Thomæ Bartholini De pulmonum substantia & motu diatribe. Accedunt Cl. V. Marcelli Malpighii de pulmonibus obsevationes anatomicæ

21쪽

gonibus dici in C Salmorus in

κerc. Plinian docet Poma pulmo ne sensu eodeni vocantur Piso l. i s

Nati Hist. e. x . quod stolide tumeant propter mollitiem.Spuineam hanc sub stantiam calor quoque fecit μυγNAM cor no antrosum fistulosum Foesso. Eleganter utrumque Mingerus comun

sit Dum instar cavernos reddita est. lenus igitur est pulmo - - , ut babet Anonymus Laurenbergit, foraminulisque cavernosis distinctus Πόρους vocant alii, Casius Probi med. 81. quorum 'cesu 4 compressio anhel ios faciat Hippocrates alibi lude Corp. Resin nutu cavere 'o mictumis toto natura perforatum. 'φ οναγει mendat Eoae , legitque eφ .he, ut notet non cavernis, sed notis quibus- .dani nigricantibus insignitum. Praeivit Erotium , qui ορφνῶδε apud Mnorem mappalavit -τεινον, eφνηψλέγεται επι τια. Ita S. Suidas pro nocte, nigro- reueo G sumpsit, aenophon de Rep. Laced de tenebris, apud Hippocratem ipsum Progn. 3. hanc vocem de te nebricoso nigri in melancholicis eriplicat ominus Mymacula hujusmodi nigricantes in pulmonis. sanis non facile invenias. Nigricabant quidem in

22쪽

ne Pulmon rus Sect LFRrnελro. III. Palatino Hectore,sed asthma eaproprer induκeratu, quibus smiles erantistori Magogii Hei-delbergensis dyspnoeadaborantis apud Minium L X. liheli Cotilum ni vicantes Antonio Straceae Vicario P. triarchas peripneumonico apud LAEL A pulmo infantis , de quo Sasmum Centi I. Observ. . quinque tuberculis nigris

pariter defoedatus Dodoninus cent. ΣΑ. obc pistoris pulmonis patieni nigricantem reperit, Ephazelo correptanti De Hosierim Obs sing. 3 idem ins hie ardente observavit Min sicca tussi

Principis Auriaci, variolis denati, de niger, inflatus, Rinflammatus na ratur in Belgicis relationibus nuperis. De maculis nigricantibus pulmonis morbosi ignis , testes hesismus alios Panarolin Obs. q. Pent in v tia febre, Metuis maculas nige rimas invenit per totam pulmonum

substantiam dispersas cal senem tes , pulmonibus ipsi μὴ di pellem

variegatam aemulandibus Pulmo se- Zagenarii dyspnoea latenti ulti m Culis nigris, diversi coloris, instar spe

malis ranarum visu sil erv apud In Fonte Consult. 9r. Nig

23쪽

Tales quoque pulmones in his concedit D. Ans vander Linden Med. Phys c. 6. n. 183. qui Vere Circeae herbae Nico- tianae fumum demittere in pulmonem sunt soliti. AEapropter reponendum in tentu Hippocratico censet is idem multiscitas , ἁφρίδεσσspumosis creditque intelligi vesiculasanas quae in supei, ficie tota tolluntur tunc quando frigore ambientes por ejus clauduntur,a, Puibus autem mire gestientibus membrana inflatur Ingeniose conjecturae R emend*tioni reponam nihil Pulmones animalium non ita recentes ab Lati' poerat sunt inspecti , qui mac stas non raro ostendunt fuscas. In ovi- hus pulmonariis, ut eas vocat C umo a vidi vinculas a flataeκterius elevatas, in iisdem maculas hinc inde dis spereas. Quaecunque igitur lectio Hippocratica placuerit, defendi potest.Maculas has fuscas collapsa vesiculae . subsidentes membranae relinquunt. Et revera a principi altiori haec depen dent, cavstatesque interiores seu vesiculas an pulmone: Hippocrates designavit, propter quas fungosus dicitur pul. mo rarus Itis, πολ)τρην, seu multia forva Aretaeo Li de Caus Chron. csso

