장음표시 사용
61쪽
1. Fines ordinum metric0rum per Verba metrum exaequantia formatorum, ut his versibus: a Ebria cum multo traherem vestigia Bacch0.b Ε, quamvis duplici χ0rreptum ardore iuberent; invenimus pro primo casu apud ropertium quadringenties oct0gies quinquies, apud Tibullum centies vicies quater, apud Lygdamum tricies septies, in laude Messallae quinquagies semel, pro secundo casu apud rosertium ducenties n0nagies bis, apud Tibullum n0nagies quater, apud Lygdamum vicies sexies in laude Messallae vicies bis. 2. 0ngi0ra Verba et prim mol0ssica, ut hoc verSu: Qualis Thesea iacuit cedente carina; Ρr0pertius p0suit trecenties elogies semel Tibullus n0nagies, Lygdamus vicies ter, laudat0 Messallae quadragies deinde ch0riambica, ut 0c
Nec minus adsiduis Edonis fessa choreis; Pr0pertius adhibuit centies septuagies bis, Tibullus tricies quinquies, Lygdamus Meetes sexies . laudat0r Messallae sexies verba epitritum Irimiam efficientia, ut hoc VerSU: Inde c0ronatas ubi ture piaVeris aras; Ρr0pertius tricies, Tibullus cites. Lygdamus bis, laudator Messallae septies admiserunt denique verba dispondea ut 0 verSu: Hie Tiburtina iacet aurea Cynthia terra; Pr0pertius p0suit quinquies, Tibullus bis, Lygdamus semel laudat0 Me8sallae septies quibus adnumerari debet r0perti I, 18, 31: Sed qualiscumque's res0nent mihi Cynthia silvae. L0ngiores v0ces Tibullus et Lygdamus reiecerunt, laudat0 Messallae adhibuit hoc Versu: Quis Amythaonius nequeat certare Melampus. 120 Pr0pertius in nominibus pr0priis decies: rex aempla fidicitia quid pus statuisse puellis. Non tot Achaemeniis armantur Susa Sagittis. Jam tibi Iasonia Π0tas Medea carina. Η0 et Hamadryadum spectavit turba 0rorum. Qualis mag0 nidum nudatis bellica mam S. Victor Oiliade, rape nunc et dilige Vatem. 8 dam an di0niae cessit genus Orithyiae. γ Sunt Agamemnonias testantia litt0ra curas. Idem Agamemnoniae ferrum cervice puellae. Amphitry0niades qua tempestate iuvene0S. praeterea in du0bus versibus: Desit doriferis rdo mihi lancibus, adsint. Tecta superciliis si quand verba remittis. Omnes qua adtulimus larmae regulqm licet 0m e0dem modo Sequuntur, f0rma tamen l0ngi0res, quas ultim l0e 90suimus, raro inVenimus. II,
62쪽
3. Finem rdinis stirici duabus vel tribus v0eibus sormatum vario
m0d0 0etae admiserunt. a Finem, qu0 0ci iambicae syllaba vocis praecedentis, quae qualis c0mmuniter adpareat, supra demonstratumst adhaeret, ut hoc VerSu:
Qu0d si iura fores pugnasque imitata Lac0num; Ρr0pertius adhibuit Mucenties sexagies sexies, Tibullus septuagies septie8, Lygdamu decies sexies, laudat0r Messallae vicies septies, quibus addas versum Properti IV, 24, 19:
Mens b0na siqua dea's tua me in sacraria dona. b Fines tuis m0nosyllabis c0nsistentes, ut hoc VerSU: Ipsa loquar pr me, si sali poena Sororum;
Pr0pertius posuit undecies, Tibullus elies, Lygdamus bis laudator Messallae ter, quibus tres Pr0perti versus adiungi debent: Hic satus ad pacem, hic eastrensibus utilis armis. IV. 8, 19. Et durum Zethum et lacrimis Amphi0na m0llem. IV, 14, 29. Arma tuli quondam et memini laudabar in illis. V. I, 27.c Finem m0n0syllabo l0ng et pyrrichi consistentem ut 0 Versu: Tarpeium nemus et Tarpeiae turpe sepulchrum; Pr0pertius p0suit vicies sexies Tibullus octies, Lygdamus Semel laudat0r Messallae bis quibus accedunt Properti Versus:
Nam qu0tiens Mutinam aut civilia busta Philippos II. I, 27. Hannibalis spolia aut victi monimenta Syphacis. IV, 10, 59.
