장음표시 사용
71쪽
saneta Romana Ecclesia speciali Matre sua scindere Amuit, ei quantae uiuae quaniaeque calanitiatia lilia, judicio sancti Spiritus et auctoritate Beatorum Apostolorum Petri et Pauli ab omni piscopali ossicio suspendit, et a communione Corporis ei Sanguinis Domini separavit, nisi sorti mortis periculum ei
superveniret, ita lamen ut Poenitentia durius resipisceret: ineros vero qui eius schismati consentiendo subseriberent, ab nini Episcopali osticio suspendit. l70 illos vero qui non Sua sponte eon-Aenserunt usque ad sestivitaici S. Petri toleravit,co quidem respectu, ut si infra istum terminum illo-ucam, aut Per Se aut per nuntios uos, satisfacti nem praesentiae suae non obtulei int, Episcopali dein- eops ollicio priventur Epi,copo Longobardiae, qui, spreta Canonica et Apostolica alictoritate contra B. Petrum Apostolorum Principem eique praestitum V se oninino a Cliristo sequestrat. Nunc qualiter est allelore hoste antiquo pRecedetite, ianua eui nos paterna dileetione, et amore patris ac matris eius ducti, adhuc in Diaconatu positi, admonitionis verba suavissima transmisimus, atque summopere e frequenter eum per viros revocare Proci I ravimus illis aulei qui dicebant Regem non posis excommunicari, sic respondelial: Quando Deus E plesiam suam ter Beato Petro commisit, dicens. Pasce ore meas, Reges excepit Ubi Deus principaliter B Petro dedit potestatam ligandi ei solvendi in coelo et in terra nullum excepit nihil ab ejus potestate subtraxit nam qui se negat Eeclesiae vinculo non posse alligari restat ut neget se non posse alirius potestate absolvici et qui hoc impudenter negat. xacramen lalm conspira erunt, auctoritate ejusdem B. Petri abii uni Episcopali ossi in suspendit, o a communione Saucis Ecclesia separavit Agathcnsem Episcopum Berengarium quia Narbonensi Epicopo excommunicato, eoinui unicavit, et vicos is scopales pro illo secit, excommunicavit. Viennensem Episcopum Ileri mannum, juste depositum pro Sini nia periuriis Sacrilegiis, apostas. a. quia Viennem Sem Ecclesiam ius flare non desistobat, exCunmulticavit et Ecclesiis Romanensi et S. Isidori Lugdunensi quo usque cas occupaverit, divinum interdixit Ollicium. Desiderium et Romanensis Ecclesiae Clerucos, qui Regulares ab ea expillerunt, excornmunicatis ominulticaverunt, inde donec satisfacerent reversus medictus Rex post excommunicationeni
ad D. Papae obedientiam, et quid fecerit, dicamus. 5. Ad oppidum Canusii apud Longobardiam in quo D. Papa erat cum paucis, Rex advenit ibiquo
per triduum ante poriam caStri ... per Sistens. . . omnes ad compassionis misericordiam movit. . . Denique
instantia compunctionis ejus et lania omnium quiit, aderant supplicatione devicius D. Papa, landetustum, relaxato anathematis Vinculo, in communic-nis gratiam et sinum Matris cclesipe recepit, accr-ptis ab eo securitatibus quae in serius scriptae sunt ... Ilo est iiisjurandum uenrici Regis Teutoni eoruin Egomenricus Rex, etc. v supra in Vita num. 5. Acium Canusii v Kal. Februarii, Indictione l5 174ὶ.
o Nommiuiicavit. Abhaiem . A gidii similiter Dum vero in exeommunicatione manebat, divortium Comitem S. Egi illi propter consanguineam et Lomitem Forensem et Linbertum de Bello dolo, pii pter intestationes Lugdunensi sicclesiae: odiet. sem Simoniacum ii Tl set homicidam Stephanu in
sellice a Legatis suis ex cominuriteuturn, et Potitii iii Grauatiopolitanum quoiisque resipisceret excomInlinieavit, et ea quae Diensis episeopus in Episcopatu Diens de mimis, o primitiis, et ccelestis secit, et caetera quic in Legatiove l7MApog lolica statuit, eon-
4. Item Henricum silium uenrici Imperatoris, in eadem Synodo in hilne modii in excommunicav.t: Beate Petre, Apostolii rim Princeps, etc. l75ὶ . . . Post xeommi inieationem vero multum rogatus quibus D eorum et laicorum innumerabilis multitudo : in ita quoddain inter Henricum Regem et Rodullam de dignitate ortum est quod videlicet divortium multia D. Papa factum esse elamabant: sed nullo mo lose illos ossetidisse l73 praedictus Pontifex pron Latur, imo utrique misi ut viam sibi praepararent. quat mus pro distiniendo tanto negotio secure possοι procederes quia mallet millies, si posset, mori. qi iam sua occasione tot in illi hominum moritor
6. Quinto anno l76 sui Ponti Malus relebravit
Romae Synodum, ubi interfuerunt Arelli episcopi ei Episcopi diversarum urbium sere numstro te illim ei Abbatum ac diversorum ordinum Cleridam sui ut parem cum eo laeeret. Responsio autem) illius alis erat Cum eo nos pacem velle ha- aere, si ipse cum Deo pacem habere studuerit nam vestra si a terni lacn inline ignorat, quanto tempore an in Ecclesia inauditas pravitates et diversas iniquitates Regis et utinam Christiani veri l susti-rio synodorum anni uniformiter incipiantvr lippi Baronius abhinc stylum mutans, annos note veluta Kal. Ianuarii coeulos.sl70 Ex eodem sonte rursus aldo sequentia. si Tl Deerat conjunctio, quani supplemus agitur enim ut apparet do odiensi episcos , qui tunc erat Sisphantis aleoque de Pod m. st 72 Legationis, Hugona Diem pΡ Galliam commisse, multa est metitio in epistolis regii ii sed ut Tia SQ.oc anu posteriores sunt, ut videatur non Apostolica auetoritate multa quae corrigenda erant correxit et quae eorroboranda firmavit inter aetola alitem in sine Synodalis absolutionis Tedaldum dictum Archiepiscopum Mediolanensem et Guibertum navennalem inaudita superbia et haeresi adversus sanciain Melesiam Catholicam se Oxtollentes, Qv anto coepta misso.
l75 Eamdem ipsam formulam iam legisti in lanum. 65, quare lue omittitur. stri Adeoque anno 1077. Datam omiserat Dariis lus, quem apparet tinc ver lθnus descripsisse lotum istum loeum qilare eadem hic iterare noletiles. pune is signatis lectorem ilhic remittimu qit 75 DFendisse, id est in mutuaria gensionem
72쪽
ab Episcopali et aterdotali illeio suspendio et olim jam fastu in anathema stipe ipsos renovavit, eo quod vocati a Synodiim venire t IT contem-mbriint. Arnulphum Cremonensem publice coram D. Papa convicium et tonsilentem se Simoniacum, ab omni Episcopali ollicio absquc spe Guperationis deposuit, et usque ad condignans satisfactionem anathematele; cussit) Rotandum quoque Tarvisie sem, qui pro adipiscendo Episcopatus honore subdolus factus Legatus, inter Regnum et Sacerdotium schisma sacere non abhorruit, ut amodo ei usqtie in saeculii Episcopali careat dignitate Apostolica
censura censuit et ut nullus successorum suae consecrationi aliquo modo consentiat, modis omnibus
prohibuit et perpetuo anathemate eum alligavit, nisi resipuerit et digne Deo salissecerit. Egonem
Cardinalem lit. S. Clementis, tertio ab Apostolica Sede damnatum, eo quoi aspirator et socius factus ita resis Caduli Parmensis Episcopi. ci iterum consiliuius Legatus Apostolica Sede damnatis se con- unxii et tertio laetus apostata ei limesiarclia, selibsmata et divisiones atque scissuras in Ecclesia Dei. leutans in scindere, secti ab omni Sacerdotali onsieio privavit ei iam ab ingressu et honore me licue Melesiae quam omnium Ecclesiarum sub perpetitae irrevoeabili sententia submovit, et usque ad satisfactionem anathemate percussit. Renovavit et amexcommunicationem at decessoribus faciam sit per Gauloedum Archiepiscopum Narbonensem et absque
ulla recuperationis spe ab Episcopali 0lscio eum submovit. . . . t 78 Expleto Concilio misit nuntios suos, videlicet Dernardum 179 Diaconum et Bernardum Massiliensem Abbatem sim . cum sidone Treverensi Archiepiseopo, ad componendam pacem cum Rege Henrico et Rodulpho, quem Teutoni ei sibi Regem et gerant praecepitque eis ut stricte discernerent quis x duobus majorem haberet justitiam; et cuicum lite justitia competeret, illi Regni gubernacula traderent: qui justior pars inplius de Deo considere potest, et podisialem Petri Omnino erit adiitia.
