Observationum botanicarum specimen

41쪽

29 ipse agnouit iconem pro uero Clymeno DIOSC. ω, inquit, descriptioni nullam prateter hario a me depictam conuemre patebit. p. Sa. et Critham uulgarem C. B ΛUH. n. a 7S. Gymenum Dios C. esse, quisque fatebbtur, qui noui: Calibam B. et inspicit COLUMNAE

Itham uulgarem C. B. P. l. c. nec specie nec uiribus differre a Cattha aruensi C. BAUΗ- ρω- a 76, secundum HALLERUM , praeunte RAIO, PERIL LUSTRIS EMIEs MURRAY Adp. medic. T. I pag. 17 , adnotat, quod quidem parum noui, nec comsentit B L A C K E L L. t. IO6. N eIl notitiam stirpium ueterum negligunt auctorum, Ob UzXaS san, quas pariti sedula earundem inuestigatio; in

gratiam itaque eorum, qui talia curant studia, haec paucula quasi recoxi, confidens etiam recocta pla-

xx VII.

Quot et specimtha uiua et sicca Brunellae Θρο- sifol. C. 'AUH. An. p. 26 I. s. Pruvillae foliis lanceo-ἰatis in tegerrimis Aldilibus, caule erecto a I. ueget. p. 4 8. Cum descriptione LiNN. contuli, tot et uidi cauliaculis necdum erectis: ne dicam quidem humifusis, aut prostratis sed omnino flexuosis , et curuatis. Praestantior nota, misso habitu erevo, quae dun

taxat

42쪽

taXat nostram a uulgatissima ossicinali Brunella distinguit, primo stirpis intuitu cuilibet patebit. Cauliculi lignosi duri, ultra pedales albescentes, fi Xuosi quadranguli, canaliculati, bifariam hirti. Folia lanceolata, sessilia opposita, hispida, subtus neruo albo conspicuo , supra ViX manifesto , margine cilia. to, ciliis adeo uero rigidis et curtis, ut si perfunctorie contempleris, folia dixeris serrulata. Corollae multo uulgari maiores, dorso labii superioris hispido, quod et in P. grandi fora et laciniata observo: bracteae cordato - ouatae, acuminatae marginibus hi tis. Rami axillares perpetuo sterilescentes plerumque soliis linearibus integerrimis Hassopo simillimis uestiti sunt, ex qua forsan ratione stirps nostra istud sortita fuit triuiale noliten, quod non Optimum esse

iudico, Munella baseopifolio amplo fost e caerul. MORIAb . s. II. t. f. 9; sic is Brumella angusti folia hii suta eiusd. s. II. t. S, f. 7. huc non pertineat.

Doctis . E T LI N G E R Med. Dr. Culmbacensis Bolanicus solertissimus, in Disputatione sua, quam cum laude in Academia siderico - Alexandria celebem rima Ventilauit, Sumiam creticam pomiferam et non pomiferam CLUsra bis. p. 3 3 , quam ego aliundo

acceptam in horto sicco asseruo, eximie descripsit: ast ratio obstat, quominus de colore floris, quem

43쪽

caeruleum, raro album, depraedicat, ad sententiam eius accedam. Specimen meum legeram floribus copiosis laete incarnatist Onustum, et CLUsIUM ipsum habeo mecum consentientem, sorere ait l. c. hanc salutam foribus ex albo purpurascentibus: quem colorem etiam eXsiccata pulcherrime prae se fert. Caetera conueniunt descriptioni. Folia inseriora breuiter aurita sunt, superiora omnino latis et in nifestis auriculis distincta: iuniora mere ovata integra, Obtusa, alia integra lanceolata.

XXIX.

