Ivsti Lipsi Monita et exempla politica : libri dvo, qui virtvtes et vitia principum spectant

발행: 1605년

분량: 323페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ω exempla politica Io

tem assereret, atque etiam dignitatem Eum dem potentia & finibus auxit,Rauennate Exa Cha tu, atque aliis in Italia , perpetuo dominii iure concessis. Alione etiam suo fructu Zalio. nam iam Imperator victorias inclytas peperit:&5 laudabiles contra hostes fidei bellis fere

susceptis Mauros in Hispania fregit commi-Huit, SaXones, Danos, Auare in triumphum, nec suum, sed Christi duxit. Plerisque enim er- rq res detraxit xlumen veritatis nostrae infudit.

Magnum Principem l Vnde, diri, At Hispania mentio ALFONsVM sue ADEL FONs V ut prisci fere scribunt, eius P*ς -y regem mihi suggerit ab ista hac radice florentem Hispania scissa unc varie,&Mauricis armis resnilque incessa erat multa recepit, iunxit:&semper in istis prima ei cura, templa instaurare, Vasas vestibusque ad sacrorum cultum exornare. Adeoque haec agenti fauor numinis adfuit, ut saepe, cum animosa audacia an temeritate dicam, castra hostium explorabundus, atque id solus adierit solus redierit ac sese exinplicarit, idque cum agnitus interdum ab iis suis set Miraculum hic quis non agnoscat Isto seruore scappellare debeo C AT HO VI CI regis agnomen meruit quod idem antea Recareis datum in concilio Toletano, cum Gothorum gentem abiectis Arij delirijs in Ecclesiae castra reduxisset. Ac tertium idem in Ferinando rege, patrum memoria a Iulio II. Pontifice reno- Datum . qui Mauros tota Hilpania eiecit:

ab eo posteris succestaribusque ad hunc

22쪽

I. Lini monita

IIII diem, gloriosum id& solenne mansit. Tene ego hic RV DoLFE AVsTRIAcE praeteream te, qui fluctitans per dissidia Imperium stabilijsti,& gentem fatalem sceptris regnisque propagasti. Quo merito Zinquirere in Deum&diuina consulta nefas, nec facio: sed non est inquisitio, quae in aperto sunt memorare. Tu inmodica adhuc fortuna, nec nisi Comes Habespui gensis, Pietatis multiplex studium praetulisth&illi sequentem magnitudinem tuam V a ticinia .diuinae voces adscripserunt. Vnum videamus. Venatum forte, ut nobilitas illa iunostra solet, cum paucis in equo eΣiuerat Pluuius dies erat, viae fractae fordentes: ecce occurrit sacerdos , venerabilem mysticam hostiam, extremum solatium,aegro laturus δύoccurrit pedes. Is adspectus pium pectus perculit. nec sine indignatiuncula aliqua equo desilit: Male vehi e quiseruatorem meu uas, pedib- incedere indecorum , vel in umst consimile, in equum hunc cape. Iussio, non preces erant paret ille, ec iste capite reuelato humilis sequitur, ad ipsas aedes aegri deducit,ab ijs eodem habitu re ducit. Iam domi S apud se Sacerdos erat. qui stacto attonitus, mente a Deo mota, bene

abeunti dixis, simul Imperium ipsi posterasque praedixit. Alii tamen ad Sue uicam vatem hoc referunt quidam somnio sequentis noctis edoctum ipsum volunt. Vndeunde praedicino,&res illa certa, lata ista fuit, ac fidem etiam nunc ab euentis habet. Sed haec narratio

Monitum aliud mihi suggerit.

23쪽

s exempla politica.

Mi N. IIII. Sacrorum anti lites aut administros honorandos, audiendos esse. ALEx ANDER SEVERV Imperatorian I.

ti eos fecit, ut iudicatas a se causias, a Ponta ficibus atque Auguribus retractari, atque aliter quam ipse censuill et terminari, aequo animo pateretur Bona submissio non minuit, sed

auxit Principale culmen, insta Religionem id posui me.

