장음표시 사용
181쪽
157 Ecclesiae subtraxit et ad se rovocavit. Unde illa capita hujus collectionis, quas de talibus materiis constituunt, nunc pristino valore legali non amplius gaudent .
In quantum autem nulla rationum, Supra memoratarum, abrogata Vel mutata sunt, capita hujus colloctionis pristinum Valorem legis ecclesiasticae universalis etiam nunc habent.
89. Hapua hujus collectionis in se .
Textus capitum, prouti a B amundo adornatus fuit, a Ρapa Gregorio IX. per bullam publicationis: Reae pacificus approbatus est et qua talis per se Valorem logis ecclosiasticae universalis habet.
Attamen quando caput illud o roscripto decrotali) alicujus Summi
Ροntificis adornatum est, non somper universus capitis textus Valorem
logis ecclesiasticas habet, sed tantummodo illa capitis pars, quae ipsam Summi Ροntificis Ordinationsm Vol decisionem continet spars dispositivo. Reliqua autem, quae ibidem praeterea foris occurrunt, uti V. g. enarratio casus, Vel expositio petitionis, Vel allegationes partium litigantium, in se et per so nequaquam Valorem ecclosiasticae legis habent'. Immo neque vim interpretamonti ad sonsum illius ordinationis via docisionis pontificias eruondum habent, nisi tunc tantummodo, quando eorum in condenda illa ordinations vel decisiono pontificia ratio habita fuisso dignoscitur. Aliter autom res se habet, quum caput constitutionem Summi Ροntificis continet, uti V. g. c. 11. X. do consuet. Ι. 4. In hoc enim casu omnia et singula, quae a Summo Ροntifice cum intentione constituendi in capito illo proforentur, Valorom ecclesiasticae legis, et quidem universalis, habore dicenda sunt.
90. capita hujus collectionis in relatione ad se invicem .
Quum Ρapa Gregorius LX. collectionem, a Ramundo adornatam, approbando omnes normas juristicas, in ea comprehensas, Suas ipsius fecerit, ita, ac si omnes ot singulae ab ipso originetenus conditae fuissent, sequitur inde, in interprotatione singulorum capitum hujus collectionis, si quando aliqua eorum sibi invicem adVersari dignoscantur, nequaquam posse, lantium, e quibus illa capita adornata sunt, habita rations,
i CD. Benedici. XV., Do synod. dioec., ed. Rom. 1755, lib. IX. cap. s. n. i. Sqq. δ PDnsius, Ius canonicum juxta nativam ejus faciem, tom. I. p. 186. Sq.;
y Ch. V. g. cap. 15. X. do accusau. V. 1.' Benedict. XIV. l. c. lib. XI. cap. 4. n. 6. Aq.; Schulte, Die Lehre Von den
182쪽
applicari regulam: Leae posterior derogat priori. Etenim miserea capita, quae in hac collectione comprehenduntur, qua talia, simul uno eodemque momento, eo videlicet, quo collectio ipsa a Ρapa Gregorio LX. per bullam: Reae pacissetis publicata est, i. s. dis 5. Septembris 1234, Valorem legis ecclosiasticae acceperunt; unde inter ea hoc respectu, juristice loquendo, prius et posterius nullatenus assumi potest. Si quando igitur intor duo capita hujus collectionis pugna deprehendatur, ea secundum alias interpretandi regulas solvenda erit. Quo respectu inter cetera considerari debebit, num forte alterum horum capitum Velit statuere regulam, quae communiter Valere debeat, alterum autem exceptionem ab illa regula, in casibus singularibus Vatituram. Qua ratione Ρapa Benedietus XIV. 1 in Apocis conciliandum censet cap. 9. X. de cohabit. cler. et mulier. VI. 2. cum cap. 1. eod.
