. interveniat sua les certe in hoc nostro casti plores adsum avdacilla omnia. non quidem privatam thoritate, attamen publice a judice, dissolvi S rete indi queant, & ad ii stantem petitionem partis innocentis, Omnino dcbeant resolvi.

sui natura, ex menteque contrahentium, N

ipsa legis atque consuetudinis ioterpretati ne, alte in pro sponsalibus, soleniter quidem de publice celebratis, minimc autem pro matrimonio rite & omnino indissolubiliter con

tia Ecclesiae ministri eontrahi iuvit celebrit

casione nidanii sensun in vero & consumma to matrimonio vorin bun mi trum, diri miri, aut horitateque publica S legitima aulf, silc fi talesque desponsati ven tinanter ει

num b.

ptias pro inittit en gar urit abet recite

ne attendendum oti, de quo tune temporistiadiabatur.

Si enim de matrimonio tractatio fuit im is nitura, verba dubia, em sendum esse constituere matrimonium: di si de sponsalibus,

sponsalia; ut colligitur ex c. in est gentia. s. de verb Ru. R docent i alud. ..d i . quast. a. a. q. cariesus s. n. a . Veracruti t. p. Speci a ιν. b. a. Et pariter in dubio favendum est simulis, quia simplicius res tractare lolent, faciliusque a vitis decipiuntur. Enriquerit. ι . de matrim. cap. ιι. num. s. Barib. a Ledes. dub ρ. de matris a. ol. ιυ. . Quod item sposalia non importent mares, irmonium, et iamia adsint mixta verba execuistiva, quae de se important matrimonium, quando talis exei utio in futurum tempus est dilata. in terminis docet Aletinus, confit. ι ex facto proponitur. num. 4. Quodque quando Parochus S testes sponsalibus etiam ii ramento stabilitis io: ersunt, inde legitimum,

verumque matrimonium non inducatur, i

te opabiliter docet Sanctita. lib. s. disp. o. n. .. 9 sqq. Cum per haec, natura substantialis contructus minime immutetur: sed fit naior tantummodo reddatur. Inileque publica sponsalia desiniuntur, qua sunt testivitate sponsalium, de turba amicorum congregata,& maxime, si sunt contracta in Ecclesia. Bal. con l. ι a. In casu proposito. circ. m. num. ιδε- ver b. qua autem sunt. lib. i. Cyprae, de p. sala b. .ap. io. g. i. o a. ubi ait: Cum omnia in Lees ita Dei fieri debeant ευ c.M. honesta, ipsa .& decori ratio postulat, ut sicut alii magni momenti ad iis, ita di hie contractus, actabitis di eotrogatis propinquis & testibus, de aut,

SEARCH

MENU NAVIGATION