Plures synodi reliquo Gregorii pontifieatu ab eo
T. Anno sexto pontilicatit Gregorii, mense No-ronium et ex lib. v. epist. 5, constat indieiam fuisse pro prori me venιurae v adrassesimae hebdo
: Aprilis, incidere debebat in 25 Februarii. ii IT u nostrum praecitatum not. 366 quia deThedaldo lacuerat omnia posuit in singulari et sed
pistolam Gutherio nominati in scriptam, ad Omnes otiam Ombardii episeopos etc., directam es, '. habet titulus et prosimilitor Thoualdo iiominatim exemplar mi&sum fuit, tanquam capiti episeoponimi nibardye sicut Giliberius erat Tin ilia'. si TR S=quebantur hic quae halio Paulus de init lendis adparem la galis num so et ante conclusion0m. qua dicitur id totum Aeιum nonia in ecclesia Dotnini iratoris v Nonas Martii indictione i alia' modam ii reta legi iniur apud Baronium indeqii in Colle-elione conciliorum, quae satis P, ibi posse inveniri. si Tu Bernurdum diaconum Papiensem a Ni δε- lanulis alii ni cardinalem ait Lam horius Schamia in eo sis. liqui ali ipsi, mei Gr. 2Dicto Primum vo .
vembri dies 8, indictione xi, arro Gililleri filii s. habitator in ducatu Spoleiano, pro redemptione animae suae et pareritum suorum obtulit B. Petro et super aliare ejus omnia quae ei pertinebant de castro quod vocatur Morieida posito inter Muricem et Clarignanum, quod conquisitum habet a per concam hiationem a Liraldo et nugone, nepotibus Ugonis lilii Aseari, in plebe de Lugano si 80 is , reservato usu lauetu diebus vive suae ei Brutuli sui lilii ei filiorum Brutuli, si masculi fuerint de legi limo matrimonio procreali. Oilem vero anno iii Kal. Decembris, synodus celebrata est ab eodem ponti leo, in qua in-lor caetera excommunieatu est Constantinopoli lanus imperator 18lin. Iuraverun qn ο Itie in eadem synodo legati Henrici et nodulii, iii, lite pro domino suo, quod nullis dolis colloquium legatorum Sedis Apostolicae in Teutonico regno habendum impedient. Multa etiam alia sunt ab eodem in adoin synodo eonstituta il82ὶ quae longum est enarrare.
Renovavit autem et anathema laetum super cui r- tum Ravennatem, et civilius in oribus omnibus atque minoribus nuntiavit eum esse excommunieatain et destructorem Eeclesiae navennatis.
S. Altero quidem anno si 85 ponti siccitus ejusdem si mense Februario, indictione, celebrata es synodus Romae ad honorem Dei et edificationem Ecclesiae'. in basilica Sancti Salvatoris in qua omnes archiepiscopi, religiosae pereonae, congregatae Sunt. ut sanciam synodum celebrarent. mi ibus igitur cougregatis, habitus est sermo de corpore et sanguine Domini nostri Iesu Christi, multis haec, nonnullis illa . prius sentientibus Maxima siquidem Pa. S, Panem et inum, per atrie orationis verba et sacerdotis onsecrationem Spiritu sancto invisibiliter o ranto converi Atilis tantialiter in corpus Dominicum de Virgine natum, quod et in impepependit, et in sanguinem qui de elus laterest ili- iis ellusus est lancea asserebat, atque auctoritatilius orthodoxorum Patrum, tam meorum quam Latinorum , modis omnibus defendebat quidam vero, nimia caecitate perculsi, guram tantum et substantiale illud corpus in dextera Patris sedensesso se et alios decipi ntes, quibusdam cavillationibus conabantur astruere. Verum ubi ea pil rea, lunt esse Dromotum.
sim illinc quoque abbatem . Victoris Gregorius cardi Inalem creaverat: qui a Beriholdo Constantiens laudatur ut tir Dinni hariluvie plenus, et otii ianno 1079.
sim bis Luigianum Spoleto versus Marchiam distat
p. m. et hinc intervallo 2 aut 1 milliarium secundit in tabulam topographicam umbria , C. Mors. id est castellum Mauri et Can-noro id est, campus-Mauri qua videntur hue sacere, licet nomina Murteis et Liarignani modo non reperiantur.
sl8l Nicephorus Boloniatea lytannice sibi Impori ii in vendicant Michaelem cum conjuge et lilio in
Blaehernis captos in nonasterium relegarat erata item Michael Duca nomanae celesia communi otii adhaerens.