Geryonis stabula et luctantum in pulvere signa. IV, 22, 9.d Fines voce iambica et m0n0syllaba brevi 0nsistentes, ut his Versibus: Ausa ferox ab equo quondam oppugnare Sagittis. Hoc etiam grave erat, nulla mercede hyacinth08; apud Pr0pertium legimus quater semel apud Lygdamum, semel in laude
e Unus, qui fortasse regularis appellari potest, finis superest, c0nSistens binis m0n0syllabis et brevi praecedentis v0cis ultima syllaba ubi tamen notandumst, loco brevis m0n0syllabi apud Pr0pertium semper p0ni disyllabum cuius ultima syllaba elisast, ita ut has formas inveniamus: Non eg firmus in hoc non haec patientia n0stro Lygd. I. i. Illi carus ego et per me carissima Roma. r0p. I. 8, 31 Tela fugacis equi et bracati militis arcus. IV. I, 17; cuius formae exempla pr08tant apud Propertium quinque, singula apud Tibullum, Lygdamum, Sulpiciam. 4. Praeter h0 fines unus apud Tibullum septem apud Pr0pertium leguntur Ver8HS quibus regulae violantur, quibus tamen rusticitatis paullum e ablatumst, qu0 per synal0ephen ultima v0calis v0cis praecedentis cum m0n0syllaba sequenti c0haeret. Sic legimus apud Tibullum: Te canit agricola, e magna cum venerit urbe. I. 7, 1;
63쪽
apud Propertium: At si distuler haec n0str mandata timore. IV, 15. I. Et si quo Ortygia et visendast ra Caystri. IV, 22, 15 δ). Sic te servat 0, ut 0ssint gaudere parentes. I, 21. i. Orgia Musarum et Sileni patris imag0. IV. I, 29.
Castra decem annorum, et Ciconum manus, Ismara capta. IV, 11, 25. Aut spatia annorum ut 0nga intervalla pr0fundi IV, 21, 31. Ignes castrorum et aliae praet0ria turmae. V. M 31. Reliquis enim duobus versibus nesci an melius hephthemimerim tribuere p08SiS: Una aut altera nox n0ndumst in am0re peracta. III, 19. 3. Ut Mae0tica nix mini si certe Hibero. II. 3, 11. Quid ver de his sentiamus, iam prius expositumst, tantum addere
p0ssumus, Lygdamum etiam hac in re ceteris firmi0rem Drmas regulis c0ntrarias devitaSSeb
De sinibus rdinum metricorum per alias incisiones
Metrici rdines in versibus hephthemimeri praeditis inveniuntur vel du vel tres, quia trithemimeris, qua ird tertius creatur saeptu deSt. Quattu0 igitur m0di hic sunt observandi p0test enim s0la hephthemimeris p0ni, Vel cum penthemimeri podica c0niungi, vel cum trithemimeri vera, vel denique cum trithemimeri et penthemimeri podica. In casibus du0bus pri0ribus dia creantur ordines metrici, in du0bus p0sterioribus tres, de quibus iam agendumst. A. De finibus ordinum metricorum per s0lam hephthemimerim effectorum.1. Optimus finis ille est, qui c0nsistit 0e iambica et syllaba ultima praecedentis v0cis saltem trisyllabae, ut his versibus legimus: Quisquis am0re tenetur, eat tutusque acerque. Tisiph0neque impexa feros pro crinibus angueS. Hic eg pastoremque meum lustrare U0tannis. Desine dissimulare, deus crudelius urit. Quisquis in0rnatumque caput crinesque s0lut0S;
1 Per scripturam visenda est L. Muellorus huic vorsu modori studet, tamen, quia unicum exemplum apud elegiacos est, deinde quia solum in vorsibus, in quibus nulla adest caesura, per haec remedia caesuram creare licet, nos non dubitavimus veram scripturam visendast in hunc VerSum inducere.