24쪽

De Pulmonibus Se 7. I. s- Et statim se ulterius κplicat Cous hoc

eodem loco, ubi e scin emendatione πινθρηνιώδης- ut C f. Scaligeri amitatione Doctissimus an de inden vertit te redinariam structuram, acciarate perforat undique pulmonis natura expressa. An vero cavernae hae sui sint generis, an vesiculae, an vasorum cavitates,aaemo determinare potuit. De nihilo

non est , quod Cous hic de pulmonis

φύσει loquatur, quasi natura ejus sit, esse perforatum , id quod nec de bronchiis nec vasis sanguineis accipi potest , quia haec de natura pulmonum non sunt, diversa dicuntur ab eorum substantia, imo ante genita, quam essent illi Laudatus Lindanus I. 18 q. antea Hos

mannus l. I. de hor. l. 1. Instit c 3 7 ad cavitates referunt tria vasorum genera, asperam arteriam arteriam pulmonariamin enam pulmonariam Decavitatibus quid sit sentiendum, in loco Postea videbimus, ostensuri nihil horum esse quod Viri hi Inclyti suspicantur. Caeter Hippocrati non consentiunt, qui Syringas a venulis distin 1 in Per Syringas ronchia explicantur, Arsoteles mi ippe recte l. de Respir. c. r. φλέβες distin Nit απο Foe M. Per φλιβια igitur neut squam intellexit

25쪽

v. BAR et no IN Ienubronchia, sicut opinatui Gisgerus, nudo vexerui testimonio, quiad ipse Plato meεψα ad asperam arteriam restrinxit, sed φλιαι sunt reliqua vasa pulhnonis cruenta, . . venae quam aditerim,quae veteribu communi π φλὲζων

sim venarum nomine veniebant,quem .

4dmodumbra Ari uis, Hippocrate, si item passim liquet, inter latinos, celso, P o senaca, Poeti 'ribu ,

' rumauth0ritates transcribere non vacat, & parte laborum levarunt Mars agnam l. i. V r. Lect c. x6. D.

26쪽

De Pulmonibus Sis L aue diis S rarus ad albedinem declinans. Meatus pluμ provide assignat, praeter

cannamin Venas , in ipsa carne, quos nominare nescit. Quod vero de carne addit, mollitieis raritate emollit,is quia ad albedinem declinat, non carnem consentit Consentit Plato, DEUS philosophorum veterum princeps ingenii omnisin doctrinae. Fatetur is in Timaeo rnolde primum fuisse pulmonum tegmen atome exam , deinde cul- vis eXtrinsecus stulis spongiae instar

distinctum , ut spiritu potuque hausto ardorem cordis hujusmodi respiratione

refrigerio temperet AkInous c. I 7 e versione Carpentarii, mollem confirmat pulmonem c exanguem , fistulosum&spongiae similem Eandemque ex Platone sententiam repetit Athen us l. I p. deipn c, o Videtur enim 'sanguineus ille conteNtus impedire naturae scopum , qui e Platone est, ut frigiditare sua cordis calorem temperet tam spiritu seu aere quam potu . quem ad plumones quoque dilabi gato voluit Plutarcho Sympos . defensus qui hanc opinionem quoque Hippocrρt attribuit, consentiente νς Gol. c. I. secus quam crediti natus l. i. c. 22. Hippocratem autem tantum ab-

27쪽

- Ti. B H Nest ut tactarie cum Platone sensisse si bi persuaueat ornarius in Dissert de utriusque Alim. Receptaculis , ut nullam unquam pinu,nem pluribus, gravioribus argumentis revellere sate-gisse eum appareat. aeterum conciliator adest Uaknius, quid. 8 de Decret. C. ult de portione potus quadam pexasperam transfusa probabile judicat Quo sensu Hippocrates I de Corde, eNiguum Potusper rimam illabi in pulmonem fatetur Et Galenusa. d. quemque in se id experiri docet, observatione hac addita, quod si quodcunque animes libuerit ad iam, sitim redegeris, uti Ioratam aquam haurire patiatur, tum vel caeruleo colore vel minio infectam potionem eXhibueris , -κjugula- eum ipsum dissecueris, colore eodem 'infectus pulmo deprehendatur ' Quicquid horum sit, sine suo eXcidet Plato, .s sanguineum viscus sit pulmo Membranosae vero partes frigidae sunt,4 vicina viscera refrigerare possunt. Quod initureXanguis sit pulmo Mai Hait in

cicatur, parentakmatis tantum ratione

corum sententia fallantur aliter sentientes, sicut Cingius Mota laus L . Antiq. Lect c. II. Quamvis enim in disse-