si 82 lii veniuntii adhuc Tituri 15 Capitulorum,
73쪽
ag , prius elia in lain ierii die ventu tu silerit in Milodum deserit contra verilatein ii pars altera. Neinpe Spiritiis sancti ignis, emolumenta palearum 'onsumens, o fulgore suo sal xam lueem diverberando obtenebrans noctis caliginem erit in lucem. Deniqua Berengarius hujus erroris magister, post longo tempore dogmatizalam impietatem, errassem oram concilio requisti consessus veniamque postulans et orans, eam ex apostolica clementia mp- ruit juravitque sicut in consequentibus continetur: 9. Ego Derengarius, coruo credo et Ore ron. slinor, panem et vinum quae ponti talu in altari, per mysterium sacrae orationis et verba nostri Redemptoris substantialiter converti in veram et propriam ac vivificatricem carnem et sanguinem Domini nostri J. su Christi: et post consecrationem esse verum C.hi isti corpus, quod natum est de Virgine, et quod pro salute mundi oblatum in cruce pependit, et quods et ad dexteram Patris et verum sanguinem Christi, qui de latere rius effusus est; non tantum per signum et virtutem sacramenti, sed in proprietate naturae et veritato substantiae sicut in hoc brevi continetur c ego legi, et vos intelligitis Sie erodo ne contra hane fidem ulterius docebo : sic me Deus ahuvet, et liae saneta mi Evangelia Tunc D papa praeeepi Berengario ex auctoritate Dei omnipotentis et sanctorum apostolorum Petri et Pauli, ut decorpore et sanguine Domini nunquam ulterius eum aliquo disputare, vel aliquem docere prae Stimeret; excepto causa reducendi ad hane sidem eos, qui per ejus doctrinam ab ea recesserant. 10. His itaque pie ei soli ili r aclis, inter multas proclamationes conquesti sunt legati regis Rodulphi super lenrico, quod nulli loco, nulli personae parcens religionem lsorte regionem transalpinam conterere et conculcaret neminem debitus ordo honor nut revere illa tueretur et uti ilia mancipia. Iron modo sacerdotes ei clerici verum etiam archiepiseopi et ep. scopi caperentur vitieulisque manet Parentur, partimque truci larentur. Deereverunter
quam plures concilii in illius tyrannidem gladium apostolicum debere evaginari ista distuli amsi lica mansuetudo. Iuraverunt igitur legali nonriei regis illud quod in sequentibus scriptum reperitur: Legati Domini mei ad vos venient ii, fra termi num ascensionis Oinini l84 . excepi majori vi id est morte vel gravi infirmitate vel captione absque dolo, qui legatos Romanae Ecclesiae secure duceni et reducent; et Dominus Rex erit obediens illis, s eundum justitiam et judicium illorum et haste omnia
absq ti dolo. i. i, quantum ex iussione vestra renian se fit. Et haec uro exu cepi domini mei resis ilenrici liidemque Rodulphi quod sequitur : Si
colloquium ex vestro praecepto conStilui uti merittis, Ascensio Domini eo anno quo Plebratum est Paschae 2 Martii incidi in distulae Maii. lgo Addit Labbeiis, eodein anno iv Nonas Maii, alterinia Comilitam in quo coram quarum niseOpis, pluribus Cardiualibus, Abbatibus, et Archipre-
in patetibus Teiitonicis, loe et tempore a vobis definito ante praesentiani vestram vel legatorum ve- Strorum . dominus noster rex nodulphus vel ipse veniet, vel episcopos et fideles suos miliet paratu que ori judicium do causa regni subire nulloque mal ingenio conventum a vol is si vo legatis vestris eonstitutum impediet et postquam inde certum vestriini nuntii ina videbit de ne in re 'no statuendaci confirmanda studebitis. legatio vestra provenire nil pacem regni et concordiam possit. Ilaec omnia observabuntur, in is quantum ex vestra lieontia, manseri l. vel ex impedimento legitimo scilicet mori vo gravi infirmitale vel caption sino
il. Septimo quoque anno sui poniis calus idem Pontifex niunx et lebravit synodum, in qua inter-sueriin archiepiscopi et episcopi div.rsarum ur-hium ne non o abbatum ac diversorum ordinum cli ricoraim et laicorum innumerabilis multitudo in qua apostolica consillitta corroborans, multa quae corrigenda erant eorrexit et quae corrot oranda si mavit. lnior caetera namque in ne synodalis ahsolutionis hie annexuit, it perpetitae nemoria posteris geri bouila mandavit, ii dicendo Patium sanctorum talula sequentes sicii in prioribus conciliis, quae Deo miserante celebravimus, de ordina tione ecclesia silearum dignitatum statuimus, ita et nunc apostolica auctoritate decernimus ac conficina ismus ut si quis deinceps episcopatiani vel abbatiam de mani alicii jus lateae personae susceperit, nullatenus inter opiscopos vel abbates habeatur, nec ulla eiu episeopo seu abhati audientia concedatur insuper ei gratiam S. Petri et introitum ecclesiae interdicimus, quousque locum quem sub crimine tam ainbitionis quam inobedientiae, quod est seclus idololatrito, omisit, rogi piseendo non deserit. Similiter etiam de inferioribus ecclesiasticis dignitalibus consiliuina iis item si quis imperatorum . regum , ducum, marchionum comitum, vel quarumlibet saecularium potestatiam aut personarum investituram episcopatus vel alicujus ecclesiasticae dignitatis datin praestim erit, ejusdem sententiae vinculo in obstricium esse sentiat Insuper etiam nisi resipiscat, et Ecelesiae propriam libertatem dimittat divinae anim adversionis ultionem in hae praesenti vita lana ineorpore quam in carieris chus suis sentiat, ut in adventu Domini Spiritus salvus Lai. 2. Item sententiam depositionis et exconi munieationi sciam plerumquedatam in Theodaldum Medi lanensem dicium archiepiscopum et Guiberium Ra veilitatem, et notandum Tarvisiensem eonfirmamus et corroboramus et Petrum olim Rodonensem Ruthonent episcopum, nunc autem Narbonensis Ecclesistima Sorein pari sententia danniamus. Item si quis snyieris deliberatum sit. Γι ruin bona celestatum pomii poni in pignore pro pecunia colligenda, ad re sitiendum viberto Archiepiscopo Rareuualr, Iloma nam Sedem inradere concn i.
74쪽
terras S. Petri, videlicet illam par A est ab eodem Pontifice l89 synodus in qna intueFirmanae Marchiae qua nonillim pervasa est, et ducatum Spoletanum et Campaniam, nee non mari- atque Sabiniani et comitatum Tiburtinum, r.ec nonasterium S. Benedicti Montis Cassini et terras sibi pertinentes, insuper et Beneventum invadere vel depraeditarii sumpserit, gratiam S. Petri et introitum ecclesiui ei usque ad satisfactioiu in interdicimus. Verumtamen si quis illorum adversus habitatores harum terrarum aliquam justam causam habuerit, prius a nobis vel rectoribus seu
ministris inibi constitutis justitiam requirat; qu.es ei denegata suerit, concedimus ut pro recupet alione suarum rerum de terra illa accipiat non lamen ultra modum iitque more praedonum, Sed ut deceti sententiam deposii nnis ambiepiseoporum Arelatensis e Narbonensis, atque excolum unicati ni per legatus apostolicae Sessis promulgatam D. papa, his qui aderant collaudantibus sirniavit .
IIenricum quoque dictum regein et Omnes sauinita ejus, qui in praedicta excommunicatioti animum induraverant, iterum exeoimu uilicavit ei anathema-liravit item idi mundum et Landuin Campaninos tyrannos, omnesque adjutoles eorum. Praeterea Sus
pendii ab ossicio quosdam episcopos, qui ad concilium in vitali, neque ip, neque nuntii cotum pro ipsis venerunti l . Anno duodecimo pontificatus ejusdem D. Gregorii ab Incarnatione Dominici θι xii Kalendas Christianum et eum qui sua inagis quaerit reciperei decembris , paresidente eodem apostolieo, celebrata quam aliena diripere, et qui timet gratiam Dei amittere et maledictionem beati Petri incurrere l86) IS. In oetavo sui Pontificatus anno, episcopis per principalus Apuliae et Calatiriae constitutis, inter caetera verba, in quadam epistola l87ὶ malignitates regis Henrici et Guilherii Ravennatis archiepisco iii.
in an dicta synodo excommunicatorum eluinti Exit Primum namque malitiam . quam ulter ipsum D papam Alexandrum per Ca .lulum Parmensem sacere conatus est, innotuit ei quod Deus, qui superbis resistit, humilibus dat gratiam, superbia in eorum in laveam, quam aliis paraverant, eadere plolluisseeleribusjuste permiserit, nuntiavit. Guibertunivero, Romanae Ecclesiae periurum Ravennalis Ecclesi e devastatorem, antechri,inniit haeresiarchani, 'pro nefandissimis suis sceleribus, designavit Oinnibus vero episcopis et Ravennatis Ecclesiae sussi agam is, et ominibus majoribus et minoribus ejiisdein civi latis ac per lotam archiam nee non totui a dii calum, sine spe reeuperationis damnatum atque depositum noti sic axit quorum inii suu prae qui auxilio retus sicuti Petrusi Apollinarem tran&misi ad praedicandum sic ipse, qui licet indigui vicem ejus gerebat, archiepiscopum l88 ibi ad limniinum animas Deo lucrifaciendas, et haeresim pi:odieii Guiberti destruendam, mittere curavit. Eo. Mi
Romae in basilica S. Salvatoris elebrarues tribus diebus in Lateranensi Iasilica synodus in qua suerunt archiepiscopi, episcopi et abbates Campaniae, et de principalibus Calabiice atque Apuliae. paucique Gallicani; nam plurimos persulta llentici tyranni iter revertere compulit qui stiensem ibo episcopum, de legatione apostolica redeuntem, contra las. et iuramenti idem, capi iussi sive perini Sit. Tres autem synod is QuadrageSimales ibi iriusdem Ienrici persecutio praepedivit; qui semel B.