Ρartes decisas ullum Valorom legalem non habere, inde sequitur, quod ipsas nullatonus a Ρ a Orogorio IX. approbatae sunt, quippe quae in textu hujus collectionis, o parto Raymundi concinnato et Papae Gregorio IX. proposito, nequaquam adessent. Neque etiam in editionem hujus collectionis authonticam, jussu st auctoritato Ρapae seregorii re. Romae a. 1582 factam, receptae Sunt. Ρorro neque momentum eXegeticum eis tribui potest, nisi tantummodo tunc, quum eae decisae seu omissae esse dignoscuntur tanquam perfluae, nequaquam autem, quum eas constat omissas fuisse tan-
g 92. Inscriptiones capitum 'Inscriptiones capitum, quamVis et ipsae a Ramundo assumptae et una cum reliquo textu Ρapae Gregorio IX. propositae fuerint, tamen Valorem legalem nullatenus habent. Etenim Summus Ροntilax Gregorius LX. Ramundo nequaquam mandinerat, ut opus historicum,
3 Do Synod. dioec. lib. XI. cap. 4. n. 6. Sq. Ioan. Andreae, Novella comment., in Gregor. IX. bullam publicat. : Reae Fac
βο-, V. Reae, I. n. 39.; Papae Benedicti XIV. littorae: Redditae nobis, dis 4. Do-combris 1744 ad archiepiscopum S. Dominici in insula Hispaniesa St. Domingo)Ιndias Occidentalis datas, s. sqq. , Bullar. Roman. ed. Luxembum. 1727 Sqq., Om. XVI. p. 262.); Giratai, Expositio Jur. pontis juxta recent. Ecclesiae discipi., ed. II. Rom. 1829 sq., pari. I. tom. 2. pag. 541. secl. 733.; Schiate, Dis Geschichiodor Quellen, tom. II. p. 17.' Qua ratione Man. Andreae t. c. n. 39., provocando ad Vincentium His anum, ait: ἡDixit Vincentius) etiam, quod, si dubitatur de docretali hic contonta, qualitor intelligi deboat, partom rosecatam inducere possumus. Quod Verum est, si sit remota, quia superflua, Vel prolixa, non, quia juri contraria φ Schulte, Dio Lotas von don Quollen dos hactOl. Mrcho echis, p. 343. M p. 359.; Idem, Die Goschichto dor Quellen, tom. II. p. 19.
183쪽
Soctis ΙΙ. g 93 159 V. g. Regestum Ροntificum Romanorum, exararet, in quo accurate auctor et tempus singularum epistolarum decretalium ot constitutionum pontificiarum exhiberetur, sed, ut ecclesiasticum codicem seu librum
legadem componeret, qui indigentiis aevi illius plono satisfacoret si nomen ipsius Summi Ρontificis Gregorii IX. geroret. In codice hujusmodi autem nihil interest, a quo praecise decretalis epistola Vel constitutio, e qua capita ipsius adornata sunt, Originetenus proVenerit, eo quod respectivum caput hujus codicis non ab originario auctore illius decretalis epistolae vel constitutionis pontificiae, sed ab auctore hujus codicis, Videlicet Ρapa Gregorio IX., qui hunc codicem adornari jussit
et adornatum approbarit, suum valorem legalem obtinet. Ρorro hic attendendum est, plures illarum inscriptionum manifeste falsas aut corruptas esse , et quidem etiam in oditione Romanaa. 1582 3. Interdum tamon inscriptiones illae, quum eas genuinaS QSSe con Stat, momentum exegeticum habent, nimirum pro determinatione significationis Vocum, quae in illa originali epistola decretali in peculiari significatione illius rogionis aut dioeceseos, quorsum haec missa erat, adhibitae sunt, et quas Ρapa Gregorius v. in hoc capite eadem significatione accepit. Qua ratione V. g. inscriptio capitia 27. X. de SponS. et matrim.
IV. 1.: ἡ Ιdsm Innocentius ΙΙΙ.) Episcopo Belvacensi i. e. Beauvias in Gallia)', lucom affert ad inveniondam significationem dictionis: ἡbanna matrimi', quae, in illa regione Gallias usitata, in eodem
Summaria capitum valorem legalem nequaquam habere, jam inde consequitur, quod ipsa a Ρapa Gregorio approbata non sunt, immo neque a Ramundo proveniunt, sed demum post illum successu temporis ab editoribus hujus collectionis e lecturis seu commentariis ad eam adornatis, V. g. Abbatis antiqui, Joannis Androas, Abbatis Siculi Janormitani) et aliorum canonistarum hausta et capitibus istis praefixa sunt. Unde patet, eis solummodo doctrinalem Valorem ineSSe,
Perperam gl. ad c. 24. de eleci. in Sext. I. 6. V. Praedicastorum, et post eam Minnatueἰ, Jus canon. uniV., Prooem. n. 108. sqq. asserit, inscriptiones Seu, uti tum dicta glossa, tum Reionatuel eas vocat, suserscristiones, esse RuthenticRS, et posse ex illis fiori illationos. Utiquo, ubi illas certa consist esse authenticas seu reapse a Curia Romana ita conceptas, posse ex iis circa jus, in Curia Romana agnitum, inferri, per se patet. Attamen Ox eo solo, quod inscriptiones illae in hac collectione Decretalium occurrunt, inferri nequaquam potest, eas esse authenticas Ch. Friectem, in Corp. jur. can. pari. II. prolegg. ces. XLI. y Ρorro ch. inscriptionem cap. 19. X. de jurejurand. II. 24.: , Idem Ι-ο-cont. ΙΙΙ.) Consulibus et Ροpulo Tudortino. ' Rei'naturi, Jus canon. unis., Ρrooem. n. 106.; Schul te, Die Lehre Von den
184쪽
Ρars II. collectionsa docretalium.
