De tetracty Pythagorica [microform] ..

21쪽

deum et definiunt Sed ut tandem summam ali quam cogitationum mearum conficiam , breuibus dico. Si Pythagorei ea ET AC TY adscripserunt, quae summo alia deo, niversi opifici, adscribere solent,

itemqtae dogma sacrosanctae trinitatis aliunde cognoue runt, illam vero cum uniuerso lYaec ita omni istia erunte confuderunt, Vt num tantum cum illa constituerit,

in illam pronus eo sententiam Pulli agoreorum Κ- TRACTYN eiuctam esse ex duo TRlNO cum NATURA, ex illo per ei nationem aliquam Sc Quumn quod

dam prodeunte, confuso commixto Nihil hic adfirmo, quod non principiis philosophiae Pythagoreae sit congruum In tetracty Pythagorea aliquid Chri stianorum doctrinae de diuinarum personarum trinitate consonum deprehendit iamdudum LUCIANUS, perspicacis quidem, sed imul peruersi animi homo, qui, quo Christianorum de trinitate doctrinam profanorum hominum annis c ludibrio exponeret, il-1Rmτην Τετρακτυν την Πυ9αγρρου sarcastice impie adpellauit Sacrosanctam enim trinitatem petere, ex omnibus, quae in dialogo, cui nomen Phιlopatri D, habentur satis adparet Iubens enim Critias L iuraret, Tri ephon hunc in modum iusiurandum concipit: e ιαε δόντα Θε-

Fl LlUM patris, SplRlTUM ex p.rtre procedentem , unum ex trabsιs, 2 ex no tris esse existima. Hunc autem

deum, quem ita descripserat, in seqq cum tetrastyconfert quod certe minus fieri potuisset, nisi impius homo ciuisset, in illa latere aliquid, quod vel Pytha goras ex doctrina hac fuerit sussuratus, inque philosophice suae compagem inuexerit, vel cum dodtrina hac componi pollet. irae adhuc dixi, suisque rationibus confirmaui, lucem aliquam mutuari possunt ex

Valen

Valentinianorum por entosa haeresi, qui non minus ac Pythagorei TEIPAΚTTN aliquam , THEODORETO teite admiserunt. Valentinianorum haeresin gnosticorum esse propaginem , ex doctrinae Christianae, philosophiae abba lilii cae Pythagorica: Platonicae missura ortam , viri do isti duduna mouerunt Aeones, quorum alii ex aliis prodibant, natales suos debent hab. balistarum ephiroth, quibus, Ce LVlTRINGA iudice,

nihil aliud intenderunt, quam ut explanarent attr Ia dei, qui cum summa Jι0 cimie hec ris connexa sint . qua cereo suduerunt gerere oratirie, ut virum quo ex alto procederet rum relIqua, quae Nati de in ex lunt, entia, quae statueraιη es ex deo

per EMANATIONEM 1 siue inestellaralia, siti e corporea 6 ).HOrtam ae On Um , UOM Utuis σωθυγιαι contineri dictitabant, prunum adpellabant TEAEION, quem etiam ζζυαρζ ν πρ σατυα IυΘον Uncupabant, eidemque connubii societate ἐννοιαν adiungebant, ex Vtriusque coniun Elione heram συβ γ ins scilicet OT 8 A AH SEIAN procreatam esse autumabant. De his duabus συξυγιαις autem pron intiat THEODORETUS , ται

iugum paria Pytho' o. tiam a pellant TETRACTYN V adicem itonum III plane gemina sunt, quae ex QRENAEO produxit et VlTB INGA, cuius verba apud ipsum legi post uiit 66). Quando aurem fundamentum X sephiroth abbalistarum est doctrina de sacrosancta

trinitates attributis, quae deus tum in opere naturae, tum in opere gratiae manifesta Dit Valentiniani vero Cabbalista ruria Hostrinam cum Pythagoreorum scitis confuderunt ad veritalcm proxime accedit, per tetra Dyn suam facio sanctam triadem in mundum visibilem, ex illa emanantem, indicare.