Paulum, bis B. Petrum aggressus, demum Post miritum suSum Sanguinem, non tam suorum sol uiuilino
quam negligentia civium, portas et muro 3urit puit. Romanum siquidem vulgus pars videlicet copiosior civi uitis, biennali bello saligatum, acri inedia Iab rahat cum nec ipsis ad vicina oppida vel castra liceret nec jurali enricii ad urbem vellent negotia iii in venire mulli autem a me adacti urbem reliquerant proinde ceteri, bello remissius attenti rem ex animo minus gerebant, ei a custodiis prout cui- quo libebat sine timore negligentius aberant. 15. Ille super Henrici tyrannide, quia se ocea si praebitit, perstrinxis Se sussciat. Ceterum Dorninus Apostolicus in eadem Synodo, de fidei forma et Christianae religionis conversatione sed et de r
bore animique constantia, ad pra Serilem pressuram ne SSaria, Ore non hirmano sed Angelico patenter, die tertia lotum sere Coii ventum in ge-si 86 Sequebatur in s. nostro ex Vitis onii si-
eum Geommunieatio Regis Henrici . . . . . . cla
Romae Nonis Marii Indicιione , plane sicut eam impressam habes in ita num m et seqq. et omnia sint ut cum duobus Capitulis hic missis, de salsa puenitentia et de electione Pontificum reperiuntii rimpressa apud Baronium ad an. 1080, nam quod in
Ri gistro unde accepta sunt notetur anniis 10ι9. Oritur a ratione praenotata anni Florentini usque ad Annuntiationein protrahendici cumque Pascha anni
080 bissextilis celebratum sit 12 Aprilis intelligitur etiam haec Sunodus prima hebdomade Quadragesiniae conveniSSe post Dominicam quae cadet, at in is Februarii. si 87 II De est lib. viii Epist. D, data Cleant xii Kalendas Augusti.
Episcopis. Abbatibus. Cornitibus atque ili sibus in Durochia Barennati atque 'entapcli, ne nou et in
Harehia Firmana et in vectit Spoletino, commo rantibus illis ridelice qui II. Peι rvm diligunt, nequerine ulis ereommunicationis eventur. Et his solis salutem et Apostolicum benedictionem ini Pertiens, data, Idus Meembris comm pia dat iis Rurenna ιem Archiepiscopum R. quem po3 Ionssas et innumeras pervasorum oecupationes. nperri ne, sicut olim a B Peιro Appollinarem ii hune Rarennus ab Ecclesia Romana merui accipere Baronius Richardum logit et magna aestimationis virum appellat: neque mimi possumus
de eo credere, etsi nihil uspiam ab eo actum inve
189 Si haec reqtie ae aliae stit adragesimalis suit. quod praesumere licet, coacta suerit post primam Domini eam cadentem anno in in diem 21 Februarii quando Pascha sui ira Aprilis. sl 90 Otho castillionorus hic suit, poMea Papa
75쪽
mitus et lacrymas compulit: si eque Concilium MVestram curam ira tu Quoitiam nubi operae pretium Apostolica benodietione laetisseatum in pace dimisit. in Longobardiam virtere iter immitto vobis quod.
Tres autem vices nenricus ut dicium est, Romam venerat. Sed unum est quod cum silentio prieterire non oportet in ultima namque secum Guibertum Raventinatem jam multoties damnatum et depositum, deduxit et invasorem super D. Gregorium
Papam preposuit. Sed quid diabolus et Antichristus
Romae ei in omnibus ejus sinibus est operatus longum est narrare. In castro namque S. Angeli, se eum paucis Dominus Papa reclusit quoniam aliter
Romae remanere non poterat : Romani ver malam
quam liabuerunt a principio, consuetudinem perlicere ut prius ceperunt castrum undique muristia quod nulli fas esset introeundi vel si unquam redii ro lotum meipsum et Omnia quae habeo et habere potero modis omnibus tradam Mipius et elemens Dominus, qui novittationes, diu per eum novexari qui ad hanc civitatem ultra non est reve sus Robertus Gui charai, Romae appropinqitans die-hus his ad liberandum D. Papam, primitus non intravit sed diu non stetit donee intravit aditum namque per portam Flamineam habuit Romani. audito eum intrasse, bellum erexerunt: sed nihil sacere potuerunt, imo ipse eum suis totam Regionem illam, in qua ecclesiae S. Silvestri et S. Lalirenti in Liicina sitae sunt, penitus destruxit et sere ad nihi- redeundi. Rex Cap tolium ascendit, domos omnes suum redegit. Dehine vi ad astrum S. Angeli. D. Papam ab eo abstraxit secumque Lateranum deduxit omnesque Romanos depraedari cepit ι exspoliare, atque quod injuriosum est nantiaret m lieres dehonestare, regionesque illa circa Lateranum et Colisseum postras igne com urere isti. 7. Eodem anno per totum orbem nragna famessuit, quod exinde multi homines nor: a sunt, :wl ls5 eelipsim passus est' terra mo' est, a striim S. Angeli il96 captum est. Dux μ' Apuliae secum D. Papam deducens apud Salem ras limisit; ibique amabilis Deo vir Catholicus et conira tare
licorum arma defensor eclesiae, liberator an 'rum, captivorum consolator orphanorum miM Corsorum evertit, Romam ut propriam domum ecepit habere. Dehinc l92 Septem-solia, in quibus ni isticus il 953, nepos praedicti P sulis considebat.
obsidens, cum multis machinationibus attentavit. quibus quam plurimas columnas subvertit cui nuntius advenit, si non de obsidione exsurgeret, ara herio cui chardi Dace Apriliae expulsus esset, et de ejus manibus nemo eum liberare posset quoniampriplietus Dii si delis et devotus erat D. Petri eii ixesai Pontificis et dignum erat ut lilius patrem de tanta eaptione eriperet. 6. Rex cro accepto eum suis consilio Roma nos omnes sic alloeutus est Patres ei filii, vobis eoronam Impe. ii et regni gubernacula manibus rator, vitam finivit, atque Deo animam vestris et potestati committo animamque meam in lavo Kalendas Junii.
at Paulus num l00 circa Kalendas Ianuarii prae nosse coepi dissolutionem eorporis sui. Potui iam ueliam initio sequentis uuadragesima hab. ta Jnindu misso postra Martii cum Pascha agendum es secis Aprilis. Cum autem neri holitus priorem ana' thematismi renovationem iam expresse diei factam Romae videtur indicare Sisodum hane ibi laetani non esse, sed alibi puta in Monte Cassino, priuiquam Salernum deduceretur Pontifex. ls5 uane eclipsim nemo alitis historicus Uninis it unde Pius accuratius definioluta occasio de sui calvisio in opere chron logico omni uni in Sreperit eclipseon calculos subducere soliis, ex auro'
sl 96 An a Romanis seditiosis post Gregorii dis
cessum vel decessum, Guiliorio avstitimus lia 'I, spicor residebat enim lunc Roma Guiberius.