qui scilicet omnino pondet a rationibus, quibus ipsa innituntur, nominatim ab eo, utrum reapse tenori capitum congruant, necne. Ροrro autem eadem summaria testimonium perhibent, quo aemurespectiva capita tunc tomporis ac pia a canoniatis fuerint 3.
Rubrioree titulorum, eo quod ab ipso Ramundo propositae et una cum capitum textu a Ρapa Gregorio LX. per bullam publicationis:
lom habent. Et hinc non solum vim interpretamenti hab0nt pro indagando Sensu singulorum capitum, quae sub illa rubrica tanquam SpecieS Sub genere posita sunt', Verum etiam, quum plenum fundunt Se Um, i. e. quando completam propositionem constituunt, plano pro lego ecclesiastica allegari possunt '
Glossa ordinaria hujus collectionis legalem valorem non habet, eo quod demum post publicationem hujus colloctionis si tantummodo a Viris privatis composita, nec deinceps a Sede Apostolica approbata est. Verumtamen magnum valorem doctrinalom habet, et quidem jam propter insignem eruditionem theologicam et juristicam, qua ejus auctores pollebant. Quo factum est, ut plures ejus opiniones vel ab ipsis Summis Ρontificibus adoptarontur et Valoro ecclesiasticae legis donarentur seu
aeterea autem valori glossae doctrinali augmentum inde accedit, quod ejus auctores origini hujus collectionis fore coaevi erant, si hinc Marissimi testes super eo sunt, quo sensu hoc vel illud caput, Vel
3 Ch. V. g. summarium cap. 12. X. de temp. Ordinati. I. 11., porro Papae Benedict. XIV. const.: In postremo, d. d. 20. Oct. 1756, g 3. aqq. Bullar. Rom. M. Luxomburg. 1727 sqq., Om. XIX. p. 253 sqq.). Immo jam prius plurimas earum approbavit Ρapa Innocentius III. per bullam: Devotioni vestrae, sub qua Compilationem III., suo jussu adornatam, Universitati Bononiensi tra misit. Ch. supra p. 112. not. 2.' Qua ratione V. g. ex rubrica X. IV. 3. : , do clandestina dosponsatione' deducitur, contractum matrimonii, de quo in capp. 1.-3. eod. agitur, recte dici posse desponsationem, et hinc ipsum matrimonium etiam sFonsalia sutiquo de Maaesenti, secundum cap. 31. X. de spons. IV. 1.) dici posse. V. g. X. U. 6.: Ut lito non contestata non procedatur ad Matium receptionem vol ad sontentiam donnitivam subaudi: statuituri. X. U. 16.: Ut lito pendente nihil innovetur. X. III. 9.: Ne aedo vacante aliquid in Vetur. X. ΙΙΙ. 50.: No olorici vel monachi nogotiis saecularibus ae immisceant.
185쪽
161 quo significatu haec vel illa capitis vocula jam indo ab exordio hujus
colloctionis in Ecclesia accipi consueVerit. Idom juxta modum tenondum ost etiam circa divorsa additamenta glossae ordinariae, uti sunt V. g. casus, divisiones et reliquis .