64쪽
quem finem du0decies apud Tibullum, septies apud r0pertium, bis in laude Messallae, praeterea in hoc r0perti versu invenimus: Aut in am0re dolere v0l aut audire d0lentem. IV. I, 23. 2. Fines ei0ris ind0lis quia caesura p0st tertium tr0chaeum abest), quos Tibullus vitavit, efficiuntura v0cibus ch0riambicis, ut in h0 laudatoris Messallae versu, praeter
quem nullum admisit: Temperat alter, et alterius vires necat aer. 168; quem finem quater apud Propertium legimus: Illa puellarum ingenu0s corrupit Ocell0s. Me qu0que c0nsimili inpositum t0rquerier igni. Cum mihi s0mnus ab exequiis penderet amoris. Cynthia gaudet in exuviis Victrixque recurrit.b v0cibus mol0sseis his quattu0 Properti Versibus: Nec Π0 exanimem amplectens Briseis Achillen. Nec Sic errore exacto laetatus Ulixes. Pulverulentaque ad extremas stat femina metas. Dein quemqumque loeum exbernae tetigere puellae. H 0cibus epitritum primum efficientibus: Si te Eoa Dorogantum iuvat aurea ripa. Andr0medeque et Hypermestre sine fraude maritae. Exempla, quae huic ordini adscribere p0ssemus, a Lygdam carminibus omnino abesse iam prius D0taVimUS. B. De finibus ordinum metric0rum per hephthemimeri cum penthemimeri podica coniuncta si effectorum. 1. Pauci et simplicitate eminentes pro regularibus admittendi sunt fines: αλ Nec sinit ecurrat quisquam, qui c0rp0ra ferr0. K Tu tamen abstineas aliis, nam cetera cernet; qu0rum primum Tibullus posuit quadragies semel, Lygdamus quater, laudator Messallae ter Propertius quadragies sexie s; alterum Tibullus vicies bis, Lygdamus semel, laudat0r Messallae sexies Propertius vicies OVies,
Sulpicia semel, quibus versibus adnumerari debet Properti IV, 8, 43: Inter Callimachi sat erit laeuisse libell0s. 2. Praeterea semel apum Tibullum II, 1, 3), semel apud Lygdamum 2 ij, bis apud Pr0pertium III, 26, 7 IV, 4, 1 Drmam invenimus: Hinc et semineus labor est, hinc pensa c0lusque; denique apud r0pertium legimus: Me legat adsidue p0st haec neglectus amat0r. I. I. 13. Hic mihi perpetu ius est, qu0d 0lus amator. III, 13. 35;1Ι,
65쪽
Sed qu0cumque m0d de me periura mereris. I. I. 17; eui respondet Tibulli I, 9 67 Tune putas illam pro te disponere crines; qui quarto ordini inserendus erit huc pertinere nimis pertinaciter non
affirmab0. C. Fines ordinum metricorum per hephthemimeri cum tri- themimeri e0niunctam effectorum. I. Secundam versus partem, quae per hephthemimerim efficitur, primum inspiciemUS.