stae Ciaeeonius in Vita Gregorii lX creatum ait
Drope Septizonium in Diaconia S. vela in Septi-
solio Alexander Donatus eam esse censet quae nunc
dieitur S. Luetae in Silice, et in Esquiliis sitam uisso
ctum a plebe, pro Sepι ironio. l95 Praelictura haec suit, ut apparet, militaris: proinde a nobilitate muneris quod essit nepos, ar- 'istimentii in duci posset ad nobilitatem ipsiusmet Gregorii patrui vel avunculi, in favorem Petraecii
sl 91 Hie ex Beriholito ponendum esset quomodo Romae in Psio S. Joannis Baptistae, pii in lIunii cum ibi Henrieus adhue moraretiir Gregoeius anathema in eum et Guibertum renovavit quod iterum post Regis discessum feeit in modo col- leeta mense Decembri, ut credimus siquidem, ut
Ad Vitam sanet Gregorii VII seriptam a Paulo Berariedensi, subrequalis Acta SS. Bened. partem Saeeuli l. p. 405. i. Magnis controversiis occasionem prie i in prout scilicet partibus addicti fuerant Nee ,-- gens illa sacerdotium inter et imperium discordia est ejusmodi quintiones relateare qua nihil quae sub Gregorio Septimo papa et Henrico quarto nostrum institutum pertinent et ex aliis aucioribu imperatore exarsit. De his alii aliter scripsere ait sacile haberi possunt. Satis erit nobis Vitam bii ' ctores historiarum, tum veteres utim recentiores, pontificis proferre, quam a Paulo Bernritaei
76쪽
litteris mandatam ex Greisero tuollando multiati inmus. Porro Paliliis, Vitae bilius auctor. suit primum nati sponensis eclesiae canonicus, qui cum ex ea urbe ab Henrico IV, quod ejus partibus non laveret. suisset eiectus, in eoenobilim Ileriiriod recens construetum, sese recepit ubi suscepto ea nonicorii in regularium insiliuio aliquot annis degit inde Il
mam prosecius pontificibus familiaris suil. Praeter Gregorii Vitam alia item opuscula conscripsit, eritii hiis ipsemet beatae Ilerium Vilam infra laudat, quamati eodem Greisero editam nollaniliani dies 8 Aprilis odiderunt. Sine illiores nonnulli Gregotium ex praenobili Aldobrandinorum familia ni liun fuisse scribluit ad quod probandi im vix aliud quid illam proferre a ilent . praeterrilominum in iiiiiiiiiinem illidubrandus quippe vocabatur prilisquam evelleretur alli inli-licatum, ui omnibus nolum est. Sed quam si invola
jusmodi ratio, nemo non videt Baroiiiiis e contrario Gregorium lium ili loeo, patre Milire labro lignario natum fuisse ait, quod Gregorio probiu velli non posse desu Christi Domini nostri exemplo evincit. Qui cum Verbuin Patris et verus Dei Filius csset, ex Pa ipere Virgine nasci, et salirum lial rein, ut putabatur, habere non est dedignatus Papebrο-chius vero ire primam opinionem ejiciat, alteritamen non assciititur in privmissis ad iiam Gregorii Vll. d. 25 Maii Bollandiani, ubi si egorium enobili saluilia proili isse probari posse exinde cenSel.
quod in Actis pontificum inaniiset piis, quae IHilesse asservari dicit, legatur Gregorii ποιem fuisse Rusticum pro secιum Septem-soliis, seu domui quam instar arcis munitam frustra machinis bellicis pxpugnare conatus sui Ilenricus inperator duodquidein ossidium inqui ille plebeio homini conamissum minime fuisset. Eamdem sententiain suam tot firmat Pauli ipsius auctoritato, qui in Gregorii Vita, Observat eumdem pontificem habuisse avuncillum abbatem monasterii sanetae Mariae in Aventino Verum eum in antiquis monumentis nihil est ad dirimendas ejusmodi controversias, aueiori hus minime sibi consentientibus invetitatur, frustra iis sustus agitandis vacare non licet Eumdem in Tuscia natum diserae asserit Paulus, quod alii Senis alii apud Manam contigisse volunt liis adversatur liugo laviniacensis in lironico Virduliensi ubi
manis diseriis verbis affirmavit. 5. Aliquo sutura ejus sanctitatis Tesagia profert Paulus is silet quod ei adhuc infantillo contigisse aiunt in labri quem quidam volunt ii mox dicebamus ipsius patrem suisse, illaina ubi ex
semeniis reiectaneis cum adhuc nesciret litteras. tamen indendo eas ita composuisse memoratur, ut Davidicum illud exprimerent oraeulum Dominabitura mari usque ad mare. Aliud ejus sutura polentiae
priori ullicit praesagiunt Theodoriens Engothusius eantviciis nildesheimensis in Vilis imperatorum ex
domo Briinsvicensi oriundorum, ubi in Vito len-riei ii imperatoris, cognomento Nigri, itarra Ili id brandum qui unca Ienriei filii ejus paedagogus crat, visum fuisse in somnis ipsi inperatori cum suo D sius silio ad mensam assidere, ctirnua habiuitem adroelii in iisque sublimia, quibus unidem Ilenricum lilium in tulit in dejiciebat, quam visionem cum Angusta de Ileni leo silio per ili lilebrandum ex imperialiscite extur iando interpreuila fuisset. Imperatoreumdem miti bramium in Hucula conjerisse same
necandum narratur, quem Postea lamon uxoris
iniercessione, liberum abire permisit ne emere somniis fidem adhibendo, innoetium perti edulieret sed hae incerta sitiit sicut et alia millia a recenti ribus constela quae proinde omittere visum e 4. Certum est,innino Gregorium ab ipsa pueritia monasticae prolessioni nomen dedisse quam liquo vive tempore et dilexit, et eius exercitiis. quantum patiebatur rerum gerendarum cecssitas. incubuit Eum a puero monachum fuisse diseriis verbis iradii oederitus Vitalis auctor illo in temporum accuratissimus, libro iv istoriae ecclesiasticae. ident repetit libro vii, ubi suis eius historiamur
Ne sui iur. umdem professione monachum appellat Chronograptius noster Saxonicus ms Adolescentiam.
inqui litigo Flaviniaeensis in Chronico Virdunensi.