96. Praecipui eommentarii in hane collectionem decretalium.
Commontarios in hanc collectionem inter coteros exaraVerunt
1. Guillelmus Naso, supra sp. 148. not. 5.) laudatus '. 2. Ρapa Innoeentius IV. 1243-1254), dum Lugduni post absolutum ibidem. Concilium generale, Lugdunense I., 26. Jun.-17. Jul. 1245 colubratum, morabatur. Quod opus prodiit inter cetera Lugd. 1525, Vonet. 1570 M alibi, sub titulo: .Innocentii IV. Ρontificis Μaximi in Quinquo Docrotalium Libros commentaria Quod tamen opus Ρapa Innocentius IV. privata tantummodo auctoritate adornavit, uti
tostatur Ρapa Bonodictus XIV. 1740-1758) in prasiatione sui operis:
De synodo dioecesana, ed. Rom. 1755 η. 3. Joannes de Deo, Supra p. 55.) occasione Docroti Gratiani memoratus, sub titulo: ἡLectura in Docrotalos 4. Bernardus, natione Hispanus, Ρapae Innocentii IV. capellanus, a boneficio occlesiastico, quod Compostritae in Hispania possidebat, dictus Compostellanus et, ut ab alio Bernardo Compostellano, qui tem
distingueretur, Bernardus Compostellanus junior 6modernusse cognominari solitus. Cujus lectura huc spectans, non tamen absoluta, Sub divorsis titulis occurrit, uti: Casus decretalium, Notabilia, Apostillae, Apparatus, Lectura β.
nobili Bartholomaeorum genere natus, Bononiae et Ρarisiis juris canο-nici professor, postea Ebredunensis Umbrun) in Gallia archiepiscopus si indo a dis 4. Docombris 1261 Cardinalis episcopus Ostiensis, unde communitor Hostiensis appollatur ' 1271). Rus commentarius, intitulatus: ἡ Lectura seu Apparatus domini Hostiensis super Quinquo Libris Docrotalium', prodiit inter cetera Argentinae 1512, 2 tomm. in fol. q. 6. Abbres antiquus, supra p. 148. not. 5.) memoratus, qui exararit: ἡLectura seu Apparatus ad Decretalos Gregorii y3 Ch. cap. 12. X. de temp. ordinat. I. 11. et casum hujus capitis. Se ue, Dis seschichio der Quellen, tom. U. p. 79. ' Quod opus Papae Innocentii ΙV. hujus capellanus Bernardus Compostellanus, cognomento junior, in compendium redegit, sub titulo: Mamarita Commostellana. Ch. Phillis' Κlache echt, tom. IV. p. 317. sqq. et p. 349. Sqq. S ulte l. c. p. 106. Φ Schulte l. c. p. 118. sq. M Schulte l. c. p. 123. Sqq. 7 Sinulte, Boitrago gur Litoratur ister die Decretalen Gregora IX. etc., in citi. relati. Aesa. Om. LXVIII. p. 90. sqq.; Idem, Die seschichte der Quesson, tom. U. p. 130. Sq.
186쪽
Pars II. colloctiones decretalium.
7. Aegidius Fuscurarius, patria Bononiensis a 289). Opus ejus, huc Spectans, inscribitur: -Lectura in Docrotalos 8. Froinciscus, a loco natali: Viscellae sitat. Vercelli, in Sardini MVerceliensis cognominatus, florons altero dimidio saec. XIII.; cujus opus, huc portinens, gerit titulum: . Apparatus in Docrotalos Orogorii re 9. Boatinus, otium B euintis de Boventinis dictus, patria Μan- . tuanus, juris canonici in Universitato Ρatavina per annos quadraginta tres professor et indo ab a. 1267 Capituli cathodratis Ρatavini canonicus ' 1300), cujus opus, huc spectans, inscribitur: ἡLectura Super
rentina c. a. 1270 natus, a patre Andrea mater Hus dicobatur No-τelia) Ioannes Andreae cognominatus, in Universitate Bononiensi juris canonici professor, qui, quando propter infirmitatem corporis praelectiones ipse habere non valebat, easdem scriptis mandatas a filia sua Novella, obducto aulaeo, scholaribus rocitari curabat ' 1348)'.