CONSTANTINU M csus, cum ni tio, Vt fit, libertatis, seruor&fluctus, 4Ontentio aliqua inter Ecclesiae proceres esset in . dicto concilio Nicaeno, ipse interfuit, Mauctoritatem accommodauit. Ecce autem libelli

plures qui mutuas criminationes continerent,

ad eum delati fuerunt: quos omnes quasi le- Oturus cogniturusque accepit. sed in unum fas cem collectos, in ignem statim, nec inspectos quidem coram omnibus iecit. Duo videlicet eo facto significans, indignum illis esse, cer tare aemulatione aut odijs nec se dignum, qui de ijs iudicaret, quos Deus iudicare vicem suam interris iustisset. Iam ROBERTus Gallia rex quam eosdem ho III. nora Uit,&misceri ijstio notem suum putauit PCς ς ς. Scholas templa adibat, locum inter eos sit. 'ςy, 'mebat nec orabat solum cum ijs, sed in publico psallebat. Quin e cantica ita sacra, qUa composuit ediditque, Ecclesia etiam iri ac furpat. Vir demissis rarae anctimoniae cui Deus etiam miraculo alte latus est Deum , Auallonem Vrbem eo obsidente, muri sponte corrue-

24쪽

runt ipso interea laudes hymnosque cum 1acerdotu usin tabernaculo concinente.

iiii. Sed hoc mirari quam imitari plures volent... ce scut&illud quod de OSM ANE,URCA ANE, xxix v RATE . a quibus Turcicum hoc grade imperium fundatum coeptumque est , Annalescius gentis hi sipsis verbis sed igna enim ea pro-dio tradunt. Uuoties conuiuas Gabant, vesic bantur adhibitis ali avis ita Sacerdotes dicunt: quorum praeceptis, admonitionabita inter conuiuandum aures praebebant, falcoranum lesta iubebant. De Principibus , an de Monachis haec

narrantur

At submissionis exemplum etiam Vnum, quod horridar&, ut Quorumdam deliciae sunt, sordidae Pietatis videbitur, in H UNAE DC ' II. Anglorum rege. Ille suspeetus in caede beati Thomae Cantuariensis Antistitis, non facto aut

manibus eius, sed iussu consensuve patrata: dc saepe admonitus , ac renitens semper aut abnuens ad extremum ipsi conscientia salutariter adducente ad ipsum locum sepulchrumque beati viri Cantuariam venit atque ibi statim in terram, simul e lachrimas, effusus veniam pacemque petiit. Sanctio deinde a poenitenti. impctu , ad coetum monachorum pergit, multis precibus impetrauit, ut a singuli eo rum ordine virginis vapularet. Quid dicam 3

stupeo rex fecit, sponte fecit, sui oblitus dum Deum cogitat , iudici hominum, dum coeli proria. si humilem, ibi beatum immo&hic, dum Deus ipso illo tempore eum attollit

25쪽

su exempla politica Ia

magnificat, rege Scotorum a ducibus suis Victo, capto,&per triumphum adducto Plura in Religione liceat sed seorsum iam feci in

DE SUPERSTITIONE

AFtam eligioni esse, ero vanitatem,

vilitatem, timorem inclinare.

CAp. III. REligio igitur laudabilis: sed sita velut inter duos sic opulos, Superstitionem dc Impictatem. quem Vtrumque suademus, opus est, vitare Subit miserari hii manam cGraditionem, In Camilia siue, ut Plutarchi verbis efferam , έν ω-lo. Triν GO Eνειαν, SV Q , λουσαν. o. ' φερουφοι , οπου ιδ 'as ori mini μνιαν , τύφον, που I εἰς λιγωράαν dita ννώ - φρόνη rν: his nam imbecillitatem, mae em aut modum non habet sed alia abripitiis inskpers fationem invanitatem, aliis in Neg stim rerum d Amarum aut Contemptum. O traque magna pestis ' sed illa crebrior, haec deterior at JG Cui illa Pietatis ipsa imagine se commendat. Sed imagine neque aliud est , quam humanarum mentium ludibrium, Superstitio. Quae rudes, barbaros, male factos animos maxime tangit