assumpto sanctitatis proposito inter mundi on- templorea, non sine magnis persectionis indieiis petamniinit uis accedit omnia in Vita Maihil dis ubi Gra sorii moriem monachos prae eaeteris, quod ipse ui inachus suisse'. dellexisse observat. Et quidem Peuiis Dauitaui in opusculo M, quod adhuc monaehus ipsi uildebrando nuncupavit, eum semper fratrem situm apitellat, tum in praelatione luna in i lius operis decursit. Omittimus Theodorlaum supra. iiiiiii. . laudatum arithemium et allos elnsmodi auriores. Locui vero in quo monasticam prose sionem vovit indicasse videlii ipse Paulus, num . . ubi seribit Ilii lebrandiim a puerilia aviinculo suo abbati saneta Mariae in monte Aventino commendalii suisse, ad litteras siniti e niorum disciplinam addiseendas, quod brevi ab eo factum suisso
5. Eumdem in pereelebri monasterio Cluniaeensinionasticam vitam egisse sentiunt Neiique seripi res potissimum recentiores iniit eum tostantii ibidem prioris ossicio fuisse donatii in id diserte tradit Otto Frisingensis episcopiis scriptor hand ignobilis, qrii resori Leonem l ab imperatore pontificem designatum in Italiam properantem Cluniacum divertisse, ubi lii ne iidebrandiis prior erat, cuius consilio eumdom alκlieatis pontificalibus insignibus, sub peregrini habitu Romam perrexisse ait eom lante elim eodem uildebrando qui Romanos ad eligendum ipsum jam ab imperatore eleeliina indueeret. Certe Gregorium erga Cluniacenses optimo asseeium misso nemo in dubium revocare potest. Ipse etiam saneto Hugone familiaritor uisitatur tite ejus Vita patet. Sith sancti Maioli, seu potius,
77쪽
nam ibi memoria lapsum fuisse Paulum censemus, x dium adversus sacerdotes concubinarios, et Sina
sub sancti Milonis disciplina in rebus spiritualibus eruditum fuisse colligi potest ex iis initio,
ubi legitur, scintillarum visionem saepius ostensam primitus in iidebrando Cluniacensis monasterii patrem sanetum Maiolum adnotasse, eique illud Joannis Baptistae adaptasse : Ister puer magnus erit oram Domino. Observat idem auctor ilω-brandum adoleseentiam ingressum in Franciam proin Retum fuisse, domiturum ibi earnis petulantiam et molesιia peregrinationis e instantia eruditionis. Quae fortasse in monasterio Cluniaeensi lunc teniporis celeberrimo, perfecit. Roniam reversus, indeque
mim Gregori VI, exsulare eoactus, rediit procul du-l io Cluniacum, ubi prioris Oilicio donatus suit, siniacos , quae duo vitia tune pessumdabant in Germania potissimum et in Longobardia li eum lenricum Germanorum regem, oecasione investiturarum jam in pontificem male assectum suas in partes traxissent, nec id serre posset Gregorius, magnum in Ecclesia catholica incendium excitarunt cum alii pontifici, alii regi faverent. Pontifex regem tanquam multori: criminum reum, et Du Stra Saeptus per litteras o legatos ad- montium coin muniuile, tum regii privavit. Quae res adeo uenricum ejusque secta dotes commovit, ut ei ipse pontificem e sede distilibare conatus fuerit,
procurata per episcopos sibi adhaerentes adversus Gregorium Guiberti Ravennatis electione, qui Cle- tamen ita utiquam dignitate potitus uti. Certe i mentis III nomen usurpavit Ilinc natum gravissi- in monasticis disciplinis eruditum fuisse itide colligi potest, quod a Leone IX, post reditum in Urbem monasterio sancti Pauli pr laetus fuerit, ut eo in loco regularem disciplinam, quae ibi tu-puerat, restitueret is est ipse qui eo nomine indocinensibus ecclesiam sanctae riseae in monte Aventino Romae sitam eo pacto cessit, ut ibi semper duodeeim monachi indocinenses nee unquamniinus quam oelo regulariter tirant id discimus ex litteris Alexandri papae, quinto pontificatus sui anno ita iis, quibus eonrenientiam confirmat ea de ro sa-ciam inter IIildebrandum archidiaconum atque eoenorii avnet Pauli oeconomum seu rectorem, et .lericum Vindocinensem abbatem. Qua ratione nonnulli cum Vallumbrosano ordini nuper ascripserint, susei, ponit et eonsulat Papebrochius, para grapho , sed nulla ea de re apud eruditos auctore potest esSedimentias Distinguendus est tamen noster Hilde-brandus ab alio ejusdem nominis Cluniacensi priore sive praeposito, qui in ita sancti Odonis laudatur. Quanta vero fuerit nostri erga professionem monasticam, cum ad pontificatum evectus suit, propensio, ex variis ejus epistolis liquet, in quibus passim monachorum sanctimoniam laudat eorumque quicii, adversus quoslibet eis infensos, pateriae providet. Legenda est ea de re ejus epistola I lib. I. tibi Manassem nemorum archiepiscopum monachos sancti Remigii vexantem comprimit plures ad Lan-
mum schisma et episcoporum procerumque ventus frequentes tunc temporis suere. T. Placet omnino Gregorii cautio quam in concilio Romano anno l07 habito adhibuit in serenda excommunicatione. Ut enim simpliciorum hominum qui ad ejusmodi dissensionum causas apprime discernendas non erant Sumeientes, conscientiae quieti provideret, declaravit tales homines excommunicationis vinculo innodatos non esse sicut neque illos quibus pro conditione, aetate, aut natura
excommunicatorum consuetudinem vitare non licebat Gregorii verba proserenda sunt ex Hugonis Flaviniacensis Chronico Virdunensi ad annum l078.
E quoniam multos, peccatis nostris algentibus, pro causa Geommunicationis quotidie perire cernimus, partim ignorantia, partim etiam nimia a implicitate, partim timore, partim etiam nimia neeessitate de-riei misericordia ana ιhemaiis sentenιiam, prout possumua ad tempus opportuna temperiamus. Apο- stolica itaque avetoritate ab anathematis vinenla subtrahimus ridelicet rores, liberos, erros, anetllas,
seu mancipia, ne non rusticos e servientea, et omnes alios qui non adeo evriales lunt, ut eorum eonsilio scelera perpetrentur, et illos qui ignoranter commvnieatis communicant, seu illos qui communietin eum eis qui ommunieant eaeommunicalis uuieunque autem orator, a ire peregrinus aul viator in terra excommunieatorum renerit ubi non possit emere, aut nouseripsit in gratiam monachorum Angliae I habe unde emat, ab Geommunieatis accipiendi li-Εorum plerosque in cardinalium collegium adlegit; statim atque pontifex sui renuntiatus, Casinensem abbatem sibi adesse voluit, ac morti proximus Ilu-gonem Diensem, otionem ex Remensi canonico in nachum, tune cardinalem Ostiensem, ac Desiderium Casinensem, solos ut sibi substituantur dignos designavit ex quibus duo ultimi Benedicti ni pontifices fuere. Denique, ut ait Orderieus Vitalis, libro iv,
alios quoque monaehos prout ratio ducebat promovit e diversarum cetraturum lutelae digniter praesecit. 6. Auctoritatis et disciplinae ecclesiasticae acerrimus vindex sui Gregorius tam ante quam post iniuina politisicalum. Fervebat potisSimum eius stu-centiam damus Ε si quia exeommunicatis non au tensasione avperbiae, sed humanitulis ausa aliquid dare oluerit, non prohibemus. Idem testatur Beriholdus Constantiensis presbyter in Chronico ad annum l078. ae procul dubio didicerat Gregorius ex beati Patris Benedicti regula, qui semel et iterum ciat, ne illi, qui quanta sit excommunieationis poena ignorant, ea seriantur. Et quidem eum ejusmodi censuri non nisi ad aedificationem adhibendae sint, aliter agendo in destruetionem eas frequentius usurpari contingit. Plura halaentur u riis in conciliis, quae ab eo pontifice congregata sunt. ad disciplinae eclesiasticae restitutionem, visiorumque ex,urpationem pri lare sancita quae hic su-
78쪽
sius deseribere non est nostri instituti, et quidem A Roderici, non servaretur. Ut tandem editus est jubente cardinale imento, qui in capella quadam habentur ii vulgatis conelliorum collectionibus. 8. Idem retarmandae Ecclesiae, virtutisque promovendae ardens studium, plerisque in ejusdem beati pontificis epistolis elucet. Inter quas compli res sunt ad varios totius orbis Christiani reges et principes, quibus honos lauditius et gratulationibus ad maiora pro Ecclesiae utilitate suscipienda adho latur vitiosos vero nititur minis et ecclesiasticiscensu iis ad meliorem frugem revocare. Alsonsum Castellae regem, qui uxoris suae consanguineam ineoniugem assumpserat ab incestuoso connubio delerruit Robertum siti schardum Norimannorum in Italia principem, qui celesiae terras devastabat. privavit ac postea saeti poenitentent Ecclesiae Toletanae, nonnullisque in ecclesiis par ehialibus hodieque observari dicitur. Caeterum e dem flagrabat desiderio Gregorius cum . Sumnunt regi gratulatus est, quod Gallicanos quosdam verbi Dei administros suscepisset, a quibus ritus Romanae Ecclesiae acceperat ipsum vero interpellat epistola I lib. viii, ut nonnullos e suis clericos aut episcopos Romam mittat, qui, Sed apostolicae gentis moribus et terrae habitudinibus expositis, inde mandala in patriam referrent, queis tota gens imbueretur.