Rus commentarius, huc spretans, quem in honorem suae matris
ac filias intitulavit: ἡμηHla commentaria in Docrotalos Gregorii α , prodiit Romae 1476, Vones. 1581 ot itorum 1612 st alibi, 5 volt. in 2 tomm. in fol. 11. Baldus de Guidis, patria Ρorusinus Ρerugia), juris canonici Bononias et in aliis Univorsitatibus Italias profossor ' 1400), scripsit:.Lectura super Lib. I. ΙΙ. et ΙΙΙ. docrotalium', quas prodiit Lugd. 1585.12. Petrus de Ancharano, nobili Farnesiorum genere in castro Tusciae, dicto Ancharano, c. a. 1350 natus, juris canonici in Universitato Bononiensi et in aliis professor ' 1416), scripsit: ἡ Commentaria in Decretales', quae prodierunt Lugd. 1535-43, 5 volt. in fol. 13. Franciscus de Zaburellis, patria Ρatavinus, juris canonici in Universitatibus Ρatavina st Florontina professor, deinde Florentinus archiepiscopus et postea Cardinalis ' 141 7 Constantiae), exaravit. Commentaria in quinque Libros Decretalium', quae prodierunt Venet. 1622 in fol. 14. Antonius de Butrio, patria Bononiensis, juris can. in Universitato Bononiensi professor ' 1408), adornavit: ἡCommentaria in quinque Libros Decretalium', quas edita sunt Vonet. 1501 et 1585.
15. Dominicus a S. Geminiano, in castro S. Gominiani in ditions Florentina altero dimidio saec. XIV. natus, juris canonici in Bononiensi Unruersitate professor ' saec. XV.), scripsit: ἡ Commentarius in libros docrotalium', ed. Venet. 1585.
3 Sehulte, Dio Goschichio dor Quellen, Om. II. p. 139. Sq. Sehulte l. c. p. 157. Sehulte, Boitrage gur Litoratur liber dis Decretalen Gregora IX. etc., l. c. p. 98. sqq.; Idem, Dis seschichte der Quellen, Om. ΙΙ. p. 157. Sqq. ' Muigny, seschichte des rom. Rechis, tom. n. p. 100. sqq.; Schulte l. c. p. 205. Sqq.
187쪽
16816. Ioannes de Nicoletis, a loco natali mola in Ρatrimonio S. Ρotri communiter Ioannes de mola dictus, juris canonici in Universitatibus Bononionsi, Ferrariensi et Ρatavina professor I 1436), scripsit: ἡCommentaria seu Lectura super Quinque Libros Docretalium', ed. Vonot. 1575 in 3 volt. 17. Moolaus de T desehis, Cataneae in Sicilia Versus finem saec. XIV. natus, O. S. B., juris canonici in Univorsitatibus Sinonsi si Bononiensi professor, anno 1425 S. viriae Μaniaconsis do Μaniacio)in diosossi Μossanonsi in Sicilia abbas, undo otiam Abbas Siouius dici es, ut ab Abbate antiquo, supra p. 148. sq.) memorato, distingueretur,
Abbas modernus seu novus cognominari solet, anno 1427 archiopiscopus rinormitanus factus, unde simpliciter panormitanus appellatur, et sinus
Cardinalis ' 1453), adornavit: ἡLectura in Decretalos', ed. Lugd. 1524ot alibi saepiuS. 18. Andreas de Barbatia, Μossanas in Sicilia natus, unde etiam Andreas Siculus dicitur, a promissa barba, uti nonnulli putant, quam gestasse fertur, de Barbatia cognominatus, juris canonici in Bononiensios Forearisnsi Universitatibus professor ' 1479), scripsit: ἡCommentaria super I., II. et III. Libro Deo talium', ed. Vonot. 1508, 1511 of 157 1, 5 volt. in fol. 19. At ander Tartagnus, a loco natali mola in Ρatrimonio S. Ρotri otiam Al under ab Imola dici solitus, juris canonici in Bononionsi si aliis Universitatibus professor ' 1477), adornavit: ἡLectura in Librum III. Docrotalium', ed. Bonon. 1485. 20. Aleaeander de Nepo, patria Vincontinus Uioenaa in ditionc Vonsta), juris canonici in Univorsitato Patarina professor versus
finem Saec. XV.), exaravit: ἡ Commentum in libros Docrotalium. μ i21. Felinus Mndeus, natus Felinae in dioecesi Regiensi ducatus Mutinensis, juris canonici in Universitatibus Ferrariensi si Ρisana professor, deinde Lucensis episcopus ' 1503), scripsit: ἡLectura in varios titulos Libri I., V., IV. et V. dscretalium', quae prodiit Basil. 1567 in 4 volt. in fol. 22. Augustinus Bersus, patria Bononiensis, juris canonici in Bononiensi Universitate per annos quinquaginta professor ' 155έ), scrip- Ait: ἡ Commentaria Super Decretales', ed. Lugd. 1550, Venet. 1580.23. Paulus Lamannus, patria Oeespontanus Ιnnsbruch in Τyroth, natus a. 1575, S. J., juris canonici Dissingae, Μοnaci ot in aliis academiis professor ' 1635) ', Scripsit: ἡJus canonicum, SiVe com- montaria in Libros Docrotalium', quod prodiit Dilling. 1663, 1666 ot 1673, si Τubing. 1666-1698, 3 volt. in 40, voluminibus IV. et V. incendio, ut fertur, absumptis '.