26쪽

I. Lipsi monita

rionaliud est, quam cultus Dei, quem, aut cui, non debet,aut aliter, ac debet. Eirat in eligendo: vel modum excedit in colendo,&seruiliter, muliebriter, pueriliter se gerit. Proprius autem ei timor, de inquietudo quae animos deprimunt, ad nullam rem seriam aut aliam patiuntur aptari. Itaque Principi fugiendam a xime etsi Mi N. I. In tristibus aut aduersisse se in sinuat. i. Quod in L Ex ANDRO MAGNO notatum . qui omni quidem vita religiosus,in extremae ad hanc declinaui . Nam ita animi

'φ' corporis aeger iam se gessit, ait PlutarchUS,Ptm-hil esset tamparuum aut absurdiun,s modo insolitum,

quod inprodigiis aut omen non verteret , vesacra cantium, lustrantium , minantium regra erat

plena cla plenus ipse malis curisque, mortem dum fugit, accesti An non in LUDOVICO XI. rege Galliae si- I mileὶ qui aetate 3 valetudine iam inclinante, medicis blanditur,&auri montes promittit aut donat deinde: sanctos viros euocat, e siluis

educit, quibus vitam suam non ei nendandam, sed propagandam sena mendat. Tanto interea metu, Vt in arce munita,c fenestiis ipsis atque omni aditu clathris ferreis obstructo , se se includeret idea, quid nisi in spontaneum carcerem daret O miser, hoc assidue times, quod semel faciendum est hoc times, quod .

in tua manu est, ne timeas Pietatem assum , Superstitionem mitte mors tua vitia

27쪽

es exempti politica. 3

erit,in quidem beata atque arterna. MON. II. In frauedi aut partiuste sendit. Cuius rei cottidiana, paene dicam, exempla sunt. Illustre in magno AVGV s o qui fusticia Crimina, ait S uetonius, pro cert imis obsieruabat ed necfommasiva, aut abena dese, neu ebat, ne

peregrinarum quidem religionum contemptor, cum Cereras Atticae nausteriis mitiari voluerit. Quid ei quietum,in talibus occupato in AEsTIUNCULA. u in populo non tu; Superstitio, C Principi permittenda'.

APrincipe igitur ipso removemus imb aus1m dicere minatam Pietatem Munus enim elua intueor. qubda diuinis ad humanaetia vocat in quo ipso est Dei quidam cultus&honos.Nicephorus Gregoras scite hoc mihi dixisse videtui:

Minxit, quique notitiamparauit rerum variarum, ii, vero popudum regere, in discere ad optima optimus est.

Sed hoc crina ita sit quid igitur ξ inquiunt an non populum saltem in superstitione habere, Principi utile, optandum est 'Sunt quia Ie rant, praesertime priscis . a mitigari ita animos, faciliores reddi adparendum Liuius

28쪽

I Lipsi monita

Numam, qui Romam superstitionibus reple-

Lib. 2. uit, spectasse hoc vult C omnium primum, rem λά multitudinem imperitam, o ilia temporibus m-CVxxin dem,escati'mam, Deorum metum iniecisse. Et ero

IacIta Ingemum multitudinis quae alioquIampotens sua, tabilis, ubi vana religione capta

manos laudat 3 pria sente fecisse autumat, quodpartem eam, quae Religionem o Deosectat, in republicassis conformarint in pane tra Te e tulerint, ut nihils addere uuad mihi uidem v gentur, inquit PLEBI CAVss Afecisse. namsi e Sapientibκ viris Rempublicam se constituere mihil

opus sit tali ista indisclioneiti ancium multitudo Mnas Gapraeter leges appetat, iracunda ac Iolenta,videfuit interno hoc terrore, superstitionisv