Ad idem pertinet epistolaci libri viii, in qua Olaum Moesiae regem monet quod se jam anorum regi scripsisse dieitin ut de junioribus et nobilioribus regni
restituit communioni reclesiasticae. Econtra optimo I sui aliquo ad aulam Romanam mittat, qui sub alis principes modis omnibus quibus valebat, sibi satagebat devincire. Illae mitrae usum hemiae duci, ab Alexandro Iluam permissum, confirmavit suet-nomanorum regi litteras non semel seripsit, qui biis ipsi ob propensissimam in sedem apostolicam v luntatem gratulatus est, atque ab eo expetiit ut unum e suis siliis in Italiam mitteret, qui dua, princeps ae defensor Christianitati esset. Ad ejusdem regis Suein silium iam pati defuncto sussecium, scripsit, ut eum patris suilvirtutis aemulum ad celesiarum defensionem vitaret.
s. ingens etiam illi desiderium inerat omnes Ecelesias in unam si dei concordia revocandi quantum vero magitaverit unionem Ecclesiae Grecae cum Romana discere licet ex eius epistola decima octava libri 1 quae est ad Michaelem Orientis imperatorem data. Quin et in orientem prosicisci meditabatur, quod Ilenrico Romanorum regi epistola 50 libri utestatus est, non solum ut Graecos Armenos aliosque haereticos Ecclesiae reconciliaret, sed etiam ut Christianos eriperet, qui sub Saracenorum servitute
10. Omnes ita Romanae Ecclesiae eommunionem ambire volebat, ut etiam rituum discrepantiam aegie ferret hinc tantopere desudavit, ut ritum οχara-bi eum, quo a compluribus meulis Hispaniarum Eeclesiae utebantur, enitus auferret. Exsiant ea de
re ejus epistolae 654 64 librici ad Alsonsum Ca-
apostolorum Petri et Pauli erudiit, postea in patriam reduces, totam regionem in Romanae Ecclesiae consuetudinibus erudire possent. Nonnulla ab eo circa ritu siseelesiasticos instituta refert auctor uicrologi, quae a Baronio laudantur ad annum l083. l. Berengarium haereticum post iteratas condemnationes saepius ad vomitum redeuntem com pressit vigilantissimus pontifex et quem anno 1055. sub Vietore Ii tune sedis apostolicae legatus in concilio Turonensi, ad jurandam suam haeresim jam compulerat, pontifex factus eumdem Romam accei situm semel et iterum in duobus onciliis, post editas duas fidei eonsessiones eclesiae restituit. Sed de hac re actum est in praelatione huic inmo
2. At hi omittere non licet, summam ejus in
sacrosancti eucharistiae sacramenti frequentatione devotionem, a pietatem in beatissimam virginem Mariam quae duo tanquam si ranissima in humani generis hostem propugnacula, Mathlid comitissae ita commendavit, ut simul ea cum peccati odio, humilique ordis contritione conjuncta esse Voluerit.
Legenda est ea de re eius epistola 4 libri primi.
Inter emera, inquit, quae tibi eonira principem mundi arma, Deo sarente, eontuli, quod potissimum est, u corpus Dominicum frequente aeciperes indicari, et v eertae fiduciae Matris Domini te omnino committeres praeeepi. Tum profert seleel ex
et Sanctum Arragoniae reges Miraculo hac D in , ,regorio, et Joanne Chrysostomo occasione Morarabicum ritum divinitus approbatum suisse aiunt vulgati auctores Hispanici, ita utor Reto in ignem libro Ozarabie simul eum eo quiritum Romanum complectebatur, isto in favillas statim redacto, prior illaesus servatus sueri Ati m hoe seripsit ante odericum archiepiscopum Toletanum, ut observat piissimus cardinalis Bona, qui oderieus eirca saeculi rei mi terii medium vivebat. Nec verisimile est ritum hunc ab Hispanis luisse dimissum eo ipso tempore quo tam aperto miracillo ab ipso Deo comprobatus suisset. Quamvis non ita in Hispaniarum Ε Iesiis pius usus abolitus fuerit ut in plerisque monasteriis, imo etiam in noti nullis ecclesiis athedrialibus, adlluc tempore quihus illi sanetissimi viri ad frequentanda sacramenta, sui aevi deles invitabant landem lauda labeatissimae Virginis erga peccatore eonversos clementia, sic concludit Pone itaque finem in rotuntate peeeandi et prostrata oram illa, ex eorde eontrito et humiliato Iaerymas Funde, inrentea illam indvbitanter promptiorem, etc. 15. Gregorium etiam ante mortem miraculis elaruisse innuit Lambertus Scasnaburgensis monachus
ad annum 1077, ubi ait signa et prodigia quae per
ejus orationes frequentius fiebant simul cum eloserventissimo, quo pro Deo eliseelesiasticis legibus exaestuabat sustis ientia suisse ad explodendas ejus inimicorum venenatas detractiones. Obii Salertii,
79쪽
ilito, ut IIenrici instilias evilaret, confugerat. Nulla Aesi circa ejus mortis tempus dissensio apud auctores vulgatos, qui omnes latentur cum anno 1085. die 25 Maii, o vivis excessisse. Ibidem sepultus est in ecclesia metropolitana At memoria lapsus est o dericus Vitalis lib. m. tibi scribi Gregorium B Deventi cxcessisse e vivis, ibique suisse sepultum in coνι essione beaιi Bartholomaei apostoli Miraculorum copiam ad eiusdem pontilleis tumulum laclam sui S, testatur idem auctor. Ubi inquit, inritistiua de petentium miraculorum opia diriniιus o ιensa esι. Tum subjungi : Xam eprosi de aqua una eorpus ejus ablutum fuerat μι ierunt ova consecuta deliιeruosi sunι, et opitulante Deo protinus mundati sum. Laudes diis auctores plerique, ventiores simul et antiqui sustus prosequuntur. Grelserus in ejus apologia quinquaginta omnino recenset eius laudatores Petrus Damiani eum sanctissimi ae purisεimi eonsilii irum appellat. Desiderius abbas Casinensis, qui ei sub Victoris lilion in successit, libro tertio Dialogorum eumdein Chriali Ecelesiam perbissim v et eremptis illustrasse acribit. Sanctiis Anselmus Lucensis episcopus sin-S VI ΡΛ ΡΛ. 148gularem pro eius defensione librum edidit eoutia
Guiberium Mitipapam caeteros omitto, quorum vel nona in Solummodo recensere ob multitudinem facile non esset Eum consessorem et martyrem Obiisse diei liugo laviniaeensis in Climuleo, ubi plura de ejus gestis et obitu reseruntur. 4. Gregorii lamen estum ante saeculi hujus initivin publico ultu. celebratum nuS quar fuit quod primum fieri permisit Paulus summus pontifex, ut ex ejus bulla palet data anno 1609. quam iiiiegran refert Papebroeli ius in priemissis ad ιjusdem linati viri Vitam para graphora ubi ei habet litteras Ioannis Bestram de Guevara archiepiseopi Salerni lani. qui ejusden beati pontificis ostietum soleinni ritu iutola sua dioecesi reeitari pri epit Gregorii tameumemoria jam antea in Martyrologio lloman consignata suerat, anno se Iieci 1584, quo Gregorii de cimi tertii auctoritale illud suerat emendalum in nova ejusdem editione a Damni procurata ali lori late Sixit V klem eatus pontifex laudatur his verbis die 25 Maiici MIerni deposisto beati Gregorii papae septimi. eetesiastiear ibertatis propugnaιoria
A uetore Paulo Bernriedensi. Fide supra in Aetis iam editis hujus voluminis col. 59.