188쪽
Ρars II. colloctionsa decretalium.
24. Augustinus Barbosa, Ugontinus in ditione Noapolitana opiscopus ' 1649)'. composuit commentarium in Gregorii Ρapae IX. decretales, qui habetur in ipsius . Collectaneis Doctorum in duapontificium unis sum', ed. Lugd. 1637, 1647, Vonot. 1716-1719,
mentaria perpetua in singulos textus quinquo Librorum Docrotalium Mogorii IX. , ed. Lugd. 1673, 1713 in 5 Voll. in fol. , uom Francolard. a. 1690 in 5 volt. in fol., in quo commentario auctor cum amplis, sima eruditione singula capita, attamen in ea forma, quam illa in Compilationibus antiquis habent, exponit; unde hic commontarius potius historico, quam juristico et practico respectu usui osse di
26. Prosper Fagnanus, natus Romae 1598, professor juris canonici in Universitato Romana, diando S. Cons. Concit. Tridontini secrotarius I 1678) exararit praeclarissimum opus, inscriptum: ἡJus canonicum sive commentaria in quinque Libros Decretalium', ed. Rqm. 1659, Colon. Agripp. 1681, et alibi, 5 Voll. in lal., in quo commentario adductis plurimis resolutionibus dictas S. Congregationis singula, non omnia tamen, sed solum graviora, capita hujus collectionis
quam accuratissimo exponit. Τandom hic quadamtenus memorandus est
27. Maldus Giraldi a S. C etano, clericorum regularium scholarumpiarum rector collegii Romani'. Cujus opus, huc spectans, inscribitur: .Expositio juris pontificii juxta rocontiorem Ecclesiae disciplinam', si prodiit Romas 1769, si iterum ibid. 1829 sq. , 3 tomm. in fol. , in quo opere ad singula capita hujus collectionis etiam posteriorum colloctionum docrotalium, decrotorum Concilii Tridontini atquo rocon-
189쪽
φ M. 0eneratis. - . Collactio docrotalium Ρapae Gres ii Ix, dis 5. Soptomb. 12M publicata, haud diu indigontiis fori scolori lici plano satisfaciebat. Mox enim novas decretalos epistolas et constitutiones pontificiae pr disrunt, tum ab ipso Papa Gregorio M. ' 22. August. 12 i), tum, ex pto Coclestino IV., qui paucis tantummodo diebus 25. Oct. u. ad 10. Nov. 1241) Ecclosias prasiuit si nullam decresalom epistolam aut constitutionem misit, ab ejus successoribus, qui usque ad Bono furium VIII. M. Doc. 1294-11. Oct. 1303) Ecclesias praefuerunt, nominatim ab Innoemtio IV. 1243-125έ), Aleaeandro IV. 1254 u. ad
5. Jul.-13. Dec. 129έ). Quae docrotalos et constitutiones pontificias, quia in collectione
Gregoriana non comprehendebantur, sed extra eam vagabantur, dictae Eunt eaetravagante8.