Saluia foliis cordalo - sagittatis serratis acutis. Llan. Sp. PL ed. noua p. 68. in lutosis quidem legitur, crescit quoque in montanis saxosis apricis, immo aprucis sabulosis sterilibus. Utrisque locis uegeta stat

corollis grandiusculis admodum laeta, relative multo maioribus, quam in culta: neque uero ad eam altitudinem emergit, 'quam culta, robustior dunt Xat, et magis glutinosa. Legi specimina cicurantia soliis cum hastatis, in uno . eodemque caule, ex Orbiculato rotundis, tamen dentatis. ' λ

Saluia foliis subrotundis integerrimis: basi trunca-

olla quadripedalis fruticosus, ramosus, Ramis caulem

44쪽

3 terminantibus modo suscis , modo candidissimis, ob tomentum in iunioribus, quadranguli8, articulatiS, duris, strictis; neque adeo fragilibus. Folia Opposita, petiolata semiampleXicaulia , subrotunda , tomentosa , circumscriptione omnino crenato - dentata , iuniora et diminutiora si excipias, integerrima habes, uenosa uenis reticulatis. Flores capitati ter minales, Oppositi breuiter pedunculati. CalyX cai panulatus, trifidus , laciniis cordatis , acutis , uillosus instar soliorum, uenotus, rasissime margine .coloratus. Corolla calyce quadruplo maior. Labium superius falcatum, dorso et lateribus pubescens: i ferius trifidum. Tubus calyce longior, faux inflata, interne pilosa. Stamina aequalia, fili rinia eXse ta, antheris' flavescentibus. Stigma inaequaliter bi-sidum. Semina rariter maturescunt. Floret cumGrariola os . et Rhamno Patituro.

XXXI.

Quae nunc describenda uenit Saluiae species,

perquam Obscuro nomine mihi transmissa , multum Bb Omnibus a Cl. LINN. recensitis salutae specie-

bus Uidetur recedere, unica licet excepta Douunica, Cum qua assinitate forsan aliqua coniuncta erit. Pr

mo intuitu pro S. Diuosa habenda, sed maxime disssert. Descriptionem exhibeo. Caulis pedalis, i uagonus, pili, candidis c iosis obsitus. Folia op-

45쪽

posita, subcordata, longe petiolata, petiolis basi rusa dilatatis, amplexicaulibus, erosa, repanda, acumin ta, inaequaliter dentata, pubescentia, basi antica encisa Verticilli quadri- quinque - et sexflori. Bracteae Cordatae, integerrimae, acuminatae, acumine not to; stipula utrinque subulata. Calyces quinquefidi, hirsuti, uentricosi , petiolati, laciniis aristatis. C rollae tubus calyce longior et angustior. Labium superius erectum, pubescens, labii inferioris lacinia media emarginata , stamina exserta. Stylus depressus, stigma bifidum coloratum. Flores in florente dilutius caerulescentes sunt, ut MILLE RUs uult; siccatione Prorsus colorem s. spinosae induebant.

XXXII.

Hippiae frutescenti. LINN. Sp. R. ed. nou. pag. o 38. pauca quae habeo addenda haec sunt. . Caulis octo ad' decem pedes altus Μ I L L. uillo rusescente . obsitus, superne magis, praeprimis ramulis iunioriabus axillaribus. Folia alterna pinnata, pinnis la

ceolatis obtulis, neruo in mucronem abeunte, non oppositis, sed alternantibus, per rachin folii decu rentibus, utraque pagina pubescentibus, nec uillosis; uersus florum exortum insigniter in latitudinem moe scunt, dum magis inseriae angustantur. FloreS. te minales exigui lutescentes, calyx ante . floris e lia cationem clausus ut in Maluaceis: radium nun

c quam

46쪽

Quum animaduerterem, taetranthum foliis lance latis dentatis nudis, coule erecto simplicissimo, siliquis

tetragonis. Linn. - aestanthum foliis linearibus integris sultomentosis , caula ramoso. Lian. - Hesperidem foliis glabris linearibus, lanceolaitis, obiter dentatis Hall. - et Hesperidem foliis linearibus lanceollatis , Obiter dentatis, siliquis erectis tetragonis Hall. saepius ab auctoribus confundi, eorumque synonymiam ab hoc uel illo minime conuenienti addi, proxime comvenienti detrahi, hinc ratus non inutilem hanc fore . nominum distributionem. Licet mihi sint plura bo-tanicorum nomina in promptu, quae facile uni uel alteri speciei addi potuissent, et sorsan debuissent, ambigens uero adhuc de illis, merito omisi, ne n uae confusionis auctor fiam. ' I. CHEIRANTHUs e simoides soliis lanceol tis dentatis, caule erecto, siliquis

tetragonis. LINN. Sp. Pl. ed. nou. p. 262.