Concra investituras et Simoniam e pro eae libuιM clerieorum. M sit L. Acta SS. Bened. Dces ad pari rara. c. ill p. l. Gioguriunt VI magnum virum luisse, ei magnos in exigito corpore gessisse Spiritus, etsi non consentirent omnes certe fialis Superque OnteStarentii pr. lara lacla quae pro iii stauratione ecclesiasticae disciplitia aggre,sus est et maxilua ex parte perfecit. Quod si in quibusllani videtur excessisserit uiu ui dissicile est eum in rebus arduis et dissi- Cillimis semper onere excusare ipsum debent laniorum factorum inertia qu: in rom Publicam Chri filianam redi indarunt, a nemine iure improbanda.
Quid enim probabilius quid ver disseilius quani
ecclesiasticarum investiturarum abusus, lani tem- Porum declirsu lania sarcularium principum auctoritate obsimilatos, penitus evellere, Simoniam sero ubi ita grassantem exstirpare . a libatum clericorum pene ab interii revoeare Et lamen quod L es caeterique post euiti Romani pontifices nullo propemodum frui tu lentaverant haec omnia pra blilii trenuissinius pontifex , renitentibus :i Simsare uti principibus obstrepentibiis undique instiliantibusque advorsariis, id est Nicolaitis et Simonia eis, qui principum animos in eum accendebant, inprimis licvrici imperatoris euius partibus Balia r bant, ut ipsos adversus Gregorium ejusque decretatularctiir. Sane Gregorium suopte geni potius aditidulgentiam quam ad immoderatum servoremor pensum fuisse probant tu in ea quae pro restitutionem tiliorum episcoporuin gessit LGazc. I l. lib. v. op. 7 . um litterae quas principio ad licii ricum imperatorem scripsit lib. tu epist. Petra0.etc. . Verum pontificis animum exasperavit illius pervicacia simul et inconstantia : immicacia quidem in resistendo Gregorii piissimis ac necessariis studiis pro reformandis clericis inconstantia vero, quippe qui toties datam lutem sesellit. His accessit quoi pontificem ipsum Romae in custodiam retrusit, Guiberto anti papa in locum diis inutiSO. in his porro aliisque ita inodu In semper letiere, ut
80쪽
in aliquo non excessii iur, ut possibi est. At Gregorium , si qui eonviciis lacessiverunt eius adversarii, salis superque vendicarunt illius emporis haud ignobiles auctores, ad quos lectorem remittere praestat quam de re trita et lubrica plura dicere. Jam anni amplius centum emuxerant ex quo claricorum caelitiatus sacer, ad id tempus intaminatus tot saxulorum usu tot tantorumque virorum pudicitia et auctoritate consecratus, ab incontinentibus quibusdam et corruptis Ecelesia ministris attentatus fuerat, eum nimirum indigni Romanam sedem ponlisices occuparent eoque res devenera ut quosdam presbyteros publice uxores ducere non puderet ratis rei unum e prunis exemplum habetuus in quodam
presbytem ianuiset L Iu p. 458 parochiae Cain-launensis in Gallia, nomine Angetrico, qui seminam
quaindam coram paraecianis suis deSponsaverat. Hanc autem eum ducere domum pergeret, realitelasim eo te ejus boni et pii fidelesques, qui eum apud Mantionem episeopum accusarunt citatus ille ad episeisi praesentiam in synodo Nonis Maii, Catalaunis habita, culpam consessus est, missusque ab episcopo ad Fulconem
metropolitam incerio ac dubitante qua eorreptione et poena novam illam a malam praesumptionem
multaret. Quid hac de re Fulco rescripserit, non liquet sed lamen ex antionis epistola intelligimus novum illud facinus suisse et ad id temporis inauditum. Verum sensim eo processit abnormis haec licentia ut saeculo undecimo publicae infamiae, ritum dedecus pene exuisset. Tanis ecclesiae probro Nicolaus II occurrendum censuit eonstituto edito in Oncubinarios clericos : et quia in clero Mediolanensi maxime vigebat haec pestis eo direxit Petrum Damiani ardinalem et episeopum Ostiensem cum Anselmo Lucensi episeopo , ut eam emendare, Siniuique Simoniacam labem, quae illius Ecclesia ministros insecerat, tollere conniterentur. Convenere ad synoduni cleriei coram legalis tanto tumultu ut vix manus ab eis abstinuerint sed tandem Petri Damiani ratione ac prudentia omposita seditio est, juratumque a clericis ut dein ps casuus ae
1 purius viverent. Quae omnia sus prosequitur mirus Damiani in epistola ad Ili Hebrandum, tune' manae Ecclesiae archidiaconum , euius sine dubio instinctu et consilio id factum est. Verum ubi is summus pontifex evasit, rem utcunque coeptam ubique promovit, ac demum perfecit, frendentibus in eum impudicis clericis . et calumnias in ejus pudicitiam laetantibus, sed iam vano conatu ut nee minimam sinistri rumoris maculum conversationis ejus sublimisas admittereι, inquit Lamberlus Malaaburgensis Certe adeo portentosa et extra omnem fidem
visa est etiam Bennoni, ehismali eo ardinali et Gregorii hosti insen,issi ino, haec calumnia ut licet multa in eum confinxerit hoe crimen nunquam illi objecerit. De his plura dicere supersedemus, eumn omnibus obvia sint. Ad investituras quod attinet, diu cum imperatoribus luetandum fuit, ut tandem utrique imperio, Sacro et profano, sua jura servarentur. Sed tandem post multas altercationes, in quibus ad extrema. non sine utriusque partis culpa ventum est, tandem sub Callisto Ilisos ita composita fuit ut imperat res loco annuli et baculi, quos novis episcopis dare
consueverant, eos sceptro tantum tradito investirent quo significaretur eos temporalia iura aeei-Pere ab imperatore , quod ille per investituras sibi vindicare contendebat et spiritualia non recipere. quod pontifices merito ipsi denegabant. Quae hujus litis componendae ratio si ab ipso principio inita suisset, multis et maximis scandalis , bellis ac ea dibus obviam itum esset. Breve, sed eruditi in aesolidum hac de re opusculum edidit Osiridus abhas Vindocinensis, in quo recte jura Ecclesiae ac reges distinguit. Morii proximus Gregorius, rogantibus cardinalibus consiliu in dedi ut si vellent hominem in saeculo potentem, eligerent Desiderium libatem Cassinensem qui volentiam Wiberii antipapae infringeret: si reclesiasticum et eloquentem acciperent episcopum ostiensem donem. Ita obii vir a d Deum elicis gratiae, apud homines avsteritialia sortassis nimiae , inquit illelmus WiLLEL v. lib. Hi de Reg. Angi. .
υνerum tomo II pag. I. ecbibliotheea Barariea.
Paucis te, Christiane lector, monitum volo, nuphrium, dum Sueberti, Urspersensis et Aventini vesti- pia nimis propere sequitur, a recta linea aliquando excidisse, ut contin ere solet iis qui duces schismaticias, qualis sui Sigebertus, vel alioqui parum sanae fidei et doctrina seriptores, qualis Aventinus, absque accurato singulorum quae asserunt examine sibi deligunt. Sed habes euius silo ductus a vero unuu a