Quas tum nonnulli Summorum Ρontificum, uti corto Innocentius IT, Gregorius x et Niso laus III., et Verosimiliter etiam Aleaeandem IV., Urbanus IV. et Clemens V. , tum plures etiam virorum eruditorum
missis' Κirchonrochi, tom. IV. p. 345.-354.: Schulte, Die Decretalen ZWischenden . Docrotales Gregorii IX. ' und .Libsr VI. Bonifacit VIII. quom tractatum helabreritatis causa voc.: ἡDie Decrotalon' citabim ), in citi. relati. Beas. tom. LV. p. 701.-797.; Idem, Boiirllgo gur Litoratur ister dis Decrotalen Gregora IX. etc., in citi. relati. Esaa. tom. LXVIII. p. 55.-127; Idem, Dis soschichio der Quellen, tom. ΙΙ. p. 29.-34. Alias XXL, quas diffsrontia indo venit, quod nonnulli historici illum, qui post mortem Papas Ioannis XIV. ' 20. August. 984) substitutus fuit tanquam Summus Pontifex, nomine Ioannis Q. , et post menses quattuor obiit, inter Summos Pontifices numerant, alii autem, et recto quidsm ideo, quod non legitimo electus fuit, omnino omittunt; hi postoriores igitur Ioannem XX. dicunt, quom illi Joannem OL nominant. Ch. Hemenrother, Handbuch der adgem. Grehon Achichte, ed. III. Friburg. Briagov. 188 1886, tom. ΙΙ. p. 38. not. 3. Quem tanquam Martinum LV. illi numorant, qui post Murtinum T. 649-655)eum, qui alias Marinus L 882-884) dicitur, nominant Martinum LL, et Marinum LI. 943-946) dieunt Martinum LIL. Alii huno, quem scripsimus Martinum V., numerant Martinum II. Cis. mmenisther l. e. Om. II. p. 1062. sq. et p. 1126. eol. 2.; μαλ- gesta Pontis . Romm., ol. ΙΙ. p. 1756. in not. '.' Sinulte, Die Decretalon, l. c. p. 708. sqq. , p. 718. in not. 42., p. 714. M. Dj0jtigod by OO le
190쪽
Ρars II. Collectionsa decretalium.
privatorum in collectiones, magis minusVe amplas, redegerunt. Qua ratione mox plures illarum extraVagantium collectiones, publicae et
Et nonnulli Summi Ροntineos, uti nominatim Innoeentius IT, Gregorius x et Nicolaus m. , plane praeceperunt, ut decretales et c-stitutiones, ipsorum collectionibus comprehensae, collectioni Gregorianae in titulis, ad unamquamquo earum indicatis, insererentur. Et illae quidem, quae in collectionibus Ρapae Innocentii V. continobantur, doc talos et constitutio a pontificias, in pluribus Oxomplaribus collectioni serogorianas reapse insertae sunt, uti non solum multi codiceamsa. hujus collectionis, sed etiam apparatus exegeticus, a Ρapa Inn oentio TV. ad eandem collectionem Gregorianam adornatus , in quo prassatas docretalos et constitutionos ipsius in fino compotentium titulorum colloctionis Gregorianae adnexae adducuntur et exponuntur, manifesto domo trant '. Non in omnatis exemplaribus colloctionia
Megorianae, si praesertim in glossatis, has docrotalos et constitutio a pontificias posteriores, et quidem noc solius Ρapas Innocontii ΙV., dictas colloctioni Orogorianas inseri potuisse, nimirum propter defectum congrui spatii, facito intolligitur. Et hinc saepius dictas d
cretalos et constitutiones seorsim, sive tanquam appendix collectionia Gregorianae, sive tanquam peculiaris collectio, occurrunt. Utrum docretales et constitutiones, collectionibus Summorum Ροntificum Gregorii X. et Nicolai III. comprehensae, collectioni Gregorianas infortas fuerint, non constat; immo Verosimile est, eas, et
quidem propter causam praedictam, Videlicet propter defectum spatii,
Quarum collectionum, sivo a Summis Ροntificibus, sive a viris fruditis privatis adornatarum, nonnullas in sequontibus in medium
ε 98. f011setiones deereialium et eonstitutionum Papae Innoeentii IV ei quidem: A. publicae.
I. Collectio, dis 21. Aprilis 1246 publicata. Nimirum Ρapa Innocentius IV. 25. Jun. 1243-7. Doc. 1254), quum Lugduni in Gallia moraretur, absoluto Concilio generali Lugdunensi I., ibidom 26. Junii
M p. 758.; Idem, Linctuin dea hainosission und ovangesiachon Mrchonrosita, Od. IV. Gismae 1886, p. 26. Sq. Schulle, Dio Docrotalon, in citi. relati. aeaa. p. 705. et 718.3 Μomoratus supra p. 161. y Sinuue l. c. p. 759. H. - Sehuue l. c. p. 711. et 722. sq.; Idem, Dis seschichto der Quesson, tom. U. 32 Φ Ε prassato, quem Sinuue adornavit, tractatu: Die Docrotalen, l. c. p. 705. SM., in quo auctor plures illarum decrotalium et constitutionum pontificiarum Vorbo nua adducit, porro egregias notas chronologicas et oriticas apponit insuperque monstrat, quatonus aliqua illarum docrotalium et constitutionum pontificiarum in Librum