22쪽

Zr sdi sies igitur sententiam nostram de τι- eortim m τ ακτυ Pythagori explanavimus . in qua ii minus κεφαλαι recte a nobis aliqua sint definita vitio nobi minus

vertet aequus rerum biter. qui consiuerauerit, qUiant Ii Ste

nebris systema hoc philosophicum sit Oblatum. Numerorum doctrinam ad rerum ero istentium naturam expli cadam adcommodasse Pythagoram constat quibUS tan tam vim atque essicaciam adscripsit, ut vel ipsi principio rum rationem haberent. H'ndo autem per hos ni meros rerum Omnium, tum quae intellectu di voliantare gaudent, tum quae mole aliqua atqDe X tensione sunt praeditae, naturas declarare est ad ressus certe Umero rum horum ratio non in ipsis retrias, quae Suia a qUX'dam diuinae mentis reputabantur, sed in ipsi, deo est quaerenda. Liquet hoc quaam clarissi. me e illis, quae de tetrasty in superioribus adtulimus quidem Olim dicere, carmina, sic dicta aurea quae Sthagorae nomen praeferunt, ab ipso philosopho S. rmo proficia, sed potius ab aliquo discipulorum ex mente magistri concinnata fuisse, quo haberent, quo indust iam suam exercerent, doctrinaqi. Et virtUtis Ula ad per- Tectionis apicem contenderent. nando g tur mi IS carminibus τετρακτυς dicitur παγα. Ei v σου φυσεως, per tetractyn tale quid intelligi oportet e X U rerUm mnium fons Morigo repetenda, S per quod illae' Innes perpetuo subsistunt. Sed vero delam a materia non distinxerunt, verum potius cum illa confuderunt f. ll. Nihil igitur impedit, quo minus per τετρακὼ 'τυν ipsum deum cum naturis intelligibilibus corporeis colligatum ac confusum, eX mente Pythagoreorum intelligamus Nullum hic in demonstratione vitriam committimus , talia praemittendo principia quae e T doctrina Puthagorae sponte sua consequuntur Nec illud male habeat aliquem me Christianorum de trini tale dogma cum profana Pythagoreorum doctorina temere committere. Ego loquor hic ex sententia Pythas

thagoreorum, nec ratione carere iudico, vilaatumram

a captaiie, quo sici sui S aliis fucum facerori mcrentenro Hrgionis Christiana obicere ponerent rcen -

23쪽

horarunt. speciatim hoc ipsi, de trinuatis mysterio

THESEM RESPONDENTE

adne Xae. Vtioollutas in homine est Πι incipis in actissum, ita in Eo actuosa maxIme. Proetideratiam itur mam, , absoluta EI in dependemia, Irerum creataram conditro S δtimi hus, qui huc nruerisso leprehemi, tur, ordo abunde mucunt. III Etiam angeloium 2 homuum octionis VI K prouidenti fulsent. Orca actiones malas DEUS tua proutitcntra fra tria tar, t modiim illis ponat , I ad si tres ιι 1llo Moses dirigat. D emonstrationes philosiophica . qua MX Jana rastonis prim I pus iusta ratiocinataonas lege futuit, aque fria Ilint, ac is a ex sacris riteras instituun Ili I. Intellectum a voluntare quodammodo pendere, non una atro ora demo Wirari potest. VII. Intellictus actiones sunt lv Mientes, Pollini ἀtι vero transeuntes. VIII. Constantinum M. rationibus politicis Mollina, Chris idem dedisse, solidi ratione probara nequit. IX. Imperi Alstriaci potenti pr mi sim im tir anta non Di, anta a nonnullis scriptortist commemoraim. X. Regis Artaxerxis Longim an ann lim Pigesimum, et annum fe