Leucolam luteum fluestre angustiolium. C

47쪽

Erasimum foliis integris lanceolatis margine

Gestanthus e simoides. JACQU. T. Austr.

I. CHEIRANTHUs alpinus foliis linearibus imtegris subtomentosis. MANT. p. 93. Eruca bruestris angustifolia LOB. Iu Ioa.

Erasmum foliis linearibus incanis irategris. v. s. Gallop v. p. Eissimum oluestre. fCOP. H. Carn. ed. a. Tu

48쪽

Leucorum angustiolium a inum fore sulphureo.

4. HEsPER Is soliis linearibus lanceolatis, obi-

ter dentatis, siliquis erectis tetragonis. HALL. bessi. nr. ASO.

Gramen percides θsta simplici compressa disticta.

SCHEUCHE. Grais. p. 9o. a FLORA SUBC. n. 83s. BOEΗΜ. EI. Li . n. 67 . et sCOPOLIo f. Carmed. a. nr. II 67. ad Cararim spica composita, spiculis androgynis: inferioribus remotioribus soliolo Io

giori instru is , culmo triquetro Sp. R. ed. ma. p. IOO. Optime rcfertur. . Hinc expungendum

49쪽

erit idem SCHEUCI ZERIANUM Synonymum, quod Celeberr. LINNAE Us in suo SchoemIsubtriquetro nudo, spica disticha, inuolucro mon phyllo repetit: pariter. eXpungam in HALLERIANO Scirpo plani lio spica terminante disticha nr. I 3 a, qui ipsissimus Schoenus iam allegatus est. Multo aptiui conuenit Gramen operolit. Scheuchzerianum cum Carice spicis in summo caule congestis, imis soliolo insidentibus HALL. belu. nr. 136a, quod omnibus notis cum Carice spica componia etc. LINN. co uenit. Μinor foret confusio, si uniuersa synonymia Schoeni culmo subtriquetro etc. LINN. ad Caricem spica composita, spiculis androgynis, inferioribus remotioribus soliolo longiori instructis, culmo tereti LINN. Sp. R. p. IOI. tranSferretur; quod parum, iam Mant. II. pag. 49 . monente , refert. Affinitas' enim graminum eorundem tanta est, ut primo intuitu a se inuicem distinguere haud potuerim.

Si Carex angustiolia, caule triquetro, spicis pluri

: hus elegansibus, parum inter se distantibus. , SEQVJER 'Veron. I. p. Ia . I. f. Suppl. s . conuenit . cum Carice spicis ternis, congestis, glumis aristatis. HALL.helu. nr. I 367; conueniat necesse erit Gramen Hallerianum cum Caricet spica composita disticha nudi- uscula : spiculis contiguis androgynis teretibus rectis,

50쪽

culmo superne nudo, Illustr. fCHREBER Spiciles EL L s. nr. IOIO. Vt mihi persuadeo , Corex HALL.

nr. I 367. omnino pertinet ad Caricem Schreberian. , id quod ex repetita collatione uariorum specIminuin huius graminis cum gramine HALLE RIΛNO t ties ex Helvetia transmista utique colligo.

XXXV I.

CAREx spicis masculis pluribus erectis, femineis pendulis, capsulis ouatis obtusis bractea breuioribus Illustr. fCHREBERI SpicisD EI. Lips append. nr. 669. uix nota aliqua distincta differt a Carice ulmo subtriquetro; spicis pendulis, pedunculatis suscis,

capsulis obtusis. Cl. s C o P. Fl. Cum. p. a I . nr. 8.et A. Carn. ed. a. T. II. p. 223. nr. IIS 7. Vtrumque uirum celeberrimum adducere uideo Curicem spi- Cis maribus una pluribus, femininis pendulis, capsulis ouato triquetris consertis. HALL. helu. nr. I O8. Huc accedit, quod descriptio Cl. SCOPOLI l. c. ex asse quadrat in Carticem s C H R E B E R.

Synonymum L o E s E L. H. Prussi. D. SO. ad nullam harum Caricum referendum erit. Synonymum c peroides, etc. MICHEL. Gen. H.

p. 67. nr. 37. rectius cum Carice nostra conuenit, quam Ny. Sa. e. p.

XXXVII.