Maximiliani Murenae Praefecti Rei Maritimae vitaVincentius Meola

발행: 1781년

분량: 23페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

xx II

tarentur . Tandem, elim eomitate miram dignitatis gravitatem temperare usque consuevit . Nam , etsi divina prope constantia oppugnatum semper retinuit decorum , par tamen summis , sicilis infimis evasit; ut ab iis etiam diligi obtineret, qui existimatione hominis non recta ad eum acceiserint ;nam bene aestimantes semper axesserunt. Ego vero hic duo afferam, quae nemo queat inficiari, ex quibus apparebit qualis, quotusque vir fuerit Maximulianus Murena. XXV. Cum eius cubicularius, quem domi puerum aluerat, cuiusque operam fidelem apprime,& amoris plenam expertus fuerat, acerbo fato cessisset , superstitum curam liberorum , ut suorum , suscepit. Deinde, biennio ante obitum, ut qui nunquam maritali lectulo gavisus fuerat, suique progeniem nominis extinqui libens pati batus, testamen. to eos haeredes, cum matre sua optima, non minus generosa, ac liberali semina, nominavit. Ali. quando vero, cum indignantis Regis vindictam iti offensorem suae dignitatis, Regiorumque mandat rum imminere exploraverit, precibus , ac consilio suo persecit, ut adhortatione tantum humanissima ejus, qui Regis a Secretis est, in posterum ne peccaret ille cautum esset. Atque interrogatus, quare

adversarii coercitionem prohiberet , dum alii saepe nominis, quod perosi sunt, vilitatem avide exquirunt ; se esse contentum , respondit, si quisque indignitate abstinenter deinceps, sine tamen famae detrimento , Regiis obtemperaret mandatis. Nam appo tunam eam esse poenam non arbitrabatur , quae

apud plebeculam vilescere faciat nomen hominis perinde, ac dignitatis; ex quo plerumque occaso fit rudibus , improbatisque hominibus , qui infra sunt, Dissiliaco by GOoste

22쪽

sunt , ut petrastatis ordinibus facile obsequium

denegent suum .

XXVI. Amicos habuit de literatis viris prae,

cipuos. Novit sere omnes, qui in urbe essent;. ex ..ternos etiam quamplures . Inter alios adamavit a

iuris universi , ac diplomaticae scientiae doctrina spectantissimum Dominicum Alphenum Varium; qui in coetibus Wilucrianis , ubi meliores intervenirent, primas sere habuit, demeruitque maximi, sine exemplo viri, tunc Caesaris ad RR. NN. Oratoris gratiam : quare in Ticinensem Academiam ad sus publicum edocendum, atque ad patriae nostrae decus optimum, Caesareo nomine, vocatus est. De aliis super. vacaneum est dicere , quod longa res esset. Juvat tamen de Foro , quibuscum coniunctissime vixit , duos nominare Dominicum Cosmium I. C. candore animi, & tutis peritia clarum; itemque Nicol. Eugen. Angelium eruditione summa , atque elegantia eum morum , tum doctrinae insignem : qui deinde Regio nomine inter Sacri scrinii Libellenses adscitus est. Denique ex primo Civium ordine se. ligam nobilium par aeque , ac multa virtute celebratorum Equitem Innocentium Pignatellum , ae Franci e Marani Principibus , Caracciolum , quos obsequio perinde, ac amore constantissime est pro-.

secutus.

XXVII. Praeterea domi fuit tanta usus temi erantia, tantaque modestia, ut debitos plerumque onores respuere videretur; saltem verecundus pati, quos , si liceret , remisisset . Miseratione insuper tanta, cum de egestate, atque inopia aliena sermo esset, ut ad aegritudinem animi saepe victus discesserit, & cohibere lacrymas interdum nequiret. Pinstremo foris is fuit Maximil. Murena , qui si plo'

23쪽

riae stuῆlo, si dignitatum splendore captus unquam

extitit, haec ipsa in merentium, bonorumque com- , modum verteret; quorum gratia, dicere solebat, unice expetendas esse opes sapienti viro , proboque, unice dignitates conquirendas , quo homo homini Deum valeret se praestare . Ita nulla res tam aris dua , nullum tam importunum unquam negotium

fuit, quod pro amicis, necessariisque agere non s Iciperet. Nam per quam magnis, & honestis in rebus multum ejus adimus in se fiduciae cum certa spe collocavit : ut , si cum poeta , in caelum ire jussisses , magnitudine etiam animi confidenter ira pertentasset. Ut omittam, quas cum aulicorum alia quo , nobilibusque viris aggrςdi contentiones non recusaverit,.quo tuendo saepe juri vilis etiam hominis occurrerer, humanitati unice opitulaturus. Ita. que non immerito liberali specie natura factus colore 'nitido : oculis ad hilaritatem , cum decem tia compositis r nullo supercilio gravis r nulla gestiensis laetitiae admixtione iucundus . Ut, qui deo siderio tam cari capitis tenemur , jure nostro in. scribendum sepulcro dederimus, quod ab antiquia late. ultima proverbio increbuit: :HEv t QRANDO SECVLΛ DABUNT PAREM. , Dissiligod by GOoste

SEARCH

MENU NAVIGATION