1. Uinis regularis ille est, qui v0ce iambica et syllaba ultima v0eis praecedentis saltem disyllabae c0nsistit, his modis: a Nam Veneror seu stipes habet desertus in agris; quadragies bis apud Tibullum, ter in laude Messallae, tricies bis apud Pr0pertium.)b Aut gelidas hibernus aquas cum fuderit Auster; sexagies bis apud Tibullum, semel apud Lygdamum, quinquies apud Sulpiciam, quadragies ter apud Propertium, undecies in laude Messallae.)c Bisque die resoluta comas tibi dicere laudes; deciesmeties apud Tibullum, semel apud Lygdamum, quinquies in laude Messallae, decies quater apud Pr0pertium.)quibus addas VerSUS:
At 0na, quae nec avara suit, centum licet ann0s Tib. II, A, 45. Quam p0tius laudandus hic est, quem prole parata. I, 10, 39. Ut Semelas combustus ut est deperditus Ι0. Prop. III, 28, 29. Haec certe deserta loca et taciturna querenti. I, 18. q. Sub terris sint iura deum et 0rmenta n0eentum IV. I, 39.2. Fines regulam primam violantes invenimus maxime Verba m0l0ssica et ch0riambica, ut his versibus:
Signa tamen tibi lecturo pars oblita erit.
qu0rum primum Tibullus adhibuit bis δ), laudator Messallae quater'),Pr0pertius decies n0vies'); secundum Tibullus p0suit quinquiesε), laudat0r Messallae semel'), Propertius septiesq); praeterea anapaestica: Rura c0lam frugumque aderit Mea Delia cust0s; ut Tibullus scripsi I, 5, 21 laudator Messallaes 101. Propertius quater
I, 14, 23 III, 1 1 14 9 IV, 14, 23).
1 II, 3, 41 IV, 4, 13. 2 14, 64, 1, 3. 3 I, 9, 1 19 25 II, 3 1, 3 6, 37; III, 7, 51 8 7 10 19 15 41 18 7 20, 3;28, 13 12, 7 32, 33, 393 IV, 8, 1 21, 7 V, 3, 3 5 7.4 I, 1, 77 5, 1, 27; ΙΙ, 5, 1 6, 11.5 192.6 I, 8, 25 III, 7, 19, 33 17 3 19 7 IV, 21, 17 23, 21.
66쪽
Praeter haec exempla invenimus apud Tibullum: Ph0ebe sacras Messalinum sine tangere chartas. II. 5, 17 apud Lygdamum: Ite d0mum, cultumque illi 0nate libellum. 1, 17 in laude Messallae: Ne quaeris, quid quaque index sub imagine dicat. 30 apud Propertium: Nullae sunt inimicitiae nisi amoris acerbae. II, raquae larmae inter bonas vix numerari OsSunt. II. aer prima parte versus multi fines aegulares AEnumerari 40ssunt, quos hic breviter recensebimUS. 1. Finis p0test esse sp0ndaica VOX:Τe pectem, suprema mihi cum Venerit hora qualem invenimus
decies eties apud Tibullum, octies in laude Messallae, Vicies n0Vies apud Ρr0pertium;
2. VOX anapaestica: Neu strepitu terrete pedum, neu quaerite nomen; quadragies Semel apud Tibullum, bis apud Sulpiciam, quater in laude Messallae, tricies semel apud r0pertium.)
bullus octies, Sulpiet bis, laudat0 Messallae semel. r0pertius duodecies
Interea, dum fata sinunt, iungamus am0res; novies apud Tibullum, semel apud Lygdamum, ter in laude Messallae, undecies apud Pr0- pertium.)5. Finis potest consistere v0ce iambica, addita ultima V0cis rosthaicae praecedentis syllaba: Adde merum, vinoque novos compesce dolores; quem legimus Iicies semel apud Tibullum singulis l0cis apud Lygdamum et apud Sulpiciam, quater in laude Messallae, decies quater apud Propertium. 6. Finis p0test e0nsistere v0ce 0nga m0nosyllaba et praecedenti V0ce pyrrichiaea: Nunc levis est tractanda Venus, dum frangere postes; decies quinquies apud Tibullum, singulis locis apud Lygdamum et apud laudat0rem Messallae, undecies apud Propertium.)7. Denique finis consistere p0test voce iambica et mon0syllaba praecedente, vel binis m0n0syllabis l0ngis, vel m0nosyllaba l0nga et brevi
cum ultima primae v0cis syllaba, ut his versibus: Ferte et pes, ego c0Πp0Sit See US aeerVO. Nec tu sis iniusta Venus, vel SerViat neque.
