C. Vetti Aquilini Iuvenci Libri Evangeliorum IIII

5쪽

AD FIDEM CODICUM ANTIQUISSIMORUM

RECOGNOVIT

IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI. MDCCCLXXXVI.

7쪽

Ρost novissimam ,Historiae evangelicae ditionem criticam a F. Arevia a. 1792 paratam is R. Gebsera. 1827 specimen protegomena et librum continens primo et unico volumine bibliothecae Latinae poetarum veterum Christianorum edidit. At nullius pretii est,

cum auctor non modo libros manuscriptos nullos inspexerit, sed ne editionem quidem Areuali, quam se multis locis quaesitam non accepisse . . confirmat, in manibus habuerit. Nequo vero illa editio revaliquamvis a vir eruditissimo diligenter perpetrata nostris temporibus iam sufficit. Nam codicibus illo Vaticanis nimium confisus scripturas aliorum codicum singulis quido locis notavit sed sino certa ratione delegit. Codices autem Vaticani nec tantae vetustatis nec tam praestantes sunt quam revalus eos esse putavit, licet a codicibus, quos ipse non cognovit, haut ita longe absint. Itaque ad verum textum carminis identidem descripti et glossis vexati eruendum codices, quorum magnus numerus in bibliothecis Britanniae, Galliae, Germaniae, Helvetiae, Hispaniae, Italiae servatur, quantum fieri poterat, inprimis antiquissimi examinandi erant. Ac praeter collationem codicum Vaticanorum ab Arevia institutam non absolutam haec' Repetita est haec editio in igni Patrologia latina,

8쪽

Ι PRO GOMENA. tantum habui, quibus in textu constituendo uti possem. A. 1870 . ore collationem paene exactam codicia Holmstadiensis saec. XI et Godanensis saec. XII inlibollo quodam mi m M -- de historia euangeliea de Iuvenetis in Dan , - - Wolfentauri iuris publici fecit. o decem annis postes. Huemerin Stud Vindob vol. Π dissertationem typis mandavit, quas inseribitur se istae murtasse, Historia Mamyclis de Aserious L in qua lectionibus quibusdam

codicis uricensis saec. α nisus coniecturas nonnullas

commendat.

Uni Hieronymo certum aliquid de poeta nostro debemus, nam multi quidem post Hieronymum acriptores eius mentionem faciunt, sed nihil aliud x iis apparet, nisi carmen eius iis notum fuisse. estimonia autem ab Hieronymo prolata haec sunt. Uberrimum illud si, quod do viris ili. c. 84 de eo scribit: -- 'nobilissimi generis Hispanυε presbyter, quattuor evangestahe metris versibus meme disertam transferens inaura Abros eo osuit et nonniata eodem meum ad sacramen- torrem ordinem pertinentia. Floruit m Constantino princi . Accedit quod idem in chronio ad a. 329 dicit: si motis presbyter, natione issantis, evangelia hemitas versibus aestica Iam in transitu Iuvencum in epistula 70 ad agnum oratorem urbis Romae data his verbis laudat sinemus presbyter su Comstantis Huoriam Domini saluatoris e silms applicavit, nec sertimuit ma elii maiestatem M. metri leges mittere. Denique in commentariis in Matth. I 2, 11 his verbis poetae mentionem facit Piacterrime munerum aer menta uvmeus res te in versiculo eomprehenditens, urtim etc. v. I 250 s.). Cum tempore autem ab Hieronymo constituto convenit quod Iuvencus in

epilogo l. I 8054s ipse dicit.

Iam nomen integrum poetae ex libris manuscriptis depromere licet. Codex enim antiquissimus v. de eo infrax post praefationem spuriam sic habet:

9쪽

AQUILINI. Certo quidem prima syllaba nominis CHvetii mendum est pro Cai, nam Caius praenomen in codicibus ceteris omnibus legitur, qui nomina poetae integra produnt.' Codex R in fine totius operis quattuor nomina lavones praebot E LICIVNT

M nomen poetae nullo loco innuit, praesertim cum finis codicis mutilus sit . Nomen autem gentilicium Vettius vel Votius vel setius scribitur in odios littera erasa fuisse videtur in solo codice nomen Vettius legitur). um cognomen primum Aquilinus sino discrepantia scripturae legitur, sed eognomen illud notissimum Juvencus variationes quasdam praebet. Ac primum quidem quod in paucis codicibus cognomina duo particula ,si coniunguntur, additamentum librarii est, qui in archetypo suo vel nomina C. Vettius quilinus vel cognomen Iuvenci solum invenit et utrumque particula sive coniunxit sive legitur in C subsor praefationis spuriae, K

que nomen Iuvenci solum subscribitur, raro C. Vettius Aquilinus Denique in tribus odicibus discrepantia in proferendo nomino Iuvene obvia est. Nam in

eod. V subscriptio libri IV formam Iuventi praebet, in mi inseriptio librio sormam labenti et subscriptio praefationis labenti, in s subsor libri IV

formam Iuvencit. Hoc quoque mendum perspicuum est, nam e voce Iuvenci litteris minusculis scripta Iuventi

n Alia coniunctio mendosa duorum nominin in Sy obvia osti susui quilini Iunones et in et Susti Aq. siue div.; sicut Aulus Osuiu in mas. Vat. ,Αgellius noministun

10쪽

VI PROLEGOMENA. ortum est vel Iubenti, nam pr v saepe in Matpositum est), et postea Iuventii. Ceterum non mi,

tendum puto, poetam nostrum non solum presbyterum,

ut in omnibus sero codicibus, sed etiam . c. id est Virum clarissimum, in codicibus KS st in tribus codd. saec. XV nominari, quod quin additamentum librariorum sit nemo dubitabit sicut in cod. Bod. hoptimus poeta urbis Romae et orator si rothor appellatur). Tum quod ad nomen operis evangelici attinet, titulum illud notissimum quod est Historia Van-golica' non genuinum sed ab Aldo primo, ut videtur, codicibus invitis adhibitum ost. Nam C subscriptiones supra notatas praebet, ad quas addenda est subscriptio

hoc modo inscriptiones vel subscriptiones proferunt codices ceteri fere omnes vel recentissimi, nisi add, tamenta leviora interdum adposita sunt, velut verastus

in Ab supra V aliis. Exin etiam de hac re nihil colligore licet, cum nihil aliud quod ad rem

pertineat in s habeamus nisi in capito totius operis: Incipit prologus evangelii uers--. Itaque nihil impedit, quin veram peris inscriptionem sic restituamus:

LIORUΜ m. Quas inscriptio libro ab Othido nostro

composito egregie confirmatur, cuius inscripti genuina eadem est, sed O. adiecit theotisce conscriptus sine dubio, ut opus suum ab opere Iuvenci, quem cum Aratorest rudontio in dedication ad Luilbertum data commemorat, distingueret. Hieronymum alia Iuvenci opuscula vidisse ex verbis eius supra laudatis constat, sed nihil adhuc oportumeat. Nam paraphrasis librorum quorundam estamenti

Veteris, quae in codicibus duobus Corbsiensibus Iuvenco adscribitur, potius Cypriani est. Sed carmina' consulas imo de illo opero R. sineri sententiam in prooemio editionis operum Aviti p. LX prolatam.