lut tragoedia cohiberi. Haec isti at nobis no persuadeat,in bona republica vitiorum caput e Fonte approbare Miles animi fiunt,inquiunt. Imo viles, cillae persuasi unculae vi cu poeta dica, -- ciunt animos humiles formidine diuum. Depresso ue premunt ad terram. Nemo magnanimus is alta meditans Princepi; tales subditos suos velit Obedientiores etiam sunt3Abnuo imo ad motus aut rebellio nena proniores. Quoties olim,&nuper visum, praua aut nouae Religionis titulo, populum

concitatum onus aliquis concio nator, sanctimonia fama,ut telo, armatus, eloquentia aliqua ornatus, quid no patratῖOmitto vetera, aut extera: ante annos circiter centum HIERO

29쪽

exempla politica. I

NYMV SA VANAROLA Florentinus, reli, glossi habitu in Diui Dominici coetu erat hium vitae vera an ficta sanctimonia , ad haec facundia, populum in se conuerterat Pulsi Medicari urbe erant , c popularis status introductus: quem ille ut ambitioni suae opportunum, Om ni ope tuebatur. Plebs ab eo pendula, verba consultaque eius, oracula habere: ipsi optimates virum colere, cla pereum se suoique ad rem p. nam haec in eius manu promouere. Regnabat enim non in concionibus tantum 4acris aedibus, sed in curia,sed in comitiis: raro publice, imo priuatim maius aliquid, line eius arbitrio gestum. Dicam 'non ammis modo, sed&arcis, sed Scarmis ciuium imperabat. Hoc

regnum totos annos quattuor exercuit. sed cum inuidia interfectiorum aliquot ciuium laboraret,alia etiam obiicerentur, quorum plar gandorum .dc diuinitatis fama augendae cum puram ardentem ingressurum se ultro spopo id illet mox retractans, vanitatis manifestus, S CX e contemptior, apparuit. Denique in Pon tificem summum linguae sua tela vibrans, primo bonorum, mox& me iorOm fauore clestitutus, poenas ad ultimum ambitiolae pietatis

publico igne luit Scio variare super eo iudicia, &benignius quosdam loqui esto sed exemplum tamen potentiae in populo, per titulusnReligionis insigne irincipibus metuendum praebuit. Talia aliqua in libello De una religione dicta. Iam ratio firmium ma&intima, Christiano Principi nefas superstitionem fouere. Et illi

30쪽

I. Lipsii monita

exterorum qui fecerunt, quam turpiter dessee-

de instituerunt Exempla libet dare,& ridere:ac

primum. AEGYPTIORV M. quos omnes gentes credo

equidem vana&stulta superstitione antei uis se. Neque enim ad homines, aut ad mortuos modo Deorum cultum, bim,Serapim, nubim, sed ad bestias, easque vilissimas transtulerunt, Canes, 'hneumones, Feles, ocipitres, Ibides, Lupos, G ibis tales plures. amentiam linis cibos

dare per obsequium pietatis soliti, his agros&vectigalia e publico assignare, horum in signis imagines praeferre, his denique defunctis cum planctu funus, iumptu monumenta facere. Ex his siquis sciens aliquod interfeci et inter ficiebatur, siquis vel insciens Pelem, aut Ibidem, idem. Nugari videar sed vera suo malo sensit Romanus ciuis, aeuo Diodori Siculi, id est Tullii Ciceronis nam ipse id scribit, δί testem acipectatorem rei se adscribit. Ptolomariis inquit, que Romani in regni postea restituer Ut cum prim Socius amicus a Senatu P. in RoQmano dicitus esset , magna hetitia publica, concursias fuit. Erante Romani in turba intque inter eos miles casu non enim spontes felem occidit. Clamor 'ra, tumultus. non inscitianai feri, non Romani nominis reuerentia, non

imperium Regis qui purpuratorum praecipUOS miserat ad edandum S deprecandum nihil, inquam, horum iuuit, qui milest tim millenis In attribus discerperetur, sic ut nec funeri aut

rogo aliquid superesset Vides quam mitis

SEARCH

MENU NAVIGATION