Iste quod est, ego saepe fui sed lar et in h0ra ster apud Tibullum, quinquies in laude Messallae, ter apud ropertium.)
67쪽
quinquies apud Pr0pertium)β)), quibus tanto opere versuum pulchritudo violatur, ut 0s 0tius ad primum ordinem referamus. In his tamen versibus Tibullus numquam caesuram post tertium trochaeum neglexit, Propertius ter in libris prioribus Versus r0perti III, 7, 33:Fluminaque ad caput incipient v0care liqu0res; melius ad pri0rem ordinem referri potest. D Fines ordinum metri eorum hephthem meri cum trithe mimeri et penthemimeri podica coniuncta effect 0rum.1. Fines ordinis secundi pauci esse p0ssunt regulares tantum duo: a Quid credam nempe haec eadem se dixit amores.b At circa gravibus pensis adfixa puella; quorum primum Tibullus decies quinquies, Lygdamus egies, laudat0r Messallae quinquies, r0pertius vicies sexies, alterum Tibullus vicies bis, Lygdamus quater, laudat0 Messallae sexies, Sulpicia ter, r0pertius tricies septies adhibuerunt. Formam, quam admittere p0ssumus, Tibullus et Propertius ternis locis posuerunt: At tu qui 40tior nunc es mea fata timeto. Denique invenimus apud Propertium: Tertius haud multo minus est cum ducitur annus IV, 14. I. Sed facias divum sat 0r, ut 0mana per aevum. V. I, 55. Obstupuit regis facie et regalibus armis. V. 4, 21. 2. Prior ero ordo variis modis nitur regulares tamen fines sunt sex, quos modo C. II. 1-6 enumeravimus: a O quantumst auri p0tius pereatque maragdi.b Atque aliquis voti comp0 liba ipse ferebat. c Hesterna quam te s0lum quod 110cte reliqui.d Interea nigras pecudes promittite Diti. e Saepe velut gemmas eius SignumVe r0barem. O Mevocet in vast0s amnes nigramque paludem; quos Tibullus trietes bis, Lygdamus cites, laudator Messallae novies, Sulpicia ter, r0pertius quadragies quinquies adhibuerunt.
68쪽
Praeter hos apud Lygdamuni semel δ apud Tibullum sexies' apud Pr0pertium novies η finem sequentem legimus: Fingere tunc didicit caussas, ut Sola cubaret; et apud Tibullum semelq), apud laudat0rem Messallae semel β), apud Pr0- pertium ter' finem h0 modo formatum: Illi sint c0mites fusci, qu0 India terret; quos ad secundum ordinem referemus. Ut de primo etiam pede n0nnulla
At si pro dulci reditu quaecumque 3OVentur; ad secundum ordinem referri poSSunt. Remanent, quos adp0namus, duo r0perti Versus: Ille vel hic classes p0terat vel perdere mur0s. III, 15, 33. Tuscus eg et Tuscis ori0 nec paenitet inter. V. d. ci; quibus huic capiti finem imp0nemus, nam de iis, qui iam superSunt, et0Versibus caesura feminea praeditis, qu0s prius adp0suimus, quid sentiat, facile quisque ei Spicere poteSt. De primi pedis metricis legibus ad ill0s, qu0rum numero m0d Π0tavimus, VerSu quadraginta tres referemus, ut videamus, legem a L. Muellero prolatam, in prim pede spondaicam vel dactylicam v0cem n0n SSep0nendam ab elegiacis minime SSe SerVatam. De his alio loco plura. De metricis quarti hexametri pedis regulis pauca addemus Saepius enim audivimus post trochaeum quartum caesuram p0nere n0 licere, ita ut tres modi supersint, quibus licite pes quartus larmari possit nam potest consistere Sp0ndeo, vel caesura potest p0ni 0Starsim dactyli, vel nulla in dactylo Longe ceteris saepius exempla pro prim0 casu invenimus, ceteri tamen reiciendi n0 sunt. Apud Lygdamum enim, quem L. Muellerus hanc ob rem ext0llit, p0st quartum trochaeum nulla