28쪽

De Pulmonibus Sect L 23,

Ehionibus nusquam appareat, perire tamen, h. e. cum reliquo vitae nectare elabi. Imo sanguis saepicule remanet, eoque suffocatur homo , quia cordis motu in moribundis cessante, sanguis in vasis pulmonariis restitat , qui in aliis , etiam viventibus , inflammationem non raro infert. Estque hic sanguis pulmoni adventilius , impeditque quo minus ipsa ejus substantia accurate discernatur, hinc diligenter est eXprimendus , ut pulmo observari possit qualis secundum naturam est, hoc est. Asanguis , membranosus Patet hinc falli eo qui discrimen inducuntiliter sanguinem vasorum pulmonario, rum4 ipsius Rabstantiae Caenina. d. his favet,& Gabr.Zerbus c. de Pulm Anat. sapientibus eam sententiam tribuit. In illo autem fluitantem spumam anno tant, hunc vero ubique esse spumosum,. in summo, medio cimo, quia propior sit alendo pulmoni spumoso. Substantiae vero sanguis assignari nullus potest , si natura sua sit eκsanguis. Si de nutritio . ne substantiae per sanguinem sit sermo substantiae sanguis dici non potest, qui nondum in substantiam transiit, quia vasis adhuc suis continetur alter substantiae , si talis sit, sanguis amplius nori

29쪽

non est, sed pars substantiae, a qua nihil sine detrimento detrahitiir, nec idcirco videri potest, nec eXcerni sub sanguinis forma. Erroris occasionem dedisse vi deturi asenus, qui Comm. s. Aph. 33 spumosum sanguinem tussi rejectum, cri carniformi pulmonis substantia deducit, quem in praesagiis seqtatur Fresp. Alpinus L . c. 16. Her Minoi e s res, ex antiquioribus Pisistiam Com. in Aphorismos, qui omnes inala HV pocrasem interpretantur is torquent. Quae vim ille Sect s. m. i, de pulmone in genere diXerat, hi ad carneam pulmonu' substantiam restringunt, quasi aliae in pulmonibus partes magis propriae non essent, e quibus spumans , sanguis Ἀκpect orari posset. Vidit id oculatus Cardanus , idcirco sanguinem spumosum hoc Aphorismo Troillo capit, qui ab arteria venali acorde deducta prodit. Ita accipiendum no ratem, X Coacis liquet, ubi a Jecore quoque spumantem sanguinem eripui traditur, non quidem ex substantia illius, quae per sputum non prodit sed vasis sanguine calido ebullientibus.

Nam generationem spumae facilem mo- neci retus, in circumtenso sanguineis spiritu flatulento vela calore contra

30쪽

De Pulmonibus Sect L a naturam. Eκistimo igitur sanguinem

gui substantia pulmonum, sed vasis sanguineis kffundi semper, ita tamen, ut quando in pulmonis substantia membranosa destillat, aere magis se in parva copia penetrante, spumosus evadat,

tiam in faucibus Dat rupto vase pulmΟ-nario sanguinem coloratiorem affatimeXspui,quia nec moram copia concedit, nec aerem ita facile admittit. Nec aliam e vulneribus pulmonum cruoris disserentiam advertimus Spumosum enim sanguinem & per os ter vulnus observari monent GuId de Conaco tr. 3. doct. Σ. c. s. Jo. de Nol. 3. Practi. r. I. c. Io Femelius i. Nathol. c. 8. Mercatust. . Inst. Chir tr. a. Ruiauit. I. ΕΜ-tern morb. c. 7. Botalus de Uuln. Scio p. c. 8.EX Ore spumantem quidem icto pulnione largitur Celβs l. s. c. 26. ate plaga rubentem. Egineta tamen c. 88 e plaga spumantem quoque Vacuari prodidit. Vesanus 3. Chir. Magn. c. 16. utrobique quidem sanguinem pumantem e X ire, e plaga tamen rubentem. me sanguine tenui, spumoso eκ vulnere in rubicundo per tussim Fastopius de Vuln. c. 18. commentatur post nefanum, vi mirer a CarcanoChirurgiam Bo Vesais