incisi in versibus triginti du0bus quarto ad tyl praeditis invenitur. Tibullus etiam in versibus nonaginta et libri primi dactylum p0suit, tamen semel tantum I, 9, 3 caesuram post quartum trochaeum admisit: Hane tibi fallaci resolutus am0re Tibullus;
in secundo vero libro, in quo septuagies in quarto pede dactylum posuit, n0vies caesuram trochaicam admisit; exies in versibus sexaginta octo dactylicis laudis Messallae, et bis in viginti sex versibus libri quarti caesuram trochaicam legimus. Propertius etiam cautius in libro primo quam in ceteris verSatus est, nam in Versibus centum et uno dactylicis tantum septies, in Se-1 4, 1. 2 Ι, 6, 11 8, 31 10, 7 II, 2, 19 5 1 31 6, 33. 3 I, 10 19 III, 8, 11 15, 37 IV, 8 7 14, 7 21, 27 V, 2, 37 5, 47 11, 101.4 II, 3, 55.5 208.6 I, 9, 3I III, 8, 55 18, 19.
69쪽
cundo libro in versibus quadraginta octo iterum septies, in tertio libro in versibus centum quadraginta quinque vicies ter, in quarto libro in versibus centum sexaginta septem tricies bis, in quinto in versibus centum quinquaginta noVem vicies novies caesuram tr0chaicam admisit. In prioribus igitur carminibus cautius Versati sunt p0etae, quam in posteri0ribus, praeeeteris tamen libro Tibulli primo laus tribuendast. Sed de his alio loco
plura dicemUS. Si denique iam omnia, quae hucusque quattuor capitibus e 0suimus,hrevi quasi indice, quo ante cul0 legentium sub uno quasi c0nspectu p0nantur, comprehendamus, invenimus, in admittendis vocalibus brevibus,c0Π80nis muta cum liquid sequentibus, Lygdamum ceteris strictiorem accuratioremque fuisse, Pr0pertium ei propius accedere, post quem laudatorem Messallae, denique Tibullum ponere debeamus in admittendis elisionibus v0calium brevium Lygdamum ceteris seVerius regula SerVasse, caute Versat0s esse Tibullum et ceteros, mai0re libertate usum esse ropertium; fere idem dicendum esse de elisi0ne v0ealium mediarum et vocalis e inest, et de elisi0nibus l0ngarum v0calium, atque h0 esse confirmandum iudici de versibus duas pluresve elisi0nes continentibus; 0Stra tamen Sententia Tibullum omnium maxime naturam elegiarum perspeXiSse in sonendis caesuris, cui laudat0rem Messallae, si de hexametris loquamur, adiungere p0ssimus, Pr0pertium autem et Lygdamum fere aequales hac in re ultimum 10cum tenere Lygdamum vero in regulis de metricis sinibus observandis ceter0 facile superare, quamvis Tibullum, si eum cum r0perti0 vel cum laudat0re Messallae conferamus, cautissime Versatum esse pronUΠ-itemus oporteat. Itaque etiam metricis his bservati0nibus elucere videtur,
librum tertium et primam libri quarti elegiam, quae sub n0mine Tibulli
pr08tant, ab eo comp0sita n0 esse has vero partes inter se tantum di ferre, ut duos p0tius quam unum eas c0 0suisse dicamus.
70쪽
Numeri carminum et Versuum, quos ex uederi editione Iaudavimus, compisati cum Lachmannianis Properti.
1 - 16, i. 15 - 15, 32. 17, 1 - 17 24.16. 1 - 22, 31. 18, 1 - 24, 34. 22, 35 - 22 46. 25, 1 - 25, 12.23. 1 - 25, 22.26, 1 - 28, 22.26. 1 - 26, 18.28, 22 - 28, 40. 27, 30 94.29, 1 - 2, 4. IV. 1. 1 - 24, 20. 1V1